Aurora's Point of View
"Have a sit." Utos niya sa akin. Hindi ko pa rin alam ang pangalan niya. Wala pa akong naririnig mula sa mga katulong maliban lang sa “señorito” na tawag sa kaniya. Kahit ang apelyido niya hindi ko rin alam. Nasa kabisera siya at parang haring nakaupo. Ngayon ko lang napansin ang maraming pagkain na nakahain sa mahabang mesa. Agad naman na kumalam ang tiyan ko nang makita ang masasarap na putahing iyon kahit hindi naman pamilyar kung anong klaseng luto iyon. Naupo ako sa upuan bago ang sa kaniya. Dahil doon kumunot ang noo niya, pero wala akong alam. Saan ba dapat ako umupo kung ganon? "Hindi ba pwedeng maghugas muna ako ng kamay bago kumain?" Malumanay at mababa ang boses ko nang itanong ko iyon sa kaniya. Saglit niya pa akong pinakatitigan at kalaunan tumango ng marahan. Agad naman akong tumayo at nagtungo sa kusina. Limang katulong ang naroon at nabigla pa sila nang makita ako, agad silang nagsitabi na para bang nakakatakot akong nilalang. Hinayaan ko na lang sila at lumapit sa sink. Hinugasan kong mabuti ang mga kamay at nagpunas bago bumalik para kumain. Kumakain na siya nang bumalik ako kaya agad akong nag-sign of the cross at mahinang bumulong ng panalangin na nakagawain ko na. Pagmulat ko ng mga mata ay inabot ko agad ang mga pagkain na gusto kong kainin. Marami ang pagkain nila rito, masasarap at alam kong hindi mauubos. Hindi kagaya sa bahay nila Auntie Pacita, kailangan kong tipirin ang sarili ko kung hindi masisinghalan ako. Dito, hindi nila binibilang ang bawat subo ko, hindi mahalaga kung ano ang kinakain, binibigay nila lahat sa akin kaya kahit papaano may nagustuhan ako rito. "Pagkatapos mo linisin mo ang guestroom at ang dalawang sasakyan sa labas. Ayosin mong walang masisira." Basag niya sa katahimikan habang nakatingin sa akin. Sinulyapan ko lang siya at tumango. Sino ba naman ako para magreklamo hindi ba? Naglilinis din naman ako noon ng Jeep ni Mang Esteno kaya magagawa ko ring linisin ang mga sasakyan niya. Kailangan ko lang mag-ingat. Kumalansing ang kubyertos niya kaya tumingin ulit ako sa kaniya. Naroon na naman ang galit sa mga mata niya at parang hindi siya natutuwa sa akin. "Ano ba talagang plano mo, Candice? Do you really think I'll buy your acting?" Tiningnan ko lang siya. Wala naman akong ginagawa, ba't naiinis na naman siya? Gusto ko talagang isigaw sa kaniya na hindi ako si Candice, na hindi ako ang asawa niya at hindi lang ako umaarte. Pero maniniwala ba siya? Baka mas magalit lang siya sa akin ng sobra at saktan ako. "Susundin ko naman lahat ng mga iuutos mo. Hindi ako magrereklamo." Dahil sa kaba iyon agad ang lumabas sa bibig ko. Kumuyom ang kaniyang kamao kaya mas lalo akong kinabahan. Sobrang lakas na ng tambol ng dibdib ko. Bakit ba lahat na lang ng sinasabi at ginagawa ko ay hindi naaayon sa gusto niya? Ang gulo niya rin! Sa pagkabigla ko'y tumayo siya at umalis. Naiwan naman akong mag-isa. Bumuntong-hininga ako at nagpatuloy sa pagkain, nagugutom ako at may gagawin pa ako kaya kailangan kong kumain. Bahala siya, mapapansin niya rin naman na hindi ako ang asawa niya kaya hangga't hindi siya kumbinsido na hindi ako ang asawa niya mananatili muna ako rito. Kahit pa maging katulong niya ako, ang mahalaga pinapakain niya ako ng marami. Magsasawa rin siya kakapilit na ako si Candice. Nang matapos akong kumain akmang ililigpit ko na ang pinagkainan namin nang lumabas ang limang katulong at sinabing sila na lang daw ang gagawa noon. Hindi na ako nag-abala at bumalik na lang ako sa kwarto para saglit na magpahinga at maligo para mamaya ko na linisin ang guestroom tapos mamayang hapon ko naman lilinisin ang mga sasakyan niya. Pagkatapos