Nakayuko si Ivory habang nasa harapan niya ang mga magulang niya including her mommy na galit na galit sa kaniya. "So this is the 'sakit' that you were talking about." Hindi makatingin si Ivory sa mommy niya na galit dahil sa paglilihim nitong itago muna ang pagbubuntis niya. The boys are out. Sinama ni Oliver si Masson papunta sa lupain nila na nasa likuran lang ng bahay para manguha ng buko at niyog. Kaya heto at si Ivory lang naiwan habang pinapagalitan ng mommy niya. Natatawa nalang si Alma sa itsura ni Ivory na parang batang mahaba ang nguso at nakayuko. Sinenyasan nito si Ary na awang-awa na nakatingin kay Ivory. Hindi naman niya pwedeng ipagtanggol ito dahil mali naman talaga ang ginawa nitong maglihim sa sariling ina. "So kung hindi pa sinabi ni Alma sa akin na manganganak ka na, wala ka pa talagang balak ipagtapat sa akin ang tungkol sa pagdadalang tao mo." "E mommy...." "Don't start with me, Ivory. Halos himatayin ako sa gulat nang ibalita sa akin ni Alma na manganga
Ngayon, masasabi kong kay papa ako nagmana sa mukha pero ugali ko ay kay mommy pa rin. Tahimik kaming dalawa ni Masson sa labas kasama ni mommy habang siya ay nasa unahan at inaaway si daddy. "Fidel! Huwag mong hintayin na mag mura ako sa kakitiran ng utak mo. You stop being reasonable mula ng nalaman mong anak mo si Dainne." Nakahawak lang ako kay Masson at tahimik na nakamasid kay mommy na galit na galit. "No. Hindi ako uuwi diyan. My daughter needs me here." Ngumiwi ako nang makitang namumula na si mommy sa gitna. Hindi ko alam anong eksaktong pinag-uusapan nila ni Dad but it looks like pina pauwi na siya ni daddy. "Your mom is scary, wife." Bulong ni Masson. Agree ako. Ngayon ko lang nakita si mommy na magalit ng ganiyan. "You need me? Are you fvcking out of your mind? You shut up, Fidel! You forgot me dahil inuuna mo si Dainne. Inintindi kita no'n cause she's your daughter. And now, it's my time for you to understand me. My daughter needs me so I need to stay here and you
"Anong ginagawa ng anak ko Alma?" tanong ni Madonna nang makarating sila ng hospital at na realize niyang wala ang presensya ni Masson simula pa kanina. Nasa loob na sila ng hospital dahil manganganak na si Ivory. Napabuntong hininga si Alma dahil kanina pa siya na stress kakaisip kung nasaan na ang asawa niya, ang mga anak niya at si Masson. No'ng sabihin ni Ivory na humihilam na ang tiyan niya at parang manganganak na siya, agad na kumilos ang mga kalalakihan sa bahay nila at umalis. Imbes iuutos pa sana niya na ihanda na ang mga gamit ni Ivory na dadalhin sa hospital, nagulat nalang siya na wala na ang mga rebolto nito sa loob ng bahay nila. "Huwag mo ng tanungin Madonna. Ma s-stress ka lang din." Sabi ni Alma at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Natatawa nalang si Madonna habang nakatingin sa kaniya na yamot na yamot sa gilid at iniisip ang asawa at anak niyang tila ay tinakasan ng bait. Naghihintay silang tatlo sa labas ng delivery room, nananalangin na sana
