CHAPTER 3

Rion's Point of View

I woke up to unfamiliar room, I scanned the whole area and suddenly a flashback came into my mind. Ohemgeez! Nakidnap ata ako?! Pero parang hindi kasi ang sosyal naman nung taong kumuha sa akin at dito ako dinala sa isang mamahaling hotel o baka may taong nagligtas sa akin? Kaya hindi ako nakuha ng dapat kukuha sa akin kahapon.

Naalerto ako ng biglang may kumatok at binuksan ang pinto, nang makapasok ang mga ito ay bumungad sa akin ang ilang kababaihan na may dalang make-up kit at kung ano ano pa, para silang mga stylist siguro ay namali lamang sila ng pasok.

"Good Morning Ma'am! We are the one who will help you to dolled up today," pagbati sa akin ng isang babae na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang.

"Huh? For what?" tanong ko na naguguluhan, dahil hindi ko naman talaga alam kung anong meron ngayon ang huli ko lang natatandaan ay may gustong kumuha sa akin.

Hindi naman nila ako sinagot at habang inaayusan ako ay tanong padin ako ng tanong ngunit wala pa rin akong nakukuhang sagot kaya naisipan ko nalang tumahimik. Natapos sila sa pag aayos sa akin habang ako naman ay inaantok na dahil sa sobrang tagal nila pinagisipan pa nila ang gagamitin kong nail polish na sa huli ay hindi naman na nila pinakeelamanan nanghihinayang ata ang mga ito sa design ng nail polish ko, pati nadin ang magiging hairstyle ko na sa huli ay hinayaan na lang nilang nakalugay.

"Wow!" iyon lang ang masabi ko ng makita ko ang aking mukha simple ang pagkakaayos pero mas lalo akong naging maganda, tama ang mga papuri nila sa akin mukha akong anghel hindi naman na talaga nakakagulat iyon ang nakakagulat lang ay mukha padin pala akong anghel kahit may suot ng make-up.

"Ma'am you are extremely beautiful, the makeup and style is really suits to you, you look like a real goddess," papuri ng babaeng nagayos ng buhok ko, nilagyan niya kasi ito ng flower crown.

"I know right! I am born because the word gorgeous needs to have a living definition," sagot ko habang nakangiti ng matamis sa kanila. Nakita ko pa ang patitinginan nila at sabay sabay na napailing.

"Ma'am you need to change your gown now," she said and because I am still admiring myself I nodded unconsciously.

I am shocked when I see the gown, A strapless neckline mermaid gown that defines the hourglass body of the owner aside from that the diamond is shining like the gown is made for a queen to wear. I think the designer is a famous one because this gown is so regal! It looks like a wedding gown but I think it's not because the gown's color is gold and it looks good to me.

Kaya imbes na magdalawang isip ako upang suotin iyon ay mas minadali ko pa ang tumutulong sa akin na isuot sa akin ang gown, natagalan lamang ako ng makipagpilitan sila sa akin na isuot ko ang sapatos na kasing taas ata ng pride ko ang takong. Pero sila pa rin ang nanalo at wala akong nagawa kung hindi suotin iyon dahil nandoon na daw ang aking sundo kahit na hindi ko alam kung saan ba kami pupunta ay bumaba pa rin ako.

"Good Morning Ms," sabay sabay na bati sa akin ng mga lalaking nakaitim ng makarating ako sa labas ng hotel.

"Goodmorning?" nagtatakang pagbating sagot ko sa mga ito dahil hindi ako sigurado kung ako ba ang kausap nitong mga ito o multo dahil ako lang naman ang babae dito.

"We are here to escort you on the church," saad ng isang lalaki na matangkad na nakapagpakunot sa aking noo.

"Huh? Church? Why do I need to go to the church? And who the hell are you?" naguguluhan na tanong ko dito.

"We are your security guards and because it's your wedding we need to bring you safe to the church," sagot nito na mas nakapagpagulat sa akin, gusto ko sanang magreact tungkol sa sinabi nitong kasal ko pero hindi ko na ginawa dahil baka hindi pa ako makatakas sa kahibangang ito.

"Wait, I forgot something, I need to take it you don't have to follow me just wait me here," paalam ko at bago pa siya makasagot ay tinalikuran ko na siya.

Naghanap ako ng daan papalabas ng hotel at dahil may kakambal ata akong swerte ngayon ay nahanap ko din agad, nagmamadali akong umalis doon at tinitignan ko pa ang aking likuran kung may nakasunod ngunit mukhang wala naman. Ang problema ko na lang ngayon ay hindi ko alam ang lugar kung nasaan ako gusto ko mang tawagan ang aking kaibigan ngunit hindi ko magawa dahil wala akong dalang phone o pera man lang pero isa lang ang sigurado ako nasa pilipinas na ako! Pucha! Don't tell me sumakay ako ng eroplano at nabagok ako kaya nakalimutan kong umuwi ako dito at higit sa lahat ikakasal daw ako! Paano akong ikakasal wala naman akong nobyo.

Muntik ko ng masapak yung taong humawak sa akin buti nalang ay mabilis niyang naharang ang isa kong kamay kung hindi may gasgas ang kanyang napakagwapong mga mukha.

"Why are you here?" malamig na tanong nito at muntik pa akong mawalan ng hininga ng makita ko kung gaano ka galit ang mga mata nitong nakatingin sa akin na para bang may krimen akong ginawa sa kanya.

"W-what are you doing?" balik na tanong ko dito at nais ko sanang sapukin ang aking sarili ng magkandautal pa ako.

Ngunit hindi ito sumagot sa aking tanong mas pinaka titigan lang ako nito at parang pinag aralan ang buo kong pagkatao. Siguro ay gandang ganda ito sa akin.

"Ngayon ka lang ba nakakita ng totoong kahulugan ng kagandahan?" wala sa sarili kong tanong dito at nais ko nalamang magpalamon sa lupa ng maisatinig ko pala ang kalokohan sa aking isip.

Nakita ko pa ang pagdaan ng kung anong emosyon sa mga mata nito na agad din namang nawala pagkatapos ay hinitak ako nito at pinasakay sa isang mamahaling sasakyan. Nakarating kami sa isang simbahan kaya napakunot ang aking noo ngunit imbes na magtanong ay sumunod akong bumaba ng bumaba ito.

Bago ako nito iwan ay nagbitiw ito ng salitang ikinawindang ng aking mundo at doon ko lang napansin ang kasuotan nito. He is wearing a light grey suit.

Kasalukuyan kong hinihintay ang hudyat ng aking pagpasok sa loob ng simbahan dapat nga ay umalis na ako dito dahil hindi naman ako ang tinutukoy nito. Bigla na namang bumalik sa akin ang mga katagang binitawan niya bago siya pumasok sa loob.

"Stop running away again from me! I don't want to ruin my image because of you! So stop playing around and be my bride!" sigaw nito sa akin, hindi ko alam bakit lungkot ang nakita ko sa kanyang mga mata at kung bakit parang nasaktan ako...