Kelvin Point Of View
“Kyle! Underground first.” I said before I enter Kyle’s car.He pick us up in the airport. I go back to the Philippines with Klea. Anyway, Kyle is my cousin.“Bakit umuwi ka na?” Bungad ni Kyle sa akin.“I have a fight.” Kyle look at me teasily. “Wee?” I glare at him. Those it’s look like a valid reason that’s why I’m here? Will, yeah. That’s not a purpose.I came back suddenly, it’s so corny to say, but it’s because I had a bad dream last night about Claire that’s make me decide to go home. I don’t understand myself but this moment I really miss that girl.She’s always in my mind. I do even call her for almost a day but she didn’t answer my call. Raul didn’t call me instead, damn! What’s going on them? I’m deadly worried about her! I don't know but fuck, this is not me worried to much about something, about someone! Maybe because of what Raul told me last time.“Hindi ba dapat umuwi ka na muna? Akala ko dalawang linggo ka doon? Bakit umuwi ka na agad? Anong nangyari sayo brother?” Kyle ask me while driving.“It's a long story.” I simple answer. I’m not in a mood to talk. I just waste my time in France, luckily Klea was there so, I have an alone time with her.“Sa underground ba tayo o magpa-pahingga ka muna? Look bro, may jetlag ka pa ‘di pwedeng ganito baka mapaano ka? May naghihintay rin sayo sa bahay mo.” He worriedly said.“Tsk! I rest later after the fight,” Sabi ko at sinandal ko ang likod ko sa passenger seat, I close my eyes and I can see a face of my wife crying.Shit!I opened my eyes and that’s make change my mind. Damn, she’s the reason why I’m here, so, I badly wanna see her.“Drive me home,” Kyle suddenly break as he heard what I said. Muntik na akong masubsob kong hindi ako naka seatbelt baka bumulsat na ako sa unahan.“Fuck!”“Shit!” We said in unison and looking to each other angerly.“Damn Kelvin! Saan ba talaga?” He sarcasm look at me.“Look hindi ako ang kanang kamay mo ah! For your Information I'm Kyle Miranda your handsome and hot cousin. Damn! Sa gwapo kong 'to ginawa mo na kong driver? Buwisit!” Dagdag niya pa kaya napairap ako sa kaniya.“House, final.” Nabibingi ako sa katahimikan namin ni Kyle well 'di ako sanay na tahimik ang ungas na 'to masyado ata tong talkative.“You two so annoying!” Napatingin kami ni Kei sa review mirror. Klea look so pissed. We silent for a moment.“Miss mo?” Basag niya sa katahimikan. Napalingon ako sa kaniya at tiningnan siya ng malamig na tingin.“Raul and I need to talk, that's why I change my mind,” Alam ko namang si Claire ang tinutukoy niya hindi ako tanga para hindi makuha ang gusto niyang sabihin.“Wag mo nga akong ine-english-english dude! Dahilan mo bulok!” He smirked.“Ulol! Mas bulok pa ang mga tinitira mo!”“Hoy! Gago…” Napakamot siya sa ulo.“Si Raul nga ba talaga? Hm... Ang sabihin mo gusto mong tumira ngayon para maka-score!” I glare at him.“Kung lagyan kaya kita ng bukol score na ba ‘yon? Sino pa ba ang uuwian ko ah?” Playing innocent.“Si Claire... Siya lang naman ang gugustuhin mong makita ilang araw ka sa France for sure miss mo...” He teasedly wink at me.“Maaga pang um-score… Ayee!” He teased me.“Shut up! Talking about Kelvin woman in front of me is so annoying! Can you two stop it?” Klea said angerly.I saw Kyle looking at Klea in the review mirror. “Sorry, baby...” Kyle apologize and he wink to Klea make me rolled my eyes.“Don't mind what he said, okay?” I said as I walk out of Kyle’s car. I opened the backseat door for Klea.Hindi ko man maamin sa sarili ko I worriedly sick thinking what's Raul said to me last time, dahilan para napanaginipan ko pa siya sa sobrang pag-iisip ko sa kaniya.