Aurora's Point of View
"Have a sit." Utos niya sa akin. Hindi ko pa rin alam ang pangalan niya. Wala pa akong naririnig mula sa mga katulong maliban lang sa “señorito” na tawag sa kaniya. Kahit ang apelyido niya hindi ko rin alam. Nasa kabisera siya at parang haring nakaupo. Ngayon ko lang napansin ang maraming pagkain na nakahain sa mahabang mesa. Agad naman na kumalam ang tiyan ko nang makita ang masasarap na putahing iyon kahit hindi naman pamilyar kung anong klaseng luto iyon. Naupo ako sa upuan bago ang sa kaniya. Dahil doon kumunot ang noo niya, pero wala akong alam. Saan ba dapat ako umupo kung ganon? "Hindi ba pwedeng maghugas muna ako ng kamay bago kumain?" Malumanay at mababa ang boses ko nang itanong ko iyon sa kaniya. Saglit niya pa akong pinakatitigan at kalaunan tumango ng marahan. Agad naman akong tumayo at nagtungo sa kusina. Limang katulong ang naroon at nabigla pa sila nang makita ako, agad silang nagsitabi na para bang nakakatakot akong nilalang. Hinayaan ko na lang sila at lumapit sa sink. Hinugasan kong mabuti ang mga kamay at nagpunas bago bumalik para kumain. Kumakain na siya nang bumalik ako kaya agad akong nag-sign of the cross at mahinang bumulong ng panalangin na nakagawain ko na. Pagmulat ko ng mga mata ay inabot ko agad ang mga pagkain na gusto kong kainin. Marami ang pagkain nila rito, masasarap at alam kong hindi mauubos. Hindi kagaya sa bahay nila Auntie Pacita, kailangan kong tipirin ang sarili ko kung hindi masisinghalan ako. Dito, hindi nila binibilang ang bawat subo ko, hindi mahalaga kung ano ang kinakain, binibigay nila lahat sa akin kaya kahit papaano may nagustuhan ako rito. "Pagkatapos mo linisin mo ang guestroom at ang dalawang sasakyan sa labas. Ayosin mong walang masisira." Basag niya sa katahimikan habang nakatingin sa akin. Sinulyapan ko lang siya at tumango. Sino ba naman ako para magreklamo hindi ba? Naglilinis din naman ako noon ng Jeep ni Mang Esteno kaya magagawa ko ring linisin ang mga sasakyan niya. Kailangan ko lang mag-ingat. Kumalansing ang kubyertos niya kaya tumingin ulit ako sa kaniya. Naroon na naman ang galit sa mga mata niya at parang hindi siya natutuwa sa akin. "Ano ba talagang plano mo, Candice? Do you really think I'll buy your acting?" Tiningnan ko lang siya. Wala naman akong ginagawa, ba't naiinis na naman siya? Gusto ko talagang isigaw sa kaniya na hindi ako si Candice, na hindi ako ang asawa niya at hindi lang ako umaarte. Pero maniniwala ba siya? Baka mas magalit lang siya sa akin ng sobra at saktan ako. "Susundin ko naman lahat ng mga iuutos mo. Hindi ako magrereklamo." Dahil sa kaba iyon agad ang lumabas sa bibig ko. Kumuyom ang kaniyang kamao kaya mas lalo akong kinabahan. Sobrang lakas na ng tambol ng dibdib ko. Bakit ba lahat na lang ng sinasabi at ginagawa ko ay hindi naaayon sa gusto niya? Ang gulo niya rin! Sa pagkabigla ko'y tumayo siya at umalis. Naiwan naman akong mag-isa. Bumuntong-hininga ako at nagpatuloy sa pagkain, nagugutom ako at may gagawin pa ako kaya kailangan kong kumain. Bahala siya, mapapansin niya rin naman na hindi ako ang asawa niya kaya hangga't hindi siya kumbinsido na hindi ako ang asawa niya mananatili muna ako rito. Kahit pa maging katulong niya ako, ang mahalaga pinapakain niya ako ng marami. Magsasawa rin siya kakapilit na ako si Candice. Nang matapos akong kumain akmang ililigpit ko na ang pinagkainan namin nang lumabas ang limang katulong at sinabing sila na lang daw ang gagawa noon. Hindi na ako nag-abala at bumalik na lang ako sa kwarto para saglit na magpahinga at maligo para mamaya ko na linisin ang guestroom tapos mamayang hapon ko naman lilinisin ang mga sasakyan niya. Pagkatapos