Ivy keeps on seducing Masson na walang kamalay-malay sa pasimpleng ginagawa niya. Kung makita niya si Masson sa sala ay pa simple siyang dumadaan sa harapan nito suot ang ang maiksi niyang damit. Kunwari bait-baitan ngunit nasa kaloob-looban ang kulo. Kapag nakatalikod si Masson o hindi nakatingin sa kaniya, malagkit niya itong tinititigan. Si Drake naman ang siyang laging sumisita sa kaniya kada nakikita niya ang ginagawa nito sa asawa ng ate niya. Drake starting to be annoyed by her actions. Kung hindi pinapansin ni Masson si Ivy, kaibahan naman si Drake. Lagi niyang napapansin ang lahat ng mga pagpapapansin nito sa bayaw niya. "Excuse me," napatalon si Ivy nang marinig ang boses ni Drake sa likuran niya. Kunot ang noo ni Drake dahil kanina pa niya nakikita na malagkit na nakatingin si Ivy sa asawa ng ate niya. Habang nakatalikod si Masson, naabutan ni Drake si Ivy na nakatingin kay Masson na may pagnanasa sa mga mata. "Pesteng bata," galit na sabi ni Ivy sa kaniyang isipan
Mapapasa akin ka rin Masson! Ngumisi ako at dali-daling lumabas ng bahay para sundan si Masson na mukhang mangangabayo. Napakagat labi ako nang makita kung gaano siya kakisig. Iyong tipong, tingin pa lang, ulam na. Matapos ko ng painumin ng vitamins si Don Antonio at salamat na nandoon si Madam Madonna para alagaan ang asawa niya. Kilala ko na ang magkapatid na Villaranza at si Masson lang ang tanging gusto kong mapansin ako. He's sweet and caring unlike sa dalawang Villaranza. Ngayon ay abot abot ko na siya. "Pakisara ng bunganga. Tulo laway mo!" Hindi ko pa man lingunin, alam ko na kung kanino galing ang boses na iyon. "Ano na naman bang ginagawa mo dito?" nabi-bwesit talaga ako sa bata na 'to. Panira lagi ng diskarte ko kay Masson. Tinaasan niya ako ng kilay. Sinuyod ko siya nang tingin at ngayon ko lang napansin na naka basketball attire pala siya. "Spare me. Huwag mo kong pagnasaan. Hindi ako pumapatol sa matatanda." Napanganga ako sa sinabi niya. "As if naman. Mahiya ka
Agad kaming nilapitan ng asawa ko. Ngumiti ako ng pagkatamis tamis lalo na doon sa babaeng kinulang sa tela. Bahagya yata siyang nahiya dahil yumuko. Naku! Huwag ako girl! "Anong.... You're here!" Hindi makapaniwalang ani ng asawa ko. Tumingkayad ako para mahaIikan siya sa labi. "Surprise?" sabi ko habang natatawa. "Bakit hindi ka nagpasabi na dadating pala kayo ngayon? I didn't know!" Lumabi ako. "Kung sinabi ko edi hindi na surprise iyon." Natawa si Ary at Primor sa tabi ko. Ngunit ang gulat sa mukha ng asawa ko ay naroon. Nakita ko rin ang gulat sa ibang magsasaka. Ay oo nga pala, akala pala nila ay hiwalay na nga kami ni Masson. "Oh God! I missed you." Aniya at kinabig ang ulo ko papalapit sa kaniya saka idinikit ng mariin ang labi ko sa labi niya. Natawa nalang ako lalo na nang magpabuhat ang anak namin sa kaniya. "Yes baby, God! Papa missed you much!" Ani ni Masson. Ngayon, alam na ng lahat saan nag punta itong si Masson at anong nangyari sa amin mag-asawa. Tumingin a
"Ma'am Ivory, napadpad po kayo dito?" bati sa akin ng magsasaka na sa tingin ko ay isa sa laging nakaka usap ni Masson sa mga pananim. "Nag ikot-ikot lang po sa lupain ng Villaranza lalo't matagal din akong nawala dito," magalang na sagot ko. Ngumiti ako sa kanila. Nakita ko rin ang magaan na ngiti nila pabalik sa akin. Tila ay binabati ako sa pagdating ko dito. Tinignan ko pa ang buong lugar, nilibot at sandaling sinariwa ang imahe nito bago ko napagpasyahan na umalis na kasama ni Massi. Wala pa ring nagbago, maganda pa rin ang Hacienda Villaranza. Napadpad ako sa huling boundary ng lupain nila dito sa hacienda. Malapit lang ito sa bahay namin, kila dad. Kita ko nga na may mag guards na nagbabantay sa malaking bahay namin dati. Namiss ko rin ang bahay namin na iyon. Mula sa kinatatayuan ko, nakita kong nakatayo si Dainne, hawak niya ang bata na sa tingin ko ay ang anak niya. Nakangiti ito at maaliwalas ang mukha. Hindi kagaya noong mga panahong nag-iiringan pa kami dahil ka