kong maligo binuksan ko ang walkin closet ni Candice, kaniya iyon dahil mga damit pambabae ang naroon. Tiningnan ko ang mga damit at isang buntong-hininga ang pinakawalan. Ang hilig niya sa mga dress at mga maiiksing damit, may iilan pang masyadong maliit sa akin at walang sleeve. Mahihirapan pa yata akong maghanap ng maayos na susuotin. Agad umangat ang sulok ng labi ko nang makakita ng isang t-shirt. Malaki iyon at aabot sa tuhod ko panigurado. Pero mas okay na ito, mas komportable ako rito. Agad ko iyong sinuot at pumili ng maiksing short na mukhang pantulog niya lang. Ayos na ito, pagtatyagaan ko na lang muna dahil wala naman dito ang mga damit ko. Nang buksan ko ang pinto at hahanapin na dapat ang guestroom naroon na pala sa labas ang supladong ito. Hinagod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nagsalubong na naman ang kilay niya at parang may mali na naman akong nagawa at hindi niya iyon nagustuhan. "Bakit?" Nakaramdam tuloy ako ng hiya. Wala namang masama sa suot ko. He cussed. Sa likod niya ay naroon ang dalawang katulong na kanina ay kasama ko sa harden. May dala na naman silang panlinis. Umalis siya at parang galit na naman. "May topak ba talaga ang lalaking iyon?" Hindi ko mapigilang hindi maitanong sa mga katulong. Nagkatinginan sila at nakita kong nag-aalangan talaga sila sa akin. "Sige, huwag niyo na lang sagutin. Mukhang meron nga."Aurora's Point of ViewMATAGUMPAY na ngiti ang agad na kumawala sa labi ko nang matapos kong isampay ang huling kurtina. Makakapal pa naman iyon kaya mahirap labahan, hindi gaanong madumi pero masyadong madami para tapusin agad. Ang bilin ni Alted— si Alted ang masungit na lalaking iyon— tapusin ko raw ito bago magtanghali. Ngayon alam ko na ang pangalan niya dahil nang isang beses naglilinis ako ng salas narinig kong sinabi niya, "Yes, this is Alted Dela Fuente. What do you want?" Doon ko lang nalaman ang pangalan niya. Alted, parang kahit ang pangalan niya'y nagsusumigaw ng kapangyarihan at karangyaan. O sadyang ako lang ang nag-iisip no'n? Mabait naman siya sa akin kahit papaano dahil hindi niya ako sinasaktan sa pisikil na aspeto. Maliban sa araw-araw na pagsunod sa mga utos niya wala nang bago roon. Hindi niya rin ako hinahayaang makaalis ng mansyon, pero ayos na iyon sa akin, sa sobrang lawak ng sakop ng buong mansyon sapat na iyon sa akin sa buong araw para hindi mabagot. Hin
Aurora's Point of View"Candice Entrata-Dela Fuente." Bulong ko sa sarili nang makita ang pangalan na iyon sa isang envelope. Entrata ang apelyido niya? Sandoval naman ang sa akin. Ano bang kaugnayan namin sa isa't isa?Naghalungkat pa ako sa mga kabinet at tanging iyon lamang ang nakita ko at ang marriage contract na rin nila ni Alted na nakaipit sa pinakailalim ng papeles. May mga album din dito kaya nakatulong iyon sa akin. Mas marami ang solo na litrato ni Candice at may iilan na buo sila nila Alted. Napansin ko rin doon ang dalawang batang babae, iyong nakita ko noong kumakain ako. Siguro anak nila, hindi lang ako sigurado.Base sa nakikita ko sa litrato talagang sanay sa marangyang buhay si Candice, liberated kumbaga at ang pananamit ay bulgar at nakalimutan na ang salitang "konserbatibo", mahilig din siyang maglagay ng makeup sa mukha, isang tingin lang sa larawan niya halatang mapagmataas at parang hindi hahayaang pabagsakin siya ng kahit na sino. She's intimidating and sophis
