Chapter 34

NAGPABLOTTER si Anastacia sa barangay. Iniwan niya si Carla kasama ang kaniyang ama kahit na nagpumilit itong sumama sa kaniya. Nang makauwi ay nadatnan niya ang matalik na kaibigan na nakatulala sa sofa. Malinis na ang bahay, nilinis iyon ni Carla ngunit ang kandado ng bahay ay nanatiling sira.

Namumugto pa ang mga mata ni Anastacia dahil sa pag-iyak nang pumasok siya sa loob ng bahay. Naabutan niya ang kaniyang ama sa kusina at nakatungo sa mesa.

Kagat-labing tinapik ni Anastacia ang balikat ng kaibigan bago tinungo ang kaniyang ama. Naupo siya sa tabi nito. Nang tingnan siya nito ay puno ng pagsisisi ang mga mata nito.

“Pasensya na, anak. Hindi sana tayo mananakawan kung hindi tayo umalis. Kasalanan ko ito.”

Agad na umiling si Anastacia. Nanghihina man sa nangyari ay hindi siya nagpatinag. Hinaplos niya ang braso ng ama. “Hindi mo kasalanan, ‘tay. ‘Wag mong sabihin iyan.”

“Paano na tayo?”

Mapait na umiling si Anastacia. “Hindi ko alam, ‘tay. Siguro hahanap ako ng ibang pagkakakitaa