Tahimik akong nagtrabaho sa mga oras na nagdaan hanggang sa dumating na nga ang uwian. Napansin nina Serah at Feya ang aking pananahimik ngunit hindi na rin nagtanong pa marahil ay inakala nilang tutok lang talaga ako sa 'king trabaho. Madalas kasi ay talagang hindi ko sila kinikibo kapag seryoso akong nag-aasikaso ng iba't ibang papeles para kay Achetbir.
"Diretyo uwi kana?" tanong ni Feya sa 'kin.
Tipid akong ngumiti at tumango bago isinakbit ang aking bag.
"Dadaan kami ni Serah sa bar para magliwaliw saglit bago umuwi, sama ka?" Pagyayaya niya sa 'kin.
"Naku! Next time nalang, pagod din kasi ako. Mas gusto kong matulog agad ngayon," mahinahon na paliwanag ko.
"Sure ka ba talaga na wala kang boyfriend, Jands?" nakangiwing tanong ni Serah.
Natigilan ako at bahagyang kinabahan.
Nahahalata na ba kami?
"Bakit mo naman natanong?" alanganin kong usisa.
"Daig mo pa kasi ang may boyfriend na mahigpit," sagot niya sa 'kin.
Tumawa ako ng peke upang maitago ang kabang nararamdaman sa dibdib ko.
Possessive kamo.
"Pagod lang talaga ako. Remember nakatanggap ako ng sermon ngayong araw," pagpapaalala ko sa kanila.
Agad kong nakita ang awa sa kanilang mga mata. Lumapit si Serah sa 'kin at tinapik ang balikat ko, si Feya naman ay marahan na napailing.
"Sana ay good mood ang tigre bukas para hindi kana tawagin ulit," usal ni Serah sa aking tabi.
Mabilis siyang hinampas sa balikat ni Feya at humagikhik ng tawa na animo'y batang kinikilig. "Good mood 'yon for sure. Ikaw ba naman ang halikan ng girlfriend," aniya.
Napangiti na lang din si Serah sa sinabi ni Feya bilang pagsang-ayon.
"Mauna na ako." Pamamaalam ko sa dalawa habang hindi pa ulit sila nagsisimulang magkwentuhan at saka mabilis na naglakad paalis.
Mula kanina ay halos hindi na nawala ang usap-usapan kay Achetbir at Patriza. Lalo lang pinatibay ng nangyari ang haka-haka nilang mayroong relasyon ang dalawa. Idagdag pa nga na sabay silang umalis ni Achetbir kanina ng kumpanya. Kung saan sila pumunta ay wala akong ideya sapagkat wala ni isang mensahe akong natanggap mula sa kanya. Hindi na ako magugulat kung kinabukasan ay nasa d'yaryo na naman sila.
The young bachelor, Achetbir Villa Forca and sexy model, Patriza Ramir, confirmed in a relationship!
Mapait akong ngumiti at napailing.
Sana ay ganoon din kagandang pakinggan kapag pangalan namin ang pinagtutugma.
Pumara ako ng taxi at nagpahatid sa condo na tinutuluyan ko. Malapit lang 'to sa kumpanya kaya naman hindi rin nakakalaki ang nagagastos ko sa pamasahe.
Ilang minuto ang dumaan at tuluyan na akong ibinaba ni Manong sa building na pinaglalagakan ng condo unit na kinuha ni Achetbir. Napahinga ako nang malalim 'tsaka naglakad papasok ng gusali.
I walked into the elevator and pushed the 4th floor area button. Tamad kong isinandal ang aking sarili sa elevator at kinuha ang telepono ko mula sa bag habang umaakyat 'yon paitaas.
"Hindi man lang talaga nakaalala magtext," I murmured and sighed heavily.
Muli kong ibinalik ang cellphone sa bag nang tumunog ang elevator. Hudyat na naroon na ako sa tamang palapag kasabay nang marahan nitong pagbukas.
Bagsak-balikat akong lumabas at nagtungo sa unit namin ni Achetbir. Tulala kong pinindot ang passcode nang narating ko ang pintuan at saka 'to itinulak nang mag-unlocked na iyon.
Natigilan ako sa 'king pagkakatayo nang maliwanag na pamamahay ang bumungad sa paningin ko. I roamed my eyes and saw him sitting on the couch, looking straight at me.
Hindi ko mabasa ang emosyon sa kanyang mata.
Is he afraid? Is he pissed?
"Why are you here? Sa pagkakaalala ko ay bukas pa ang usapan natin, Achetbir," ani ko nang nakabawi sa gulat at saka isinarado ang pinto.
Tinanggal ko ang suot kong two inches heels at naglakad patungo sa water dispenser na nasa kusina upang uminom. Studio type lang ang pinakuha kong condo unit kay Achetbir kaya naman nagkakakitaan pa rin kaming dalawa kahit nakaupo siya sa couch. Tama lang ang space para sa 'ming dalawa, hindi ganoon kalaki ngunit hindi rin naman gano'n kaliit. Tanging kwarto lang namin ang nakahiwalay sa kusina, hapagkainan at salas.
"Are you mad?" he asked with his deep baritone voice.
I rolled my eyes and put the glass down into the sink. Humarap ako sa kanya at iniangat ang aking kaliwang kilay.
"I am disappointed, Achetbir," pagtatama ko sa kanya.
I saw him sighed and then he stood up from his seat. Mabagal s'yang naglakad palapit sa 'kin 'tsaka ako niyakap nang mahigpit.
"I am sorry. Hindi ko rin inaasahan ang ginawa niya. I couldn't even pushed nor shout at her because everyone's staring that time," he explained.
Marahan akong umiling at kumalas sa kanya. I looked at him seriously and held his face.
Namumungay ang kanyang mata habang nakatingin sa akin.
"I am disappointed because you didn't text me. You just left with her, I expected a text from you, but nothing came," marahang paliwanag ko.
He bit his lower lip and hold my hands. Ibinaba niya iyon at bahagyang pinisil-pisil.
"I was about to text you..." Pahinang sambit niya kasabay nang pag-iwas ng tingin sa 'kin.
Instead of speaking I just raised my left eyebrow at him.
"Unfortunately, I didn't notice that I left my phone at the office. Sa sobrang pagmamadali ko na kausapin si Patriza ng personal tungkol sa ginawa niya ay nawala sa isip ko na pumasok muli sa opisina upang kuhanin ang mga gamit ko," pagpapatuloy na paliwanag niya at muling iniangat ang paningin sa 'kin.
Napahinga ako nang malalim at tipid na ngumiti sa kaniya. Doon ko palang nagawang ituon ang aking atensyon sa kanyang suot.
"Kanina ka pa?" tanong ko nang napansin na nakapambahay siya.
"Yeah. I went here directly after I spoke with Patriza," he answered.
"So, kumusta naman ang naging pag-uusap niyo?" kaswal kong tanong at naglakad patungo sa ref upang maghanap ng maluluto.
Agad na sumunod sa 'kin si Achetbir at mabilis na yumakap mula sa 'king likuran. Ipinatong niya ang kaniyang mukha sa aking balikat at paminsan-minsang hinalikan iyon.
"Achetbir." Pananaway ko rito.
"I already called for food delivery, babe," he murmured.
Umirap ako at umiling bago isinarado ang ref. Kumalas siya sa akin 'tsaka ako maingat na hinila patungo sa salas. Nauna s'yang umupo sa couch at pinakandong ako sa kaniyang hita.
Muli niya akong niyakap kasabay nang pagsiksik ng kaniyang mukha sa aking leeg.
"I told her that we are not in a relationship for her to do that. Malinaw ko ring sinabi na tanging pagkakaibigan lamang ang kaya kong ibigay sa kaniya at hindi na iyon hihigit pa. I also said to limit her visit because she's interrupting my works and my employees are thinking the wrong thing of us. I didn't wait for her response after that, I just left and went here after," mahabang paliwanag niya.
My lips twitched at his statement. "You didn't even let her speak her side," I said.
He groaned and buried his face again on my neck. "No matter what she'll said, kissing me without my permission was wrong babe. Lalo na kung hindi ikaw," he pointed which made my heart melt in joy.
One thing I love the most about Achetbir is his love for me. Bukod sa totoo na ay mararamdaman mo talaga 'to.
Sa dami ng nali-link sa kaniyang babae ay wala man lang doon ang nakapagpaselos sa akin. Maaaring nagselos ako sa mga estado nila ngunit hindi sa paraang pagseselosan ko sila dahil maaari nilang agawin ang mahal ko.
"I love you," sinsero kong sabi.
Namumungay siyang tumingin sa akin at pinatakan ng halik ang labi ko.
"I loveyou too," he responsed and then crashed his lips against mine.
Lumalim pa iyon nang lumalim hanggang sa nakita ko nalang ang aking sarili na nakikipagtalik sa kaniya at sinasambit ang kaniyang pangalan sa tuwing sasagad ang kanyang sandata sa kaibuturan ko.
