To be continue...
Binawi ko ang kamay ko kay Carlo. Agad kong pinunasan ang luha ko at naunang mag lakad sa kaniya paupo sa may bandang ilog. Tumabi siya sa ‘kin at agad na ibinato ang bato sa tubig. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kaniya. "At bakit mo 'ko dinala dito?" Mahapdi pa rin ang mga mata ko dahil sa pag-iyak ko kanina. Hindi siya lumingon sa 'kin. Nakatingin lang siya sa malayo at bahagyang natawa. "Malaki ka na. What happened to you?" Aniya na hindi ko naman naintindihan. "I mean, I wonder anong naging buhay mo after you left.. here." Aniya na ikinakunot ng noo ko. "Why? Nagkakilala na ba tayo dati?" Tanong ko. "Yeah, hindi mo ba ako natatandaan?" Aniya. Kumunot ang noo ko at pilit na inalala siya dati. Tinignan ko ang buong features niya at tinandaan kung meron bang alaala ko sa kaniya. Siningkitan ko pa ng mata para lang matandaan kung meron nga ba akong alaala sa kaniya noon pero "Natatandaan mo na ako?" Aniya na parang excited na oo ang isasagot ko. "Hindi e," sabi ko na i
“Let’s go,” aya sa ‘kin ni Carlo. Tumingala ako, at tuluyahang humiga sa damuhan. Ang ganda dito, mukhang ngayon ko lang napuntahan ‘to dito sa hacienda Villaranza. “Don’t tell me you wanted to sulk here?” Taas kilay na tanong ni Carlo sa ‘kin. Iningusan ko siya at umupo. “Ayaw ko pang umuwi.” Sabi ko at ngumuso. Kamot kamot ang ulo niya at lumapit sa ‘kin saka kinuha niya ang kamay ko at biglaang pinatayo na ikinagulat ko. “Teka nga muna, bakit mo ba ako kilala?” Tanong ko ulit. Hindi pa niya ito nasasagot. “It’s for you to find out lady,” sabi niya at inirapan ako. Pinagsingkitan ko siya ng mata. “Are you my stalker before?” sabi ko. Nakita ko ang panlalaki ng mata niya at bigla akong binitawan kaya napaupo ako sa lupa ulit. “Aray!” Reklamo ko nang sumalampak ang pwet ko sa lupa. “Bakit mo ‘ko binitawan?” Inis na reklamo ko sa kaniya. Napipilitan akong tumayo at pinagpag ang dumi sa bandang pwetan ko. Hindi niya ‘ko sinagot instead inirapan niya ako. “Aba! Hindi totoo?” Pang-aak
Nang makapasok ako sa loob ay agad akong sinundan ni Masson. "Why are you with him?" pagalit na tanong niya. Hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa niya kanina. Imbes na mag away lang kami ay mas pinili ko nalang ignorahin siya. Nagtuloy tuloy ako sa kwarto nang bigla niyang hablutin ang kamay ko at pwersahang pinaharap sa kaniya. "Why are you ignoring me?" Igting ang panga nito. Madilim ang mukha at matalim ang tingin sa 'kin. At bakit? Bakit siya pa ang may ganang magalit sa 'kin niyan? Inis na binawi ko ang kamay ko sa kaniya. "Huwag mo 'kong hawakan Masson. Nakakadiri ka." Galit na galit kong sabi sa kaniya. Pumasok ako sa kwarto at ganoon din ang ginawa niya. "And now, ikaw pa ang may ganang magalit ngayon? Ikaw na nga ‘yong may kasalanan!" Aniya kaya hindi ako makapaniwalang napatingin sa kaniya. "Ako? Ako pa ang may kasalanan? Wow!" "You hurt Dainne. Walang ginagawang masama ang tao." Nagulat ako. Nanlalaki ang mga mata na natameme sa harapan niya. "Oh, kasalanan ko p
Ngumuso ako at ibinalik ang paningin sa pinanood. Namiss ko ring kausap at kabangayan siya. Ayaw ko nang ganito pero kinakain talaga ako ng selos at pride ko. Naramdaman ko ang kamay niya sa hita ko. Tumingin ako ulit sa mga mata niya. Naroon na naman ang mga mabibigat niyang tingin sa ‘kin. Tila nahihirapan. “I miss you, wife.” Aniya at agad na hinila ang kamay ko at niyakap. Sinobsob niya ang kaniyang mukha sa leeg ko. Nagtagal, tila ba nagpapahinga siya doon. Pinag-isipan ko rin ang sinabi ni Carlo nong huli kaming nagkita, I think I’m being attached to Masson. Baka nga gusto ko na siya kaya sobrang nasasaktan ako sa nangyari. Lumayo ako sa kaniya nang konti. Ako ang yumakap sa kaniya. Hinilig ko ang aking ulo sa dibdib niya. Wala na akong paki-alam sa pride at ego. Gusto ko lang maramdaman siya dahil for the past days of ignoring him, naging tahimik ulit ang buhay ko. Ayaw kong bumalik sa panahong pakiramdam ko ay ako lang mag-isa. Tama ulit si Carlo. Sobrang takot ako dahil