kong maligo binuksan ko ang walkin closet ni Candice, kaniya iyon dahil mga damit pambabae ang naroon. Tiningnan ko ang mga damit at isang buntong-hininga ang pinakawalan. Ang hilig niya sa mga dress at mga maiiksing damit, may iilan pang masyadong maliit sa akin at walang sleeve. Mahihirapan pa yata akong maghanap ng maayos na susuotin. Agad umangat ang sulok ng labi ko nang makakita ng isang t-shirt. Malaki iyon at aabot sa tuhod ko panigurado. Pero mas okay na ito, mas komportable ako rito. Agad ko iyong sinuot at pumili ng maiksing short na mukhang pantulog niya lang. Ayos na ito, pagtatyagaan ko na lang muna dahil wala naman dito ang mga damit ko. Nang buksan ko ang pinto at hahanapin na dapat ang guestroom naroon na pala sa labas ang supladong ito. Hinagod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nagsalubong na naman ang kilay niya at parang may mali na naman akong nagawa at hindi niya iyon nagustuhan. "Bakit?" Nakaramdam tuloy ako ng hiya. Wala namang masama sa suot ko. He cussed. Sa likod niya ay naroon ang dalawang katulong na kanina ay kasama ko sa harden. May dala na naman silang panlinis. Umalis siya at parang galit na naman. "May topak ba talaga ang lalaking iyon?" Hindi ko mapigilang hindi maitanong sa mga katulong. Nagkatinginan sila at nakita kong nag-aalangan talaga sila sa akin. "Sige, huwag niyo na lang sagutin. Mukhang meron nga."Aurora's Point of ViewMATAGUMPAY na ngiti ang agad na kumawala sa labi ko nang matapos kong isampay ang huling kurtina. Makakapal pa naman iyon kaya mahirap labahan, hindi gaanong madumi pero masyadong madami para tapusin agad. Ang bilin ni Alted— si Alted ang masungit na lalaking iyon— tapusin ko raw ito bago magtanghali. Ngayon alam ko na ang pangalan niya dahil nang isang beses naglilinis ako ng salas narinig kong sinabi niya, "Yes, this is Alted Dela Fuente. What do you want?" Doon ko lang nalaman ang pangalan niya. Alted, parang kahit ang pangalan niya'y nagsusumigaw ng kapangyarihan at karangyaan. O sadyang ako lang ang nag-iisip no'n? Mabait naman siya sa akin kahit papaano dahil hindi niya ako sinasaktan sa pisikil na aspeto. Maliban sa araw-araw na pagsunod sa mga utos niya wala nang bago roon. Hindi niya rin ako hinahayaang makaalis ng mansyon, pero ayos na iyon sa akin, sa sobrang lawak ng sakop ng buong mansyon sapat na iyon sa akin sa buong araw para hindi mabagot. Hin
Aurora's Point of View"Candice Entrata-Dela Fuente." Bulong ko sa sarili nang makita ang pangalan na iyon sa isang envelope. Entrata ang apelyido niya? Sandoval naman ang sa akin. Ano bang kaugnayan namin sa isa't isa?Naghalungkat pa ako sa mga kabinet at tanging iyon lamang ang nakita ko at ang marriage contract na rin nila ni Alted na nakaipit sa pinakailalim ng papeles. May mga album din dito kaya nakatulong iyon sa akin. Mas marami ang solo na litrato ni Candice at may iilan na buo sila nila Alted. Napansin ko rin doon ang dalawang batang babae, iyong nakita ko noong kumakain ako. Siguro anak nila, hindi lang ako sigurado.Base sa nakikita ko sa litrato talagang sanay sa marangyang buhay si Candice, liberated kumbaga at ang pananamit ay bulgar at nakalimutan na ang salitang "konserbatibo", mahilig din siyang maglagay ng makeup sa mukha, isang tingin lang sa larawan niya halatang mapagmataas at parang hindi hahayaang pabagsakin siya ng kahit na sino. She's intimidating and sophis
