Simula nang tumira ako dito sa bahay ng binata. Pagluluto na yata ang bagong kung job description. A.K.A instant Chef ng boss kung malantod.
Isang pilyang ngiti ang kumuwala sa aking mga labi. Lagyan ko kaya ng love potion kinakain ni boss? Tama! May nakita ako sa online, legit daw. Maka-order nga mamaya. Baka ito na 'yung binigay ni Lord na sign kung bakit andito ako ngayon sa bahay ni Jonathan. Ang masungkit ang puso ng aking iniirog.
Aba, hindi biro'ng kamuntik na ako ma
Chapter 43 "Something is off, baka old picture lang 'to?" Ashley said with a worried voice. I closed my eyes and feel the gentle afternoon wind hugging me. As if saying everything is fine, you'll probably get through all this. When I open my eyes. A breeze rustles the trees, shaking them off their fall-colored leaves, while laps of lake water gently lick the shore. Yeah, another nakaka-amaze na bagay sa bahay ng boss niya ay ang man-made lake sa likod bahay nito. Which is by the way my favorite spot. And here they are, together with her friend, na instantly tulad niya ay na in love din sa view lalo na sa man-made lake. My eyes darted at Ashley when I heard her hoot a little. While looking intently at the picture I constantly received. Masyado akong mahal ng kung sino mang herodes na 'yan. Gusto atang lagi akong update sa pag-iibigang
May mga pangyayari, na bigla-bigla na lamang dumarating sa buhay natin, na kahit hindi natin gusto, kahit hindi naka plano. Bigla-bigla na lang itong bumubulaga, mga pangyayaring mas gugustohin na lang nating lamunin tayo ng lupa. At ito ang isa sa mga araw na iyon ng buhay ni ko. "Boss, naman. Ako na lang po ang mag liligpit nang mga iyan. Tama na po, nakikiusap ako, hindi mo naman kailangan pang gawin ito," hinging pakiusap ko sa binatang busy sa pag dadampot ng marurumi kung damit. Pa-ika-ika akong sumusunod sa bawat kilos nito. Kong tutuusin kaya ko namang gumalaw kahit papaano, hindi naman ako imbaledo. Pero hindi ako maka-kilos nang maayos dahil mabilis ang pag kilos ni Jonathan. At sa bawat dampot nito ay hinihila ko naman, nakikipag agawan ako rito. Kamuntik pang mapunit ang asul kung damit. "No. I'm your slave today remember? This is just easy task, Brittany. No sweat," maangas na sagot ni
Chapter 44 "There you go," biglang dumating si Ashley. "Bat' ang tagal mo? Binu-bully na ako ni Rose." Maktol ko. "Hoy!? Ako nga itong binu-bully mo. Ikaw na buntis ka, pasalamat ka't mahal kitang bruhita ka." Hindi mawari ni Rose kung tatawa ba ito O maiinis sa akin. "Ang dangal ko nilamog mo na. Pasalamat ka talaga babae ka." "Love you too, friend. Pero wala ka pa ding' kipay." Ani ko sabay tawa nang malakas. Ewan trip kung asarin ngayon si Rose. "Mag si tigil nga kayong dalawa, taposin na natin to'. May emergency pa akong pupuntahan." Nag ka tinginan kaming dalawa ni Rose, at sabay din na napatingin kay Ashley. Mabilis ang bawat galaw nito. Nakalapag na sa harapan nito ang isang high-end laptop. Mabilis din ang pag-tipa nito sa keyboard, halos hindi ko na nga masundan ang bawat galaw ng mga daliri nito. Dahil sa nakikita napuno ng katanungan an
'Tawagan ko nalang kaya? Pero, nakakahiya anong sasabihin ko? Hello, boss 'gihigugma pod taka' ganoon? Argh, Para akong isang malanding nilalang na hayok sa salitang 'mahal kita'. Oh god, anong gagawin ko.' Hindi niya maiwasang mapakagat labi. Kanina pa ako pa balik-balik, habang nag iisip kung ano ba ang gagawin. After kung malaman, kung ano ang ibig sabihin ng mga salitang iyon. Gusto ng puso ko na makita ang binata and served her heart in a silver platter. In short, i-aalay ko rin ang puso kasama na ang kaluluwa sa binatang sini-sinta. Pero nag tatalo ang puso't isip niya. Isipan niya na mismo ang pumipigil sa anoma'ng gagawin, katwiran ni isipan. Kailangan niyang pag handaan kung ano ba ang sasabihin sa lalaki, siyempre kunting pakipot, well do. Ano ba! Isa tayong dalagang pilipina. Gaga! Sino ba itong miss na miss ang halik at yakap ni Jonathan. Sino ba ang laging nag