“You look sad,” sabi ni Cedric kaya napatingin ako sa kaniya. Sumimangot ako ng makita na kanina pa pala niya ako tinitignan.“Hindi naman,” sabi ko dito. Tumaas ang sulok ng labi niya at inakbayan ako.“Dad, magkamukha kami ni Ivory ‘di ba?” aniya sa daddy niya. Agad naman umalma si Drake nang marinig iyon sa kuya niya.“What? No way. Kami ang magkamukha ni ate.” Sabi ng katabi ko na pinipilit alisin ang kamay ni Cedric sa balikat ko. Umiinit na ang ulo ko sa dalawa.“Bitawan niyo ko kung ayaw niyong pag-uuntugin ko ang mga ulo niyo.” Agad na napabitaw ang dalawa sa ‘kin at parang napapasong lumayo. Narinig naman namin si Oliver at Mr. Wang na natatawa sa unahan.“Tiklop ah?” tila nang-iinis na aniya sa dalawang kapatid niya dito sa tabi ko.“You didn’t answer me dad.” Napapikit ako sa sinabi ni Cedric dahil ako ang nahihiya sa mga pinagsasabi niya sa daddy niya.Tumawa si Mr. Wang,”Of course, mana kayo sa ‘kin, gwapo.” Sabi ni Mr. Wang. Nabigla ako sa sinabi niya pero naisip ko na b
Kasama ko pa rin ang pamilyang Wang dito sa isang Chinese resto malapit sa Downtown. Kanina pa ako pinipilit ni Drake na sumama sa kanila dahil maaga pa naman kaya sumama nalang ako.Nauna si Drake at Cedric sa amin habang napapagitnaan naman ako ni Mr. Wang at Oliver. Nang tignan ko sila pareho ay tahimik silang nagmamasid sa dalawa. Sobrang intimidating nila but somehow it feels so warm with them.I don’t know why but it actually feel good to be with them. “You’re so quite. What do you want for breakfast?” tanong ni Oliver. Wala naman akong alam sa mga Chinese foods e.“Kahit ano lang iyong inyo, ganoon na rin sa ‘kin.”Tumango si Oliver. “I hope you’re comfortable with us.” Aniya. Sa totoo lang, sa kanilang lahat, si Oliver iyong tahimik at prim e. But there’s this weird feeling na kapag kasama mo siya, parang lahat ay magiging okay. Iyong secured ka sa lahat ng mga lakad mo.“No. I’m fine,” sagot ko sa kaniya.“She should be. After all, we’re not-’’ hindi tinuloy ni Mr. Wang ang s
Maraming mga pagkaing dumating. May parang siopao na sabi ni Drake ay Steam Bao Bun at may Pan-Fried Pork Bun rin with Egg and Scallion Crepe, Stuffed Sticky Rice Roll and many more. May parang lugaw rin na may itlog at iba pang ingredients para kay Mr. Wang. Congee raw ito sabi ni Drake. Mukhang masarap naman lahat kaya kumain na rin ako. “How’s your parents, hija?” tanong ni Mr. Wang. Tumigil ako sa pagkain. Lately my mom is acting weird while Dad wanted to send me right away abroad after the wedding. “They are fine naman po,” magalang na sagot ko. I think, it’s right to keep it secret kung ano man ang weirdong nangyayari sa parents ko. After all, Wangs are still stranger to me. “How about your husband?” dagdag na tanong niya. Nawala ang ngiti sa labi ko nang maalala ko si Masson. I hope na walang ibang ginawang kabalbalan si Dainne sa asawa ko. Kakasundo palang namin sa isa't-isa. I think it's right to trust him and keep that woman away from us. Susubukan ko nalang din e look
