Tahimik kaming lahat na nakauwi sa Del Fierro Empire. Sa pagkakarinig ko ay dito niya kami gustong tumira ni Sabrina. Pagpasok palang namin sa front gate sumalubong na sa amin ang sangkatutak na katulong at butler. Gusto kong humanga dahil para akong na sa isang royal family. Nakalinya silang lahat na patuwid at bahagyang nakayuko.
“Baba.” utos sa akin ni Hendrix.Masamang tingin lang ang ipinukol ko sa kanya dahil nawala ata sa isipan niyang nakaposas kaming dalawa. Inirapan niya ako bago kinuha ang susi sa loob ng bulsa niya at inalis ang pagkakaposas namin. Padabog akong bumaba ng sasakyan niya at naramdaman ko naman ang pagpusisyon niya sa likuran ko.“Walk slowly,” bulong niya sa akin.Umusok ang ilong ko dahil sa iritasiyon na nararamdaman dahil anong akala niya sa akin baldado?“I know it's still painful, that's why you need to walk slowly.” dagdag pa niya.“Ano bang pinagsasabi mo?” iritable kong pagtatanong sa kaniya.“The thing I've destroyed last night,”Namula ako dahil sa sinabi niya. Hindi ko na lang siya pinansin at mas piniling ituon ang atensiyon ko sa daan. Tahimik kaming nakapasok sa loob ng mansion ang agad na bumungad sa amin ang luhaang si Sabrina.Inaalo siya ng katulong na nakatalaga sa kaniya. Ng makita niya kami ay para itong bata na nanakbo patungo kay Hendrix. Hindi man nga niya pinansin si papa na unang tumawag sa pangalan niya.“I thought iiwan mo na ako.” sabi ni Sabrina habang nakasubsob ang mukha sa dibdib ni Hendrix.Mabilis akong lumayo sa kanilang dalawa at lumapit kay Gabe. Nakuha naman niya ang gusto kong iparating kaya inalalayan ako nito ng kamuntikan na akong mabuwal dahil nanlalambot ang mga tuhod ko.“Are you okay? Gusto mo ba dalhin na kita sa magiging silid mo?” nag-aalalang tanong sa akin ni Gabe.Umiling lang ako at kumapit sa kaniya upang manapanatili ko ang pagkakatayo ko.“Anak, kumusta kana?” maramdaming sambit ni papa.Nalasaan ko ang pakla sa sarili kong laway dahil sa kaplastikan nilang dalawa. Hindi ko na talaga kakayanin pa ang tumagal na kasama sila ngunit wala akong ibang choice.“Pa, what are you doing here?” dinig ko ang pagkadi-gusto niya.“Dito na ako ti—”“No, you're not Mr. Solidad. You will stay in other mansion. The second mansion to be exact, not here in my own mansion,” malamig na turan ni Hendrix.Napabaling ako ng tingin sa direksiyon nila at nakita ko ang pagdaan ng poot sa mata ni papa. Habang blanko naman ang kay Hendrix. Nakakapit parin si Sabrina na parang tuko sa lalake.“What do you mean, lord? Anak ko ang pinili mo hindi ba? Natural lamang na dito ako tumira,”“I don't like you here in my mansion. Agree or not I don't give a fuck. Doon ka titira o umuwi ka kung saan ka basura nanggaling.” maanghang nitong sambit.Napayukom ang kamao ni papa at nanahimik na lamang. Hindi ko inaasahan na ganito pala katalim magsalita si Hendrix. Tagos hanggang balun-balunan ko ang mga sinabi niya.“Butler John, pakihatid si Mr. Solidad sa kabilang mansion.” utos nito sa isang butler na nasa gilid namin.May katandaan na ito ngunit matikas parin ang pangangatawan. Maamo din ang itsura nito at mukhang mabait na ama. Ngayon ko lamang siya nakita ngunit ang gaan ng loob ko sa kaniya.“Tungkol naman sa pabor na hinihingi ko, lord...”Nag-isang linya ang bibig ni Hendrix dahil sa muling sinambit ni papa. Napayuko ako dahil sa kahihiyang nararamdaman ko dahil hindi talaga siya titigil hangga’t wala siyang nakakalimbang sa binata.“Anong pabor, papa?” singit naman ni Sabrina.Pinagmasdan ko ang bawat kilos niya at masasabi kong pang ibang level ang acting niya ngayon dahil mukha siyang inosente dahil sa itsurang pinapakita niya samin ngayon. Naramdaman ko na para bang may nakatitig sa akin at ng tignan ko ito ay mataman nakatitig sa akin si Hendrix na para bang pinapanood niya ang magiging reaksyon ko.“Tungkol sa kumpaniya natin anak, mapapangasawa mo na ang lord dapat lang na may bride price ka,” tuloy-tuloy niyang sambit.