Share

Chapter 4

last update Last Updated: 2023-03-22 18:11:05

“KAPAG sinabi ko na umire ka umire Irene, okay?!”

Parang nag-eeco sa pandinig ni Irene ang boses ng kaniyang doktora.

Naiintindihan naman niya ang sinasabi nito lalo na ramdam na ramdam niya ang sakit sa kaniyang balakang na parang mahihiwalay ito sa dalawa.

Ngunit sa panahon na iyon ay wala siyang lakas ng loob para manganak, nanghihina siya.

“Irene!”

Muling tawag sa kaniya na ikinailing niya ng marahan.

“H-hindi ko kaya doktora,”

Hindi nagustuhan ng kaniyang doktora ang narinig na iyon kung kaya tinapik tapik nito ang kaniyang pisnge.

“Kapag hindi mo ginawa ay mawawala sa’yo ang anak mo! Ang tagal mong inalagaan ang bata sa loob ng tiyan mo ngayon ka pa ba susuko?”

Pagpapalakas ng loob nito habang hinihimas ang kaniyang tiyan.

Dahil sa narinig ay sunod-sunod na tumulo ang kaniyang luha.

“P-pero si Kayla…”

Natigilan sandali ang doktora niya at napatingin sa mga nurses na kasama niya. Hindi lingid sa kanila ang nangyari kay Kayla dahil nakita nila ito ng dinala sa ospital bago pa siya dumating.

“Gagaling si Kayla, okay? Irene lalabas na ang bata umire ka na!”

Kahit na nahihirapan ay sinubukang umire ni Irene ngunit hindi sapat iyon upang ilabas ang bata.

Na-alarma ang mga nagpapa-anak kay Irene dahil kapag hindi niya nailabas agad ang bata ay siguradong hindi ito mabubuhay.

“Magsasagawa tayo ng cesarian ngayon ‘din!”

Deklara ng doktora ni Irene na ikinatango naman ng mga ito at agad na kumilos.

Walang magawa si Irene kundi ang humingi ng tawad sa kanila habang umiiyak at tinuturukan ng anesthesia.

“Shh… sige na Irene, kami ng bahala sa anak mo,” sabi nito sa kaniya at maya-maya ay naging tahimik na ang paligid habang ginagawa ang cesarian sa kaniya.

Ngunit ang ikinagulat ng mga ito ay ng makitang dalawa ang bata na sinapupunan niya.

Napangiti ang mga ito dahil doon ngunit hindi muna sinabihan si Irene dahil siguradong matutuwa ito.

Si Irene naman ay tulala nalang na nakatingin sa kisame. Mayroong nakatabing na kurtina sa bandang tiyan niya upang hindi niya makita ang nagaganap. Wala naman siyang nararamdaman hindi katulad kanina.

Bigala niyang naalala ang laging sinasabi sa kaniya ni Kayla na madadalian siyang manganak kapag naglakad sila palagi sa umaga ngunit ngayon sa tigas ng kaniyang ulo ay naging cesarian siya.

Maya-maya ay nakarinig siya ng isang iyak ng bata.

“D-doktora? Lumabas na ang anak ko?”

Nakaramdam siya ng kakaibang saya sa kaniyang puso ng marinig ang iyak ng kaniyang anak. Feeling niya ay lumabas na ang kalahati ng kaniyang buhay.

Ngunit ang mas ikinagulat niya ay ang isa pang iyak ng sanggol na ikinalaki ng mata niya.

“D-dalawa?!”

Sumilip sa kaniya ang isang nurse habang may ngiti sa labi nito.

“Kambal ang anak mo ma’am Irene!”

Hindi makapaniwala si Irene sa kaniyang narinig at muling napatulo ang kaniyang luha.

Kaya naman pala ang bigat ng kaniyang tiyan dahil dalawang bata ang kaniyang nasa tiyan.

‘Mommy, daddy, nakikita niyo po ba ako? Dalawa ang anak ko,’

Mahinang bulong niya sa sarili habang umiiyak.

‘S-salamat, mommy, daddy!’

***

IRENE

NAGISING ako na mga anak ko agad ang aking hinanap. Tandang-tanda ko pa ang nangyari ng manganak ako at kambal sila!

“Ma’am Irene, sakto at gising ka na,”

Napatingin ako sa pinto at doon ay pumasok ang dalawang nurse na may dalang infant crib kung saan andoon ang dalawang maliit na sanggol.

“S-sila na ba ang mga anak ko?”

Nakangiting tumango ang mga ito sa tanong ko.

“Ito po ang unang lumabas, si baby boy then sunod si baby girl,”

Nang maramdaman ko ang init ng katawan nila nang ibinibigay sila saakin ay hindi ko maiwasan na maiyak.

Ipapabuhat sana nila ito saakin kanina pero nawalan ako ng malay, ngayon tulog na tulog silang dalawa habang nasa bisig ko.

“Mababait sila ma’am, hindi sila madalas kung umiyak. Kapag nagugutom lang tyaka sila iiyak,”

Napatingin ako sa nurse ng sabihin niya iyon kaya hindi ko na naiwasan na magapasalamat.

“Naku ma’am walang ano man! Hihingin na nga po pala ang names nila,”

Sabi nito saakin at inilabas nila ang kanilang clip board upang isulat doon ang pangalan ng kambal.

Ako naman ay napatingin muli sa dalawang anghel na dumating sa buhay ko.

Actually, marami kaming pinagpilian ni Kayla, syempre katulong ko siya sa pag-iisip ng pangalan.

