Adrien’s POV
“We’ve look every corner in this mansion, yet we can’t even find her! You shouldn’t been so harsh on her, Adrien! Ano bang ginagawa mo?” naiinis na sabi ni Range sa akin.
“We also checked 10 radius meters on the venue pero wala pa rin siya.” Caleb reported.
“Should we call a police on this one?” Xavier suggested.
“We don’t need the police to find her we can tell our men to find her as soon as possible.” Lance countered.
I took a sipped on the whiskey while staring at the window. Cresenia left the party angrily and never went straight home, gabi na din pero hindi pa siya umuuwi. My wife didn’t come home tonight and it pisses me off. I married Cresenia for a reason. Her family killed my sister. She’s the daughter of a mafia guild called Midnight Blades, unfortunately her parents died so I have to settle things with her. My plan was just pure simple, make her suffer and by doing that I married Cresenia. It took some time so find her but luckily after 2 years of investigating and locating her. I manage to reach her out and brought her here.
I never thought that she’ll scream at me because I told her to step out of my argument with one of my negotiator. We’re discussing about the gun shipment that I ordered from that guy earlier but he wanted me to marry his daughter instead of paying 100 million for the guns that I’ve order from him. That’s the reason why I’ve lost it. I may be married to her for unreasonable reason but I’m not that kind of a person. I cheated and slept with other women but I never intended to have multiple marriages in all of my life. I remained single because I saved myself in marriage for Cresenia, so all I did was just to fuck around and nothing else. Inubos ko ang whiskey sa baso at inilagay ito sa table.
“I know where she is. You may go home.”
The 4 of them looked at me with a confused face. I just glances at them in boredom and took my phone out from my pocket and dialed Cresenia’s aunt. I waited for her to answer her goddamn phone, when she picked up I immediately asked her.
“Did you abandon your old house?” I immediately asked.
“Mr. Cassano, bat niyo naman natanong?” I rolled my eyes when I heard the greedy woman’s question.
“None of your business and answer my question. Did you or did you not abandon your old house?” naiinip kong tanong.
“Oo, iniwan ko na yun tsaka hindi na ako mahirap kaya hindi na ako karapat-dapat manatili pa doon.” I hung up as soon as I heard that.
I checked the time from the vintage clock and saw that it’s almost 4:30 in the morning. Kanina pa kasi kami naghahanap sa kanya ngunit di pa rin naming ito nakikita. I immediately went to my motorcycle and drove straight to her old home. Nung nakarating ako ay pinatay ko ang engine and took off my helmet. I know that the only place she would go is here in her old home. I stared at her old home and remember how I used to look at her from a far as she work around the house. I did not rush to talk to her aunt. I was actually observing them for over 3 months to see what kind of a situation she has. The memory of my first time stalking her flashed through my mind.
I arrived at the house where Cresenia lived, the daughter of my sister’s murderers. I planned on something to get revenge for my sister and the only way to get my revenge is through her. Her parents are already dead so I just had to settle in with her.
“Cresenia, ang bagal mo talaga! Palamunin ka na nga lang dito, babagal-bagal ka pang kumilos!” her aunt shouted.
According to my sources she lives with her aunt after her parents died, she was still a baby when she was sent here to be in her aunt’s care. She only finished high school and never had a chance to go to college. They live in poverty in this small neighborhood and they still manage to live every single day by just selling fish on the market.
“Pasensya na po, Tita Maria. Ito na po yung ice chest.” I saw Cresenia as she ran towards her aunt while holding a big ice chest. I stared at her from head to toe and I could tell that she’s pretty and has a nice figure pero parang malnourished siya dahil kunti nalang ay makikita na yung buto sa may cheeks niya kapag pumayat pa ito ng husto.
“Ayusin mo yang bahay, ha? Huwag na huwag kang magpapapasok ng kung sino-sino! At huwag kang lalandi-landi, mag focus ka sa gawaing bahay.”
Tumango lang si Cresenia at umalis na din ang tita niya. Papasok na sana siya pero may isang binata na lumapit sa kanya na may dalang bulaklak. My brow automatically shot upwards when he gave Cresenia a very idiotic smile.
“Cres, para sayo. Gusto ko lang sabihin na mahal kita at sana pagbigyan mo akong ligawan ka.” Diretsahang sabi ng lalaki habang nakalahad kay Cresenia ang bulaklak.
Nagulat naman si Cresenia sa lalaki at pabalik-balik ang tingin niya sa bulaklak at sa binata. I smirked at the scenario and watch carefully on what she’ll do about it.
“Kalil, na-appreciate ko yung confession mo pero hindi pwede. Magagalit sa akin si tita at wala pa sa isip ko ang magkaroon ng nobyo. Pasensya na.” yumuko siya ng kaunti bago isara ang gate at pumasok sa loob ng bahay, leaving the poor man hanging outside her home.
Ohh… that must’ve hurt. So she rejected every guy that confesses to her because she doesn’t want to and also her aunt doesn’t want to. If she doesn’t want a boyfriend, then I’ll give her a husband. A husband that will make her life a living hell and she won’t ever forget.
And after that I continue to stalk her every single day just to see what she always do when she’s inside the house. And when I arrange everything, I went to her aunt’s store in the market and immediately gave her an amount that she won’t be able to resist. That is how I managed to get Cresenia to be my wife and I did everything I could to make her life a living hell for the past 2 years. I cheated and slept with other women with her knowledge, owned her however a wish and also kinukulong sa bahay o di kaya ay hindi ko siya pinapakain tuwing may ginawa siyang kasalanan na hindi naman gaano kalaki.
I just want her to suffer like how I suffered. When my sister died I really lost it, I never eaten for days, never spoke to anyone, kept on staring into nothingness, cried day and night while blaming myself, and develop a mental illness. I was diagnosed with Borderline Personality Disorder. It’s a mental illness that affects the way people feel about themselves and others, making it hard to function in everyday life. It includes a pattern of unstable, intense relationships, as well as impulsiveness and an unhealthy way of seeing themselves.
