Kabanata 23

Dumagdag iyon sa iniisip ko. Nagpatuloy ang araw na dala ko ang ideya na iyon. Hanggang matapos ang klase at mag-uwian ay hindi ako tinantanan ng mga iniisip ko.

Wala ulit si Manong dahil hinatid si Mommy sa Maynila kaya kailangan kong mag-commute ngayon. Pero mukhang maantala ang plano kong iyon nang mamataan ang pamilyar na kotse ni Forth na nakaparada sa labas ng campus. Nakasandal siya roon at nakapamulsa habang mariing nakatitig sa akin.

Tumikhim ako at naglakad palapit sa kaniya, hindi pinuputol ang titigan kahit na halos mangatog ang tuhod ko sa lalim ng tingin niya. I simply gulped as my heart thumped wildly.

"H-Hey," I greeted and tried to smile. He didn't smile back and just stared at me.

"Wala kang sundo ngayon," hindi iyon tanong. He licked his lower lip and stood. "You have no reason to not come with me," he said coldly and opened the car's door. "Get inside. I'll take you home."

Katahimikan ang namutawi sa loob ng sasakyan. Hindi niya ako sinubukang kausapin dahil