To be continue... Hello po sir Teodoro B. Thank you po sa pag contribute ng gem.
More likely ang parents lang namin ang nag-uusap about wedding. Nong nag walk out si Ate Dainne kanina ay tahimik lang si Masson sa tabi. Maybe ayaw niyang ginaganoon ko si ate. May feelings pa ba siya dito? “May ipapadala akong wedding coordinator sa makalawa. Tapos, ako na bahala sa wedding gown. May kilala akong magaling gumawa ng wedding gowns.” Kinikilig na sabi ni Mommy Madonna na sinang ayunan ni Mommy. “Dapat Antonio maikasal sila sa lalong madaling panahon.” Sabi ni Dad. Pinapakiramdaman ko si Masson na tahimik lang. “Ayos lang ba Fidel na 5 months from now saka sila ikasal ulit? Gusto ko kasing paghandaan itong kasal nila.” Ano? E annul na kami ni Masson niyan e. “It’s fine with me. Basta, I want their honeymoon happen in abroad.” Aalma na sana ako nang hawakan ni Masson ang kamay ko. Nang tingnan ko siya, nakangiti siyang nakikipag-usap sa mga magulang ko. “What are you doing?” bulong ko. “Stop reacting. Makakahalata sila.” Wala sa mood na aniya. Bakit ba siya galit
"What happened?" Tanong ko habang nakatingin sa kaniya. Imbes na sagutin ay pinili niyang manahimik kaya tumahimik nalang din ako. Nanatili kami sa cottage ng ilang minuto. Tahimik lang kami at nakatingin sa malayo. Wala na din akong gustong itanong pa kay Carlo. Kung ayaw niya 'kong sagutin, ayos lang sa 'kin. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nawala sa bahay. Iniisip ko kung ano nang nangyari doon. Kung nakaalis na ba ang mga magulang ko o ano. "Can I ask if nasa inyo ba si Dainne?" Napatingin ako kay Carlo at naningkit ang mga mata ko sa tanong niya. Nasa amin nga at kung pwede ko lang siyang sipain palalabas ng villa ay ginawa ko na. "Don't mind that. Let's go home." Sabi ni Carlo kaya napatingin ako sa kaniya. Naisip ko si Masson. Kaya bumuntong hininga nalang ako at pinili na ring tumayo para umuwi. Gusto ko lang talaga magpahangin pero I’m sure na kukulitin lang ako ng lalaking ito na bumalik. Nauna siya sa 'kin habang nakasunod ako. Ang weird kung sabay kaming dala
------------------------- Kinabukasan ay nasa labas ako ng villa ni Masson. Tinatawagan niya ‘ko but hindi ko siya sinasagot. Una kong nakita ay si Primor. "Primor," tawag ko kahit na alam kong iiwasan niya na naman ako. "Magandang araw po ma'am Ivory." Aniya nang mapalingon siya sa 'kin. Dala-dala niya ang mga pagkain na ibibigay niya siguro sa mga kabayo na nasa Stable. "Kamusta ka na Primor?" Tanong ko sa kaniya. "Pwede ba akong sumama?" Dagdag ko. Sisilipin ko nalang muna sina Massi bago ko puntahan si Masson. For sure, masusuka lang ako sa mukha niya. Pinilit lang ako ni Mommy dito dahil nalaman niya na nagsinungaling ako kagabi at talagang hindi ako pinayagan ni Masson na matulog sa bahay. "Sige po ma'am." Medyo nagulat ako sa sagot ni Primor. Akala ko din kasi ay iiwas na naman siya. Sumama ako sa kaniya papunta sa Stable. Agad kong narinig ang ingay ni Massi kaya natatawa akong lumapit sa kaniya. "Hello, Massi." Sabi ko at niyakap siya. "Kamusta ka na? Sorry kagabi." Bigl
I thought everything’s gonna be fine again but I was wrong all along. The next three weeks, Masson and I got busy to our own personal business. Naging focus siya sa plantation at naging focus naman ako sa school since upcoming prelim namin ngayon. Nag explain siya about the kiss. That it wasn’t his intention. Na si Dainne lang ang nag initiate no’n. I didn’t believe it but pinili kong kalimutan nalang. Kada umuuwi ako ng bahay ay una kong inaatubag ang school works kaya wala akong oras puntahan si Masson sa plantation. Gabi na rin kung umuwi ito. Noong unang ay ayos naman. May wedding planner ang pumunta dito. Kinausap ako in small details. Gladly, nasisingit ko iyon sa schedule ko. Hindi pa namin napag-usapan ni Masson ang tungkol dito. I just go with the flow. Mula ng maging busy kami ay nanibago ako. Kada umuuwi siya sa bahay ay lagi siyang pagod. Hindi na kami laging nag-uusap. Naiintindihan ko naman siya. I think ganoon pag mature ka na. Wala na rin ako sa mood inisin siya pag
