Chapter 1

Cresenia’s POV

“Ang tanga mo talaga, wala kang silbi alam mo yun?” galit na sabi ni Tita Maria, yumuko lang ako habang pinapagalitan niya ako. “Sinabi ko maglinis ka hindi yung magbasag ka ng gamit!” Puno ng galit niyang sigaw sa akin at sinabunotan niya din ako.

Nabasag ko kasi yung vase na bili niya last week, pero hindi ko naman sinasadya. Aksidente ko lang nabangga ang mesa at bigla lang itong natumba at nahulog. Kaya nung nakita niya yung vase ay grabe din ang galit niya at nasabunotan niya pa ako, kahit hindi ko naman intensyon na gawin yun.

Tita Maria is my aunt. She was the sister of my Dad who died when I was just a baby. I don’t really know who my parents actually, all they can tell me is that they died when I was a baby. However, my life with her was pretty rough. Pinapakain at pinag-aaral niya naman ako pero hanggang highschool lang dahil sabi niya mahal ang kolehiyo. Ngunit dapat ay pagsilbihan ko siya kumbaga para itong bayad sa mga nagawa niya sa akin.

“Pasensya na po talaga, Tita Maria, hindi ko po talaga sinasadya.” I lowered my head to avoid her deathly gaze.

“Mabuti nalang talaga at ibinenta kita sa isang bilyonaryong nakita ko sa palengke nung isang araw, hindi na din kita makikita at magiging mayaman na din ako. Wala na akong palamunin sa bahay na ito!” I looked at her in shocked and confused.

Ibinenta? Why would she sold me to a random billionaire?!

“Tita, wala naman po akong kasalanan at naging mabait naman ako sa inyo, kaya bakit niyo po ako ibenenta sa isang estranghero?” she laughed at me and looked at me like some kind of dirt in this house.

“Bakit hindi? Kung hindi lang naman dahil sayo nagkakanda-utang ako para lang may pantustos ako sayo, tapos tatanongin mo ako ng ganyan? Huwag kang patawa, tsaka hindi ko naman talaga balak kunin ka kung hindi lang sila nangako sa akin bibigyan nila ako ng pera. Pero hindi naman nila ginawa yun kaya dapat lang ang ginawa ko. Kukunin ka niya dito sa susunod na linggo kaya ihanda mo na yang mga gamit mo kasi lalayas ka na sa pamamahay nato.”

Umalis siya sa harapan ko habang dinadamdam ang mga masasakit na salitang ibinato niya sa akin. How could she sell her own niece for some man that he barely even knew? Am I that worthless for her to sell me? The thought of me being sold by someone made me scared and confused. Kahit may ginagawa ako ay ganun pa rin ang iniisip ko, kahit pagtulog sa gabi ay hindi ko magawa dahil sa ginawa niya.

Habang nagwawalis ako sa labas ng bahay may biglang dumating na itim na sasakyan at huminto sa harap ng bahay namin. Biglang bumaba ang isang matangkad na lalake, kung tatabi ko ay hanggang sa ilalim ng baba niya lang ako. He looked so formal in his button-down shirt and pants, naka-sunglasses din siya. Kitang-kita din kung gaano ka well-built ang katawan niya, halatang kondisyon na kondisyon ang katawan niya. He was staring at the house and suddenly looked towards my direction.

My heart skipped a beat as soon as he removed his glasses and coldly stared at me. I could tell in his aura that he was very dangerous but why on earth do I feel safe instead of frightened? He walked towards me and tilted his head a bit while checking me out, I looked away and lowered my head a bit to avoid his gaze. Why is he checking me out? Ilang saglit pa ay napalingon ako sa boses ni Tita Maria na masayang naglakad papunta sa puwesto namin.

“Mr. Cassano! Mabuti at nandito ka na, kamusta ang byahe niyo?” Masiglang tanong ni Tita Maria pero hindi siya pinansin nito at nanatili itong nakatitig sa akin. He tried to reach me but I immediately stepped backwards. He put his hands on his pockets after I did that.

“Is this her?” Malamig na tanong niya while staring at me.

Anong ibig niyang sabihin? Is this him? Is this the man that my aunt sold me to?