Dahil hindi namin alam kung babae o lalaki ba ang anak ko ay tig-isang boy and girl name ang inisip namin.

“Ivan and Kylie Legazpi, ‘yan ang pangalan nilang dalawa,”

Nakangiti kong sabi at lumingon sa nurses na may ngiti sa kanilang mga labi.

Tama, hinango namin ang pangalan saaming dalawa lalo na at kaming dalawa ang nag-alaga sa kanila. Ang nakakatuwa lang ay hindi ko akalain na magagamit namin ang dalawang pangalan na iyon, siguradong matutuwa si Kayla kapag nalaman niya.

Dahil doon ay naalala ko si Kayla.

“N-nurse, kumusta na si Kayla? Nandito siya diba? Anong lagay niya?”

Natigilan sila sa tanong ko habang ang kambal ay biglang umiyak na tila alam nila ang sinasabi ko kaya agad ko naman silang pinatahan.

“Ma’am tingin ko kailangan na munang dumede ng kambal, recommended ho namin na until six months breastfeed muna bago lumipat sa bottle,”

Tumango naman ako sa sinabi nila at pinadede na muna ang mga ito. Gutom na pala sila kaya umiyak.

Muli akong tumingin sa dalawang nurse at kita ko na hindi sila makatingin saakin. Nalungkot ang puso ko dahil doon.

Anong nangyayari kay Kayla?

---

LUMIPAS ang isang linggo tyaka ko lang nagawang bisitahin si Kayla.

Sa pintuan palang ng kwarto nito ay hindi na ako makagalaw ng makita ko siyang nakahiga sa hospital bed at natutulog.

Maputla na ang katawan nito at malaki na ang pinayat niya, malalim na ‘rin ang kaniyang mga mata na tila puyat palagi.

Iniwan ko muna ang mga bata sa nursery room at pinayagan na nila akong bisitahin siya.

Wala kaming komunikasyon ni Kayla sa nakalipas na mga araw, tanging si ate Che lang ang bumibista saakin at binabalitaan ako tungkol sa kalagayan ng kaibigan ko. Tuwang-tuwa pa nga ito sa kambal.

Nang makalapit ako sa kaniya ay kusang bumukas ang mata niya dahil mukang naramdaman niya ako na naroroon.

Nagulat siya ng makita ako habang ako naman ay agad na napaiyak.

“K-kayla, bakit? Bakit hindi ka nagsabi saakin?”

Tumulo na ‘rin ang luha niya dahil sa tanong ko at paulit-ulit na humingi ng tawad saakin. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at niyakap siya ng sobrang higpit.

Pangako, hindi kita iiwanan Kayla, kahit ano pang mangyari gagawin natin ang lahat para gumaling ka.

Matapos naming umiyak ay ipinaliwanag niya saakin ang lahat. Iyon pala ay alam iyon ng mga magulang niya at tumatanggap na siya ng basic treatment na nahinto ng mawala ang mga ito.

Simula ‘daw noon ay hindi na niya pinansin ang sakit niya tutal ay ayos naman siya ngunit bigla nalang ‘daw itong lumitaw at unti-unting tinatalo ang katawan niya.

Pinagalitan ko siya, ako naman ang nag sermon sa kaniya dahil hindi manlang niya sinabi saakin. Kung hindi pa siya madadala sa ospital ay hindi ko nalaman.

Nagkapatawaran ‘din naman kaming dalawa at ako agad ang pinagalitan niya dahil nalaman niya pala na mahina ang loob ko nu’ng manganak ako.

Natawa nalang ako dahil doon at nagkwento ako tungkol sa kambal.

Tulad ng sabi ko sa kaniya ay dinala ko ang kambal sa kaniya at masaya niyang binuhat ang mga ito. Kita ko ang saya sa muka niya, alam ko na matagal na niyang iniintay na mabuhat ang kambal.

“Grabe, hindi ako makapaniwala na dalawa sila! Tiganan mo, kamukang kamuka mo si Kylie! Siguro kamuka ng daddy niya si Ivan ano?”

Napangiti ako sa sinabi niya at nagkibit balikat. Ano nga bang malay ko sa totoong ama nila? Pero dahil na ‘rin nabanggit ni Kayla ang tungkol sa ama ng mga ito ay sinabi ko sa kaniya ang balak ko.

“Kayla, balak kong hanapin ang daddy nila,”

Natigilan siya sa sinabi ko at hindi makapaniwalang napatingin saakin.

“Akala ko ba wala kang balak na hanapin pa ito?” Napatango ako sa sinabi niya dahil totoo iyon.

Sinabi ko talaga na hindi ko na hahanapin ang daddy ng anak ko dahil bukod sa hindi ko siya naaalala ay hindi ko sigurado kung tatanggapin niya ang mga bata.

Sigurado naman ako na hindi niya ‘rin ginusto ang nangyari saamin, baka nga magulat pa ‘yun na bigla akong lilitaw tapos malalaman niya na may anak na siya hindi ba?

“Ayoko sana talaga, kaso naaawa ako sa mga anak ko kung hindi nila makikilala ang daddy nila,” napatingin si Kayla sa kambal na dilat na ang mga mata at nakatingin sa kaniya na tila ba nakikita siya.

“Tama ka, hindi ko ‘rin gusto na lumaki sila ng walang ama. Paano mo siya hahanapin?”

“Babalik ako sa bar, siguradong may list sila doon,”

***

NAPATIGIL si Roger at Eugene sa pag-aasikaso sa isang file ng bigla nalang bumukas ang pintuan ng office nito at parang masisira iyon sa lakas ng pagbukas nito.

“Tumawag saakin ‘yung staff sa bar, Eugene! Sabi nila may naghahanap ‘daw na babae sa unit na tinuluyan mo noon!”

Agad na napatayo si Eugene dahil sa narinig na sinabi ng kaibigan at dali-daling kinuha ang kaniyang white cane.

“Bring me there, Mason.”

Seryosong sabi niya na ikinatango naman ni Mason.

Nagkatinginan sila ni Roger at nag thumbs up pa ito sa kaniya kaya napangiti silang dalawa.

---

“ARE you trying to say that you don’t have a CCTV?!”

Agad na pinigilan ni Mason at Roger si Eugene ng muntik na nitong sugudin ang staff na kausap nila tungkol sa babaeng naghahanap dito.

“Eugene, calm down! Kung hindi nag fa-function ang CCTV nila sa paligid! Maraming CCTV sa paligid!”

Pagpapakalma ni Mason sa kaibigan na ikinatayo ng maayos ni Eugene at binitawan na nila ito.

Natakot naman ang lalaking kausap nila dahil muntik na siyang sugudin ni Eugene, kilala niya ito at sa pagkaka-alam niya ay masungit ‘daw ito. Mukang hindi nagkakamali ang mga chismis na iyon.

Humarap si Mason sa lalaki at nginitian ito.

“Thank you sa information, but please fix your CCTV. Malaking tulong sana kung nakuhaan niyo siya,”

Ngumiti ng alanganin ang lalaki sa kaniya at humingi ng tawad pagkatapos ay dali-daling umalis doon.

“Do whatever you can Mason! Nanggaling na siya dito! Hindi na ako papayag na hindi natin siya makita!”

Seryosong sabi ni Eugene na ikinatango naman nito.

Buong akala niya talaga ay makikita na nila ang babae, ngunit pagkarating nila doon wala na pala ito. Tapos nang tanungin nila ang CCTV ay hindi ‘raw iyon gumagana at inaayos pa.

Kung minamalas ka nga naman, napakaraming araw para masira ang CCTV at talagang sumakto pa kung kailangan pumunta ang babaeng kinababaliwan ni Eugene.

Napatingin si Mason kay Roger at tinanguan siya nito kaya napabuntong hininga nalang at naiiling na sumunod sa mga ito sa kotse.

Laptop nalamang niya ang gagamitin para ma-hack ang ibang CCTV sa paligid ngunit napahinto siya sa pagkalikot sa laptop ng makitang kahit isa ay hindi gumagana.

Mayroong ibang gumagana ngunit hindi na kita doon ang babae na sinasabi ng lalaki.

Ayon dito ay nakasuot ito ng isa polo na kulay puti at itim na slacks, ngunit wala siyang makita na babaeng ganoon ang suot.

Nag-aalala siyang napatingin kay Roger na nasa likuran nila. Siya kasi ang driver tapos nasa tabi niya si Eugene at sa likuran si Roger.

Pinanlakihan siya ng mata nito ngunit napailing lang siya.

“What is it, Mason? Did you find her?”

Nagulat sila pareho ng magsalita si Eugene, ang lakas talaga ng pakiramdam nito.

“E-eugene ano kasi—”

“Go straight to the point,” putol na sabi nito na ikinalunok nanaman niya.

“W-wala akong makita. ‘Yung CCTV sana na nakatutok dito sa kabilang kalsada pero sira. Doon naman sa iba walang nahagip na kuha nu’ng babae. Tingin ko nag taxi lang siya,”

Nakita ni Mason ang pagkuyom ng kamao ni Eugene na ikinalunok niya.

“Eugene, siguro may paraan pa. Kumalma ka muna, tutulungan ko si Mason,”

Agad na nagpasalamat si Mason kay Roger ng iligtas siya nito sa galit ng kaibigan.

“Sh*t!”

Akala niya’y hindi na ito magagalit ngunit nagulat siya ng biglang hampasin ni Eugene ang nasa harapan nito.

“Bakit hindi gumagana ang mga putang*na na CCTV dito?! I want you to handle that, Mason! Kapag hindi pa naayos ang mga CCTV dito ipapasara ko lahat ng business nila!”

“O-oo sige,”

Hindi kailangan magtaka ni Mason kung paano iyon magagawa ng kaibigan dahil kahit anong negosyo pa ‘yan kaya niyang pabagsakin, sa yaman ba naman ng mga Alvarez sisiw lang iyon sa kaibigan.

***

IRENE

“IRENE hija? Pwede ba kitang makausap sandali?”

Napahinto ako sa paglalakad ng may tumawag saakin, paglingon ko ay nakita ko ang doctor ni Kayla kaya pakiramdam ko mas lalong bumigat ang aking loob.

Pumayag naman ako sa gusto niya at sinama ako nito sa office niya. Kinakabahan ako, sa itsura palang nito ay alam ko na hindi na maganda ang ibabalita nito saakin.

Galing pa naman ako sa labas at mabigat ‘din ang loob ko dahil hindi ko nakilala ang ama ng mga anak ko.

Sabi sa bar noon pa ‘daw nabura ang listahan nila ng gabing iyon sa bar. Wala naman na akong magagawa kaya hindi na ako nagtagal doon at umalis na.

“Doc? May probelma ba sa kaibigan ko?”

Mayroon siyang ibinigay saakin na mga X-ray at CT-scans kung kaya kinuha ko naman iyon.

“Tatapatin na kita Irene, si Kayla ay mayroong brain cancer which is called anaplastic ganglioglioma. Unfortunately, in rare cases the glial cells within a ganglioglioma can transform to a higher grade. When this happens, they are reclassified as a grade 3 glioma because they have become more aggressive and more difficult to treat.