Aurora's Point of ViewMAAGA akong nagising at bumaba sa kusina para ipagtimpla ng kape ang sarili. Naroon ang isang katulong at nabigla pa nang makitang maaga akong nagising."Good morning." Bati ko sa kaniya bago tumuloy para magtimpla.Hindi niya ako sinagot at hindi rin siya umimik kagaya ng palaging ginagawa ng mga katulong kapag nasa malapit nila ako kaya tahimik kami sa kusina. Nang matapos ako sa pagtimpla ng instant coffee gumawa na rin ako ng sandwich at naupo sa highstool ng island counter. Dito na lang ako mag-aalmusal."Ba't ang aga mo?" Muling subok ko.Gusto ko ng kausap, siguro naman hindi magagalit si Alted kapag nakipag-usap ako sa mga katulong niya. Wala namang masama doon."Ipagluluto ko po sila Snow at Winter ng breakfast." Sagot nito at nagsimula na ngang kumilos.Snow at Winter? Ibigsabin iyong isa ang pangalan ay Winter? Ang ganda naman noon, malamig ang mga pangalan nila. Hindi ko tuloy mapigilang hindi mapangiti."Anong lulutuin mo?" Tanong kong muli, mas pin
Aurora's Point of View"M-mom. I-i didn't — I."Umiling agad ako. Parang iiyak na kasi siya at mukhang natatakot sa akin. Doon ko naintindihan na baka natatakot siya dahil narinig ko ang sinabi niya."No, no, it's okay."Tiningnan ako ni Winter at nanunuri ang mga mata niya. "You won't scold us?""Of course not, why would I?""You won't beat us?"I smiled sadly. Paano ko iyon magagawa sa kanila?"I won't. Sige na, kain na kayo baka mahuli pa kayo sa klase."Sumunod nga silang dalawa at agad tinapos ang pagkain. Magsasalita pa sana ako nang marinig kong paparating na si Alted. Agad akong tumayo dahil baka makita niyang kinakausap ko sila Snow, baka magalit na naman siya sa akin."Daddy!" Masiglang sigaw ni Snow nang makita ang ama."Good morning, Baby." Bati pabalik ng lalaki at lumapit sa kambal para halikan ito.Kung sa akin para siyang mabangis na hayop sa kagubatan, ngayon ko nakitang malambing pala siya sa mga anak niya. Mukhang hindi niya ako napansin dahil umupo siya sa lagi niy
MATAPOS kong maglinis ng kwarto bumaba ako sa kusina para tingnan kung may maitutulong ba ako. Wala naman ibang ibinilin si Alted na gagawin kaya wala rin akong ginagawa, ayaw kong magkulong sa kwarto. Maliban sa wala ng bantay sa labas ng kuwarto ko, madalas na rin akong kinakausap ng mga katulong.Medyo nagiging komportable na rin naman ako sa kanila, iyon nga lang kinakausap lang nila ako kapag wala si Alted, kapag nariyan siya hindi na nila ako kinikibo. Kaya mas gusto ko yung wala siya, hindi limitado ang galaw ko, hindi ako kinakabahan at nakikita ko sila Snow at Winter.Paminsan-minsan nagpupumilit silang lapitan ako pero inilalayo sila ng mga katulong dahil iyon daw ang bilin ni Alted. Masunurin naman ang magkambal, ngitian ko lang sila, ayos na iyon. Babalik na ulit sila sa kwarto nila at doon maglalaro. Kaso may pagkakataon na nangungulit si Snow, isang beses nga pumasok siya sa kwarto ko habang natutulog ako nang hapon. Galit na pumasok si Alted at kinuha si Snow na hindi k
Aurora's Point of ViewTiningnan ko naman siya, parang konti na lang iiyak na siya kaya agad akong lumapit at binuhat siya."Bakit? Anong problema?""I'm starving, mommy. I want to eat na." Nakanguso niyang sabi.Napangiti naman ako dahil mas naging cute siya."Sige na, kakain na kayo ni Winter." Lumapit ako sa kakambal niya at inilahad ang kamay.Saglit muna iyong tiningnan ni Winter bago hawakan. Buhat-buhat ko si Snow habang hawak ko si Winter sa isang kamay, dumiretso kami sa dining table at pinaupo silang dalawa. Hindi nagtagal sumunod sila Sonya, manang Consing at Sonya na may mga dalang pagkain."Sasabay ka po sa amin, mommy?" Nakatingin pa sa akin si Snow habang nangungusap ang mga mata.Hindi pwede, magagalit si Daddy niyo. Gusto ko sanang sabihin iyon sa kaniya pero hindi ko na ginawa. Ngumiti lang ako at masuyong hinaplos ang kaniyang buhok."Busog pa si mommy. Mamaya nalang ako." Pagdadahilan ko.Dumating si manang Osmet at nang makita ako sandali akong pinakatitigan."But