“Ah, oo, siya si Cresenia. Cresenia Jade Yncierto, siya yung sinasabi ko sayo na ibebenta ko. Nga pala, dala mo ba yung pera?” nakangiting tanong niya sa isang estranghero nato. Sa lahat ng pwede niyang itanong bakit pera pa?

“Bukas ko pa siya kukunin, hindi ba? You really showed me where your priority lies.”

I blinked twice on his response to my aunt. Napahiya niya talaga ang tita ko dahil sa sinabi niya, and it somehow made me satisfied. Lumingon siya sa akin at bigla niyang hinawakan ang kamay ko at dinala ako sa loob ng bahay. He aggressively let go of me and looked at me from head to toe.

“Magbihis ka at aalis tayo, you have 30 minutes.” He said with a very dangerous tone.

Dahil sa takot ko ay sumunod ako at nagbihis, sinigurado ko naman na magmumukha akong presente sa harap niya. Nung matapos ako ay lumabas ako at nakita ko siyang nakatayo habang nakatitig sa isa sa mga litrato ko. Inilapag niya iyon at lumingon sa akin, sumenyas siya sa akin at lumabas siya. Sumunod naman ako sa kanya at pinagbuksan niya ako ng pinto, nagtataka man ay pumasok ako at sinuot ang seatbelt. Umikot siya at pumasok sa sasakyan, pinaandar niya ito at tahimik na nag drive papalayo.

I’m quite confused by his actions right now and I don’t even know kung saan niya ako dadalhin. I stared at him for a while before focusing my attention on the road ahead. I nervously played with my fingers while calming my nerves down, nung hindi na ako makatiis ay hinarap ko siya at diretsahang nagsalita sa kanya.

“Hindi kita kilala pero bigla mo lang akong kinuha sa bahay, hindi ko alam kung ano ang intensyon mo pero pwede mo bang sabihin kung saan tayo pupunta?”

“We’re getting married.” He said unbothered.

“What? What do you mean by that?!” Gulat na tanong ko sa kanya.

“Your aunt didn’t tell you? You’re sold to me to be married by me, so right now, we’re on our way to pick a simple white dress then get to the church.”

I can’t believe this! I’m marrying this man, with no clue on who he actually is? Is the world fucking joking on me right now? Ngayon ko nga lang to nakita pero papakasalan ko na siya, ni hindi nga siya nagpakilala sa akin tapos ganyan ang gagawin niya? Niloloko ata ako ng lalake na to. Maya-maya pa ay nag park na siya sa isang expensive boutique at lumabas. Binuksan niya ang pinto at tinanggal ang seatbelt ko bago ako hilain papasok sa store, sinubukan kong kunin ang kamay ko sa pagkakahawak sa kanya pero mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakahawak sa akin.

“If you’re joking about us getting married then stop it, it’s not funny!” I said furiously when we entered the boutique. He looked at me like I said something offensive and tinulak papasok which made me almost lost balance.

“Get this girl a white dress. Not too showy, not too cheap, just simple and made her stand out like bride. Make it fast we don’t have much time.” He commanded and left.

I stared at him with my mouth open wide and the workers in that boutique immediately obeyed him. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero nakita ko nalang ang sarili kong nakasuot ng isang long sleeve wedding dress with simple rustic A-Line and a V-neck chiffon with tea length design, a veil and a bouquet of white roses. Naka-half up braid ang buhok ko at nilagyan ng mga bulaklak, naglagay rin sila ng kaunting make-up and pinasuot ng white heels, after that it was all done.

Lumabas ako at nakita ko siyang nakatalikod sa akin, huminga ako ng malalim bago ako magsalita.

“I’m done.” I simply said.

He turn around and eyeing me from head to toe. He even tilted his head and walked around me while checking me out. I groaned inwardly and just bursts out of anger.

“For the sake of my sanity, will you tell me why are we getting married? And who the hell even are you? You don’t have the right to just take me to a boutique, dress me up for a wedding and marry you without knowing you or having my permission! I demand answers now!” He raised a brow at me and aggressively pulled me out of the store, opened the car door and pushed me inside the car.

I scoffed at his actions. He is just so heartless and very difficult to be with. While he was driving he suddenly spoke that made me shock to the core.

“I owned you because your aunt sold you to me, I bought you with my hard earn money and you’ll be my slave. And as my slave all you have to do is just to obey me, nothing more and nothing less.” I looked at him in disbelief.