Pag-uwi ko ng bahay, nabutan ko si Masson at Eda na tila ay naghihintay sa akin sa labas ng Stable. Nakangiti akong nakatingin sa mag-ama na nag-uusap na para bang sila lang ang nagkakaintindihan. Ewan ko din bakit ang daldal ng anak namin sa papa niya samantalang mas ako lagi nakakasama niya. Sinalubong ako ni Primor at siya na ang kumuha kay Massi. "Hello, sinong hinihintay niyo?" nakangiti kong tanong sa dalawa. "Hinihintay po namin ang maganda naming mama." Ani ng asawa ko at kagat labing nakatingin sa akin. "Mamamama!" Tawag ni Eda. Aww. Ang cute naman ng anak kong ito. "Nasaan na siya?" tanong ko kunwari. "Where's mama princess?" instead na sagutin ako ni Masson ay si Eda ang kinausap niya. Ang anak naman namin ay itinaas ang kamay niya at parang gusto magpakuha sa akin. Hindi ko mapigilang hindi matawa sa sobrang ka cutan ni Eda. Kahit si Masson ay natatawa rin habang buong pagmamahal na nakatingin sa anak namin. Kinuha ko si Eda kay Masson at saka sabay naming hinara
"Heart, beat fast..." Natawa si Masson nang simulan ko ng kantahin ang lyrics no'ng pinatugtog ngayon. "Colors and promises?" dugtong niya. Inirapan ko siya ngunit natawa na rin. Loko talaga. Kanina pa kami dito sa Guava Grills, tapos na kami mag dinner at halos kami lang ang tao dito. I bet, nirentahan ng galante kong sugar dadeh ang buong lugar. "How to be... brave?" kanta ko at natatawang sumandal sa dibdib niya. "When I'm with you, I'm brave." Bulong niya. "How can I... love? When I'm afraid... to fall.." "Are you?" mahina ko siyang nahampas sa dibdib niya. Naisisingit niya talaga ang mga kalokohan dito e. "Umayos ka nga Masson," natatawa kong sabi but narinig ko lang ang halakhak niya. Hindi nalang ako kumanta kasi feeling ko ay marami pang masabi si Masson sa mga sasabihin ko sa kaniya. Nanahimik na rin siya. Sumayaw lang kami at ninamnam ang bawat sandali namin dalawa. "Thank you, wife. For coming into my life." Kusa nalang akong ngumiti, at mas niyakap pa si Masson ng
------- "Wala ka ng maaagaw pa. Kuya proposed to ate now kahit naman na kasal na sila." Napatalon ako sa gulat ng may biglang nagsalita sa likuran. Nang lingunin ko ito, nakita ko si Drake, seryoso itong nakatingin sa akin na para bang may mali akong nagawa sa buhay niya. "Ano na naman bang ginagawa mo ditong bata ka?" naiinis na talaga ko sa isang ito. Ang payapa ng buhay ko nang mawala siya ng halos isang linggo dito. "Wala naman. Inoobserbahan ka." Aniya at humalukipkip pa. Sinamaan ko siya nang tingin. "Fyi. Wala kang pakialam sa kung ano man ang plano kong gawin sa buhay. Hello, this is my life." Naiinis na sabi ko. "Bago ka pa dumating may kontrabida na sa pag-iibigan nila kaya please lang at huwag mo ng palitan." Nayayamot na aniya. And pakialam ko naman? "Ilang taon ka na ba?" kahit pa matangkad siya sa akin, hindi ko pa rin siya uurungan. Sumandal siya sa pader at ngumisi. "Old enough to make you scream." Natigilan ako sa sinabi niya at napakurap-kurap. Bago pa man ak
Ivy Hindi ko alam kung ano na naman ang pakulo ng bwesit na bata na ito. Basta nalang siya pumunta dito sa gawi ko at umupo sa tabi ko. Masiyado ng payapa ang buhay ko kanina. Soon enough ay aalis na ako sa mansion ng Villaranza dahil gumagaling na ang Don kaya gusto ko ng peace of mind muna pero heto siya at plano na naman yatang sirain ang gabi ko. I’ll take seriously what Ivory told me awhile ago. I’M A BITCH but I know when to stop if I need to. Ivory is the type of woman that shouldn’t be mess with. Aside sa nakakainis niyang personalidad, masiyado ring malaki ang pamilyang kinabibilangan niya. Masiyado siyang nakakatakot. Isa siyang Wang at isa rin siyang Villaranza, dalawang angkan na nagpapatagisan sa yaman at kasikatan sa bayan namin pati na rin sa mga karatig bayan o maging sa bansa. Praktikalan na ngayon, ayaw kong mawala lahat ng pinaghirapan ko kaya ilulugar ko ang landi ko ayon sa kinabibilangan ko. Kung sabi niya, layuan ko si Masson then I’ll do it. Childhood crush
Inis na binalingan ni Banx si Laris na wala namang paki alam sa kaniya. Natawa ako ng mahina. Mabuti nga sa kaniya dahil pagnagkataon na hinawakan niya ako sa mukha ay baka nasapak ko na siya. "Eda, kamusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni tito Cedric sa akin. "Ayos naman po tito," sabi ko. "I heard na top 1 ka raw no'ng pasukan." Ngumiti ako at tumango sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Proud ako sa 'yo." Aniya sa akin. "Salamat po tito," magalang na sabi ko. "Speaking of, may nanlilgaw na ba sa' yo?" dagdag niyang tanong. Lumingon ako kay Banx na tahimik lang "Kuya, bakit ba curious ka sa buhay ng anak ko?" nakasimangot na sabi ni mama "What? Of course, princess. She's my niece kaya normal lang na concern ako kung sino itong mga nagtatakang manligaw sa kaniya." "Hindi po ako nagpapaligaw tito kaya wala po." Sabi ko. Narinig ko mahinang tawa ni tito. "Just like your mom." Sabi niya sa akin. Lumabi naman si mama at hinayaan si tito sa sinasabi nito. "Totoo naman ah. Naalal
Pumasok kami sa loob. Sinalubong kami ni mama at papa na may galak na makita sina tito, mamala at papalo. Pumasok kami sa bahay ngunit bago iyon ay hinabilinan ako ni mama na samahan muna si Banx sa loob ng bahay. Nag-usap pa ang mga matatanda habang ako ay naatasan na samahan muna si Banx sa sala kahit na okay naman na pabayaan lang siya dahil makapal naman ang mukha niya kaya alam kong hindi siya mahihiya dito sa loob. Bakit ba kasi nag punta pa dito itong dugyot na ito? Para siyang kabute na bila nalang sumusulpot e. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko sa kaniya dahil naiinis talaga ako sa pagmumukha niya. "Inimbitahan ako ng tito mo na pumunta dito kaya huwag kang feeling diyan." Sabi niya sa akin. Inirapan ko lang siya at nanood nalang ng palabas. Wala talagang araw na nagkakasundo kami. Bakit kaya hindi nalang siya kina tita Dainne at mukhang sila ang nagkakasundo ni Scarlet kesa sa amin. As if naman na mag fi-feeling rin ako na ako ang pinuntahan niya dito like hello, nakakain
BUSY kaming lahat ngayon dahil pupunta dito si tito Cedric. Kasama niya sina papalo at mamala. Dadalaw sila sa amin lalo’t matagal na rin silang hindi nakakadalaw o kami sa kanila buhat ng busy na sina mama at papa sa hacienda at iba pa nilang negosyo sa Manila. Nasa labas ako ng villa at hinihintay ang pagdating ni tito dahil sabi ni mama na hintayin ko raw sila dito sa labas. May hot choco sa harapan at ini-enjoy ko ang pagkain ng hopia ng may langaw na dumating. Ako lang mag-isa nang biglang dumating itong Banx na 'to para na naman bwesitin ang araw ko. Ito yata ang talent niya. Ang mambwesit kasi bentang benta sa akin. "Eda!" tawag niya sa akin. Sinamaan ko lang siya nang tingin at hindi na nag abala ba na pansinin siya. Sayang lang siya sa oras. "Ang sungit mo naman." Aniya. Wow. I'm surprised na alam niyang masungit ako kaya sana naman ay lubayan na niya ako. "Pwede ba Banx? Wala akong oras makipag bardagulan sa 'yo. Kaya paki usap lang na lubayan mo na ako at naiinis ako s