Aurora's Point of ViewMAAGA akong nagising at bumaba sa kusina para ipagtimpla ng kape ang sarili. Naroon ang isang katulong at nabigla pa nang makitang maaga akong nagising."Good morning." Bati ko sa kaniya bago tumuloy para magtimpla.Hindi niya ako sinagot at hindi rin siya umimik kagaya ng palaging ginagawa ng mga katulong kapag nasa malapit nila ako kaya tahimik kami sa kusina. Nang matapos ako sa pagtimpla ng instant coffee gumawa na rin ako ng sandwich at naupo sa highstool ng island counter. Dito na lang ako mag-aalmusal."Ba't ang aga mo?" Muling subok ko.Gusto ko ng kausap, siguro naman hindi magagalit si Alted kapag nakipag-usap ako sa mga katulong niya. Wala namang masama doon."Ipagluluto ko po sila Snow at Winter ng breakfast." Sagot nito at nagsimula na ngang kumilos.Snow at Winter? Ibigsabin iyong isa ang pangalan ay Winter? Ang ganda naman noon, malamig ang mga pangalan nila. Hindi ko tuloy mapigilang hindi mapangiti."Anong lulutuin mo?" Tanong kong muli, mas pin
Aurora's Point of View"M-mom. I-i didn't — I."Umiling agad ako. Parang iiyak na kasi siya at mukhang natatakot sa akin. Doon ko naintindihan na baka natatakot siya dahil narinig ko ang sinabi niya."No, no, it's okay."Tiningnan ako ni Winter at nanunuri ang mga mata niya. "You won't scold us?""Of course not, why would I?""You won't beat us?"I smiled sadly. Paano ko iyon magagawa sa kanila?"I won't. Sige na, kain na kayo baka mahuli pa kayo sa klase."Sumunod nga silang dalawa at agad tinapos ang pagkain. Magsasalita pa sana ako nang marinig kong paparating na si Alted. Agad akong tumayo dahil baka makita niyang kinakausap ko sila Snow, baka magalit na naman siya sa akin."Daddy!" Masiglang sigaw ni Snow nang makita ang ama."Good morning, Baby." Bati pabalik ng lalaki at lumapit sa kambal para halikan ito.Kung sa akin para siyang mabangis na hayop sa kagubatan, ngayon ko nakitang malambing pala siya sa mga anak niya. Mukhang hindi niya ako napansin dahil umupo siya sa lagi niy
MATAPOS kong maglinis ng kwarto bumaba ako sa kusina para tingnan kung may maitutulong ba ako. Wala naman ibang ibinilin si Alted na gagawin kaya wala rin akong ginagawa, ayaw kong magkulong sa kwarto. Maliban sa wala ng bantay sa labas ng kuwarto ko, madalas na rin akong kinakausap ng mga katulong.Medyo nagiging komportable na rin naman ako sa kanila, iyon nga lang kinakausap lang nila ako kapag wala si Alted, kapag nariyan siya hindi na nila ako kinikibo. Kaya mas gusto ko yung wala siya, hindi limitado ang galaw ko, hindi ako kinakabahan at nakikita ko sila Snow at Winter.Paminsan-minsan nagpupumilit silang lapitan ako pero inilalayo sila ng mga katulong dahil iyon daw ang bilin ni Alted. Masunurin naman ang magkambal, ngitian ko lang sila, ayos na iyon. Babalik na ulit sila sa kwarto nila at doon maglalaro. Kaso may pagkakataon na nangungulit si Snow, isang beses nga pumasok siya sa kwarto ko habang natutulog ako nang hapon. Galit na pumasok si Alted at kinuha si Snow na hindi k
Aurora's Point of ViewTiningnan ko naman siya, parang konti na lang iiyak na siya kaya agad akong lumapit at binuhat siya."Bakit? Anong problema?""I'm starving, mommy. I want to eat na." Nakanguso niyang sabi.Napangiti naman ako dahil mas naging cute siya."Sige na, kakain na kayo ni Winter." Lumapit ako sa kakambal niya at inilahad ang kamay.Saglit muna iyong tiningnan ni Winter bago hawakan. Buhat-buhat ko si Snow habang hawak ko si Winter sa isang kamay, dumiretso kami sa dining table at pinaupo silang dalawa. Hindi nagtagal sumunod sila Sonya, manang Consing at Sonya na may mga dalang pagkain."Sasabay ka po sa amin, mommy?" Nakatingin pa sa akin si Snow habang nangungusap ang mga mata.Hindi pwede, magagalit si Daddy niyo. Gusto ko sanang sabihin iyon sa kaniya pero hindi ko na ginawa. Ngumiti lang ako at masuyong hinaplos ang kaniyang buhok."Busog pa si mommy. Mamaya nalang ako." Pagdadahilan ko.Dumating si manang Osmet at nang makita ako sandali akong pinakatitigan."But
