“Kelvin ano ba! Palabasin mo na ako ngayon lang, please!” Paki-usap ko kay Kelvin sa pagalit na boses. He's my husband.
“Don't you ever raise your voice at me, Claire!” Malamig na aniya na may bahid ng galit. Napalunok ako ng marinig ko ang nakakakilabot niyang boses. He look annoyed with me.Hindi ko mapigilang mapatitig sa kaniya. He’s clean haircut. His seductive nut brown eyes, makapal na itim na itim na kilay. Matangos na ilong at mapupulang labi. Almost perfect!“S-sorry,” Hingi ko ng paumanhin sa mahinang boses. Baka kasi bigla siyang mag-transfrom bilang dragon at bugahan ako ng apoy sa mukha. Sayang ang ganda ko, eh, ang totoo nakakatakot ako sa kaniya kapag galit siya. Hindi ko gustong makita ang galit niyang mukha kahit na gwapo pa rin siya kapag ganu’n.“Gusto ko lang naman kasing makalabas ng bahay. Ano bang masama do’n?” Dagdag ko na may halong panunumbat sa kaniya. Hindi siya sumagot kaya nilingon ko siya. I need to plead on him. I badly one to go out!“Kelvin... Gusto kung lumabas! Payagan mo na ako please? Please…” Malambing kong sabi para makumbinsi siya. Lambing lang naman katapat nito eh, sana nga gumana sa kaniya.“Okay,” He answered.Napalitan ng malapad na ngiti ang nakabusangot na mga labi ko. See? Lambing lang naman ang katapat niya eh. Sa wakas makakalabas na rin ako. Ngayon lang siya pumayag na lumabas ako, iwan ko ba kung bakit ganito kami mula pa sa simula.Mula ng magsama kami lagi na lang akong nasa bahay. Kahit ilang beses kong sabihin na may trabaho ako palagi niyang sinasagot na hindi ko kailangang magtrabaho. Kapag sinabi ko namang gusto kong mag shopping at mamasyal sa Mall sasabihin niyang ‘You can shop online, ni need to go out to buy your stuff. Shopping online is stress free.’ Wala akong laban sa mga linyahan niya halos lahat may valid reason. Mabuti na lang pumayag siya ngayon siguro na realize niya na ang mga ginagawa niya sa akin, ang ganda ko ay hindi pambahay lang. Gusto kong lumabas dahil gusto kong bumalik sa trabaho ko ‘yon lang cause I love my career!My eyes widened, “T-talaga? Promise?” Paniguradong tanong ko sa kaniya, baka naman kasi mali lang ang pandinig ko.“Yeah! So shut up!” Sagot nito habang abala sa pagtipa ng kaniyang laptop ni hindi ako magawang tapunan ng tingin.I smile, “Now na? As in ngayon na ah? Lalabas na ko, baka magbago pa isip mo eh! See yah! Bye-bye!” Masiglang sambit ko at kumaway sa kaniya. Mabilis na dinampot ko ang sling bag na naka-ready na.Yes! Makakalabas na ako! Miss ko na ang mall baka nagtatampo na nga 'yon sa akin. Lalo naman ang mga kaibigan ko dahil hindi ako makakasama sa mga lakad nila mahigit buwan na rin.Desperada talaga akong makalabas ng bahay. Lagi na lang ako rito. Halos isang buwan na kong nasa loob ng bahay at hindi nakakalabas kahit sa garden man lang. Ang daming bawal kay Kelvin isabay mo pa doon ang pagiging cold at arogante niya panigurado wala akong laban sa kaniya. Nang maging asawa ko siya madaming nagbago sa mga nakasanayan ko. Halos lahat ng ginagawa ko ay naging bawal. Bagot na bagot na ako sa bahay ang mas nakakainis pa sa kaniya ang pagiging babaero!“I didn't say that you can leave now Claire. Go to the bed lay down,” He irritatied said that make me stop.What?? Pumayag siya na lumabas ako bakit niya ko papahigain? Anong gagawin niya? Lagot. No! Hindi pwede! Hindi pa ako handa bata pa ako, Mama! Hindi pwedeng may mangyari sa amin kahit pa sabihin na mag-asawa kami. Paano kung mabuntis niya ako? Abah, abuso na siya! Hindi ko na nga nagagawa ang trabaho ko ng maikasal ako sa kaniya bubuntisin niya pa ako na mas lalong ikakasira ng career ko! Hello! Matagal kong pinaghirapan na magkaroon ng maganda, makinis at sexy na katawan, alagang-alaga ko ang sarili ko para sa career ko tapos bubuntisin niya lang? Ano siya sinu-swerte?“Laydown Claire!” He said and have a devilish smirked plasted on his face. He walked towards me wearing his devilish smirked. He move his face near to my ears. “If you will gave me your body right now, you can go out anytime,” He husky whisper to my ears that make my eyes widened.I feel his smooth lips on my shoulder. He gave me three smack kisses on my shoulder and he slowly putting down my eliminating the spaghetti strap of my chothes.Hindi ito pwede! Baka kapag nagtagal pa siya sa ginagawa niya hindi na ako makapagpigil.“A-ano ba Kelvin lumayo ka nga!” Nau-utal kung sabi. Itinulak ko siya papalayo sa akin dahilan para natigil siya sa ginagawa niya. Agad ko ring inayos ang damit ko. I death glare to him. Nakita ko kung paano nagdilim ang mukha niya kaya inirapan ko siya. Natigilan ako ng umigting ang panga niya. Oh my!He smirked and he grab me closer to him, pabagsak niya kong hiniga sa kama that's why he's on top of me. Umuuga-uga pa ang kama dahil sa pagbagsak namin. Na mas lalong nakakapag dikit sa katawan namin.Napalunok ako ng makita ko ang mala-manyak niyang ngiti.“K-kelvin? S-stop it...” kinakabahan kung saway sa kaniya. Itinutulak ko siya pero hindi man lang siya natitinag. Wag oy, virgin pa ako!“I didn’t touch you yet, why are you stoping me right away? I’m sure you will love it, my lady. If you will let me...” He whispered in my ears and start kissing my neck. His kisses traveling on my neck kissing and licking my neck. I know his kisses leaving a mark on my skin.“K-kelvin...” I moan his name.His kisses make me weak. I’m breathableness. Feels like he absorbing my strength I could do nothing but to moan.Claire Joyce Point Of View “You look stupid Claire!” Nabalik ako sa katinuan ng marinig ko ang napakalamig niyang boses. Omg! Inikot ko ang paningin ko sa buong kwarto at iniisip ko kung anong nangyari. Nakita ko siyang naka-upo sa sofa nakaharap sa laptop niya na kanina niya tinitipa. Ako naman nakatayo malapit sa may pinto na parang timang. Nagde-daydream lang ako! Akala ko totoo. Sayang! Este — thanks god! Napakadumi na ng utak mo Claire! Ano bang ginawa ko sa past life ko at ganito ako mag-isip? Akala ko papayagan niya kung lumabas nagkamali ako! Nakakainis na siya pinapa-asa niya lang ako! Akala ko nadala na sa lambing hindi pa pala. Hindi ko talaga siya maintindihan, bakit ganito siya sa akin? Daig niya pa na tinatago ako. Iyong tipong may nagawa akong kasalanan kaya kailangan akong manatili sa bahay. Nagsasawa na ko rito sa bahay! Ano ba kasing meron sa labas at hindi ako pwedeng gumala? Hindi lang naman lakwatsa ang gagawin ko, e, nagtatrabaho ako! Nakasimagot na naupo ako
Claire Joyce Point Of View “Raul? Na saan si Kelvin?” Tanong ko kay Raul ng makababa ako sa sala. Pag gising ko kasi wala na siya sa tabi ko tinatawag ko siya pero hindi siya sumasagot kaya kahit na tinatamad akong bumangon pinilit ko ang sarili kong tumayo kahit pakiramdam ko para akong nanghihina at pagod. Hinanap ko siya pero hindi ko siya nakita sa buong kwarto kaya nag ayos na lang ako ng sarili ko naligo at nagpalit ng damit. Dali-dali akong bumaba na baka nandito lang siya sa Sala at nagtitipa ng laptop niya. Napakamot si Raul. “Ah... Miss CJ hindi ba nagpaalam sayo?” Balik na tayong ni Raul kaya agad naman akong umiling dahil wala naman siyang sinabi sa 'kin. *Flashback* After we made love he covered my body with a blanket, be-half of his body rested on me and his face sink into my neck. “Rest well, stupid-sweetheart,” Sambit niya ng makaayos ng higa. Umayos siya ng higa sa kama at ipinatong maingat niya akong hinila pahiga sa braso niya. “Your mine.” Dagdag niya pa. B