"She's so pretty Ivory..." Ngumiti ako kay Mommy Madonna dahil sa sinabi niya. We have Masson on our side na mukhang kada minuto ay gustong sa tabi lang ni Eda. "She exactly looks like you." Dagdag pa ni mommy. Tumingin ako kay Masson at tinaasan siya nang kilay. Kita naman kay Eda na ako ang kamukha but pinaglalaban pa rin ni Masson na siya rin daw ang kamukha. "Ayaw tanggapin ni Masson, mommy." Sumbong ko. Natawa lang si mommy at binelatan si Masson. "Mabuti nga noh kasi ang hirap kaya magbuntis." Yeah, I agree. Noong unang mga buwan ko nga, halos isumpa ko na lahat ng makakasalamuha ko. Sumimangot ang asawa ko at naglalambing na yumakap sa akin. "It's time for you to take a bath, 'nak. Ibigay mo muna si Eda kay-" "Akin na muna ang maganda kong pamangkin na mana sa tito niya." Umalingawngaw ang boses ni Maddox na hindi na pinatapos magsalita si mommy. Agad na niyang kinuha sa akin si Eda. Tinaasan ko siya ng kilay. Kailan pa niya naging kamukha ang anak ko? e hindi nga kamu
Isang buwan na ang nakalipas at 1 month na rin si Eda na kasama namin. May malaking handaan sa bahay dahil aalis na sila papa dahil mauuna sila sa pagbalik sa Villanueva kasama nila sa pag-alis ang mga kapatid ko at pati na rin sina Mommy Madonna at sila Maddix at Maddox. Nasa kusina ako. Tumutulong sa paggawa ng dessert habang ang mga kalalakihan naman ay inutusang mag ihaw sa labas. Kasama nila si papa at rinig na rinig sa loob ang tawanan nila. Ewan ko anong pinag-uusapan nila dahil rinig na rinig ko ang tawa ni Masson sa kusina. Si Eda ay hawak naman ni Ary. Nilalaro nila ito kasama ni Drake. "Mom, sasabay ka kina tita sa pag-uwi?" tanong ko dahil wala siyang sinabi sa akin kung uuwi ba siya o hindi. Umiling si mommy. "No. Sasabay ako sa 'yo sa pag-uwi." Sabi niya sa akin. Napag-usapan din kasi namin na doon namin e si-celebra ang unang kaarawan ni Eda kaya susunod rin kami ni Masson papuntang Villanueva. Sinusulit na nga ng mga kapatid ko at mga kapatid ni Masson ang
"Papapapapapa!!!" Natatawa akong lumapit kay Masson habang hawak niya si Eda. 8 months old na siya at panay na rin ang salita niya ng papa. Oo. Puro papa nasasabi niya at saka lang mama kapag gutom na. Sa akin nga nagmana, daddy's girl naman. "Papa? Love mo si papa, Eda?" baby talk ni Masson habang nakangiti. Tuloy, kita ang dimples sa pisngi. Agad kong hinubaran ng sando si Eda dahil papalitan ko ng bago. Napangiti ako nang makita ang birthmark nitong hugis puso gaya sa papa niya sa likuran ng balikat niya. "Papapapa!" Natatawang kinikiliti ni Masson ang anak namin sa pamamagitan ng paghalik niya sa leeg nito. Umalingawngaw ang tawa ni Eda na pumuno sa kwarto. Nagkatinginan kami ni Masson at sabay na natawa. Eda is such a good girl. Palatawa at hindi iyakin. Siya iyong tipo na konting peak-a-boo lang ay tatawa na. Sabi ni mommy, kaya daw ganito ang anak ko dahil sobrang chill at masaya lang ako habang pinagbubuntis ko siya. "Tama na 'yan. Baka mamaya, panay naman iyak niya
"Mom, where's Ary?" excited akong puntahan si Ary dahil ibibigay ko ito sa kaniya ang gift na binili ko for her. "Nasa dressing room. Inaayusan na siya." Nagmamadali akong pumunta sa dressing room. This is the day na ga-graduate na siya and I'm so happy to see her. Pagdating ko sa loob, nagulat ako nang makita si Oliver. "Oliver? Anong ginagawa mo dito?" Sumimangot siya at tumayo. "When will you learn to call me kuya?" Aniya at niyakap ako. Teka. Bakit nandito siya? Akala ko ba lilipad siya mamaya papuntang Singapore? "Anong ginagawa mo dito? Kailan ka pa dumating?" "Kanina lang." Aniya at biglang sumimamgot. "Can you just shut up and just hug your brother?" masungit na aniya. Sinulyapan ko si Ary at natatawa siya habang nakatingin sa amin. "E bakit ka nga nandito?" tanong ko ulit. Kasi, hello.. Anong ginagawa niya dito? He shouldn't be here. "Why? Last time I check, bahay natin ito." At talagang namilosopo pa. Pinagsingkitan ko siya ng mata. "Anyway, see you later princess.
