001

Henry Son Alexander POV

"Good day, Passengers. Your captain is speaking right now. Welcome aboard Air TC 86A, which is currently travelling at 33,000 feet at a speed of 400 miles per hour. It is 1:25 p.m. We anticipate arriving in Spain around fifteen minutes early thanks to favorable weather conditions and a favorable tailwind. With a high of 25 degrees expected this afternoon, the weather is bright and sunny in Spain..."

People tend to say that once we fall in love, we're going to get into trouble. But I don't believe in love. I don't know if it's real. Maybe because it's not my vocabulary to believe nor to have a girl in my life.

I enjoy traveling alone and meeting new people and seeing new places. I like having alone time by myself. If I'm having a girl, I want a girl who will be the first and last in my life, not the one that comes and suddenly leaves. It's exhausting.

Mula sa sinasakyang cockpit ay maangas na bumaba doon si Henry. With his soft and innocent figure, yet ruthless at the same time. Kinuha niya ang kaniyang luggage mula kay Simon. One of his co-pilots is also his friend . Ngising aso si Simon ng makita niya ang mga babaeng nag iintay na mapansin ni Henry sa likod niya. Pero sa isip isip ni Simon ang kaibigan niya ay walang pakealam sa mga babaeng habol lang sakaniya ang katawan at kayamanan.

"We should get these things on the office, I fucking like it though."

Sabi ni Simon sabay pakita sakaniya ng isang USB sa kung saan naglalaman ang mga legal documents sa kompanya ni Hareth, isa na 'rin sa mga kaibigan niya. Napagusapan nila kama-kailan na kailangan nila ng dokumento na nagpapatunay na walang kinalaman si Simon sa pag-abuso sa mga babaeng nakatalik niya. Those women are all after his money and want only his luxury car and glorious body.

Lahat gagawin nila makuha lang nila ang kayaman ni Simon.

"Why don't you get it by yourself?" Sabi ni Henry at nagpatuloy sa pag-lalakad at sumasabay sa agos ng tao sa loob ng airlines.

Henry is one of the most eligible bachelors in town in Asia, also known as Xander. He has big companies, a CEO of a different brand of company, and a successful five-star hotel in Ilocos. All women are drooling not only because of what he has but also because of his figure. Because he's not Henry just for nothing. He can be ruthless and innocent.

"Come on, men. This idiot doesn't trust me. He's angry. Remember his fucking girl, or let's just say a whore? She fucked me while I was asleep, and that Idiot Hareth was angry because he lost one of his favorites of the month. "

"Is she that good?" Simon chuckled.

"Nah, she's terrible."

Napagat labi si Henry upang pigilan ang namumuong tawa. Their boys. They have needs that need to be supplied. Except for Henry. She doesn't like second-hand. He prepared a new one. I know it's harsh to say bad things to other people, but maybe it's in the nature of Simon and Henry to say bad things to the women Hareth has had sex with. All Hareth's favorites of the month take away all his money, but because his Hareth, he can do whatever he wants with his money. He has lots of it.

Pero nasanay na sila. Iyon ang gusto ng kaibigan niya at wala sila sa posisyon para dektahan ang gusto nito.

"Saan ang tungo mo nito?" Aniya ni Simon. Tinuloy nila ang espasyo ng paradahan ng sasakyan at pinatunog ni Simon ang Mercedes-Benz niya habang 'kay Henry naman ay ang kaniyang BMW.

"Going home, of course."

Pumasok si Henry sa kaniyang sasakyan at si Simon naman ay dumiretso sa kaniyang sasakyan. All the way through Batangas. Nag-paalam na siya kay Simon upang mauna na sa biyahe at dahil malayo pa ang tatahakin niya.

Nabanggit sakaniya ni Simon na taliwas sa kaniyang ideya ang gustong mangyari ng Ama ni Simon para sa kaibigan. Pero hindi ito ang gusto ng kaibigan niya. His friend Simon, almost like him, has a problem with his father. Hindi rin sang ayon ang Ama ni Henry sa posisyong pilotong kinuha niya, kahit na ito ang dahilan kung bakit niya nakuha ang mga bagay na meron siya ngayon. Because of his work, he got a successful company around the world and he even became a bachelor because of that. But his father was disgusted by his hard work.

And his father doesn't please him for what he has, but instead he despises him.