“Hindi mo ba ko papapasukin?” He remove his shade. Ngayon pa 'to huminggi ng permiso!“Pumasok ka kung may papasukan ka. Kung wala makakaalis ka na,” I said coldly at pumasok na ko sa loob ng bahay na pinagbuksan ako ng isang maid.“Welcome back Master!” ani ng maid at yumuko.“I'm tired!” Reklamo ni Klea. “Take a rest, the guest room is ready,” I answer and I tap her head.“I want in your room,” She said while pouted. She cling on my arms. I rolled my eyes the way she act again.“Klea, we talked about it right? You can't sleep beside me, my wife is here, some other place we can sleep together, okay?” Pakiusap ko sa kaniya.Hindi naman pwede kasing sa akin siya tatabi. Nandito si Claire ano na lang sasabihin niya?“Fine!” Klea entered the house. What a feel at home girl. This is not her mansion. Akala mo kabisado rito sa bahay kung umasta.“Where is my wife? How is she?” I ask the maid.“Nasa kwarto po Master, hindi po siya lumalabas ng kwarto at nagpapahingga,” Tugon nito.Umiling ako, hangang ngayon ba nagmukmok pa rin siya?“Boss! Bumalik na kayo?!” Sulpot ni Raul. “Yeah! We talked later.” I walk upstairs.“Boss! Biglaan naman yata ang uwi mo?” What’s the matter? He look so nervous, something going on here? Damn!“Akala ko ba may pag-uusapan kayo ni Raul? Eh bakit mukhang my iba kang pupuntahan?” Mapang-asar na sabi ni Kei at may panunukso sa ngiti na nakaguhit sa kaniyang labi.Napatigil ako sa paglalakad at nilingon ko siya tiningnan ko Kyle o mas madalas naming tawaging Kei. Nakasunod pala ang bugok na 'to.“I just wanna take a bath, Moron!” I sarcasticaly said. “Sige! Dahilan pa, Buddy! Bakit Hindi mo na lang aminin na nag-aalala ka sa nangyari sa kaniya?” Dinig kong sigaw ni Kei mula sa sala. What he’s talking about?“Boss!” Raul call me but I didn’t answer them.Dahan-dahan akong pumasok sa kwarto. Pinasadahan ko ng tingin ang kabuohan ng kwarto at wala akong nakitang Claire. Where the hell she is?“Clai?” Tawag ko at kumatok ako sa banyo pero walang sumagot kaya binuksan ko na walang Clai sa loob ng kwarto.Shit! Dali-dali akong bumaba. Ako ba pinagloloko ng katulong na ‘yon?“Hihi ang cute! Cute mo,” Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang boses na iyon na nang gagaling sa Sala. Paano napunta sa Sala e, hindi ko naman nakasalubong walang tao sa Sala kanina.Hindi ko pa nakikita siya kaya dahan-dahan akong naglakad pababa sa hagdan.Nanlaki ang mata ko sa nakita ko at nag init ang ulo ko sa nakita ko. Buwisit! Hindi lang ‘yon ang kinabigla ko pa iba atang Claire ang nakikita ko iba sa sinabi ni Raul ng tumawag sa akin. Ako ba pinaglalaruan ng mga buwisit na tao dito sa bahay?“Kenneth! Ang cute talaga...” She said.“I know, correction lang Claiyie-baby! gwapo, gwapo ako. Hindi cute pero okay na rin.” Kenneth.Baliw sa aming limang mag-pipinsan!Claiyiee-baby? Saan naman nakuha ang tawag na 'yon? Bwesit!“Hindi naman ikaw 'yong cute e, itong bigay mong teady... hehe ang cute! Bakit mo pala ako binigyan?” Ngumiti si Kenneth.“Sympre dahil nagpagaling ka! Hindi mo ba alam na good girl deserve teady?” She smile.Nagdilim ang paningin ko sa narinig ko,ano 'to? Umalis lang ako balak ngsurutin ng ungoy na ‘to ang asawa ko?Malakas kong sinipa ang upuan na gawa sa kahoy na sa hindi kalayuan sa akin dahilan para tumama sa center table na gawa sa salamin dahilan para mawasak iyon.“Kelvin?!” They said in unison.