Malayo na ang narating namin sa hacienda Villaranza. Hindi pa rin namin nakikita si Masson. Dumiretso kami ni Primor sa pinaka dulo ng plantation ng Cacao. May mga taong lumalabas mula sa masikip na daanan. Nang makita nila ako ay bahagya pa silang nagulat. "Ma'am Ivory, ano pong ginagawa ninyo didto?" Tanong ng iba sa 'kin. Tumingin ako sa likuran nila. Nagbabasakali na makita si Masson pero hindi ko siya nakita. "Si Masson po?" Tanong ko. Nakita ko ang tinginan nila. May kung ano sa mga mata nila na nagpakaba sa 'kin kaya bumaba ako kay Massi. "Primor, ikaw na bahala kay Massi. Pupuntahan ko lang ang asawa ko." Sabi ko kay Primor at agad kong pinuntahan ang dulo ng dinaanan ng ilan sa mga farmers na nakasalubong namin. Madilim na pero may mga ilaw pa rin na makakabit sa mga poste sa gilid. Nagdahan-dahan ako hanggang sa makarating ako sa dulo. May isang malaking cottage doon. May ilang tawanan akong naririnig kaya naglakas loob akong pumunta doon. Unang nakapansin sa 'kin ay
Kinabukasan ay maaga akong umalis. Akala ko magigising si Masson para ihatid ako pero hindi. Tulog pa rin siya. Parang wala rin ako sa mood muna humarap sa kaniya. Pinabayaan ko nalang. Mayaman ang pamilya Villaranza pero walang driver. May maid pero hindi lalagpas bente. Masiyado silang malaking tao kaya hindi sila basta basta nagpapapasok sa mga ari-arian nila. Nag taxi nalang ako. Hindi na rin ako nag almusal however kumuha ako ng sandwich para kainin ko pagdating sa school mamaya. Kailangan ko pang mag review para hindi mawala sa isipan ko lahat ng pinag-aralan ko kahapon. Pagdating ko sa school ay agad akong dumiretso sa gym. May nakita akong nag pa-practice ng basketball. Una kong nakita si Drake. Hindi ko alam pero gumaan ‘yong mood ko nang makita siya. After sa mall ay hindi ko na sila nakita pa sa school. Ngayon lang ulit. Nang mapatingin siya sa 'kin ay ngumiti ako sa kaniya. Akala ko lalapit siya sa 'kin at tatawagin akong ate pero hindi niya ginawa. Nag iwas siya na
Binawi ko ang kamay ko kay Carlo. Agad kong pinunasan ang luha ko at naunang mag lakad sa kaniya paupo sa may bandang ilog. Tumabi siya sa ‘kin at agad na ibinato ang bato sa tubig. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kaniya. "At bakit mo 'ko dinala dito?" Mahapdi pa rin ang mga mata ko dahil sa pag-iyak ko kanina. Hindi siya lumingon sa 'kin. Nakatingin lang siya sa malayo at bahagyang natawa. "Malaki ka na. What happened to you?" Aniya na hindi ko naman naintindihan. "I mean, I wonder anong naging buhay mo after you left.. here." Aniya na ikinakunot ng noo ko. "Why? Nagkakilala na ba tayo dati?" Tanong ko. "Yeah, hindi mo ba ako natatandaan?" Aniya. Kumunot ang noo ko at pilit na inalala siya dati. Tinignan ko ang buong features niya at tinandaan kung meron bang alaala ko sa kaniya. Siningkitan ko pa ng mata para lang matandaan kung meron nga ba akong alaala sa kaniya noon pero "Natatandaan mo na ako?" Aniya na parang excited na oo ang isasagot ko. "Hindi e," sabi ko na i
