Share

CHAPTER 1

Author: yurinjel
last update Last Updated: 2022-04-01 01:13:14

Rion's Point of View

"Êtes-vous sûr d'avoir pris votre décision?" (Are you sure you have made up your mind?) my mom asked for it for the ninth time and worried was written all over her face.

I walked towards her direction and gave her a warm hug. It's actually a hard decision for me too and I can't blame her for worrying about my decision, because all my life I never go somewhere far without them. But I need to do this for myself, I want to find myself to meet my real family.

I live my 20 years of my life knowing that they are my real parents but knowing the truth hurts me alot but I am not mad at them or to my real parents because I am thankful because I met my foster parents. I didn't feel that I am not loved and thanks to my foster parents because they showered me with love and care, but I still need to meet my twin. She's the only blood related that I have. I don't wanna waste the five years of looking for them.

"Oui maman, mais je promets que je serai bientôt de retour." (Yes mom, but I promise I'll be back soon.)

"Sweety, did you forget that we will go to the philippines too in a week?" my dad asked while coming into our direction.

"I know but I still need to wait for a week before I can see my princess again," my mom answered while pouting.

"It's just a week, sweety we can have our honeymoon again while our little daughter is away, isn't that amazing?" my dad said and gave her a kiss on her forehead

"Luciano!" My mom shouted dad's name in annoyance and punched my dad's hand but me and my dad laughed at mom's reaction.

I excused myself when I heard my phone's ringtone. I saw an unfamiliar number from a different country but instead of declining it I accepted the call.

"Hey bruha! Nalaman ko kay Vivian na uuwi ka daw dito sa pilipinas, totoo ba?" I already recognize the owner of the voice. It's none other than Olivia one of my closest friends who lives in the philippines.

"Yes, I'll be there in two days," I answered and I heard a loud scream on the other line.

"Ahhhh ang daya! Bakit hindi mo sinabi? Parang hindi tayo friends ha!" napailing nalang ako sa sagot nito nasisigurado ko na nakasimangot ito para pa naman itong bata kung magtampo.

"Bruha ang OA ha? sosopresahin kasi kita kaya hindi ko pa pina-aalam sa'yo," palusot ko naman dito dahil ang totoo nyan ay nakalimutan ko siyang balitaan at hindi ko din siya macontact minsan kaya ang nasabihan ko lang ay ang dalawa pa naming kaibigan.

"Weh? Talaga ba? Pero saan ka tutuloy nyan? Hindi naman sa isang hotel lang diba?" she asked and I can sense that she's worried about where I gonna stay.

"Well don't worry too much, napalinis naman na yung bahay namin sa makati dahil uuwi din sila mom and dad after a week kaya baka doon ako tumuloy kapag nakauwi na ako, bakit patutuluyin mo ba ako sa inyo kung sakaling wala akong matutuluyan?" sagot at tanong ko dito habang natatawa kahit alam ko naman na ang isasagot niya.

"Aba, Oo naman syempre! Ano pa ang pinagsamahan natin and besides ikaw din ang kumupkop sa kagandahan ko noong panahong nagtatago ako," saad nito at napatawa pa siya sa huling tinuran niya and I can't help myself to smile because a sudden memories flash into my mind.

"Speaking of nagtatago kamusta naman yung mga pinagtataguan mo?" I curiously asked.

"Ito ok naman na kami ng parents ko akala ko nga nung madatnan ko sila sa tinutuluyan ko eh magagalit sila at ipipilit nila na magpakasal ako pero buti na lang hindi at naikwento kita sa kanila hindi pa nga sila makapaniwala na kaibigan ko yung anak ng Red CoC," napangiti ako sa sinabi niya dahil mukhang maayos naman na pala ang lahat sakanya. I was about to speak when I heard a cry of a baby.

"I need to go na Ri, umiiyak na kasi yung pamangkin ko malalagot ako sa ate ko kapag hindi ko na alagaan ng mabuti itong anak niya. Pero namiss talaga kitang bruha ka kapag uwi kana dito, ako susundo sayo ha? Babye!" muling saad nito at bago pa ako makapagpaalam ay napatay na niya ang tawag kaya napailing nalang ako habang nakangiti.

I received a message from my assistant and she is asking if I can check my email if I already received the reports. So I opened my laptop and checked my emails and when I heard my mom's voice calling for lunch I turned off my laptop and put it on the table.

"Luciano, lunch is ready!" I heard my mom's voice calling for my dad and the voice was coming from the dinning so I I went to the dinning and when I got there and I saw my mom's fixing our table so I decided to help her. We eat our lunch together every Sunday because we can't do it on weekdays.

