Kabanata 2

Kabanata 2

“Tulala ka na naman, bitch.”

Napatingin si Chandria sa pinsan niyang parang kabute kung saan-saan sumusulpot. Inirapan niya na lang ito at muling dinilaan ang kanyang biniling dirty ice cream kanina nang dumaan ang mamang sorbetero sa parke kung saan siya nag-jo-jogging.

“Umagang-umaga, ice cream pinapapak mo?” tanong ni Eris at naupo sa couch.

“Umagang-umaga nandito ka?” pagtataray ng dalaga. “Ano na namang kailangan mo?”

Eris sat on the couch and looked at her. “Hindi ba pwedeng magpunta ako rito? Sobrang boring sa bahay. At saka teka lang, dirty ice cream ba ‘yan? Kumakain ka na ng ganyan?”

Wala sa sariling napatingin si Chandria sa kanyang kinakain na ice cream at binalik ang tingin kay Eris na nakatitig din sa kanya. Ngayon niya lamang napagtanto ang bagay na ‘yon. Ever since she was a kid, she hates dirty ice cream. Kahit ilang bata na ang nagsasabi sa kanya kung gaano kasarap ito ay hindi niya ito tinitikman.

Who knows how they made it, right?

Pero ngayon…

“I don’t know,” wala sa sariling sambit niya at bumaling sa hawak niyang ice cream. “I was craving for it so I bought it. Masama ba ‘yon?”

Umiling si Eris. “Wala namang masama roon. But the question is, why the hell are you craving for it? Are you on your period?”

Hindi. Wala siyang dalaw ngayon. Tumingin pa siya sa kanyang pambisig na relo para malaman ang araw at para siyang nanlumo nang makita ang petsa.

“Delayed ako,” she whispered. “Bakit ganun?”

Suminghap si Eris nang marinig ang sinabi niya. “Are you serious right now? Delayed ka? Ilang araw na?”

She bit her lower lip and said, “Three weeks, I guess.”

Eris’ lips parted while looking at her. Nakaramdam naman ng kaba si Chandria sa uri ng tingin ng pinsan niya sa kanya. And at this moment, she badly want to know what the hell is going on inside her cousin’s head.

“What?” hindi mapigilang itanong ni Chandria.

“Hindi kaya…” Bumaba ang tingin ni Eris sa kanyang tiyan. “…buntis ka?”

Her eyes widened. “What the hell?! No way! What nonsense are you talking about?”

She told Eris everything, from the bar, to accidentally meeting Marco’s cousin─ whom she had a one night stand, until the next morning. Hindi na niya ikinuwento pa na nakalimutan niyang kunin ang suot niyang panty sa pad nito. Of course, it’s very embarrassing to admit such happened to her!

Kaya naman alam niyang hindi maiiwasang isipin ‘yon ni Eris. Pero hindi, e. Hindi maarok sa isipan ng dalaga na posibleng mangyari ang bagay na ‘yon. Sobrang sharpshooter na siguro ng lalaking ‘yon kung sakali, ‘di ba?

‘Baka sadyang delay lang ko? Anemic or something kasi lagi na akong nagpupuyat?’ pangungumbinsi niya sa kanyang sarili.

“Then how will you explain your delay menstruation, huh? At saka… oh my gosh. You’re blooming! Look at your cheeks,” her cousin said.

Nangunot ang noo ng dalaga. “What the heck are you talking about? I have my skin care routine, Eris. Do I look like shit everyday for you to say I’m blooming today?”

Eris shook her head. “That’s not what I mean. You look pretty, okay? You’re gorgeous. Pero ngayon parang iba, e. Your skin is glowing. Hindi ka ba nagsusuka tuwing umaga?”

“No.” Umiling si Chandria at napabuga ng marahas na hininga. “You’re just overthinking. I am not pregnant. At isa pa, maybe we used protection that night. He’s a what again? A billionaire? Sa tingin mo he’ll risk donating semen to some stranger out there? Mag-isip ka nga.”

Natahimik si Eris dahil dito. Chandria rolled her eyes at her cousin and finish eating her dirty ice cream. Nilapag niya ang plastic cup sa center table at niyakap ang throw pillow saka tinuon ang tingin sa TV. Hindi niya maintindihan ang palabas pero ang makitang may alagang pusa ang bidang babae ay naaliw siya.

Ngunit kahit na nakatitig ang mga mata ni Chandria sa tv ay hindi maalis sa isip niya ang naging haka-haka ni Eris kanina. She’s delayed and she’s having some weird cravings. Pero hindi naman siya nagduduwal tuwing umaga, e. So, she’s positive that she’s not pregnant.

And she will never be. Hindi pa parte sa mga plano niya ang magkaroon ng anak dahil unang-una sa lahat, siya lang ang nag-iisang anak ng mga Montellana. Kailangan niyang may mapatunayan. She needs to be the best daughter. She has to. Kaya ang magkaroon ng anak ay ang pinakahuling gusto niyang mangyari sa buhay niya.

“Nga pala,” panimula ni Eris dahilan para lingunin niya ito. “Hindi mo pa ba kinakausap si Solene? I heard she’s two months pregnant. Kanina pa raw nila nalaman.”

The mere mention of her best friend’s name felt like a stab in her chest. Nakakalungkot kasi isipin na sa kabila ng sobrang tagal nilang magkaibigan, Solene chose to betray her. She felt so betrayed the moment she knew that Solene is dating Marco, her long time crush.

Kaibigan na niya si Solene kahit noong pre-school days nila. Si Solene ‘yung taong nalalapitan niya at mas nakakaintindi sa kanya. They share some of their personalities that made them grew closer to each other as days go by. Kaya naman alam ni Solene na gusto niya si Marco.