What am I an object?

“If you want your aunt to be destroyed and continue staying there for the rest of your life, then pwede kita isauli doon. As long as, bayaran mo ang damit na sinusuot mo ngayon that actually cause 1,500,000 million. Kaya mo bang bayaran?”

I looked at my dress with my mouth wide open. This piece of clothing all costs half of my organs, ganun ka-expensive to? I shut my mouth and sadly looked down while carefully playing with the bouquet that was lying in my lap. Wala akong ganun kalaking pera, and aabutin pa siguro ng ilang taon bago ko ito mabayaran. Talagang wala na siguro akong kawala, ito na siguro talaga yung naka-tadhana sa akin.

Ilang saglit pa ay nakarating na din kami sa simbahan, pumasok na kami doon at nakita ko na may pari sa harap ng altar. Siya ata ang magkakasal sa aming dalawa, pagkadating naming sa harapan ay inutosan niya itong simulan ang seremonya. Nanatili lang akong tahimik at hinahayaan maganap ang seremonya, tatlo lang kami dito at wala ng ibang tao.

“Do you take, Cresenia Jade Yncierto, as your lawful wedded wife, to have and to hold, from this day forward, for better and for worse, for richer and poorer, in sickness and health, to love and to cherish, till deaths both of you do apart?” tanong ng pari.

“I do.” Simpleng sagot ng lalake habang malamig na nakatitig sa akin at hawak ang mga kamay ko.

“Do you take, Adrien Everett Cassano, as your lawful wedded husband, to have and to hold, from this day forward, for better and for worse, for richer and poorer, in sickness and health, to love and to cherish, till deaths both of you do apart?” tanong sa akin ng pari.

So his name is Adrien? It was a very beautiful name for someone who is very a cold-hearted person, but I know that deep down that he could be a good person and all of these are just a façade. I took a deep breath before answering, let’s give this a shot. This could be my one-way ticket out of hell.

“I do.”

The priest told us to exchange the rings and signed the marriage contract, so we did, kahit rushed ang wedding nato halata na mamahalin din ang wedding ring na suot ko. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng marriage nato pero sana ay sa mabuting daan ako dadalhin nito, napaka-bata ko pa pero naipakasal ako sa isang taong hindi ko kilala.

“You may now kiss the bride.” Nakangiting sabi ng pari. I looked at him nervously and he just leaned in and kissed me. I close my eyes as I felt his soft lips crashing into mine, I don’t know why but I felt like I was in heaven when I felt his lips. He gently move away and looked at me directly in the eyes, I blushed and looked away.

When he talked to the priest, I immediately went outside the church and as soon as I get out, ay pinakawalan ko ang hiningang pinipigilan ko. I was slightly panting and I tried to compose myself before he sees me like this. I looked up to the blue skies and I immediately become at peace. Ang bilis ng mga pangyayari at wala man lang akong kamalay-malay at ikinasal nalang ako bigla.

A few moments later, lumabas na siya at tumabi sa akin. Agad naman akong napalingon sa kanya, hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko talaga ang lalake na ito. Ni wala man lang proper introductions at diretso sa altar agad, hindi man lang dumaan sa proseso. He suddenly spoke breaking the deafening silence between us.

“Kukunin kita sa bahay niyo tomorrow, don’t pack too much stuffs. Naka-handa na ang iba sa mga gamit mo sa bahay ko kaya kunti lang ang dadalhin mo.” Naglakad na siya papalapit sa sasakyan at binuksan ang pinto sa driver seat. Naramdaman niya ata na hindi ako sumunod sa kanya kaya lumingon ito sa direksyon ko at tinaasan ng kilay.

Tumikhim muna ako at lumunok bago lumapit sa sasakyan at binuksan ito para makasakay na. Tahimik lang kami buong byahe hanggang sa makarating kami sa tapat ng baya ni Tita Maria, tinignan ko siya habang tinatanggal ang seatbelt. I bit my lower lip before speaking with hesitation.

“Halatang mayaman ka at madami kang makukuha na mga babae sa pamamagitan ng perang meron ka. Pero ang hindi ko maintidihan ay bakit ako? Ang daming babae na willing maging alipin mo, pero bakit ako?” he stared at me with fascination in his eyes.

“I have my purpose, but for now, you should get some rest. I’m picking you up early tomorrow.” I took a deep breath and open the door to get out, I was about to close the door when he spoke. “Goodnight, Mrs. Cassano.” I could feel my cheeks burning and it took a second for me to reply.

“G-Goodnight, Adrien.” I said stuttering and closed the door, I instantly went inside the house and I saw my aunt sitting in a chair sa sala. Nagulat siya sa suot ko, tumayo siya at nagmamadaling lumapit sa akin.

“Bakit naka-damit pangkasal ka?!” gulat na tanong niya sa akin.

“Kung hindi mo lang ako ibinenta sa kanya, edi sana hindi nangyari ito.” Dumiretso ako sa kwarto ko at naglinis ng katawan sa banyo.

Habang naliligo ako ay hindi matanggal sa isip ko ang paghalik sa akin ni Adrien sa simbahan. Hinawakan ko ang labi ko, parang nararamdaman ko pa rin ang mga labi niya kahit kanina pa yun nangyari. Umiling ako at pinagpatuloy ko ang ginawa ko at nung matapos ako ay lumabas na ako at nagbihis para makapag-impake.

Sabi niya ang kunti lang ang dapat kong dadalhin kaya kunti lang din ang iimpake ko, nasa kalagitnaan ako ng pag-iimpake ay pumasok si Tita Maria at umupo sa kama ko.

“Anong ibig sabihin mo doon? Ikinasal kayo kanina? Nako, kung ganun ay salamat sa diyos! Kelan ka aalis para makuha ko na ang pera ko?” Huminga ako ng malalim at hinarap siya.

“Tita, yan lang ba talaga ang importante sayo? Pera? Baka nakakalimutan niya po na ipinakasal ako sa isang lalake na hindi ko naman kilala. Tapos ngayon ganyan yung magiging tanong niyo po? Pwes, para po maging masaya kayo, bukas ay kukunin na niya ako at bukas niya din ibibigay ang pera mo. Masaya na po kayo? Kung nasagot ko na po lahat ng tanong niyo ay pwede na po ba kayo lumabas? Nakaka-distorbo nap o kayo sa pag-iimpake ko.”

Sinamaan niya ako ng tingin and she abruptly stood up and faced me with anger swirling in her eyes. She scoffed and put her hands on her waist.

“Alam mo wala kang utang na loob, pasalamat ka nakapag-asawa ka ng mayaman. Kung hindi ay malamang naghirap ka pa rin hanggang ngayon, laking pasalamat ko na din kasi wala akong palamunin sa pamamahay na to kaya huwag na huwag mo akong pagsalitaan ng ganyan!” she left angrily and I sat on my bed while tears are falling from my eyes. I’m just a nuisance to her and nothing else. Maybe she’s also right, hindi niya naman ako anak pero pinakain niya pa rin ako. Siguro nga ay naging ungrateful ako.

I wiped the tears off my face and finish packing para makatulog na. As I lie down, staring at the ceiling I could help but to looked at the ring. The thoughts of me being married swirling around my mind. Will I be a good wife? What will happen to me? Can I do this? Hinayaan ko ang sarili kong lunodin ako ng sarili kong pag-iisip hanggang sa makatulog ako.

The next day ay nagising ako ng maaga dahil ngayon ang araw na kukunin na ako ng asawa ko. Inilabas ko na ang mga gamit ko at nag-antay nalang sa kanya na makarating dito, malungkot kong pinagmasdan ang buong bahay habang inaalala ang mga karanasan ko dito. Hindi man ito maganda pero nagpapasalamat ako na kahit papaano ay may mga natutonan ako sa kabila ng mga karanasan na iyon.

Napag-isipan ko magluto sa huling pagkakataon para kay tita. Nagluto ako ng adobong manok at saktong pagkagising ni Tita Maria ay natapos na ako sa pagluluto. Inaya ko na siyang kumain at sinimulan ang pagkain ng tahimik. Nung matapos kumain naghugas ako ng pinggan at nag-toothbrush, maya-maya ay dumating si Adrien kasama ang ibang mga lalaking naka-amerikano na suot. Masaya na sinalubong ito ni Tita Maria at daig pa ang nanalo sa lotto ang ekspresyon niya.