Nang mapagod ako kakaiyak ay saka lang ako humarap sa kaniya. Hindi na ako magtataka kung mugto ang mata ko pagka tapos nito. Sa tindi ba naman ng pag-iyak ko. Humarap ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa magkabilaamg pisngi habang sinasalubong ang mga titig ko. Heto na naman ang mga titig niya sa akin. Iyong para bang pati kaluluwa ko ay tinitignan niya, hinahalukay niya. "I'm so jealous, Laris." Pag-amin ko. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. Nakita kong lumamlam ang balikat niya at mapupungay na nakatingin sa akin. Hidni rin nakaligtas sa akin ang sayang dumaan sa mga mata niya matapos kong sabihin iyon. "Tell me more," bulong niya. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Nalulunod ako sa bawat titig niya sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin. Bahala na. Gusto ko lang ilabas lahat ng hinanakit ko sa kaniya ngayon. Gusto ko lang sabihin sa kaniya lahat ng nararamdaman ko ngayon at bahala na kung anong susunod na mangyari. "Nagseselos ako kay Regina." Sabi ko. "Ayaw kong hina
Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la
Papaandarin na sana ni Laris ang motor niya nang biglang may sasakyang huminto sa harapan namin. Agad na nalukot ang mukha ko nang makita ang mukha ni Banx na mayabang na nakasandal sa sasakyan niya. “Eda, sa akin ka na sumakay. Ihahatid kita sa inyo,” sabi niya. Mas humigpit ang hawak ko kay Laris dahil ayaw kong sumama kay Banx. Nababadtrip ako sa mukha niya at isa pa, ang yabang niya sobra. Matagal ko na siyang kilala at nanliligaw sa akin pero ayaw ko talaga dahil aside sa hindi ko siya gusto, ayaw ko rin sa ugali niya. “Hindi mo ba nakikita na nakasakay na ako? Kaya umalis ka na dahil hindi ako sasama sa ‘yo. Si kuya Laris na ang maghahatid sa akin papunta sa bahay.” Sabi ko sa kaniya. Ayaw ko talaga sa mukha niyang magaspang. Mas lalo na sa ngisi niya sa mukha niya na ansarap tapalan ng nalusaw na metal para hindi na siya makangiti pa. “Bakit ka sasakay sa cheap na motor niya? Dito ka nalang sa akin sasakay dahil komporta-ble pa ang upo mo.” Aniya sa akin. At talagang nilait
-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit
“MAMA!!” Malakas ang sigaw ng anak ko habang tumatakbo sila ng papa nila sakay ang kabayo ni Maddox. “Be careful!” Sigaw ko at nakasakay ako kay Massi na nakasunod naman sa kanila. Umalingawngaw ang tawa ng anak namin habang mahina silang tumatakbo palibot sa harapan ng villa. It’s Sunday at ngayong hapon, napagkasunduan namin na mangabayo kami. This is Eda’s favorite activity. Gustong-gusto niya ang mangabayo kami kasama ng papa niya. “Mama! Faster!” Sigaw niya na binuntutan ng tawa. Nakita ko pang may ibinulong si Masson sa anak namin dahil humagikgik pa ito. Sumimangot ako dahil tingin ko ay pinagkakaisahan ako ng dalawang ito. “You’re so pretty mama,” sabi ni Eda. Ngumiti ako dahil kinikilg ako sa sinabi niya. “Papa said,” nakagat ko ang png ibabang labi ko nang balingan si Masson na pulang pula na habang nakatingin sa akin. Kasalanan ng anak naming madaldal. “And you’re amazing mama in the whole world,” dagdag ni Eda. “Sabi ni papa?” tanong ko but our little Eda giggled a
Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne