——
"AKIO!" malakas kong sigaw bago tumalon.
"Ma'am!" narinig kong pagtawag sa akin ng ilan sa mga tauhan ni Raul bago ako tuluyang nilamon ng tubig dagat.
I can swim! Tinuruan ako ni Akio! Kaya dapat lang na gamitin ko iyon para sagipin siya!
Madilim sa ilalim ng tubig. Para akong masusuka nang maramdaman ang sobrang sakit sa tagiliran. Hindi ko napaghandaan ang pagpasok ng lamig sa aking sugat. Mahapdi rin iyon dahil sa tubig-alat.
Tinalasan ko ang paningin. Madilim kaya mahirap hanapin si Akio. Kaya mas pinag-igi ko pa ang paglangoy. Nang tuluyang makita si Akio ay mabilis kong ikinampay ang mga paa.
Kaagad ko siyang hinila sa damit pagkatapos ay mabilis na sinakop ang kaniyang bibig. I'll do everything para mabuhay sila. Hindi ako papayag na iwan na naman ako ng mga taong malapit sa akin. Hindi ako papayag na may m
"Mom! Dad! I'm home!" Sigaw ko habang inilalapag ang aking bag sa sofa."Mommy?!" Sigaw ko ulit nang walang sumagot sa akin. That's new, everytime I got home from school lagi nila akong sinasalubong. Pero bakit parang iba ngayon? Parang ang tahimik yata? "Manang, nasaan sila Mommy?" Pagtawag ko sa aming mayordoma. Kahit ang mga kawaksi ay wala. Naiinis na ako. Hindi ako natutuwa sa ganitong biro."Ate?!" Naiiritang tawag ko sa aking Ate Moreen."What the hell is wrong with them?" Takang tanong ko sa sarili bago naglakad papunta sa kusina. I'm thirsty. I need water—nah, I want orange juice.
"Tito Max, thank you." Sabi ko sa matalik na kaibigan ni Daddy na siya ring abogado ng pamilya namin. Sinamahan niya akong bisitahin ang pamilya ko sa sementeryo."You're always welcome, Alex." Nakangiting sabi sa akin ni Tito Max. Bahagya nitong hinagod ang aking likod. Marahil ay naaawa na naman ito sa akin dahil sa nakikitang emosiyon sa aking mga mata habang pinagmamasdan ang mga pangalang nakaukit sa parisukat na bato."Sige po Tito, iwan niyo na lang po muna ako. Susunod na lang ako mamaya sa bahay." Walang ganang sabi ko—hindi pa rin inaalis ang tingin sa puntod."Alright,mag-ii
Pagkatapos mananghalian ay nagpasya akong magpahinga muna saglit. Masyadong mahaba ang naging biyahe ko dagdag pa na napakataas ng sikat ng araw.Habang nakahiga sa kama ay hindi maalis sa isip ko ang mga sinabi ni Jason. Bakit nga ba walang kahit na anong picture o information si Roman sa internet? Anong taon na ngayon, kahit sino yata pwedeng mahanap sa internet. Unless, may mali sa information na nakuha ni Jason. Was it really Roman?Nakakakulo ng dugo ang hayop na Roman na iyon. Ipinapangako ko talagang hahanapin ko siya at ako mismo ang magpapahirap sa kaniya gaya ng ginawa niya sa pamilya ko. Pagbabayaran nilang lahat ang pagkamatay nila Daddy. Hindi ako titigil hangga't 'di ko nakukuha ang inaasam kong hustis
"Ma'am Alex, mamamasyal po ba ulit kayo?" Tanong sa akin ni Joan nang makalabas ako ng villa. Ika-apat na araw ko na ngayon dito sa resort. It went well, so far. I don't know for the next days."Oo sana. Hindi ba't nabanggit mo sa akin na may isla rito na pag-aari din ng mga magulang ko? Gusto ko sanang tumungo roon." Nakangiti kong sabi sabay labas ng cellphone para tawagan si Jason. Simula kasi nang huli ko itong makausap ay hindi pa ito muling tumatawag. Gusto ko lang ng update ukol sa ipinapagawa ko sa kaniya."Ay, opo. Meron pong motor boat na maghahatid sa bawat turista sa isla na iyon Ma'am. Gusto niyo po bang sumabay na sa kanila?" Tanong ni Joan habang nakasunod sa akin.&nb
MALAKAS ang hanging tumatama sa aking mukha. Nasa bangka pa rin kami ni Raul at hanggang ngayo'y hindi pa nakakarating sa Isla Paradiso; ang islang pagmamay-ari ng aking pamilya. Hindi naman kalayuan ang isla pero parang sinasadya ni Raul na ihinto ng paulit-ulit ang bangka. Nakakairita!"Kailan mo ba ititigil iyang ginagawa mo?!" Irita kong tanong na ikinangisi niya lamang. Napakasarap lunurin ng lalaking ito. Kung hindi ko lamang siya crush baka kanina ko pa iyon ginawa."Sadyang tumitigil mag-isa ang makina. 'Wag kang mag-isip ng kung ano riyan." Pasupladong sagot niya sa akin. Nakakainis. Napakasakit na sa balat ng sikat ng araw. Namumula na rin ang pisngi ko dahil doon at sa pagkainis sa lalaking kasama ko ngayon.
MARAHAN kong iminulat ang aking mga mata. Kasabay niyon ang aking paghikab at pagkirot ng aking kanang braso.Kaagad akong napatingin sa aking braso nang maramdaman ko ang telang nakatali roon. Ginamot yata ni Raul ang sugat ko.Well, wala naman ibang gagawa niyon kundi siya lang."Gising ka na pala." Kaagad lumipat ang aking tingin sa pintuan kung saan naroon si Raul. May hawak siyang palangganitang may tubig at bimpong puti na nakasabit sa kaniyang balikat. Meron ring plastic bag na sa tingin ko'y kinalalagyan ng gamot para sa sugat ko.Why is this man so handsome even in his simple shirt and faded jeans?"Nasaan tayo?" tanong ko sabay bangon pero dagli ring napabalik nang gumuhit ang kirot sa aking braso."Here, let me." naramdaman ko ang paghawak ni Raul sa aking kaliwang braso at likod. The heat that I felt before is starting to envelop my sanity.
HINDI ko alam kung saan ako matatakot. Sa kaalamang nandito sa resort ang taong papatay sa akin o sa mga nagbabagang tinging ibinibigay sa akin ngayon ni Raul.It's almost midnight. May ilang oras nang nakakaalis sina Tito Max at Cean.Naisipan kung lumabas saglit para magpahangin. Hindi kasi ako makatulog dahil sa sinabi ni Tito Max."You." malamig na sabi ni Raul nang makalapit siya sa akin.Akma akong aalis nang mabilis niyang hinawakan ang kanang braso ko. Ramdam ko ang sakit nang mahigpit na pagkakahawak niya roon."I told you to stay! I told you not to leave without me!" nagtatagis ang mga bagang na sabi niya sa akin."I've waited for you but you—.""Bullshit!" sigaw niyang ikinatahimik ko. "Lie to me and you'll be punish."What the fuck? Sino siya sa akala niya? Kung umasta siya parang pagmama
NOBYO ko na ba si Raul? Kami na ba? Wala naman kasi siyang sinasabi. Alam kong sinabi niyang gusto niya ako. Pero hindi naman maliwanag kung kami na ba talaga."Alex, gusto mong mamasyal?" tanong sa akin ni Raul nang makita niya ako sa duyan.Kaagad akong umiling. Medyo masakit pa ang katawan ko, gusto ko munang magpahinga."Dito na lang tayo." sabi ko bago ko siya hinila paupo sa duyang inuupuan ko.Napangiti na lamang si Raul bago niya ako niyakap. Pilit na isiniksik ko ang aking mukha sa kaniyang leeg. Napakabango niya, natural na amoy."Are you okay?" nag-aalalang tanong sa akin ni Raul habang hawak niya ako sa aking pisngi. Isang matamis na ngiti ang ibinigay ko sa kaniya bilang sagot.Natatawang hinalikan ako nang mabilis ni Raul sa labi. Pagkatapos ay muli niya akong niyakap."Swimming tayo?" pagyaya ko kay Raul. 