Alted's Point Of ViewILANG araw na, hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na rin sinubok ang pasensya ng babaeng iyon pero sa huli ako ang nawawalan ng pasensya. Sobrang laki ng pinagbago niya, kahit sa pananamit, sa pakikipag-usap sa akin, sa pagiging sunud-sunuran niya at sa biglang pagbabago ng ugali niya. Higit sa lahat, kahit anong pilit kong ilayo siya sa mga anak ko sa huli nadadatngan ko siyang nakikipaglaro at nakikipag-usap kay Snow at Winter. Masyado siyang malapit sa mga bata, hindi ko iyon gusto, dahil alam kong may binabalak siya. After all, she is Candice, there's no miracle on her. Sadyang mas ginagalingan niya lang ngayon ang pagkukunwari.There's no f*ck*ng way that I'll forgive her."Mukhang malalim ang iniisip mo?"Mula sa pagtanaw sa malawak na taniman ng ubas ibinaling ko iyon sa taong nagsalita. Si Elizabeth."Kailan ka pa?" Hindi ko pinansin ang tanong niya, naglakad ako palapit sa kaniya at sinalubong naman niya ako ng mahigpit na yakap."Kanina lang."El
Aurora's Point of ViewNabigla ako sa tanong niyang iyon. Hindi agad nakapagproseso ang isip ko ng magandang palusot lalo na at nagpapaawa na ngayon sa harap ko si Snow. Magagalit si Alted panigurado."You can't, Snow."Awtomatiko akong napalingon sa pinanggalingan ng boses at nakita si Alted na nakatayo sa gilid kasama ang isang magandang babae. Tumayo ako at humarap sa kaniya pero nanatiling nakatuon ang tingin niya sa mga bata."Tita Liza!" Snow and Winter shouted in unison.Tumakbo ang kambal papunta sa magandang babae na kasama ni Alted. Tumawa ang babae at agad binuhat si Winter, si Snow naman ay nagpabuhat kay Alted at niyakap nilang dalawa ang tinatawag nilang Tita Liza. She looks sophisticated and gorgeous. Nang mapatingin siya sa akin hinagod niya ako ng tingin at bahagya pang nangunot ang noo, hindi man lang siya ngumiti at niwalang emosyon ang mga mata."Come on, babies. Magpalit na kayo ng damit, maraming pasalubong si Tita sa inyo." Nang bumaling siya sa mga bata nakangi
Elizabeth's Point of ViewMy parents are product of successful arrange marriage.Dati pa man, parte na ng tradisyon ng mga mayayamang tao sa San Gabriel ang ipagkasundo ang kanilang mga anak o apo sa ibang pamilya na may maayos na pinagmulan. Rich families marry rich families in order to continue the generational wealth they want to protect and pass down.Wala akong problema sa bagay na iyon dahil simula pagkabata, namulat na ako sa ganoong tradisyon. At isa pa, kung hindi ipinagkasundo si Mama at si Papa, hindi sana kami mabubuo ni Kuya Nexon.I smiled bitterly to myself.Everytime I think about my parents love story, I felt fascinated before. Now, I felt like... uncomfortable.Paano kung sila lamang ang exception sa maayos at matagumpay na arrange marriage? Paano kung hindi lahat ng ipinagkakasundo ay nagkakasundo?I didn't intend to think about Cassy and Zychi, but suddenly their image came in to my mind. Dahan-dahan naman akong umiling para makalimutan sila."I don't want to marry
Elizabeth's Point of ViewNang malaman ko na pakakasal na si Kuya Alted at Aurora, totoong naging masaya ako. Gusto kong maikasal si Kuya Alted sa babaeng kagaya ni Aurora— mabait, may mabuting puso, at mapagpatawad.Yes, she can easily forgive.Which feels unsettling to me. But I couldn't say it loud.Siguro hindi lang ako sanay na ganoon kadali magpatawad ang tao.How could she forgive Kuya Alted so fast? I mean, when I learned about Kuya Alted trying to find Aurora, I didn't tell him that she's living with me.Kahit na magpinsan kami at mahal ko siya, hindi ko nagustuhan na pinagtabuyan niya si Aurora nang ganoon lang kadali dahil sa pride niya. Alam ko na nahirapan siyang tanggapin ang katotohanan, lalo na kung bulag siya sa bagay na iyon, pero hindi ko kayang kalimutan na lang ang mga sakripisyo ni Aurora para sa kanila— para sa kaniya at sa mga bata.Pero sa kabila ng kabutihan at sakripisyo ni Aurora, walang puso niyang pinagtabuyan ang babae na animo’y hindi niya pagsisisihan
Elizabeth's Point of ViewSiguro dahil na rin sa kahihiyan kaya hindi ko na ginustong bumalik sa baba. Pansamantala na lang muna akong nagkulong sa kuwarto hanggang sa pakiramdam ko’y tapos na silang mag-almusal sa baba. Hindi ko na kayang bumalik at magkunwari na parang hindi ko sila tinakbuhan paalis.Now, I all want is to be at the comfort of my bed. Gusto ko nang umuwi, magpahinga at matulog. Gusto ko nang bigyaan ng kapayapaan ang sarili ko, pero hindi ko rin kayang umalis na lang nang hindi nagpapaalam ng maayos kay Nicole.Argh! This is all my fault anyway.Dahil sa gulat ay napatalon nang marinig ang sunod-sunod na katok mula sa pinto."Liza?" Ang pamilyar na boses ni Cassy ang tumawag mula sa labas.Now I don't know if that's a relief.Hindi ko gustong humarap sa kaninuman, pero mas mabuti na rin na si Cassy ang kumatok at hindi si Nicole o Zychi. Mas lalong hindi si Primo.Binuksan ko ang pinto at sinilip siya, nang makita na mag-isa lang siya at walang ibang kasama ay tinit
Elizabeth's Point of ViewNang mag-umaga, iritang-irita ako kay Nicole at Zychi. They're sending me weird looks like they always did when they want to say something, but couldn't.And in exchange for that, I give them the worst death glares I could muster, so they will understand that I don't appreciate them glancing at me like that. Effected naman iyon kahit paano dahil nag-iiwas sila ng tingin pero maya't maya ay ibabalik na naman ang tingin sa akin. Nakakairita.Sa hapag-kainan ay tahimik kaming lahat. Magkatabing nakaupo si Nicole at Zychie at kami naman ni Cassy ang magkatabi. Sa harap ko ay si Nicole, at katapat naman ni Cassy ang kaniyang fiancé.Nang hindi na makayanan ang ginagawa nila, ibinaba ko ang kubyertos sa pinggan at tinitigan silang mag-pinsan.Tumingin din sila sa akin, ngayon ay biglang naging tensyunado si Nicole."What's wrong? Ayaw mo nang kumain? O gusto mo ng ibang—""Ano ba’ng problema niyo?" Putol ko sa kaniya.Her eyes widened a fraction, and she looks con
Elizabeth'sI didn't wait for Primo to come back. I know myself better than wait for him.Muli kong binuksan ang shower at mabilis na nilinis ang katawan bago naglakad pabalik sa cottage.I was dripping wet, but I don't give a d*mn. Tulog na rin naman ang mga kasama ko kaya walang magrereklamo kung umakyat ako sa cottage nang basang-basa.Bago makaakyat sa hagdan ay naalala ko ang tuwalyang naiwan sa may dalampasigan. Binalikan ko ng tingin ang parte kung saan ko iniwan ang tuwalya, nang maispatan iyon ay dali-dali akong naglakad pabalik doon para kunin iyon.May mga buhangin na kumapit sa tuwalya kaya kailangan muna iyong ipagpag.Umihip ang malamig na nahangin. Nanginig naman ang katawan ko nang hinaplos nito ang balat ko. It was eerily weird to be out here at this hour.Siguro nga ay nababaliw na ako para isipin na lumangoy sa dagat nang ganitong oras. Pero kung hindi nangialam si Primo ay baka saglit lang din naman akong lumangoy at bumalik din agad sa cottage.I just want to clea