“Let’s go,” aya sa ‘kin ni Carlo. Tumingala ako, at tuluyahang humiga sa damuhan. Ang ganda dito, mukhang ngayon ko lang napuntahan ‘to dito sa hacienda Villaranza. “Don’t tell me you wanted to sulk here?” Taas kilay na tanong ni Carlo sa ‘kin. Iningusan ko siya at umupo. “Ayaw ko pang umuwi.” Sabi ko at ngumuso. Kamot kamot ang ulo niya at lumapit sa ‘kin saka kinuha niya ang kamay ko at biglaang pinatayo na ikinagulat ko. “Teka nga muna, bakit mo ba ako kilala?” Tanong ko ulit. Hindi pa niya ito nasasagot. “It’s for you to find out lady,” sabi niya at inirapan ako. Pinagsingkitan ko siya ng mata. “Are you my stalker before?” sabi ko. Nakita ko ang panlalaki ng mata niya at bigla akong binitawan kaya napaupo ako sa lupa ulit. “Aray!” Reklamo ko nang sumalampak ang pwet ko sa lupa. “Bakit mo ‘ko binitawan?” Inis na reklamo ko sa kaniya. Napipilitan akong tumayo at pinagpag ang dumi sa bandang pwetan ko. Hindi niya ‘ko sinagot instead inirapan niya ako. “Aba! Hindi totoo?” Pang-aak
Inis na binalingan ni Banx si Laris na wala namang paki alam sa kaniya. Natawa ako ng mahina. Mabuti nga sa kaniya dahil pagnagkataon na hinawakan niya ako sa mukha ay baka nasapak ko na siya. "Eda, kamusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni tito Cedric sa akin. "Ayos naman po tito," sabi ko. "I heard na top 1 ka raw no'ng pasukan." Ngumiti ako at tumango sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Proud ako sa 'yo." Aniya sa akin. "Salamat po tito," magalang na sabi ko. "Speaking of, may nanlilgaw na ba sa' yo?" dagdag niyang tanong. Lumingon ako kay Banx na tahimik lang "Kuya, bakit ba curious ka sa buhay ng anak ko?" nakasimangot na sabi ni mama "What? Of course, princess. She's my niece kaya normal lang na concern ako kung sino itong mga nagtatakang manligaw sa kaniya." "Hindi po ako nagpapaligaw tito kaya wala po." Sabi ko. Narinig ko mahinang tawa ni tito. "Just like your mom." Sabi niya sa akin. Lumabi naman si mama at hinayaan si tito sa sinasabi nito. "Totoo naman ah. Naalal
Pumasok kami sa loob. Sinalubong kami ni mama at papa na may galak na makita sina tito, mamala at papalo. Pumasok kami sa bahay ngunit bago iyon ay hinabilinan ako ni mama na samahan muna si Banx sa loob ng bahay. Nag-usap pa ang mga matatanda habang ako ay naatasan na samahan muna si Banx sa sala kahit na okay naman na pabayaan lang siya dahil makapal naman ang mukha niya kaya alam kong hindi siya mahihiya dito sa loob. Bakit ba kasi nag punta pa dito itong dugyot na ito? Para siyang kabute na bila nalang sumusulpot e. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko sa kaniya dahil naiinis talaga ako sa pagmumukha niya. "Inimbitahan ako ng tito mo na pumunta dito kaya huwag kang feeling diyan." Sabi niya sa akin. Inirapan ko lang siya at nanood nalang ng palabas. Wala talagang araw na nagkakasundo kami. Bakit kaya hindi nalang siya kina tita Dainne at mukhang sila ang nagkakasundo ni Scarlet kesa sa amin. As if naman na mag fi-feeling rin ako na ako ang pinuntahan niya dito like hello, nakakain
BUSY kaming lahat ngayon dahil pupunta dito si tito Cedric. Kasama niya sina papalo at mamala. Dadalaw sila sa amin lalo’t matagal na rin silang hindi nakakadalaw o kami sa kanila buhat ng busy na sina mama at papa sa hacienda at iba pa nilang negosyo sa Manila. Nasa labas ako ng villa at hinihintay ang pagdating ni tito dahil sabi ni mama na hintayin ko raw sila dito sa labas. May hot choco sa harapan at ini-enjoy ko ang pagkain ng hopia ng may langaw na dumating. Ako lang mag-isa nang biglang dumating itong Banx na 'to para na naman bwesitin ang araw ko. Ito yata ang talent niya. Ang mambwesit kasi bentang benta sa akin. "Eda!" tawag niya sa akin. Sinamaan ko lang siya nang tingin at hindi na nag abala ba na pansinin siya. Sayang lang siya sa oras. "Ang sungit mo naman." Aniya. Wow. I'm surprised na alam niyang masungit ako kaya sana naman ay lubayan na niya ako. "Pwede ba Banx? Wala akong oras makipag bardagulan sa 'yo. Kaya paki usap lang na lubayan mo na ako at naiinis ako s
Nang mapagod ako kakaiyak ay saka lang ako humarap sa kaniya. Hindi na ako magtataka kung mugto ang mata ko pagka tapos nito. Sa tindi ba naman ng pag-iyak ko. Humarap ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa magkabilaamg pisngi habang sinasalubong ang mga titig ko. Heto na naman ang mga titig niya sa akin. Iyong para bang pati kaluluwa ko ay tinitignan niya, hinahalukay niya. "I'm so jealous, Laris." Pag-amin ko. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. Nakita kong lumamlam ang balikat niya at mapupungay na nakatingin sa akin. Hidni rin nakaligtas sa akin ang sayang dumaan sa mga mata niya matapos kong sabihin iyon. "Tell me more," bulong niya. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Nalulunod ako sa bawat titig niya sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin. Bahala na. Gusto ko lang ilabas lahat ng hinanakit ko sa kaniya ngayon. Gusto ko lang sabihin sa kaniya lahat ng nararamdaman ko ngayon at bahala na kung anong susunod na mangyari. "Nagseselos ako kay Regina." Sabi ko. "Ayaw kong hina
Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la
Papaandarin na sana ni Laris ang motor niya nang biglang may sasakyang huminto sa harapan namin. Agad na nalukot ang mukha ko nang makita ang mukha ni Banx na mayabang na nakasandal sa sasakyan niya. “Eda, sa akin ka na sumakay. Ihahatid kita sa inyo,” sabi niya. Mas humigpit ang hawak ko kay Laris dahil ayaw kong sumama kay Banx. Nababadtrip ako sa mukha niya at isa pa, ang yabang niya sobra. Matagal ko na siyang kilala at nanliligaw sa akin pero ayaw ko talaga dahil aside sa hindi ko siya gusto, ayaw ko rin sa ugali niya. “Hindi mo ba nakikita na nakasakay na ako? Kaya umalis ka na dahil hindi ako sasama sa ‘yo. Si kuya Laris na ang maghahatid sa akin papunta sa bahay.” Sabi ko sa kaniya. Ayaw ko talaga sa mukha niyang magaspang. Mas lalo na sa ngisi niya sa mukha niya na ansarap tapalan ng nalusaw na metal para hindi na siya makangiti pa. “Bakit ka sasakay sa cheap na motor niya? Dito ka nalang sa akin sasakay dahil komporta-ble pa ang upo mo.” Aniya sa akin. At talagang nilait
-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit
“MAMA!!” Malakas ang sigaw ng anak ko habang tumatakbo sila ng papa nila sakay ang kabayo ni Maddox. “Be careful!” Sigaw ko at nakasakay ako kay Massi na nakasunod naman sa kanila. Umalingawngaw ang tawa ng anak namin habang mahina silang tumatakbo palibot sa harapan ng villa. It’s Sunday at ngayong hapon, napagkasunduan namin na mangabayo kami. This is Eda’s favorite activity. Gustong-gusto niya ang mangabayo kami kasama ng papa niya. “Mama! Faster!” Sigaw niya na binuntutan ng tawa. Nakita ko pang may ibinulong si Masson sa anak namin dahil humagikgik pa ito. Sumimangot ako dahil tingin ko ay pinagkakaisahan ako ng dalawang ito. “You’re so pretty mama,” sabi ni Eda. Ngumiti ako dahil kinikilg ako sa sinabi niya. “Papa said,” nakagat ko ang png ibabang labi ko nang balingan si Masson na pulang pula na habang nakatingin sa akin. Kasalanan ng anak naming madaldal. “And you’re amazing mama in the whole world,” dagdag ni Eda. “Sabi ni papa?” tanong ko but our little Eda giggled a
Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne