Humahangos akong bumaba sa Jeep na sinakyan ko. Dalawa kasi ang Haliya Hospital sa buong Antipolo. At dahil sa likas na katangahan ko ay mali pala ‘yong napuntahan ko kanina.
Mabibigat ang mga paang naglakad ako paakyat sa hagdanan ng ospital. Hindi ko mapigilang hindi mainis sa dami ng kamalasang nangyari sa’kin bago ako nakarating rito. Wala namang silbi ang debit card na ibinigay nya, wala namang Jeep ang tatanggap no’n at kailangan ko pang maghintay kapag tatawag ako ng grab.
Bagsak ang balikat ko dahil tanging bente pesos nalang ang nasa bulsa ko. My head immediately heat up once I saw him, prenteng nakadi-kwatro habang may hawak na cup na pakiwari ko ay kape ang laman.
“May gana ka pa talagang magkape!” Nanggagalaiti kong ani nang makalapit sa kanya. “Pinahirapan mo akong hanapin ang lugar na’to kahit pupwede mo naman akong isabay? Tapos makikita ko lang na nagkakape ka!” naghuhurumintadong sermon ko.
“It’s a tea.” Hindi ko alam kung maiinis ba ako o maiiyak dahil hindi manlang nya pinansin ang pagrereklamo ko. Ipinakita niya pa sa’kin ang laman ng cup na iniinom niya. “A Jade leaf matcha.”
Napasabunot ako sa ulo ko. Nagngingitngit na ako sa galit dito tapos ipapakita nya lang sa’kin ang mamahalin niyang tea?
Hindi ko na nga halos maramdaman ang paa ko dahil sa kahahanap sa lugar na ito. Nakakaimbyerna.
“Oh Lucifer, you're here I thought hindi ka na tutuloy.” Marahas akong napalingon sa isang babaeng palapit sa pwesto namin.
She's wearing a lab coat, nasa maayos na pagkakaipit rin ang itim na itim nyang buhok, she looks clean and neat tipikal na mga style ng isang doctor. Pansin ko lang ah, karamihan sa nakakasalamuha ko lately ay mga matatangkad. Nahiya ang cute na cute kong height.
“Sushana,” Ibinaba nito ang hawak na cup at saka tumayo para kamayan ang babaeng bagong dating. “Yeah, but we could've been earlier...” Tiningnan ako ng walanghiya na para bang kasalanan ko pa na nahuli kami.
Nalipat ang paningin ng babae sa akin. “You must be Clover, My name is Sushana, Sushana Maetell.” masaya niyang pakilala matapos ay inilahad sa harapan ko ang kamay nya.
Nagaalangan man ay tinanggap ko pa rin ang nakalahad niyang kamay. Hindi ko mapigilang mahumaling sa ganda niya, para siyang diyosa na bumaba sa lupa idagdag pa ang malambot niyang mga palad. Bahaw akong sinuklian sya ng ngiti, hindi nakatakas sa paningin ko ang marahan nyang paghaplos sa kamay ko.
“Do you have a boyfriend?” she said smiling from ear to ear. “What about a girlfriend? Mind if I apply?” Literal na napanga nga ako sa tanong nito. Umurong ang dila ko at hindi nakasagot.
Sinilip ko si Cadrus and he just shrugged. “I gotta go, Sunny? I'll be back at three.” Tumingin ito kay doktora Sushana ipinapahiwatig na siya na ang bahala sa akin na tinanguan naman ng huli. Tingnan mo matapos akong pahirapan iiwanan lang din pala ako.
Napangiwi ako. “Alam mo kasi ang cute mo, dito ka nalang sakin. I'll definitely take care of—”
“Ah talaga ba? You flirty homo!” Singit ng kung sino dahilan para maputol ang dapat na sasabihin ni doktora Sushana.
“Ouch Jie! I-im s-sorry.” pinanood ko lang na pingutin nito ang tainga ni Doktora Sushana. “I-I was joking okay?”
Tahimik lang akong nakamasid sa dalawang babaeng nagbabangayan sa harap ko. I have a wild guess that they're a couple, and to my surprise ay tama nga ako.