"Sir Masson, ayos na po ang lahat." Ani ni Primor. Napabuntong hininga nalang si Masson habang hawak si Massi. Heto na naman sila sa problema nila, ang paparating na bagyo. Bumalik siya ng villa nila at iniwan si Primor para bantayan ang kabayo ni Maddox at Maddix. Pagdating niya sa bahay ng Villaranza, nilagay niya agad si Massi sa stable. Kailangan pang e review ni Masson ang mga papeles tungkol sa mga e import nilang cacao na na harvest nila no'ng nakaraan papunta sa Luzon. Nang makapasok siya sa bahay nila, hindi na siya nagulat nang makita si Ivy, ang nurse ng ama niya. "Masson, kumain ka na?" lumapit siya kay Madonna para humalik sa pisngi nito. Ang totoo niyan ay hindi pa but he's full buhat nang kumain sila ng marami kanina sa plantation kasama ng ilan sa mga magsasaka. "I'm still full, Mom." Madonna nodded habang hinahalo ang flour and chocolate powder. "Hindi mo ba narinig ang balita?" kumunot ang noo ni Masson at tumingin ulit sa gawi ng mommy niya. "Umuwi na raw di
Inis na binalingan ni Banx si Laris na wala namang paki alam sa kaniya. Natawa ako ng mahina. Mabuti nga sa kaniya dahil pagnagkataon na hinawakan niya ako sa mukha ay baka nasapak ko na siya. "Eda, kamusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni tito Cedric sa akin. "Ayos naman po tito," sabi ko. "I heard na top 1 ka raw no'ng pasukan." Ngumiti ako at tumango sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Proud ako sa 'yo." Aniya sa akin. "Salamat po tito," magalang na sabi ko. "Speaking of, may nanlilgaw na ba sa' yo?" dagdag niyang tanong. Lumingon ako kay Banx na tahimik lang "Kuya, bakit ba curious ka sa buhay ng anak ko?" nakasimangot na sabi ni mama "What? Of course, princess. She's my niece kaya normal lang na concern ako kung sino itong mga nagtatakang manligaw sa kaniya." "Hindi po ako nagpapaligaw tito kaya wala po." Sabi ko. Narinig ko mahinang tawa ni tito. "Just like your mom." Sabi niya sa akin. Lumabi naman si mama at hinayaan si tito sa sinasabi nito. "Totoo naman ah. Naalal
Pumasok kami sa loob. Sinalubong kami ni mama at papa na may galak na makita sina tito, mamala at papalo. Pumasok kami sa bahay ngunit bago iyon ay hinabilinan ako ni mama na samahan muna si Banx sa loob ng bahay. Nag-usap pa ang mga matatanda habang ako ay naatasan na samahan muna si Banx sa sala kahit na okay naman na pabayaan lang siya dahil makapal naman ang mukha niya kaya alam kong hindi siya mahihiya dito sa loob. Bakit ba kasi nag punta pa dito itong dugyot na ito? Para siyang kabute na bila nalang sumusulpot e. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko sa kaniya dahil naiinis talaga ako sa pagmumukha niya. "Inimbitahan ako ng tito mo na pumunta dito kaya huwag kang feeling diyan." Sabi niya sa akin. Inirapan ko lang siya at nanood nalang ng palabas. Wala talagang araw na nagkakasundo kami. Bakit kaya hindi nalang siya kina tita Dainne at mukhang sila ang nagkakasundo ni Scarlet kesa sa amin. As if naman na mag fi-feeling rin ako na ako ang pinuntahan niya dito like hello, nakakain
BUSY kaming lahat ngayon dahil pupunta dito si tito Cedric. Kasama niya sina papalo at mamala. Dadalaw sila sa amin lalo’t matagal na rin silang hindi nakakadalaw o kami sa kanila buhat ng busy na sina mama at papa sa hacienda at iba pa nilang negosyo sa Manila. Nasa labas ako ng villa at hinihintay ang pagdating ni tito dahil sabi ni mama na hintayin ko raw sila dito sa labas. May hot choco sa harapan at ini-enjoy ko ang pagkain ng hopia ng may langaw na dumating. Ako lang mag-isa nang biglang dumating itong Banx na 'to para na naman bwesitin ang araw ko. Ito yata ang talent niya. Ang mambwesit kasi bentang benta sa akin. "Eda!" tawag niya sa akin. Sinamaan ko lang siya nang tingin at hindi na nag abala ba na pansinin siya. Sayang lang siya sa oras. "Ang sungit mo naman." Aniya. Wow. I'm surprised na alam niyang masungit ako kaya sana naman ay lubayan na niya ako. "Pwede ba Banx? Wala akong oras makipag bardagulan sa 'yo. Kaya paki usap lang na lubayan mo na ako at naiinis ako s