Cresenia became my coping mechanism, when I became too impulsive towards her without even thinking what she would feel I would just do it. I also did not look myself the same way I look at myself before and I was also so scared of being alone. That became my fuel to be a Mafia too. Cresenia didn’t know about this and I never intended to let her know about this at hindi ko din gusto ipaalam sa kanya. Maayos na sa akin ang kunting knowledge about sa akin. Kaya nga ayaw kong ipabasa sa kanya ang autobiography ng pamilya namin kasi malalaman niya ang patungkol sa amin.
Sa totoo lang ay hindi talaga Mafia ang buong pamilya namin, ako lang ang naging mafia nung pinatay ang kapatid ko. But my family was already rich, at kaya nilang magpatumba ng kahit na sino dahil nga mapera sila. Hindi nila ginagalaw ang mga inosente, tanging mga taong masasama lang ang kanilang ginagalaw. Some of the family members are spies, hackers, businessmans or businesswoman, and politicians. Actually halos profession ata ang napasokan nila, kaya madami silang pwedeng gawin.
When they found out about me being a Mafia, all of them we’re furious. I explained to them why I did that and they eventually understood and supported me, tinutulongan ko din sila magdispatya ng mga criminal kaya maayos lang din sa kanila na ganito ako. They still check-up on me from time to time, asking how I was and I would just say that I’m doing fine.
I looked up as the sun rises slowly on a clear sky. A warm sunlight hit on my face and I closed my eyes as I felt the warmth of that sunlight. If only my sister was here, she likes the sun and she always wake up early to see the sun rises, and then wait for the sunset in the mansion’s balcony. I opened my eyes slowly and looked at the house, I send a message on one of the guards at home to clear out, before entering the gate and knock on the front door. Minutes later, the door opened and saw my wife looking so shock to see me.
As long as you’re my wife, I will make you feel the pain that I’ve felt before when my sister died.
Cresenia’s POV
Nagising ako dahil may kumatok sa pinto, pagdilat ko ay kakasimula pa lang sumikat ang araw. Pero tumayo ako para puntahan ang kung sino mang kumatok sa pinto. Pagbukas ko ay nagulat ako nung nakita ko si Adrien sa labas ng bahay, halatang walang tulog at walang emosyong nakatingin sa akin.
“Adrien…” natatakot kong saad sa pangalan niya, he just looking at me emotionless and not saying anything. “A-Anong g-ginagawa mo d-dito? A-At p-paano mo a-ako nah-hanap?” Nauutal kong tanong sa kanya.
Kinakabahan ako sa paraan ng pagtitig niya sa akin idagdag mo pa na hindi siya nagsasalita kaya mas lalo akong kinakabahan. I was in shock when he just snatched my hand and walk outside kung saan naka-park ang motor niya. Kumuha siya ng extra helmet at isinuot sa akin iyon.
“We’ll talk about that behavior at home.” Malamig na sambit niya.
Napakurap nalang ako habang humihinga ng malalim. Sumakay na siya sa motor at pinaandar ito, he signal me to hop in and I did. Kaya naman ay agad na siya nagdrive pauwi sa bahay at nagpark agad siya sa garage ng mansion. Ngunit nagtataka ako dahil walang guards akong nakita sa bahay, parang nung isang araw lang ay punong-puno ng guards dito pero ngayon ay wala na. Nung pumasok kami ay mas dinaga na talaga ako dahil pati mga kasambahay ay wala din sa loob. Hinarap niya ako at inikotan ako habang naka-pamulsang pinagmamasdan ako.
“You had the audacity to shout at me at the party yesterday. You became so strong and brave all of a sudden, I wonder why?” he huskily said.
Yumuko lang ako at pinagdarasal na sana ay hindi niya ako parusahan. Napatalon nalang ako nung biglang kumuha siya ng hibla ng buhok ko at sininghot ito before whispering in my ear.
“Can you take care of yourself without me? Kaya mo na bang tumayo sa sarili mong mga paa kasi sinasagot-sagot mo na ako?”
Nanginginig akong lumingon sa kanya at sobrang lapit ng mukha niya sa akin at muntikan pang maglapat ang mga labi namin. I couldn’t answer him, it’s like I lost my voice all of a sudden. His expression change when I just looked at him scared, he suddenly grabbed me by the neck and pinned me to the wall while aggressively looking at me.
“Answer me, you filthy woman!” he screamed.
I was gasping and coughing for air while holding his hand, trying to free myself from him. Tears are already flowing from my eyes because of the fear that I felt towards him. I looked at him pleading.
“P-Please, l-l-let m-me go… I-I’m sorry…” those are just the words that I can manage to say. He let me go and I dropped into my knees while catching my breath. I held my neck and looked up to him, yumuko siya at marahas na hinawakan ang pisnge ko.
“To the basement, now.” He commanded in a whispering tone.
He harshly let go of me and went upstairs. I weakly got up and went down to the basement. I shouldn’t have provoke him yesterday, sana kung kinalaban ko siya ay umuwi ako kagabi ang kaso ay hindi ko naman iyon ginawa. I opened the only door and the basement, and went inside the red room. The red room is where he punishes me with something sexual until I dropped. Kumpleto din lahat dito kahit anong isipin niyo na gamit o equipment ay nandidito. I slowly sat down on the bed while crying. I have to face the fate that I have created today. Maya-maya ay pumasok na siya kaya naman ay napalingon ako sa kanya. He was just wearing pants and nothing else.
“Stand up and go over there.” He pointed at the pole kung saan naka hang ang leather handcuffs.
I just silently went there and slowly raised my hands, he went closer to me and kinabit niya sa akin ang handcuffs. Without any warning, he ripped off the dressed I was wearing which made my underwear the only piece of clothing that I have. He just stared at me with pure lust and anger in his eyes.