Pinaharurot niya ang sasakyan niya at nag iwan ng malakas na tunog sa tahimik na gusali. Inuunahan ang mga sasakyan na sumasabay sa bawat bilis ng kaniyang pagpatakbo pero kahit bilis ng tulin ng kanilang sasakyan ay nauuna parin si Henry. Ilang oras ang tatahakin niya makauwi 'lang siya sa bahay niya sa batangas. Kailangan niyang bisitahin ito kung nasa magadang kondisyon pa ito.

Meron naman siyang condo sa Manila pero kailangan niyang umuwi sa Batangas dahil hindi lang bahay ang aasikasuhin niya doon kung hindi ang mga papeles niya na naiwan . Last week dahil sa pagod ay doon siya nagpalipas ng gabi at sakto namang may bahay siya doon ay hindi na siya nahirapan pa na umuwi sa Manila. Kinabukasan din ng araw na iyon ay nag biyahe siya patungo sa bahay nila sa Manila. kung saan ang Ama niya ay nakalagi. Pero imbes na matuwa ay pinalayas lang siya nito.

Pero sanay na si Henry sa pinapakita sakaniya ng Ama. Simula bata palang siya ay gusto nang Ama niya na gawin ang mga bagay na gusto nito. Pero ayaw niya dahil hindi niya naman iyon pangarap.

He has his own dream, and that is being a pilot.

"Sir. Henry, nako salamat at nandito na po kayo." Puno ng pag-alalang salubong ni Ate Mina. Isa sa mga tagapangalaga niya sa bahay.

"What happened?" Kunot noong tanong niya at nilapag ang susi ng kotse sa counter.

napakamot ito sa ulo. "Eh, Sir. Nandito po si Mr. Alexander, kasama niya po si Ms. Shane." Umigting ang panga ni Henry. What is this, this time? Huminga ako ng malalim at napakamot ng kilay.

"Dumiretso nalang daw po kayo sa office niyo. Andoon po kasi sila." Tumango ako kay Ate Mina.

"Tell them I'm preparing."

Agad itong sinunod ni Ate Mina. Kapagkuwan naman si Henry ay umakyat sakaniyang kuwarto upang maligo at magpalit ng damit. Makalipas ng kalahating minuto ay natapos na din siya. Wearing his V-Neck Shirt and Short ay lumabas na siya sa kaniyang kuwarto upang magtungo sakaniyang opisina.

Hindi na siya nag abala pang kumatok at basta-basta nalang pumasok sa loob ng opisina. There he saw his father sitting on his swivel chair. On the other hand, Shane was sitting on the sofa and only stood when she saw him. Hindi niya ito binalingan ng tingin at pinako ang mga mata sakaniyang Ama na walang emosyong nakatingin sakaniya.

"Why are you here?" Unang bungad palang niya sa Ama ay ito na ang lumabas sa bibig niya.

"Is that the right way to greet your father?" Sarkistong sabi ng kaniyang Ama. Umigting ang panga ni Henry.

"If you don't have anything to say to me, you'll be free to go. I have important matters to attend to." walang emosyong aniya ni Henry. Tumawa ng pagak ang Ama niya.

He won't be surprised if all his stakeholders are always talking about his father. Despite his age, he was still attractive at an early age. He inherited from his father the eyes and the shape of the body. The rest is from his late mother.

He stood up and used his wooden crutch cane as a support. Walang takot na tinapangan niya ang tinging iginagawad sakaniya ng Ama. Magkaharap sila ngayon, hindi nakikitaan ng takot sa bawat isa.

"I didn't come here to fight you, alright. So calm down, Henry." Sabi nito. Hindi siya nagsalita at inintay ang susunod na sasabihin nito. Lumabi siya.

"I have a proposal for you and I want you to hear it." Magsasalita na sana siya ng pinahinto siya nito. "Stop arguing with me."

He doesn't understand what his father is trying to imply. He knew it was about an arranged marriage that he didn't want to happen to him. He has no intention of settling down, and this father of his always did what he wanted to happen to him!

"Shane wants to marry you because her father wants her to marry someone else and the only way to stop it is for you to marry her." Aniya. Hindi makapaniwalang umiling si Henry.

"You know that I won't do that, Papa. " He replied.

"Just once Henry makinig ka saakin."

"I'm listening. But my answer is no papa."

"Alexander!" Dumaongdong ang malakas na boses ni Mr. Alexander sa buong silid. Napahinto si Henry sa pag babalak na lumabas. Pirmi siya nakatalikod sa ama.

