CARLA cooked the fish that Alessandro caught. Nakaupo naman sa sofa si Anastacia habang nasa tabi nito ang kanyang asawa. Kapwa sila tahimik at nag-iisip habang magkasiklop ang kanilang mga kamay. Mahigpit ang hawak ni Alessandro sa kamay ng asawa, tila natatakot na pakawalan siya."Bambina…" mahinang tawag ni Alessandro sa asawa.Nilingon ni Anastacia ang lalaki. Direto ang tingin nito at mula sa pwesto niya ay kitang-kita niya kung gaano katangos ang ilong ng asawa. Malantik ang makapal nitong pilikmata. Makapal ang kilay at mapulang mga labi na bahagyang nakaawang.Hindi malaman ni Anastacia kung paanong nabihag niya ang puso ng lalaki. Noong una ay inakala niyang katawan niya lamang ang habol nito ngunit nang tumagal ay naramdaman niyang tunay ang pagmamahal nito para sa kanya. Isa nang patunay ang pagsunod nito sa kaniya at pagsuko sa marangya nitong buhay kapalit nang makasama siya dito sa probinsya. Kung hindi pa katunayan iyon ng pagmamahal ng lalaki, hindi na alam ni Anastaci
Alessandro gritted his teeth and followed his brother. He found him in the parking lot, puffing a cigarette while waiting for him."I see you're having fun here, huh? Right after you abandoned our mission."Alessandro balled his fists as he stopped in front of his brother, "Why are you here?""I'm thinking of taking you back. The organization needs you, Alessandro.""My wife needs me more," Alessandro answered in a very stiff voice.Leonardo chuckled and threw the cigarette butt on the ground. He stepped on it and stared at his brother."You think you're better here? You left your riches for a woman?""She's not just a woman, Leonardo. She's my wife and definitely my riches.""You've gone mad.""Maybe I am," Alessandro remarked. "But I didn't regret anything."He turned his back on Alessandro and paused. He lifted his chin and gritted his teeth, "Don't ever come back here again. If you ruined my relationship with my wife, you'll pay for it.""Just make sure that you won't come back beg
Alessandro went back to the hospital feeling so drained. It's already 7AM and he feels like he's about to pass out. He was able to earn 1000 pesos after peeling onions in a restaurant last night until midnight and fishing at 3 AM. He was able to sell the fish he caught but the money he earned wasn't enough. The 1000 pesos will just be enough for food today."Alessandro, jusko ka! Saan ka ba nanggaling? Hindi ka bumalik at bat ganiyan ang hitsura mo?"Alessandro stared at Carla for a few seconds before his eyes shifted to Anastacia who's still sitting.Carla sighed. "I was able to convince her to eat last night."He nodded and smiled, still staring at his wife. "Thank you, Carla.""You should rest. You look exhausted."Alessandro grabbed the 1000 peso bill in his pocket and gave it to Carla, "Buy us food. I'll stay here with them."Tinitigan ni Carla ang 1000 pesos na iniabot ni Alessand
WHEN you lose someone dear to you, you’ll lose yourself too.Hindi akalain ni Anastacia na paglipas ng ilang araw ay tuluyang babawiin sa kaniya ang kaniyang ama. Durog na durog siya nang ianunsyo ng doktor ang mga salitang tuluyang nagpaguho sa pag-asa niya na makakasama muli ang kaniyang ama.“Time of death, 10:46 AM.”A sorrowful cries filled the whole Intensive Care Unit. Anastacia was crying her heart out helplessly while waking her father up, thinking he was just joking.Kahit kailan ay hindi nagpakita ng kahinaan sa kaniya ang kaniyang ama. Kahit kailan ay hindi rin ito nagalit sa kaniya sa kabila ng ginawa niya. She sold herself to a wealthy man just so she can buy her medicine. Kumapit siya sa patalim at hindi inalintana ang magiging kabayaran ng kaniyang kadesperadahan. She didn’t care about herself. She only wants her father to heal and live a longer life but what’s bound to happen will really happen.“Itay! Please, gumising ka! Patawarin mo ‘ko sa mga kasalanan ko. ‘Wag mo