Alted's Point Of ViewILANG araw na, hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na rin sinubok ang pasensya ng babaeng iyon pero sa huli ako ang nawawalan ng pasensya. Sobrang laki ng pinagbago niya, kahit sa pananamit, sa pakikipag-usap sa akin, sa pagiging sunud-sunuran niya at sa biglang pagbabago ng ugali niya. Higit sa lahat, kahit anong pilit kong ilayo siya sa mga anak ko sa huli nadadatngan ko siyang nakikipaglaro at nakikipag-usap kay Snow at Winter. Masyado siyang malapit sa mga bata, hindi ko iyon gusto, dahil alam kong may binabalak siya. After all, she is Candice, there's no miracle on her. Sadyang mas ginagalingan niya lang ngayon ang pagkukunwari.There's no f*ck*ng way that I'll forgive her."Mukhang malalim ang iniisip mo?"Mula sa pagtanaw sa malawak na taniman ng ubas ibinaling ko iyon sa taong nagsalita. Si Elizabeth."Kailan ka pa?" Hindi ko pinansin ang tanong niya, naglakad ako palapit sa kaniya at sinalubong naman niya ako ng mahigpit na yakap."Kanina lang."El
Aurora's Point of ViewNabigla ako sa tanong niyang iyon. Hindi agad nakapagproseso ang isip ko ng magandang palusot lalo na at nagpapaawa na ngayon sa harap ko si Snow. Magagalit si Alted panigurado."You can't, Snow."Awtomatiko akong napalingon sa pinanggalingan ng boses at nakita si Alted na nakatayo sa gilid kasama ang isang magandang babae. Tumayo ako at humarap sa kaniya pero nanatiling nakatuon ang tingin niya sa mga bata."Tita Liza!" Snow and Winter shouted in unison.Tumakbo ang kambal papunta sa magandang babae na kasama ni Alted. Tumawa ang babae at agad binuhat si Winter, si Snow naman ay nagpabuhat kay Alted at niyakap nilang dalawa ang tinatawag nilang Tita Liza. She looks sophisticated and gorgeous. Nang mapatingin siya sa akin hinagod niya ako ng tingin at bahagya pang nangunot ang noo, hindi man lang siya ngumiti at niwalang emosyon ang mga mata."Come on, babies. Magpalit na kayo ng damit, maraming pasalubong si Tita sa inyo." Nang bumaling siya sa mga bata nakangi
Aurora's Point of View Siya ang unang nagbawi ng tingin upang balingan ng tingin si Elizabeth. Alted. He's here. "Pinayagan kaming sumama ni Daddy." Ani Winter. Nakita ko ang pagtango ni Elizabeth sa sinabi ni Alted na hindi ko narinig dahil sumabay si Winter. Naunang naglakad ang babae palabas, sumulyap sa amin ulit si Alted at sumunod din palabas ng bahay. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa maglakad sila palayo. Patungo sa pool side sa labas. Pumitik ako sa reyalidad at ibinalik ang atensyon sa dalawang prinsesita na yakap ko. "G-gusto niyong kumain? Nagbreakfast na ba kayo?" Tanong ko. Masyado pang maaga, baka hindi pa sila kumakain. Mariin ang titig sa akin ni Winter, samantalang nakangiti naman ng magaan si Snow. "Done na Mommy." Sagot ni Snow na ipinulupot muli ang dalawang kamay sa batok ko. Lumapit siya para patakan ng halik ang pisngi ko. Humagikhik siya pagkatapos. Natigilan ako, hindi dahil sa paghalik at sa paghagikhik niya, napatulala ako sa kaniya nang mai
Aurora's Point of ViewMalaki pa rin ang ngiti sa labi ni Snow nang nagmamadaling tumakbo papunta sa pinto ng bahay.Wala akong lakas para suklian ang matamis niyang ngiti, pero nang marinig ko ang boses niya, parang hinaplos ng mainit na kamay ang puso ko.Bumalot agad ang matinding kasiyahan sa sistema ko, kasabay ng pagragasa ng pangungulila sa bawat parte ng pagkatao ko, dahilan para mangilid ang luha sa mga mata ko.My heart is aching deep inside. Ang alam ko masaya ako, sobrang saya, pero bakit nakakaramdam ako ng matinding kirot sa kaibuturan ng puso ko?Sinalubong sila ni Elizabeth para pagbuksan ng pinto dahil hindi ko na magawang umalis sa kinatatayuan ko.Dire-diretso naman si Snow sa pagpasok ng bahay nang mabuksan ang pinto, hindi na niya halos tinapunan ng tingin ang kaniyang Tita Liza dahil nagmamadali siyang tumakbo papunta sa akin.She held her small arms up. Patakbo siyang lumapit at umamba ng yakap."Mommy!" She excitedly shouted.Idinipa niya ang mga kamay kaya aga
Aurora's Point of View Isinubo niya ang tinapay bago nagpatuloy. "Oo, nagkamali ka. Sabihin natin na nagsinungaling ka sa kanila, pero may ginawa ka ba na ikinasama nila? Wala naman, hindi ba? Naging mabuti ka sa kanila." Ibinaba niya muli ang pagkain at matiim akong tinitigan. "Nasaktan lang si Kuya Alted kasi huli na para malaman niya ang totoo at hindi pa iyon gaanong maliwanag sa kaniya. He was shocked to know the truth! Kahit naman ako, noong nalaman ko ang totoo, hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Hindi madali na tanggapin na lang iyon agad, Aurora. Naguluhan din ako." Naalala ko bigla na hindi siya agad naging mabait sa akin. Kahit na inaalagaan nila ako ni Nexon, nakikita ko pa rin sa kaniyang mga mata ang pag-aalinlangan, ang pagkamuhi, at ang pagkalito. It was hard. Kahit sa sarili ko noon, hindi ko magawang tanggapin agad na magkapatid kami ni Candice kaya magkamukhang-magkamukha kami. "If you really love my cousin, as well as the kids, hindi ba dapat na
Aurora's Point of View "We are just going to visit them, Aurora. Hindi naman tayo matutulog sa bahay ni Kuya Alted, babalik din tayo agad kapag palubog na ang araw! Or even before the sun sets!" Puno ng frustrasyon ang boses ni Elizabeth. Tiningnan ko siya at nagbuntong-hininga. Sumunod siya sa akin nang pumasok ako sa kusina. Hindi maipinta ang kaniyang mukha at halatang nasira na ang kaniyang umaga dahil sa patuloy kong pagtanggi. Gusto ko naman e, gustong-gusto kong sumama, pero hindi ko pa kaya. Kahit anong pilit ko sa sarili. Kahit akong kumbinsi ko. Naduduwag pa rin ako. Maisip ko pa lang na makikita ko si Alted sa bahay niya kapag bumisita kami ngayong araw ay para na akong binubuhusan ng malamig na tubig. Wala akong mukhang ihaharap sa kaniya. Ayaw ko rin pahirapan ang mga bata. Naiintindihan ko ang galit ni Alted sa akin. Naiintindihan ko kung hanggang ngayon ay galit pa rin siya sa akin. Wala nang dahilan para tanggapin niya ako sa pamamahay niya. Sabihin man natin na
Aurora's Point of ViewHapon nang makabawi ako sa lahat ng pagkakatulala at pagkawala sa sarili. Ang dami kong iniisip, dahilan para mapagod na lamang ako at walang magawa sa buong maghapon.Alas kuatro y media nang bumaba ako at maabutan sa sala si Elizabeth na mag-isang nanonood ng romantic movie.Nag-order pa siya ng dalawang pizza na ngayon ay nakapatong sa coffee table kasama ang popcorn at juice. Napailing ako sa sarili. Akala ko nasa taas siya at nagkukulong sa kuwarto.Lumapit ako at tumabi sa kaniya sa pagkakaupo sa mahabang sofa. Saglit niya akong nilingon at ibinalik din agad ang tingin sa flatscreen.“What happened to your eyes?” Tanong niya, ngunit ang mga mata ay nakapako na sa television.Hindi ko siya sinagot.Umupo ako sa kabilang dulo. Siya naman ay nakaupo rin sa kabilang dulo ng sofa. Ang kaniyang mga paa ay nakapatong sa sofa, bahagya siyang nakaharap sa akin, ngunit ang kaniyang ulo ay nakatutok sa flatscreen.“Get yourself some pizza.” Aniya.Iniabot niya sa aki
Aurora's Point of View I shifted on my seat. Ngayon ko lang din napansin na halos hindi na ako humihinga dahil sa pakikinig sa kaniya. "Nabuntis niya si Candice, but she didn't really love him. She has a lover in Lanayan. Iyong kababata niya, kaya ayaw niyang dito magpakasal para hindi malaman ng lalaking iyon na kasal na siya kay Kuya Alted. Pero sa huli, nalaman din ng lalaki, ang Auntie mismo ni Candice ang nagsabi do’n sa lalaki kaya ayon," umiling siya. "Nagpakamatay." Patuloy siya sa pag-iling. "Nasa ibang bansa pa no'n sila Kuya Alted, kaya nang makauwi, huli na nang nalaman ni Candice. Then everything turned out complicated. Sinisi niya si Kuya Alted sa lahat. Muntik niya pang ipalaglag sila Snow at Winter dahil sa galit na nararamdaman dahil sa pagpapakamatay no’ng lalaki. Mas lalo pa akong nagalit sa kaniya kasi lumabas lang na hindi niya naman pinakasalan si Kuya Alted dahil gusto niya, pinakasalan niya alang-alang sa pera. Goodness!" Naramdaman kong lumalamig na ang ga
Aurora's Point of View"Twelve years old lang siya no’n nang mangyari ang aksidente. Tita Dem and Tito Astren didn't make it. They were declared dead on arrival. Si Kuya Alted lang ang nakaabot sa ospital." Humina ang kaniyang boses at tuluyan siyang nagpakawala ng malalim na buntong-hininga."It was hard for him. Bata pa siya masyado para maiwan mag-isa. Kaya dinala siya ni Papa sa bahay noon para sa amin muna tumira hanggang sa gusto niya. Maraming naiwan na ari-arian at negosyo sila Tito Astren kaya si Papa muna ang humawak no’n habang hinihintay si Kuya Alted na makapagtapos, dahil siya lang naman ang magmamana ng lahat sa huli. Si Papa at Mama muna ang kumupkop at tumayong magulang sa kaniya."Marahil, iyon din ang rason kung bakit sobrang lapit ni Alted kay Elizabeth at kay Nexon. Magkakasama pala silang lumaki."Madalas, nakikita ko siyang umiiyak ng tahimik sa kaniyang kuwarto. Bata pa ako masyado para mapansin ang mga problema ng ibang tao, pero sa tuwing nakikita ko siyang u
Aurora's Point of ViewAlas nuebe nang gabi nang bumaba ako sa kusina para magtimpla ng gatas. Madalas, nahihirapan akong makatulog lalo na kung marami ang iniisip. Kaya bumababa ako para magtimpla ng gatas.Matatanaw mula sa dining area ang malaking swimming pool sa labas. Bago dumiretso sa kusina, nasulyapan ko ang pamilyar na pigura ni Elizabeth na nakatayo malapit sa pool.Mukhang may kausap siya dahil hawak niya ang kaniyang cellphone malapit sa tainga.Saglit na kumunot ang noo ko nang makitang pabalik-balik siya, tila hindi mapakali.Baka may problema?Kaysa tumuloy sa kusina, dumiretso ako sa double doors para lumabas ng bahay. Aligaga masyado si Elizabeth, baka mayroong problema."Of course not, Kuya!"Hindi marinig mula sa loob ang kaniyang boses, pero ngayon na nasa labas na ako'y napuno agad ng galit niyang tono ang pandinig ko."Why is it that it's my fault now? Masisisi mo ba ako kung nagalit din ako sa ginawa niya do’n sa tao? He was unfair! Dapat lang na may makuha siy
Aurora's Point of View "No, it's okay." Maagap na tugon ni Deo. Seryoso ang ekspresyon ng kaniyang mukha. "Virginia is just messing around, Aurora. I'm sorry." Dagdag niya. "She really likes to sell me around like a pizza." I awkwardly smiled at him. Hindi ko alam kung seryoso siya o hindi, pero ayaw kong makipag-date na lang ng ganoon. Kahit pa biro lang ni Virginia, mas mabuti nang malinaw sa amin. Marahan na tumawa si Virginia. "Ang hina mo talaga sa babae, Deo." Tumawa rin si Elizabeth. Hindi ko alam kung ano ang nakakatawa sa nangyari. "We have to go. Mauna na kami sa inyo." Paalam ni Elizabeth. Nilingon niya ako at tumango. Naglakad kami paalis, ngunit sa may pinto pala naghihintay ang sales lady na may dalang limang paper bag. "Thank you for purchasing, Miss Dela Fuente." Nakangiting sabi ng sales lady. Tinanggap ni Elizabeth ang paper bags at tumango. Lumabas kami sa store. Dala ko ang mga pinamili niya para sa kambal, samantalang dala naman niya ang mga bagong pape