She met Marco when they visited Paris. Alam ni Solene na may gusto siya kay Marco but then sadly, Solene fell in lov with Marco. Hindi rin niya masisisi si Solene dahil maraming rason para magustuhan ang isang Marco Singh. At saka, alam ni Chandria na hindi ginusto ni Solene ang mahalin si Marco dahil hindi nadidiktahan ang puso kung sino ang kanilang mamahalin.

‘Pero hindi naman siguro masama ang makaramdam ng lungkot, sakit, at pagkabigo, ‘di ba?’ tanong ni Chandria sa kanyang isipan.

“Ayan, malungkot ka na naman.”

Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang pinsan na ngayon at nakatingin sa kanya. Chandria immediately looked away and heaved a deep breath. Mahina siyang umiling mapait na ngumiti kay Eris.

“I’m not,” pagtanggi ng dalaga. “I’m happy for them I wish them well.”

Kahit ang totoo ay hindi. Nasasaktan siya at ayaw niya ‘yon. Sobra. Pero para saan pa ang pagluluksa niya? Kung kahit umiyak pa siya ng ilang baldeng luha, hindi na mapapasakanya ang lalaking minahal niya ng sobra?

Mukhang napansin ng kanyang pinsan ang pagiging malungkot niya kaya naman inaya siya nitong mag-mall. Aayaw sana siya ngunit siguro ay panahon na rin para magliwaliw dahil halos dalawang linggo na rin siyang nagmumukmok dito sa loob ng kanilang bahay.

They headed to the mall and tried different kinds of arcade games. Ngunit sa halip na makalimot ay mas lalo niya lang naalala ang kaibigang si Solene. They used to play here and have fun together. Dito rin nila minsan napag-uusapan ang tungkol kay Marco.

Chandria was about to shoot the ball when she felt her whole world spin. Bahagya siyang tumigil at maagap namang hinawakan ni Eris ang kanyang pulso at nabitiwan niya ang kanyang hawak na bola.

“Are you okay?” rinig niyang tanong ni Eris.

Nilingon niya si Eris at sasagot na sana ngunit mas lalong umikot ang kanyang paligid at bago pa man niya masagot ang katanungan ng pinsan ay tuluyan na siyang nilamon ng dilim

NAPAHILOT SI LEON sa kanyang sintido habang binabasa ang documents na ng binigay ng kanyang sekretarya habang ang sekretarya niya naman ay abo’t abot ang kaba sa gilid. Marahil ay takot ito sa magiging reaskyon niya habang binabasa ang dokumento.

“Do take me as a fool?” mahina ngunit malamig na tanong ni Leon.

“S-sir, h-hindi po─”

“Then what the fuck is this?” Pabalya niyang nilapag ang folder sa mesa. “Fix this mess or pack up your things.”

Lahat ng mga taong malapit sa kanila ang table ay napapatingin sa kanilang pwesto. They’re in a public place that’s why he’s trying to control his anger. Sinong hindi magagalit kung ang dokumentong ipinasa sa kanya ay puro may correction mark? That is very unprofessional. And he can’t handle this fucking mess.

Tumayo siya at naglakad palabas ng restaurant na ‘yon para umalis na. Hindi naman dapat siya nandito in the very first place, e. His’ father’s client decided to meet here. In other words, the business he went here for wasn’t his. Kaya ganito na lang ka-unprofessional ng sekretaryang napunta sa kanya.

Habang naglalakad ay tinawagan niya ang kanyang ama. Tatlong ring lamang nangyari dahil agad nitong sinagot ang tawag.

“Yes, Leon?”

“I need a new secretary,” he said. “Your secretary is very incompetent. I don’t like it.”

“What do you mean?”

Sasagot pa sana siya ngunit nang mapadaan siya sa sa arcades ay nangunot ang kanyang noo dahil ang daming nagkukumpulang tao. And he doesn’t like gossip at all so he turned to continue walking when someone stepped out of the arcade, carrying a woman in his arms. Agad na nangunot ang noo ng binata.

“I’ll explain to you later,” sambit niya sa kanyang ama bago ito ini-off at naglakad palapit.

Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit nais niyang makita ang babaeng buhat-buhat ng lalaking ‘yon. Hahabulin niya sana ito ngunit hindi na niya ito naabutan pa. Leon tilted his head a little and watched how they hurriedly went inside the ambulance.

Pinilig na lang ni Leon ang kanyang ulo at bumuntong hininga. Hindi niya maintindihan kung ano ang pumasok sa isip niya kanina para sundan ang lalaking buhat ang babaeng nahimatay.

Nahimatay ba talaga?

He doesn’t know. And it’s none of his business after all. Kaya naman tumalikod na siya at nagtungo sa parking lot. He get in inside his car and drove off.

Bumalik sa isipan ni Leon ang babaeng ‘yon, ang babaeng nakasama niya nang gabi matapos ang kasal ni Marco, ng pinsan niya. He doesn’t understand why he’s so invested to know that woman. Ang mga CCTV footage na nakuha niya ay hindi makita ang mukha ng dalaga dahil nakatungo ito. The only thing that is clear to him is the rose tattoo on her back. Bukod doon ay wala na siyang makita pa.

And the funniest thing is that, he had her left undies hidden and kept. Nakatago ito pati ang suot nitong heels. He doesn’t believe in fairy tales at all but he can’t help but think she’s Cinderella who runaway, leaving her shoes in hurry. Ang magkaiba lang, madaling araw na siyang umalis habang si Cinderella ay hating-gabi.

Leon heaved a very deep breath and gripped his steering wheel tightly.

If faith will lead him back to her, he’s looking forward to meet her again. It would be a great pleasure to meet her and know about her more.