LOGINShare
Chapter 3.1
Last Updated:
2021-11-04 13:16:17Salubong ang kilay na pinasadahan ko ng tingin ang papel na naglalaman ng mga kondisyones nya.
Iginilid ko ang katawan pakanan, at halos isubsob ko na ang mukha sa papel na binabasa ko.
Nang hindi na ako makapagtimpi pa ay ibinagsak ko ito ng malakas sa lamesa. “Puwede ba Mr. Costello? Hindi ako makapag-focus dahil sa’yo.” inis kong reklamo.
Kanina pa kasi nya ako hindi inaalisan ng tingin. Bawat kilos ko ay pinapanood nya. And it's uncomfortable, as if naman may plano pa akong tumakas gayon nandito na ako.
“I thought you wouldn't come,” He said, clicking his tongue. “You’re an hour late.”
Kung hindi niya lang alam ay kanina pa ako narito. Hah! Nakapag-stroll na nga ako sa teritoryo mo!
“Nandito na nga ako ‘di ba?” sarkasmo kong ani habang nakabaling pa rin ang mga mata sa papel.
Sa totoo lang ay maayos sa’kin ang kontrata niya. It's too fair for me, at siguradong hindi talaga ako talo. Kaya dapat ay hindi na ako nagaalangan ng ganito.
“Gestational?” Basa ko sa nakasulat roon. Tiningnan ko sya ng may pagtataka wala akong ideya kung ano iyon.
“Using 'in vitro fertilization'.” seryoso nyang panimula.
Sinundan ko siya ng tingin nang tumayo siya at naglakad papunta sa couch na kinauupuan ko.
Nahigit ko ang hininga nang itapat nya ang mukha sa’kin. Our eyes locked, while he lowered his gaze. Yung totoo, nilalandi niya ba ‘ko? Kasi kung oo, aba gumagana.
“Vitro?” I asked, still confused. Kahit pa-paano ay nawala ang tensyon na namamagitan sa’min.
“You will only be the birth mother,” Nang lumayo siya ay do’n lang ako nakahinga. “The egg wouldn't come from you.” he stated straight into my eyes.
Hindi naman ako gano’n katanga para hindi ma-gets ang pinu-punto nya. Ang ibig sabihin lang no’n ay wala akong anumang karapatan sa bata. I would be the birth mother yet the child isn't mine biologically. I suddenly felt sad, makakaya ko bang magbuntis ng hindi ko naman matatawag na akin.
Silly me. Bakit ko ba iniisip ang mga ganito gayong dapat unang tapak ko palang dito ay handa na ako. “Kung hindi ka ba naman, isa’t kalahating tonta.” mahinang bulalas ko.
Napaisip ako, kung gayon ay may ibang pagkukunan? Tiningnan ko ang papel bago inilipat sa nakatalikod niyang postura.
So may girlfriend nga sya? Gusto ko sanang itanong, pero para saan pa ba? It is none of my business so I shouldn't interfere. Babayaran niya ako ibibigay ko ang anak na gusto niya, at hanggang doon nalang iyon.
“Have you decided?” Kaswal nyang tanong habang prenteng nakaupo na ngayon sa lamesa nya.
Marahas kong ipinilig ang ulo pakatapos ay tumango. “Payag na’ko.”
Sumilay ang tipid na ngiti sa mga labi niya. Tinaasan niya ako ng kilay at kaagad ko namang nakuha ang gusto nya.
Inilipat ko sa kabilang pahina ang kontrata at kaagad hinanap ang pangalan ko. At the right corner is his, above his full name is his sign. Sa kaliwa naman ay ang pangalan ko.
Pikit mata ang ginawa kong pag pirma. Ito na wala na talagang atrasan ‘to.
Kinuha nya ang papel at saka isinilid sa isang drawer. Hindi nakatakas sa mga mata ko ang picture frame na naroon. Pero bukod sa malayo ang puwesto ko at mabilis niyang naisara iyon ay hindi ko nakita ng maayos.
“It’s settled then,” Nakapamulsa syang tumungo sa salamin na pintuan. “Let’s go.”
