“Ma’am Ivy, your next appointment will be here in ten minutes,” anunsyo sa ‘kin ni Candy. “Okay. Thank you, Candy.” I smiled. It’s been what? Two weeks? But up until now, hindi pa rin nagpaparamdam si Fox sa ‘kin. Unti-unti ay nawawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko alam kung maghihintay pa ba ako. Kung may hinihintay pa ba ako o naghihintay lamang ako sa wala. Hindi ko alam. Hindi ko na alam. Inayos ko ang aking sarili at itinali nang maigi ang aking buhok dahil sobrang kalat na nito. I am planning to cut my hair next week. O kapag hindi na puno ang aking schedule. Matagal-tagal na rin magmula nang magkita kami ng paborito kong salon. Napatingin ako sa ‘king phone na nasa ibabaw ng mesa nang bigla itong mag-ring. Sinilip ko kung sino ang caller at nabasa ang pangalan ni Hansel. Hindi ko maiwasang mapangiwi. Ilang tawag na rin ni Hansel ang ini-ignore ko. Hindi dahil sa naghihintay ako kay Fox. Kundi dahil hinahanda ko ang aking sarili sa paparating na galit niya sa ‘kin kung sakali
“Ma’am, ako po ba ang sasama sa inyo?” pagtatanong ni Brenda, isa rin siyang wedding coordinator ng VFinn Wedding Plan Business.I nodded my head. “Yes, Brenda. Will that be okay with you?”“Yes na yes, Ma’am! It’s a great honor po to be in the same team with you po! Akala ko si Sheeha lang suswertehin, pati pala ako.” She giggled. “Sige po, Ma’am. I’ll announce them about this po. Kailan po ang alis natin?”“Bukas,” I replied. “Have them ready. I’ll be leaving tonight to check the place first tomorrow morning soon.”She happily nodded her head and immediately excused herself. Tipid ko lamang itong nginitian. Saktong paglabas ni Brenda sa ‘king opisina ay ang pagpasok ni Candy sa loob. She has this smile on her lips as she approached me.“Good morning, Ma’am Ivy. Heto na po ang plane ticket niyo for tonight po. And someone sent this to you po,” aniya sabay abot ng aking plane ticket at isang…“Anong gagawin ko sa lollipop?” wala sa sariling tanong ko.She shrugged off her shoulders. “
“Love, can’t I really go with you?” pag-uulit ni Finn sa kanyang tanong.I looked at him and smiled. I squatted on the floor and caressed his cheeks. Na sa airport kami ngayon dahil namimilit si Finn na ihatid ako dahil alam niyang matatagalan na naman ako sa pag-uwi katulad ng nangyari nang kasal nila Floryn at Mr. Alejo.“Kung pwede lang, Love. I would really bring you there. But I still have a lot of things to do. Hindi kita mababantayan doon,” paliwanag ko rito.Hindi naman mahirap paintindihin ang anak ko. He is smart. He can comprehend things fast. Hindi na dapat ako magtaka pa kung hindi na ito mamimilit sa ‘kin.Hinawakan din nito ang aking pisngi. “Just promise me you’ll be safe there and that no one will hurt you.”Napangiti ako sa turan nito. I nodded my head. Hinawakan ko ang kamay niyang hawak ang aking pisngi. I kissed his forehead and hugged him tight. Agad namang pumalibot ang maliit nitong braso sa ‘king leeg para yakapin ako pabalik. And such simple gesture from my s
“Fox Madrid, my fiancé.”Para akong naming sa narinig. I looked at him and found him staring at me. And right now, I am totally lost for words. Hindi ko alam kung paano ko i-approach si Fox gayong gustong-gusto ko siyang sampalin.“H-hello. It’s nice to see you,” mahinang saad ko.Nakangiting bumaling si Jessica kay Fox. “Babe, she’s Ivy Bartolome. Our wedding planner. I know namumukhaan mo siya dahil siya rin ‘yung wedding planner ni Floryn at Cris. I really do love her designs and wedding plans so I personally asked her. Okay lang naman, ‘di ba?”His eyes diverted to Jessica and I looked away. Parang may kung anong kumukurot sa ‘king dibdib kapag nakikita silang magkasama tulad ngayon. Kapag nakikita ko ang emosyon sa mga mat ani Jessica kapag nakatingin kay Fox ay siyang nagpapasikip sa ‘king dibdib.“No problem,” I heard him reply.Tumalikod ako sa kanila at naupo sa aking kinauupuan kanina. Isa isa kong nilabas ang aking mga folders na dala na naglalaman ng mga designs na pwedeng
“Buntis? Anong buntis? Nasisiraan ka na ba?! I was infertile when we did that, Fox! Imposible ‘yang pinagsasabi mo!” Hindi pwede. Hindi ako pwedeng mabuntis ulit. Hind pwede! I can’t just bear his child for the second time! Tama na si Finn. Wala na akong planong magdagdag pa ng isa. “So, you’re telling me that the doctor was lying?” tanong nito. Nagulat ako nang may inabot siya sa ‘king kulay brown na envelope. “Read it and confirm to yourself.” My tummy almost flipped while staring at the envelop in front of me. Ngunit kahit na ganoon, dala ang nanginginig kong kamay ay binuksan ko ang envelope at kulang ang salitang gulat at takot sa nararamdaman ko ngayon habang nakatingin sa mga papel na nakapaloob doon. Dahan-dahan akong umiling. Ramdam ko ang panginginig ng aking mga kamay at panlalamig ng buo kong katawan. Binitiwan ko ang mga papel na ‘yon at bumalik sa kanya. Kasabay noon ang pagbuo ng mga luha sa gilid ng aking mga mata. “I can’t… I can’t bear your child. Hindi. Hindi ko
“You should really stop. Stop working now, Ivy. Baka ma-stress ka pa at maapektuhan si baby,” saway sa ‘kin ni April nang makalabas ito ng kusina.Nagpatuloy ako sa pagtatahi para sa magiging décor. Jessica wants a silver and red theme kaya heto ako, nangangalay na ang kamay sa pagtatahi para hindi masira ang designs.I need to work hard. Sa tulong ni April ay nakumbinsi akong h’wag na lang magpalaglag ng bata. Kasi kahit papano ay isa itong blessing na pinagkaloob sa ‘kin. And who am I to discard a blessing from above, right? Wala akong karapatang magpalaglag dahil pinagkaloob ito sa ‘kin.It’s been a week after that incident in the hospital. Hindi na kami masyadong nagkakausap ni Fox ngunit pansin ko naman ang mga pasulyap- sulyap niya sa ‘kin sa tuwing na sa paligid siya. I don’t mind him anyway. Kasi matapos ng naging sagutan naming dalawa sa loob ng silid na ‘yon ay tinarak ko na sa ‘king isipan na hindi na ako aasa sa kanya. Hindi ko na bibigyan pa ng kung anong false hopes ang
Pinilig ko ang aking ulo at mariing pinikit ang aking mga mata. Hindi pa rin mawala-wala sa ‘king ang nakita ko kanina. Hindi ako makapaniwala sa ‘king mga reyalisasyon. Ngayon ay parang napagtugma-tugma ko na ang mga nangyayari. “Ma’am Ivy, ayos lang po ba kayo?” Wala sa sarili akong napatingin sa nagsalita at saka ko lang napagtantong lahat sila ay nakatingin sa ‘kin. Agad akong kumurap kurap saka ko bahagyang tinapik ang aking pisngi para gisingin ang sarili sa reyalidad. “Dismiss na tayo. Thank you everyone for the cooperation. Make sure to do your tasks tomorrow, okay?” bilin ko sa mga ito. Naghiyawan naman sila na siyang ikinailing ko. Masyado kaming napagod sa araw na ito at hindi ko alam kung bakit tila naging mas demanding si Jessica ngayon. Ang mga nakaayos na mga designs ay pinapapalitan niya. Hindi pa kami nagkakausap dahil masyado akong naging busy sa mga pinapapabago niya sa ‘min. Umupo ako sa malapit na bench at hinubad ang aking suot na doll shoes. Kanina pa kasi n
“Ivy. Kanina ka pa walang kibo riyan. Magsalita ka naman kahit na konti. Kahit ha lang o ho,” saad ni April para pagaanin ang aking nararamdamaan.Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at bumuntong hininga. Nilingon ko siya at pilit na ngumiti. “I am fine, April. Don’t mind me.”“Napakakapal naman talaga ng mukha ng Fox na ‘yan. Matapos ng nangyari, matapos niyang mawalan ng anak ay magagawa niya pang magpakasal bukas? Mabuti na lang talaga ang nanatiling tikom ang bibig ng Jessica na ‘yon. Kapag nakaharap ko ‘yung babaeng ‘yun, masasabunutan ko ang chaka na ‘yon.”I tried to smile but I failed. Bukas na ang kasal nila Jessica at Fox. Tuloy na tuloy ang kasal nila. Talagang siniguro ni Jessica na walang maging ibang rason pa para pigilan ko ang pag-iisang dibdib nila bukas.My employees did everything on behalf of me. Nalaman kasi nilang na ospital ako ngunit hindi nila alam ang rason ng aking pagka-ospital at sapat na ‘yon. As long as they did their job well done, I am good.“Ha