The party was great to be honest, but it was tiring.Sa flat bed ay magkatabing nakahiga si Cassy at Nicole. Kapwa lasing at namumula ang mga mukha.Mabuti na lamang at naiakyat pa namin si Cassy sa cottage kahit na lasing na lasing siya at ayaw na sanang magmulat ng mga mata.Tatlong bote ng Beach Bomb ang naubos namin kaya hindi na nakakapagtaka na makakatulog sila agad. Lalo na si Nicole na pilit na inubos ang natitirang alak sa container kahit na sinabi ko naman sa kaniya na mas matapang iyon. Ngunit hindi naman nakinig.Malakas pa naman ang tama ng ganoong klaseng alak.Pero ang kagandahan nito, hindi malala ang hangover kinabukasan kaya mas advantage pa rin naman.I grabbed my towel and wrapped it around my body. Hindi pa rin ako makatulog kaya nagpasya na akong lumabas saglit nang makapagpahangin.Tinulak ko ang sliding door at agad naman umihip ang malamig na hangin papasok sa loob ng cottage. Narinig kong umungol si Nicole, kaya napasulyap ako ng tingin sa kaniya. Hinila niya
Elizabeth's Point of ViewMy face hardened. Hindi ko na siya sinagot dahil walang kwenta ang mga sinasabi niya.She shouldn't assume that Primo has feelings for me. Dahil kahit kailan, hindi nagkaroon ng nararamdaman si Primo para sa akin."Pakidala na lang Kuya Nilo sa loob ng cottage, please." Pareho kaming nag-angat ng tingin ni Cassy sa pinanggalingan ng boses at nakita si Nicole na kasama ang mga katulong. Dalawang lalaki ang nagbubuhat ng airbed, samantalang nakasunod ang tatlong katulong na may dalang mga unan at comforter."I brought another set of Beach Bomb!" Excited na balita ni Nicole, saka itinaas ang tatlong bote ng iba't ibang klase ng alak para ipakita sa amin.Agad naman akong napailing.Beach Bomb tastes like an ordinary ladies drink, but little did they know... malakas ang tama nito.Sa una, parang walang nangyayari kahit na marami na ang nainom dahil late palagi ang epekto nito. At ngayon na expose pa kami sa malakas na hangin sa labas, talagang malalasing ang dal
Elizabeth's Point of View "Is it true?" Naupo si Cassy sa tabi ko, dala ang panibagong baso ng Beach Bomb. Her cheeks were red and I know it's not because of the sunburn. Kahit na nababad kami sa init ng araw kaninang hapon, hindi ganito kapula ang pisngi niya. Obviously dahil sa lasing na siya kaya namumula ang pisngi niya. Kapansin-pansin rin na namumungay na ang kaniyang mata. Sinabi ko naman sa kanila na sa loob na lang kami ng cottage uminom para hindi sila agad malasing. Pero nagpumilit si Nicole na sa labas kami para daw mas maganda ang tanawin habang nag-iinuman at nang madali lang ma-setup ang barbecue party na gusto niya. Lalo pa at bilog na bilog ngayon ang malaking buwan sa kalangitan. "What?" I looked at her for a moment and examined her face. Cassy is very pretty and I sometimes hate her angelic face. Kasi parang hindi siya gagawa ng kahit na anong kalokohan sa hitsura niyang iyan. Muli siyang sumimsim sa kaniyang inumin. "That you were Primo's first real
Elizabeth's Point of ViewI suddenly remember Khallel. Huli ko siyang nakita sa Elteko nang kasal ni First at ni Sanchel."How is he now?" Kuryuso kong tanong.Kinuha ni Nicole ang mga puting kurtina at sumulyap ng tingin sa akin. Ngumiti siya, ngunit walang emosyon ang kaniyang mga mata."I don't know. He looks okay na, but I'm not sure. Alam mo naman ‘yon, he's not comfortable to share his feelings and struggles."Tinulungan ko siya sa pagkabit ng kurtina. Dahil hindi niya abot ang mahabang stainless bar ay kailangan niyang kumuha ng tuntungan. Naghila siya ng upuan upuan. Hinawakan ko naman iyon para masigurado na hindi siya mahuhulog kapag tumutungtong na siya."Hindi na ba big deal sa kaniya ang nangyari?" I asked again.Simula nang takbuhan ni Maeve sa kasal si Khallel ay mas naging mailap na rin ang lalaki sa lahat ng tao.Siguro nahihiya din dahil naging laman na naman siya ng mga usap-usapan sa bayan.Iyon din ang naging dahilan kung bakit umalis si Madamé Sole sa San Gabriel