“Hi Clover! I'm nurse Jiesi Tiano,” Nginitian ko sya ng umangkla sya sa braso ko. “So let's proceed, huwag mo nalang pansinin ang babaeng 'yan. Hindi ko iyan kilala.” Hinayaan ko ang sariling hilahin niya habang naiwan namang kumakamot sa batok nya si Doktora Sushana.
Inilibot ko ang paningin sa buong kwarto, pinaupo ako ni Ms. Jie sa isang mataas na kama sa uluhan ko ay mayroon ding ilaw.
“What is your surrogacy agency Ms. Clover?” Umiling ako. “Wala?”
“But you have an experience about surrogacy?” Sa pangalawang pagkakataon ay umiling ako. “Not even having a baby? what about a boyfriend? Sexual intercourse?” Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong umiling.
“Sandali lang ha,” Sinenyasan nya si Doktora Sushana. “Maguusap lang kami ni Doktora, please wait a bit.” malamunay niyang ani bago hinila palabas ang babae.
I can still see them argue, dahil nga isang ding ding na salamin lang naman ang harang. Masinsinan ang pauusap nila at hindi rin naman nagtagal ng bumalik sila dito sa loob.
“Are you ready?” Walang ano ano ay tumango ako kay Ms. Jie “Okay, we need a thorough medical screening before we proceed on placing the embryo.” Napakamot siya sa sintido bago sumulyap sa doktorang nakasandal sa pintuan.
They looked at each other, as if they were talking about something. Kanina pa lang ay alam ko ng may problema. Bumuntong hininga muna si Doktora Sushana bago naglakad palapit sakin.
“What have gotten into that jerk’s head.” Hinilot hilot niya ang sintido. “Pinapasakit talaga ng isang ‘yon ang ulo ko.”
“Ano pong problema doktora?” tanong ko.
Nagulat ako ng hawakan nya ang magkabilang balikat ko. “Are you sure about this?” Nagaalala nyang tanong.
Dalawang beses akong tumango. “Sigurado na ako. ” Determinado kong sagot.
“Hindi biro ang pagbubuntis expected na normal ang procedure ng delivery sa baby, are you ready to sacrifice that?” As I've said wala ng atrasan. At isa pa pinagisipan ko na ‘to ng mabuti. Mas importante si KitKat sa’kin kaysa sa virginity na iyan.
“Ms. Jie thank you,” Tiningnan ko silang dalawa bago binigyan ng isang malawak na ngiti. “But I am sure, I would like to take the risk.”
The both of them sighed. “Fine, then we’ll start.”
Nagsimula na nila akong i-examine mula sa dugo hanggang sa ihi ay kinuhanan nila ako. Napangiti ako ng habang ginagawa nila iyon ay nagkukulitan silang dalawa. This is really a definition of love, kahit pa pareho silang babae ay makikita mo talaga ang pagmamahal sa mata nila. Pansin ko pa nga ang palaging pagsulyap ni Doktora Sushana kay Ms. Jie habang inaasikaso ako.
To be honest I feel comfortable with them. Nurse Jie is an epitome of the word kind. Sobrang bait nya at bagay talaga ang trabaho nyang pagiging nurse. Doctor Sushana is funny on the other hand, napaka kulit hindi ko nga alam kung doctor ba talaga siya. Yet given their differences they're still compatible for each other.
Ako kaya? Kailan ko mahahanap ang love of my life ko. Kahit hindi prince charming basta mamahalin lang ako. Ako nalang kasi ang napapagiwanan sa’ming magkakaibigan. Si Tina ay nagkaayos na ng fafa niyang hapon. Kahit nga si Rohan ay balita ko ay secretly dating. Si Raf naman ay wag nalang nating pag usapan. Maraming reserba ang isang iyon
Saktong naayos ko ang damit kong nakataas ng bumukas ang pinto. Jusko naman lord love life ang hinihingi ko hindi pasakit sa buhay.
“Is it done—aww” Hindi na natapos ni Cadrus ang sasabihin nya nang sumalubong sa kanya ang stethoscope ka na hawak ni Doktora Sushana.
