I apologize for this short ud, Senyoras. Plano ko sanang pahabain to pero hindi kinaya. Napagod po ako today kaya bukas na po ako babawi. Thank you ng marami sa comments! Mahal ko po kayo
“Where the hell are you taking me?” sikmat ko rito. “Shut your mouth up,” he said. Sinamaan ko lang ito ng tingin. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. He’s obviously kidnapping me! Pinilit niya akong sumakay sa sasakyan niya kanina at ngayon ay heto ako, nakaupo sa shotgun seat at may posas ang kamay. Yes, you read it right. Nakaposas ako at para akong presong itinakas niya mula sa kakatapos lang na court trial. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin. Taga-Boracay ako pero hindi naman ibig sabihin nun ay kabisado ko na ang mga lugar na ito. Pinili ko na lang itikom ang aking bibig at binaling ang aking tingin sa labas ng bintana. Hindi ko maipaliwanag nag nararamdaman ko. Malakas ang kabog ng aking dibdib habang kasama siya. Naglikot ang aking mga mata at napapasulyap ako sa kanyang pwesto na agad ko ring namang iniiwas. He can’t just catch me looking at him. Nakakahiya ‘yon! Hindi nagtagal ay huminto na rin ang sasakyan. Sinilip ko ang labas ngunit hindi ko masyadong
Silence is filling the whole place. Hindi ko alam kung paano kami nakarating dito. Hindi ko alam kung paanong pareho kaming walang saplot sa ilalim ng manipis na kumot. Both of us are catching our breath after that climax we just reached.Yes, we did it again.Ngayon ay alam ko na talaga kung gaano ako kamakasalanan. Na pumatol ako sa taong ikakasal na. Pumatol ako sa taong itatali na sa iba. And what frustrates me most is the fact that I am very submissive. Sobrang rupok ko pagdating sa kanya. Hindi naman ako ganito dahil kay Joshua, e. Hindi ako marupok at alam ko kung ano ang halaga ko.Pero ano ba ang nangyayari sa ‘kin? What the hell is happening to me for me to change this much? Alam kong hindi excuse and katotohanang siya ang ama ng anak ko. Ni hindi niya nga alam na may anak siya sa ‘kin.“I hate your silence,” pagpuputol nito sa katahimikan. “What are you thinking now?”Hindi ako kumibo. Sa halip ay bumangon ako kahit na sobra pa akong nahihilo at medyo mahapdi pa ang kaselan
“Ma’am Ivy, your next appointment will be here in ten minutes,” anunsyo sa ‘kin ni Candy. “Okay. Thank you, Candy.” I smiled. It’s been what? Two weeks? But up until now, hindi pa rin nagpaparamdam si Fox sa ‘kin. Unti-unti ay nawawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko alam kung maghihintay pa ba ako. Kung may hinihintay pa ba ako o naghihintay lamang ako sa wala. Hindi ko alam. Hindi ko na alam. Inayos ko ang aking sarili at itinali nang maigi ang aking buhok dahil sobrang kalat na nito. I am planning to cut my hair next week. O kapag hindi na puno ang aking schedule. Matagal-tagal na rin magmula nang magkita kami ng paborito kong salon. Napatingin ako sa ‘king phone na nasa ibabaw ng mesa nang bigla itong mag-ring. Sinilip ko kung sino ang caller at nabasa ang pangalan ni Hansel. Hindi ko maiwasang mapangiwi. Ilang tawag na rin ni Hansel ang ini-ignore ko. Hindi dahil sa naghihintay ako kay Fox. Kundi dahil hinahanda ko ang aking sarili sa paparating na galit niya sa ‘kin kung sakali
“Ma’am, ako po ba ang sasama sa inyo?” pagtatanong ni Brenda, isa rin siyang wedding coordinator ng VFinn Wedding Plan Business.I nodded my head. “Yes, Brenda. Will that be okay with you?”“Yes na yes, Ma’am! It’s a great honor po to be in the same team with you po! Akala ko si Sheeha lang suswertehin, pati pala ako.” She giggled. “Sige po, Ma’am. I’ll announce them about this po. Kailan po ang alis natin?”“Bukas,” I replied. “Have them ready. I’ll be leaving tonight to check the place first tomorrow morning soon.”She happily nodded her head and immediately excused herself. Tipid ko lamang itong nginitian. Saktong paglabas ni Brenda sa ‘king opisina ay ang pagpasok ni Candy sa loob. She has this smile on her lips as she approached me.“Good morning, Ma’am Ivy. Heto na po ang plane ticket niyo for tonight po. And someone sent this to you po,” aniya sabay abot ng aking plane ticket at isang…“Anong gagawin ko sa lollipop?” wala sa sariling tanong ko.She shrugged off her shoulders. “