Bumalatay ang pagtataka sa mukha ko. “Ha? Anong gagawin?”
Tiningnan ko ang orasan sa cellphone ko, alas-onse na pala. Kumain na kaya si Nay Amelia? Sana naman ay hindi siya napuyat kakabantay kay KitKat. Si Ate Claire kaya?
Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko ng may malakas na lagabog ang umalingaw ngaw sa buong silid.
“What?” Nanlalaki ang mga mata kong sinulyapan ang lalaking nakatayo sa pinto.“Tatanga ka nalang ba dyan?”
Napaatras ako sa gulat ng sermonan niya ako. Tama nga iyong sabi ni Sheena, ga-sinulid lang ang pasensya niya. “Sorry na, i-ito na nga!”
Dali-dali ang ginawa kong paglapit sa kanya. Nang makalapit ay nanatili akong nakatayo sa harapan nya. His brow furrowed, iyong tipong halos maging isang linya na.
“O’, akala ko pagbubuksan mo’ko ng pinto?” Maang-maangan kong tanong.
Inismiran muna niya ako bago padabog na hinila pakaliwa ang sliding door at nagpatiunang lumabas.
Pigil ang tawa kong sinegundahan siya. “Nagalit yata? Joke ko lang naman eh.”
Namutawi ang nakakabinging katahimikan habang nakasunod ako sa kanya. Mukhang nagalit nga talaga siya. 'Di nga kaya bakla talaga ang isang ito? Akala mo ay may regla.
Mas pinili ko nalang din manahimik. Mahirap na at baka masargo niya pa ako ng wala sa oras.
I started humming, tumigil ako sandali at nang mapansing hindi naman siya nagrereklamo ay itinuloy ko ulit.
Habang naglalakad ay napatitig ako sa likod niya. His height? Huwag nalang natin pagusapan. 'Di hamak naman na mas matangkad talaga sya sakin, pakiwari ko ay hanggang dibdib niya lang ako. He has this broad shoulders, na parang ang sarap lumambitin. Mayroon din siyang putok na putok na muscle na bumabakat sa tuwing igagalaw niya ang mga kamay niya. Hindi na ako magtataka kung suki siya ng gym.
Natigil ako sa pagha-hum, bumaba ang tingin ko mula sa likod niya pababa sa pang-upo nya at wala sa sariling napahawak sa akin. Hindi makatarungan!
“What are you doing? Get in.” Bakit mas may curve pa yung sayo?! Gusto ko sanang isigaw sa mukha niya pero alam kong magmukmukha lang akong baliw.
Sumakay na lamang ako sa elevator at baka bumuga na nga siya ng apoy kapag hindi ko pa ginawa. Habang nasa loob ay hindi talaga ako komportable, idagdag pang sobrang tahimik ng katabi ko.
“Saan nga tayo pupunta?” basag ko sa katahimikan. Napangiwi ako ng hindi siya sumagot bagkus ay isinandal ang likod sa bakal na ding-ding ng elevator.
Ilang minuto ang lumipas hanggang sa huminto ito sa parking lot. “Baka lang gusto mong sumagot?”
He gave me a bored look, ipinapahiwatig na wala syang paki-alam at manahimik na lamang ako.
The door of the elevator opened, he didn't waste a second before going out. Itinaas ko ang kamay ko at a-ambang hahapamsin siya, na kaagad ko ring binawi.
Mahirap talagang maintindihan ang ugali ng isang ito. If I would work for him I need a lots and lots of patience. Mahabang pasensya Clover, mahabang pasensya.
Huminto siya sa isang BMW X3. Pilit kong itinago ang pagkamangha ng buksan niya ang pinto niyon. Naghintay lang ako sa labas hinihintay na buksan niya ang pinto sa passenger seat, nang ilusot nya ang ulo sa bintana.
May iniabot siya sa’king isang card. Taka ko siyang tiningnan. “Take a cab and go at Haliya Hospital,” Naalarma ako ng i-start niya ang kotse. “I’ll wait for you there.”