“You like things the hard way. I guess we’re on the same page.” Tumalikod siya at naglakad sa mga naka-hilerang mga latigo. He already whipped me before we had intimacy but I know this time is something different. “We’re husband and wife for 2 years already and I’m pretty sure that I made it clear what I want and what I don’t want. Yet you still did the things that I don’t want.” He picked up the dragon tails before turning to me smirking.
He wrapped around his hand while walking towards me and pulled it tight repeatedly. I know that I’ll be doomed at this point, sa lahat na ginamit ni Adrien na latigo yan ang pinakamasakit dahil minsan na din akong nasugatan niyan.
“Why do you keep on disappointing me, wifey? Hindi pa ba malinaw ang bawat babala ko sayo?” inikutan niya ako at inihanda ko nalang ang sarili ko dahil anytime pwede niya ipatama sa katawan ko ang latigong hawak niya. “Then let me remind you what will happened if you disobeyed me!” he whipped me hard from behind and that made me cry in pain.
Inulit niya iyon ng limang beses bago siya huminto at pumunta sa harapan ko. I looked at him crying and he just demonically laughed at my reaction. Nung humupa ang pagtawa niya at umiling siya habang naka-ngiting pinagmamasdan ako. Gusto ko man magsalita pero nanghihina ako sa sakit ng paglatigo niya sa akin, kaya wala akong magawa kundi ay ang umiyak. Lumapit siya sa akin at bumulong.
“Is it painful? Do you want more?” he mumbled.
I shook my head while crying and that made him chuckled. He brushed the whip on my cheek while licking his lower lip bago siya umatras at walang pasabing nilatigo ako. Napa-igtad ako nung tumama ito sa tagiliran ko at sumigaw dahil sa sakit ng tama nito.
“Adrien, please, tama na!” nakiki-usap kong sigaw.
Pero hindi siya nakinig at pinagpatuloy niya ang paglatigo sa akin, at wala din akong nagawa kundi ang umiyak at sumigaw dahil sa sakit and begging him to stop. Nung nanghina na ako ay huminto siya at nilapitan ako, he hungrily kissed me. I just closed my eyes while my mouth hang open, hindi ko na kaya kasi nanghihina na talaga ako.
His kisses went down to my neck and sucking it like he’s some kind of a vampire who’s hungry for my blood. He took off my undergarments and starting to kiss every inch of my body. I whimper as he started massaging my chest and starting to feel the pleasure even though I still felt the agony from being whipped.
“A-Adrien…” I groaned. I gripped the chain that was attached to the handcuffs for support and my breathing become heavier by the second.
Adrien took of the last garment that he has and position himself and tease me with his member. I groaned even louder and even look down as he kept on teasing me. My senses have left me defenseless, what he was doing was taking a big toll on me and I can’t control it anymore. He once again whispered in my ear as he held my thighs and lifted me up.
“Wrapped your legs around me.” He whispered and I obliged to his order.
He instantly inserted his huge member inside me. I moaned loudly and arched my back, Adrien moved slowly inside me and I can’t condemn myself from the burning pleasure inside me. Habang tumatagal ay binibilisan niya ang kanyang paggalaw at mas lalo lang akong nasasarapan sa ginagawa niya. I kept on moaning her name like it was my last day on earth.
“Ohh… Adrien… Hmmm…” Pinaghalong sakit at sarap ang nararamdaman ko at halos mabaliw na ako sa sarap ng sensation na bumabalot sa katawan ko.
“I will not stop until you passed out as your fucking punishment.” He said while gritting his teeth.
Halatang nanggigil na siya sa akin sa paraan ng pagiging marahas sa akin ay nagpapakita ito na hindi niya pipigilan ang sarili niya. I looked up while rolling my eyes out of pleasure and lust that I’m feeling. Ilang sandali pa ay nararamdaman ko na ang dulo.
“A-Adrien… I’m almost there…. Mhmmm… Shit…” ungol na sabi ko sa kanya. Mas lalo niya lang binilisan nung marinig niya ang aking sinabi.
Ilang beses pa siya gumalaw at sumabog na ako, he pulled out he’s member and he also exploded. I was panting when he took off the handcuffs of me, napakapit naman agad ako sa kanya dahil sobrang nanghihina talaga ako. He carried me to bed while kissing me at the same time.
Inilapag niya ako sa kama and he made me bend over, he was kissing my back and he inserted his member inside from behind. Both of us are panting and the only noise that we hear in this room are our bodies creating chemistry and my lusty moans that contains his name. He was massaging my cunt while pounding on me and that made me gripped the comforter below me. But I could feel the pain of pleasure in every second he pound on me.
“Adrien… It’s quite painful… Ughh…” I whimpered.
“That is how it should be. Para mag tanda ka.” Nanggigigil na sabi niya.
Hindi ko na mabilang kung ilang beses o ilang oras naming ginawa iyon. Pero halos hindi ko na maramdaman ang katawan ko sa sakit na nararamdaman ko, alam kong nagkanda sugat ako sa pagkakalatigo niya sa akin kanina dahil nararamdaman ko na ang hapdi nun. Panigurado dahil iyon sa pawis kaya humapdi ito. I was lying in the bed worn-out and stared at Adrien who was looking down on top of me.
“Have your learned your lesson, Cresenia?” I weakly nodded towards him and he gave me a soft kiss. “Good job, wifey.”
Those are the last words I heard from him and then I passed out because of the exhaustion.
I woke up and I saw the ceiling of the master’s bedroom, I looked at my side and saw Range holding my hand worriedly. When our eyes met, he immediately jolted and bombarded me with questions.
“Oh gosh, you’re awake! Are you okay? How are you feeling?” I tried to get up but why whole body was aching most especially on my center. Range gently held me and lied me down. “Don’t move. I know that your body was aching, so don’t do any sudden movements.”
I nodded and look around the room. However, there is no sign of Adrien inside the room. He must’ve left I look outside and saw that it was already night time.
“You’ve been out for 3 days already. Should I get you something to eat? I’m sure gutom ka na.”
3 days. Ganun ba talaga ako kapagod para mawalan ng malay ng ganun katagal? Siguro ganun talaga ata siya kagalit sa ginawa ko, hindi ko siya masisisi lalo na at kasalanan ko naman talaga. He must be very satisfied about the punishment he gave me because he’s gone already and hindi man lang siya nag-abalang magbantay dito sa akin.
I looked at Range and weakly asked him.
“Where’s Adrien?”
“You almost died because of Adrien yet you’re looking for him?” he unbelievably retorted.
“Range, asawa ko siya.” Tanging saad ko.
“Oo, asawa mo nga! Pero tignan mo ang ginawa niya sayo?! Nilatigo ka niya ng ilang beses, hindi ka tinantanan hanggang hindi ka mag passed out and almost smashed your center into pieces. Ganyan ba ang isang asawa, Cresenia?” galit na tanong niya sa akin.
“Range, may kasalanan ako, at yun ay sinagot ko siya, tumakas ako at hindi umuwi . I deserve that punishment kaya huwag mo na akong intindihin pa.” Malungkot siyang umiling sa akin at parang naluluha siya. “Range, ayos ka lang? Bakit ka naiiyak?” tanong ko sa kanya.
“I just don’t get it. Yes, I met you 2 years ago and for the past 2 years I saw how kind you are. Hindi mo deserve ang lahat ng ito. Kahit maliit na bagay ay pinapalaki niya kaya hindi ko nakikita ang dahilan kung bakit kailangan parusahan ka sa ganitong paraan. You just got fed up with his controlling attitude that’s the reason why you did that.”
Range cried and cover his face with his hands, nasasaktan ako na nakikita ko siyang ganito kaya kahit na masakit ang katawan ko ay pinilit ko na umupo at hinawakan ang kamay niya at inalis ito. Hinawakan ko ang mukha niya at pinaharap ito sa akin habang pinu-punasan ang luha niya.
“Hindi porket na maliit lang iyon ay wala akong ginawang kasalanan. Maliit man o malaki ay nakagawa pa rin ako ng mali, Range. Kaya kahit mali man sa paningin mo ay wala tayong magagawa lalo na at may sabit din ako. Ang importante ay malaman ko kung ano ang mali ko upang mabago ko at hindi ko na magawa ulit pa.” nanghihinang paliwanag ko.
“Are you still willing to stay with him, after what he did to you? Are you still going to continue this set-up relationship?” ngumiti ako ng kaunti at tumango. Nag-iwas siya ng tingin at pinunasan ang luha niya. Tumayo siya mapait na ngumiti sa akin. “I’ll just get your food. I’ll be right back.” Paalam niya at lumabas sa kwarto.
Naiintindihan ko ang pag-aalala niya lalo na at 3 days akong walang malay, panigurado ay pinag-alala ko siya ng husto kaya naiitindihan ko kung saan siya nanggagaling. Pero sana maintindihan niya din na may kasalanan ako, at kada may kasalanan ako ay may katumbas ito na parusa upang magtanda ako at hindi ko na magawa pa sa susunod. Maya-maya ay dumating na siya na may dalang pagkain at kasama sila Adrien, Caleb, Lance at Xavier.
“Hi, Cresenia. Ayos na ba ang pakiramdam mo?” tanong sa akin ni Lance.
“Medyo nakakaramdam pa rin ako ng sakit, pero ayos lang ako. 3 days pala akong walang malay?” tanong ko sa kanila.
“Pinag-alala mo nga kami eh, mabuti nalang talaga at nagising ka na at makakahinga na kami ng maluwag.” Masayang saad ni Caleb.
“Salamat sa pag-aalala. Na-appreciate ko iyon.” Nanghihina akong ngumiti sa kanila.
“Nako, ikaw pa ba? Sagot ka namin!” sbai ni Xavier.
Umupo sa tabi ko si Range at kinuha ang pagkain ko, mukhang susubuan niya nalang ako lalo na at wala pa akong sapat na lakas dahil unti-unti pa lang nakaka-recover ang katawan ko. Pero bigla siyang pinigilan ni Adrien.
“Range, put the food down. I’ll be the one to feed my wife.” Nakatingin kaming lahat kay Adrien. Susubuan niya ako? Kung oo, ito ang unang pagkakataon na gagawin niya ito.
“Why? So you could hurt her again? O di kaya isusumbat mo na naman sa kanya to?” galit sa natanong niya.
Adrien just arrogantly smirked at him.
“Watch your words, Range. And between you and me ako ang may mas karapatan gumawa niyan dahil ako ang asawa niya at hindi ikaw.”
The tension between them was starting to build up and their intense stare at each other just added fuel to the tension in this room. Huminga ako ng malalim upang kumuha ng lakas para magsalita.
“I don’t want to see you guys fight. And I could also feel that I’m hungry already, please don’t fight. And Range.” Range looked at me with concern. “Let him. Para hindi kayo mag-away.” Bumuntong hininga siya at inilagay ang pagkain sa bed side table tsaka tumayo at tumabi kila Xavier.
Adrien sat down beside me and get the food from the bed side table. Hinipan muna niya ang pagkain dahil medyo mainit pa tsaka niya ito inilapit sa bibig ko upang subuan ako. Tahimik lang sila Range habang pinagmamasdan kaming dalawa ni Adrien.
“I hope you learned your lesson, wifey.” He looked at me directly in the eye. “The next time you do that it will be very different, baka sa susunod ay mapurohan na kita. So don’t test me, Cresenia.” Tumango lang ako bago niya ako subuan ng pagkain.
Sumunod na araw ay naka-bed rest lang talaga ako and after 1 week of bed rest ay nakakalakad na ako pero huwag ko daw masyadong biglaan, lalo na at ngayon lang din daw nakakabawi ang katawan ko. Kaya kada-umaga ay naglalakad ako sa grounds ng mansion at nakakuha ako ng opportunity upang ma-exercise din ang katawan ko nung kinailangan na mag-grocery dahil pa-ubos na ang stock sa bahay.
“Please? Gusto kong sumama sa kanila tsaka mabuti rin yun dahil makakapaglakad din ako at makalabas man lang kahit papaano. Please, Adrien?” Nakiki-usap kasi ako sa kanya lalo na at hindi niya naman ako pinapahintulotan na lumabas.
Nasa study niya ako ngayon ay nasa table siya nagbabasa ng documents. Hinubad niya ang kanyang glasses at mariin akong tinignan. Hinilot niya ang kanyag sintido at halatang nakukulitan na sa akin.
“Pero kung hindi taaga pwede ay ayos lang.” pagbawi ko.
“You have my permission. You bring some of the guards with you.”
Lumiwanag ang mukha ko sa narinig ko galing sa kanya at ngumiti ng napakalapad.
“Thank you! Promise, I’ll be at my best behavior.” Pagpapasalamat ko at lumabas na sa study niya.
Nung lumabas na kami sa bahay ay sinabihan ko ang 5 sa guards na sumama sa amin at umalis na kami sa mansion at dumiretso sa mall. Agad naman kaming pumunta sa super market upang bilhin ang kailangan bilhin na grocery.
“Mabuti po, Ma’am Cresenia, ay pinahintulotan po kayo na umalis. Palagi po kasi kayo hindi pinapalabas po eh. Masaya na rin po kami na kahit papaano ay nakakarecover na po yung katawan niyo po.” Nag-aalalang sabi ni Mathilda.
“Nako, sinabi mo pa, kasi parang malala po yung naging parusa niyo po kay Sir Adrien. Sobrang naaawa na po kami sa inyo.” Naaawang saad ni Silva.
“Ayos lang ako. May mali din naman ako kaya huwag niyo na isipin yun. Oh siya, ano pa ba ang kulang para matapos tayo dito at maka-uwi na. Paniguradong pagod na din kasi kayo.” Tinignan ko ang listahan at sinabi naman nila ba bibili nalang daw ng karne kaya tumango na kami at nagtungo na doon.
Habang namimili kami ng karne ay may napansin ako na may isang taong tingin ng tingin sa direksyon namin at parang minamanmanan kami. Nung magtama ang tingin namin ay bigla nalang ito nag-iwas ng tingin at lumayo, nakakapagtaka man ay hindi ko nalang ito pinansin pa. Nagpunta na kami sa counter upang bayaran lahat ng pinamili namin. Ngunit nung nasa counter kami ay hindi na naman ako mapakali dahil may nakikita na naman akong nagmamanman sa amin, at hindi lang isa, kundi lima na sila ngayon.
Kinakabahan man ay hindi ko nalang ito pinansin pa at itinutok ang atensyon doon sa pinamili namin. Pagkatapos naming bayaran ang mga pinamili ay agad naman kaming pumunta sa parking para maka-uwi na. We’re peacefully putting all of the grocery on the car, when all of a sudden, ay lumapit sa amin na mga taong nakita ko sa mall kanina. They suddenly attacked the guards and the guards fought back.
“Mathilda, Silva, takbo!” sigaw ko sa kanila at agad naman kami tumakbo.
Sinabihan ko sila na maghiwa-hiwalay kami at tumakbo ako sa ibang direksyon. I hid myself on one of the cars and saw that there are 2 of them looking around, kaya naman ay tumakbo ako sa kabilang aisle upang makatakas. Hinihingal na ako at nararamdaman ko na biglang sumakit ang katawan ko dahil doon. Nabigla ko ata ang katawan ko kaya ganito ang naging reaksyon nito.
“There she is! Get her!” Napalingon ako sa kanan at nakita ko ang mga lalaki kanina kaya tumakbo ako ng tumakbo.
Kung saan-saan nalang ako tumakbo maligaw lang sila at hindi ko na din mahanap ang mga maids at ang mga guards na kasama ko dito. Sa kakatakbo ko ay muntikan pa ako mabundol ng isang van. Humingi ako ng tulong sa kung sino man ang nasa loob.
“Tulongan niyo po ako! May humahabol po sa akin na hindi ko kilalang tao!” natatakot na sambit ko. When the van opened a group of men went out and held me napasigaw ako pero may panyo silang itinakip sa bibig ko ay may nalanghap akong nakakahilong baho doon.
My vision became blurry and I instantly passed out.
Happy reading, everyone! you can leave a review!