“Love, can’t I really go with you?” pag-uulit ni Finn sa kanyang tanong.I looked at him and smiled. I squatted on the floor and caressed his cheeks. Na sa airport kami ngayon dahil namimilit si Finn na ihatid ako dahil alam niyang matatagalan na naman ako sa pag-uwi katulad ng nangyari nang kasal nila Floryn at Mr. Alejo.“Kung pwede lang, Love. I would really bring you there. But I still have a lot of things to do. Hindi kita mababantayan doon,” paliwanag ko rito.Hindi naman mahirap paintindihin ang anak ko. He is smart. He can comprehend things fast. Hindi na dapat ako magtaka pa kung hindi na ito mamimilit sa ‘kin.Hinawakan din nito ang aking pisngi. “Just promise me you’ll be safe there and that no one will hurt you.”Napangiti ako sa turan nito. I nodded my head. Hinawakan ko ang kamay niyang hawak ang aking pisngi. I kissed his forehead and hugged him tight. Agad namang pumalibot ang maliit nitong braso sa ‘king leeg para yakapin ako pabalik. And such simple gesture from my s
“Fox Madrid, my fiancé.”Para akong naming sa narinig. I looked at him and found him staring at me. And right now, I am totally lost for words. Hindi ko alam kung paano ko i-approach si Fox gayong gustong-gusto ko siyang sampalin.“H-hello. It’s nice to see you,” mahinang saad ko.Nakangiting bumaling si Jessica kay Fox. “Babe, she’s Ivy Bartolome. Our wedding planner. I know namumukhaan mo siya dahil siya rin ‘yung wedding planner ni Floryn at Cris. I really do love her designs and wedding plans so I personally asked her. Okay lang naman, ‘di ba?”His eyes diverted to Jessica and I looked away. Parang may kung anong kumukurot sa ‘king dibdib kapag nakikita silang magkasama tulad ngayon. Kapag nakikita ko ang emosyon sa mga mat ani Jessica kapag nakatingin kay Fox ay siyang nagpapasikip sa ‘king dibdib.“No problem,” I heard him reply.Tumalikod ako sa kanila at naupo sa aking kinauupuan kanina. Isa isa kong nilabas ang aking mga folders na dala na naglalaman ng mga designs na pwedeng
“Buntis? Anong buntis? Nasisiraan ka na ba?! I was infertile when we did that, Fox! Imposible ‘yang pinagsasabi mo!” Hindi pwede. Hindi ako pwedeng mabuntis ulit. Hind pwede! I can’t just bear his child for the second time! Tama na si Finn. Wala na akong planong magdagdag pa ng isa. “So, you’re telling me that the doctor was lying?” tanong nito. Nagulat ako nang may inabot siya sa ‘king kulay brown na envelope. “Read it and confirm to yourself.” My tummy almost flipped while staring at the envelop in front of me. Ngunit kahit na ganoon, dala ang nanginginig kong kamay ay binuksan ko ang envelope at kulang ang salitang gulat at takot sa nararamdaman ko ngayon habang nakatingin sa mga papel na nakapaloob doon. Dahan-dahan akong umiling. Ramdam ko ang panginginig ng aking mga kamay at panlalamig ng buo kong katawan. Binitiwan ko ang mga papel na ‘yon at bumalik sa kanya. Kasabay noon ang pagbuo ng mga luha sa gilid ng aking mga mata. “I can’t… I can’t bear your child. Hindi. Hindi ko
“You should really stop. Stop working now, Ivy. Baka ma-stress ka pa at maapektuhan si baby,” saway sa ‘kin ni April nang makalabas ito ng kusina.Nagpatuloy ako sa pagtatahi para sa magiging décor. Jessica wants a silver and red theme kaya heto ako, nangangalay na ang kamay sa pagtatahi para hindi masira ang designs.I need to work hard. Sa tulong ni April ay nakumbinsi akong h’wag na lang magpalaglag ng bata. Kasi kahit papano ay isa itong blessing na pinagkaloob sa ‘kin. And who am I to discard a blessing from above, right? Wala akong karapatang magpalaglag dahil pinagkaloob ito sa ‘kin.It’s been a week after that incident in the hospital. Hindi na kami masyadong nagkakausap ni Fox ngunit pansin ko naman ang mga pasulyap- sulyap niya sa ‘kin sa tuwing na sa paligid siya. I don’t mind him anyway. Kasi matapos ng naging sagutan naming dalawa sa loob ng silid na ‘yon ay tinarak ko na sa ‘king isipan na hindi na ako aasa sa kanya. Hindi ko na bibigyan pa ng kung anong false hopes ang