“Hello, Mr. Cassano! Magandang umaga sayo, sana alagaan mo ang aking pamangkin lalo na at kasal na kayo.” She said enthusiastically.

Adrien raised a brow at her and looked at me and I just looked down and silently played the ring in my finger. I can’t believe that I’m married to this man, it was all so sudden. Nakarinig ako na may tumikhim kaya napa-angat ang tingin ko sa kanila at nakita ko na ang isa sa mga kasamahan ni Adrien ay may ibinigay na bag kay Tita Maria. Tinanggap naman ito ni tita at inilapag sa mesa, she carefully unzipped the bag and saw lots of stack of money inside. Her smile widens and looked at Adrien with greed in her eyes.

“Nako, maraming salamat! Alam ko naman na nasa mabuting kamay ang pamangkin ko, nasa tamang tao ko nga talaga siya ibinenta. Mayaman na ako!” masiglang sabi niya habang tumatawa.

Gusto kong umiyak sa sinabi niya pero hindi ko ginawa iyon at tinignan nalang si Adrien na ngayon ay nakatitig sa akin, kinuha ng mga kasamahan niya ang gamit ko at inilabas sa bahay para ilagay sa sasakyan. Humarap ako kay Tita Maria na ngayon ay niyayakap ang pera na nakuha niya galing kay Adrien. Huminga ako ng malalim bago magsalita.

“Tita, mauuna na po ako. Salamat po sa lahat ng sakripisyo at pagsisikap na ibinibigay niyo para sa akin.” I sincerely said. Lumingon siya sa akin at tinaasan ako ng kilay bago niya ako sigawan.

“Pinahirapan mo ako at puro problema ang inabot ko sayo, mabuti nalang at may pakinabang ka pa! Umalis ka na at huwag ka na magpapakita sa akin!” She furiously shouted at me.

I bit my lower lip to prevent my tears from falling from my eyes. I looked at her for the last time and silently went outside. Tahimik akong pumasok sa sasakyan at ilang minute pa ay sumakay na rin si Adrien, at nagsimulang umandar ang sasakyan. Pinagmasdan ko lang ang bahay hanggang sa mawala na ito sa paningin ko, ilang minute akong tulalang nakatingin sa labas ay biglang nagsalita si Adrien sa tabi ko.

“Your aunt only cares for money that’s the reason why you’re with me right now, and yet you’re holding back tears as we leave. Can’t you see that she doesn’t value you just as much as you value her?”

“You don’t know anything.”

“I don’t need to know anything, just by one looked at your miserable face and concerning condition gives the explanations I need.”

Tinignan ko ang sarili ko, kita sa katawan ko ilang pagaling na mga pasa galing sa pangbubugbog ni tita sa akin, at ang ilang mga kaunting mga galos na natamo ko dahil sa mga mahabang kuko niya tuwing galit siya. Tama rin naman siya it was very concerning at halata na miserable ako. I wrapped my arms around myself and looked outside until I fallen asleep. Nagising nalang ako bigla dahil sa pagtapik sa akin, I looked at Adrien and mouthed ‘we’re here’ so I immediately turned my gaze outside.

My jaw dropped at the place, it was a freaking mansion. A very vintage and gloomy mansion, kinusot ko pa ang mata ko dahil baka nananaginip pa ako pero mas pinatunayan lang nito na totoo ang nakikita ko. Dito ako titira simula ngayon? I gave Adrien a surprised looked and he just looked at me unbothered. Nung huminto ito ay pinagbuksan nila kami ng pinto at lumabas naman ako. The aura in this house looked very scary and devastating.

“Let’s go.” Simpleng sabi ni Adrien kaya naman ay sumunod ako sa kanya at pumasok kami sa loob ng bahay. Sobrang laki nitong mansion na to, at paniguradong aabutin ng ilang araw bago ko makabisado ang lugar. May mga nakahilerang maids pagpasok naming at binati kami.

“Good day, Mr. and Mrs. Cassano.” They said in unison while bowing their heads.

“Starting today, my wife will be staying here and I’ll expect you to give the treatment that you always give to me.” His voice was full of power and it made me shiver a bit.

“Yes sir!”