He took me on the couch and also at the corner of the glass wall, which have the overlooking view at the city.
We made love with the night sky and stars watching us.
"Ohhh... Babe, I'm cumming..." He let out a manly growled as he buried his c-ck inside me.
Napahawak ako sa bubog na dingding sa lakas ng mga ulos na pinakawawalan niya mula sa likuran ko. My handprints even left on the glass wall.
"I am too... Ohh, Achetbir, faster babe... 'wag sa loob," pagpapaalala ko rito sa gitna nang nakakabaliw na ekstasyon.
He didn't answer anymore and pounded in inhuman speed.
"Fvck!" he cursed and took off his shaft against my core as we both have our release.
He hugged me tight and showered my bare back with his kisses.
"Next time I'll use a condom. It's fvcking hard to took off my thing inside your hot p-ssy," he whispered.
Marahan akong napailing at dahan-dahang tumayo. "You and your dirty talks," I mumbled.
As if on cue, the door bell rang. We both looked at each other and smiled.
"Food delivery," sabay na wika namin at tumawa.
Great timing.
Kunot-noo akong pumasok sa 'ming departamento dahil sa maiingay na bulungan ng mga empleyado. Malamang sa malamang ay tungkol sa paghalik ni Patriza kay Achetbir kahapon ang kanilang pinag-uusapan ngayon."Nabalitaan mo ba?" agad na salubong na tanong sa 'kin ni Serah kasabay nang paglapit ng upuan nila sa pwesto ko.Hindi ko maiwasan na iangat ang kaliwang kilay ko dahil sa kanilang mga kilos.Hindi pa ba sila nananawang pag-usapan ang dalawa?"Wala akong panahon d'yan, Serah. Marami akong reports na gagawin ngayon," nakangiwing sagot ko.Mahina niya akong binatukan kaya sinamaan ko s'ya ng tingin. Nakuha naman agad nang naglalakad na si Achetbir ang aming atensyon. Mas malamig ang kanyang ekspresyon kaysa sa normal niyang pinapakita araw-araw, bagay na ipinagtataka ko. Ang kaninang maiingay na bulungan ng empleyado ay biglang tumahimik sa isang iglap.Anong
Oras na ng uwian ngunit hindi pa rin ako nag-aayos ng aking lamesa."Uyy, okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong sa 'kin ni Serah. Kanina pa nila ako sinusubukang kausapin ngunit hindi ko sila pinagtutuunan ng atensyon. Hilaw akong ngumiti at tumango bago muling napatitig sa pintuan ng opisina ni Achetbir.Mula kanina ay hindi pa s'ya lumalabas roon, ni hindi ko rin napansin kung nagpahatid ba siya ng tanghalian sa loob. Nakaalis na ang kaniyang ina at si Patriza ilang minuto pagkatapos kong lumabas noong umaga. Iniwanan pa nila ako nang matalim na tingin 'tsaka tuluyang naglakad paalis.Malungkot na tumingin sa akin si Feya. "Minura ka na naman ba?" sabay haplos sa likod ko.Marahan akong umiling at tiningnan sila."Okay lang ako. Medyo nagdamdam lang ako sa ginawang pagmumur
(WARNING: MATURED CONTENT! OH BET KA NAPANGITI? HALA KIRE!)I blinked several times and swallowed hard."What now, Jandie? The time is running." Bakas na ang pagkaubos ng kanyang pasensya habang tamad na nakatingin sa akin.Mariin akong pumikit at huminga nang malalim. Sinalubong ko ang kanyang mga mata.If this is your punishment because I hurt you, then I'll gladly accept it.Pinusod ko nang maayos ang buhok ko at mabagal na inalis ang tipay ng aking pang-ibabaw na damit. Hindi ko tinanggal ang paningin ko kay Achetbir habang hunuhubad ko 'to. Muling siyang umayos sa pagkakaupo at ibinalik sa pagkakakrus ang kanyang braso.Nang tuluyan nang naaalis ang pang-ibabaw ko ay isinunod ko namang tanggalin ang aking bra dahilan para kumawala ang may kalusugan kong dibdib. Achetbir's jaw clenched as he stared at my upper body. Mabagal n'yang nilaro ang kanyang labi
MendozaPagtawag ng isang malamig na boses mula sa speaker. Nagpakawala ako nang malalim na hininga at inayos ang aking lamesa."Grabe ha, napapansin ko nitong mga nakaraan, trip na trip kang pahirapan ng boss natin," may panggigil na sabi ni Serah.Pilit akong ngumiti sa kanya. "Ganyan talaga ang life minsan masarap madalas puro hirap." Pagsusumubok kong magbiro.Napangiwi siya habang naiiling naman si Feya sa kanyang tabi."Hanga rin ako sa tatag mo, kung ako 'yan lilipat na ako sa ibang kumpanya," aniya.I stood up from my seat and forced a smile again. "Wala naman kasi akong mataas na pinag-aralan kaya wala rin akong makikitang trabaho na malaki magpasahod katulad nito," mapait kong usal at namaalam na tumingin.Naglakad ako patungo sa opisina ni Achetbir, kumatok muna ako ng tatlong beses 'tsaka marahang binuksan ang pinto. Nakita ko
Tulala akong naglakad patungo sa 'king pwesto at pabagsak na umupo."Uy, ayos ka lang?" tanong ni Serah.Marahan akong lumingon sa kanya at napalunok kasabay nang pamumuo ng aking luha. "H-Hindi ko alam," garalgal kong sagot.Nakita ko ang pag-aalala sa kanyang mukha, si Feya naman ay napalingon din sa aking gawi sa gitna ng kanyang pagta-type sa kompyuter. Mabilis na tumayo ang dalawa 'tsaka ako mahigpit na niyakap."Nandito lang kami, Jandie," bulong ni Serah.Naramdaman ko ang paghagod ni Feya sa aking likod dahilan para pumatak ang mga luha kong pinipigilan mula pa kanina. Tahimik akong napahikbi kasabay nang pag-alala sa nakaraan nami
"Jands. Uy, Jandie."Nagising ako sa marahang pagtapik sa aking balikat. I opened my eyes slowly and saw Serah curiously looking at me."Okay ka lang?" may pag-aalala niyang tanong.Nangunot naman ang aking noo 'tsaka unti-unting pumasok sa aking isip ang lahat. Napabalikwas ako ng bangon at tumingin sa aking relong pambisig."Fvck!" mahinang pagmumura ko nang nakita na malapit nang mag-uwian."This past few weeks palagi ka nalang inaabot ng antok dito sa opisina. Nagpupuyat ka ba?" kuryosong tanong ni Feya.Mabilis kong inayos ang mga natitirang papeles sa aking lamesa at binuhay ang aking PC upang i-encode 'yon."Hindi ko rin alam kahit ako naninibago sa sarili ko, hindi naman ako nagpupuyat," sagot ko habang nanatili ang tingin sa aking kompyuter."Baka naman bumababa ang dugo mo kaya ka nagiging antukin," sambit n
Puting silid ang una kong nakita sandaling iminulat ko ang aking mga mata. Sa amoy palang ng paligid ay nasisiguro kong ospital ang lugar na 'to."Hey," someone spoke beside me.Marahan kong ibinaling ang aking paningin sa kanyang direksyon. "Caster," namamaos kong sambit.Matipid niya akong nginitian bagamat bakas ang pag-aalala sa kaniyang mga mata. "How are you feeling? May gusto ka bang kainin?" magkasunod na tanong niya.Umiling ako 'tsaka sinubukang bumangon mula sa pagkakahiga. Agad naman s'yang tumayo at inalalayan ako sa aking pagkilos. Isinandal ko ang aking katawan sa headboard ng hospital bed at saglit na pinasadahan ng tingin ang sarili ko."Anong nangyari?" usisa ko at inangat ang kamay kong may nakatusok na s'wero."You passed out last night because of too much fatigue and stress," he started exp
"So what's your plan?" Caster asked as we entered his car.Tulala lamang ako na napasandal sa aking inuupuan. "Tell me, trinaydor ko ba ang bansa natin noong past life ko?" tanong ko sa kanya imbis na sagutin siya.He chuckled and disheveled my hair. "Silly, malay mo sadyang pinagbubuhol ng kapalaran ang tadhana niyong dalawa," aniya.Napangiwi naman ako at napailing. Hindi ko pa rin lubos maisip na nangyayari ang lahat ng 'to, para kaming mga aktor at aktres sa pelikula na pinagagalaw ng isang direktor."Biruin mo 'yon. Hindi niya nga ipinutok, itinurok naman sa akin," I murmured."May sinasabi ka ba?" tanong ni Caster habang abala sa pagpapaandar ng kanyang sasakyan."Wala, sabi ko anak ko rin 'to hindi ba? I mean, my egg cell and his sperm united," paliwanag ko.His lips twitched. "Was t
"Hijo!" my grandmother exclaimed as she entered my office.Kunot-noo ko naman s'yang tiningnan dahil ito ang unang beses na tila nagmamadali s'ya sa kaniyang kilos.Naglakad s'ya patungo sa 'king tabi at hinawakan ang braso ko. "Sumama ka sa 'kin, may kailangan tayong puntahan," aniya habang pilit akong itinatayo."La, I still have some paper works to do," I said calmly.Namewang naman s'ya at sinamaan ako ng tingin. "Ako pa rin ang boss dito, Achetbir. Baka gusto mong tanggalan kita ng mana." Pagbabanta n'ya sa akin.Napahilot ako sa sintido ko at malalim na huminga. "Where are we going?" I asked while fixing my table."Basta! I need to do this before my flight to Singapore," pahina n'yang wika.My brows furrowed again. "Alin?" pang-uusisa ko."Arggh! Can't you just stop asking and move quickly?" asik niya.&n
"Ang liit niya," naluluha kong usal habang nakatingin sa anak namin ni Achetbir.Narito ako ngayon kasama ang aking ina at kapatid sa labas ng NICU, pinagmamasdan ang munti kong sanggol na lumalaban sa loob. Naka incubator s'ya at may maliliit na wire na nakadikit sa kanyang katawan. Kailangan s'yang obserbahan at bantayan sapagkat hindi pa gano'n kaayos ang kanyang baga.Naramdaman ko ang marahan na paghaplos ni inay sa 'king balikat, nakaupo ako sa wheelchair habang nakatayo siya likuran ko."Tibayan mo ang loob mo anak, magiging maayos din ang lahat," pagpapalubag loob n'ya sa 'kin.Nakagat ko ang aking ibabang labi at mabagal na iniangat ang aking kamay sa salamin na humaharang sa 'min ng anak ko."Hindi ko alam kung sino ba ang da
"You're believing her?" paghihisterikal ng pamilyar na boses."Mom, let me handle this. Kahit ngayon lang, hayaan niyo muna kami ni Jandie," pagod na wika ni Achetbir.Marahan kong binuksan ang aking mata. Hindi ko alam kung pang-ilang beses ko nang nagising sa ospital pero ito na 'ata ang pinaka nakakatakot na gising ko."Ate..."Mabagal kong ibinaling sa pinanggalingan ng boses ang aking paningin at natagpuan ang nanay ko na nakaupo sa gilid ng aking hinihigaan habang nakatayo si Blair sa kaniyang likuran. Tila may isang anghel na dumaan sa silid dahil sa biglang pagbalot ng katahimikan. Pare-parehong nakikiramdam sa bawat galaw ng isa't isa.Inangat ko ang aking kamay papunta sa tiyan ko at nanghihinang napapikit nang naramdaman ang kanipisan n'yon."A-Ang anak ko..." Garalgal kong wika at mabagal na iminulat ang aking mata upang tingnan silang lahat. "Nas
"Hey," a soft voice spoke as I felt a gentle touch on my face.Marahan kong iminulat ang aking mata at natagpuan ang maamong mukha ni Achetbir. I roamed my eyes and found myself laying down on my bed. Mabilis akong bumangon at nahihiyang tumingin sa kaniya."Sorry, Sir. Pinahirapan ko pa kayo sa pagbubuhat sa 'kin," ani ko habang palihim na nilalaro ang aking daliri sa kamay."It's okay. Paalis na rin ako, ginising lang kita dahil baka hindi ka pa kumakain. I already prepared your food on the kitchen," he said softly.Magkahalong gulat, pagtataka, saya at pait ang aking naramdaman ng sandaling 'yon. "S-Salamat po," iyon nalang ang aking nasabi dahil sa kawalan ng salita at kalituhan sa kaniyang ginagawa.I know he's doing all of this to clean his conscience, but I can't help it to feel overwhelmed by the way he cares for me, for ou