“What the fuck up is going on here?! Damn So freaking nice Kenneth!!” I shouted in anger.Ayos ah! Talagang may pa ganun-ganun pa sila! Si Kenneth naman may pa bigay-bigay pang nalalaman ng kung anong basura! Ito namang si Claire gustong-gusto naman! Hindi niya ba kayang bumili niyan? Binibigyan ko siya ng pera dapat binibili niyang gusto niya hindi ‘yong hinihingi niya sa iba. Fuck it!“Whoaa! Ang gandang pasalubong no'n Kelvin ah? Wasak! Paano kung natamaan kami?” Inis na sabi ni Kennedy.“That's not my problem anymore!” I answer coldy. “Paano kung si Claiyiee-baby ang tinamaan?” Mapang-asar na tanong ni Kenneth.Ngumuso siya sa katapat niyang si Clai dahilan para mapatingin ako sa kaniya. She look shocked. I'm sure nagulat siya na nandito ako at nahuli ko siyang nakikipaglandian sa mga pinsan ko! Damn it! Claiyiee-baby? What a name. It's irritating! Damn it!“I dont care!” Matalim kung tiningnan si Kenneth.“Hindi ko akalain na mahilig ka sa Miranda!” Dala ng galit ko wala sa sariling na sambit ko iyon.Natahimik ang lahat ng nasa Sala. Nakatitig lang ako sa kaniya. Napalitan ng galit ang pagkasabik ko sa kaniya dahil sa buwisit na eksena nila!“Welcome back, brother!” Biglang sulpot ni Kenji dahilan para mabasag ang katahimikan sa Sala. Saan naman galing ang ungas na 'to?“What happened? Anong bagyo ba ang dumaan dito sa living room?” Takang tanong ni Kenji.“Ano pa nga ba ide bagyong Kelvin.” Inilabas pa ni Kennedy ang dalawang daliri na parang nagsasabing number 2.“Nag-aapoy ka kapatid. Mali ang iyong ginawa, hindi dapat binabastos ang isang magandang binibini, humingi ka ng tawad sa iyong pagkakasala…” Mas lalo akong na inis sa buwisit niyang pananalita. Mga gagong ‘to! Kailan pa sila naging pastor at panay ang tawag sa akin ng Brother kung hindi naman ay kapatid!Lumapit sa akin si Kenneth at inakbayan ako. Inalis ko ang akbay niya pero agad niya ring binalik. Fuck!“Ayusin mo ‘yang pananalita mo kung ayaw mong makatikim ng pasalubong sa akin, Kenneth! Hindi ako natutuwa sayo.”Damn it! Masasapak ko na talaga ‘to si Kenneth, babaero sa babaero hindi imposibleng makuha niya si Claire sa akin. Umakto pa siya na parang susuko sa pagtaas niya ng dalawa niyang kamay. Damn it! Sarap niyang ipasok sa kahon!“What the hell you all doing here?!” I ask them. “Makikibalita sa pinuntahan mo sa France.” Kennedy.Inakbayan niya rin ako sa kabilang balikat kaya napapagitnaan ako ng dalawa. Tsk! Kilangan pa nila nalaman na uuwi ako?“Anong balita?” Tanong ni Kenji at naupo sa sofa.“Siguro ang saya mo nu? Oyy teka! Kiss mo naman Claiyiee-baby si Kelvin oh... Kadadating lang niya dapat may combo hug and kisses. Yiee...” ani ni Kenneth n aalibadbaran talaga ako sa kaniya. Buwisit!Napatingin ako kay Claire. Damn! I want to pull out the words came out from my mouth. I’ma fucking bastard to say those words to her just because of a fucking teady bear! I miss her but she look like really dont care about my presence. I can feel a little nervous in her silent, in her stare to me is so damn cold. I know, I understand if she’s angry. I shut on her.Lambing lang ang katapat nito mabawasan man lang ang init ng ulo ko. I walked towards her. Tatabihan ko na sana siya ng upo sa sofa ng marinig ko ang pamilyar na boses na nang-gagaling sa itaas dahilan para mapamura ako sa aking isipan.“What a noise?!” We all look at upstairs where Klea standing at.“Klea?” The three said in unison. They are all shock to see here. My cousin’s look at me.“Isa akong Model pero hindi ako tipo ng babae na nangungulekta ng lalaki, magdahan-dahan ka sa pananalita mo dahil hindi lahat ng lumalabas sa bibig mo ay tama.” Bakas sa boses niya ang galit. Ilang saglit na nagtama ang mata namin bago niya sinulyapan si Kenneth.“Combo hug and kisses Kenneth? Ohh he doesn’t deserve it. By the way, how's the honeymoon?” She added. She look at me rudely.I look at her even my cousins look at her to. She was standing in front of me. I can see her eyes watering. Damn! Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pag-angat niya ng tingin sa itaas kung na saan si Klea. She smiled bitterly. I know that smile, she’s in pain but why?Why she's acting like she doesn't miss me? Damn! What are she talking about? She's so cold hindi naman ‘to ganito ah! What happened?! Does she’s thinking Klea is my other woman? Ow, men!Kelvin Clyde Point Of View "Ang bilis naman atang natapos ang honeymoon business mo? Now, that you are here can I leave? I'm not asking permission, I'm saying a simple goodbye," She said. I can see the tears leaky down to her cheek but she immediately wipe it out. Shit! - Teka! Anong honeymoon? Ayos naman kami ng umalis ako ah? At wala akong na tatandaan na ni isang gabi na nasa France ako na nakikipagtalik sa iba. Damn! Sinong may sabi sa kaniya ng putanginang honeymoon na iyan? Buwisit, si Raul? "Honeymoon?!!" The three moron said in unison. She wiped her tears and she smile to Kenneth that's a force smile. When she walk upstairs I hold her arms that's make her stop walking. "Your talking nonsense don't you? I don't understand you. If you're mad at me not just because I left you without saying anything it's because of what I've said earlier. Let's talk, can we?" I straightly looking at her eyes. "Dont touch me! - Nandidiri ako sayo," Madiin niyang sabi. The fuck! Ayos lang na s
Kelvin Clyde Point Of View Binabaan ko na ang phone ko ng tumawag sa akin ang may hawak kay Claire. Fucking shit! Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko dahil sa putangina na sinabi ng hayop na ‘yon? Mukha bang ibenebenta ko ang asawa ko? Hindi ako nagkamali, boses pa lang ng hayop na ‘yon kilalang-kilala ko na siyang putangina! Buwisit! Siya dapat ang makakalaban ko sa laban namin na hindi ko nadaluhan nitong nakaraan. Hindi pera ang gusto ng gagong ito kundi ang buhay ko. Putangina! Sa dami-daming pwedeng gawin upang makuha ang buhay ko gagamitin niya pa ang asawa ko na walang kinalaman sa gulong ito. Natatakot ako hindi lang dahil sa maaring gawin ni Winston na mas humahaba ang oras na hawak niya ang asawa ko. Kundi, natatakot ako sa maaaring mangyari sa amin ni Claire kapag nalaman niya ang buong pagkatao ko! “Tara,” Sinenyasan ko si Kyle na magmaneho na. May tracer ang phone ko kaya alam ko na kong na saan niya dinala si Claire hindi na rin pahirapan sa paghahanap dahil wala
Kelvin Clyde Point Of View Nagmamadaling bumaba ako ng taxi. Nagmasid ako sa paligid ng abandonadong building. Nakakapagtaka na walang mga bantay sa paligid. Napakalinis ng paligid at tahimik. Nakita ko si Kyle na patakbong lumapit sa kinaruruonan ko. “Na saan na sila?” Hinihingal na tanong sa akin. Tinukod niya ang dalawang kamay sa tuhod. Pagod na pagod? “Malay ko.” Tugon ko. May dalawang motor na pumarada sa harap namin. Si Kenji at Kennedy iyon, “Nahuli na ba kami?” Tanong ni Kenji ng tanggalin niya ang helmet na suot. “Hindi naman kakarating pa lang namin,” Kyle pinupunasan niya ang pawis niya sa noo gamit ang mangas ng jacket niya. “Ang tahimik ah? Kakaiba ang paligid walang bantay sa labas, paniguradong nakahanda sila sa loob.” Kenji commented. Just like what I observe when I arrive. “Maari ring wala sila dito. Hindi natin alam kung anong mayroon sa loob pagpasok natin,” Tsk! I'm perfectly ready! Hindi pwede! Papatayin ko muna ang tanginang Winston ‘yon sa ginawa niya s
Kelvin Clyde Point Of ViewHindi. Hindi ako pumayag na si Kenneth ang nakikipaglaban para sa akin. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa kakayahan niya kundi dahil ayaw kong may gagawa ng bagay na dapat ako ang gagawa. Hindi ko ugali na iasa sa iba ang naka-atas sa akin. Si Claire ang pinag-uusapan dito, dapat na hindi ako magkamali. "Habang tumatagal tayo rito sa kakadadak! Nahihirapan ang asawa ko at hindi ko gusto ang nakikita ko! Bakit hindi pa natin simulan Winston?!" Sambit ko habang hinubad ko ang jacket ko! "Oo nga naman kawawa naman ang asawa mo mukhang gustong-gusto mo ng makuha at maihiga sa malambot na kama habang nakapatong ka, sa kasamaang palad hindi pa pwede... At kung makukuha mo man siya sa kamay ko siguradohin kong wala ka ng buhay na lalabas dito." I smirked. Ilang araw kaming nagkalayo kaya dapat lang. "Papatong at papatong ako sa kaniya lalo na kapag kaming dalawa lang ang nasa kama. Kung patungan lang ang pag-uusapan magaling ako diyan, mas lalo naman sa bugbog
Kelvin Clyde Point Of View“Iiwan mo na n-naman ako Kelvin? Lagi mo na lang akong iniiwan! Hindi ba pwedeng mag stay ka naman sa a-akin? Kahit ngayon lang… Wala ba talaga akong halaga sayo?” Mahina niyang saad. Naramdaman kung may pumatak na mainit na butil ng luha sa aking braso. “Hindi ba pwedeng ako naman ang unahin mo? Kahit ngayon lang pagbigyan mo ako sa paki-usap ko… W-wag mo akong iwan,” She added. Natigilan ako sa sinabi niya. Hindi ko naman siya pwedeng iwan dito ng ganito pero sana naman maintindihan niya na hindi ito ang tamang oras para diyan. Hindi ko rin naman pwedeng pabayaan ang mga pinsan ko dahil ito ang tamang oras para gumanti. I closed my eyes and control my temper. “Not here Clai. Don't make me mad at a you. This is not the right time to argue with me can’t you see what’s going on now? I swear, after this you can tell me everything you want to, you can hurt me, do what you want. Don’tbe so insensitive, hindi lang Ikaw ang nasasaktan dito,” I said seriously.
"Hayop ka?!" Galit na sigaw ni Kelvin. Malalakas na suntok ang pinakawalan niya dahilan para mabitawan ni Winston ang hawak nitong baril. Walang ibang nasa isip ni Kelvin kundi ang pamatay si Winston dahil sa ginawa nito sa asawa niya. "Kelvin! Tama na! Dalhin natin siya sa hospital!" Sigaw ni Klea. Hawak-hawak nito si Claire, ang mga palad nito ay nakadiin sa sugat ni Claire upang mapigilan ang pagdurugo. Pinagwalang bahala ni Kelvin si Klea at patuloy sa pagbugbog kay Winston. Halos mabasag na Ang mukha ni Winston, punong-puno na ng dugo ang mukha nito at sumusuka na ng dugo dahil lang sa mga suntok ni Kelvin. "Ahh!!" Puno ng galit na sigaw ni Kelvin. Nakapatong siya kay Winston at walang humpay na binubugbog ito, wala na itong kalaban-laban sa kaniya. Labis-labis ang kaba na nasa kaniyang puso. Nag-aalala siya na hindi niya maipaliwanag ang kirot na nararamdaman sa kaniyang dibdib. "Kapag may nangyaring masawa sa asawa ko, babalikan kita kahit patay ka na, papatayin pa rin kita
“Wake up dude! There is nothing Claire here, so what’s up?” Mataray na ani ni Klea.Napahilamos si Kelvin sa kaniyang mukha ng makitang si Klea ang pumasok sa kwarto niya na akala niya ay ang asawa.Ngumiwi siya, “What the hell are you doing here?” Hindi siya okay at hindi siya magiging okay na walang Claire sa tabi niya.Nalukot ang mukha ng dalaga. Naupo ito sa kandungan niya, “Is that what you treat your baby now?” Yumakap ito sa kaniya, this is her way trying to be sweet.“I’m not in the mode, leave me alone…” Marahan niyang itinulak ang dalaga pa alis sa kaniyang kandungan at umalis siya sa kaniyang kina-uupuan.“You’re always not in the mode, look at yourself? Yow, men! I never expect that I might saw you like this just for that girl? Bro, she’s just a woman you can find –” He cut’s her off.“She’s not just a woman, she’s my everything, my life. Klea…” Singhal niya sa dalaga. Klea’s eyes widen and look at him curiously. She never heared him talking cheesey words. She can see th
"Gusto ng umuwi sa bahay ko, gusto kong makasama si Daddy. Ang totoo, kaya ako nandito para kunin ang mga gamit na naiwan ko," She explain.Anger flash on Kelvin's face. Umalis ito sa harapan niya at tinalikuran siya. Bakit umaakto siya ng ganiyan hindi ba dapat maging masaya siya dahil magagawa niya ang mga gusto niya?"Okay naman sayo 'diba? Malaking favor sayo 'yon na wala ako dahi -""Do you think it's fucking helpfull Claire?! Damn it! Do you think it's fine? Fuck! Gusto mong umuwi dahil nanganib ang buhay mo dahil sa akin o dahil sa may mas malalim ka pang dahilan? Why won't you spill it out your problem? Is that what you want?" Galit itong tumingin sa kaniya. "Then, fine! Go home! Be with your father if it's that's make you happy. Pumunta ka dito para kunin ang mga gamit mo ide simulan mo ng mag-impake para makaalis ka na dito!" Dagdag nito sa malamig na tono.Sunod-sunod na naghabulan ang luha niya sa pisngi. Inisip niyang pipigilan siya nito ngunit sa sinabi nito ramdam niya
KELVIN CLYDE“PUMUNTA ka ba rito para manginis? Pwes, kung oo umalis ka na!”I can't help but to smile ear to ear. My heart beating so fast and no one can stop on what I felt towards the woman besides me. Hindi ko akalain na ang gabing iyon hindi alam na ako ang kasama niya. Ang tattoo ko ba ang dahilan kung bakit na isip niya na ni hindi ako iyon? Nang gabing iyon kakarating ko lang mula sa business trip na minadali ko upang makahabol sa party ni Kyle ngunit hindi ko akalain na sa paglabas ko ng banyo si Claire ang bubungad sa akin and that's happened. Kaya naman pala nang magkita kami sa mansion ni Kyle ay tila wala siyang alam sa ginagawang panunukso sa akin ng mga loko.Napikon si Claire sa mga tawa ko halata iyon sa pamumula ng mukha niya at panay ang irap sa akin. She's about to walk out but I hold her wrist and pull her closer to me. “Kelvin, ano ba?! Bitawan mo ako!”Pumiglas siya sa hawak ko pero mas malakas ako sa kaniya. Isinandal ko siya sa railing at ikinulong ko siya sa
IKINASA ni Kelvin ang kaniyang baril at isinuksok sa likuran. Kinuha niya ang expensive black blazer, isinusuot niya ito habang naglalakad palabas ng silid. Inaayos niya ang suot niyang relo habang naglalakad pababa sa mahabang hagdanan.Four men in black with shades standing beside the staircase waiting for him. Tinanguan niya ang mga ito at nilampasan. Nakasunod sa kaniya ang apat at nang makarating sa garahe ng mansion pinagbuksan siya ng backseat ni Raul bago ito umikot at tinabihan siya. Sinulyapan niya ng malamig na tingin si Raul at tumingin ito sa gawi niya. “Pinaayos ko na ang kakailanganin mo, nakahanda na.” Sininyasan niya ang driver na magmaneho na at isinuot ang kaniyang magarang shades at relax na relax sa kaniyang inupuan at hinintay na makarating sa paliparan.Mula sa loob ng bintana na sinasakyan niya kitang-kita niya ang pagbaba ng ilang kalalakihan mula sa isang pribadong eroplano. Umikot muna ang sasakyan bago ito huminto. Na unang lumabas ang mga tauhan ni Kelv
CLAIRE JOYCEPAKIRAMDAM ko na durog ang puso habang nakatingin ako sa mukha ni Kaye na unti-unting nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Nangigilid ang luha nitong nakatingin kay Kelvin.Nakatayo ako gilid ng kama ni Kelvin habang nasa paanan naman ng kama niya si Baby Kaye at nasa likod nito ang mga pinsan niyang malungkot na nakatingin kay baby Kaye.Dahan-dahang naglakad si Baby Kaye patungo sa kabilang side ni Kelvin habang malamlam itong nakatingin sa Daddy niya at yakap-yakap pa nito ang kaniyang paboritong doll.“D-Don’t you remember me, Daddy?” Her voice was crack their eyes meet.Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan akong makitang nasasaktan ang anak ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya na sobra siyang na lulungkot na hindi siya maalala ng Daddy niya.“How can I forget my princess?”Umuklo si Kelvin at binuhat si Kaye. Dinal niya ito sa kandungan kandungan niya at pinaupo paharap sa kaniya.“My Kaye Chelsea Miranda, turni
“KELVIN tara na!”Nilapitan ni Kyle si Kelvin at hinawakan sa balikat at hinila palabas ng pabrika na unti-unting natutupok ng apoy.“No! Where is my wife?!” “Hindi ba si Raul—“Boss!”Humahangos na si Raul ang dumating na pumutol sa sasabihin ni Kyle.“Nawawala si Ma'am! Hinanap ko na sa kung saan pero hindi ko matagpuan. Hinabol niya kanina si Miss Samantha at bigla na lang silang na wala!”“Bullshit!” Napasabunot si Kelvin sa sariling buhok. “Kailangan nating mahanap si Claire bago sumabog ang buong lugar na ito! Maghiwa-hiwalay tayo. Dito kami, doon kayo!” Pagbibigay ng instructions ni Kenji.“Kilos! Kilos! Kilos!” Utos ni Kelvin.Si Kelvin, Kyle at Raul ang pumunta sa likuran at sa harapan naman si Kenneth, Kenji at Kennedy. Sinuyod nila ang bawat sulok ng pabrika. Wala silang ibang makita kundi ang nagkalat na bangkay. Natigilan si Kelvin ng marating nila ang kinaruruonan ni Claire at Samantha na halatang nagtatalo ang dalawa. Sa itsura ng mga ito, halatang kanina pa nag-aaway
NAPAPIKIT si Samantha nang pumasok sa kaniyang isipan ang ala-alang hindi niya nakakalimutan. Nakatago siya sa mataas na halaman habang nakasilip sa loob nang gate kung saan naroroon ang kaniyang Ina na masayang nakikipaglaro sa anak nito.Ang saya-saya nitong inaalagaan at pinagsisilbihan ang anak. Naghahabulan ang dalawa at nang madapa ito ay agad na dinaluhan nang kaniyang ina. Ginamot nito ang galos sa tuhod nito dahilan para magbaba siya nang tingin sa kaniyang braso na puno nang pasa dahil sa pambubugbog na ginawa sa kaniya nang kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagsuway sa utos nito.Walang tigil sa pagbuhos ang kaniyang luha habang nakamasid sa dalawa. She's nothing but herself. Walang ina na gagamot sa mga sugat niya. Walang ina na nag-aalaga sa kaniya. Walang ina na sandalan niya at walang ina na nagmamahal sa kaniya.Iniwan siya na parang isang basura. Walang pakialam sa kung anong mararamdaman niya at kung ano ang magiging kinabukasan niya sa piling nang kaniyang ama.Wal
CLAIRE JOYCEHINDI pa ako nakakabawi sa nasaksihan ko muling may sumabog sa kabilang banda nang mansion. Hindi matigil ang pag-agos nang masaganang luha sa aking pisngi habang nakatitig sa mansion na tinutupok nang malaking apoy.“Boss sa likod mo!” Ilang tauhan ni Kelvin ang lumapit sa amin at bago pa man ito makarating sa kinaruruonan namin pinaulanan sila nang bala nang kalaban. Mabilis na lumingon si Kelvin sa likuran at agad akong dinampa nang yakap dahilan para magpagulong-gulong kaming muli habang hinahabol kami nang bala.“Are you okay?” Puno nang pag-aalala niyang sinapo ang mukha ko. Sunod-sunod along umiling, how can be okay if we are in this situation and to think that my—“Ahhhhh!”Mabilis itinulak si Kelvin nang makitang may lalaki sa likuran niya at tinutukan siya nang baril bago pa man nito maiputok, I tumbling and steal the gun from the guy, I kick his stomach before I shoot him.Nang maramdaman kung may tao sa kanang bahagi ay mabilis akong gumulong sa lupa at binari
CLAIRE JOYCEPAGKATAPOS kung mag-ayos mabilis akong bumaba sa hagdan at tinungo ang likod nang mansion. Habang naglalakad ako tinutupi ko ang mangas ng suot kung sweatshirt. Nakaponytail ang mahaba kung buhok at may ilang hibla ng buhok na naiwan sa aking mukha. Nakasuot ako nang isang itim na sweatshirt at itim na leggings na pinarisan ko nang isang puting sapatos.“Hi, Raul! Anong ginagawa mo dito?” Huminto ako sa paglalakad ng bumungad sa akin si Raul na nakatayo na para bang inaabangan talaga ako. Napakamot siya sa ulo at tumingin sa ibang direction na agad ko namang sinundan.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaki na walang pagod na pinagsusuntok ang punching bag na nakabitay sa sanga ng malaking puno. “Anong ginagawa niya?” Hindi makapaniwalang tanong ko.Ang akala ko kasi ako ang tuturuan niya pero sa ginagawa niya daig niya pa ang sumabak sa giyera. Naliligo na siya sa sarili niyang pawis. Basang-basa na ang damit na suot niya maging iyong buhok niya may ilang butil
CLAIRE JOYCE“HINDI ako papayag sa gusto mo Kelvin! Ayaw ko!”Pagmamatigas ko kay Kelvin ng pinipilit niya akong kunin na namin ang kambal para sa iisang bahay na kami tumira.“Mga anak ko sila at walang masama kung gusto ko silang makasama sa iisang bubong! Bakit ba nagmamatigas ka pa?”Yumuko ako. “Hindi ko kayang maiwang mag-isa...”Hindi ko kaya kung pati ang kambal ko malalayo sa akin. Madaming taon na ang na sayang na hindi ko nakasama ang dalawa kung anak ayaw kong pati sa kambal ko malayo ako.“Sa ayaw at sa gusto—Tumunog ang cellphone ko dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita. Tiningnan ko ang cellphone ko at pangalan ni Aira ang nasa screen kaya bigla naman akong naramdaman ng kaba.“Who’s that?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin habang hinihintay ang sagot ko.“S-Si Aira.” Tugon ko at agad kong sinagot ang tawag nito. Kinabahan ako ng bumungad sa akin ang mga hikbi ni Aira na halatang kinakabahan.“Aira, bakit?”[“A-Ate! Ate, p-patawarin n-n
CLAIRE JOYCENANGINGINIG pa rin ang buong katawan ko na tinungo ang mansion ni Kelvin. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang balitang narinig ko.Hindi ako makapaniwala kaya gusto kong masiguro at mariniing mula sa labi ni Kelvin ang totoong nangyari sa aming Baby Kaye!Mabilis akong lumabas ng driver seat ng maihinto ko ang sasakyan sa tapat ng kaniyang mansion. Agad naman akong pinagbuksan ng guard na naruruon kung hindi ako nagkakamali siya ang guard ng araw na dinala ako dito ni Kelvin.“Si Kelvin?”“Nasa loob—Ma’am hindi kayo pwedeng pumasok!”Habol nito sa akin ng mabilis ko siyang tinalikuran ng marinig kong nandito si Kelvin hindi ko na gusto pang marinig ang iba niyang sasabihin.Mabilis rin akong natigilan ng makatayo ako sa tapat ng pinto ng mansion ng marinig ko ang malakas na boses ni Kelvin na mukhang galit na galit kasabay ang pagkabasag ng kung anong mga gamit.Kung galit siya ngayon pwes may dahilan rin ako para magalit sa kaniya. Agad