"Eveone, malapit na birthday mo di'ba? Any plans?"
Napaangat ako ng ulo. Kakadating lang ni Collete ay iyon kaagad ang ibinungad niya sa akin.
"I don't know? Kain na lang tayo no'n?"
Sabay-sabay silang napaungot kaya naman ay napabuntong hininga na lang ako. What's special about it? Tapos naman na ang debut ko, hindi ko na kailangan pang gumastos ng malaki. Sa ngayon ay mas gusto ko silang makasama.
"How about a beach house party?"
"Sagot mo na naman ang gastusin?" ngumiwi ako kay Lyndsey. Kulang na lang ay maiisipan ko nang siya ang nanay ko. She always come up with a good plan, the problem is she always pay for the expenses. Minsan ay nagtataka na lang ako kung nauubusan ba siya ng pera.
"Ayaw mo 'yon? Libre ang pa-birthday?" hirit ni Devika.
"Kahit kailan talaga abusado ka!" tinampal ni Eleanor ang braso ni Devika.
"What? Biyaya kaya 'yon! Tatanggihan mo pa?"
"Devika has a point though."
My eyes widened and looked at her. She was playing with her food at the same time talking to us.
"O, di'ba! Tama ako, Ivory, di'ba!?"
"Pasakit talaga kayo sa ulo," Eleanor said while shaking her head.
"Ano na? Game?"
"Hoy! Desisyon kayo!" Ipinatong ni Eleanor ang paa sa lamesa na kaagad tinapik ni Collete.
"We're eating, Eleanor. Have some manners." Nakanguso na ito ngayon. Eleanor just gave her a piece sign and fixed her position.
"Pumayag ka na, please? I'll invite some comrades too!" Umiling ako sa kaniya. I can always ask my parents about this. Iyon ay kung susuportahan nila ang gusto ko. If they don't want it it's fine, I have my bank account anyway.
"Talaga? Very good! More momols to come!"
"Bunganga mo!" Eleanor hissed, nandidiri pa niya itong tinignan.
"La? Joke lang! Hindi nga ako marunong lumaplap, e!"
Sumilay ang ngisi namin, napairap lamang ito na para bang sanay na.
"Kay Klein ka magpaturo," ani Ivory. Napuno ng tawanan ang lamesa namin. Sumimangot si Devika at saka kumagat sa chicken.
We stopped laughing when Collete suddenly spoke.
"Guys, what's momol?"
Natahimik kaming lahat. She was looking at us intensely like she was really interested about it. Puno ang mata niya ng kuryosidad.
Bigla na lamang tumawa si Devika habang nagkagat labi si Lyndsey upang pigilan ang tawa.
"Why are you laughing? Gusto ko lang malaman, ih!"
Eleanor faked her cough and decided to pass the water on Devika because she choked on her food.
"Tanginang tanong 'yan!" Devika said when she finally recovered.
Collete is nice and a caring person. Iyon nga lang ay inosente at ignorante ito sa ibang bagay. I think she's like this because of her strict parents. Kawawa naman ang isang 'to.
Napahawak sa sintido si Lyndsey at umiiling na tinitigan si Collete. "Seriously? We need to teach you!"
"Ehehe, really? Sige, excited na 'ko." Bahagya pa itong pumalakpak. Napaismid ako, kailangan na nga. Delikado kapag habang buhay siyang ganiyan.
"But what is momol?" ulit niya pa.
"Anak ng pating talaga, oh!" Natampal ni Eleanor ang noo.
"Just answer her goddamn question! Hindi titigil 'yan," sabi ni Ivory gamit ang pinakamababang tono.
"Well, momol means when you kiss with someone you like," kibit balikat na sagot ni Lyndsey. Nakahinga naman ako ng maluwag, mabuti na 'yon at hindi masyadong malaswa pakinggan.
"Kiss with someone you like ka d'yan?! Pinaganda mo pa! It means to make out with someone! May nararamdaman ka man o wala! Pwede!" untag ni Devika.
"For short, laplapan," apila naman ni Ivory. Napahalakhak kami dahil doon.
Ngunit muli na namang naputol nang may kumalabit sa balikat ko. I was stunned when I saw him, he wasn't alone, kasama niya ang iilang kaibigan.
"I'll drive you home later, is that okay?"