Humarap si Adrien sa akin kaya napatalon ako ng kaunti, I blinked so fast because of nervousness and lowered my head. He walked closer to me, towering over me. He lifted my head using his finger and gave me a very cold gaze.

“I’ll be leaving and won’t be back until midnight. Make yourself at home, wifey.” He smirked and left me blushing and I just stared at his back as he went out of the house.

I shut my eyes tightly before shaking my head a little and I turned my attention to the maids and asked them where I am going to sleep. Sinabihan naman nila ako na sumunod ako sa kanila and so I did, ilang saglit pa ay nakarating kami sa isang kwarto na sa tingin ko ay kwarto din ng asawa ko. Inayos muna nila ang mga gamit ko bago nila ako iniwan sa kwarto, napahiga ako sa kama at pinagmasdan ang dingding ng kuwarto. I was married to a billionaire and I don’t have any idea on how to be a freaking wife. Pero mukhang madalas naman itong wala sa bahay dahil sa sinabi niya sa akin kanina.

Siguro kailangan ko lang talaga siya pagsilbihan hangga’t maari, that’s how you should do as a wife, right? Nag-isip ako ng pwede kong gawin for him at kung paano siya pagsilbihan hanggang sa makatulog na naman ako. Nagising lang ako dahil sa marahan na pag gising sa akin ng mga maids at sinabihan na kumain na muna. Nakaramdam na din naman ako ng gutom kaya hindi na ako pumalag pa at bumaba na rin para kumain. Gabi na rin naman kasi at hindi ako nakapananghalian kanina, pumunta ako sa dining at kung nagulat ako sa laki ng bahay, mas nagulat ako sa kung gaano ka-elegant ang dining hall niya. Vintage na vintage talaga ang itsura nito at halatang may pera talaga, sinampal naman ako ng kahirapan nito.

Kumain ako ng tahimik at umakyat sa kwarto pagkatapos, mabuti nalang at hindi ako naligaw. Nakabisado ko na din kasi ang daan papunta sa kwarto. Napagdesisyonan ko na maglinis ng katawan bago magbasa ng libro dahil hindi na naman ako inaantok. Pagkatapos kong magbihis pang-tulog ay matiwasay ako na nagbasa ng libro, hindi ko alam kung gaano katagal ang aking pagbabasa pero nakarinig ako ng kaunting tinig sa baba. Akala ko guni-guni ko lang iyon pero tuloy-tuloy ang ingay mula sa baba, kaya kahit takot man ay tinapangan ko ang sarili ko bag ako lumabas. Nakarinig ako ng halinghing ng isang babae at mukhang napapaligaya talaga siya.

“Hmm… Adrien, you’re so hot…” Napahinto ako saglit dahil sa narinig ko. Malakas ang naging kalabog ng dibdib ko at nagdarasal ako na sana hindi siya ang Adrien na pinagnasaan ng isang babae. Lumapit ako sa railing ng second floor and I clasped my mouth and tears instantly fell into my eyes.

I saw a naked woman, sitting on his lap while moaning in pleasure and Adrien was kissing and sucking the woman’s body with lust and desire. They’re having an intimate moment while I’m under his roof. I didn’t even know why I was crying, but all I know is that I was deeply hurt by what I just witnessed. As the girl bounce on top of him, napatingala si Adrien and nagtama nag mga mata namin. Nanginginig ang buong katawan ko sa nakikita ko pero siya ay para wala lang sa kanya ang ginagawa ng babae habang nakatingin sa akin.

Hindi ko na kinakaya ang nakikita ko kaya dali-dali akong tumakbo sa kwarto and immediately went inside before shutting the door. Humagulhol ako sa iyak, tinakpan ko ang bibig ko para hindi ito marinig sa labas. Why is he having an intimate moment with a stranger? Ako yung asawa niya pero ibang tao ang kanyang ginagalaw, hindi ba dapat ako yung nasa posisyon ng babae at hindi siya? I crawled to the bed and cried and cried throughout the night.

Akala ko isang beses niya lang iyon gagawin pero nagkamali ako, nasundan pa iyon ng ilang beses. At minsan ay sa mismong harap ko pa nila ito ginagawa, at sa iba’t-ibang babae ito, ako na tong umiiwas dahil hindi ko kinakaya ang nakikita ko. Kada ganun ang mangyayari ay umiiyak ako at tinatago ang sarili ko sa kwarto hanggang sa matapos ang mga ito.