“Hoy! Sandali!” Taranta ko sigaw. Kinatok katok ko ang sasakyan niya pero nagmaniobra siya pakaliwa kaya naman napaatras ako.
“Abat! Gago ka!” Galit kong singhal ng kamuntikan pa akong mahagip ng kotse niya. Balak pa yata akong sagasaan.
Wala na akong nagawa ng simulan niyang patakbuhin ang sasakyan. “Iiwan mo’ko dito? Ni hindi ko nga alam kung saan ang ospital na ‘yan. Hoy!”
Ilang mura na yata ang nasambit ko sa utak ko dahil tuluyan na nga siyang nakaalis. Walang hiyang lalaki ‘yon, isasama ko sa prayer ko na ma-flat sana ang gulong niya.
Nagpapadyak ako sa inis. Tiningnan ko ang isang itim na debit card na iniabot niya kanina. Hindi ko mapigilang mapasigaw sa galit. Oo paniguradong malaki ang laman niyon dahil halatang isa iyong mastercard, pero Lucifer naman.
“Paano ko naman ibabayad sa taxi ‘to!”
Related chapters
His Runaway Surrogate Chapter 3.2
Humahangos akong bumaba sa Jeep na sinakyan ko. Dalawa kasi ang Haliya Hospital sa buong Antipolo. At dahil sa likas na katangahan ko ay mali pala ‘yong napuntahan ko kanina.Mabibigat ang mga paang naglakad ako paakyat sa hagdanan ng ospital. Hindi ko mapigilang hindi mainis sa dami ng kamalasang nangyari sa’kin bago ako nakarating rito. Wala namang silbi ang debit card na ibinigay nya, wala namang Jeep ang tatanggap no’n at kailangan ko pang maghintay kapag tatawag ako ng grab. Bagsak ang balikat ko dahil tanging bente pesos nalang ang nasa bulsa ko. My head immediately heat up once I saw him, prenteng nakadi-kwatro habang may hawak na cup na pakiwari ko ay kape ang laman.“May gana ka pa talagang magkape!” Nanggagalaiti kong ani nang makalapit sa kanya. “Pinahirapan mo akong hanapin ang lugar na’to kahit pupwede mo naman akong isabay? Tapos makikita ko lang na nagkakape ka!” naghuhurumintadong
Last Updated : 2021-11-04His Runaway Surrogate Chapter 4.1
Tiniklop ko ang isang damit at saka ipinasok sa maleta ko. Hindi nagtagal ay tinanggal ko ang inilagay ko. Napaupo na lang ako sa kama.“Hoy babaita!” Tiningala ko si Tina ng sermonan niya ako at ibalik ang kinuha kong damit. “Akala ko ba pinapunta mo’ko dito para tulungan kang magimpake? Ano’t tinatanggal mo din, pinahihirapan mo lang ako!” inis niyang sigaw.Isinangga ko ang kamay ng hampas hampasin niya ng damit. “Aray! Tama na.”Inirapan niya ako at saka tinigil ang paghampas. Napabuntong hininga ako at hinayaan ang sariling bumagsak sa kama.“Nagdadalawang isip ako tin, parang ayokong umalis.” wala sa sariling saad ko.Naramdaman ko ang pagtabi niya sa’kin. “P’wede ka pa naman mag-back out hindi ka pa naman yata natataniman ng bata sa tiyan.” Nakangiwi niyang ani.Kinurot ko siya dahil sa kalokohan niya. “Hindi n
Last Updated : 2021-11-19His Runaway Surrogate Chapter 4.2
Isinandal ko ang ulo sa sandalan ng kotse. Nakita kong tiningnan pa ako ni Cadrus mula sa front mirror.Nabapuga ako ng hangin. Buwisit kasing Marcus ‘yon. Natatakot na tuloy ako baka mamaya multuhin ako ng asawa niya na kamukha ko raw. Parang natatakot na tuloy akong tumingin sa salamin, paano na ‘ko makakapag foundation nito.“Psst,” sitsit ko sa demonyong seryoso sa pagmamaneho, “Boss. P’wede pakitabi muna?”Gaya ng inaasahan ay hindi niya ako sinagot bagkus nagpatuloy lang sa pagmamaneho.“Dali na. Puputok na ang panubigan ko,” biro koUmaasang makukuha ko ang atensyon niya pero tanging pagismid lamang ang natanggap ko.Nang hindi niya pa rin ako pansinin ay padabog akong naupo, naiihi na talaga ako. Grabe ang lalaking ito, walang konsiderasyon. Paano ko ba mapapatigil ang sasakyan na ‘to?Lumapit ako sa tainga niya, “Cadrus, babangga tayo!&r