At this stage they would be considered cancerous. This type of tumor tends to recur after surgery, so radiotherapy and chemotherapy would be used to help control the progression,”

Napatahimik ako sandali dahil sa sinabi ng doctor. Prinoproseso pa ng utak ko ang lahat ng sinabi niya, it means require ng surgery hindi ba?

“K-kung ganon o-operahan po ba si Kayla? Gagaling po ba siya kapag na-operahan na?”

“Tatapatin na kita Irene, maliit ang chance na makaligtas siya dahil sa grade ng kaniyang cancer kahit na ma-operahan siya. Kaya i-re-recommend ko sa’yo na dalhin siya sa ibang bansa. Na-irecommend na namin siya sa pinakang magaling na hospital sa states, malaki nga lang ang gagastusin niyo. Pero hindi mo masisigurado sa’yo kung makakaligtas siya,”

Mas lalo akong nanghina dahil sa sinabi nito saakin.

Bigla kong naalala na nitong nakaraang mga araw lang bago mangyari ang lahat ng ito ang saya pa namin.

Bakit bigla nalang nangyari ito?

Bakit dumating ang ganitong kabigat na probelma?

Hindi ko kaya na mawala si Kayla, siya nalang ang natitira kong pamilya bukod sa mga anak ko.

Kapag nawala siya hindi ko kakayanin. Paano ko mapapalaki ang kambal ng ako lang?

“P-pero may chance pa naman po na mabuhay siya diba?” tumango siya sa tanong ko kaya nabuhayan naman ako dahil doon.

“Pero malaki ang gagastusin niyo—” hindi ko pinatapos ang sasabihin niya saakin dahil inunahan ko na siya.

“Wala po akong pakialam sa gastos doc, basta gumaling si Kayla. Kailan po ba kami lilipat sa ibang bansa?”

---

“IRENE? Nakita mo ba ang daddy ng kambal?”

Ngiting tanong ni Kayla saakin ng pumasok ako sa loob ng silid niya.

Pagkatapos akong kausapin ng doctor ay kinausap ko ang mga nagbabantay sa kambal dahil aalis na kami bukas. Alam ko na masyadong mabilis ang lahat pero sabi ng doctor ni Kayla ay kailangan niyang ma-operahan agad lalo na hindi sigurado kung gagaling siya after ng operation.

Kapag na-operahan siya kailangan pa niyang magtagal sa ospital para mamonitor kung tuluyan bang nawala ang cancer niya sa utak.

“Irene?”

Napakurap ako ng tawagin akong muli ni Kayla. Ngumiti ako sa kaniya at naupo sa tabi niya.

“Hindi ko nakita e, sabi sa bar nawala ‘daw ang list nila kaya bumalik nalang ako dito,”

“Ganoon ba? Sayang naman. Pero bakit parag problemado ka jan? Pwede naman tayong tumayo na mommy at daddy ni Ivan at Kylie! ‘Wag kang panghinaan ng loob jan!”

Ito ang nagustuhan ko kay Kayla, palagi siyang positive kung mag-isip. Kahit na alam kong alam niya sa sarili niya na unti-unti ng lumalala ang sakit niya.

Naalala ko sabi ng nurses saakin na sumasakit na ang ulo ni Kayla gabi-gabi at nagsisimula na siyang sumuka ng dugo.

Mas malaki na ang pinayat niya ngayon at ayon sa nurses malaki ang posibilidad na ipakalbo na si Kayla. Kapag naiisip ko ‘yun naiiyak nalang ako.

“Kayla may sasabihin ako sa’yo,” ngumiti siya saakin habang nakatingin at tila inaabangan ang susunod na sasabihin ko.

Humugot muna ako ng maraming lakas ng loob bago nagsalita.

“Nakausap ko ang doctor mo, ang sabi niya kailangan ka nang ilipat sa states bukas for your operation. Sabi niya maliit ang chance na malampasan mo ang sakit mo pero hindi tayo pwedeng sumuko. Kahit na mahal ang operation ay kailangan mo pa ‘ring magpagamot okay? Hindi ka namin iiwan ng kambal,”

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya at nakita ko ang pagtulo ng luha niya pero agad naman niya iyong pinunasan.

Ngumiti siya ng malaki saakin at umiling, nakikita ko ang pagkislap ng mga mata niya pero mas halata ko na ang pagod sa tingin na iyon.

Hindi na niya magagawa pang itago saakin ang nararamdaman niya dahil unti-unti nang nanghihina ang katawan niya.

“T-thank you, Irene. Nararamdaman ko naman ang kakaiba saakin kaya expected ko na ito. Mabuti nalang at naibenta na natin ang properties namin at ang kumapanya, magagawa nating bayaran ang bayarin at makakalipat tayo sa ibang bansa,”

Niyakap ko siya ng sobrang higpit dahil sa sinabi niya.

Alam kong mahirap sa kaniya ang sitawasyon niya pero positive pa ‘rin siya at hindi manlang siya tumutol tungkol sa pagpapagamot niya.

Gusto pa niyang mabuhay, gusto pa niyang malampasan ang sakit na ito kaya sasamahan ko siya hanggang gumaling siya.

“’Wag kang mag-alala Irene, dadalawin ka lagi namin ng kambal. Kailangan mong gumaling okay? Gagawin natin ang lahat para gumaling ka,”

---

(SIX YEARS LATER)

“I do not care! You maniac!—argh! Let go of me! I can walk!”