"Fix your things, we'll be going somewhere." Utos ni Patriza nang nakarating ako sa kaniyang harapan.Hindi ako nakakilos sa gulat at pagtataka."Huwag kang mag-alala, sasabihin ko sa mapapangasawa ko na kasama kita kaya bilisan mo nang kumilos," dagdag niya sa iritadong tono.Wala na akong nagawa pa kun'di ang pumasok ng opisina at kuhanin ang aking bag. Sumunod ako sa paglalakad ni Patriza hanggang sa tuluyan kaming nakalabas ng gusali. Sumakay kami sa nakaabang n'yang sasakyan, gustuhin ko man na tanungin s'ya kung saan ang aming tungo ay sinarili ko na lamang 'yon.Napaayos ako mula sa 'king pagkakaupo nang natanawan ang pamilyar na daan patungo sa bahay nina Achetbir. Mabibilang ko sa 'king kamay kung ilang beses lamang ako nakarating doon ngunit gano'n nalang katalas ang memorya ko upang makabisa ang nadadaanan namin.Nagsimu
"Where's my table?" nagtataka kong tanong sa dalawa kong kaibigan nang wala akong nadatnan na gamit sa 'king pwesto.It's been two days since we got back here in Manila. Ngayong araw ako magsisimulang muli sa pagtratrabaho.Am I fired?"Nako, kahapon pa pinalipat ni Sir sa loob ng opisina niya," tugon ni Serah.Umawang ang aking bibig sa narinig."Nagkaayos na ba kayo?" pang-uusisa ni Feya.Mabagal naman akong umiling bilang sagot."Hala? Ano kaya'ng trip niya ngayon?" naniningkit na bulaslas ni Serah."Hindi kaya nalaman n'ya na tinutulungan niyo ako kaya pinalipat niya 'yong table ko sa loob para masigurado na ako ang tumatapos sa lahat ng trabaho?"Sabay na napatakip ang dalawa sa kanilang bibig at bahagyang nanlalaki ang mata.
"I-Inay," nauutal kong sambit."Tinatanong kita, Jandie," aniya.Naramdaman ko ang paghaplos ni Achetbir sa 'king braso na tila ipinaparamdam sa 'kin ang kaniyang suporta sa pamamagitan n'yon."Sa kwarto nalang po tayo mag-usap, inay."Umangat naman ang kaniyang isang kilay sa pagtataka. "Bakit pupunta pa tayo sa kwarto? Mas magandang pag-usapan natin 'to mismo habang magkakaharap tayo ng ama ng ipinagbubuntis mo," seryosong sabi ng aking ina.Nahigit ko ang aking hininga kasabay nang malakas na pagkabog ng dibdib ko. Nangangatal akong tumuwid sa pagkakatayo at tumikhim upang makapagsalita."H-Hindi po s'ya ang ama..." Pagsisinungaling ko.Gustuhin ko man na aminin kay inay ang lahat ay hindi ko 'yon magagawa sapagkat kasama rin namin si Achetbir. Nanlaki ang mata ni inay at bahagyang umawang ang kanyang bibig."Kung
(WARNING: SLIGHT SPG AHEAD, OO SLIGHT LANG 'WAG DEMANDING)"Hindi n'yo naman po ako kailangang samahan, Sir. Baka po kailanganin kayo sa kumpanya," bulong ko kay Achetbir nang nakaupo na kami sa loob ng sasakyan.Magkatabi kami sa dulong upuan ng van na nirentahan niya samantalang nasa unahan naman namin ang aking ina at kapatid."Stop it, Miss Mendoza. I already have my decision," mariing wika niya.Napabuntong hininga nalang ako at wala nang nagawa pa."Naku! Hijo, salamat talaga ng marami sa pag-aasikaso sa 'kin, napakalaking abala na nang idinulot ko sa 'yo," saad ni inay sa unahan habang nakasalip sa 'ming direksyon.Tipid na ngumiti si Achetbir at umiling ng kaunti. "Okay lang po, masaya po ako na nakatutulong sa inyo," aniya.Napanguso ako at napatingin na lamang sa labas ng sa
"Ate." Sinalubong ako ni Blair ng yakap nang nakapasok ako sa silid na inuukupa nila."Kumusta si Inay? Anong sabi ng doktor?" tanong ko 'tsaka tumingin sa aking ina na mahimbing na natutulog sa hospital bed."Tulad pa rin ng dati, ate. Kailangang bantayan ang kaniyang pagkain pati mga maintenance na gamot," aniya."Wala bang komplikasyon dahil sa atake niya?" Umupo ako sa upuan na nasa gilid ni Inay at maingat na hinawakan ang kaniyang kamay."Awa naman ng Diyos ay wala," tugon niya.Nakahinga naman ako nang maluwag dahil doon."I'll just talk to the doctor." Kinuha ni Achetbir sa aking atensyon.I looked at him and nodded. "Thank you, Sir," sinsero kong wika.Tinanguan niya lang din ako bago tumingin sa aking kapatid at namamaalam na yumuko."Siya