"Tandaan mo. Ang pamilya ni Shane ang tumulong saatin ng namatay ang Mama mo!" Kumuyom ang kamao ni Henry. "Kahit ito lang ang puwede nating maibalik bilang utang na loob hindi mo magawa?"

Natawa ng pagak si Henry at humarap sa Ama niya na ngayon ay kunot noong nakatingin sakaniya. Ayaw na ayaw ni Henry na binabanggit ng Ama nito ang napayapa niyang ina. Her mother did all her best to survive while his father is not there beside them. At kung kailan namatay ang ina niya saka lang ito mag papakita at aasta na tatay niya.

"Bakit hindi na lang ikaw ang mag pakasal? Pakasalan mo tutal ideya mo 'yan diba?"

Hindi napigilan ng Ama ni Henry na sapakin siya. Nabitawan nito ang tungkod niya sa lakas ng pagkasapok sa mukha ni Henry.

"Wala kang galang! Tatay mo parin ako. Learn some respect!" Narinig niya ang sigaw ni Shane at dinaluhan ang ama niya na muntik ng masubsob sa sahig. Hinawakan ni Henry ang panga niya at ginalaw galaw iyon, may kaunting dugo siyang nalasahan sa labi niya.

Walang buhay na tinignan niya ang ama. Habang si Shane naman ay nag-aalalang tumingin sa mag-amang nagtatalo sa harapan niya.

"I respect you, but you lost it when you fucked another woman." Napahinto ito. Hilaw na ngumisi si Henry dito at kinuha ang tungkod ng ama niya at binigay kay Shane. "We're done here; I don't want to see you again in my house. If you want to invest, I won't allow you."

"Pinagsisihan ko iyon Henry at alam iyon ng mama mo. Kaya bumabawi ako sayo. This is for your own good, Henry." Hindi makapaniwalang tinignan niya ang Ama.

"What's the good in that, huh?" Tanong niya pero parang naging pipe ata ang ama niya at hindi na nakasagot. "Wala diba? Just admit it na kaya gusto mo lang akong pakasalan ko si Shane para sa ikabubuti mo." Nagpakawala ng malalim na hininga si Henry. "Stop it, papa; you medling in my life is never good. It will ruin me and us. So don't try, just don't."

"Henry you don't understand." Rinig niya ang malambot sa boses nito. Mariing niyang pinikit ang mata at madilim na tinignan ito. Napalunok nalang sa takot si Shane.

"I don't think you're the one who doesn't understand. I only told you this. We talk about this matter. I already told you, I don't want to marry you Shane."

Bumalatay ang sakit sa mata nito ang sinabi niya. Pero kailangan iyon ng babae upang hindi na nito ipagpilitan ang sarili niya sakaniya. May ibang paraan naman upang masulosyonan ito at handang handa tumulong doon si Henry. Pero hindi ang pakasalan niya ito. Kung ang kompanya nila ay lulubog na sa utang. Henry will be the investor at tutulungan niya ulit na umangat ang kompanya nila. Marriage will never be an answer to all of these problems. What the fuck are they thinking? sa isip isip ni Henry.

"I-I'm sorry, Ry. I just wanted to-" He cut her off.

"Enough. I don't wanna hear it, okay." Sabi niya at binalingan ng tingin ang kaniyang Ama. "This will be the last time you come up with this. I don't want to hear that fucking arrangement for marriage. I don't want to marry Shane, and I don't want you to meddle in my life. Kung kasusuklaman mo ako para dito. Then do it, I don't care anymore, papa."

Matalim siyang tinignan ng kaniyang Ama na mukhang nabigo sakaniya.

"Remember this, Henry I will do anything to get your marriage arranged with Shane." Padabog na sinara nito ang pintuan at tanging sila na lang ni Shane ang naiwan sa loob.

Sandaling tinatak ni Henry ang nangyari hanggang sa napapikit siyang tumingala at sa ganoong posisyon ay naramdaman niya ang pagyakap sakaniya ni Shane.

"I'm sorry, please forgive me."

Hindi niya sinagot ito at tinaggal ang kamay niyang nakapalupot sakaniya. Walang emosyon niya itong binalingan ng tingin. Dahil siguro sa pagod ay nagkasunod-sunod ang sakit sa ulo niya at namuong galit sa utak niya.

"I'm tired, Shane. Go home now. Your mom must be worried about you. Forget what happened, rest, then we will talk tomorrow. "

Hindi niya na ito hinintay na magsalita at basta nalang itong iniwan sa opisina niya. He wants peace of mind. A scene that would calm him.