“Ang sabi ko maghanap ka ng surrogate mother! Iyong may experience!” Hindi nya tinigilan ng hampas ang huli. “Hindi ko sinabing magdala ka ng inosente at cute na babae!”
“Sunny, ang stethoscope! Mahal iyan!” Saway naman ng katabi kong si Ms. Jie.
Napasapo siya sa noo. “Halika na Clover, you want coffee? Kumain ka na ba?” sunod sunod niyang tanong.
Naramdaman ko ang pagkalam ng tiyan ko. “Actually magugutom na nga ako, Ms. Jie.” Nahihiya kong sagot.
Iginaya nya ako palabas ng kwarto. “May restau malapit lang dito, Tara?” suhestiyon nya na hindi ko naman tinanggihan.
Tunay ngang malapit lang dahil ilang hakbang lang ang ginawa namin ay nakarating na kami.
Siya na ang umorder at hindi nya na rin ako pinagbayad. Kahit naman singilin nya ako ay wala rin akong maibabayad.
“Hindi ka manlang pinakain ng lalaking iyon?” Natawa ako sa inasal nya. Halata ang inis sa tono nya.
“Ayos lang Ms. Jie sanay nako.” Hinampas hampas ko pa ang dibdib umaaktong parang nasasaktan.
“Pagpasensyahan mo nalang si Lucifer ha? Hindi kasi gaanong maganda ang takbo ng utak nya this days.” Sumubo muna sya bago nagpatuloy. “Hindi naman kasi talaga ganyan ang lalaking ‘yan. His cool always comes first, iyon din ang dahilan kaya palaging pulido ang ginagawa niya.”
Inilapit ko pa ang katawan sa lamesa. Nakuha ang atensyon ko ng ikinukwento niya.
“Hindi ko rin naman alam ang problema niya, wala naman akong karapatang mangialam. But sometimes Sunny tells some story about him since they're best friend since high school.” Kumagat sya sa isang lobster bago pinagpatuloy ang pagsasalita. “Bukod sa palaging tutok sa pagaaral si Lucifer I often heard from Sunny about his family, I think he isn't in good terms with them. Ay, ang chismosa ko na!” Hindi ko mapigilang ma-cute-an nang napatakip sya sa bibig nya gamit ang tinidor.
“Ano ka ba Ms. Jie. Secret lang naman na sinabi mo sa'kin.” Pareho kaming natawa.
She sighed. “And lastly, I don't know why he's going crazy over this Trinity.”
Nagpantig ang tainga ko. “Trinity?”
“You didn't know? His long time finance, and also the biological mother of the baby you’ll conceive.”Tiniklop ko ang isang damit at saka ipinasok sa maleta ko. Hindi nagtagal ay tinanggal ko ang inilagay ko. Napaupo na lang ako sa kama.“Hoy babaita!” Tiningala ko si Tina ng sermonan niya ako at ibalik ang kinuha kong damit. “Akala ko ba pinapunta mo’ko dito para tulungan kang magimpake? Ano’t tinatanggal mo din, pinahihirapan mo lang ako!” inis niyang sigaw.Isinangga ko ang kamay ng hampas hampasin niya ng damit. “Aray! Tama na.”Inirapan niya ako at saka tinigil ang paghampas. Napabuntong hininga ako at hinayaan ang sariling bumagsak sa kama.“Nagdadalawang isip ako tin, parang ayokong umalis.” wala sa sariling saad ko.Naramdaman ko ang pagtabi niya sa’kin. “P’wede ka pa naman mag-back out hindi ka pa naman yata natataniman ng bata sa tiyan.” Nakangiwi niyang ani.Kinurot ko siya dahil sa kalokohan niya. “Hindi n
Isinandal ko ang ulo sa sandalan ng kotse. Nakita kong tiningnan pa ako ni Cadrus mula sa front mirror.Nabapuga ako ng hangin. Buwisit kasing Marcus ‘yon. Natatakot na tuloy ako baka mamaya multuhin ako ng asawa niya na kamukha ko raw. Parang natatakot na tuloy akong tumingin sa salamin, paano na ‘ko makakapag foundation nito.“Psst,” sitsit ko sa demonyong seryoso sa pagmamaneho, “Boss. P’wede pakitabi muna?”Gaya ng inaasahan ay hindi niya ako sinagot bagkus nagpatuloy lang sa pagmamaneho.“Dali na. Puputok na ang panubigan ko,” biro koUmaasang makukuha ko ang atensyon niya pero tanging pagismid lamang ang natanggap ko.Nang hindi niya pa rin ako pansinin ay padabog akong naupo, naiihi na talaga ako. Grabe ang lalaking ito, walang konsiderasyon. Paano ko ba mapapatigil ang sasakyan na ‘to?Lumapit ako sa tainga niya, “Cadrus, babangga tayo!&r
“What are you doing?”Halos mapatalon ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko.“Balak mo ba ‘kong patayin?” sermon ko pero tinaasan niya lang ako ng kilay. “Pasensiya na naligaw ako e.”Naglakad na siya palabas kaya naman sumunod na lang ako. Pangalawang araw ko na rito pero hindi ko pa rin kabisado ang pasikot-sikot.“Sir, you can go now. Ako na ang bahala kay Ms. Clover.” ani ng kararating lang na si Lolo. Nginitian ko siya na ibinalik naman niya.“Take care of her. Make sure she eats healthy,” Kikiligin na sana ako sa sinabi niya pero kaagad ring nawala dahil sa idinugtong niya. “It’s for the baby,”Tingin niya sa akin na para bang sinasabi na ‘wag akong assumera. Napanguso ako. Wala pa naman ‘yong baby dito kaya kunyari ay ako na lang ‘yong sinasabihan niya. Para naman kahit papaano magkaroon siya ng
Madilim, wala akong makita dahil sa telang nakabalot sa mga mata ko. Sinubukan kong igalaw ang katawan ko pero mukhang nakatali ako sa isang upuan. Grabeng kamalasan sa buhay. Simula talaga nang makilala ko si Cadrus ay wala ng nangyari kun’di puro kamalasan.“Hoy! Pakawalan niyo ako rito!” abot ngala ngalang sigaw ko kahit pa wala akong makita. Isang tunog ng hampas ng bakal lamang ang nakuha kong sagot. “Ikaw! kung sino ka man, siguraduhin mo lang na hindi ako makakawala rito kung hindi—hindi ka na talaga sisikatan ng araw!”“Sino ba kayo hah! Ang kapal ng mukha niyong itali ang magandang katawan ko!”Hindi ako tumigil sa pagsigaw hanggang sa may marinig akong kaluskos ng bakal. “Ha—hmp!”Pilit akong nagpupumiglas pero wala pa rin akong nagawa ng busalan ako nito sa bibig.“Mas maganda kung mananahimik ka nalang.”It’s
“Aray!”Malakas na daing ko nang basta na Lang ako itulak ng kung sino pababa sa van na naghatid sa’kin dito sa mansyon ni Cadrus.Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil hinatid pa nila ako o maiinis dahil nakaksakit iyong paghatid nila. Gano’n na ba ang mga kidnapper ngayon? Ang sakit a.Inis kong tiningnan ang lalaking tumulak sa'kin palabas, siya rin ‘yong sinipa ko kahapon. “Alam kong may galit ka sa’kin, pero wala namang personalan!”Hindi ito sumagot at walang pasabing sinarado ang pintuan ng van.Pinagpagan ko ang pang-upo bago naglakad papasok sa gate. At gaya ng inaasahan bumungad sa'kin ang sunog na kabilang bahagi ng mansyon.Humigpit ang hawak ko sa maliit na boteng nasa loob ng bulsa ko. Nagdadalawang isip pa ako kung ipapainom ko ba ito kay Cadrus malay ko ba kung
“Hah! Sa wakas, tapos na.” Itinaas ko ang dalawang kamay para mag-inat. Pinihit ko ang leeg pakanan kasabay ng pagtunog ng mga buto ko doon.Argh, it felt good after an hour of sorely encoding. Pakiramdam ko ay natuyot na ang utak ko.I leaned on my swivel chair at saka pinaikot-ikot iyon. Ramdam ko ang ngalay sa buong katawan ko.“Tapos kana, Clov’?” tanong ng katabi kong si Libitina. Kinusot kusot ko ang mata bago tumango. “Buti ka pa ang dami ko pang ire-revise na documents. Sure akong magagalit na naman si tabachoy mamaya, mag e-evolve na naman ‘yon as dragon.” Pareho kaming natawa sa tinuran nya. Pati ang dumaang si Rohan na pakiwari ko ay galing sa pantry ay nakitawa rin. Ano’t nandito na naman ang lalaking ito?Mariin kong ipinikit ang mga mata. Hindi ko mapigilang mapahikab kahit tirik na tirik ang araw sa labas, sinong hindi a-antukin kanina pa akong madaling araw nandito.
“Para po!” Abot ngala-ngala kong sigaw dahil kamuntikan ng lumagpas sa destinasyon ko. Hirap na hirap kong hinakot ang mga gamit ko pababa ng Jeep at pagod na pinaypayan ang sarili dahil sa sobrang init.Sa kabilang kamay ay bit-bit ko ang kahon na naglalaman ng mga gamit ko, sa kabila naman ay mga prutas na binili ko kanina. Mukha na akong Christmas tree na naka heels, pero ayos lang walang panahon para magreklamo.“Clover? Ikaw ba iyan?” Napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. Binigyan ko ito ng malawak na ngiti kasabay ng pagyakap nito sa’kin. “Nagpapahinga pa si KitKat...nandiyan rin ang ate Claire mo.” Papahina niyang ani habang may pagaalala sa tono.“Ayos lang ho Nay,” Alam ko kasing nagaalala siyang baka mag-away na naman kami. “Dadalhin ko lang ho ito sa loob.”Sinundan ko pa siya ng tingin hanggang sa makaalis. Si Nay Amelia ang kapatid ni papa pasalamat ako sa kanya
“Clover!” Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko dahil sa nakakabinging sigaw ni TinaTinaasan ako nito ng kilay. “Argh!” gulo ko sa buhok bago muling sumubsob sa lamesa.“Hoy gaga! anong kaartehan iyan?” ungot nya before she clugged her beer. “Huwag mong sabihing lasing ka na? Unang bote palang ito oh.”Tinanggal ko sa pagkakasubsob ang ulo, hindi kami gaanong magkarinigan dahil sa sobrang lakas ng tugtog dito.“Aish!” Inisang tungga ko ang bote, walang paki-alam sa pagpigil ni Tina.“Clover girl hinay-hinay lang.” Nanlalaki ang mga matang napalingon ako. “Na-miss mo na naman ako?” Kaagad akong yumakap sa kanya. We both laughed“Raf, isa pa nga.” Hingi ni Tina kay Rafael Gustavo ang may ari nitong bar. Umirap muna ang huli bago sumunod.Napabuntong hininga ako bago inikot ang upo at isinandal ang likod sa
“Aray!”Malakas na daing ko nang basta na Lang ako itulak ng kung sino pababa sa van na naghatid sa’kin dito sa mansyon ni Cadrus.Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil hinatid pa nila ako o maiinis dahil nakaksakit iyong paghatid nila. Gano’n na ba ang mga kidnapper ngayon? Ang sakit a.Inis kong tiningnan ang lalaking tumulak sa'kin palabas, siya rin ‘yong sinipa ko kahapon. “Alam kong may galit ka sa’kin, pero wala namang personalan!”Hindi ito sumagot at walang pasabing sinarado ang pintuan ng van.Pinagpagan ko ang pang-upo bago naglakad papasok sa gate. At gaya ng inaasahan bumungad sa'kin ang sunog na kabilang bahagi ng mansyon.Humigpit ang hawak ko sa maliit na boteng nasa loob ng bulsa ko. Nagdadalawang isip pa ako kung ipapainom ko ba ito kay Cadrus malay ko ba kung
Madilim, wala akong makita dahil sa telang nakabalot sa mga mata ko. Sinubukan kong igalaw ang katawan ko pero mukhang nakatali ako sa isang upuan. Grabeng kamalasan sa buhay. Simula talaga nang makilala ko si Cadrus ay wala ng nangyari kun’di puro kamalasan.“Hoy! Pakawalan niyo ako rito!” abot ngala ngalang sigaw ko kahit pa wala akong makita. Isang tunog ng hampas ng bakal lamang ang nakuha kong sagot. “Ikaw! kung sino ka man, siguraduhin mo lang na hindi ako makakawala rito kung hindi—hindi ka na talaga sisikatan ng araw!”“Sino ba kayo hah! Ang kapal ng mukha niyong itali ang magandang katawan ko!”Hindi ako tumigil sa pagsigaw hanggang sa may marinig akong kaluskos ng bakal. “Ha—hmp!”Pilit akong nagpupumiglas pero wala pa rin akong nagawa ng busalan ako nito sa bibig.“Mas maganda kung mananahimik ka nalang.”It’s
“What are you doing?”Halos mapatalon ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko.“Balak mo ba ‘kong patayin?” sermon ko pero tinaasan niya lang ako ng kilay. “Pasensiya na naligaw ako e.”Naglakad na siya palabas kaya naman sumunod na lang ako. Pangalawang araw ko na rito pero hindi ko pa rin kabisado ang pasikot-sikot.“Sir, you can go now. Ako na ang bahala kay Ms. Clover.” ani ng kararating lang na si Lolo. Nginitian ko siya na ibinalik naman niya.“Take care of her. Make sure she eats healthy,” Kikiligin na sana ako sa sinabi niya pero kaagad ring nawala dahil sa idinugtong niya. “It’s for the baby,”Tingin niya sa akin na para bang sinasabi na ‘wag akong assumera. Napanguso ako. Wala pa naman ‘yong baby dito kaya kunyari ay ako na lang ‘yong sinasabihan niya. Para naman kahit papaano magkaroon siya ng
Isinandal ko ang ulo sa sandalan ng kotse. Nakita kong tiningnan pa ako ni Cadrus mula sa front mirror.Nabapuga ako ng hangin. Buwisit kasing Marcus ‘yon. Natatakot na tuloy ako baka mamaya multuhin ako ng asawa niya na kamukha ko raw. Parang natatakot na tuloy akong tumingin sa salamin, paano na ‘ko makakapag foundation nito.“Psst,” sitsit ko sa demonyong seryoso sa pagmamaneho, “Boss. P’wede pakitabi muna?”Gaya ng inaasahan ay hindi niya ako sinagot bagkus nagpatuloy lang sa pagmamaneho.“Dali na. Puputok na ang panubigan ko,” biro koUmaasang makukuha ko ang atensyon niya pero tanging pagismid lamang ang natanggap ko.Nang hindi niya pa rin ako pansinin ay padabog akong naupo, naiihi na talaga ako. Grabe ang lalaking ito, walang konsiderasyon. Paano ko ba mapapatigil ang sasakyan na ‘to?Lumapit ako sa tainga niya, “Cadrus, babangga tayo!&r
Tiniklop ko ang isang damit at saka ipinasok sa maleta ko. Hindi nagtagal ay tinanggal ko ang inilagay ko. Napaupo na lang ako sa kama.“Hoy babaita!” Tiningala ko si Tina ng sermonan niya ako at ibalik ang kinuha kong damit. “Akala ko ba pinapunta mo’ko dito para tulungan kang magimpake? Ano’t tinatanggal mo din, pinahihirapan mo lang ako!” inis niyang sigaw.Isinangga ko ang kamay ng hampas hampasin niya ng damit. “Aray! Tama na.”Inirapan niya ako at saka tinigil ang paghampas. Napabuntong hininga ako at hinayaan ang sariling bumagsak sa kama.“Nagdadalawang isip ako tin, parang ayokong umalis.” wala sa sariling saad ko.Naramdaman ko ang pagtabi niya sa’kin. “P’wede ka pa naman mag-back out hindi ka pa naman yata natataniman ng bata sa tiyan.” Nakangiwi niyang ani.Kinurot ko siya dahil sa kalokohan niya. “Hindi n
Humahangos akong bumaba sa Jeep na sinakyan ko. Dalawa kasi ang Haliya Hospital sa buong Antipolo. At dahil sa likas na katangahan ko ay mali pala ‘yong napuntahan ko kanina.Mabibigat ang mga paang naglakad ako paakyat sa hagdanan ng ospital. Hindi ko mapigilang hindi mainis sa dami ng kamalasang nangyari sa’kin bago ako nakarating rito. Wala namang silbi ang debit card na ibinigay nya, wala namang Jeep ang tatanggap no’n at kailangan ko pang maghintay kapag tatawag ako ng grab. Bagsak ang balikat ko dahil tanging bente pesos nalang ang nasa bulsa ko. My head immediately heat up once I saw him, prenteng nakadi-kwatro habang may hawak na cup na pakiwari ko ay kape ang laman.“May gana ka pa talagang magkape!” Nanggagalaiti kong ani nang makalapit sa kanya. “Pinahirapan mo akong hanapin ang lugar na’to kahit pupwede mo naman akong isabay? Tapos makikita ko lang na nagkakape ka!” naghuhurumintadong
Salubong ang kilay na pinasadahan ko ng tingin ang papel na naglalaman ng mga kondisyones nya.Iginilid ko ang katawan pakanan, at halos isubsob ko na ang mukha sa papel na binabasa ko.Nang hindi na ako makapagtimpi pa ay ibinagsak ko ito ng malakas sa lamesa. “Puwede ba Mr. Costello? Hindi ako makapag-focus dahil sa’yo.” inis kong reklamo.Kanina pa kasi nya ako hindi inaalisan ng tingin. Bawat kilos ko ay pinapanood nya. And it's uncomfortable, as if naman may plano pa akong tumakas gayon nandito na ako.“I thought you wouldn't come,” He said, clicking his tongue. “You’re an hour late.”Kung hindi niya lang alam ay kanina pa ako narito. Hah! Nakapag-stroll na nga ako sa teritoryo mo!“Nandito na nga ako ‘di ba?” sarkasmo kong ani habang nakabaling pa rin ang mga mata sa papel.Sa totoo lang ay maayos sa’kin ang kontrata niya. It's
Napabalikwas ako ng bangon mula sa pagkakahiga nang tumunog ang nakakabingi kong alarm sa cellphone ko.“Argh!” Daing ko ng maramdaman ang sakit sa ulo. Parang pinukpok ng maso, isinusumpa ko na talaga ang alak.I looked at the clock on my phone. Alas-sais palang naman. Hindi na ako nag abalang patayin ang alarm at pasayaw-sayaw na naglakad papasok sa cr.Binuksan ko ang gripo bago isinahod ang kamay para maghilamos. Nang maramdaman ko ang pagdaloy ng tubig sa mukha ay napabuga ako ng hangin. Ngayon na pala ang araw na’yon. Mayroon nalang akong isang oras para magdesisyon.How I wish, na sana ay bumagal ang oras. “KitKat...” Mahigpit akong napahawak sa sink.Pa, this is the only payment I can give. Kung nandito si papa ay malamang hindi iyon papayag. Kahit pa makuba sya sa pagtatrabaho ay gagawin niya 'wag ko lang pasukin ang ganitong trabaho.Matapos maligo at magbihis ay lumabas na ako
“Clover!” Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko dahil sa nakakabinging sigaw ni TinaTinaasan ako nito ng kilay. “Argh!” gulo ko sa buhok bago muling sumubsob sa lamesa.“Hoy gaga! anong kaartehan iyan?” ungot nya before she clugged her beer. “Huwag mong sabihing lasing ka na? Unang bote palang ito oh.”Tinanggal ko sa pagkakasubsob ang ulo, hindi kami gaanong magkarinigan dahil sa sobrang lakas ng tugtog dito.“Aish!” Inisang tungga ko ang bote, walang paki-alam sa pagpigil ni Tina.“Clover girl hinay-hinay lang.” Nanlalaki ang mga matang napalingon ako. “Na-miss mo na naman ako?” Kaagad akong yumakap sa kanya. We both laughed“Raf, isa pa nga.” Hingi ni Tina kay Rafael Gustavo ang may ari nitong bar. Umirap muna ang huli bago sumunod.Napabuntong hininga ako bago inikot ang upo at isinandal ang likod sa