“Mrs. Cassano, ayos lang po ba kayo?” I snapped back from my deep thoughts when one of the maids called me.

“Yeah, sorry, may kailangan ka?” tanong ko sa kanya.

“Puno na po yung pot, ma’am, hindi niyo pa ata napansin dahil malalim po ang iniisip niyo.” Tinignan ko ang pot na sinasabi niya at nakita kong tama siya, huminga ako ng malalim at inilapag ang gardening shovel.

Naalala ko kasi ang unang pagkikita namin ng asawa kong si Adrien, kung hindi lang ako ibinenta ng tita ko malamang ay hindi ako magkakaganito. As much as I wanted to leave, I know that I can’t find a way out. I was married with him when I was 19 and ngayon ay 1 year na kaming kasal, may mga instances na nagkakaroon kami ng mga deep moments together, but that’s because he commanded it. I do love my husband cause I know that even though he did those things, alam kong mabuting tao pa rin siya. At dahil na rin sa tumagal na din na pagiging mag-asawa ay unti-unti din nahulog ang loob ko sa kanya. Ang hindi ko lang alam ay kung bakit naging magaspang ang pag-uugali niya sa akin at sa ibang tao. Maybe it was a defense mechanism?

I stood up and washed my hands in the bathroom, and looked at myself in the mirror as soon as I finish. I barely recognized my reflection in the mirror. I always dressed sophisticatedly and proper, I did escape poverty but I never had a chance to escape in this fucked up marriage. I always obey him. I need to be well-dressed at all times, I obliged. I need to pleasure him whenever he wanted to, I will do it. I need to make sure that the house was in the right order, and I’ll take care of it immediately. But I never saw him love me or reciprocate what I feel or do for him. At kung mali o di ko nagawa ang pinag-uutos niya paparusahan ako, it’s either hindi niya ako titigilan makipagtalik hanggang sa magmakaawa ako na tumigil o di kaya ay hindi ako pinapakain ng isa o dalawang meal.

Lumabas na ako sa banyo at dumiretso sa kwarto, pagpasok ko doon ay nakita ko siyang naghuhubad ng polo niya. Natigilan ako nung madilim siyang tumingin sa akin kaya naman ay napalunok ako at patago na kinalma ang sarili ko.

“I’m sorry, I didn’t know you have arrived.” Mahinang tugon ko.

He looked away and slightly stretch his arms, yumuko naman ako dahil kung ano-ano na ang pumapasok sa utak ko dahil sa ginagawa niya. Napaka-simple lang nun pero iba na ang epekto sa akin, I really have fallen in love with this guy.

“Saan ka nagpunta?” he coldly asked.

“I just washed my hands because they’re full of dirt. Nag-gardening kasi kami ng ibang kasambahay mo dito and since wala akong ginagawa ay naki-sali na rin ako.”

Kumunot ang noo niya sa sinabi ko at tumingin sa akin na parang may ginawa akong kasalanan. Lumapit siya sa akin at umatras naman ako hanggang saw ala na akong maatrasan, nasandal ko ang likod ko sa pinto at ikinulong niya naman ako by putting his hands on the door behind me. Bumigat ang paghinga ko dahil sa sobrang kaba.

“Anong silbi ng mga kasambahay dito kung ikaw ang trumabaho ng mga trabaho nila?” he said with a dangerous tone.

“Tinulongan ko ang sila, wala rin naman kasi akong magawa asi---“

“I don’t care!” he shouted, cutting off my words. “Kapag ginawa mo yan ulit, alam mo na kung ano ang mangyayari sayo. You should just serve me and only me, hindi yung pati ang iba dito pagsisilbihan mo. Naiintindihan mo ako, Cresenia?!”

Mabilis akong tumango habang nakapikit, natatakot ako sa inaasta niya sa akin kaya hindi ko siya kayang tignan. Naramdaman kong lumayo siya sa akin kaya doon lang ako dumilat and tinignan siyang naglakad papasok sa banyo. As soon as he closed the door, I immediately sat down in fear. Kanina pa ako nanghina at nanginginig pero ngayon lang bumigay ang mga binti ko. I took a deep breath and stared the door where Adrien entered.

How could I love a very heartless man?