We are busy managing our own company, my mom has its own clothing line and my dad is busy handling his chains of restaurants and hotels, while me I am busy managing my publishing company. I am actually enjoying my life handling my own company because I know one day I really need to handle mom and dad's company.

I came back to my senses when I heard my dad asking me a question.

"Do you have any plans?" my dad asked.

"Plan?" I asked because I didn't listen to their conversation.

"Sweetheart, your dad is asking if you have a plan for today," my mom answered.

"Oh! I have a plan for today, I need to meet Bench in the mall," I answered.

"You are dating Bench?" I almost spilled the water in my mouth when I heard my father's question.

"Jusko dad! Bench is just a good friend of mine. I don't have any plans entering a relationship with him," I said but my mom is still giggling like a teenager.

"You are old enough to get yourself a husband and I can see that Bench is a good man, whenever I see the both of you, you both look happy to each other," my dad said while smiling from ear to ear just like mom.

I rolled my eyes at what my dad said. Yes, Bench is a good man and a boyfriend material but I don't have any feelings for him. I just can't see him as something more. I can only see him as a friend and a co-worker.

"You want me to get married huh? If I know, you don't want me to leave your side," I answered while pouting.

"Well it's true, but marriage is another thing. It also part of growing and knowing yourself more," my mom answered.

"Let's stop this topic mom and dad because I am not getting married this year nor next year," I firmly said as if I am sure about the future.

"You can't say that my daughter," my dad answered while laughing. That's why I rolled my eyes to him and I heard my mom laughing wholeheartedly.

"Dad! Again, I am still young and --" I was about to say something but it interrupted because dad's phone was ringing so he apologized and answered the phone call.

"You know sweetheart, we won't force you if you don't want to marry yet- but we want to see our only daughter to marry the man of her life," my mom said while smiling and leaving me clueless.

Related chapters

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 2

    Rion's Point of View Nakarating ako sa mall isang oras bago ang napag usapan naming dalawa ni Bench, napag isipan ko na dito na magpalipas ng oras dito dahil baka mapag usapan na naman namin ng parents ko iyong topic kanina. Balak ko din na bumili ng mga bagong damit na dadalhin ko papuntang pilipinas. Nakalipas ang isang oras at lahat ng nais kong gawin ay nagawa ko na pero ang anino ni Bench ay hindi ko pa nakikita, kanina pa rin ako nababahala at hindi mapakali dahil pakiramdam ko ay may nakasunod sa akin gusto ko nang umuwi pero hindi ko magawa dahil baka dumating si Bench at hindi kami magkita siya pa naman ang pagbibilinan ko ng lahat ng dapat gawin at lahat ng maiiwan kong trabaho sa publishing house, nasabi ko naman na lahat sa kanya pero nais ko padin ipaalala sa kanya ang pag hawak niya sa kumpanya. Napatingin ako sa phone na hawak ko ng bigla itong tumunog senyales na may natanggap ako ng mensahe at ng tignan ko ay pangalan ni Bench ang nakarehistro ka

    Last Updated : 2022-04-01
  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 3

    Rion's Point of View I woke up to unfamiliar room, I scanned the whole area and suddenly a flashback came into my mind. Ohemgeez! Nakidnap ata ako?! Pero parang hindi kasi ang sosyal naman nung taong kumuha sa akin at dito ako dinala sa isang mamahaling hotel o baka may taong nagligtas sa akin? Kaya hindi ako nakuha ng dapat kukuha sa akin kahapon. Naalerto ako ng biglang may kumatok at binuksan ang pinto, nang makapasok ang mga ito ay bumungad sa akin ang ilang kababaihan na may dalang make-up kit at kung ano ano pa, para silang mga stylist siguro ay namali lamang sila ng pasok. "Good Morning Ma'am! We are the one who will help you to dolled up today," pagbati sa akin ng isang babae na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang. "Huh? For what?" tanong ko na naguguluhan, dahil hindi ko naman talaga alam kung anong meron ngayon ang huli ko lang natatandaan ay may gustong kumuha sa akin. Hindi naman nila ako sinagot at habang inaayusan ako ay tanong padin ako

    Last Updated : 2022-04-01
  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 4

    Rion's Point of View Natapos ang sakalan este kasalan at nagsimula ng mag alisan ang ibang mga bisita siguro ay diretso na sa reception ang mga iyon, ang iba naman ay lumapit sa amin at binati kami ng best wishes, todo ngiti at pasalamat naman ako kahit na ang totoo mas kailangan ko sa kanila ay goodluck hindi ang kanilang best wishes. Sa sobrang sakit nadin ng paa ko dahil sa pesteng sapatos na suot ko ay hindi na ako nag dalawang isip upang hubadin ko na iyon kahit maraming nakakakita at ihahagis ko pa sana sa kung saan kaya lang nanghihinayang ako dahil mukha itong mahal baka pagbayarin pa ako hindi ko naman dala ang pera ko. Patay malisya akong bumaling sa Photographer at nginitian ito. "Let's have a picture hubby!" pekeng tawa ko sabay hila ko kay Grey na nakatingin sa akin na kunot na naman ang noo tila nagtataka din ito sa ginawa ko. Pumwesto naman sa harap namin ang photographer at kinunan kaming dalawa ng litrato, may kaming dalawa lang, meron

    Last Updated : 2022-04-03
  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 5

    Rion’s Point of ViewPagkatapos tumawa ng tatlong itlog ay umalis na ang mga ito dahil pinagbantaan lang naman sila ng kung ano ano ng magaling kong asawa at ngayon nakatingin ito sa akin ng masama pero hindi ko iyon pinansin dahil wala namang namamatay sa masamang tingin at ipinagpatuloy ko na lamang ang naudlot kong pagkain kanina."Are you serious? You will eat all of that? And please have some manners you look like a pig while eating," saad na tanong nito habang nakakunot na naman ang mga noo."Pwede ba hubby! wag mo pakialamanan ang pagkain ko ha? Why don't you go to your friends na lang? Gutom na gutom ako kaya please wag mo ko pansin, baka pag hindi ako nakapagpigil ikaw makain ko," sagot ko dito habang patuloy pa rin sa pagkain."Really? You want to eat me?

    Last Updated : 2022-04-04
  • His Mistakenly Bride   PROLOGUE

    Rion's Point of ViewNang pumailanlang sa loob ng simbahan ang mabining bersyon ng kanta ng FireHouse ay naging hudyat iyon para sa akin upang iumpog ang aking sarili, upang sa ganon ay magising ako sa kahibangang nangyayare sa akin at ng makatakbo ako sa kasalang ito, pero dahil likas ang aking pagkatanga ay wala sa wisyo ng inihakbang ko ang aking mga paa patungo sa loob ng simbahan.You know you're everything to meAnd I could never seeThe two of us apartNapangiti ako dahil sa sobrang ganda halatang ginastusan ng damuhong humitak sa akin at pinipilit na ako ang bride niya hindi ko alam kung sira na ba ang ulo niya sayang pa naman kung saka-sakaling nasiraan na nga talaga siya. Nagpatuloy ako sa paglalakad habang nililibot ang aking paningin. Isa lang ang masasabi ko sumisigaw sa kaelegantehan ang kasal na ito ganoon din ang mga taong narito napansin ko rin na may mga reporters at live coverage na tila b

    Last Updated : 2022-03-31

Latest chapter

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 5

    Rion’s Point of ViewPagkatapos tumawa ng tatlong itlog ay umalis na ang mga ito dahil pinagbantaan lang naman sila ng kung ano ano ng magaling kong asawa at ngayon nakatingin ito sa akin ng masama pero hindi ko iyon pinansin dahil wala namang namamatay sa masamang tingin at ipinagpatuloy ko na lamang ang naudlot kong pagkain kanina."Are you serious? You will eat all of that? And please have some manners you look like a pig while eating," saad na tanong nito habang nakakunot na naman ang mga noo."Pwede ba hubby! wag mo pakialamanan ang pagkain ko ha? Why don't you go to your friends na lang? Gutom na gutom ako kaya please wag mo ko pansin, baka pag hindi ako nakapagpigil ikaw makain ko," sagot ko dito habang patuloy pa rin sa pagkain."Really? You want to eat me?

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 4

    Rion's Point of View Natapos ang sakalan este kasalan at nagsimula ng mag alisan ang ibang mga bisita siguro ay diretso na sa reception ang mga iyon, ang iba naman ay lumapit sa amin at binati kami ng best wishes, todo ngiti at pasalamat naman ako kahit na ang totoo mas kailangan ko sa kanila ay goodluck hindi ang kanilang best wishes. Sa sobrang sakit nadin ng paa ko dahil sa pesteng sapatos na suot ko ay hindi na ako nag dalawang isip upang hubadin ko na iyon kahit maraming nakakakita at ihahagis ko pa sana sa kung saan kaya lang nanghihinayang ako dahil mukha itong mahal baka pagbayarin pa ako hindi ko naman dala ang pera ko. Patay malisya akong bumaling sa Photographer at nginitian ito. "Let's have a picture hubby!" pekeng tawa ko sabay hila ko kay Grey na nakatingin sa akin na kunot na naman ang noo tila nagtataka din ito sa ginawa ko. Pumwesto naman sa harap namin ang photographer at kinunan kaming dalawa ng litrato, may kaming dalawa lang, meron