Last Updated : 2021-11-22His Runaway Surrogate Chapter 5.1
“What are you doing?”Halos mapatalon ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko.“Balak mo ba ‘kong patayin?” sermon ko pero tinaasan niya lang ako ng kilay. “Pasensiya na naligaw ako e.”Naglakad na siya palabas kaya naman sumunod na lang ako. Pangalawang araw ko na rito pero hindi ko pa rin kabisado ang pasikot-sikot.“Sir, you can go now. Ako na ang bahala kay Ms. Clover.” ani ng kararating lang na si Lolo. Nginitian ko siya na ibinalik naman niya.“Take care of her. Make sure she eats healthy,” Kikiligin na sana ako sa sinabi niya pero kaagad ring nawala dahil sa idinugtong niya. “It’s for the baby,”Tingin niya sa akin na para bang sinasabi na ‘wag akong assumera. Napanguso ako. Wala pa naman ‘yong baby dito kaya kunyari ay ako na lang ‘yong sinasabihan niya. Para naman kahit papaano magkaroon siya ng
Last Updated : 2021-11-25His Runaway Surrogate Chapter 5.2
Madilim, wala akong makita dahil sa telang nakabalot sa mga mata ko. Sinubukan kong igalaw ang katawan ko pero mukhang nakatali ako sa isang upuan. Grabeng kamalasan sa buhay. Simula talaga nang makilala ko si Cadrus ay wala ng nangyari kun’di puro kamalasan.“Hoy! Pakawalan niyo ako rito!” abot ngala ngalang sigaw ko kahit pa wala akong makita. Isang tunog ng hampas ng bakal lamang ang nakuha kong sagot. “Ikaw! kung sino ka man, siguraduhin mo lang na hindi ako makakawala rito kung hindi—hindi ka na talaga sisikatan ng araw!”“Sino ba kayo hah! Ang kapal ng mukha niyong itali ang magandang katawan ko!”Hindi ako tumigil sa pagsigaw hanggang sa may marinig akong kaluskos ng bakal. “Ha—hmp!”Pilit akong nagpupumiglas pero wala pa rin akong nagawa ng busalan ako nito sa bibig.“Mas maganda kung mananahimik ka nalang.”It’s
Last Updated : 2021-12-03His Runaway Surrogate Chapter 6.1
“Aray!”Malakas na daing ko nang basta na Lang ako itulak ng kung sino pababa sa van na naghatid sa’kin dito sa mansyon ni Cadrus.Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil hinatid pa nila ako o maiinis dahil nakaksakit iyong paghatid nila. Gano’n na ba ang mga kidnapper ngayon? Ang sakit a.Inis kong tiningnan ang lalaking tumulak sa'kin palabas, siya rin ‘yong sinipa ko kahapon. “Alam kong may galit ka sa’kin, pero wala namang personalan!”Hindi ito sumagot at walang pasabing sinarado ang pintuan ng van.Pinagpagan ko ang pang-upo bago naglakad papasok sa gate. At gaya ng inaasahan bumungad sa'kin ang sunog na kabilang bahagi ng mansyon.Humigpit ang hawak ko sa maliit na boteng nasa loob ng bulsa ko. Nagdadalawang isip pa ako kung ipapainom ko ba ito kay Cadrus malay ko ba kung
Last Updated : 2021-12-11His Runaway Surrogate Chapter 1.1
“Hah! Sa wakas, tapos na.” Itinaas ko ang dalawang kamay para mag-inat. Pinihit ko ang leeg pakanan kasabay ng pagtunog ng mga buto ko doon.Argh, it felt good after an hour of sorely encoding. Pakiramdam ko ay natuyot na ang utak ko.I leaned on my swivel chair at saka pinaikot-ikot iyon. Ramdam ko ang ngalay sa buong katawan ko.“Tapos kana, Clov’?” tanong ng katabi kong si Libitina. Kinusot kusot ko ang mata bago tumango. “Buti ka pa ang dami ko pang ire-revise na documents. Sure akong magagalit na naman si tabachoy mamaya, mag e-evolve na naman ‘yon as dragon.” Pareho kaming natawa sa tinuran nya. Pati ang dumaang si Rohan na pakiwari ko ay galing sa pantry ay nakitawa rin. Ano’t nandito na naman ang lalaking ito?Mariin kong ipinikit ang mga mata. Hindi ko mapigilang mapahikab kahit tirik na tirik ang araw sa labas, sinong hindi a-antukin kanina pa akong madaling araw nandito.
Last Updated : 2021-11-04His Runaway Surrogate Chapter 1.2
“Para po!” Abot ngala-ngala kong sigaw dahil kamuntikan ng lumagpas sa destinasyon ko. Hirap na hirap kong hinakot ang mga gamit ko pababa ng Jeep at pagod na pinaypayan ang sarili dahil sa sobrang init.Sa kabilang kamay ay bit-bit ko ang kahon na naglalaman ng mga gamit ko, sa kabila naman ay mga prutas na binili ko kanina. Mukha na akong Christmas tree na naka heels, pero ayos lang walang panahon para magreklamo.“Clover? Ikaw ba iyan?” Napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. Binigyan ko ito ng malawak na ngiti kasabay ng pagyakap nito sa’kin. “Nagpapahinga pa si KitKat...nandiyan rin ang ate Claire mo.” Papahina niyang ani habang may pagaalala sa tono.“Ayos lang ho Nay,” Alam ko kasing nagaalala siyang baka mag-away na naman kami. “Dadalhin ko lang ho ito sa loob.”Sinundan ko pa siya ng tingin hanggang sa makaalis. Si Nay Amelia ang kapatid ni papa pasalamat ako sa kanya
Last Updated : 2021-11-04
Latest chapter
His Runaway Surrogate Chapter 6.1
“Aray!”Malakas na daing ko nang basta na Lang ako itulak ng kung sino pababa sa van na naghatid sa’kin dito sa mansyon ni Cadrus.Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil hinatid pa nila ako o maiinis dahil nakaksakit iyong paghatid nila. Gano’n na ba ang mga kidnapper ngayon? Ang sakit a.Inis kong tiningnan ang lalaking tumulak sa'kin palabas, siya rin ‘yong sinipa ko kahapon. “Alam kong may galit ka sa’kin, pero wala namang personalan!”Hindi ito sumagot at walang pasabing sinarado ang pintuan ng van.Pinagpagan ko ang pang-upo bago naglakad papasok sa gate. At gaya ng inaasahan bumungad sa'kin ang sunog na kabilang bahagi ng mansyon.Humigpit ang hawak ko sa maliit na boteng nasa loob ng bulsa ko. Nagdadalawang isip pa ako kung ipapainom ko ba ito kay Cadrus malay ko ba kung
His Runaway Surrogate Chapter 5.2
Madilim, wala akong makita dahil sa telang nakabalot sa mga mata ko. Sinubukan kong igalaw ang katawan ko pero mukhang nakatali ako sa isang upuan. Grabeng kamalasan sa buhay. Simula talaga nang makilala ko si Cadrus ay wala ng nangyari kun’di puro kamalasan.“Hoy! Pakawalan niyo ako rito!” abot ngala ngalang sigaw ko kahit pa wala akong makita. Isang tunog ng hampas ng bakal lamang ang nakuha kong sagot. “Ikaw! kung sino ka man, siguraduhin mo lang na hindi ako makakawala rito kung hindi—hindi ka na talaga sisikatan ng araw!”“Sino ba kayo hah! Ang kapal ng mukha niyong itali ang magandang katawan ko!”Hindi ako tumigil sa pagsigaw hanggang sa may marinig akong kaluskos ng bakal. “Ha—hmp!”Pilit akong nagpupumiglas pero wala pa rin akong nagawa ng busalan ako nito sa bibig.“Mas maganda kung mananahimik ka nalang.”It’s
His Runaway Surrogate Chapter 5.1
“What are you doing?”Halos mapatalon ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko.“Balak mo ba ‘kong patayin?” sermon ko pero tinaasan niya lang ako ng kilay. “Pasensiya na naligaw ako e.”Naglakad na siya palabas kaya naman sumunod na lang ako. Pangalawang araw ko na rito pero hindi ko pa rin kabisado ang pasikot-sikot.“Sir, you can go now. Ako na ang bahala kay Ms. Clover.” ani ng kararating lang na si Lolo. Nginitian ko siya na ibinalik naman niya.“Take care of her. Make sure she eats healthy,” Kikiligin na sana ako sa sinabi niya pero kaagad ring nawala dahil sa idinugtong niya. “It’s for the baby,”Tingin niya sa akin na para bang sinasabi na ‘wag akong assumera. Napanguso ako. Wala pa naman ‘yong baby dito kaya kunyari ay ako na lang ‘yong sinasabihan niya. Para naman kahit papaano magkaroon siya ng
His Runaway Surrogate Chapter 4.2
Isinandal ko ang ulo sa sandalan ng kotse. Nakita kong tiningnan pa ako ni Cadrus mula sa front mirror.Nabapuga ako ng hangin. Buwisit kasing Marcus ‘yon. Natatakot na tuloy ako baka mamaya multuhin ako ng asawa niya na kamukha ko raw. Parang natatakot na tuloy akong tumingin sa salamin, paano na ‘ko makakapag foundation nito.“Psst,” sitsit ko sa demonyong seryoso sa pagmamaneho, “Boss. P’wede pakitabi muna?”Gaya ng inaasahan ay hindi niya ako sinagot bagkus nagpatuloy lang sa pagmamaneho.“Dali na. Puputok na ang panubigan ko,” biro koUmaasang makukuha ko ang atensyon niya pero tanging pagismid lamang ang natanggap ko.Nang hindi niya pa rin ako pansinin ay padabog akong naupo, naiihi na talaga ako. Grabe ang lalaking ito, walang konsiderasyon. Paano ko ba mapapatigil ang sasakyan na ‘to?Lumapit ako sa tainga niya, “Cadrus, babangga tayo!&r
His Runaway Surrogate Chapter 4.1
Tiniklop ko ang isang damit at saka ipinasok sa maleta ko. Hindi nagtagal ay tinanggal ko ang inilagay ko. Napaupo na lang ako sa kama.“Hoy babaita!” Tiningala ko si Tina ng sermonan niya ako at ibalik ang kinuha kong damit. “Akala ko ba pinapunta mo’ko dito para tulungan kang magimpake? Ano’t tinatanggal mo din, pinahihirapan mo lang ako!” inis niyang sigaw.Isinangga ko ang kamay ng hampas hampasin niya ng damit. “Aray! Tama na.”Inirapan niya ako at saka tinigil ang paghampas. Napabuntong hininga ako at hinayaan ang sariling bumagsak sa kama.“Nagdadalawang isip ako tin, parang ayokong umalis.” wala sa sariling saad ko.Naramdaman ko ang pagtabi niya sa’kin. “P’wede ka pa naman mag-back out hindi ka pa naman yata natataniman ng bata sa tiyan.” Nakangiwi niyang ani.Kinurot ko siya dahil sa kalokohan niya. “Hindi n
His Runaway Surrogate Chapter 3.2
Humahangos akong bumaba sa Jeep na sinakyan ko. Dalawa kasi ang Haliya Hospital sa buong Antipolo. At dahil sa likas na katangahan ko ay mali pala ‘yong napuntahan ko kanina.Mabibigat ang mga paang naglakad ako paakyat sa hagdanan ng ospital. Hindi ko mapigilang hindi mainis sa dami ng kamalasang nangyari sa’kin bago ako nakarating rito. Wala namang silbi ang debit card na ibinigay nya, wala namang Jeep ang tatanggap no’n at kailangan ko pang maghintay kapag tatawag ako ng grab. Bagsak ang balikat ko dahil tanging bente pesos nalang ang nasa bulsa ko. My head immediately heat up once I saw him, prenteng nakadi-kwatro habang may hawak na cup na pakiwari ko ay kape ang laman.“May gana ka pa talagang magkape!” Nanggagalaiti kong ani nang makalapit sa kanya. “Pinahirapan mo akong hanapin ang lugar na’to kahit pupwede mo naman akong isabay? Tapos makikita ko lang na nagkakape ka!” naghuhurumintadong
His Runaway Surrogate Chapter 3.1
Salubong ang kilay na pinasadahan ko ng tingin ang papel na naglalaman ng mga kondisyones nya.Iginilid ko ang katawan pakanan, at halos isubsob ko na ang mukha sa papel na binabasa ko.Nang hindi na ako makapagtimpi pa ay ibinagsak ko ito ng malakas sa lamesa. “Puwede ba Mr. Costello? Hindi ako makapag-focus dahil sa’yo.” inis kong reklamo.Kanina pa kasi nya ako hindi inaalisan ng tingin. Bawat kilos ko ay pinapanood nya. And it's uncomfortable, as if naman may plano pa akong tumakas gayon nandito na ako.“I thought you wouldn't come,” He said, clicking his tongue. “You’re an hour late.”Kung hindi niya lang alam ay kanina pa ako narito. Hah! Nakapag-stroll na nga ako sa teritoryo mo!“Nandito na nga ako ‘di ba?” sarkasmo kong ani habang nakabaling pa rin ang mga mata sa papel.Sa totoo lang ay maayos sa’kin ang kontrata niya. It's
His Runaway Surrogate Chapter 2.2
Napabalikwas ako ng bangon mula sa pagkakahiga nang tumunog ang nakakabingi kong alarm sa cellphone ko.“Argh!” Daing ko ng maramdaman ang sakit sa ulo. Parang pinukpok ng maso, isinusumpa ko na talaga ang alak.I looked at the clock on my phone. Alas-sais palang naman. Hindi na ako nag abalang patayin ang alarm at pasayaw-sayaw na naglakad papasok sa cr.Binuksan ko ang gripo bago isinahod ang kamay para maghilamos. Nang maramdaman ko ang pagdaloy ng tubig sa mukha ay napabuga ako ng hangin. Ngayon na pala ang araw na’yon. Mayroon nalang akong isang oras para magdesisyon.How I wish, na sana ay bumagal ang oras. “KitKat...” Mahigpit akong napahawak sa sink.Pa, this is the only payment I can give. Kung nandito si papa ay malamang hindi iyon papayag. Kahit pa makuba sya sa pagtatrabaho ay gagawin niya 'wag ko lang pasukin ang ganitong trabaho.Matapos maligo at magbihis ay lumabas na ako
His Runaway Surrogate Chapter 2.1
“Clover!” Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko dahil sa nakakabinging sigaw ni TinaTinaasan ako nito ng kilay. “Argh!” gulo ko sa buhok bago muling sumubsob sa lamesa.“Hoy gaga! anong kaartehan iyan?” ungot nya before she clugged her beer. “Huwag mong sabihing lasing ka na? Unang bote palang ito oh.”Tinanggal ko sa pagkakasubsob ang ulo, hindi kami gaanong magkarinigan dahil sa sobrang lakas ng tugtog dito.“Aish!” Inisang tungga ko ang bote, walang paki-alam sa pagpigil ni Tina.“Clover girl hinay-hinay lang.” Nanlalaki ang mga matang napalingon ako. “Na-miss mo na naman ako?” Kaagad akong yumakap sa kanya. We both laughed“Raf, isa pa nga.” Hingi ni Tina kay Rafael Gustavo ang may ari nitong bar. Umirap muna ang huli bago sumunod.Napabuntong hininga ako bago inikot ang upo at isinandal ang likod sa