Pagdating ko sa villa, nakita ko na naman si Dainne. Habang tumatagal na napapansin kong lumalapit siya kay Masson ay mas lalo lang nagngingitngit ang kalooban kong lunurin siya sa ilog. Hinanap ng mata ko si Masson sakto naman na lumabas siya galing kusina na may dalang pizza at nilagay sa table. Was is it for Dainne? Akala ko ba okay na kami? I already told him about my issues kay Dainne yet- “Ma-!” I stop my mouth midway nang makita ko si Carlo na kalalabas lang din ng kusina at may dala siyang soda. So silang tatlo ang nandito? Anong ginagawa nila? For business? “Ma’am Ivory, nakauwi na po pala kayo,” sabi ni manang nang makita niya ako. Nakita ko rin na agad tumayo ang asawa ko at malalaki ang hakbang papunta sa gawi ko. Magsasalita na sana ako nang agad niya akong siniil ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya. Before I could react, mas pinailalim pa niya ang halik namin. “What was that?” tanong ko nang putulin niya ang halik. Habol-habol ang hininga, ipinagdikit niya ang noo
Inis na binalingan ni Banx si Laris na wala namang paki alam sa kaniya. Natawa ako ng mahina. Mabuti nga sa kaniya dahil pagnagkataon na hinawakan niya ako sa mukha ay baka nasapak ko na siya. "Eda, kamusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni tito Cedric sa akin. "Ayos naman po tito," sabi ko. "I heard na top 1 ka raw no'ng pasukan." Ngumiti ako at tumango sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Proud ako sa 'yo." Aniya sa akin. "Salamat po tito," magalang na sabi ko. "Speaking of, may nanlilgaw na ba sa' yo?" dagdag niyang tanong. Lumingon ako kay Banx na tahimik lang "Kuya, bakit ba curious ka sa buhay ng anak ko?" nakasimangot na sabi ni mama "What? Of course, princess. She's my niece kaya normal lang na concern ako kung sino itong mga nagtatakang manligaw sa kaniya." "Hindi po ako nagpapaligaw tito kaya wala po." Sabi ko. Narinig ko mahinang tawa ni tito. "Just like your mom." Sabi niya sa akin. Lumabi naman si mama at hinayaan si tito sa sinasabi nito. "Totoo naman ah. Naalal
Pumasok kami sa loob. Sinalubong kami ni mama at papa na may galak na makita sina tito, mamala at papalo. Pumasok kami sa bahay ngunit bago iyon ay hinabilinan ako ni mama na samahan muna si Banx sa loob ng bahay. Nag-usap pa ang mga matatanda habang ako ay naatasan na samahan muna si Banx sa sala kahit na okay naman na pabayaan lang siya dahil makapal naman ang mukha niya kaya alam kong hindi siya mahihiya dito sa loob. Bakit ba kasi nag punta pa dito itong dugyot na ito? Para siyang kabute na bila nalang sumusulpot e. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko sa kaniya dahil naiinis talaga ako sa pagmumukha niya. "Inimbitahan ako ng tito mo na pumunta dito kaya huwag kang feeling diyan." Sabi niya sa akin. Inirapan ko lang siya at nanood nalang ng palabas. Wala talagang araw na nagkakasundo kami. Bakit kaya hindi nalang siya kina tita Dainne at mukhang sila ang nagkakasundo ni Scarlet kesa sa amin. As if naman na mag fi-feeling rin ako na ako ang pinuntahan niya dito like hello, nakakain
BUSY kaming lahat ngayon dahil pupunta dito si tito Cedric. Kasama niya sina papalo at mamala. Dadalaw sila sa amin lalo’t matagal na rin silang hindi nakakadalaw o kami sa kanila buhat ng busy na sina mama at papa sa hacienda at iba pa nilang negosyo sa Manila. Nasa labas ako ng villa at hinihintay ang pagdating ni tito dahil sabi ni mama na hintayin ko raw sila dito sa labas. May hot choco sa harapan at ini-enjoy ko ang pagkain ng hopia ng may langaw na dumating. Ako lang mag-isa nang biglang dumating itong Banx na 'to para na naman bwesitin ang araw ko. Ito yata ang talent niya. Ang mambwesit kasi bentang benta sa akin. "Eda!" tawag niya sa akin. Sinamaan ko lang siya nang tingin at hindi na nag abala ba na pansinin siya. Sayang lang siya sa oras. "Ang sungit mo naman." Aniya. Wow. I'm surprised na alam niyang masungit ako kaya sana naman ay lubayan na niya ako. "Pwede ba Banx? Wala akong oras makipag bardagulan sa 'yo. Kaya paki usap lang na lubayan mo na ako at naiinis ako s