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 3

    Rion's Point of View I woke up to unfamiliar room, I scanned the whole area and suddenly a flashback came into my mind. Ohemgeez! Nakidnap ata ako?! Pero parang hindi kasi ang sosyal naman nung taong kumuha sa akin at dito ako dinala sa isang mamahaling hotel o baka may taong nagligtas sa akin? Kaya hindi ako nakuha ng dapat kukuha sa akin kahapon. Naalerto ako ng biglang may kumatok at binuksan ang pinto, nang makapasok ang mga ito ay bumungad sa akin ang ilang kababaihan na may dalang make-up kit at kung ano ano pa, para silang mga stylist siguro ay namali lamang sila ng pasok. "Good Morning Ma'am! We are the one who will help you to dolled up today," pagbati sa akin ng isang babae na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang. "Huh? For what?" tanong ko na naguguluhan, dahil hindi ko naman talaga alam kung anong meron ngayon ang huli ko lang natatandaan ay may gustong kumuha sa akin. Hindi naman nila ako sinagot at habang inaayusan ako ay tanong padin ako

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 2

    Rion's Point of View Nakarating ako sa mall isang oras bago ang napag usapan naming dalawa ni Bench, napag isipan ko na dito na magpalipas ng oras dito dahil baka mapag usapan na naman namin ng parents ko iyong topic kanina. Balak ko din na bumili ng mga bagong damit na dadalhin ko papuntang pilipinas. Nakalipas ang isang oras at lahat ng nais kong gawin ay nagawa ko na pero ang anino ni Bench ay hindi ko pa nakikita, kanina pa rin ako nababahala at hindi mapakali dahil pakiramdam ko ay may nakasunod sa akin gusto ko nang umuwi pero hindi ko magawa dahil baka dumating si Bench at hindi kami magkita siya pa naman ang pagbibilinan ko ng lahat ng dapat gawin at lahat ng maiiwan kong trabaho sa publishing house, nasabi ko naman na lahat sa kanya pero nais ko padin ipaalala sa kanya ang pag hawak niya sa kumpanya. Napatingin ako sa phone na hawak ko ng bigla itong tumunog senyales na may natanggap ako ng mensahe at ng tignan ko ay pangalan ni Bench ang nakarehistro ka

  • His Mistakenly Bride   CHAPTER 1

    Rion's Point of View "Êtes-vous sûr d'avoir pris votre décision?" (Are you sure you have made up your mind?) my mom asked for it for the ninth time and worried was written all over her face. I walked towards her direction and gave her a warm hug. It's actually a hard decision for me too and I can't blame her for worrying about my decision, because all my life I never go somewhere far without them. But I need to do this for myself, I want to find myself to meet my real family. I live my 20 years of my life knowing that they are my real parents but knowing the truth hurts me alot but I am not mad at them or to my real parents because I am thankful because I met my foster parents. I didn't feel that I am not loved and thanks to my foster parents because they showered me with love and care, but I still need to meet my twin. She's the only blood related that I have. I don't wanna waste the five years of looking for them. "Oui maman, mais je promets que je serai b

  • His Mistakenly Bride   PROLOGUE

    Rion's Point of ViewNang pumailanlang sa loob ng simbahan ang mabining bersyon ng kanta ng FireHouse ay naging hudyat iyon para sa akin upang iumpog ang aking sarili, upang sa ganon ay magising ako sa kahibangang nangyayare sa akin at ng makatakbo ako sa kasalang ito, pero dahil likas ang aking pagkatanga ay wala sa wisyo ng inihakbang ko ang aking mga paa patungo sa loob ng simbahan.You know you're everything to meAnd I could never seeThe two of us apartNapangiti ako dahil sa sobrang ganda halatang ginastusan ng damuhong humitak sa akin at pinipilit na ako ang bride niya hindi ko alam kung sira na ba ang ulo niya sayang pa naman kung saka-sakaling nasiraan na nga talaga siya. Nagpatuloy ako sa paglalakad habang nililibot ang aking paningin. Isa lang ang masasabi ko sumisigaw sa kaelegantehan ang kasal na ito ganoon din ang mga taong narito napansin ko rin na may mga reporters at live coverage na tila b

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status