Chapter 46 Mainit... Mapusok... Walang halong inhibition iyon ang kasalukuyang nagaganap sa kanilang dalawa ngayon ni Jonathan. No holds barrier, she's willing to be naked and never be afraid. Nang may ma-alala siya. "Hoy! T-teka lang dito ba talaga natin gagawin? Magagalit si Lord, susmaryusep." Pinipilit ko siyang itulak. Nasa kitchen pa silang dalawa, hustisya naman! May naka handa pang pagkain sa mesa. At higit sa lahat hindi lang sila ang tao dito sa bahay. Pero parang hindi niya rin kayang pigilan ang binata, when I felt his heavy hand on my exposed super pregnant belly. I almost run out-breath, and everything was fueled when I felt his hot kisses on my shoulder up to my neck. Until it reaches my earlobes, "fuck, sorry Lord." Napakapit siya ng mahigpit sa mahogany table na nasa kanyang likuran. At parang isa siyang masarap na putaheng nakahanda ka
Kinabukasan..."Kuya Bert. Hello po, maganda po ako this morning," magiliw kong bati sabay kindat kay Kuya Bert. Pag labas ko ng bahay siya na agad ang aking nakita. Natawa ito sa ginawa niya. "Masaya tayo ma'am ah." "Ay, naman! Dapat nga sa bawat araw na sumisikat si haring araw, sasalubongin natin ito na may ngiti at galaw sa ating mga puso." Ganito pala nagagawa ng inlove na kahit ang pag sikat ni haring araw ay kay sarap sa pakiramdam. "Kuh! E bakit kahapon. Sambakol pag-mumukha mo ma'am. Nahalikan lang kayo kagabi gumaganyan na kayo." Giliw na sagot nito at sinabayan pa nang malakas na pag tawa. "May pa buhat-buhat pa kayo, ang sweet naman. Sana all!" "Ikaw! Hoy!!! Ang chismoso mo naman Kuya Bert, sige tawa ka lang diyan wala kang almusal ngayon." wika niya na may halong pag babanta. Gutomin kasi ito, halata naman kagabi ito ang pasimuno ng lahat. Pero, syempre hindi niy
Life pushes you to your limit. You want to scream, wreck everything because pain is eating your flesh, and you wish to stop it. Stop this suffering! But pain demands to be felt, you need to embrace it to feel...numb. But, it's too much. Nakakabaliw... I still choose to love life...even life took my parents away. And decided to make me an orphan. I still choose to love life...even I'm not lovable enough. No one dares to date me, kahit man lang pakiligin ako. Walang may nag kamali. I still choose to love life...when I decided to be alone. To die alone, before. Kaya nga pinilit kung mag hanap ng sperm donor. Nag hahanap ako ng anak, kasi kahit papaano may hahawak sa tungkod ko pag tumanda ako. Then you came... I see the true beauty of life when I meet you. You introduce life differently from what I'm seeing before. You make
"I'll double the payment. And all you have to do is make the part of the deal," she said with a clenched teeth. At binuksan ni Aurelia ang dala-dalang Valentino leather bag. Kinuha nito ang isang checkbook at isang mamahaling ballpen. I noticed something. She was tightly gripping the poor ballpen. If the pen could talked it will scream for help. We all have a demons inside. I'm battling with my own and so is Aurelia. But right now Aurelia's demon is eating her alive. Throwing daggers at me. Hindi niya naiwasang ikuyom ang mga kamay, naramdaman niya na kumirot ang kanang kamay. The pain is giving her a warning. She need's to calm down. Dahil kung hindi baka na-i-hambalos niya na kay Aurelia ang mamahalin nitong bag. Higit sa lahat may batang madadamay sa pagiging impulsive niya. "Can I ask you a question? For you? What's the essence of being a mother?" I calmy ask. "What?"