Kelvin Point Of View“Kyle! Underground first.” I said before I enter Kyle’s car. He pick us up in the airport. I go back to the Philippines with Klea. Anyway, Kyle is my cousin. “Bakit umuwi ka na?” Bungad ni Kyle sa akin. “I have a fight.” Kyle look at me teasily. “Wee?” I glare at him. Those it’s look like a valid reason that’s why I’m here? Will, yeah. That’s not a purpose. I came back suddenly, it’s so corny to say, but it’s because I had a bad dream last night about Claire that’s make me decide to go home. I don’t understand myself but this moment I really miss that girl. She’s always in my mind. I do even call her for almost a day but she didn’t answer my call. Raul didn’t call me instead, damn! What’s going on them? I’m deadly worried about her! I don't know but fuck, this is not me worried to much about something, about someone! Maybe because of what Raul told me last time. “Hindi ba dapat umuwi ka na muna? Akala ko dalawang linggo ka doon? Bakit umuwi ka na agad? Anong
Kelvin Clyde Point Of View "Ang bilis naman atang natapos ang honeymoon business mo? Now, that you are here can I leave? I'm not asking permission, I'm saying a simple goodbye," She said. I can see the tears leaky down to her cheek but she immediately wipe it out. Shit! - Teka! Anong honeymoon? Ayos naman kami ng umalis ako ah? At wala akong na tatandaan na ni isang gabi na nasa France ako na nakikipagtalik sa iba. Damn! Sinong may sabi sa kaniya ng putanginang honeymoon na iyan? Buwisit, si Raul? "Honeymoon?!!" The three moron said in unison. She wiped her tears and she smile to Kenneth that's a force smile. When she walk upstairs I hold her arms that's make her stop walking. "Your talking nonsense don't you? I don't understand you. If you're mad at me not just because I left you without saying anything it's because of what I've said earlier. Let's talk, can we?" I straightly looking at her eyes. "Dont touch me! - Nandidiri ako sayo," Madiin niyang sabi. The fuck! Ayos lang na s
Kelvin Clyde Point Of View Binabaan ko na ang phone ko ng tumawag sa akin ang may hawak kay Claire. Fucking shit! Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko dahil sa putangina na sinabi ng hayop na ‘yon? Mukha bang ibenebenta ko ang asawa ko? Hindi ako nagkamali, boses pa lang ng hayop na ‘yon kilalang-kilala ko na siyang putangina! Buwisit! Siya dapat ang makakalaban ko sa laban namin na hindi ko nadaluhan nitong nakaraan. Hindi pera ang gusto ng gagong ito kundi ang buhay ko. Putangina! Sa dami-daming pwedeng gawin upang makuha ang buhay ko gagamitin niya pa ang asawa ko na walang kinalaman sa gulong ito. Natatakot ako hindi lang dahil sa maaring gawin ni Winston na mas humahaba ang oras na hawak niya ang asawa ko. Kundi, natatakot ako sa maaaring mangyari sa amin ni Claire kapag nalaman niya ang buong pagkatao ko! “Tara,” Sinenyasan ko si Kyle na magmaneho na. May tracer ang phone ko kaya alam ko na kong na saan niya dinala si Claire hindi na rin pahirapan sa paghahanap dahil wala
Kelvin Clyde Point Of View Nagmamadaling bumaba ako ng taxi. Nagmasid ako sa paligid ng abandonadong building. Nakakapagtaka na walang mga bantay sa paligid. Napakalinis ng paligid at tahimik. Nakita ko si Kyle na patakbong lumapit sa kinaruruonan ko. “Na saan na sila?” Hinihingal na tanong sa akin. Tinukod niya ang dalawang kamay sa tuhod. Pagod na pagod? “Malay ko.” Tugon ko. May dalawang motor na pumarada sa harap namin. Si Kenji at Kennedy iyon, “Nahuli na ba kami?” Tanong ni Kenji ng tanggalin niya ang helmet na suot. “Hindi naman kakarating pa lang namin,” Kyle pinupunasan niya ang pawis niya sa noo gamit ang mangas ng jacket niya. “Ang tahimik ah? Kakaiba ang paligid walang bantay sa labas, paniguradong nakahanda sila sa loob.” Kenji commented. Just like what I observe when I arrive. “Maari ring wala sila dito. Hindi natin alam kung anong mayroon sa loob pagpasok natin,” Tsk! I'm perfectly ready! Hindi pwede! Papatayin ko muna ang tanginang Winston ‘yon sa ginawa niya s
Kelvin Clyde Point Of ViewHindi. Hindi ako pumayag na si Kenneth ang nakikipaglaban para sa akin. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa kakayahan niya kundi dahil ayaw kong may gagawa ng bagay na dapat ako ang gagawa. Hindi ko ugali na iasa sa iba ang naka-atas sa akin. Si Claire ang pinag-uusapan dito, dapat na hindi ako magkamali. "Habang tumatagal tayo rito sa kakadadak! Nahihirapan ang asawa ko at hindi ko gusto ang nakikita ko! Bakit hindi pa natin simulan Winston?!" Sambit ko habang hinubad ko ang jacket ko! "Oo nga naman kawawa naman ang asawa mo mukhang gustong-gusto mo ng makuha at maihiga sa malambot na kama habang nakapatong ka, sa kasamaang palad hindi pa pwede... At kung makukuha mo man siya sa kamay ko siguradohin kong wala ka ng buhay na lalabas dito." I smirked. Ilang araw kaming nagkalayo kaya dapat lang. "Papatong at papatong ako sa kaniya lalo na kapag kaming dalawa lang ang nasa kama. Kung patungan lang ang pag-uusapan magaling ako diyan, mas lalo naman sa bugbog
Kelvin Clyde Point Of View“Iiwan mo na n-naman ako Kelvin? Lagi mo na lang akong iniiwan! Hindi ba pwedeng mag stay ka naman sa a-akin? Kahit ngayon lang… Wala ba talaga akong halaga sayo?” Mahina niyang saad. Naramdaman kung may pumatak na mainit na butil ng luha sa aking braso. “Hindi ba pwedeng ako naman ang unahin mo? Kahit ngayon lang pagbigyan mo ako sa paki-usap ko… W-wag mo akong iwan,” She added. Natigilan ako sa sinabi niya. Hindi ko naman siya pwedeng iwan dito ng ganito pero sana naman maintindihan niya na hindi ito ang tamang oras para diyan. Hindi ko rin naman pwedeng pabayaan ang mga pinsan ko dahil ito ang tamang oras para gumanti. I closed my eyes and control my temper. “Not here Clai. Don't make me mad at a you. This is not the right time to argue with me can’t you see what’s going on now? I swear, after this you can tell me everything you want to, you can hurt me, do what you want. Don’tbe so insensitive, hindi lang Ikaw ang nasasaktan dito,” I said seriously.
KELVIN CLYDE“PUMUNTA ka ba rito para manginis? Pwes, kung oo umalis ka na!”I can't help but to smile ear to ear. My heart beating so fast and no one can stop on what I felt towards the woman besides me. Hindi ko akalain na ang gabing iyon hindi alam na ako ang kasama niya. Ang tattoo ko ba ang dahilan kung bakit na isip niya na ni hindi ako iyon? Nang gabing iyon kakarating ko lang mula sa business trip na minadali ko upang makahabol sa party ni Kyle ngunit hindi ko akalain na sa paglabas ko ng banyo si Claire ang bubungad sa akin and that's happened. Kaya naman pala nang magkita kami sa mansion ni Kyle ay tila wala siyang alam sa ginagawang panunukso sa akin ng mga loko.Napikon si Claire sa mga tawa ko halata iyon sa pamumula ng mukha niya at panay ang irap sa akin. She's about to walk out but I hold her wrist and pull her closer to me. “Kelvin, ano ba?! Bitawan mo ako!”Pumiglas siya sa hawak ko pero mas malakas ako sa kaniya. Isinandal ko siya sa railing at ikinulong ko siya sa
IKINASA ni Kelvin ang kaniyang baril at isinuksok sa likuran. Kinuha niya ang expensive black blazer, isinusuot niya ito habang naglalakad palabas ng silid. Inaayos niya ang suot niyang relo habang naglalakad pababa sa mahabang hagdanan.Four men in black with shades standing beside the staircase waiting for him. Tinanguan niya ang mga ito at nilampasan. Nakasunod sa kaniya ang apat at nang makarating sa garahe ng mansion pinagbuksan siya ng backseat ni Raul bago ito umikot at tinabihan siya. Sinulyapan niya ng malamig na tingin si Raul at tumingin ito sa gawi niya. “Pinaayos ko na ang kakailanganin mo, nakahanda na.” Sininyasan niya ang driver na magmaneho na at isinuot ang kaniyang magarang shades at relax na relax sa kaniyang inupuan at hinintay na makarating sa paliparan.Mula sa loob ng bintana na sinasakyan niya kitang-kita niya ang pagbaba ng ilang kalalakihan mula sa isang pribadong eroplano. Umikot muna ang sasakyan bago ito huminto. Na unang lumabas ang mga tauhan ni Kelv
