Hindi siya makaimik sa sinabi ng kaibigan. Kita niya ang pagdadalawang-isip sa mga mata ng kanyang kaibigan matapos nitong sabihin ‘yon. Habang siya naman ay parang napapantig ang tenga. He looked at his friend who is now trying to avoid his gaze.“Kanino mo nalaman ang tungkol sa bagay na ‘yan?” tanong niya rito.Pansin niya ang paghugot nito ng malalim na hininga at mariing kinagat ang ibabang labi. “When I and Cydine were trying to trace her. Her past, the people she used to be friends with, and we realized Cydine knew her too. Matagal na pala silang magkakilala ngunit mukhang hindi na naalala ni Bliss ang patungkol kay Cydine. Sa pagkakaalam ko, mayroon pagtitinginan dati si Cydine at si Bliss. I don’t know if I should be saying this, but you’re asking. Ayoko ring magsinungaling sa ‘yo.”His jaw clenched. Hindi maintindihan ng binata ang namumuong inis sa kanyang dibdib at isang emosyon na hindi niya mapangalanan… or more like ayaw niyang pangalanan.Iniwas niya ng kanyang tingin
MAGAANG HINAPLOS ni Bliss ang buhok ng kanyang anak habang payapa itong natutulog sa kama. Hindi niya lang ito sinassabi, but she’s trying to regain her memories by trying to remember what happened within that five years.A lot of things are still a mystery to her, and one of that is why… of all the years, bakit nang mga panahon pa nang sinilang niya ang kanyang anak.Malaki ang kanyang pagdududa dahil sa katotohanang ‘yon. Maybe she was really heartbroken, at nadamay lamang ang kanyang anak.“I’m sorry,” she whispered why caressing her daughter’s hair. “I didn’t mean to forget you, baby. I didn’t mean any of this. If only you knew how much I want to remember you. I want to treasure all the memories I have with you.”Isa sa mga kinakatakot niya ang mga sinabi ni Aiden sa kanya. Na baka tuluyan na niyang hindi maalala ang lahat ng kanyang kinalimutan. At kung sakaling mangyari ‘yon, isa ang mga alala nang mga panahong pinapanood niya ang mga unang beses ng kanyang anak.First crawl, fi
HINDI NATULOY ni Bliss ang kanyang pagsubo sa pagkain at nabaling ang tingin sa pinto. Doon niya nakita si Aiden na nakatayo. Nakakunot ang noo nito at nakatingin sa kanilang dalawa ni Cyd na para bang mayroon silang kasalanan.“You’re here,” ani Cyd. “Thought you’re not coming.”Napakunot naman ang kanyang noo. Akala niya ay hindi na ito darating. She already stopped hoping that he would come and be with them. Hindi pinansin ni Aiden si Cyd at sa halip ay dumiretso ito sa kanya. Before she could even react, Aiden pulled her to stand and wrapped his arms around her for a tight hug. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at tumingin kay Cyd na nakatitig lang din sa kanila. Mukhang kahit ito ay nagtataka rin sa behavior ni Aiden.She didn’t answer his hug, though. Hinayaan niya lang itong yakapin siya hanggang sa kumalas ito. Tumingin siya rito at napansin niya ang uncertainty sa mukha nito.“Are you okay?” tanong nito sa kanya.“Why are you here?” wala sa sarili niyang tanong. “I thou
WALA SA sariling napayakap si Bliss sa kanyang sarili nang umihip ang malamig na hangin. Nandito sila sa porch ng bahay at ang tanging nagbibigay ng liwanag sa paligid ay ang ilaw na mula sa sinag ng buwan.This place feels so heavenly. It’s like she’s been here before. Is this what they called déjà vu?“What do you want us to talk about?” tanong niya na medyo nagdadalawang-isip. Bumaling siya sa binata at napansing nakatitig ito sa kawalan na tila ba nalulunod ito sa isang malalim na pag-iisip.Sa anggulong ‘yon, hindi niya maiwasang mapatitig sa hitsura nito. Kung sakali mang nabaliw siya kay Aiden noon, hindi niya masisisi ang sarili. This kind of face is to die for. Sobrang gwapo nito. Ang tangos ng ilong. And his eyes…His eyes makes her feel like she’s staring at a gem.“How are you feeling?” he asked.She bit her lower lip and looked away. Nakaramdam tuloy siya ng hiya nang lingunin siya ng binata. Nahuli siya nitong nakatitig dito! Agad siyang tumikhim. She tucked some strands
CYDINE’s point of viewTAHIMIK niyang pinagmamasdan ang dalawa na ngayon ay nag-uusap sa may hardin. Mariing kinagat ni Cydine ang ibabang labi. There is this green monster inside his chest that makes him want to take her away from that man she’s with.Ngunit sino ba siya? Sino ba siya sa buhay nito? He’s just a friend. An old friend to be exact.Looking at Bliss’ face right now, sigurado siyang masaya ito. Kitang-kita niya ang mga emosyon na minsan na rin niyang naramdaman noon. It may sound cringe, but he adores her so much. Kaya nga mas nauna pa sila ni Liam noon sa location na binigay ni Zed sa kanila kaysa kay Aiden.He was actually waiting for her to remember him. Ngunit nabigo siya dahil doon. And because pursuing love is not his cup of tea, hindi niya na rin nilapitan pa ang dalaga noon para sabihan ito kung ano siya sa buhay nito noon.Kaya naman ganon na lang ang gulat na kanyang naramdaman nang makilala siya ni Bliss ngayon na mayroon siyang selective amnesia. And this is s
HINDI mapakali si Aiden habang nakatitig sa dilag na nakahiga ngayon sa kama. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. Basta na lang siyang tumakbo patungo sa silid kahit na punong-puno ng icing at flour ang kanyang mukha.He was scared. Especially after hearing her small groans of pain. Pati rin ang kanyang anak ay nag-aalala rin sa ina nito. Sino ba naman kasi ang hindi, ‘di ba? Bliss’s face a while ago just told how painful she felt.“Daddy, what if mommy doesn’t wake up?” tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. Doon niya napansin ang panunubig ng mga mata nito.Aiden shook his head. Umupo siya sa kama, sa tabi ng kanyang anak. Hinawakan niya ang kamay nito at tipid na ngumiti. “Everything will be fine. Your mother is going to wake up soon and she will remember you.”Bliss waking up is certain. And hindi niya lang sigurado ay kung makakaalala pa ba ito.Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang anak nang bigla nitong hawakan ang kanyang pisngi. Her cute little
Rinig niya ang pagbubukas ng pinto ngunit hindi niya ito magawang lingunin. Ni hindi niya nga kaya ang magpanggap na tulog. She was just lying there, staring outside the window, scolding herself mentally for being such a stupid girl. Bakit ba masyado siyang nagpapaalipin sa tawag ng kanyang laman? Ngunit tawag ng laman pa ba ang tawag sa bagay na ‘yon kung puso na rin niya ang nagsasabi? She knew something was off from the very start, yet here she is, nagpapaalipin na naman.“Bliss…”It was Aiden’s voice. Kahit na hindi siya lumingon ay alam niyang ang binata ‘yon. Napahugot na lamang siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata.“Your breakfast is ready,” rinig niyang usal nito.Hindi siya nagsalita. Nang maramdaman niya ang paglubog ng kama sa kanyang likuran ay alam na niyang umupo si Aiden. Ramdam niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok dahilan para muli niyang maidilat ang kanyang mga mata.“You’re awake. You should eat your breakfast or else our daughter would be worrie
Mabilis niyang pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at umiwas ng tingin sa kanyang anak. She sniffed and calmed herself down before turning to her daughter. Medyo mataas ang kama kaya’t nahirapan ang kanyang anak sa pag-akyat.Binuka niya naman ang kanyang mga braso para i-welcome ang bata ng isang mahigpit na yakap. Agad naman itong tumabi sa kanya at niyakap siya. Pinikit niya naman ng kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Dinama niya ang yakapan nilang dalawang mag-ina.It feels like she’s been parted from her daughter for too long. Well, basically, matagal naman talagang nawalay sa kanya ang kanyang anak, Ngunit mas lumala lamang ngayon dahil matagal niya itong naalala.“Mommy, stop crying. You’re making me sad,” rinig niyang bulong ng batang yakap-yakap siya sa beywang.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang sariling humagugol. She wanted to explain to her daughter how bad her situation is, ngunit ayaw niya namang malaman nito na sobrang komplikado
“REALLY? And then what happened?” curious na tanong ni Cali mula sa kabilang linya.Her hand is busy brushing her daughter’s hair. Nakahiga na sila ngayon sa kama at kasalukyang nakayakap ang kanyang anak sa beywang niya. She bit her lip to stop herself from smiling. Baka kung sino mang makakakita sa kanya ay iisipin siyang nababaliw na.Bliss hummed and replied, “Well, I don’t know. I told him what I truly feel about him, ngunit hindi ko sinabi kung kailan dahil kahit ako mismo sa sarili ko ay hindi ko rin alam kung kailan nagsimula itong nararamdaman ko para sa kanya.”“I see. Oh, tapos? Yon na ‘yon? Wala siyang naging reaction or whatsoever churvalulu sa paligid?” ani Cali.Nagkibit balikat siya. “Wala naman. Well, actually, I told him something.”“Ano?”“I asked her to quit this.”“Quit what?”“Yung ganitong mundo. Gusto kong tumigil na siya rito. Na iiwan na namin ang mundong ito at mamuhay kami ng mapayapa. Yung tipong walang takot, walang pakabahala. I want to live the world li
“FIRST, GIVING flowers,” ani Liam at tinuro pa ang board na mayroong mga bulaklak. “Each flower have their own meaning. For example, Hyacinth. The hyacinth is a symbol of peace and commitment. However, it can also represent sorrow or forgiveness. Second is Lavender. It should be no surprise that lavender represents serenity and calmness. It can also be a symbol of a long life. But what I recommend the most is…” Tinuro nito ang isang bulaklak na kulay pula, ngunit hindi rosas. “Red Chrysanthemum. These fiery red flowers are all about love and passion.”“Where the hell did you even get those definitions?” natatawang tanong ni Charles. “Dati ka bang flower shop owner?”“Hindi.” Ngumisi ito. “Iba-iba ang meaning niyan, alam ko. Iba’t ibang babae rin kasi ang binibigyan ko.”Napairap siya sa hangin. Hindi niya alam kung bakit mayroong pumapatol kay Liam kahit na alam naman na ng buong mundo na isa itong babaero. Nalilito tuloy siya kung ano ang ipagdarasal niya. Kung papabor ba siya na ma
“WHAT THE FVCK just happened?” tanong ni Liam. “Paano mo siya nahuli?”Hindi siya umimik. Nanatili lamang siyang nakatitig sa monitor ng kanyang laptop. They’re transferring the data from the chip to their own hard drive. Hindi niya alam kung sino ang mga dapat pagkatiwalan, ngunit alam niyang mapagkakatiwalaan talaga itong dalawang bobong kasama niya.“Oo nga naman. Paano mo nalaman na si Bridgette ‘yon?”Yes, the woman on the footage was Bridgette. Dalawa lamang ang kanyang pinagdududahan kagabi. Ang yaya ng kanyang anak at si Bridgette. It would be very impossible for Bliss to steal it after being the one to give that damn necklace. Kaya wala siya sa choices.Sa makatuwid, hindi sapat ang footage na nakuha nila since palabas na ito mula sa loob ng kanilang quarters. Kaya ang ginawa niya ay pinasundan niya ang mga ito. Si Bridgette ang una niyang ni-locate, lalo na’t nang mawala ang chip ay nawala rin ito.It was so stupid of her for being letting everything slide like that. Hindi n
SHE STARED AT HIM, confused of what to say. She is startled herself. Labi ang takot niya kanina na baka may kung anong demonyo ang bumulong sa ama ni Aiden at mapindot nito ang gatilyo ng baril. She was so scared not for her life, but for her daughter.Paano na lang si Miracle? Sino ang mag-aalaga rito sa kanya na higit pa sa kanyang pag-alaga rito? Kailangan ng isang bata ng giya sa kanyang paglalakbay. Kahit na mayroon itong ama, iba pa rin talaga ang kalinga ng isang ina. At siya mismo ay saksi at makakapagpatunay sa bagay na ‘yon.“Are you okay?” tanong niya rito.Nakatulala lamang sa kawalan si Aiden, mukhang na sa isang malalim na pag-iisip. Nang naringi nito ang kanyang tinig ay saka pa lamang ito nag-angat ng tingin sa kanya. She bit her lower lip and forced a smile.“Why did you meet him?” tanong nito sa paos na boses.“Sinundo lamang ako ni Liam sa loob ng silid. Akala ko ay dahil sa utos mo o ano. Kaya sumunod ako. I’m sorry,” she said.That is what she really thought. Kaya
MABILIS ANG TIBOK ng kanyang dibdib habang patungo sa silid kung saan umano naghihintay ang ama ni Aiden. She doesn’t know what’s his deal. Ang sabi sa kanya ni Liam, hindi tumatanggap ng ‘no’ ang ama ni Aiden. Seryoso ito sa mga bagay-bagay at ayaw raw nitong pinaghihintay.Beads of sweat are forming on her forehead. Lahat ng nakakasalubong niya ay yumuyuko sa kanya na para bang siya na rin siya sa mga boss nito. Hindi niya maiwasang mapangiwi at mariing kinagat ang ibabang labi.Bakit ba siya kinakabahan? It’s not like she’s about to face a death penalty or something, right? So bakit para siyang tangang kinakabahan?“Please get inside, Miss.” Ngumiti sa kanya ang babaeng naghatid sa kanya sa silid kung saan man niya kikitain ang ama ni Aiden.She bit her lower lip and forced a smile. Kung masyado mang halata ang pilit niyang ngiti, well, it is what it is. “Thank you.”Matapos niyang sabihin ‘yon ay iniwan na siya ng babae. Napakamot si Bliss sa kanyang kilay at humugot ng malalim na