“Para saan po? Hindi ba kayo nakuntento na dito na kayo titira? at isa pa matanda na kayo dapat lang na mamahinga na po kayo.” tila nag-aalalang tugon ni Sabrina.Umikot ang mata ko dahil sa nakakasukang kabaitan niya. Kung alam lang nila ang tunay na ugali ng isang ito panigurado ay masusuka ka talaga. Naramdaman ko ang kamay ni Gabe sa likod ko kaya nagtataka ko syang binalingan ng tingin.“So fake.” walang padarang niyang bulong sa akin kaya natawa ako.Akala ko ay ako lang ang nakakapapansin sa ginagawa niya. Maybe, mukha siyang anghel pero hindi. Dahil ang tunay na Sabrina ay walang kahihiyan sa katawan at walang kinakatakutan lalo na sa mga bagay o tao na gusto niya.“May sinasabi kaba, Sir Gabe?” pagtatanong niya kay Gabe.“Ow! Yes, I said you’re so fake.” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at bumunghalit pa ng tawa dahil ang tapang ng loko.“Y-You…” walang masabi si Sabrina dahil sa kahihiyang nararamdaman niya.Sino bang makakapagsalita, tanga na lang ang makakakita kung gaano siya ka-fake tignan. Dahil hindi ko na makayanang tagalan pa sila nagpaalam na ako sa kanila at nagpasama kay Gabe para sa magiging silid ko hangga’t narito ako. Sa paglalakad sa mahabang hallway ay wala kaming kibuan ni Gabe, marahil siguro ay nararamdaman niya na wala rin ako sa mood para pag-usapang ang nangyari ngayon araw.Hinatid niya ako sa silid na may gintong pintuan at napansin ko na ito ata ang pinaka kakaibang silid sa lahat ng silid na nadaanan namin. Hinarap ko siya at nagtatakang tumingin sa kaniya.“Silid ni Del Fierro ‘yan,” parang wala lang niyang sagot sa pagtatanong ko habang ako ay hindi makapaniwala sa sinabi niya.Silid ng demonyong iyon? ano na naman kayang binabalak niya at dito niya ako gustong patuluyan.“Don’t think too much dahil ito lang ang kwarto na malapit sa kwarto ko,” aniya.“What do you mean? bakit kailangan malapit sa kwarto mo?” pagtataka kong tanong dahil miski ako ay naguguluhan sa sinasabi niya.Bumuntong hininga siya bago nagkamot ng ulo bagong namumulang tumingin sa akin. Nagtaka ako sa inakto niya kaya pinagtaasan ko siya ng kilay. Parang may dapat ata akong malaman dahil sa inakto niya. Pinandilatan ko siya ng mata.“Fine! remember ‘yong gabing may nangyari sainyo? you are bleeding down there that night at halos mabaliw siya dahil nasaksak ka daw niya gamit ang bird niya.” alangan pa siyang ikwento sa akin at nag-iwas pa ng tingin.Nagtaka ako sa sinabi niya at maslalo siyang pinagsuspetsahan.“Diretsuhin mo na ako pwede ba?” pagtataray ko.“Kasi nga first time niya ng gabing iyon kaya wala siyang alam. Kapag ginawa niyo raw ulit baka duguin ka kaya dito niya ako pina-”“What the fuck! Anong first time niya? na ano?”“Doing the deed.”Saka lng luminaw sa akin ang lahat kaya pala nung gabing iyon ay parang problemado siya at nanginginig pa. Oo, hindi ganoon kavi-vid ang gabing iyon pero naramdaman ko ang bawat galaw na ginagawa niya. Namula ako matapos balikan ang pangyayaring iyon, kung ganun ay first time niya rin iyon? how come?“Don’t make that face, Capepe, dahil normal iyon sa tulad ni Del Fierro dahil lumaki siya sa environment na ang purity ay mahalaga. Kaya please lang don’t make that obvious face, darn!”Pero nakakalokong tinignan ko parin siya at tinaas-baba ang isang kilay ko tila nanunuya sa kaniya. Hindi kasi ako naniniwala na may nage-exist na ganoon. Bigla tuloy nag-flashback sa isipan ko ang nangyari ng gabing iyon.Flashback“What are you doing? bakit mo ako hinuhubaran?” tanong ko sa kaniya pero tinutulungan ko naman siyang hubarin ang suot kong bodycon dress.Tumitindi na rin ang kirot ng ulo ko ngunit lamang ang excitement na nararamdaman ko lalo na ng magdikit ang mga katawan namin. Hindi niya ako pinansin basta ang nararamdaman ko ay ng mahubad na niya ang suot kong damit. Bumulaga sa katawan ko ang lamig ng air con pero sa pakiramdam ko ay para akong inaapoy sa lagnat. Nakapikit man ako ngunit kahit papaano ay malinaw parin sa akin ang lahat.