CLAIRE JOYCEPAKIRAMDAM ko na durog ang puso habang nakatingin ako sa mukha ni Kaye na unti-unting nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Nangigilid ang luha nitong nakatingin kay Kelvin.Nakatayo ako gilid ng kama ni Kelvin habang nasa paanan naman ng kama niya si Baby Kaye at nasa likod nito ang mga pinsan niyang malungkot na nakatingin kay baby Kaye.Dahan-dahang naglakad si Baby Kaye patungo sa kabilang side ni Kelvin habang malamlam itong nakatingin sa Daddy niya at yakap-yakap pa nito ang kaniyang paboritong doll.“D-Don’t you remember me, Daddy?” Her voice was crack their eyes meet.Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan akong makitang nasasaktan ang anak ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya na sobra siyang na lulungkot na hindi siya maalala ng Daddy niya.“How can I forget my princess?”Umuklo si Kelvin at binuhat si Kaye. Dinal niya ito sa kandungan kandungan niya at pinaupo paharap sa kaniya.“My Kaye Chelsea Miranda, turni
“KELVIN tara na!”Nilapitan ni Kyle si Kelvin at hinawakan sa balikat at hinila palabas ng pabrika na unti-unting natutupok ng apoy.“No! Where is my wife?!” “Hindi ba si Raul—“Boss!”Humahangos na si Raul ang dumating na pumutol sa sasabihin ni Kyle.“Nawawala si Ma'am! Hinanap ko na sa kung saan pero hindi ko matagpuan. Hinabol niya kanina si Miss Samantha at bigla na lang silang na wala!”“Bullshit!” Napasabunot si Kelvin sa sariling buhok. “Kailangan nating mahanap si Claire bago sumabog ang buong lugar na ito! Maghiwa-hiwalay tayo. Dito kami, doon kayo!” Pagbibigay ng instructions ni Kenji.“Kilos! Kilos! Kilos!” Utos ni Kelvin.Si Kelvin, Kyle at Raul ang pumunta sa likuran at sa harapan naman si Kenneth, Kenji at Kennedy. Sinuyod nila ang bawat sulok ng pabrika. Wala silang ibang makita kundi ang nagkalat na bangkay. Natigilan si Kelvin ng marating nila ang kinaruruonan ni Claire at Samantha na halatang nagtatalo ang dalawa. Sa itsura ng mga ito, halatang kanina pa nag-aaway
NAPAPIKIT si Samantha nang pumasok sa kaniyang isipan ang ala-alang hindi niya nakakalimutan. Nakatago siya sa mataas na halaman habang nakasilip sa loob nang gate kung saan naroroon ang kaniyang Ina na masayang nakikipaglaro sa anak nito.Ang saya-saya nitong inaalagaan at pinagsisilbihan ang anak. Naghahabulan ang dalawa at nang madapa ito ay agad na dinaluhan nang kaniyang ina. Ginamot nito ang galos sa tuhod nito dahilan para magbaba siya nang tingin sa kaniyang braso na puno nang pasa dahil sa pambubugbog na ginawa sa kaniya nang kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagsuway sa utos nito.Walang tigil sa pagbuhos ang kaniyang luha habang nakamasid sa dalawa. She's nothing but herself. Walang ina na gagamot sa mga sugat niya. Walang ina na nag-aalaga sa kaniya. Walang ina na sandalan niya at walang ina na nagmamahal sa kaniya.Iniwan siya na parang isang basura. Walang pakialam sa kung anong mararamdaman niya at kung ano ang magiging kinabukasan niya sa piling nang kaniyang ama.Wal