Cresenia’s POVI felt really light-headed when my consciousness returned. I slowly opened my eyes and saw that I was like in an abandon building and nararamdaman kong nakatali ang kamay at paa ko. I forced myself to sit down while looking around the place. Where the hell am I? At bakit ako nandidito? I tried to untie my hands pero nasasaktan lang ako tuwing sinusubukan kong galawin ang kamay ko. Ang tanging ilaw dito ay ang liwanag na nagmumula sa labas, Tinignan ko ang bintana at nakita kong malapit na mag dapit-hapon.This is very scary! Bakit kasi kinuha ako ng mga lalaki kanina? Ano bang naging kasalanan ko? I shouted loudly as I could. Hoping that someone would come to my rescue.“Tulong! Tulongan niyo ako! Please, anyone! Help me, please!” nagmamaka-awang sigaw ko sa kawalan. Pero walang sumasagot na kahit na sino at nagsisimula na akong kabahan ng husto.I shouted and shouted but there’s no reply from the other side. Sasapit na ang dilim ano mang-oras at kailangan ko na makaali
Cresenia's POVNagdaan ang mga araw na hindi kami maayos ni Adrien. Ganun naman talaga palagi, palaging di maayos. Nagluluto naman ako at hindi pa rin mababago yun, pero simula nung nalaman ko kung anong klaseng tao sila ay madalas ko na nakikita ang mga ka-grupo niya. May isang beses pa nga na dito sila naghaponan sa bahay and as usual ay hindi ako pwede makisabay sa kanila.There were 10 leaders in Adrien's Mafia Group. Nakilala ko na ang lima, which is sila Range. Habang ang iba naman nakita ko lang pero hindi ko pa kilala. May babae din sa grupo nila, apat na babae sa pagkakatanda ko. They have meetings regarding criminal activities at minsan ay hindi pa kasali sa Mafia world ang pinupuntirya nila.I deeply sighed and looked at the cars na naka-park sa drive way. I was on the balcony right now, napadaan lang ako dito dahil pababa na sana ako ng mapansin ko ang mga sasakyan sa labas. Na-uuhaw ako paano ako baba nito kung nandito sila? Bibilisan ko nalang ang galaw ko para maka-alis
Cresenia's POV Weeks after that incident ay hindi ko pinansin si Adrien. Hindi rin kami tabi natulog and even asked the maids na kung pwede ay ilipat ang ibang gamit ko sa guestroom. Kahit magkrus ang landas namin dito sa mansion ay hindi ko siya pinapansin. Masakit lang isipin na nagawa niya iyon. Magkausap pa kami nung gabing iyon pero hindi ko pa napansin. Ganun nalang talaga siguro ako kabulag sa kanya at hinayaan ko siya na saktan ako ng ganun."Ilabas niyo ang mga hindi magagamit at tignan niyo din kung may mai-donate tayo sa charity. Make sure na magkakaroon tayo ng space sa iba pang gamit."Naglalakad ako while instructing the maids on their duties dahil nagpa-general cleaning ako sa attic. Napahinto kami sa may sala, nakita ko si Adrien na may kasama. Mukhang may bisita kami na hindi namin alam. Or should I say hindi ko alam dahil mukhang expected naman sila ni Adrien."Hindi ka na pumupunta sa mga family dinners natin lately, Adrien. Dapat ay pumunta ka. You already know ho
Cresenia's POV"Pillow Fight!" sigaw ni Andrei at nagsimulang maghampasan kami ng unan ng mga bata.Napuno ng tawanan ang buong sala at sobrang natuwa ang mga bata. Nagkukwentuhan din kami na parang walang nangyari sa kanila. Nung mapagod ay pina-inom ko sila ng gatas at maya-maya pa ay nakatulog na sila. Nagpahinga din ako kasama sila dahil nararamdaman ko din ang pagod ko kanina. Pero hindi din nagtagal ay nagising din ako dahil sa uhaw kaya kahit na inaantok ay bumangon ako at pumunta sa kusina.Nandoon din sila Adrien at mukhang gising na gising pa. Kinukusot ko ang isang mata ko habang kumukuha ng tubig ay narinig ko ang usapan nila."I'm 85 percent done tracking all of the children's family. Tomorrow morning we could start the departure so they could go home." Contessa announced."Finally! We could get rid of those noisy children." mataray na sabi ni Lucia.Tahimik lang akong nagsasalin ng tubig at nung nakita kong puno na ay ininom ko na ito. After that, I looked at something t
Cresenia’s POV Nagising nalang ako at namalayan ko nalang na may yumayakap sa akin. When I looked up, I saw Adrien sleeping peacefully while embracing me. Kita sa mukha niya ang pagod kaya hindi ako gumalaw dahil baka magising ko pa siya. Naalala ko ang nangyari kanina, I never thought that he would beg for me to drop the broken glass para hindi ko mapatay ang sarili ko. Ma-ingat kong inilagay ang kamay ko sa pisnge niya and I gently rubbed it with my thumb. Dalawang taon kaming kasal pero never kami naging ganito kalapit matulog. Palaging may distance o di kaya nakatalikod siya sa akin matulog, pinagmasdan ko ang napakagwapo niyang mukha. Sobrang maamo niyang tignan ngayon at gusto kong ihinto muna ang oras para pagmasdan ko siya ng ganito. Bumibilis din ang pagtibok ng puso ko sa bawat minutong tinititigan ko siya. Nagulat nalang ako nung dahan-dahan niyang inimulat ang kanyang mga mata. Napalunok nalang ako at nag-iwas ng tingin, pero mas nagulat ako dahil isiniksik niya ng mu
Cresenia's POVLoving him before may be painful, but it gives me so much joy whenever I give him all of that love that I have. Hindi ko nga malaman ang rason bakit ganun nalang ang pagiging bulag ko sa kanya. Sa sobrang bulag hindi ko pinapansin ang mga masasamang sinasabi o ginagawa niya sa akin.May dahilan ang lahat pero handa akong harapin kung ano man iyon, maayos lang ang meron kami. Ayaw ko siyang mawala sa akin, lalo na at tinanggap ko siya ng buo sa kabila ng mga ginagawa niya sa buhay."Listen up! As you know, Midnight Blades are back and they're after my wife. Whatever happens we should always stay on our guards and do whatever we can do to protect her. We will also continue on our mission as always. Remember, we are saving lives not taking them. Understood?" Malakas na sabi ni Adrien.Nakasandal lang ako sa hagdan habang naka-crossed arm na tinitignan sila. They were training for Midnight Blades kasi sabi nila malalakas at napaka-delikado ng guild na iyon. Lalo na at ako p
Cresenia's POVTatlong araw na ang nakalipas simula nung nag stay kami dito. Kung ano-ano na din ang ginagawa namin dito sa private resort nila. Nagkaroon kami ng yatch party, nag-scuba diving kami, nag-island hopping, at madami pang iba. Nag-eenjoy lang talaga kami dito sa resort na ito as much as possible. Ngayon nga ay nagpapahinga lang ako sa may beach chair at nagbabasa ng libro, habang naliligo naman ang mga boys. Ang ibang girls naman ay nagpapahinga lang, si Irina nga ay nag sun bathing pa. We're just enjoying our relaxing time.Naramdaman ko nalang na may lumapit kaya napa-angat ako ng tingin at nakita ko si Adrien na sinusuklay ang basa niyang buhok. Inilapag ko muna ang libro at kinuha ang towel na nasa gilid ko para ibigay sa kanya. Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang towel, tahimik lang siyang nagpupunas ng katawan at buhok niya kaya ipinagpatuloy ko ang pagbabasa."You're on vacation and yet you're still reading?" Sinulyapan ni Adrien ang libro nung sinabi niya iyon."A
Cresenia's POVI heard a loud gunshot but I didn't feel any pain. So I opened my eyes slowly and turned around and saw the man lying on the sand. Umaagos ang dugo niya sa gilid ng ulo niya, mukhang binaril siya. I looked at the person who shot him down, nakita ko si Range na dahan-dahan na binababa ang baril.Naka-hinga ako ng maluwag dahil hindi kami nasaktan ni Adrien. Nilingon ko naman ang asawa ko at nakita ko sa mga mata niya ang gulat habang nakatingin sa akin."Ayos ka lang?" I worriedly asked."What were you thinking? Why did you do that?" Puno ng pangambang tanong niya."I thought that you'll get shot, kaya niyakap kita para saluin ang bala---""Hindi mo dapat ginawa yun! What if hindi nabaril ni Range yung lalake?! What if he pulled the trigger first before Range did?! You could've died!" He frantically shouted habang mahigpit na nakahawak sa braso ko.I winced in pain dahil mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin. Yung sugat ko sa braso ay sobrang sakit dahil sa pagkakahawak
Cresenia POV"Iha, bakit ka naman nagpa-ulan? Kung hindi ka nakita ni Adrien, baka kung ano pang gawin mo." Nag-aalalang sermon ni Tito Archeon.Tulala akong pinapatuyuan ng buhok ni Adrien. After what happened in the cliff, biglang sumugod ang Nightshade sa Yncierto Mansion. Adrien notified them of what had happened."Archeon, Cresenia doesn't need your lecturing. I know you are very worried about her, but she doesn't need that right now." Sita sa kanya ni Adrien.I don't know what I should say or do. Hindi ko kasi matanggap, siguro matatanggap ko ang pagkamatay nila kung inilibing nalang sila ni Zarion ng tuloyan. Ang kaso hindi eh. Ako pa mismo ang naglibing sa nanay ko. Nanay ko na matagal kong hindi nakita kahit isang beses lang. Tapos nung nakita ko na isang malamig na bangkay pa.I'm emotionally and mentally wrecked. Nasasaktan ako sa mga nangyayari, pagod na rin ako sa lahat. Tapos na eh. Wala na si Zarion. Pero hindi pa rin ako nilulubayan ng sakit na idinulot niya sa pamilya
Cresenia's POV Inutosan ko ang mga tauhan ko na tiponin ang lahat ng bakay at mga sugatan habang nag didiscuss kami ng gagawin at last will and testament ng Consigliere. We went to my own room in this house. Kitang hindi binago at puro alikabok ang nasa loob. Halatang inabandona."Cresenia, your parents' last will and testament are with me right now. Do you want me to read it?" Tanong ng Consigliere.Tinignan ko ang Consigliere and tumango sa kanya. As he was reading the last will and testament, I explored my own room in this house."We, Zayne Morris Yncierto and Alice Monique Fuentes-Yncierto, residing at Block 8 Seaside Village, being of sound mind and legal age, hereby declare this to be our Last Will and Testament. We revoke all prior wills and codicils made by us." Panimula ng Consigliere.I just keep listening to habang nililibot ko ang kwarto."We appoint our daughter, Cresenia Jade Yncierto of Block 8 Seaside Village as the Executor of our will. Our Executor shall have full a
Cresenia's POVNagising ako na wala sa tabi ang asawa ko, kaya nag ayos ako at bumaba sa dining hall. I soon as I set foot sa dining hall ay nagulat akong nakita ko silang lahat."Happy Birthday, Cresenia!" Bati ng Nightshade at ni Tito Archeon kasama ang ibang myembro ng Midnight Blades.Natawa nalang ako habang naglalakad papalapit sa kanila. My husband is even carrying a cake while smiling at me. Naka-ngiting tinignan ko silang lahat, I am deeply touched by this small surprise. However, I can't celebrate that well. Lalo na at ito yung araw na madaming dugo ang masasayang."You guys didn't have to do this." Naka-ngiting pagmamaktol ko kay Adrien. He chuckled and leaned in to kiss me."Happy birthday, wifey." Bulong niya sa akin. Pinakita niya sa akin ang cake na may naka-sinding kandila. "Make a wish." Simpleng sabi niya.Huminga ako ng malalim tsaka ko pinagsalikop ang mga kamay ko at pumikit. I know what I've wanted for all these years. Lalo na nung nalaman kong anong klaseng pagk