——"AKIO!" malakas kong sigaw bago tumalon."Ma'am!" narinig kong pagtawag sa akin ng ilan sa mga tauhan ni Raul bago ako tuluyang nilamon ng tubig dagat.I can swim! Tinuruan ako ni Akio! Kaya dapat lang na gamitin ko iyon para sagipin siya!Madilim sa ilalim ng tubig. Para akong masusuka nang maramdaman ang sobrang sakit sa tagiliran. Hindi ko napaghandaan ang pagpasok ng lamig sa aking sugat. Mahapdi rin iyon dahil sa tubig-alat.Tinalasan ko ang paningin. Madilim kaya mahirap hanapin si Akio. Kaya mas pinag-igi ko pa ang paglangoy. Nang tuluyang makita si Akio ay mabilis kong ikinampay ang mga paa.Kaagad ko siyang hinila sa damit pagkatapos ay mabilis na sinakop ang kaniyang bibig. I'll do everything para mabuhay sila. Hindi ako papayag na iwan na naman ako ng mga taong malapit sa akin. Hindi ako papayag na may m
PUTING kisame ang bumungad sa akin. Naririnig ko ang pagtunog ng makinang nasa gilid. Pati na rin ang mabining tunog na likha ng hangin mula sa bukas na bintana."Alex, gising ka na!" sabi ni Jason bago lumapit sa akin.Mabilis kong inilibot ang tingin. Nasaan siya? Bakit wala si Raul?"Nasaan ang asawa ko?" mahina kong tanong na ikinaiwas ng tingin ni Jason. Bakas sa mukha nito ang pag-aalinlangan. Maging ang pag-aalala ay dumaan sa kaniyang mga mata."Nasaan si Raul?!" mariin kong ulit sa tanong."Two days kang tulog dahil sa maraming dugong nawala sayo. Sa loob ng dalawang araw na iyon, maraming nangyari." sagot sa akin ni Jason na ikinabangon ko. Tila pinunit ang tagiliran ko nang maramdaman ang kirot mula roon."What happened?" naiiyak ko nang tanong."Nakatakas si Maximo." sagot niya sabay i
ISA pang malakas na sampal ang pinadapo ko sa pisngi ni Mr. Lim. Pakiramdam ko'y mamamaga ang palad ko dahil sa lakas niyon."That's for killing my Dad! And this, for betraying Saavedra!" galit kong sigaw bago muli siyang sinampal.Hindi ko na nakayanan ang pagpatak ng mga luha ko. Kahit papano'y parang nabawasan ang bigat na dinadala ko nang masampal ko si Mr. Lim.Isang pagtawa ang kumawala sa bibig ni Mr. Lim. Nakaluhod ito sa harap ko habang hindi tumitigil sa pagtawa. "Your father betrayed me first. Ipinangako niyang sa akin niya ipapamahala ang Saavedra na nakabase sa Canada. Pero anong ginawa niya, he humiliated me in front of everyone! Pinahiya niya ako at sinabing gahaman!" sigaw ni Mr. Lim."Because you are. Sino ka para pamahalaan ang pinaghirapan ng Daddy ko. Yes, you invested a lot of money pero hindi sapat iyon para pagkatiwalaan ka ni Daddy."
"I WANT them dead!" mariin kong sabi sa mga tauhan ni Raul. Walang nagawa ang mga ito kundi ang tumango. "Mag-iingat kayo, matinik rin si Maximo.""Huwag po kayong mag-alala Ma'am Alex. Mag-iingat po kami." nakangising sagot ng isa sa kanila.Nang makaalis ang mga ito'y pasimple kong binuksan ang laptop. Pinipilit kong pigilan ang sarili na tumawa nang malakas.Napakauto-uto ni Maximo. Anong akala niya, ibibigay ko ang mga hinahanap niya ng gano'n-ganoon na lang? Hindi ako bobong katulad niya."Kaunting-kaunti na lang, matatapos na ang lahat." mahina kong sabi bago muling pinanood ang mga ebidensiyang nakuha ko kay Maximo."Alex!" Taas ang kilay na napatingin ako kay Jason nang pumasok ito. Bakas sa mukha niya ang pagod at pag-aalala."What do you want?" Mataray kong tanong. Ang sabi ni Raul, mag-ingat raw ako kapag nariyan si Jason. E
MALAMIG akong napatitig sa salaming nasa banyo. Umaga na naman at kailangan kong harapin ang mga kampon ng demonyo sa opisina.Pinagbawalan na ako ni Raul na pumasok. Pero hindi ako pumayag, baka mas lalong matuwa si Maximo kapag nalaman nitong nagtatago ako.Hindi ako natatakot sa kaniya. Ilang beses ko nang kinaharap ang kamatayan, ngayon pa ba ako makakaramdam ng takot? Isa pa, nangako naman si Raul na pasasamahan ako sa mga tauhan niya. Mas maigi iyon, para kahit papaano'y mapanatag ang kalooban ko."Are you sure about this?" kunot ang noong tanong ni Raul habang nag-aalmusal kami.Mahinang pagtango ang isinagot ko sa kaniya. Hindi ko na alam kung pang-ilang beses niya na akong tinanong niyon. Alam kong nag-aalala siya para sa akin, pero hindi naman pupuwedeng dito lang ako sa bahay.
MALAKAS na ibinalibag ko ang hawak na baso. Nagkalat sa sahig ang mga bubog pati na rin ang natapong alak. "Anong ibig mong sabihin?!" "B-Boss." nahihintakutang sabi ng isa sa mga tauhan ko. "Nakita na lang po namin na wala na siyang buhay sa bahay na tinutuluyan niya. Mga dalawang araw na po siguro siyang walang buhay. Wala rin po doon si Raul." Isang malakas na sapak ang binigay ko sa kaniya. Nagngangalit ang ngiping sinakal ko ang kaharap. "Nasaan ang mga anak ko?! Nasaan si Moreen?! Nasaan si Rafael?!" nanlalaki ang mga matang tanong ko sa kaniya. Wala akong pakialam kung tumutulo man ang dugo sa kaniyang ilong. Ang mahalaga sa akin ngayon ay makita ko si Moreen at Rafael. "Boss! Nariyan na po ang bangkay ni Ma'am Moreen." anunsiyo ng k
MARAHAN akong umalis sa pagkakayakap kay Raul. Hindi ko na talaga kaya ang pananakit ng tiyan. Kanina pa nagrereklamo ang sikmura ko."Where are you going?" Muntik na akong mapatalon nang biglang hawakan ni Raul ang aking kamay.Nanghihina ang tuhod na napaupo ako sa kaniyang kama. "Kanina pa ako nagugutom. Sasaglit lang ako sa labas, baka may bukas na nang ganitong oras." sagot ko habang nakatingin sa relong pambisig. Alas-kuwatro na nang umaga. Hindi ko na talaga matiis ang gutom.Mapatitig ako kay Raul nang halikan niya ang aking kamay. "Mag-ingat ka, bumalik ka kaagad pagkatapos mo." may ngiting sabi niya bago pinakawalan ang aking kamay."I will." sagot ko na lamang bago tuluyang lumabas sa kaniyang kuwarto.Walang gasinong tao sa hallway ng hospital. Kung matatakutin lang ako'y baka kumaripas na ako ng takbo. Pagdating ko naman sa lobby ay marami-rami na akong namamataang mga bagong dating. Ang iba'y paseyente ang iba nama'y mga bantay na sag
WHAT the hell happened just now?Hanggang sa makasakay kami sa kotse'y hindi pa rin umaayos ang magulo kong pag-iisip. Tila nagsama-sama na ang lahat. Para akong mababaliw."I need answers!" Mariin kong sabi sa dalawang lalaking kasama ko. Panaka-naka ko silang sinusulyapan habang nagmamaneho ako. Pareho silang may iniinda kaya ako na lamang ang nagmaneho."Aabutin ako ng kamatayan kapag nagpaliwanag kami ngayon. Dalhin mo muna kami sa hospital Alex." Salubong ang kilay na sabi ni Akio.Huminga ako nang malalim bago sumulyap sa katabing si Raul. "Ikaw! Malayo sa bituka iyang tama mo, magsalita ka!" inis kong sabi kay Raul.Seryosong tumingin siya sa akin. Pagdaka'y ngumiti nang matamis bago ipinikit ang mga mata. "We'll explain later. Tama si Akio, babe. Dalhin mo muna kami sa hospital. Kasalanan mo rin naman kung bakit dumating sa ganitong punto." nakangising sabi niya sa akin. Nakuha niya pa talaga akong sisihin? Mga hayop na 'to!"Huwag m
"BUT, seriously, you need to be careful. Hindi lahat naaayon sa plano mo Alex." seryosong sabi ni Raul pagkatapos niyang tumawa nang pagkalakas-lakas."I know what I'm doing." sagot ko na lamang bago muling hinarap ang laptop.Saglit na katahimikan ang namayani sa pagitan namin ni Raul. Pasimple ko siyang sinulyapan. Pero halos mamula ako nang makitang nakatitig siya sa akin."What?" takang tanong ko."May bigla lang dumaan sa isip ko." sagot niyang nagdala ng lamig sa buo kong katawan. "Tungkol sa isang importanteng tao sa buhay mo, Alex.""What do you mean?" tanong kong parang biglang naintriga."Maliban kay Maximo, may isa ka pang kalaban." Bigla akong nanlamig. "Kasabwat siya ni Maximo. Ayaw ko sanang sabihin sayo dahil alam kong hindi mo kakayanin.""Sino?"—MATALIM ang mga matang nakatitig ako sa screen ng laptop. Walang paglagyan ang galit at puot sa puso ko. Nag-uumapaw, na parang gusto nang sumabog.