CLAIRE JOYCEHINDI pa ako nakakabawi sa nasaksihan ko muling may sumabog sa kabilang banda nang mansion. Hindi matigil ang pag-agos nang masaganang luha sa aking pisngi habang nakatitig sa mansion na tinutupok nang malaking apoy.“Boss sa likod mo!” Ilang tauhan ni Kelvin ang lumapit sa amin at bago pa man ito makarating sa kinaruruonan namin pinaulanan sila nang bala nang kalaban. Mabilis na lumingon si Kelvin sa likuran at agad akong dinampa nang yakap dahilan para magpagulong-gulong kaming muli habang hinahabol kami nang bala.“Are you okay?” Puno nang pag-aalala niyang sinapo ang mukha ko. Sunod-sunod along umiling, how can be okay if we are in this situation and to think that my—“Ahhhhh!”Mabilis itinulak si Kelvin nang makitang may lalaki sa likuran niya at tinutukan siya nang baril bago pa man nito maiputok, I tumbling and steal the gun from the guy, I kick his stomach before I shoot him.Nang maramdaman kung may tao sa kanang bahagi ay mabilis akong gumulong sa lupa at binari
CLAIRE JOYCEPAGKATAPOS kung mag-ayos mabilis akong bumaba sa hagdan at tinungo ang likod nang mansion. Habang naglalakad ako tinutupi ko ang mangas ng suot kung sweatshirt. Nakaponytail ang mahaba kung buhok at may ilang hibla ng buhok na naiwan sa aking mukha. Nakasuot ako nang isang itim na sweatshirt at itim na leggings na pinarisan ko nang isang puting sapatos.“Hi, Raul! Anong ginagawa mo dito?” Huminto ako sa paglalakad ng bumungad sa akin si Raul na nakatayo na para bang inaabangan talaga ako. Napakamot siya sa ulo at tumingin sa ibang direction na agad ko namang sinundan.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaki na walang pagod na pinagsusuntok ang punching bag na nakabitay sa sanga ng malaking puno. “Anong ginagawa niya?” Hindi makapaniwalang tanong ko.Ang akala ko kasi ako ang tuturuan niya pero sa ginagawa niya daig niya pa ang sumabak sa giyera. Naliligo na siya sa sarili niyang pawis. Basang-basa na ang damit na suot niya maging iyong buhok niya may ilang butil
CLAIRE JOYCE“HINDI ako papayag sa gusto mo Kelvin! Ayaw ko!”Pagmamatigas ko kay Kelvin ng pinipilit niya akong kunin na namin ang kambal para sa iisang bahay na kami tumira.“Mga anak ko sila at walang masama kung gusto ko silang makasama sa iisang bubong! Bakit ba nagmamatigas ka pa?”Yumuko ako. “Hindi ko kayang maiwang mag-isa...”Hindi ko kaya kung pati ang kambal ko malalayo sa akin. Madaming taon na ang na sayang na hindi ko nakasama ang dalawa kung anak ayaw kong pati sa kambal ko malayo ako.“Sa ayaw at sa gusto—Tumunog ang cellphone ko dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita. Tiningnan ko ang cellphone ko at pangalan ni Aira ang nasa screen kaya bigla naman akong naramdaman ng kaba.“Who’s that?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin habang hinihintay ang sagot ko.“S-Si Aira.” Tugon ko at agad kong sinagot ang tawag nito. Kinabahan ako ng bumungad sa akin ang mga hikbi ni Aira na halatang kinakabahan.“Aira, bakit?”[“A-Ate! Ate, p-patawarin n-n
CLAIRE JOYCENANGINGINIG pa rin ang buong katawan ko na tinungo ang mansion ni Kelvin. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang balitang narinig ko.Hindi ako makapaniwala kaya gusto kong masiguro at mariniing mula sa labi ni Kelvin ang totoong nangyari sa aming Baby Kaye!Mabilis akong lumabas ng driver seat ng maihinto ko ang sasakyan sa tapat ng kaniyang mansion. Agad naman akong pinagbuksan ng guard na naruruon kung hindi ako nagkakamali siya ang guard ng araw na dinala ako dito ni Kelvin.“Si Kelvin?”“Nasa loob—Ma’am hindi kayo pwedeng pumasok!”Habol nito sa akin ng mabilis ko siyang tinalikuran ng marinig kong nandito si Kelvin hindi ko na gusto pang marinig ang iba niyang sasabihin.Mabilis rin akong natigilan ng makatayo ako sa tapat ng pinto ng mansion ng marinig ko ang malakas na boses ni Kelvin na mukhang galit na galit kasabay ang pagkabasag ng kung anong mga gamit.Kung galit siya ngayon pwes may dahilan rin ako para magalit sa kaniya. Agad