Binitawan nga ako ng dalawang guard na humila saakin palabas opisina na pinapasukan ko.

Inis na nilisan ko ang kumapanya na iyon dahil bastos ang may ari. Nakakainis lang, sana pala naniwala na ako sa pakiramdam ko na maniac ang boss!

Mapa-matanda o bata ang may ari ng kumpanya na pinapasukan ko lahat sila manyak!

Pang ilang kumpanya ko na ba itong napasukan bilang secretary? Ganito ba talaga sa states?

Nakakainis!

Gusto ko lang namang magtrabaho ng maayos ayoko ng with benefits! Anong tingin nila saakin bayarang babae?! Tsk!

Related chapters

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 5

    SUMAKAY nalang ako sa Taxi para makauwi na sa bahay. Napabuntong hininga ako ng sumandal sa kinauupuan ko. Anim na taon na ang nakalipas, sa anim na taon na ‘yon ay marami na ang nangyari. Noong una ang akala ko ay hindi na gagaling pa si Kayla. Unang taon, pangalawang taon, nawawalan na ako ng pag-asa pero dumating bigla ang isang araw ng sabihin ng doctor na nagkaroon na ng progress ang sakit niya. Simula noon ay nagtuloy-tuloy ang progress niya at nitong nakaraang taon lang ay gumaling na siya. Yes, inabot ng halos limang taon ang gamutan ni Kayla, pabalik balik kasi ang sakit niya. Nakailang operasyon na ‘din siya at sa awa ng Diyos ay gumaling ang kaibigan ko. Cancer free na siya! Wala ng mas sasaya pa saakin ng ideklara siyang cancer free ng doctor. Halos sambahin ko na nga sila dahil sa pagliligtas sa kaibigan ko. Ang kaso sa kabila ng paggaling niya ay ang pagkaubos ng pera na naitabi niya pati na ako. May kaunti akong pera kaso para sa panggastos nalang namin araw-araw

    Last Updated : 2023-03-22
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 6

    “MOMMY, you are spacing out again!” Napakurap ako ng magsalita si Kylie na kaharap ko nga pala ngayon. Naiwan kaming dalawa sa hapagkainan dahil wala na si Kayla at Ivan at mayroon ‘daw panonoorin sa TV. Linggo ngayon at naisip ko na ‘wag na munang maghanap ng trabaho dahil pagod pa ako, pagod sa mga nalaman ko. “S-sorry anak, iniisip ko lang kung matatanggap ba ako sa trabaho ko,” Well, half true naman ang sinabi ko. Sana lang talaga matanggap ako sa mga pinag-applayan ko, ang dami kaya nu’n! Kapag ni isa walang tumawag saakin ipapasunog ko kumpanya nila, joke lang. “Do not worry mommy! Alam ko pong matatanggap ka, ikaw pa po ba?! Bukod sa maganda na matalino pa! Sa inyo nga po ako nagmana ng kagandahan at katalinuhan,” Natawa ako sa sinabi niya at pinisil ang ilong nito. Kahit kailan talaga ang ang taas ng self confidence ng anak ko, ayos lang naman ‘yun dahil alam ko na walang mang-aapi sa kaniya kapag pumasok na sila. Mabuti nalang tinuruan namin silang magtagalog ni Kayla,

    Last Updated : 2023-03-22
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 7

    ROGER “WHO do they think they are? My parents?!” As I expected, alam kong kanina pa siya kating-kati magreklamo pero hindi niya lang ginawa. Katatapos lang ng board meeting ni Eugene at maging ako ay nagulat sa sinabi ng isa sa mga andoon. Ayon dito ay kailangan na niya ng asawa o ‘di kaya ng tagapagmana. Kung hindi siya magkakaroon ay isa-isa ‘daw silang aalis sa kumpanya. Gusto ko ngang matawa kanina kaso baka ma-offend ko pa sila. My name is Roger Salazar, matagal na akong naninilbihan sa mga Alvarez at noong una ay butler nila ako pero ngayon palagi na akong kasama ni Eugene dahil na ‘rin hindi siya nakakakita. “I want you to handle that old man, Roger. Lintik lang ang walang ganti,” “Paano mo siya gustong patay!n?” taka kong tanong sa kaniya. Sa ilang taon kong kasama si Eugene kabisadong kabisado ko na ang mga hilig niya at gawin. Nakita ko ang pag ngisi niya na nagpatayo ng balahibo ko. “Make him suffer until he begs us to kill him instead,” “Copy that, Eugene.” Pagk

    Last Updated : 2023-03-23
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 8

    “TINANGGIHAN niya. Actually, hindi ko pa nasasabi sa kaniya pero inunahan na niya ako ng no,” Sabi ko kay Eugene pag pasok ko sa kotse niya. Nandito kami ngayon sa eskwelahan ng anak ni Irene. Nalaman ko kasi na ngayon ang first day ng mga ito kaya binalak ni Eugene na puntahan ito at alukin muli ng kasal. Katulad ng inaasahan ko, hindi talaga papayag si Irene lalo na’t mas mahalaga sa kaniya ang kaligtasan ng mga anak niya kahit gaano kalaking pera pa ang iharap mo sa kaniya. “As expected from her,” ngising sabi ni Eugene na ikinatahimik ko. Don’t tell me nahulog nanaman siya sa naka one-night-stand niya?! Ngayon ko lang siya nakitang ganitong ka-interesado sa babae pagkatapos nang anim na taon simula ng ipahanap niya ‘yung babaeng ‘yun! “Did you do what I ask you to do Roger?” “Yes. Nasabihan ko na ang mga kumpanya na ‘wag siyang tanggapin,” “Good. Now, let’s go to her next destination,” Napabuntong hininga ako ng tahimik dahil sa sinabi niyang iyon at pina-andar na ang sasa

    Last Updated : 2023-03-23
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 9

    IRENE “WELCOME to our company, Ms. Irene Legazpi,” Tayong sabi ng nakausap ko na lalaki at inilahad ang kamay sa aking harapan kaya tumayo ‘din ako at nakangiti kong tinanggap ang kamay niya. “Thank you! Kung alam mo lang kung gaano ka ka-hulog ng langit para saakin,” Katatapos ko lang pirmahan ang kontrata na ibinigay niya saakin. Three year contract lang iyon pero sapat na para makaipon ako sa laki ba naman ng sweldo! Walang wala ang sweldo ko noong nasa ibang bansa pa ako. Ngunit pagkatapos kong sabihin iyon ay nakita ko ang pag ngiwi niya kaya nagtaka ako. “May problema ba?” Mukang natauhan naman siya sa tanong ko at nakangiting umiling saakin. “So, ano? Tara na? Siguradong inaabangan na tayo ni boss ngayon. Akala ko matatagalan ako sa paghahanap ng kapalit e,” Tumango ako sa kaniya at nakangiting sumunod. Hindi pa ‘rin ako makapaniwala hanggang ngayon na may trabaho na ako. Hindi na ito katulad kanina na ‘they made a mistake’ dahil totoong totoo na! Nakapirma na ako ng

    Last Updated : 2023-03-24
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 10

    LAKING pasasalamat ko dahil umalis sila Eugene isang oras matapos kong makita ang muka niya. Hindi pa ‘rin ako makapaniwala na kamukang-kamuka niya si Ivan. Hindi ako sigurado kung siya ba talaga ang ama ng kambal pero bakit kamukang-kamuka niya ang anak ko?! Arghh! Masisiraan ako ng bait e! Dahil sa nalaman ko hindi ako makapag focus ng maayos sa trabaho, mabuti nalang at kahit papaano may nagawa ko. Actually, hindi ko naman talaga kailangan na mag trabaho ngayon dahil katatanggap lang saakin pero gaya ng sabi ko gusto ko magpakita ng magandang impression kahit na hindi maganda ang pagkakakilala ko sa boss ko. Napatingin ako sa orasan at nakita kong 3:30 na pala ng hapon. Sigurado akong uwian na ng kambal ngayon. Napabuntong hininga ako dahil doon, paano kung totoong si Eugene ang ama nila? Ano nalang ang sasabihin ko sa kanila lalo na sinabi ko pa naman na iniwan kami ng daddy nila. Isa pa paano ko nga ba malalaman na siya talaga ang ama ng kambal? Ipa-DNA ko kaya? Napatapik a

    Last Updated : 2023-03-24
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 11

    “E-EUGENE ALVAREZ?!” Sabay na sabi ni Irene at Kayla na halos pa sigaw na nga dahil sa pagkabigla nila. Tumango naman ng sunod-sunod si Kylie dahil doon. “Yes po mommy, he told us that she knows you. Is he, our daddy? He looks exactly like kuya!” Napakurap si Irene dahil sa tanong ni Kylie. Napatingin siya kay Kayla at kita niya na pinanlakihan siya nito ng mata na tila sinasabi na magpaliwanag ka saakin mamaya. Napabuntong hininga siya dahil doon at muling tumingin sa mga anak. “Can mommy not answer that question? I’m so tired today, I want to sleep early.” Napa cross finger si Irene sa ilalim ng kanilang lamesa matapos niyang sabihin iyon. “Oo naman po mommy! Kylie, stop asking mommy questions. For sure she was very tired,” Napatingin siya kay Ivan dahil sa sinagot nito na iyon. Nakaramdam siya ng konsensya dahil sa sinabi ng kaniyang panganay. Kahit na nakangiti ito sa kaniya ay alam niya na nagtataka na ‘rin ito. “Ganon po ba? It’s okay mommy! Kami nalang po bahala dito at

    Last Updated : 2023-03-24
  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 12

    MAAGANG pumasok si Irene dahil pursigido pa ‘rin siya na ipakita na hindi magsisisi sila Eugene na tinanggap siya nito bilang secretary niya. Ngunit ang akala niyang maayos na kaniyang pagpasok ay hindi pala. “Hey you!” Narinig niya ang sigaw na ‘yun pero hindi siya lumingon tutal wala naman pangalan niya. Ngunit napahinto siya ng biglang mayroong humila ng kaniyang buhok na ikinatigil niya sa paglalakad. “Arghh!” daing niya. “Kapag tinatawag ka huminto ka! Kebago-bago mo dito maka-asta ka kala mo kung sino?! Anong pinagmamayabang mo na ikaw ang secretary ni boss?!” Napakunot ang noo niya dahil doon at laking pasasalamat nalang niya dahil binitawan na ng kung sino mang babaeng iyon ang kaniyang buhok dahil kung hindi hindi siya magdadalawang isip na gantihan ito. Napatingin siya sa kaniyang likuran kung saan andoon ang babaeng galit na galit sa kaniya o tamang mas sabihin na inggit? Hindi iyon ang unang beses na nakaranas nang ganon si Irene dahil sa totoo nga ay mas marami s

    Last Updated : 2023-03-24

Latest chapter

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 56

    “KYLIE!” Dali-daling lumapit si Eugene sa anak nang makita niya itong umiiyak sa sulok ng higaan na naroroon. “Anak ayos ka lang ba?! Nasaan si mommy?!” Doon lang napaangat nang tingin si Kylie dahil hindi niya nabosesan ang ama sa sunod-sunod na putok ng baril sa paligid. Nang makilala si Eugene ay mas lalong napaiyak ang bata at niyakap ang ama. “D-daddy! Nakaka-alala na po ako! Kinuha ni kuya Elijah si mommy! Tinutukan po siya ng baril sa ulo!” Natigilan si Eugene dahil sa narinig. Una nalaman niya na naaalala na siya ng anak at masaya siya doon, pero nang sabihin nito ang ginawa ni Elijah sa asawa ay mas lalong sumiklab ang galit sa puso niya. “Eugene! Ako nang bahala kay Kylie! Kailangan mong iligtas si Irene!” “Tito Keith!” Napalingon sila pareho sa nagsalita at agad na niyakap ni Kylie ang tito na matagal na niyang hindi nakikita. Niyakap naman siya pabalik ni Keith pero tumingin ito kay Eugene. “Eugene tumatakbo ang oras!” Dahil doon ay napatango si Eugene a

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 55

    BUMALIK na si Irene sa trabaho. Ang daming nagulat na employees dahil sa pagdating niya at nagsimula nanaman ang mga bulong-bulungan pero wala siyang pakialam doon. Ang mahalaga sa kaniya ay ang makapasok. Ilang beses pa nilang pinagtalunan ni Eugene ang pagpasok niya sa trabaho at kasama na doon ang plano nila na tapusin na ang kasamaan ni Elijah. Alam ni Irene na hindi siya titigilan ng lalaki kaya nga sinadya niya na pumasok dahil maaaring makuha siya nito. Dahil naging busy na sina Eugene sa pagligtas kay Irene noong isang linggo itong nawala ang dami na nitong tambak na trabaho. Katulad nang normal na araw nila ay hindi na sila halos magkitaan dahil sa daming kailangan gawin. Nalaman niya mula sa asawa kung kanino nito nalaman kung nasaan siya, kay Keith. Nagtataka pa ‘rin siya kung bakit biglang nawala si Keith. Ayon kay Eugene ay kasama pa nila ang lalaki na iligtas siya pero bigla nalang itong naglaho na parang bula. Alam niya na may nangyayari kay Keith ngunit hindi niya

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 54.2

    Napahinto si Elijah sa paglalakad at napatingin muli sa kaniya. “Anong plano?” Sinabi niya dito ang naiisip niya na ikinangiti ng malaki ni Elijah at hinawakan ang magkabilang balikat ng tauhan niya na iyon. “Magaling! Sabi ko na nga ba at ikaw ang pinakang pinagkakatiwalaan ko sa lahat!” Napangiti ng malaki ang tauhan ni Elijah dahil sa papuri niya na iyon at yumuko ng bahagya dito bilang paggalang. “Now go! Dalhin mo siya saakin!” Nagpaalam na ang lalaki kay Elijah at naiwan siya mag-isa doon. Iyon nalang ‘din ang naiisip niyang huling plano para makuha si Irene. Dinadalangin niya na sana makuha na niya ang mahal niya dahil kung hindi niya ito makukuha sisiguraduhin niya ‘din na hindi ito makukuha ni Eugene. Maya-maya pa ay bumalik na muli ang tauhan niya at tinulak nito papasok sa loob si Hannah na nanghihina dahil hindi pa siya kumakain at pinapahirapan pa siya ng mga ito. “Well, well! Welcome again Hannah!” Napatingin si Hannah sa nagsalita at napakuyom ng kamao ng makit

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 54.1

    “H-hindi kami naniniwala na ikaw ang dahilan kung bakit wala na si Jess!” Napaangat ako ng tingin ng biglang magsalita si RC. “Tama si RC! Biktima lang kayo! Diba sabi mo may kumuha sa inyo? Malamang na sila ang may kasalanan kaya ‘wag kang himingi ng tawad saamin Ms. Violet—I mean Irene,” segunda na sabi ni Lyn na ikinailing ko. “H-hindi niyo naiintindihan—” “They are right mommy! Wala kang kasalanan!” Napahinto ako sa pagsasalita ng sumabat ang kambal. Lalo akong naiyak dahil doon, hindi ko maiwasan na sisihin ang sarili ko. Naramdaman ko na mayroong humawak sa magkabila kong balikat at paglingon ko kay si Eugene iyon. “Wife, I already told you that it is not your fault. Kung mayroon mang dapat sisihin dito ay si Elijah iyon. Kung nandito si Jess alam ko na yun din ang sasabihin niya kaya please lang ‘wag mong sisihin ang sarili mo.” Napayakap ako kay Eugene dahil sa sinabi niya at umiyak sa dibdib niya. Ilang minuto ‘din kami na nasa ganoong ayos hanggang sa kusa akong humiw

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 53

    IRENE NANG idilat ko ang mga mata ko ay sumalubong saakin ang kisame na familiar saakin. “’Wag kang maingay Kylie baka magising si mommy,” “Anong ako? Ikaw kaya ang maingay kuya!” Napalingon ako sa nagsasalita at nakita ko ang kambal. Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko dahil isang linggo ko silang hindi nakita, akala ko nga ay hindi na ako makakauwi sa kanila dahil kay Elijah. “Mommy!” Nakita ako ni Kylie na gising na kaya dali-dali itong lumapit saakin at niyakap ako. Kita ko na nagulat ‘din si Ivan pero agad ‘din itong sumunod sa kambal niya at niyakap ako ng mahigit. Nagsimula na silang umiyak kaya maging ako ay lalong napaiyak dahil doon. “M-mommy bakit ang tagal mong nawala! Hindi ko po kaya na wala ka!” iyak na sabi ni Kylie kaya hinimas ko ang likuran niya. “I-I’m sorry mommy, I’m not strong enough to save you…” mahina namang sabi ni Ivan ngunit sapat na para marinig ko dahil sa leeg ko siya nakasuksok habang umiiyak. Si Kylie naman ay nasa bewang ko nakayaka