Nang mapagod ako kakaiyak ay saka lang ako humarap sa kaniya. Hindi na ako magtataka kung mugto ang mata ko pagka tapos nito. Sa tindi ba naman ng pag-iyak ko. Humarap ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa magkabilaamg pisngi habang sinasalubong ang mga titig ko. Heto na naman ang mga titig niya sa akin. Iyong para bang pati kaluluwa ko ay tinitignan niya, hinahalukay niya. "I'm so jealous, Laris." Pag-amin ko. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. Nakita kong lumamlam ang balikat niya at mapupungay na nakatingin sa akin. Hidni rin nakaligtas sa akin ang sayang dumaan sa mga mata niya matapos kong sabihin iyon. "Tell me more," bulong niya. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Nalulunod ako sa bawat titig niya sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin. Bahala na. Gusto ko lang ilabas lahat ng hinanakit ko sa kaniya ngayon. Gusto ko lang sabihin sa kaniya lahat ng nararamdaman ko ngayon at bahala na kung anong susunod na mangyari. "Nagseselos ako kay Regina." Sabi ko. "Ayaw kong hina
Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la
Papaandarin na sana ni Laris ang motor niya nang biglang may sasakyang huminto sa harapan namin. Agad na nalukot ang mukha ko nang makita ang mukha ni Banx na mayabang na nakasandal sa sasakyan niya. “Eda, sa akin ka na sumakay. Ihahatid kita sa inyo,” sabi niya. Mas humigpit ang hawak ko kay Laris dahil ayaw kong sumama kay Banx. Nababadtrip ako sa mukha niya at isa pa, ang yabang niya sobra. Matagal ko na siyang kilala at nanliligaw sa akin pero ayaw ko talaga dahil aside sa hindi ko siya gusto, ayaw ko rin sa ugali niya. “Hindi mo ba nakikita na nakasakay na ako? Kaya umalis ka na dahil hindi ako sasama sa ‘yo. Si kuya Laris na ang maghahatid sa akin papunta sa bahay.” Sabi ko sa kaniya. Ayaw ko talaga sa mukha niyang magaspang. Mas lalo na sa ngisi niya sa mukha niya na ansarap tapalan ng nalusaw na metal para hindi na siya makangiti pa. “Bakit ka sasakay sa cheap na motor niya? Dito ka nalang sa akin sasakay dahil komporta-ble pa ang upo mo.” Aniya sa akin. At talagang nilait
-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit
“MAMA!!” Malakas ang sigaw ng anak ko habang tumatakbo sila ng papa nila sakay ang kabayo ni Maddox. “Be careful!” Sigaw ko at nakasakay ako kay Massi na nakasunod naman sa kanila. Umalingawngaw ang tawa ng anak namin habang mahina silang tumatakbo palibot sa harapan ng villa. It’s Sunday at ngayong hapon, napagkasunduan namin na mangabayo kami. This is Eda’s favorite activity. Gustong-gusto niya ang mangabayo kami kasama ng papa niya. “Mama! Faster!” Sigaw niya na binuntutan ng tawa. Nakita ko pang may ibinulong si Masson sa anak namin dahil humagikgik pa ito. Sumimangot ako dahil tingin ko ay pinagkakaisahan ako ng dalawang ito. “You’re so pretty mama,” sabi ni Eda. Ngumiti ako dahil kinikilg ako sa sinabi niya. “Papa said,” nakagat ko ang png ibabang labi ko nang balingan si Masson na pulang pula na habang nakatingin sa akin. Kasalanan ng anak naming madaldal. “And you’re amazing mama in the whole world,” dagdag ni Eda. “Sabi ni papa?” tanong ko but our little Eda giggled a
Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne