Pagkatapos ng musika ay huminto din kami sa pagsayaw. Huminto pero hindi niya ako binitawan. We stayed like that. I would like to stay like that for days. Habang nadidinig ko ang tambol ng puso niya, damang-dama ko ang init ng kanyang palad habang hawak ko siya.
He was so near, so mine, I can’t find the will to let go.
Pero lahat ng bagay ay may hangganan. Everything has its end. But even endings carry its own insignia of beauty, their purpose.
And that is, every end is the start of new beginning. An end is the catalyst for a new start. An ending means a new hope was dawning. Endings bring changes. Changes can either be good or bad, but at the end we learn something. We attain morals from growing hope, to adopting to changes and welcoming the ending.
Hope change us. Changes change us. Endings change us.
Nasa sa atin kung anong daanan ang tata
Sa sobrang kapayapaan ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Pagkagising ay ganoon pa din ang posisyon namin ni Kael. He was asleep. Napangiti ako dahil ang gwapo niyang matulog.Gusto ko nalang titigan siya buong magdamag. Because looking at him sleep was like also watching the dragon sleep for hundreds of years. Every second slowed, every moment count. Katulad ng isang dragon na sa alamat mo lang makikita, so is Kael.Ezekiel Fortez is a myth for me. Something I thought that will never ever happen.Kinagat ko ang loob ng pisngi. Ni minsan hindi ko siya naisip bilang bida sa nobelang nababasa ko. It was always him being the villain and traitor of the story. And now I compared him to a dragon.It’s never white for him. But always black. He’s a darkness. My soul was already twisted because I loved darkness when it’s with him.
Pagbaba ko ng sasakyan ay agad sumilaw sa akin ang samu't-sari at napakaraming flash ng camera. Hindi sila makakalapit dahil may mga barikada at security na nakaantabay.Inasahan ko ng maraming media ang nakaabang sa event na ito. It's the 10th anniversary of Dela Vega Industry. Pag-aari iyon ni Martin Dela Vega, ang bunsong anak ng Presidente ng Pilipinas. Bata pa lang si Martin ng sinumulan niya ang kompanyang ito kaya nakakabilib na malaki at malago na ito ngayon.I never doubted him. I knew he’s something.Nakaalalay sa likuran ko si Kael at ‘yung dalawang nagbantay sa akin noong nakaraan sa club. May tinik na nabunot sa akin ng nakita at nalaman kong hindi sila tinanggal ni Kael.Nga lang, lalo lang nanlamig ang pakikitungo ng mga security personnel ko sa akin pero ayos na iyon. They still have their job and that alone is enough.N
The party's reception was in some renowned luxurious hotel I've never been before—except now. Bagong tayo kasi ito kaya di pa ako naka-check in o hindi pa pamilyar sa aking ang pasikot-sikot dito. Hindi pa iilang minutong pagdaan sa daang tinahak nila ay napadpad ako sa isang intersection."Shit," I whispered.Nawala ko sila at hindi ko alam kung saan silang diresiyon pumunta, sa kanan ba o kaliwa. Pinabalik-balik ko pa ang paningin ko sa magkabilang direksiyon bago tinahak ang kaliwa.Bahala na kung saan 'to papunta o kahit maligaw ako basta masundan ko lang sila!Mas binilisan ko ang paglalakad dahil baka mawala ko sila! Kuryuso pa naman ako kung sino iyong babae at ano ang kanilang pinag-uusapan.What if it's the 'Love' who always call him in his phone?O baka ‘yun ‘yung... no. I shook my head. It can’t be her
Paglabas namin ng parking lot ay aligaga ako at hindi mapakali. If it weren't for Kuya Leo's arms on my waist to keep me steady, hindi talaga ako makakalakad ng maayos. The shock from what I witnessed still lingers in my system. Kanina ko pa pinipigilan ang panginginig ng mga tuhod.I kept on running my hands through my hair and biting my lower lip. The cold wind sweep down my spine, making me shiver. Patingin-tingin ako sa balikat ko o kung hindi man ay sa paligid. I feel like someone is watching us.Masyadong tahimik ang parking lot at nagpadagdag lang iyon sa kaba ko. Pakiramdam ko ano mang oras ay bigla nalang may susulpot dito at pagbabarilin kami.But my worries about Kael outweighs the fear of the unknown. Gusto kong nasa tabi ko siya. Gusto kong nakikita ko siya para alam ko kung ayos lang ba siya o hindi. I want him within my eyesight.The scene a while ago play back in my mind.
Naungkat ako sa mga pag-iisip ng tumilapon ako pagilid ng biglang lumiko pakaliwa si Kuya Leo. I was immediately slammed back to my seat because of the seatbelt. I almost groan at the impact. Nabalik ako sa realidad.Gusto kong magmura dahil masyadong kalmado si Kuya Leo. Ganito ba talaga basta dating mga sundalo? They are so fucking calm! Or maybe they witness worse than this kaya parang wala lang sa kanila ito?Napakapit ako sa seatbelt ng muling lumiko ang sasakyan at wala na kami sa highway kundi nasa isang madilim na kalye. Iilang poste lang ang may ilaw kaya pahirapan ang pag-aninag sa daraanan namin. Nagsimulang tumahol ang mga aso sa biglang pagbulabog."Yes, Sir," sagot ni Kuya Leo sa kung ano man ang sinabi ni Kael sa kabilang linya.Nang muli kung ibinaling ang mga mata ko sa mga nakasunod sa amin ay napapitlag ako. Pilit binabangga pagilid ng van ang SUV. The crashing sound earned m
Tahimik akong nakatingin sa repleksiyon sa salamin. May lamlam sa mga mata ko at pagod na nakakubli. Maingay ang paligid dahil abala ang lahat sa pag-aayos sa mga isasalang na modelo.Tinapunan ko ng tingin si Dante na nasa isang sulok. Tahimik na minamatyagan ang paligid. Si Kuya Leo ay nasa labas ng backstage. Dumako ang tingin ko sa mga mata ni Ate Fatima na nag-aalala at kuryusong nakapermi sa akin.Nahahalata niyang balisa ako at minsan ay natutulala nalang. Wala siyang alam sa nangyari sa akin at wala akong balak na sabihin sa kanya.Ignorance is sometimes not only a bliss, but a safety, too. I don't want to drag her, or anyone, in this mess.Inaayusan ako ng make-up artist at hair stylist ko ngayon para sa gaganaping fashion show ng isang kilalang designer dito sa Berlin, Germany. I've said yes to this gig because I thought he'd be with me. Only to get disappointed.
"May problema ba?" untag ni Dante sa akin. Alerto ang kanyang morenong mukha at parang kahit anong oras ay handang sumabak sa panganib. I stared at him for a while, debating if I should tell him what I saw or not. "W-wala." I tried to smile to assure him. "Sigurado ka? Kung may nakita kang kahina-hinala ay dapat mong sabihin sa amin para malaman agad namin ang gagawin," Nangapa ako ng sasabihin habang lumikot ang mga mata. "Hindi uh- may nakita lang akong close friend na matagal ko ng di nakita," Tinitigan niya lang ako na parang nanunuri. "- nagulat at naexcite lang ako ng makita siya pero ibang tao naman pala. Akala ko siya," mabilis kong dugtong. He doesn't believe me. He wouldn't. Para siyang si Kael, he sees through me. I have a lame excuse and lying isn't just my forte. Kita sa mga matigas niyang titig na hindi siya naniniwala sa kahit isang salitang lumabas sa bibig ko. Inihanda ko na ang sarili sa pagsabi sa kanya ng totoo kaya naman nabigla ako ng tumango lang siya.
A month has passed and I still didn't see him.Or he just don't want to see me at all.Labag man sa kalooban ko na aminin na nalulungkot ako sa pagpili niyang paglayo sa akin, nakakatulog naman ako sa gabi ng mahimbing sa kaalamang ligtas siya. He's away from me and therefore, he's away from danger.The good news is, so far so good, wala namang nangyayaring masama. Lubos ko iyong ipinagpapasalamat. Kahit ganoon, I still feel anxious when I'm alone in an enclosed space.Alam mo 'yun? 'Yung parang kahit nasa kwarto ka lang pero napaparanoid kang baka may tumititig sayo habang natutulog at ano mang oras ay baka may gawin sayong masama? 'Yung nasa bathroom ka lang pero nanginginig ka minsan sa kaba?That's exactly how I feel.Even in crowded places. Minsan na nga lang akong mag-night out. Hindi na ako masyadong lumalabas sa condo kung wala
Nabalik lang ako sa huwisyo ng tumunog ang bell, hudyat na labasan na. May mga magulang na din akong kasamang naghihintay sa labas. Binigyan ko ng tipid na ngiti ang babaeng nakatingin sa akin. I saw her cheeks blushed before I entered the classroom. "Dad!" Tumakbo si Vernon papunta sa akin. Ganoon din si Terra. I scooped them both in my arms and kissed them both in their cheeks. "You so early, Addy! Want play pa po!" reklamo ni Terra. Nangiti ako. Kamukha talaga ni Aurora. Akin nga lang ang mata. I take pride in that. The eyes of a Zolotov. "There's no problem, princess. You can play a little more then." I rubbed my nose against her cheeks. She giggled while pushing my face with her small, chubby and adorable hands. "Addy, stop!" she wriggled. Nakitawa si Vernon dahil sa mukha ni Terra na bungi. She's a choco
Hanggang sariwa pa ang mga nangyari, lumayo muna ako kay Aurora. I turned off my phone and tried my all not reached out to her. Sobrang hirap nga lang. Napagdesisyunan kong abalahin ang sarili sa pag-interrogate sa nagtangka sa buhay ni Aurora. But I first explained to Tito Renanzo what I had just discovered about myself. Katulad ko ay nayanig din ang mundo niya. Pinakilala ko siya kay Papa at sabay naming piniga ang nahuling lalaki para sa importanteng impormasyon. Unang nakuha namin sa kanya ay ang totong citizenship niya. Inakala naming mula siya sa America. He was fluent in english. No hint of russian accent. But I knew he was lying. He only confessed everything when Papa held him at gun point. "Eto byl Donato! Donato otdal prikaz!" It was Donato! It was Donato who gave orders! Nanginginig at nakapikit niyang sigaw. "Grebanyy predatel!" Fucking traitor. Father hissed. Napag-alaman ko na isa si Donato sa kasalukuyang umuukupa sa pwesto ko sa GGC. Inilagay siya ni Papa doon hi
Hindi ko alam kung sino ang ama at ayaw ko na din magtanong kung ayaw niyang sasabihin. She's going through a lot. I won't add up to that.Mag ideya ako kung sino ang ama. Hindi ko lang sigurado.Ayaw ko talaga pero sinikmura ko dahil may bata sa sinapupunan niya. The fortune she's about to receive if she'll marry me is enough to give the child a secured future.Nagpakasal nga kami. Bilang lang ang nakakaalam dahil pinili naming i-sekreto.Many of her relatives were after their riches so it's more safe if we keep it as a secret. Ilang buwan bago niya nakuha ang lahat ng yaman nila ay pinilit ko siyang mag-hire ng security personnel. She agreed and we proceed to getting a divorce after another month.Lahat ng iyon ay sinekreto namin at hindi lagpas sa tatlong tao lang ang nakakaalam. May isa din na dahilan kung bakit gusto naming isekreto ito.
Tumama ang kamao niya sa panga ko pero malademonyo lang akong napangisi.That's the initiation I'm fucking waiting for.Agad akong bumato ng suntok pabalik. Naawat lang kami sa sigaw ni Papa at pagkataranta ni Tita Karina sa pagbugbog sa gago. He was unrecognizable as blood covers his face."You deserved it you motherfucker. You have a priceless gem in your hands and you'd exchange it for what? For fucking sex?!"I wanna spit at his face but I don't want to hurt Tita Karina. Tita Karina destroyed what was once my whole family... but it was a mistake... they're both drunk and Tita Karina doesn't know she slept with a married man.And it's not still justifiable on Papa's side just because he's drunk.Tita Karina... she's a soft soul and they gave me Natasha. Hindi ko man siya kadugo pero alam kong isa sa dahilan si Natasha kung bakit nakakangi
After a year ay ibinahay ni Papa ang nabuntis niya.Nagalit ako.Mas lalong nadismaya sa desiyon niya.Sobrang gago niya para sa akin. I became colder and more distant with him. Ang sakit para sa akin.Nasasaktan ako para kay Mama na nagpakalayo-layo para sa ikabubuti niya. Hindi ako nagalit ng iniwan niya ako kay Papa. Gusto ko lang din na maging maayos siya. I'll be just another baggage to her if I came with her.I graduated high school with excellent grades. Halos lahat din ng extra-curricular activities ay sinalihan ko.I did all of those... while admiring Aurora from a far.Sobrang ganda niya kahit hindi pa siya nasa adolescent period. Her wavy hair that danced everytime she moves with grace. Her hazel nut eyes that always seems like she's... seducing boys around her.Parang in
EZEKIEL'S POV Iginala ko ang aking paningin sa kabuoan ng bahay. It's was nothing alike to the place where my nightmares were created. Kung saan ang isang anghel ay nadungisan ng kasamaan. Ang anghel na iyon ay akon. But when I lost my innocence, I'm no longer an angel. Ang bata kong pag-iisip at pagkatao ay namantyahan na. Puno ng antigong mga gamit ang loob ng bahay na ito. Kakaiba ang bawat desinyo sa iba't-ibang sulok at maaliwalas sa pakiramdam. Hindi kagaya ng kung saan ako nanggaling ilang buwang na ang nakalipas. The syndicate's lair reminds me that inferno exist. Puro usok ng sigarilyo, amoy ng alak, pulbura ng mga ipinagbabawal na gamot at balang inilalagay nila sa mga baril na walang ka
Binuhat ko si Terra habang hinawakan ko sa kamay si Vernon. Iniwan ko lang ang bag nila sa kotse at dinala 'yung tote bag ko.Naguguluhan na tumingala si Vernon sa akin at ganoon din si Terra. Ilang beses na namin itong napapag-usapan pero alam kong hindi pa nila maiintindihan hangga't nasa murang edad pa lang sila.Kung bakit ang ama nila ay buhay pa pero tila patay ng namumuhay.Nilunok ko ang bara sa aking lalamunan. I have to be strong. I can't afford shedding tears in front of my son and daughter. They must not see me weak or crumble away."I don't think he loves it Mom. Daddy never reacts to anything we say. He just keeps on sleeping. Wala siyang pakilala sa amin," Vernon pointed out. May pagtatampo sa tono niya habang nakanguso.Napapikit ako saglit. I winced at his words.Nilebel ko ang tingin namin habang akay ko pa rin si Terra na nilalaro ang
Save the last for the best. This is dedicated to Edrhine— for the only woman who pushed me through and made me feel so worthwhile. Thank you for telling things to me you never knew fueled me to end this piece. Sobrang laki ng ambag mo dito. Hindi ako aabot hanggang dulo kung wala ka. :) ***Kinabig ko ang manibela pakaliwa. Ang panghapong sikat ng araw ay tumama sa aking mukha habang binabaktas ng sasakyan ko ang kalsada.Bahagya akong pumikit sa sikat ng araw. I welcomed it with appreciation.Nanatili akong nakapikit ng ilang sandali. Hindi dahil nasisilaw ako kung hindi ay dinadama ang pakiramdam nito.It feels good. It feels like coming home.After the things I went throug
Muli kong tinakbo ang sinabi niyang Room at agad akong hinarangan ng mga naglalakihang bodyguards nila. The first to spot me was his father. He immediately signaled his men to let me through. Inaaalo ng tatay ni Kael ang humahagulhol nitong ina. Umiiyak din ang mga babaeng kapatid ni Kael habang si Donovan ay may seryosong kausap sa cellphone nito. They were all gathered up in front of the Operating Room. Agad akong lumapit sa kanila at lahat ng mata ay lumapat sa akin. Hindi pa man ako lubusang nakakalapit ay isang lagapak sa pisngi ang natanggap ko. Namanhind ang aking pisngi. The sound rings in my ear in midst of their cries. Instead of feeling pain, I felt nothing. I was numb because of my worry for Kael's well-being. Nanatiling nakalihis ang ulo ko sa isang direksyon. My lips slightly parted. Strands of my hair covered my face. I was stunned. Nabigla ako. Pero wala akong naramdaman. I didn't know what was that for or who did it because I'm fucking so down and exhausted right