“WHY DOES IT feel like you’re just making fun of me?” mahina niyang tanong sa kanyang kaibigan.“Hell, no.” Mahina itong natawa. “What makes you think I am making fun of you, huh? If only you saw what happened. Baka kahit ikaw ay magkaroon ng trauma. Everyone ran frantically and some decided to go home. Nakakaawa nga ang iba dahil kitang-kita sa mukha nila na naiiyak na sila.”She bit her lower lip. Hindi siya makapaniwala sa narinig. The wedding was stopped because someone showered bullets all over the church. Why does it feel like mayroon kinalaman ang mga kasamahan ni Aiden dito?Hindi kaya ay ayaw din ng mga ito na makasal si Aiden sa kanyang mommy? Na kontra rin sila sa kung ano ang magiging result sa oras na matali si Aiden sa kanyang mommy.“What are you going to do now?” tanong ni Cali matapos ng mahabang katahimikan. “I think your mother is like a vengeful ghost. Hindi siya matatahimik. I think alam mo ‘yan.”“Hindi ko alam ‘yan,” sagot niya naman at humugot ng malalim na hin
PINARADA ni Aiden ang sasakyan sa labas ng bahay na sinasabi ni Marcella. Kasama niya sa loob ng kanyang sasakyan si Bridgette na ngayon ay parang aligaga. Hindi ito sang-ayon sa plano niya. But who cares? Gusto na niya itong matapos ang lahat.Kung chip lamang ang usapan, wala siyang problema. He is willing to let his hard work go to waste on their own. Ngunit ang katotohanang idaddamay nito ang kanyang anak at si Bliss, hindi na siguro mabuti ‘yon. And he is not going to let this slide.“Sigurado ka ba rito?” tanong ni Bridgette. “Hindi kaya’y masyadong delikado? What if she’s armed? What if—”“Shut the hell up and get out,” masungit niyang usal dito.Napairap naman si Bridgette sa kanya. Lumabas siya ng sasakyan at agad na naglibot ng tingin. He can feel the presence of people who are secretly watching him. A smirk appeared on his lips before making his way inside the house. Naramdaman niya naman ang pagsunod sa kanya ni Bridgette.Dire-diretso lamang ang kanyang lakad. Mataas ang
NGUMUSO SI Bliss habang nakatitig sa kanyang phone. Hindi pa rin maalis sa kanyang isipan ang naging daloy ng kanilang usapan ni Aiden kaninang umaga. Mas bothered pa yata siya sa tanong nitong nagseselos ba siya kaysa sa katotohanang kikitain nito si Marcella ngayong umaga.She bit her lower lip and looked outside the window. Walang update si Aiden at nag-aalala na siya sa kung ano ang resulta ng kanilang usapan ni Marcella. She wanted to come but if that woman is around, then she don’t want to come.Ganoon ba kamanhid si Aiden para hindi nito mapansing ayaw niya kay Bridgette? At mas ayaw niya sa katotohanang sobrang close nito sa kanyang anak. She know it’s a little childish and she should be more thankful to that woman for taking care of her daughter while she was sick and diagnosed with selective amnesia.Ngunit… ugh! Is she to blame when what she really just wanted is for that woman to distance himself from Aiden? Kasi parang most of the time ay magkasama na ang mga ito. Parang
“MOMMY?”Nabaling ang tingin ni Bliss sa kanyang anak nang tawagin siya nito. Agad siyang ngumiti rito at hinaplos ang buhok ng bata. “Hello, baby. Good morning. How are you feeling?”The little girl smiled at her happily. She can see it in her daughter’s eyes. She can see how happy her little angel. Bumangon ito sa kama at tumingin sa kanya. Natawa na lamang siya dahil sa tuyong laway nito sa gilid ng labi.“I dreamt of something cool!” sabik nitong wika.Umangat ang kanyang kilay. “Really? Can you tell me about it?”Umayos sa pagkakaupo ang bata na para bang hinahanda ang sarili sa sasabihin nito sa kanya. “You were wearing a dress, mommy. A white dress. And there are a lot of flowers everywhere! Daddy was beside you. He was wearing a batman costume!”Mahina siyang natawa sa sinabi nito. Ginulo niya ang buhok ng kanyang anak. “That’s a unique dream, baby. Are you hungry? Do you want me to make you some breakfast.”“Mommy, it was really a cool dream. I saw people I never met before a