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 52

    “W-WALA na si Jess…” Paulit-ulit na sinasabi ni Irene ‘yan sa kaniyang sarili matapos niyang marinig ang pinag-uusapan ni Elijah at nag tauhan nito. Isang linggo na ‘rin ang nakakaraan magmula nang kunin siya nito. Sinubukan niyang tumakas ngunit hindi niya magawa, nahuhuli pa nga siya. Mabuti at hindi siya sinasaktan ni Elijah kapag nahuhuli siya dahil nagpapalusot lang siya na naiinip na doon. Sinakyan niya ang gusto ni Elijah, sasakyan niya ito hanggang sa makakuha na siya ng pagkakataon na makatakas. Pero lahat ng iyon ay nasira nang malaman niyang wala na ang kaibigan. Bumalik sa kaniya ang huling araw na magkasama sila ni Jess. Nangako pa siya dito na magkikita pa sila ulit. “My love? Umiiyak ka ba?” Agad na napalingon si Irene sa nagsalita at sumiklab ang galit niya ng makita si Elijah. “W-wag kang lalapit saakin! You liar! Sinungaling ka at mamamatay tao Elijah!” Natigilan sandali si Elijah dahil sa sinabi ni Irene pero sinubukan pa ‘rin niyang lapitan ang babae

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 51.2

    SAMANTALANG si Jess naman ay takot na takot at palingon-lingon sa likod niya kung mayroon bang sumusunod sa kaniya. Ayon sa naghatid sa kaniya oalabas ay dumeretsyo lang siya at lumiko sa kanto na madadaanan niya at may high way na doon. Hindi naman siya nabigo dahil kita na niya ang high way. Hindi siya makapaniwala na pinakawalan talaga siya ng mga ito! Ngunit kusa siyang napahinto ng biglang may sumulpot na ilang lalaki. Napaatras siya dahil doon at agad na kinabahan. “W-wag kayong lalapit!” sigaw niya sa mga ito pero seryoso lang sila at sa isang iglap ay nakalapit na ang dalawang lalaki’t sabay nilang pinaputok ang baril sa tagiliran niya. Sa bilis nang pangyayari ay nakaramdam nalang ng sakif si Jess sa kaniyang katawan at kusang bumagsak sa lupa. “M-ms. Violet…” mahinang sabi niya kasabay ng pagtulo ng luha nito. Nakita pa niya ang pag-alis ng dalawang lalaking bumaril sa kaniya. Tama, sino bang gugustuhin na magpakawala sa kaniya gayong nakita niya ang lahat. Sunod-suno

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 51.1

    BIGLANG tumawa si Irene matapos niyang marinig ang sinabi ni Hannah. Si Jess naman na nanginig dahil sa takot sa sinabi ni Hannah ay napatingin ‘din kay Irene nang hindi makapaniwala. “Anong tinatawa-tawa mo?!” “Ikaw! Nakakatawa ang sinabi mo Hannah! Inamin mo lang naman na ikaw talaga ang pumatavy sa magulang ni Kayla.” Biglang tumingin ng seryoso si Irene kay Hannah. “Yeah, finally you confess it. I have my reason now to k!ll you. Buhay ang kinuha, buhay ‘din ang kapalit.” Napaatras si Hannah dahil sa nakikita niyang Irene ngayon. Sa ilang taon niya itong nakasama noon nang bata pa sila ay tahimik lang ito at palaging sumusunod sa mga magulang niya. Nang mawala ang ari-arian nito at tuluyan nang naging walang-wala si Irene and to think na nagka-trauma ito sa kaniya. Pero ang kaharap niya ngayon? Ibang-iba na ito. Parang hindi na si Irene Legazpi na takot sa kaniya at uto-uto. “H-hindi mo ako madadaan sa salita!” Ngumisi si Irene dahil sa sinabi ni Hannah lalo na nautal ito. “

  • Hiding the twins of a blind billionaire    Chapter 50.3

    Laking pasasalamat ni Randy at nanjan si Ivan dahil binitawan na siya ni Eugene. Akala niya takaga katapusan na niya. “Ivan?” hindi makapaniwalang sabi ni Eugene at agad na yumakap sa kaniya ang anak. “Nakita ko na pinalo nila sa ulo si mommy, daddy! I’m not strong enough to save her kaya tinawag ko si tito Randy kaso wala na sila! It’s my fault daddy!” Agad na lumuhod si Eugene para makapantay niya ang anak. Pinahid niya ang luha sa pisnge ng anak at umiling dito. “No, don’t blame yourself. Kasalanan ni daddy dahil iniwan namin siya. Wag kang mag-alala anak hahanapin natin si mommy. Hindi ako papayag na may kumuha sa kaniya.” Tumayo na si Eugene matapos niyang yakapin sandali ang anak at tinignan si Randy na agad naman nitong ikinakuha ang ibig nitong mangyari at dali-daling naglakad oalabas. Sumunod lang sila kay Randy hanggang sa makarating sila sa 20th floor kung saan ang floor na pinagtatrabahuhan ng tatlong babaeng iyon. Iisa lang ang department nila at sakto na kabab

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status