Cresenia's POV"Bukas ay lulusobin na natin sila. Kailangan natin mag handa para sa pag lusob." Anunsyo ni Adrien.Bukas na kasi magaganap ang Blood Moon, at sinakto ni Adrien na doon kami lulusob. Handa naman na ako, lalo na at pinaghandaan ko naman talaga to ng husto. Kahit sa saglit na panahon."Archeon, please tell us kung anong magiging ganap nila bukas." Nakiki-usap na sabi ni Adrien."Bukas ay Blood Moon, kaya doon kokoronahan si Zarion para maging bagong pinuno. But of course, we won't let that happen. Lalo na at si Cresenia naman talaga ang dapat mamahala ng Midnight Blades." Ramdam ko ang paglingon nila sa akin pero nanatili lang akong nakatingin sa package na nasa table.May biglang nagpadala sa akin ng package, alam ko naman kung kanino iyon. Pero hindi ko pa binubuksan, alam ko naman din kung anong laman doon.Isang death treat."Walang tao sa labas ng mansion, lahat nasa loob kapag gaganapin ang pagpapalit nang pinuno. Pero meron pa ring guwardya mula sa loob, kaya una n
Cresenia's POV"Tito Archeon." Tawag ko habang naglalakad kami sa grounds ng mansion."Yeah?" Patanong na sagot ni Tito Archeon."Paano po ba nagsimula lahat nang to? Nagtataka po kasi ako kung bakit po nangyari to." Nagtataka kong tanong.I asked Archeon to walk with me. I wanted to know more about my family, at siya lang ang tanging makakapagbibigay nun sa akin. Kaya kinuha ko na ang opportunity na ito para maka-usap siya."Hmm, well, yung daddy mo kasi paborito ng grandfather mo. Golden child siya kumbaga. Si grandmother mo naman, equal naman siya sa lahat." Pagsisimulang kwento ng tiyohin ko."Favoritism? Yun po ang simula nun?!" Gulat na tanong ko sa kanya."You could say that. Our father thinks that Zarion and I are nothing compared to Zayne. Zayne actually didn't enjoy that, in fact, nagagalit pa nga ito sa daddy namin kasi para kaming hindi niya anak kung tratohin." He explained.No wonder kung bakit pinatay niya si Daddy. Kasi ganyan pala ang trato sa kanila ng lolo ko, unfai
Cresenia's POVI was staring at Adrien with fire in my eyes. He looked so surprised when I told him what I knew for months now. I thought before that he would tell it to me, and yet he didn't. I was so frustrated towards him. Hindi ko akalain na pati pagkatao ko ay kaya itago ng taong mahal ko.Hindi siya maka-imik, para siyang naputolan ng dila sa nalaman ko. I glanced at the rest of his companions. Some of them are crying and some of them are even too surprised to say something."Akala mo talaga hindi ko malalaman ang totoo? Yun ang akala mo. Alam mo kung ano yung mas masakit? After kitang paniwalaan na magbabago ka, binali mo na naman ang tiwala ko. By hiding this identity of mine!" I scowled.Umiiling na nakatingin sa akin si Adrien. I know that he didn't expect this to happen, o di kaya iniiwasan niya na mangyari ito. After a long silence, he decided to speak."Paano mo nalaman? I was just about to tell you, I was just waiting for the perfect timing." He breathlessly said."In yo
Cresenia's POVI was feeling dazed as I was standing alone on the balcony. I don't know what to do and I don't know what to feel. It's been 4 months since the Midnight Blades sent a death threat to me, notifying me that they'll be around. And ever since then, nagpapadala na naman sila ng death threats sa akin. Hindi ako nagpatinag and instead, I tried to play it cool. Hindi na ako natatakot sa mga threats nila.For me it became empty. Wala na akong pake kung totohanin nila o hindi ang banta nila. But I care less about what they wanted to do with me. Pinagdadasal ko na lang na sana hindi madamay ang anak ko. Hindi ko sila mapapatawad kapag dinamay nila ang anak ko.I was lost in my thoughts when my husband hugged me from behind, caressing my belly. Huminga ako ng malalim at hinawakan ang kamay niya."You've been here and stared for hours on this balcony. Is everything all right?" He worriedly asked."Yes, Adrien. Everything's fine." Mabilis na sagot ko sa kanya."I'm sorry to say this,
Cresenia's POVNgayon ay ginising ako ni Adrien sa isang surprise breakfast in bed. Anniversary namin ngayon, ito din ang araw kung kelan kami nagkakilala ni Adrien. 3 years na kaming kasal, sobrang bilis talaga ng panahon.Sinabi niya sa akin na may plinano siya for us today, kaya nagbihis kami and umalis sa bahay. Dinala niya ako sa isang zoo, and naaliw kami sa mga hayop doon. Nanood din kami ng isang animal show, tinawag pa siya para mag volunteer na pakainin at gumawa ng tricks kasama ang parrot.I took a video of it on my phone and watched as he smiled and laughed. Sa sandaling ito, kinalimutan ko na isa siyang mafia. Sobrang inosente at gwapo niyang tignan sa black polo-shirt na naka-tuck in sa pants niya. Parang kami lang dalawa sa mundong ito, hindi ako makapaniwala na nagdiriwang kami ng wedding anniversary.For the past 2 years, he only gave me a gift. Hindi siya ang nagbibigay nun, kundi ang mga maids. Sinasabihan lang sila na ibigay sa akin, tapos yun na yun. Hindi kami n
Cresenia's POV "Adrien Everett Cassano, ano to?!" Gulat na tanong ko sa kanya.May bigla kasing dumating na sandamakmak na packages dito sa bahay. Naka-balik na din kami sa mansion niya after weeks of renovations. Sobrang gulat ko kasi ang daming packages na dumating dito. Lumapit ako sa isa sa mga boxes, binuksan ko ito at nanlaki ang mata ko na may nakita akong mga gamit pang babies."Oh, my orders arrived." Simpleng sabi niya habang lumalapit and sinilip ang box."Bakit ang dami nito, husband?" Kinamot ko ang ulo ko habang naka-tingin sa mga boxes sa harapan namin. Kung hindi ako nagkakamali ay aabot sa 100 boxes ang nandito."What do you mean? We need these." Uminom siya ng kape habang nakatitig sa mga boxes."Ang dami naman. Ano bang klaseng gamit pang-bata ang binili mo?" Problemadong tumingin ako sa kanya."Clothes, play pen, crib, strollers, things that are needed in our baby nursery room." Sagot niya sa akin habang tinitignan ang ibang box."Jusko, ang excited mo naman! Dala