MATAAS ang sikat ng araw ngunit hindi ‘yon alintana ng lalaking nagngangalang Esteban. Pasipol-sipol lamang ito habang nasa palengke. Maraming napapatingin sa kanya na tila ba hinuhusgahan siya dahil sa suot niyang damit na halos yakapin na ng kalumaan at may munting mga butas ngunit hindi niya ‘yon pinapansin. Hindi man niya aminin ay nasanay na lamang siya sa mga pangmamata ng mga tao sa kanya. Tahimik niyang hinihintay ang binili niyang regalo sa isang tiangge. Ilang saglit pa ay lumapit sa kanya ang tinderang babae dala ang kanyang binili. “Salamat,” magalang niyang wika sa babae bago ito talikuran saka naglakad na pauwi. Nangingiti niyang sinipat ng tingin ang regalong sinadya sa palengke. “Señorito.” Napahinto siya nang may biglang humarang na lalaki sa kanyang daanan. Nakasuot ito ng itim na tuxedo. Kumunot ang noo ni Esteban, nagtataka ang mukha kung sino ang lalaking kaharap niya ngayon. “Naparito ako para sunduin ka, kailangan ka ng mga Montecillio.” Napaatras si
Tumingin sila sa kakarating lang na matanda, si Senyora Rosario. Simula noong namatay ang matandang Lazaro, ang Lolo nilang si Senyora Rosario na ang kumontrol sa lahat. Lahat ng desisyon ng angkan lalo na pagdating sa negosyo ay dapat munang dumaan sa kanya. Maraming may gustong mawala ang matanda ngunit animo’y isa itong masamang damo, malakas pa at alam na alam pa ang nangyayari sa paligid niya kaya marami ring takot na kalabanin siya. Wala pa ni isa ang nagtagumpay na pagbagsakin ito dahil alam nila kung kakalabanin nila ito, sila lang din ang mapapahamak. “Lola…” bati ng mga apo nitong nakalinya na kasama ang kanilang mga pamilya. “Lola, si Frederick. Mukhang bibigyan ka pa ng pekeng designer bag,” si Anna ang nagsalita na may kaba sa d****b. Tumingin siya kay Frederick nang hawakan nito ang kamay niya. Kumunot naman ang noo ng matanda at nagtataka sa sinabi ng kanyang apo na si Anna. “Lola, don’t believe them. Alam mo namang hindi kita bibigyan ng mga cheap na bagay,” mabi
Kinuha ni Estrella, isa sa mga apo ni Donya Agatha, ang listahan ng mga regalo na nagmula sa pamilya ng mga Montecillo. Nanlaki ang mata nito habang nanginginig ang kamay nang makita kung ano ang mga regalo."Beach Resort…" aniya. “At may titulo!”"Susi ng isang Bugatti La Voiture Noire..."Habang nakikinig sa listahan ng mga regalo ay hindi maiwasan na magtinginan ng mga taong naroon. Paanong hindi? Ang mga regalo para kay Donya Agatha Lazaro ay tila regalo sa babaeng ikakasal noong sinaunang panahon.“And cash gift… 500 million,” hindi makapaniwala nitong big
Sa isang sikat at mamahaling hotel, naglalakad ang isang babaeng magarang suot at naka-make-up na halatang mamahalin. Maraming suot na silver at gold sa katawan. Mapulang labi at suot ang yayamaning sumbrero, kitang-kita mo talagang isa itong senyora. Umupo siya sa harap ni Esteban na pinagmasdan lang naman siya ng walang emosyon. Ngumiti siya sa binata at kahit hindi niya ipakita, ramdam niya ang galak nitong makita si Esteban.“My son…” Hindi sumagot si Esteban nang magsalita ang kanyang ina.Siya si Senyorita Yvonne, ang kanyang ina. Masama ang tingin ng binata sa babaeng prenteng naka-upo sa harap nito. Gusto niya namang tanungin agad kung ano talaga ang pakay ng ina at kung bakit gusto nitong makipagkita. Hindi pa yata sapat sa kanila na tinaboy nito si Flavio noong nakaraang araw lang.&ldqu
"Ruben, yosi?" Inihain ni Esteban ang isang kaha ng sigarilyo kay Ruben na siyang may-ari ng maliit na karinderya sa construction site na isa sa mga negosyo ng pamilya ni Anna. Kumuha ng isa si Ruben habang nakangiting umiiling. “Hindi ka ba nagsasawa sa ginagawa mo?" tanong nito at kumuha ng lighter sa bulsa sa sinindihan ang sigarilyong hawak. Tuminhin ito sa kawalan. Bumuntong-hininga si Esteban at humithit ng sigarilyo saka pinaglaruan ang usok. Sa loob ng tatlong taon, araw-araw ay lilitaw nang napakaaga si Esteban umulan man o umaraw sa likuran ng construction site. Makalipas ang ilang linggo ay nagkaroon ng hinuha si Ruben tungkol
Sa sumunod na araw, nagmemeeting ang pamilyang Lazaro at sakop ng buong confession room ang malakas na tawa ni Frederick."Anong nakakatawa, Fred? May kailangan ka bang sabihin sa amin?" tanong ng isang pinsan niya, lahat ng kamag-anak nito ay nakatingin sa kanya at inaantay siyang magsalita."Paano ba naman kasi, itong si Anna magpapahatid kay Esteban eh ano namang susuotin ng basurang iyon? Nakakahiya, at kapag nakita iyon ng may-ari ng kompanya. Panigurado, hindi tatanggapin ang offer dahil may kasama siyang basura." Malakas siyang tumawa at ganoon din ang iba, sumang-ayon sa sinabi ni Frederick.Iniisip niya na kung makita ng may-ari ay mapapahiya si Esteban kasama na si Anna at sa pamamagitang iyon, magiging palpak si Anna makipag-ugnayan sa kompanya. Lilipat kay Frederick ang oblgiasyon kapag nangyari iyon, siya ang papaboral ng Lola nila at higit sa lahat, mawawala sa landas ng pamilya nila si Esteban, matagal na niyang gustong mawala si Esteban kaya guma
Panibagong araw panibagong meeting na naman ng angkan ng Lazaro. Pinag-uusapan nila ang ibinigay nilang mission para kay Anna at kahit isa sa kanila walang naniniwala na magagawa ni Anna."Ipupusta ko ang magiging position ko dito sa kompanya, hindi niya magagawang papirmahin ang Desmond Corp.""Tama, paniguradong magagalit si Lola sa kanya. Tama ba, Frederick?" Natigil si Frederick kakaisip nang banggitin ang pangalan niya, ngumisi siya sa kanila at sumang-ayon sa mga sinasabi."Tama, at mapapatakwil na sila sa pamilya lalo na ang Esteban na iyon." Kinuyom niya ang mga kamo na tila ba nanggigil.Hindi talaga mawawala sa buhay niya ang galit kay Anna at kay Esteban, wala namang ginagawa ang tao sa kanya ngunit kung umasta ay parang may malaking kasalanan sa kanya sina Anna at Est eban.Natigil ang kanilang pag-uusap nang bumukas ang pinto ng conference room, tumayo silang lahat upang magbigay galang sa matandang Lazaro na kakarating lan
"Lola, sigurado akong hindi kakayanin ni Anna. Paano kaya kung ako na ang makipag-ugnayan sa kompanya nila?"Panibagong araw, nakipag-usap si Frederick at ang kanyang ama na si Francisco."Si Anna ang nakipagsundo at sa kanya ang pirma, siya pa rin ang kakausap." Apila ng kanyang Lola.Gusto ni Frederick na siya na ang kakausap sa Desmond Corporation dahil ayaw niyang makuha ni Anna ang sa tingin niyang para sa kanya."I'll make sure to you, this will be successful kung ako na po. I mean, Anna can't do it for sure dahil wala naman siyang history sa negosyo. Paano kung sa pagpirma lang naging okay pero pagdating sa ibang bagay magiging palpak siya. Lola, iniisip ko lang din ang kapakanan ng kompanya natin. This is a big opportunity we can't lose." Mahabang wika niya."Lola, sigurado akong hindi kakayanin ni Anna. Paano kaya kung ako na ang makipag-ugnayan sa kompanya nila?"Panibagong araw, nakipag-usap si Frederick at ang kanyang ama na si F
Chapter 1222Ayon sa pagkakaintindi ni Esteban sa Apocalypse, imposibleng mayroong lihim ang Apocalypse sa harap niya, kaya't nagdududa siya sa sinabi ni Liston Santos.Nang tiningnan niya si Liston Santos nang may pagdududa, naintindihan din ni Liston Santos ang kanyang ibig sabihin at nagpatuloy: "Huwag kang mag-alala, pinapunta kita sa Pamilya Santos, hindi para itrap ka. Maaaring mas lalo mong maintindihan ang Apocalypse kung makita mo ang bagay na iyon."Ang kakayahan ni Esteban na basahin ang ekspresyon ng tao ay umabot na sa sukdulan. Kaya niyang malaman kung nagsisinungaling ang kausap niya base sa kanilang ekspresyon, ngunit tila hindi nagsisinungaling si Liston Santos.Higit pa rito, kahit pa may trap si Liston Santos na naghihintay sa kanya, wala siyang takot. Sa mundong ito, walang makakapag-banta sa kanya."Sige, naniniwala ako sa iyo. Pupunta ako sa Pamilya Santos," sabi ni Esteban."Pwede mo na bang sabihin sa akin ngayon ang tungkol sa Apocalypse? Anong uri ng pagkatao
Chapter 1221Kung ibang tao ang nagsabi nito sa harap ni Liston Santos, ituring lamang niya itong mayabang at walang alam. Sa wakas, siya ang may kakayahang iyon, at alam niya kung gaano karaming kontrol sa mundo ang kailangan upang magawa ito.Ngunit sa harap ni Esteban, hindi kayang mag-isip ni Liston Santos ng ganoong paraan, dahil si Esteban ay talagang alam ang napakaraming bagay. Ang pagkaunawa ni Esteban sa Pamilya Santos at pati na rin sa kanyang sariling guro ay nagbigay kay Liston Santos ng pakiramdam na hindi siya kayang unawain."Ang sentro ng mundo ay isang lihim na tanging Pamilya Santos lamang ang may kaalaman. Talagang mahirap para sa iyo na malaman ito," malalim na huminga si Liston Santos. Sa puntong ito, hindi na niya tinitingnan si Esteban bilang isang bata, kundi bilang isang kalaban na may kapantay na lakas. Nagtatakot siya na kung babaliwalain niya si Esteban kahit kaunti, magbabayad siya para dito."Ang sentro ng mundo na ginawa mo, at ang mga piraso ng mundo,
Chapter 1220Hindi lamang Hanzo Mariano ang may ganitong pananaw noong mga nakaraang taon, kundi halos lahat ng mga may-ari ng martial arts school ay may katulad na iniisip.Lahat sila ay umaasa na si Esteban ay sasali sa kanilang sariling martial arts hall, ngunit matapos mapanood ang laban, naiintindihan nilang sa lakas ni Esteban, imposibleng tingnan niya ang mga ito.May mga ilan na naniniwala na si Esteban ay maaaring kumakatawan sa tuktok ng martial arts circle sa Europe.Wala nang makatalo kay Esteban maliban na lamang kung may mga nakatagong masters, o mga apocalypse, na handang magpakita.Ngayong taon ng Wuji summit, bagaman natapos na ang preliminary competition, lumabas na ang champion, at isang katotohanan ito na wala nan
Chapter 1219Bago pa man makapagsalita si Claude upang tutulan si Esteban, mabilis na kumilos si Esteban, yumuko ng bahagya at tila handa nang umatake anumang sandali."Kung ganun, hindi na ako magpapaka-awa. Ang mga kabataan tulad mo ay kailangang matuto mula sa pagkatalo," wika ni Claude, ang tono niya puno ng pang-iinsulto. Hindi siya naglaan ng anumang atensyon kay Esteban mula simula hanggang ngayon, sapagkat batid niya na ang kahalagahan ng taon ng karanasan sa martial arts.Si Esteban ay isang bata pa lamang. Kahit na may talento siya, wala pa siyang sapat na pagsasanay upang malampasan ang mga eksperto tulad ni Claude. Sa kanyang pananaw, may hangganan ang lakas ng isang batang katulad ni Esteban.Nagsimula na ang laban.Halos hindi humihinga ang lahat sa mga upuan. Para sa kanila, hindi lang ito laban ng isang retiradong eksperto tulad ni Claude, kundi pagkakataon din upang makita kung gaano kalakas si Esteban."Go, go, idol!""Patumbahin mo siya!"Ang mga kababaihan na fans
Chapter 1218Sa isipan ni Noah Mendoza, ang master niya ay tiyak ang pinakamalakas. Nang sabihin niya ang mga salitang iyon, sadyang ipinupukol niya si Claude, na parang isang maliit na paghihiganti. Sa kabutihang palad, noong nasa bundok pa siya, madalas siyang hindi nakakakain ng sapat, kaya hindi maiiwasang magreklamo kay Claude.Pagkatapos ng ilang sandali, dalawang minuto na lang bago magsimula ang laban.Si Esteban ang unang pumasok sa entablado.Agad itong nagdulot ng sigawan mula sa mga manonood, karamihan sa kanila ay mga babae na mga tagahanga ni Eryl Bonifacio. Laking inis ni Esteban sa sitwasyon. Sa totoo lang, hindi siya isang idol, at ang ganitong uri ng kasikatan ay nakakainis para sa kanya.Tungkol naman sa mga eksper
