KABANATA 44

DEVINA

“MOMMY!”

Boses ni David ‘yun hindi ba? Nakita ko sila na nakapalibot saakin. Teka nasaan kami? Ospital?

“Devina, hindi ka pa tuluyang magaling,” pigil saakin ni Valentine ng sinubukan kong bumangon.

Tama, naalala ko na. Nahimatay ako matapos kong kalagan ng tali sila Adeline. Siguro dahil na ‘rin sa maraming dugong nawala saakin. Kumpleto sila dito pwera kila Valerie at mommy nila.

“K-kumusta kayo Adeline?” Hirap kong sabi dahil feeling ko wala akong laway. Mabuti nalang at inabutan ako ni Valentine ng maiinom.

“Ate naman! Kami pa inaalala mo samantalang ikaw ang napuruhan!”

Nasa kanan ko ngayon si Valentine at David na nakaupo sa higaan ko. Si lola at Jeydon naman at nasa dulo ng hinihigaan ko habang nasa kaliwang parte sina Adeline at Vincent. Napapansin ko ‘din ang closeness ng dalawang ‘yan. Kung may namamagitan man sa kanila alam kong saakin unang magsasabi si Adeline.

“Maayos namin kayong nailigtas Devina. Si Kristin wala na siya,” inaasahan ko na ang sinabi