Chapter: Chapter 4: NannyI followed the woman's instructions to Panther's location. She led me to a secret office, and when I opened the door, I saw the child's tearful face. I felt terrible because Suzanne had abandoned such a cute child. It ran towards me and I gladly carried him."Please don't leave me, Mama." He cried between weak sobs.Because he was pleading, what he said made my heart feel squeezed. My tears flowed freely as a result of my sympathy for him. I approached a sofa and sat her on my lap. I even stroked his damp cheek."Of course I won't leave you; we'll always be together," I answered, even though I knew it wouldn't happen.He stopped crying and looked at me with a sparkle and joy in his eyes."Promise?"I gave him a nod before kissing him on the cheek. But we laughed because his stomach rumbled unexpectedly, and he blushed as he bent down because I heard it.Suddenly, the woman from earlier, whom I believe to be his nanny, entered with fast food. I was startled because the contents of the
Last Updated: 2023-03-16
Chapter: Chapter 3: Panther "Daddy?" A child asked through the open door. The blue of his eyes still shined as he gazed at us. I pushed the man who was still between my thighs. Until the door finally opened and a cute baby boy sprang out of it. He's cute because he's wearing a black suit, and his long hair is also woven in his back. When he saw me, he suddenly started crying. Due to my nervousness, I immediately approached him. It's like instinct because I don't know why I obeyed so quickly. "Why are you crying? Hold on." I said softly and adjusted my clothes before picking him up. "M-Mommy? Is that you? Why are you back now?" His face was full of tears as he said that. My heart sank as I stared at the man who was now sitting on the bed as he looked blankly at us. I don't see any emotion in him but there is joy in his eyes. "I waited for you mommy. You didn't show up on my two birthdays, you weren't here." There was sullenness in his voice. I don't know what to say to him because I'm not his mommy. "I'm n
Last Updated: 2023-02-23
Chapter: Chapter 2: Gone wrongThe sun's rays hit my face, waking me up. As I covered my face with my arm, something hard hit my flat stomach, causing me to finally wake up. I opened my eyes to look at this thing but I was shocked to see it was an arm. I quickly got up and walked away from the person behind me. The man behind me was the man last night. The man who almost raped me. "Why did you get up? It's still early, Susana. I want to sleep." He whispered and fell asleep again.I checked my whole body and I wanted to cry because I was wearing different clothes. There is also no pain in my body except for my femininity. Taking my time, I walked towards the closed door, but when I tried to unlock its lock, it wouldn't let me. As I returned to the man, I searched for the door key. I saw the key on top of the drawer near him. I held my breath when I took it. I quickly walked to the door again and as soon as it opened, I immediately got out and ran away from that monster's room. There are three doors in front of me
Last Updated: 2023-02-23
Chapter: Chapter 1: Betrayed Susana's POVI WOKE up because I felt someone lightly slapping my cheek and tapping my shoulder while whispering my name. When I opened my eyes, the first thing that caught my attention was the woman with a worried expression. I blinked several times before I decided to get up.When my head began to ache, I touched it with both hands to calm myself down. "Can you tell me what's happening? And where am I?" I asked her.I'm clueless of what's happening right now. I don't even know why I am sleeping in her lap. I coughed because my throat is itchy and dry. She immediately handed me a bottle of water, which I drank slowly until I regained consciousness. As I looked around, my eyes widened. We weren't the only ones here because I saw four women far from us, they were quiet but there was sadness and fear in their eyes.I felt cold, that's why I bent down to see the thin clothes I am wearing right now. Why am I wearing this? What place is this? I murmured and tried to feel what kind of veh
Last Updated: 2023-02-23
Chapter: Kabanata 11Unang araw ko pa lang sa trabaho pero tambak na ang mga trabaho ko. Lalo na ang pagsasalansan ng mga reports simula pa noong panahon ng kastila. Ako rin ang umayos sa mga maling report ng kumpanya at ang daming kapalpakan ng dating sekretarya niya ang nilinis ko. Hindi pa ri mawala ang inis ko sa tuwing naalala ang nangyari kanina, hindi na rin ako inistorbo ni Hendrix marahil ramdam din niya na ayaw ko siyang makita o makausap. Nag-unat pa ako ng likuran dahil sa maghapong nakaupo at tutok sa screen ng personal computer na nasa harapan ko. Ramdam ko na rin ang pag-iingay ng tiyan ko kaya naman sinipat ko ang orasan sa mesa. Nakita kong alas-dos na pala ng hapon. Mas lalo lamang sumama ang loob ko ng maalalang hindi man lang ako naisip ni Hendrix na dalhan ng makakakain. Nagkusa na akong tumayo atsaka naglakad palabas ang opisina ng makasalubong ko si Gabe. May dala itong tatlong paper bag at isang inumin na galing sa berdeng coffee shop. “Oh, mabuti naman at lumabas kana ng opisi
Last Updated: 2024-02-20
Chapter: Kabanata 10Tulad nga ng sinabi ni Gabe ay paglabas nito sa silod niya ay gwapong-gwapo ito sa suot niyang simpleng itim na hoodie jacket at jeans. Naka-cap din ito kaya masasabi kong mukha siya kpop artist dahil sa ayos niya ngayon. Pagbaba niya sa hagdan sa harapan ko ito tumigil at sinipat ang buong kabuo-an ko. Napa-arko ang magkabilang kilay ko ng samaan niya ako ng tingin—este ang suot kong damit. Simpleng oversized shirt at short shorts na sinamahan ko ng sneaker na shoes ang suot ko. Tulad niya may sumbrero din ako sa ulo at may dala akong bagpack sa likuran ko kung nasaan ang pagkain na iniluto ko at may makain ako doon.“Ang sabi ko magbihis ka hindi ko sinabing magsuot ka ng pambata!” hasik niya sa akin. Napalabi ako dahil mukha bang pambata ang suot ko? Sa nakikita ko ay ayos naman ito saka sa opisina lang naman niya eh. “Ito lang ang maayos kong damit isa pa hindi naman ako pupunta sa party para pagandahin ang suot ko hindi ba?” katwiran ko sa kaniya. “Fine! Tara na nga at naghihi
Last Updated: 2023-02-24
Chapter: Kabanata 9Nagising ako na mag-isa na lang ako sa kwarto. Wala na rin si Hendrix sa tabi ko marahil ay umalis na siya kaninang madaling araw pa dahil ng sipatin ko ang malaking orasan sa harap ko ay ala-sais palang ng umaga. Ngayon lang ako ulit nakatulog ng mahimbing, nakakahiya man aminin pero kumportable ako sa bawat yakap at haplos niya sa akin. Nakakatamad man pero pinilit kong bumangon dala na rin ng kailangan kong magluto ng sarili kong almusal. Paglabas ko palang ng pinto ng silid ko bumungad sa akin ang iilang lalaki na naglilinis sa silid ni Gabe. Mga basag na salamin ang mga iyon dahil siguro sa pagbaril ni Hendrix kagabi. Lalagpasan kona sana sila ng masulyapan ko si Gabe na may pasa sa isang mata niya. Gusto kong matawa sa itsura niya dahil mukha siyang pusa na inalila ng lubos. Hindi rin siya nakasuot ng uniporme nito dahil simpleng hoodie jacket at maong na short ang suot. Bumagay talaga sa kaniya dahil mukha siyang korean. Idagdag pa ang kulay ng buhok niya at kulay ng mata. Nag
Last Updated: 2023-02-19
Chapter: Kabanata 8"Fuck! Fuck! Savannah anong gagawin natin ngayon? Kapag binuksan natin 'yang pintuan na 'yan patay na tayo!" sigaw niya sa akin na kamuntikan na akong mabingi dahil sa lakas ng boses niya. Miski ako ay hindi ko na rin alam ang gagawin ko dahil sa pagpa-panic niya. Paano nga ba? hindi ko rin alam na magiging ganito ang reaksyon ng demonyo na 'yon. Bubuksan ko ba ang pinto? Tatalon ba ako sa bintana—Pinaikot ko ang paningin ko at isa lang ang nakikita ko puro pader! Lintek! Walang bintana dito paano ako dadaan sa bintana?"Open this goddamn door now!" dinig naming sigaw ulit ni Hendrix mula sa labas. “Bakit kasi hindi ka nag-iingat? Alam mo naman na terotoryal ang isang iyon kapag pagmamay-ari niya!” Nasabunutan pa niya ang buhok niya at lumapit sa pinto. Mabuti na lang talaga at ni-locked niya ang pinto dahil kung hindi ay naku. “Bakit kaba kasi natatakot? Ginagamot mo lang naman ang sugat ko.” hasik ko. “Ayun nga eh, sa dumi ng utak n'on—”“Magbibilang ako ng tatlo kapag hindi
Last Updated: 2023-02-18
Chapter: Kabanata 7Pagkatapos ng dinner naming lahat nagpaalam na si Gabe na magpapahinga dahil ilang araw na raw siyang gising. Hindi ko naman inalam ang wherebouts ni Hendrix basta na lang akong umalis at iniwan siya sa dining table. Kahit ayoko manatili rito ay mukhang wala na akong magagawa dahil ngaon lamang ay nagtext sa akin ng banko at ang sabi ay sinara na nila ang bank account ko. Ang huling pera na meron ako ay ang natitirang sampung libo ko sa wallet na naisantabi ko noon. Hindi ako mabubuhay sa sampung libo sa hirap ng paghahanap ng trabaho ngayon baka isang araw lang tatagal ang perang iyon. Miski ang condo ko ay hindi na pala sa akin dahil naisangla na ito ni papa. Wala na pala talaga akong uuwian. Dahil sa pagod na nararamdman umakyat na ako sa itaas kung saan ang silid ko pero hindi pa ako nakakalapit ng maramdaman ko ang kamay na humawak sa braso ko. Ng tignan ko ito bumungad sa akin si Sabrina na may matatalim na tingin. "Pwede bang bitawan mo ako?" malamig kong usal sa kaniya. Hin
Last Updated: 2023-02-17
Chapter: Kabanata 6Totoo nga ang sinasabi ni Gabe dahil pagpatak ng 7:00 PM ay kinatok ako ng housemaid at pinababa na ako dahil mag-uumpisa na raw ang hapunan. Nakampantulog na rin ako, suot ko ang isang loose shirt at panjama pero ang babaeg nasa harapan ko ngayon ay nakasuot ng see through lingerie. Himala ata at hindi siya pinagbawalan ng isa diyan. Isa-isa ng nilapag sa harapan ko ang pagkain ko, gusto ko mapairap dahil ang nilapag lang naman sa akin ay salad. “Puro damo ang nakikita ko sa plato ko, pagkain ba ‘to?” reklamo ko sa isip ko pero mukha nabigkas ko ng malakas dahil tinignan nila akong lahat.Hindi lang naman ako ang hinapagan ng ganito halos kaming lahat ngunit parang hindi na bago kay Gabe ang ganitong pagkain. Tahimik lang siyang kumakain at sa bawat nguya niya ay ang malutong na tunog ng damo. Napapangiwi ako dahil kahit hindi ko pa ito natitikman ay nalalasahan ko na ang pakla ng gulay. Don’t hate me, kung picky ako sa pagkain hindi lang talaga ako fan ng gulay especially vegetable
Last Updated: 2023-02-16
LOGIN