Chapter 1217Nakita ni Esteban ang sitwasyon at medyo naguluhan. Bagamat hindi niya kilala ang mga tao sa mga upuan, ang mga tingin at reaksyon ng mga ito ay mukhang pamilyar sa kanya. Nang unang lumabas si Eryl Bonifacio, hindi ba’t ganoon din ang trato sa kanya ng mga tao? Ang mga mata ng mga kababaihan ay naglalaway, parang gusto siyang kanin.Ngayon, parang ang atensyon at pagsamba na iyon ay napunta sa kanya."Ang mga taong ito, hindi ba’t mga dating fans ni Eryl Bonifacio? Ang bilis nilang magbago," sabi ni Esteban, tila medyo naiinis sa bilis ng fan effect na iyon. "Noong huling laban, sumisigaw pa sila ng pangalan ni Eryl Bonifacio?"Sa harap ng ganitong sitwasyon, halos hindi na maitago ni Yvonne Montecillo ang saya sa mukha niya. Gusto niya ang mga tao na tinitingala si Esteban bilang kanilang idol. Hindi niya rin masisigurado, pero baka may makilala siyang future daughter-in-law sa mga kababaihang iyon."Bakit? Hindi ba’t natutuwa ka?" tanong ni Yvonne Montecillo."Anong sa
Chapter 1216Pagkatapos ng almusal, nagpunta sina Esteban at Yvonne Montecillo sa Wuji summit.Ito ang ikatlong pagkakataon ni Esteban na bumisita sa lugar na ito, at pamilyar na siya dito. Gayunpaman, may malaking pagkakaiba. Noong unang dumaan si Esteban dito, wala pang nakakakilala sa kanya, at kahit may mga tao nang nakakaalam ng kanyang pangalan, itinuturing siya lamang bilang isang walang silbi na batang panginoon ng pamilyang Montecillo.Ngayon, pagkatapos ng dalawang laban, naging sikat na si Esteban. Wala nang tumuturing sa kanya bilang walang silbi. Marami pang mga tao sa larangan ng martial arts ang tumitingin kay Esteban ng may paghanga.Sa wakas, natalo ni Esteban si Eryl Bonifacio, na ang pinakamataas na pagkakataon na manalo ng championship, at ipinadala siya sa ospital. Isa itong isyu na talagang pinag-uusapan ng mga tao sa Wuji summit. Kung mananalo siya ng championship, ibig bang sabihin nito ay isa siya sa mga pinaka-inaabangan?Maya-maya, isang matandang lalaki ang
Chapter 1215Pagkatapos umalis ni Claude, pumasok si Mariotte Alferez sa silid."Talaga palang maraming alam ang taong 'to. Dati ay itinatago niya ito sa akin, pero ngayon ay lumantad na," malamig ang mga mata ni Liston Santos at puno ng galit at poot.Ang dedikasyon ni Liston Santos sa apokalipsis ay higit pa sa imahinasyon ng karamihan. Tanging si Mariotte Alferez, ang malapit na katulong, ang nakakaalam kung gaano kalaki ang ipinuhunan ni Liston Santos upang matagpuan ang apokalipsis.Para kay Liston Santos, gagawin niya ang lahat para matutunan ang tungkol sa apokalipsis.Dahil may itinatagong lihim si Claude, hindi niya ito palalagpasin nang madali.Bagamat sinabi niyang hindi na niya hahanapin si Claude pagkatapos ng kaganapan, hindi niya talaga balak iwanan si Claude."Master, anong plano niyo?" tanong ni Mariotte Alferez."Hindi ko kayang maghintay hanggang bukas, itapon ko siya sa gitna ng mundo," sagot ni Liston Santos."At ang maliit na alagad?""Eh, kailangan ko bang ipali
Chapter 1214"Master, maraming masasarap na pagkain dito?""Master, ang taas ng mga bundok dito!""Master, ano ang mga kahon na ito? Bakit ang bilis nilang tumakbo?"Para kay Noah Mendoza, na hindi pa nasisilayan ang mundo sa labas ng bundok, ang lahat sa paanan ng bundok ay bagong karanasan. Tinatawag niya ang matataas na gusali na "mga bundok" at ang mga sasakyan bilang "mga kahon."Tiningnan siya ni Claude nang may bahagyang pagkadismaya. Dahil sa mga sinabi ni Noah Mendoza, halos ikaila ni Claude na ito ang kanyang alagad. Masyadong inosente at kahiya-hiya. Kung maririnig ito ng iba, tiyak na tatawa sila."Master, bakit hindi mo ako pinapansin?" tumatalon-talong tanong ni Noah Mendoza nang mapansin niyang hindi siya pinapansin ni Claude.Napabuntong-hininga si Claude. Walang alam si Noah Mendoza sa labas dahil buong buhay niya ay nasa bundok siya. Mula nang tinanggap siya bilang alagad, sa bundok na rin siya tumira. Normal lang na hindi niya alam ang mga bagay sa siyudad.Bilang i