“How to fucking remove this thing!” iritableng sambit niya habang kinakapa ang likuran ko.Dahan-dahan kong binuklat ang mga mata ko at bumulaga sa akin ang namumula niyang itsura pero ang pagnanasa sa mga mata niya ay hindi niya talaga itinago. Dahil hindi niya makapa ang lock ng bra ko ay basta na lamang niya itong hinaklit.“Darn! alam mo ba kung gaano kamahal ang bra na sinira mo?” bulyaw ko.Ang bra na iyon ay mas mahal pa sa mumurahing cellphone ko. Isa iyong design bra na galing pa sa sikat na brand ng lingerie at wala rin itong kapareho. Kaya ng makita ko iyon sa loob ng banyo kanina abot tainga ang ngiti ko tapos apy sisirain lang niya?“I’ll buy you tons of it,” aniya at naramdaman ko ang pagsakop niya sa kabilang dibdib ko.Napa-arko ang katawan ko dahil sa ginawa niyang biglaang pagsipsip sa tuktok ng dibdib ko. Sensitive ako ngayon dahil dala na rin ng matinding init ng katawan ko.“Ahhhh…” mahinang halinghing ko.Panay pa rin ang s****p niya na tila ba ay isang uhaw na sanggol habang nilalamutak naman niya ang isa na para bang maliit na bola. Masakit dahil ito ang unang beses na naranasan ko ito.“Fuck! I can’t believe this! this two babies is mine! mine!” sigaw niya.Akala ko ay tapos na ngunit naramdaman ko naman ng unti-unti siyang bumaba hanggang sa binuka niya ang dalawang hita ko. May suot pa akong panty ngunit ang kahihiyang nararamdaman ko ay sobra na. Sinara ko ang dalawang hita ko at tumingin sa kaniya, Naka upo siya sa paanan ko, namumungay ang mga mata habang nakatingin sa akin. Naka-awang din ang mapupula niyang labi na para bang hindi makapaniwala sa nangyayari.“C-Can we stop?” ani ko at pilit na tumatayo.Sabi ng utak ko ay tama na dahil hindi na tama ito ngunit iba ang sinasabi ng katawan ko dahil damang-dama ko ang pagtibok at pamamasa ng gitnang bahagi ng hita ko na unang beses kong naranasan.“I can’t stop, Sav…” seryoso niyang sambit.Muli niya ako itinulak pahinga sa malambot na kama, sapilitan niyang tinanggal ang suot kong lacey panty at walang pagdadalawang isip na ibinuka ang mga ito. I feel exposed dahil sa pambubuka niya ng sobra sa hita ko. Damang-dama ko rin ang paninitig niya roon kahit hindi na ako nakatingin sa kaniya ngayon.“Darn! I never thought na ganito pala kaganda ang bulaklak ng mga babae. I thought puno ito ng buhok? and…” manghang sambit niya.“Ano bang sinasabi mo? uso mag-wax or shave kung hindi mo alam,” pagtataray ko sa kaniya.Saan ba siyang planeta at hindi nya alam ang salitang wax at shave? atsaka anong sabi niya? ganito ang itsura ng kitten namin? ano, ngayon lang siya nakakita nito ganun? neknek niya alam ko naman na ilang babae na ang naikama ng mokong.“What do you mean? inaalis mo ang buhok mo rito? pubic hair is the protection sa bulaklak niyo para hindi ito magkaroon ng bacteria,” pangaral pa niya sa akin.Ano bang pinagsasabi nito?“Can I touch it?” paalam niya sa akin kaya kahit hirap ako ay nagtaas ako ng tingin upang tignan lamang siya.“You’re not,”Tinitigan niya rin ako at sabay ngumisi sa akin, napapikit akong muli ng maramdaman ko ang daliri niya na sumundot sa clitoris ko. Biglaan ang ginawa niya kaya hindi ko inaakala na ganoon pala ang sensasyon na hatid nito.“Relax…” bulong niya sa akin.Naglaro na roon ang daliri niya, hindi lamang iyon dahil nararamdaman ko ngayon ang paminsan-minsang panunudyo niya sa bukana ko. Hindi pa ako nakakarecover ng maramdaman ko naman ang labi niya sa isang dibdib ko. Multi-task ganun?“Ahhh.”“Ohhh!” halinghing ko ng maramdaman ang pagpasok bigla ng daliri niya sa loob ko.“Stay still, nagiging malikot kana,” utos niya sa akin pero hindi ko magawa.Ramdam na ramdaman ko ang kahabaan ng daliri niya sa loob ko na naglalabas-masok. Hanggang sa maramdaman ko ang pagdagdag niya ng isa pang daliri, napa-O ang bibig ko dahil sa hatid nitong kiliti sa akin.“You’re so fucking wet, doll.”“I can't take this anymore!”Muli akong napabuklat ng mata ng isigaw niya iyon. Pumwesto siya sa gitnang hita ko at naramdaman ko ang matigas na bagay na naglalaro sa bukana ko. Dahil sa kuryosidad ay tinignan ko ito. Nanlalabo man ang mata ko hindi nakaligtas sa akin ang mahaba at matabang bagay na ‘yon. Namamasa ang ulo nito at maugat naman ang katawan nito.“S-Stop!” garalgal ko dahil hindi ko ata kakayanin ang bagay na 'yon.Mas mataba pa iyon sa pala-pulsuhan ko. At ang haba nito ay hindi biro dahil baka matusok ako nito sa loob ko.Sinubukan kong tumayo pero muli niya akong ibinalik sa pagkakahiga at inipit ang isa sa kamay ko.“This is my first time kaya hindi ko alam kong tama ba ito,” bulong niya na hindi masiyadong malinaw sa akin.Bago pa man ako makapagsalita ay naramdaman ko na ang pagpasidhi ng kirot dahil sa unang pagpasok niya. Napakapit ako ng mahigpit sa bedsheet ng kama dahil sa bawat pagpasok niya pakiramdam ko ay napupunit ako.“Ahhh. Tight!” ungol niya na tila nahihirapan din.“Relax a bit, Sav. Hindi ako makapasok you're clenching your walls naiipit ako,” nahihirapang sambit niya.Hindi ko magawa ng gusto niya dahil sa sakit ng nararamdaman ko. I know masakit ang unang beses ngunit hindi niyo sinabi na ganito pala kasakit na para bang hinahati ako sa dalawa.“It hurts…” iyak ko dahil sa tindi ng sakit.“I'm sorry,”Muli niyang binalikan ang dalawang dibdib ko.End of flashbackIyon lamang ang malinaw sa akin ang sumunod na pangyayari ay nagpawala ng katinuan ko.“Sav, nakikinig kaba?”Nagulat ako ng tapikin nito ang pisngi ko naging okupado na pala ang isip ko. Saka ko lang naisip na kausap ko pala ang isang ito.“Ano nga huli ang sinabi mo?”“Sabi ko mamayang 7:00 PM lumabas ka para sa dinner. Salo-salo ang lahat kapag dinner.” pag-uulit niya.Tumango ako bilang pagsang-ayon at nagpaalam narin siya sa akin dahil magpapahinga muna raw siya. Wala na akong nagawa kong hindi ang pumasok sa silid na ito. Unang pasok ko palang ay ang amoy niya ang unang sumalubong sa akin.Iginaya ko ang paningin sa paligid at masasabi ko na gusto ko ang silid na ito dahil sa pinaghalong itim at puti. Sobrang laki din nito dahil may king size bed at isang malaking tv, may maliit na living area, walking closet at banyo na may jacuzzi pa.Nakakalula din ang mga painting na narito idagdag ko na ang chandelier na sobrang laki na nakalagay sa gitnang parte. May veranda din ito kung saan makikita ang ganda ng garden.Dahil inabot na rin kami ng takip silim dumiretso na ako sa malaking kama at padapang humiga rito.Totoo nga ang sinasabi ni Gabe dahil pagpatak ng 7:00 PM ay kinatok ako ng housemaid at pinababa na ako dahil mag-uumpisa na raw ang hapunan. Nakampantulog na rin ako, suot ko ang isang loose shirt at panjama pero ang babaeg nasa harapan ko ngayon ay nakasuot ng see through lingerie. Himala ata at hindi siya pinagbawalan ng isa diyan. Isa-isa ng nilapag sa harapan ko ang pagkain ko, gusto ko mapairap dahil ang nilapag lang naman sa akin ay salad. “Puro damo ang nakikita ko sa plato ko, pagkain ba ‘to?” reklamo ko sa isip ko pero mukha nabigkas ko ng malakas dahil tinignan nila akong lahat.Hindi lang naman ako ang hinapagan ng ganito halos kaming lahat ngunit parang hindi na bago kay Gabe ang ganitong pagkain. Tahimik lang siyang kumakain at sa bawat nguya niya ay ang malutong na tunog ng damo. Napapangiwi ako dahil kahit hindi ko pa ito natitikman ay nalalasahan ko na ang pakla ng gulay. Don’t hate me, kung picky ako sa pagkain hindi lang talaga ako fan ng gulay especially vegetable
Pagkatapos ng dinner naming lahat nagpaalam na si Gabe na magpapahinga dahil ilang araw na raw siyang gising. Hindi ko naman inalam ang wherebouts ni Hendrix basta na lang akong umalis at iniwan siya sa dining table. Kahit ayoko manatili rito ay mukhang wala na akong magagawa dahil ngaon lamang ay nagtext sa akin ng banko at ang sabi ay sinara na nila ang bank account ko. Ang huling pera na meron ako ay ang natitirang sampung libo ko sa wallet na naisantabi ko noon. Hindi ako mabubuhay sa sampung libo sa hirap ng paghahanap ng trabaho ngayon baka isang araw lang tatagal ang perang iyon. Miski ang condo ko ay hindi na pala sa akin dahil naisangla na ito ni papa. Wala na pala talaga akong uuwian. Dahil sa pagod na nararamdman umakyat na ako sa itaas kung saan ang silid ko pero hindi pa ako nakakalapit ng maramdaman ko ang kamay na humawak sa braso ko. Ng tignan ko ito bumungad sa akin si Sabrina na may matatalim na tingin. "Pwede bang bitawan mo ako?" malamig kong usal sa kaniya. Hin
"Fuck! Fuck! Savannah anong gagawin natin ngayon? Kapag binuksan natin 'yang pintuan na 'yan patay na tayo!" sigaw niya sa akin na kamuntikan na akong mabingi dahil sa lakas ng boses niya. Miski ako ay hindi ko na rin alam ang gagawin ko dahil sa pagpa-panic niya. Paano nga ba? hindi ko rin alam na magiging ganito ang reaksyon ng demonyo na 'yon. Bubuksan ko ba ang pinto? Tatalon ba ako sa bintana—Pinaikot ko ang paningin ko at isa lang ang nakikita ko puro pader! Lintek! Walang bintana dito paano ako dadaan sa bintana?"Open this goddamn door now!" dinig naming sigaw ulit ni Hendrix mula sa labas. “Bakit kasi hindi ka nag-iingat? Alam mo naman na terotoryal ang isang iyon kapag pagmamay-ari niya!” Nasabunutan pa niya ang buhok niya at lumapit sa pinto. Mabuti na lang talaga at ni-locked niya ang pinto dahil kung hindi ay naku. “Bakit kaba kasi natatakot? Ginagamot mo lang naman ang sugat ko.” hasik ko. “Ayun nga eh, sa dumi ng utak n'on—”“Magbibilang ako ng tatlo kapag hindi
Nagising ako na mag-isa na lang ako sa kwarto. Wala na rin si Hendrix sa tabi ko marahil ay umalis na siya kaninang madaling araw pa dahil ng sipatin ko ang malaking orasan sa harap ko ay ala-sais palang ng umaga. Ngayon lang ako ulit nakatulog ng mahimbing, nakakahiya man aminin pero kumportable ako sa bawat yakap at haplos niya sa akin. Nakakatamad man pero pinilit kong bumangon dala na rin ng kailangan kong magluto ng sarili kong almusal. Paglabas ko palang ng pinto ng silid ko bumungad sa akin ang iilang lalaki na naglilinis sa silid ni Gabe. Mga basag na salamin ang mga iyon dahil siguro sa pagbaril ni Hendrix kagabi. Lalagpasan kona sana sila ng masulyapan ko si Gabe na may pasa sa isang mata niya. Gusto kong matawa sa itsura niya dahil mukha siyang pusa na inalila ng lubos. Hindi rin siya nakasuot ng uniporme nito dahil simpleng hoodie jacket at maong na short ang suot. Bumagay talaga sa kaniya dahil mukha siyang korean. Idagdag pa ang kulay ng buhok niya at kulay ng mata. Nag
Tulad nga ng sinabi ni Gabe ay paglabas nito sa silod niya ay gwapong-gwapo ito sa suot niyang simpleng itim na hoodie jacket at jeans. Naka-cap din ito kaya masasabi kong mukha siya kpop artist dahil sa ayos niya ngayon. Pagbaba niya sa hagdan sa harapan ko ito tumigil at sinipat ang buong kabuo-an ko. Napa-arko ang magkabilang kilay ko ng samaan niya ako ng tingin—este ang suot kong damit. Simpleng oversized shirt at short shorts na sinamahan ko ng sneaker na shoes ang suot ko. Tulad niya may sumbrero din ako sa ulo at may dala akong bagpack sa likuran ko kung nasaan ang pagkain na iniluto ko at may makain ako doon.“Ang sabi ko magbihis ka hindi ko sinabing magsuot ka ng pambata!” hasik niya sa akin. Napalabi ako dahil mukha bang pambata ang suot ko? Sa nakikita ko ay ayos naman ito saka sa opisina lang naman niya eh. “Ito lang ang maayos kong damit isa pa hindi naman ako pupunta sa party para pagandahin ang suot ko hindi ba?” katwiran ko sa kaniya. “Fine! Tara na nga at naghihi
Unang araw ko pa lang sa trabaho pero tambak na ang mga trabaho ko. Lalo na ang pagsasalansan ng mga reports simula pa noong panahon ng kastila. Ako rin ang umayos sa mga maling report ng kumpanya at ang daming kapalpakan ng dating sekretarya niya ang nilinis ko. Hindi pa ri mawala ang inis ko sa tuwing naalala ang nangyari kanina, hindi na rin ako inistorbo ni Hendrix marahil ramdam din niya na ayaw ko siyang makita o makausap. Nag-unat pa ako ng likuran dahil sa maghapong nakaupo at tutok sa screen ng personal computer na nasa harapan ko. Ramdam ko na rin ang pag-iingay ng tiyan ko kaya naman sinipat ko ang orasan sa mesa. Nakita kong alas-dos na pala ng hapon. Mas lalo lamang sumama ang loob ko ng maalalang hindi man lang ako naisip ni Hendrix na dalhan ng makakakain. Nagkusa na akong tumayo atsaka naglakad palabas ang opisina ng makasalubong ko si Gabe. May dala itong tatlong paper bag at isang inumin na galing sa berdeng coffee shop. “Oh, mabuti naman at lumabas kana ng opisi
Savannah’s Point of viewMaaga akong nagtungo sa maliit kong coffee shop dahil nalagasan ako ng trabahador dahil na rin sa kinakaharap na krisis ng negosyo ko. Masakit man sa loob pero wala akong magawa dahil na rin sa hindi na sapat ang napapasahod ko sa kanila. “Sav, dalawang iced americano,” sigaw ni Loila mula sa may counter. Si Loila ang tanging hindi umalis kahit na anumang oras ay maaari nang magsara ang shop ko. Masaya ako dahil nagkaroon ako ng kaibigan na tulad niya. Ginawa ko ang sinabi niya, nagtimpla ako ng isang iced americano. Sa maghapong ito, isa pa lang ang naging customer namin. Muli na namang dumagsa ang lungkot sa puso ko dahil matapos ang tatlong taon ay baka ngang magsara na ako. “Heto na ‘yung iced americano, Loila.” sambit ko at inabot sa kanya ang iced americano.Malugod na naman niya itong tinanggap at ibinigay ito sa customer namin. Pinanood namin ni Loila ang huling customer namin ngayon araw.“Magsasara na ba talaga tayo?” malungkot na tanong sa akin
“Ma‘am, kailangan niyo na pong magbihis dahil magagalit po si Lord, kanina pa po niya kayo hinihintay kasama ang kapatid mo,” naiiyak ng sabi nitong katulong na nakatoka sa akin. Hindi ko parin siya pinansin at mas isinubsob ang mukha ko sa malambot na comforter nitong kama ko. Isang buwan na ako rito sa puder ng halimaw na ‘yon at isang buwan na rin akong hindi nasisikatan ng araw. Hindi niya ako pinapayagan lumabas ng walang kasamang body guard dahil ilang beses na akong tumakas. Si Sabrina lang naman ang parang asong ulol na buntot nang buntot sa kaniya at ako ay walang pakialam sa kanya.Ngayong gabing ito ang party ng mga mayayaman na kahit kailan ay hindi ko maiintindihan. Hindi rin ako mahilig sa ganoong party dahil puro pangmamata lamang ang matatanggap ko roon. Hindi ko na muling narinig ang boses ng katulong na hindi ko rin naman alam kong anong pangalan niya. Namimiss ko na talaga umuwi sa condo, isang buwan na rin hindi nadidiligan ang mga babies ko dahil sa halimaw na ‘y
Unang araw ko pa lang sa trabaho pero tambak na ang mga trabaho ko. Lalo na ang pagsasalansan ng mga reports simula pa noong panahon ng kastila. Ako rin ang umayos sa mga maling report ng kumpanya at ang daming kapalpakan ng dating sekretarya niya ang nilinis ko. Hindi pa ri mawala ang inis ko sa tuwing naalala ang nangyari kanina, hindi na rin ako inistorbo ni Hendrix marahil ramdam din niya na ayaw ko siyang makita o makausap. Nag-unat pa ako ng likuran dahil sa maghapong nakaupo at tutok sa screen ng personal computer na nasa harapan ko. Ramdam ko na rin ang pag-iingay ng tiyan ko kaya naman sinipat ko ang orasan sa mesa. Nakita kong alas-dos na pala ng hapon. Mas lalo lamang sumama ang loob ko ng maalalang hindi man lang ako naisip ni Hendrix na dalhan ng makakakain. Nagkusa na akong tumayo atsaka naglakad palabas ang opisina ng makasalubong ko si Gabe. May dala itong tatlong paper bag at isang inumin na galing sa berdeng coffee shop. “Oh, mabuti naman at lumabas kana ng opisi
Tulad nga ng sinabi ni Gabe ay paglabas nito sa silod niya ay gwapong-gwapo ito sa suot niyang simpleng itim na hoodie jacket at jeans. Naka-cap din ito kaya masasabi kong mukha siya kpop artist dahil sa ayos niya ngayon. Pagbaba niya sa hagdan sa harapan ko ito tumigil at sinipat ang buong kabuo-an ko. Napa-arko ang magkabilang kilay ko ng samaan niya ako ng tingin—este ang suot kong damit. Simpleng oversized shirt at short shorts na sinamahan ko ng sneaker na shoes ang suot ko. Tulad niya may sumbrero din ako sa ulo at may dala akong bagpack sa likuran ko kung nasaan ang pagkain na iniluto ko at may makain ako doon.“Ang sabi ko magbihis ka hindi ko sinabing magsuot ka ng pambata!” hasik niya sa akin. Napalabi ako dahil mukha bang pambata ang suot ko? Sa nakikita ko ay ayos naman ito saka sa opisina lang naman niya eh. “Ito lang ang maayos kong damit isa pa hindi naman ako pupunta sa party para pagandahin ang suot ko hindi ba?” katwiran ko sa kaniya. “Fine! Tara na nga at naghihi
Nagising ako na mag-isa na lang ako sa kwarto. Wala na rin si Hendrix sa tabi ko marahil ay umalis na siya kaninang madaling araw pa dahil ng sipatin ko ang malaking orasan sa harap ko ay ala-sais palang ng umaga. Ngayon lang ako ulit nakatulog ng mahimbing, nakakahiya man aminin pero kumportable ako sa bawat yakap at haplos niya sa akin. Nakakatamad man pero pinilit kong bumangon dala na rin ng kailangan kong magluto ng sarili kong almusal. Paglabas ko palang ng pinto ng silid ko bumungad sa akin ang iilang lalaki na naglilinis sa silid ni Gabe. Mga basag na salamin ang mga iyon dahil siguro sa pagbaril ni Hendrix kagabi. Lalagpasan kona sana sila ng masulyapan ko si Gabe na may pasa sa isang mata niya. Gusto kong matawa sa itsura niya dahil mukha siyang pusa na inalila ng lubos. Hindi rin siya nakasuot ng uniporme nito dahil simpleng hoodie jacket at maong na short ang suot. Bumagay talaga sa kaniya dahil mukha siyang korean. Idagdag pa ang kulay ng buhok niya at kulay ng mata. Nag
"Fuck! Fuck! Savannah anong gagawin natin ngayon? Kapag binuksan natin 'yang pintuan na 'yan patay na tayo!" sigaw niya sa akin na kamuntikan na akong mabingi dahil sa lakas ng boses niya. Miski ako ay hindi ko na rin alam ang gagawin ko dahil sa pagpa-panic niya. Paano nga ba? hindi ko rin alam na magiging ganito ang reaksyon ng demonyo na 'yon. Bubuksan ko ba ang pinto? Tatalon ba ako sa bintana—Pinaikot ko ang paningin ko at isa lang ang nakikita ko puro pader! Lintek! Walang bintana dito paano ako dadaan sa bintana?"Open this goddamn door now!" dinig naming sigaw ulit ni Hendrix mula sa labas. “Bakit kasi hindi ka nag-iingat? Alam mo naman na terotoryal ang isang iyon kapag pagmamay-ari niya!” Nasabunutan pa niya ang buhok niya at lumapit sa pinto. Mabuti na lang talaga at ni-locked niya ang pinto dahil kung hindi ay naku. “Bakit kaba kasi natatakot? Ginagamot mo lang naman ang sugat ko.” hasik ko. “Ayun nga eh, sa dumi ng utak n'on—”“Magbibilang ako ng tatlo kapag hindi
Pagkatapos ng dinner naming lahat nagpaalam na si Gabe na magpapahinga dahil ilang araw na raw siyang gising. Hindi ko naman inalam ang wherebouts ni Hendrix basta na lang akong umalis at iniwan siya sa dining table. Kahit ayoko manatili rito ay mukhang wala na akong magagawa dahil ngaon lamang ay nagtext sa akin ng banko at ang sabi ay sinara na nila ang bank account ko. Ang huling pera na meron ako ay ang natitirang sampung libo ko sa wallet na naisantabi ko noon. Hindi ako mabubuhay sa sampung libo sa hirap ng paghahanap ng trabaho ngayon baka isang araw lang tatagal ang perang iyon. Miski ang condo ko ay hindi na pala sa akin dahil naisangla na ito ni papa. Wala na pala talaga akong uuwian. Dahil sa pagod na nararamdman umakyat na ako sa itaas kung saan ang silid ko pero hindi pa ako nakakalapit ng maramdaman ko ang kamay na humawak sa braso ko. Ng tignan ko ito bumungad sa akin si Sabrina na may matatalim na tingin. "Pwede bang bitawan mo ako?" malamig kong usal sa kaniya. Hin
Totoo nga ang sinasabi ni Gabe dahil pagpatak ng 7:00 PM ay kinatok ako ng housemaid at pinababa na ako dahil mag-uumpisa na raw ang hapunan. Nakampantulog na rin ako, suot ko ang isang loose shirt at panjama pero ang babaeg nasa harapan ko ngayon ay nakasuot ng see through lingerie. Himala ata at hindi siya pinagbawalan ng isa diyan. Isa-isa ng nilapag sa harapan ko ang pagkain ko, gusto ko mapairap dahil ang nilapag lang naman sa akin ay salad. “Puro damo ang nakikita ko sa plato ko, pagkain ba ‘to?” reklamo ko sa isip ko pero mukha nabigkas ko ng malakas dahil tinignan nila akong lahat.Hindi lang naman ako ang hinapagan ng ganito halos kaming lahat ngunit parang hindi na bago kay Gabe ang ganitong pagkain. Tahimik lang siyang kumakain at sa bawat nguya niya ay ang malutong na tunog ng damo. Napapangiwi ako dahil kahit hindi ko pa ito natitikman ay nalalasahan ko na ang pakla ng gulay. Don’t hate me, kung picky ako sa pagkain hindi lang talaga ako fan ng gulay especially vegetable
Tahimik kaming lahat na nakauwi sa Del Fierro Empire. Sa pagkakarinig ko ay dito niya kami gustong tumira ni Sabrina. Pagpasok palang namin sa front gate sumalubong na sa amin ang sangkatutak na katulong at butler. Gusto kong humanga dahil para akong na sa isang royal family. Nakalinya silang lahat na patuwid at bahagyang nakayuko. “Baba.” utos sa akin ni Hendrix.Masamang tingin lang ang ipinukol ko sa kanya dahil nawala ata sa isipan niyang nakaposas kaming dalawa. Inirapan niya ako bago kinuha ang susi sa loob ng bulsa niya at inalis ang pagkakaposas namin. Padabog akong bumaba ng sasakyan niya at naramdaman ko naman ang pagpusisyon niya sa likuran ko. “Walk slowly,” bulong niya sa akin. Umusok ang ilong ko dahil sa iritasiyon na nararamdaman dahil anong akala niya sa akin baldado?“I know it's still painful, that's why you need to walk slowly.” dagdag pa niya. “Ano bang pinagsasabi mo?” iritable kong pagtatanong sa kaniya. “The thing I've destroyed last night,”Namula ako dahi
Tatlong oras ang tinagal ko sa byahe pauwing probinsya. Sa mga oras na ito ang gusto ko lang ay ang makauwi, kumuha ng gamit at magpakalayo-layo. Dumiretso ako sa dating mansion kung saan ako tumira bago ako kumuha ng sarili kong condo. Pero naiwan ko ang iilang gamit ko rito sa mansion lalo na ang pasaporte ko at iilang mga dokumento. Wala pa ring pinagbago ito kahit isang buwan din ang lumipas ng kunin kami ng demonyong ‘yon. Naglakad na ako papasok sa nakabukas na gate hanggang sa dahan-dahan na akong tumungo sa loob ng mansion. Unang bukas palang ng pintuan dito sa living room, bumulaga na agad sa akin ang kinilala kong ama na may katalik na dalagang bahagya lang ang tanda sa akin. Nagulat pa sila ng makita ako at mabilis na nanakbo ang babae paalis. Gusto kong matawa dahil tila walang pakialam ito kong kumusta na ang mga anak niya sa lalaking iyon. Hindi ko sila pinansin at nagtuloy-tuloy ako paakyat sa ikalawang palapag. “Bakit ka narito? Nasaan ang kapatid mo?” tanong niya sa
Naalimpungatan ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Hindi lamang iyon dahil nilalamig din ako dala ng parang wala akong suot na pang-itaas. Awtomatikong bumuklat ang mga mata ko at ang unang bumungad sa akin ay ang malaking paiting ng batang babae na may puting birth mark crown sa likuran. Nawindang ako sa angking ganda ng batang ito. Pina-ikot ko pa ang paningin ko sa paligid at napansin ko na wala ako sa bahay. Napahawak ako sa sintido ko dahil bigla itong kumirot kaya napapikit akong muli dala ng kirot at pagkahilo. Narinig ko rin ang pagbukas ng pinto at ng tignan ko ito ay bumungad sa akin ang isang katulong na babae. May suot itong uniporme at may naka-imbrade dito na ‘Del Fierro Empire’.“Mabuti at gising ka na, Senorita,” magalang nitong sambit at bahagyang yumuko sa akin upang magbigay galang.Teka, na saan ba ako? Sa design palang ng paligid at sa katulong na ito ay para akong nasa isang palasyo.“Mawalang galang na po, nasaan po ako? Anong klaseng lugar ito?