ANASTACIA was watching her husband. May kung ano rito na nagpapakaba sa kaniya. Tila ba may malalim na iniisip ang kaniyang asawa ngunit nang tinanong naman niya ito ay ngumiti ito at sinabing walang problema. Galing ito sa labas kanina at amoy sigarilyo nang bumalik. May mali talaga.Pangalawanga araw ng lamay ng kaniyang ama at narito ulit si Mike. Alam ni Anastacia na dinadamayan siya ng kaibigan pero alam niya rin na pilit nitong inaagaw ang atensyon niya tuwing lalapit sa kaniya ang asawa.Muling tinitigan ni Anastacia si Alessandro. Hindi na siya nito inalok muli ng kape. Tinanggihan niya ito dahil hindi ito maganda para sa pagbubuntis niya ngunit mukhang mali ang pagkakaintindi ng kaniyang asawa.Just when Anastacia decided to approach her husband, Mike approached her first. Kunot ang noo nito at mukhang hindi maganda ang mood.“Ana, pwede ba tayong mag-usap?” Tanong ni Mike sa seryosong tono.Saglit niyang
AGAD na sinundan ni Alessandro ang asawa dahil sa pag-aalala. Naabutan niya itong nakaupo sa paboritong upuan ng ama sa loob ng bahay. Malungkot ang mga mata nito at halatang pagod at puyat. Dahan-dahang naglakad palapit si Alessandro upang kausapin ang asawa. Alam niyang galit ito at nasasaktan dahil sa kung anong dahilan pero hindi niya kayang patagalin ang galit nito.“Bambina…”“Alessandro, I know what you have been doing for the past few days…”Natigilan si Alessandro at napatitig sa mukha ng asawa. Her beautiful face looked so sad and it hurt him.
ALESSANDRO gritted his teeth as his eyes darkened in anger after seeing his twin brother outside the house. Leonardo was looking straight into his eyes while Carla was blocking his way.“Bambina, my brother is outside. I’ll just talk to him,” Alessandro whispered to his wife.Agad na tumingin si Anastacia sa asawa saka sumulyap sa bintana. Doon ay nakita niyang nakatayo nga ang kapatid ni Alessandro na si Leonardo. Blanko ang ekspresyon ng mukha ng binata at may bakas ng sarkasmo at galit sa mga mata nito.“Is there a problem, Alessandro?”Alessandro stared at her for a while and shook his head, “It’s nothing. I’ll handle this.”Hindi kumbinsido si Anastacia ngunit tumango na lamang siya sa asawa. Mamaya niya nalang ito tatanungin pagkatapos ng pag-uusap ng magkapatid.Marahang hinaplos ni Alessandro ang pisngi ni Anastacia saka ito masuyong hinalikan sa mga labi bago tumayo at naglakad palabas.“Carla…” Alessandro called his wife’s best friend. Agad namang lumingon si Carla at tumang
ANASTACIA’S hands were shaking while holding the thick pile of money in her hands. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman nang iabot sa kaniya ni Carla ang lilibuhing pera at sinabing dala ito ni Alessandro. Ayaw niyang maniwala sa ideyang pilit sumisiksik sa isipan niya. Gusto niyang maniwala na galing kay Leonardo ang perang ibinigay ng kaniyang asawa pero pilit na bumabalik sa isipan niya ang sinabi ni Mike.Malaki ang tiwala niya kay Alessandro pero sa oras ng kagipitan, hindi na mag-iisip ng matino ang isang tao. Tulad nalang ng ginawa niyang pagpapakasal kay Alessandro kapalit ng malaking halaga para maipagamot lamang ang kaniyang ama.Alessandro never did anything that harmed her or hurt her at natatakot siya na sa unang pagkakataon ay magkakasala sa kaniya ang kaniyang asawa.“A-Alessandro, where did you get this money?” Hindi naitago ni Anastacia ang nginig sa boses nang magtanong sa asawa.Alessandro remained silent, staring into her eyes. He wants to tell her