Nang mapagod ako kakaiyak ay saka lang ako humarap sa kaniya. Hindi na ako magtataka kung mugto ang mata ko pagka tapos nito. Sa tindi ba naman ng pag-iyak ko. Humarap ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa magkabilaamg pisngi habang sinasalubong ang mga titig ko. Heto na naman ang mga titig niya sa akin. Iyong para bang pati kaluluwa ko ay tinitignan niya, hinahalukay niya. "I'm so jealous, Laris." Pag-amin ko. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. Nakita kong lumamlam ang balikat niya at mapupungay na nakatingin sa akin. Hidni rin nakaligtas sa akin ang sayang dumaan sa mga mata niya matapos kong sabihin iyon. "Tell me more," bulong niya. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Nalulunod ako sa bawat titig niya sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin. Bahala na. Gusto ko lang ilabas lahat ng hinanakit ko sa kaniya ngayon. Gusto ko lang sabihin sa kaniya lahat ng nararamdaman ko ngayon at bahala na kung anong susunod na mangyari. "Nagseselos ako kay Regina." Sabi ko. "Ayaw kong hina
Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la
Papaandarin na sana ni Laris ang motor niya nang biglang may sasakyang huminto sa harapan namin. Agad na nalukot ang mukha ko nang makita ang mukha ni Banx na mayabang na nakasandal sa sasakyan niya. “Eda, sa akin ka na sumakay. Ihahatid kita sa inyo,” sabi niya. Mas humigpit ang hawak ko kay Laris dahil ayaw kong sumama kay Banx. Nababadtrip ako sa mukha niya at isa pa, ang yabang niya sobra. Matagal ko na siyang kilala at nanliligaw sa akin pero ayaw ko talaga dahil aside sa hindi ko siya gusto, ayaw ko rin sa ugali niya. “Hindi mo ba nakikita na nakasakay na ako? Kaya umalis ka na dahil hindi ako sasama sa ‘yo. Si kuya Laris na ang maghahatid sa akin papunta sa bahay.” Sabi ko sa kaniya. Ayaw ko talaga sa mukha niyang magaspang. Mas lalo na sa ngisi niya sa mukha niya na ansarap tapalan ng nalusaw na metal para hindi na siya makangiti pa. “Bakit ka sasakay sa cheap na motor niya? Dito ka nalang sa akin sasakay dahil komporta-ble pa ang upo mo.” Aniya sa akin. At talagang nilait
-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit
“MAMA!!” Malakas ang sigaw ng anak ko habang tumatakbo sila ng papa nila sakay ang kabayo ni Maddox. “Be careful!” Sigaw ko at nakasakay ako kay Massi na nakasunod naman sa kanila. Umalingawngaw ang tawa ng anak namin habang mahina silang tumatakbo palibot sa harapan ng villa. It’s Sunday at ngayong hapon, napagkasunduan namin na mangabayo kami. This is Eda’s favorite activity. Gustong-gusto niya ang mangabayo kami kasama ng papa niya. “Mama! Faster!” Sigaw niya na binuntutan ng tawa. Nakita ko pang may ibinulong si Masson sa anak namin dahil humagikgik pa ito. Sumimangot ako dahil tingin ko ay pinagkakaisahan ako ng dalawang ito. “You’re so pretty mama,” sabi ni Eda. Ngumiti ako dahil kinikilg ako sa sinabi niya. “Papa said,” nakagat ko ang png ibabang labi ko nang balingan si Masson na pulang pula na habang nakatingin sa akin. Kasalanan ng anak naming madaldal. “And you’re amazing mama in the whole world,” dagdag ni Eda. “Sabi ni papa?” tanong ko but our little Eda giggled a
Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne