“What am I gonna do now?” she asked.Busy kasi si Calista sa pagtulong sa kanya kung paano takpan ang kiss marks na iniwan sa kanya ng binata. To be honest, she feels kinda relieved that someone understands her situation without judging her.“Wala,” sagot ng pinsan. “Wala kang dapat na gawin. Alangan namang sabihin mo kay Tita na mayroong nangyari sa inyo at ng mapapangasawa niya. The best thing you can do now is to distance yourself from him.”Hindi siya makasagot. Alam niya kasi sa kanyang sarili na hindi niya ‘yon magagawa. Aiden is such a temptation. Kahit anong distansya niya rito, sadyang paglalaruin ng tadhana ang kanilang buhay.She looked in front of the mirror. She look sleepless, yet there’s an after-sex glow in her face. Alam niya ‘yon. Minsan na rin siyang nagkaroon ng kaibigan na sobrang active ang sex life. Kaya kahit papano ay medyo may alam siya sa mga ganito.“I want to leave this place,” she said. “I’ve been dying to leave this place because I know that Aiden and I
“WHAT HAPPENED?” nag-aalalang tanong sa kanya ni Marcella sabay hawak sa kanyang pisngi. “Are you hurt?”Umiling siya rito at tipid na ngumiti. “No, I’m not. I’m totally fine.”“Ano ba kasi ang nangyari? Ang sabi sa ‘kin ng mga tauhan mo ay na-ambush kayo. I was scared that something might happen to you and to my daughter,” anito. “Kilala mo ba kung sino sila? Did you see their faces? Tell me so we can warn them.”Umiling siya rito. Hinawakan niya ang kamay nitong nakahawak sa kanyang pisngi. “We’re fine. I think that was just one of my rivals in the race.”“Why didn’t you use your gun?” usal ni Marcella. “I checked the bullets are still there. Bakit hindi ka nanlaban? Baka kung napano ka.”“Your daughter was with me,” he replied and looked away. “I don’t want to scare her. She was even thinking I’m a criminal.”Sa kanyang sinabi ay mahina itong napahugot ng malalim na hininga. “I’m sorry about that. Ganoon lang talaga si Bliss. Hindi niya alam ang mundong ginagalawan ko. All I know is
Ramdam niya ang pagdampi ng malamig na hangin dala ng aircon na nakatayo sa gilid nang biglang hinila ni Aiden pababa ang kanyang pag-ibabang salawal. She tried to move but her hands are pinned behind her. Isang singhap ang kanyang pinakawalan nang muling dumampi ang palad nito sa pisngi ng kanyang pang-upo. She let out a small groan and bit her the bed sheets.“Are you really not going to tell me?”“I am telling you the truth,” she replied. Muli na namang dumapo ang palad nito. And she can feel it burning. Mukhang namumula na. “I’m talking to a friend, Aiden. Please, believe me and stop this. Baka mahuli tayo ni mommy.”Naramdaman niya ang paghimas nito sa kung saan palaging dumadampi ang palad nito. She thought he’s going to stop. Ngunit hindi. He slapped her butt cheek again, twice. She buried her face on the bed and groaned.Not because of the pain. Because she’s starting to feel otherwise. She’s turned on, and that’s a big shame.“I’m counting,” usal nito. “If you’re not going to
“Anong gusto mong inumin, hijo? Juice? Kape? Tea?” offer ni Marcella sa kanilang binata na tahimik lang sa hapag.Hindi maiwasang makaramdam ng pagkailang ni Bliss. Nandito sila ngayon sa dining area dahil saktong naluto na raw ang pananghilian nila. She’s sitting beside Conrad—the guy she met from the club—and across from her mothe dahil makatabi ito at si Calista.Si Aiden naman ay na sa dulo ng mesa, sa tabi niya. Ito ang nagsisilbing padre de pamilya. Well, he’s indeed already a father. Hindi pa nga lang nito alam. And now, she wonders; ano kaya ang magiging reaksyon ni Aiden kapag nalaman nitong mayroon na itong anak?“Ayos na po ako. I just had my lunch outside. I was having a hard time finding the exact location that Bliss told me. Masyado kasing maingay sa club nang banggitin niya kung saan siya nakatira ngayon,” nakangiting sagot ni Conrad.Gustong tampalin ni Bliss ang sariling noo dahil sa labis na katangahang kanyang nagawa. Why the hell would she tell a stranger her house
“Yup! Marrying became a pressure to us, as an only child.”Gulat niya itong tinignan. “Only child ka rin?”He hummed and smiled. Habang siya naman ay patuloy lang sa pagdila sa kanyang ice cream na binili ng binata kanina. Nandito sila ngayon sa Lingayen Beach, pinapanood ang paghampas ng alon sa mga bato. But this is not like any other ordinary beach. It has a calm water, with grayish-brown sand.May dalang kotse kasi si Conrad kaya’t kahit saan sila magpunta ay si go*gle map lang ang kanilang inaasahan. Kung ililigaw man sila nito, ayos lang dahil dalawa naman silang maliligaw.“I’m an only child too, Bliss. That’s why they’ve been pressuring me to have a child on my own. Guilt tripping me with words like ‘I don’t know if I can still see the daylight tomorrow’ and such. And honestly, it’s exhausting.”Mahina siyang natawa rito. “Me too. Mabuti na lang at na sa New York naka-base ang business ko. I don’t have to listen to my mother’s guilt tripping all the time.”Sabay silang natawa
“Saan ba kasi tayo pupunta?” irita niyang tanong sa hindi mabilang na pagkakataon.“Somewhere.”Parang gusto nang sumabog ni Bliss sa sobrang inis. Pakiramdam niya tuloy ay pinaglalaruan lang siya ni Aiden. Kanina pa niya ito tinatanong kung saan siya nito dadalhin ngunit ‘somewhere’ pa rin ang sagot nito.Nagsisimula na siyang mainis.Binaling na lang niya ang paningin sa labas ng bintana. He’s not giving her answers. Hindi niya maintindihan kung bakit ngunit nagdadalawang isip siyang sumama rito. Maybe because of what she and Calista talked about this morning.“How was he?”Wala sa sarili siyang napatingin dito. “Who?”“That arrogant navy,” he replied. His eyes are fixed on the road but he kept clenching his jaw.Pinagkibit balikat niya na lamang ‘yon at tumingin ulit sa labas ng bintana. “I already answered that question a while ago. He was kind and considerate. He’s a perfect man, a good future husband.”Umismid ito na para bang hindi nito nagustuhan ang kanyang naging sagot. She
Nanatili ang kanyang paningin sa kalangitan. Tahimik lamang siya at ganoon din si Aiden. It was like he’s giving her time to think and stare into the horizon, which is good. Ang daming nangyayaring magulo sa buhay niya ngayon. The least thing she wanted right now is peace and quiet space.“Ang gaganda ng mga bituin,” she whispered while staring into the sky.“Your eyes are prettier than those,” he responded.Natatawa niya itong nilingon at mahinang umiling. “I didn’t know you’re a joker too. And hey, thanks for that lie. That just made me feel a little better.”Nakahiga rin ito sa picnic mat at katulad niya ay nakatitig din ito sa kalangitan. He looked at her. Seryoso ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya.She has to look away. Hindi niya mawari kung bakit nakakaramdam siya ng hiya ngayong hindi naman siya itong nakatitig.“Stop staring. You’re making me feel awkward,” she mumbled.“You have a pair of beautiful eyes,” usal nito habang titig na titig sa mga mata niya. His eyes th
“Anong plano mo ngayon?”Napatingin siya kay Calista nang makita niya itong nakatitig sa kanya. She’s holding a glass of champagne while Calista on the other hand is drinking yakult.Yes, Cali is drinking yakult. Masakit daw ang tiyan nito. Hindi niya na rin pinilit. Nandito sila sa resort na tinutuluyan ni Cali. Nakababad siya ngayon sa bathtub habang tanaw sa labas ng glass wall ang kalmadong dagat.She asked her mother to stay here for the night because she’s leaving to Manila first thing in the morning tomorrow. Marcella even offered her that Aiden is going to take her to Manila but she politely declined. Magtitiis siya sa road trip kasama si Cali kaysa ang makasama ito.“I don’t know to be honest,” she replied. “I think he’s making me a backburner.”“You’re not,” sagot ng pinsan. “You can’t call yourself a backburner. Hindi ka naman reserba niya na kapag hindi siya pinakasalan ng ina niya ay ikaw ang ipapamalit. Tita is still going to marry him, whether you like it or not.”Bliss
“Is your heart okay now?”Bumaling siya kay Sue at mahinang natawa rito. She nodded her head in agreement and smiled even wider. “Yeah. A little better now, your highness.”Napag-alaman niyang isa palang anak ng duke ang lalaking kanyang kausap ngayon at pinsan ng prinsesang kanyang nakita noon sa Pampanga. And it’s really funny to think how small their world is right now. Sobrang liit ng kanilang mundo. Sa dami ng taong palagi niyang makakasagupa, talagang ang isa pa sa Royal Family.Sinamahan siya nitong umiyak doon at hindi sinasadyang nabulaslas niya sa binata ang kung ano man ang bumabagabag sa kanya. Luckily, nangako naman ito na hindi nito ipagkakalat ang tungkol sa kung ano ang narinig nito.Ngunit gaano ba siya kasiguradong hindi magsasabi si Sue sa kung ano ang nalaman nito? Well, wala naman siyang ibang choice kundi ang magtiwala rito. It’s not like she can go back and take back what she told him.Her reckless mouth.“Are you sure you’re okay now? You still have to drive on
“WHERE have you been?”Yan ang unang tanong na bumungad sa kanya nang makapasok siya sa loob ng kanialng silid. Tulalang nakatitig si Marcella sa wedding gown nito na mukhang handa na para sa kanilang pagrampa.“I was in Dubai.”“Dubai, yet it took you seventeen hours to travel,” anito. “Ilang Dubai ba ang pinuntahan mo, Aiden?”It was this time that Aiden had to put on his mask and conceal his expressions and emotions. Alam niyang nagdududa na si Marcella. And kung tama nga ang kanyang mga kaibigan, nakakatunog na si Marcella.Tumayo ito at bumaling sa kanya. Pansin niya sa mga mata nito na wala itong gana. Nanatili lamang siyang nakatitig dito. He’s doing good at hiding his emotions too well. Ngunit agad siyang natigilan nang marinig ang pangalan ni Bliss.“Why does it feel like you and Bliss are slowly drifting away from me?” mahinang tanong nito habang nakatitig sa kanya. “Why do you keep delaying our wedding?”“Marcella…”“I know.” Napakagat labi ito. “I know it was my fault. I w
“There are times when I'm lying in my bed. How I bellow and cry from this stupid gate. And my eyes are like windshields on a rainy day. Almost rubbed-down, swelling, as I keep on dipping my face in these cold hands of mine. Heaven knows how embittered… I am…” mahinang pagkanta niya kasabay ng kantang pumapainlanlang ngayon sa kanyan stereo.She’s holding the necklace that her mother gave her as she sang the song her and his father used to sing. Umaagos ang luha sa kanyang mga mata ngunit hindi niya alam kung paano ito patigilin. Tila ba’y isa itong sirang gripo na patuloy lamang sa pag-agos.The conversation she had with Aiden’s father kept playing inside her head like a broken disc. Hindi niya alam kung magpapadala ba siya sa mga salita nito. Kung magpapadala ba siy sa mga sulsol nito.But one thing is for sure: She’s hurt. Sobrang nasasaktan siya.“Cause this angel has flown away from me, leaving me with drunken misery. I should have clipped her wings and made her mine for all eterni
AS SOON as the plane landed at the Ninoy Aquino International Airport, Aiden immediately walked out of the aircraft, followed by his secretary. Mabilis ang kanyang bawat hakbang na para bang nagmamadali. Magdadapit hapon na nang sila ay mag-landing. At kung tama ang kanyang hinuha, naghihintay sa labas ng airport si Marcella.“Sir, Mrs. Fu is calling.”Agad siyang tumigil sa paglalakad at nilingon ito. Kumunot ang kanyang noo at agad na tinanggap ang phone na inaabot nito. Dinikit niya ito sa kanyang kanang tenga at muli silang nagpatuloy sa paglalakad.“What is it?” he asked as he made his way between the crowds to pass through.“Sir, I am sorry for calling right now but Ma’am Bliss…” anito.Doon na siya tuluyang tumigil sa paglalakad at halos magkasalubong na ang kanyang kilay dahil sa pagkakunot ng kanyang noo. “What happened?”“Your father came here this morning and took her with him. It’s almost midnight but she’s still not here. Miracle has been crying this morning and I’m afra
THE COFFEE above the table is hot, yet the atmosphere feels so cold. Minsan nga ay parakiramdam niya’y nahihirapan na siyang huminga dahil sa lamig at bigat ng atmosphere. Especially now that she’s sitting across a deadly man.Kung halos makapugto ng hininga si Aiden, itong lalaking na sa kanyang harapan ay talagang malalagutan ka na ng hininga. Ngunit sa kabila ng nakakamatay nitong aura ay hindi niya maiwasang mapatitig sa mga mata nito.And damn… he does have a beautiful pair of green eyes. They’re captivating.“Your coffee will turn cold if you just let it sit there,” anito na siyang bumasag sa kanilang katahimikan.She bit her lower lip and looked at him. “What do you want to talk about?”Binaba nito ang hawak nitong kape. Malaki ang café kung nasaan sila ngayon ngunit silang dalawa lamang ang nandirito. And that just made her want to run away. Iniwan niya si Miracle kay Mrs. Fu at sa yaya nito sa bahay.Nang una ay nagtataka siya sa inaakto ni Mrs. Fu kanina. Ngunit ngayon ay na
NAPATINGIN SIYA sa kanyang anak na ngayon ay nakatitig sa kanya. Confusion is written all over her daughter’s face as her pretty eyes gazed at her. Hindi niya tuloy mapigilan ang sariling kuruting ang pisngi nito.“Ouch!” anito. “Mommy, you’re not answering me. Why is daddy still not calling?”Tipid siyang ngumiti rito. “Daddy is still busy, baby. Don’t worry. I will tell you once he called.”Tinignan siya nito. Mayroong pagdududa sa mga mata nitong. Mabuti na lang ay pinakawalan na lang siya ng bata at muling nanood sa paborito nitong palabas sa cartoon network. Muling nabaling ni Bliss ang tingin sa kanyang hawak na kwintas.It’s the only thing that reminds her of her mother. Nang tumuntong kasi siya ng eighteen years old ay dinayo siya ng kanyang ina sa New York noon para ibigay itong kwintas. Marcella said it’s a tradition of San Juanico family to pass the family heirloom to the first daughter of the family.At sa kasamaang palad, siya lang ang nag-iisang anak ng kanyang ina. Laki
“WHERE ARE you going to sleep tonight?” tanong ng binata sa kanya.“I’ll sleep beside my daughter,” she replied. “Hindi ako sanay matulog na hindi siya katabi kapag magkasama kami.”She bit her lower lip when he nodded his head. His mood was totally off. She can feel it. Ngumingiti lamang ito sa tuwing kaharap nito ang kanilang anak. And right now, Miracle is with her nanny, taking a shower before bed. Kaya’t heto si Aiden, sobrang lamig kung makitungo. Parang nakakatakot tuloy itong kausapin.“Aiden…”“I will handle everything, Bliss. Don’t worry,” anito at hinawakan ang kamay niya. “For tonight, you’ll rest. And if Miracle will be looking for me tomorrow, tell her I have a meeting with some foreign investors.”Napatitig siya sa mga mata nito at hindi na nagsalita. She bit her lower lip and nodded her head. Nang matapos maligo si Miracle ay sa master bedroom silang dalawa natulog. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ilang, lalo na’t magkasama sila ni Aiden sa iisang silid.The only di
KANINA pa siya tahimik at hindi mapakali. She tried calling her mother ngunit hindi ito sumasagot sa kanyang tawag. So as Cali. Hindi niya maintindihan ang nararamdamang hindi pagkabahala sa dibdib. It’s like something bad is happening.Or maybe she’s just overthinking things.“Ma’am…”Halos mapaigtad siya nang mayroong nagsalita sa kanyang likuran. Wala sa sarili niya itong nilingon at bumungad sa kanya ang maid ng bahay ni Aiden. Well, hindi naman talaga ganoon kalaki ang bahay ni Aiden. Ngunit para sa busy person na tulad nito, kailangan talagang mayroong maid bawat bahay.And yes, hindi ito ang main na bahay ni Aiden. Isa lamang itong rest house na tinutuluyan nito sa tuwing nandirito ito sa London.“What is it?” she asked.“Mr. Aiden wants you to come down into the kitchen for dinner,” wika nito.Magsasalita pa sana siya nang biglang umugong ang phone na kanyang hawak. Tinignan niya ang caller at nakita ang pangalan ng kanyang ina. She looked at the woman in front of her and said
“MOMMY, daddy was so kind and handsome!” anas ng kanyang anak habang nag-aayos sila ng kanilang gamit.Ngayong araw sila makakalabas ng hospital. Okay na rin naman ang mga vital signs ng kanyang anak. Ngunit mahigpit na pinagbabawal ng mga doktor sa kanila ang paggiging magalaw ng bata. Kaya naman ay pansamantala muna siyang magwo-work from home para pagtuonan ng pansin ang kanyang anak.Lumapit sa kanya si Pia at ngumiti. Binigay nito sa kanya ang isang resibo. “I already paid for the little girl’s bills.”“Thanks, Pia.” Tipid siyang ngumiti rito. “Can you take this to the car, please?”Walang angal namang tinanggap ni Pia ang kanyang binigay ritong bag at lumabas na ng silid. Bumaling siya sa kanyang anak na ngayon ay sobrang behave. Nakaupo na lamang sa kama. Kung wala pa siguro itong sugat, paniguradong nagtatalon na ito sa kama.She caressed her daughter’s face. “Do you like him?”“Yes!” agad nitong sagot at pumalakpak pa. “I think he’s the best daddy. And I can’t wait to see him