It's been a while since our last meet. Ilang buwan na rin ang nakakalipas. We always exchanging messages and calls. We often see each other because the first semester will about to end which is exactly three days ahead from today, marami kaming dapat tapusin.
"Hindi ka ba busy?"
"Actually, I'm done. I'll just pass them tomorrow. Lets go out for a bit?"
Kahit kailan talaga ay hindi siya pumalya sa mga gawain. Wala man lang bahid ng stress sa kaniyang mukha. He became more handsome and seeing him wearing a uniform hits different.
"Xav, I'm not sure. May tinatapos pa kasi ako, e." Malungkot akong ngumiti sa kaniya. Hindi naman ako masyadong nahihirapan, sadyang marami lang. He smiled at me and gave me a pat on my head.
"It's okay, maybe next time. Message me if you need help."
"Hmm, you ate na?"
"Kakain pa lang. Why wanna join me? You miss me that much?" Ngumisi siya. Mahina kong tinampal ang kaniyang braso.
"Ang landi mo!"
He chuckled. "Sa'yo lang lalandi."
Nanlaki ang mata ko. Hindi ko mapigilan ang mapangiti at saka matawa. I didn't expect him to say that. Akala ko ay chat lang malakas ang loob niya.
"We? You better go, your friends are waiting." Sinilip ko pa ang mga kaibigan niya. They all waved at me.
"Okay, we'll talk later."
I froze when he leaned forward and tilted his head before kissed me on my right cheek. Ngumiti lang ito sa akin at tumalikod para sumama sa mga kaibigan niya.
Pagkaalis nila'y naramdaman ko na ang pagyugyog ng katabi ko sa aking balikat.
"Shit! Are you two dating?!" Lyndsey squealed.
Umiling ako. "Ano ka ba! We're just friends! At saka si Adiel pa rin."
Ang kaninang masayang ngiti nila ay bumaluktot. Binato ako ni Devika nang sunod-sunod gamit ang nilukot na tissue.
"Tanga mo. Ang bobo mo!" singhal niya sa akin.
"Wait, let me explain!" Tinaasan niya ako ng kilay.
"I still like him but not how I used to."
Ilang beses ko siyang nakakasalubong sa gate. It surprised me that he doesn't excite me that much anymore but I do still get jealous when Sara's around. Minsan ay nakikita ko rin sila sa mga gig namin.
"So, that means Xavion has a chance?"
Tumingin ako sa direksyon ng kanilang lamesa. Nakangiti siya habang nakikipag-usap sa kaibigan.
"I guess so."
No one dared to talk. They just nodded and continued eating. Napabuntong hininga ako, dapat maging klaro na ang lahat. If not my life will be fucked up and I don't want that to happen. What are we anyway? Flings?
"Guys, I have something to tell you," panimula ni Devika. Patapos na kami kumain at naudlot iyon para makinig sa kaniya.
"What is it?" Lyndsey asked.
"I'm leaving."
Napatawa si Eleanor. "Bakit? Ma-la-late ka na ba sa class mo?"
"No."
My eyes squinted. Base from her looks, she's sad? Mabigat ang aura niya ngayon. And now I'm staring at her deeply, her eyes also look tired. What exactly happened to her?
"I get it," nakayukong sabi ni Collete.
"You're leaving us? Right?"
There was a sudden pain that stabbed my chest. Nanunubig ang mata niyang nakatingin sa amin.
"Aalis ako pagkatapos ng birthday mo, Eveone."
"Bakit ngayon mo lang sinabi?" Ivory asked. Mas malamig ang pananalita nito ngayon.
"I'm sorry," umiiyak na sagot nito.
"Dapat talaga ay nakalabas na ako ng bansa bago ako mag-college. But I told my tito to give me a half a year to spend more time with you guys."
I felt a tear fell off down to my cheeks. Is she leaving because of him? Ginagawa niya ba 'to upang makalimutan ang nangyari nine months ago?
"Let's enjoy and have some fun, okay?" Ivory was trying to hold back her tears.
Tulala ako hanggang sa makabalik sa klase. Si Devika ang tumatakbo sa utak ko. Iniisip ko kung anong magiging buhay namin kapag umalis na siya. Habang gumagawa rin sa klase ng iilang dapat ipasa ay walang pagkakataon na nawala siya sa isip ko.
"Hey, kumusta ka na?" I flinched when someone sat beside me. I'm outside, sa bench. Pauwi na rin ang mga students.
Amoy pa lang ay alam ko na kung sino ito. Bumaling ako kay Adiel.
"Ayos lang, ikaw?"
"I'm fine."
"What is it this time?" Malayo ang business and ad department dito. Hindi siya basta na lang pupunta rito. I liked him so much before that every facts about him was my priority to know.
"May plano kasi kaming lumabas at gumala sa mall bukas. Minsan na lang din kita maka-bonding, so I'm thinking that you could join us."
Him with Sara and their circle of friends? Will I survive?
Tumango ako. "Okay."
Wether I like him or not, he knows that I can't say no to him. Maganda rin naman ang pinagsamahan namin. Natapos ko na rin naman ang mga importante ipapasa.
"Great, I'll send you the details, see you!" nag-fistbump pa kami bago siya tuluyang tumayo at naglakad paalis. Akmang makakalayo na ito nang matigilan siya.
It was Xavion standing infront of him. He's blocking Adiel's way.
"Xavion," I whispered.
He fixed his gazed at me for a moment. The next thing he did made me stiffened.
He turned around and walked away.
-
@GrandDandelionNatapos ang klase at nakauwi na rin ngunit wala akong ibang inisip kung hindi ang maaring gawin. I'm pretty sure Xavion heard everything."Call us if something bad happens, okay? susunduin ka na namin." Niyakap ako ni Collete."Pwede ka naman na huwag sumipot! Kami na lang bahala na pagtakpan ka," usal ni Ivory, umiling ako."No need, kaya ko 'to."Nakakahiya sa kanila kung ito ay hahayaan kong sila na rin ang humawak. Kailangan kong makausap si Xavion, paniguradong nagtatampo iyon.Minutes passed, I was left alone. Pinapanood ko ang pag-andar ng oras habang hinihintay ang pagsundo sa akin.Huminga muna ako nang malalim bago lumabas. Narinig ko na kasi ang busina. I was surprised, van ang dala nila. Someone opened the door for me, sa bandang likuran ako umupo. Maganda nga iyon at saka wala rin akong katabi.Ang malas nga lang. Nasa harapan ko pala si Adiel at Sara."Hey!" Nag-apir kami ni Adi
"Isang gabi lang, Eveone." Mom was raising her eyebrow as she took a sip of her coffee.Tumango ako sa kaniya at saka umiwas ng tingin. Mahigpit kong hinawakan ang laylayan ng puting t-shirt.I want to yell at them like how I did before."We'll be out then. We'll visit Evelyn. I don't want to stay here knowing that you'll bring chaos."Mapait akong napangisi. Is that how she calls a birthday party? Tumayo na lang bigla ang tatay ko at walang paalam na lumayo sa dinning area kung nasaan kami ngayon."It's just a party, Mom. Para niyo na rin sinabi na wala pa rin kayong tiwala sa'kin at hindi niyo ako tanggap," untag ko habang pinapanood ang pag-alis nito sa hapag."Really?" Umiiling itong suminghal. "Oh, dear. We never did.""Hindi mo na kami nirerespeto!"Malakas kong nailapat ang palad sa lamesa. I gave her a glare causing her to flinch."How unfair," singhal ko."T
We're heading to Manila, doon daw kami sa NAIA hihinto. He suddenly sent me a message telling me to pack my things up and bring my passport with me."Sa'n ba talaga tayo pupunta?" ani ko habang kumakain, bumaling siya saglit sa'kin bago ipinako iyon sa daan."Siargao Island."Napatango ako at ngumuso, aabutin kami ng ilang oras sa himpapawid kung gano'n. Hindi ko inaasahan na lalabas kami sa Luzon."You should eat first." He sighed and nodded."Ahhh!" palabirong sabi ko habang nakatapat sa bibig niya ang kutsara. The side of his lips rose up, I hissed and gave him glare.I was stunned after what he did. I felt his lips pressed on mine. Saka niya lang isinubo ang kutsara nang umayos na ito ng upo.Nag-init ang pisngi ako sa nangyari. He let out a chuckle and laid his sight again on the road."Do it again a
I woke up and immediately opened the door at the veranda. Sinalubong ko ang sariwang hangin at pinanood ang payapang dagat. Another peaceful moment and experience, I won't let any burden destroy this divine quietness."Morning." An arm made its way around my waist. I could feel his breath near my neck, marahan niya iyong pinapatakan ng mainit na halik.Everything is at its full speed. I just found us, doing things beyond our boundaries. We're supposed to respect each others spaces but instead we're invading it. Bakit nga ba kasi ako pumapayag sa ganito? It feels nice yet I have doubts."Are you hungry?" Tumango ako kasabay ng pagkulo ng aking tiyan. We couldn't help but to laugh."Is there an anaconda inside your stomach?"I rolled my eyes and simply removed his arm. Kumunot ang noo niya habang nakanguso.Ngumiwi ako. "What? I'm going to take a shower!""Can I come?"I groaned. What is he? A sixtee
Confirmed, may trauma si Collete. Mas pinili ng kaniyang nanay na lumipat ng tirahan, inaayos na rin ang kaso, hindi namin alam kung kailan ipapasok sa kulungan ang Papa niya. Nakakalungkot man, kailangan humiwalay ni Collete sa amin. Sandali lang naman daw iyon, if she'll get better, she can come back here.Nagpasko kami ng hindi kumpleto. That was our plan, masaya pa rin naman. Nagiging maayos na si Devika, what surprise us the most. She became their ace, muli siyang tumutok sa academic at nangibawbaw siya sa klase nila."Anong gagawin niyo this week?""Uuwi?" ani Lyndsey. Malungkot ako para sa kaniya, paniguradong wala siyang makakasama sa kanilang mansion."Sasama ako kay Xav," sagot ko kay Ivory."Shet, sana all na lang," sabi ni Eleanor."Isa ka rin kasing torpe, e," sumimangot siya, naghalakhakan kami."Kawawa ka naman," Devika teased. "Hanap ka na lang ng talong d'yan sa lidgi!""Tse!
"Yvonne.." may mahinang yumugyog sa balikat ko, tamad akong nagmulat ng mata."We're here na," Xavion caressed my cheeks, dinampian niya ako ng halik sa labi.Nang bumangon ako, napansin kong kami na lang ang natira sa loob ng van, malaya na rin na nakabukas ang pinto."Xav," I traced his face using my fingers. Pinigilan kong ipakita ang kalungkutan."Hmm?" para akong hinihila papalapit ng kaniyang mata. I can't avoid his stare, kung pwede lang na magdamag ko siyang titigan, gagawin ko. Natatakot akong pumikit, na baka pagmulat ko, wala na siya sa harap ko."Mahal mo ko di'ba?" He frowned. "Yes, Yvonne. I do."Ngumiti ako. "Me too."Bago pa tumulo ang luha ko, hinatak ko siya papalapit at siniil ng halik ang kaniyang labi. Narinig ko ang pagsara ng pinto ng van pero hindi iyon ang pumigil sa akin para mas palalimin ang halik."We can't do this thing here, baby," bulong niya. Napapapikit ako nang halikan
"What!?" nailayo ko ang cellphone mula sa aking tenga."You heard it right, Ate," I replied then sighed."It must be Phenny! Later, I'll ask Xion, baka may alam siya.""Thanks, Ate Xyrile. Hindi ko na kasi alam ang gagawin, e," tumikhim ako."Don't worry, Yvonne. I trust my brother, may dahilan siya kung bakit niya nagawa 'yon."Sana nga, sana maayos ang dahilan niya. Ilang minuto pa kaming nag usap sa cellphone, kailangan ko ng ibaba ang linya dahil malapit nang magsimula ang klase namin."Yvonne, ano ba? Focus!" napaigtad ako, mahina akong niyugyog ni Ivory."I'm sorry," bigla akong nanghina, I almost got zero on our quiz, big deal iyon sa'kin lalo na't grade conscious ako. Our teacher was kinda disappointed, madalas kasi ay ako ang may mataas na score sa lahat, mabuti na lang at hindi gano'n kabigat ang quiz namin.Natapos ang buong klase nang hindi ko nakakasama si Xavion kahit isan
"Tell me more about yourself," ani Phenny matapos uminom mula sa kaniyang baso."I am planning to take med?" naiilang kong sabi, pinisil ni Xavion ang kamay ko, nakapatong iyon sa lamesa."Good for you, hindi kasi ako gano'n katalino," ngumiti siya. Tahimik kaming kumain, mas nangingibabaw ang kaba sa loob ko. Kung hindi ko kasama si Xavion, baka hindi ko kayanin."You know, I like Xavion."Nag-iwas ako ng tingin. Actually, she's not bad. Malayong malayo siya sa inaakala ko."I feel so sorry for you. Kahit ako, walang magawa para pigilan ang engagement," malungkot siyang ngumiti.Bigla na lang nadagdagan ang insecurities ko. Sa tingin ko'y tama ang ama ni Xavion, I sighed. Nagtuloy-tuloy ang pag-uusap namin."I think I have to go na, see you, Ton," she smiled at Xav, he only responded with a nod."Huwag kang magpadala sa ugali niya ngayon, Yvonne. Nakita ko na ang tuloy na kulay no'n," nakangiwing
Noong nakilala ko siya, hindi na maalis sa isip ko ang pagnanakaw ko ng halik. I remember how she flinched, tila binaliw ako ng labi niya. I was busy walking when I heard a loud voice, nahanap ko kung saan ito nanggagaling. They looked like a couple, para silang nag-aaway. Palapit ako nang palapit at naging mas klaro sa pandinig ko ang pinaguusapan nila. I noticed that the girl is not comfortable. Saka ko lang nakita ang babae nang makalapit ako. I know it's her."May problema ba dito?" lumapit ako sa kanila, the girl flinched, nakita ko pa ang pagtingin nito sa kabuuan ko. ."Yvonne, kilala mo ba siya?""Hin—"I cut her off. "Kaibigan, bro. What's the matter?" her eyes widened when I placed my arm around her shoulders."Yvonne bakit hindi mo sinabi sa'kin?""D–Do I have to
"Are we there yet?" nababagot kong usal, he chuckled."Malapit na," nanatili ang isang kamay niya sa likod ng ulo ko, hinahawakan ang makapal na piring. Habang ang kabila ay inaalalayan ako."Para sa'n ba kasi 'to? Pwede mo naman sabihin na lang sa'kin, e.""Relax, baby!" tumawa siya, simimangot ako. Ilang segundo lang ay nakaramdaman ako ng mga bato, may ingay din na para bang nagkikiskisang bakal."Are you ready?" I nodded, lumuwag ang piring ko. Hindi ako nakapaghintay at dali ko itong tinanggal."Xav," tawag ko. He hugged me from behind. Tanaw namin ang construction workers na abala sa kanilang ginagawa. Sa harap ay ang tatlong palapag na bahay, hindi pa ito tapos pero nakikita ko na ang disenyo.That means, matagal ng sinimulan ang paggawa ng bahay."We're going to live here," sumandal ako sa dibdib niya."Let's go inside, baka may gusto kang ipabago?" naglahad siya ng kamay na maagap kong tinanggap
READ AT YOUR OWN RISK!"What?" hindi makapaniwalang sambit ko."You have no choice, Yvonne," he played with my hair, may pagkakataon na hahalikan niya ang gilid ng labi ko. He knows how to play well, damn."Let me live with Xarina," I stuttered, yumuko siya upang dampian ng halik ang pisngi ko."What else?" bulong niya, I bit my lower lip."W–Wala na," panay ang titig niya sa akin, pinapanood ang bawat reaksyon ko."Gusto mo bang ikasal?" humigpit ang kapit niya sa baywang ko.I nodded. "Oo? Kapag stable na ang buhay ko kasama si Xarina.""Now that I'm here, your life is stable," ngumisi siya.Napatili ako nang buhatin niya ako, binuksan niya ang pinto ng kwarto. Marahan niya akong inihiga sa kama, umiwas ako ng tingin. He removed his coat and started unbuttoning his bu
After three weeks, madalas na nakakasama ni Xarina si Xavion. Hindi ko magawang tumutol, isa 'yon sa mga bagay na hindi ko ipagkakait sa anak ko, ang makasama ang ama niya."Mimi, excited na'ko!" tumalon talon siya sa kama, I laughed."Ingatan mo 'yon, a," she nodded."Come here," lumapit ako sa tapa ng salamin, bumaba siya sa kama at sumunod sa'kin. Pinusod ko ang buhok niya at nag iwan ng hibla. I applied lipbalm on her lips and covered it with lip gloss."Am I pretty na?" she giggled, pinisil ko ang pisngi niya. Sabay kaming napalingon sa direksyon ng bintana nang marinig ang pagbusina."He's here! Huwag kang makulit, a!" inunahan niya ako sa pagbaba, sinalubong siya ni Xavion ng yakap at halik sa noo."Excited much ka, girl!"Natawa ako, ngumuso si Xarina. "Chill, baby. Madami pa tayong pupuntahan!"Nakakainggit, I want to come with them but I can't, hindi ko pa day off."Mi, aalis
Nag-jeep ako para makapasok, hindi ko pa nakukuha ang porsche kay Xion. Hindi ko alam kung paano iyon kukunin, should I approach Xavion?My shift started, pero ang sasakyan ko ang tumakbo sa aking isip. Nakasalubong ko si Carlvin, lalagpasan ko na sana siya nang bigla itong magsalita."Ahh, Yvonne," I turned my gaze at him."Are you free after your shift?" kumunot ang noo ko."Bakit?""Aayain lang sana kitang lumabas," he smiled genuinely.Napamaang ako, "Gano'n ba, I'll try. Kailangan ko pa kasing sunduin ang anak ko, e.""May anak ka?" nawala ang ngiti niya, tumango ako. Napaiwas siya ng tingin."Pwede naman natin siyang isama!""O, sige," ngumiti ako. "Salamat!"Nagpaalam siya sa akin, akmang maglalakad ako nang maabutan ko si Xavion na blankong nakatingin sa akin, I gulped. My body stiffened, ang paa ko'y parang dinikitan ng glue at dumikit sa sahig upang h
"Mimi, why do you look so tense?"Napahinto ako sa paglapag ng pagkain sa lamesa. Gusto kong sabihin sa kaniya na nandito na ulit sa Pinas ang ama niya. Umiling ako."Nothing, pagod lang si Mimi. Kain na," I smiled."Mi, I forgot to tell you about this yesterday, kailangan n'yo na pong pirmahan 'yong card ko.""Sure, after ng shift ko, ako na rin susundo sa'yo." tumango siya.After we ate, umalis na ako, bahala na si Collete maghatid sa kaniya. Abala ako sa pagmamaneho ng biglang bumagal ang takbo ng kotse ko. I tried to increase the speed, pero hindi ko nagawa. I parked my car on the side of the road, muntik pang hindi makaabot. Huminto na nang tuluyan ang kotse.Lumabas ako para tignan ang problema, at saka papasok ulit para subukang paandarin. Hindi naman flat ang gulong!I hate this! Malalate na ako sa shift ko."Ma'am, ano pong problema?" lumapit sa akin ang isang security gu
"Yvonne, Xarina badly needs you, hinahanap ka niya! I think it has something to do with her school.""I'm sorry, my shift is not over yet. Magtiis ka muna, El, malapit na ako umuwi," nagpunas ako ng pawis.I heard her sighed. "Fine, bilisan mo, a.""Oo, take care, thanks," I immediately ended the call and got back to work."Yvonne! Kailangan daw tayo ngayon sa OR! Emergency!" tumatakbo sa gawi ko si Queeny, nakisama na rin ako sa kaniya sa pagtakbo.Luckily, the operation was a success. 3 pm nang matapos ang shift ko, naabutan kong tulog si Xarina habang si Eleanor naman ay nagsusuot ng uniform."Thanks, El," she nodded."Sa'n lipad n'yo?" inayos ko ang kumot ni Xarina."Japan, 'te. Excited na'ko, first time ko, e!""Good luck, sana hindi bumagsak ang eroplano n'yo," I laughed, pinalo niya ako sa braso."Napakasama ng ugali mo!" singhal niya."Kidding! Ilang araw?"
My parents were disappointed, at first, they were mad at me, pero kalaunan ay natanggap din nila. I decided to stay with the girls for a while. For now, I don't know what to do, I cried after I took the test. I wasn't happy about it, but Collete and the girls manage to made me understand and accept the baby I'm carrying. I don't know if I should tell Xavion about this, I can't even contact his phone number. He deactivated his account, even his siblings, hindi ko alam kung saan siya hahagilapin.I estimated it, I can still graduate. Hindi pa naman masyadong malaki ang tyan sa loob ng tatlong buwan, I can still make it.After three months of waiting, I passed. Nagawa kong maka graduate, my stomach has a little bump already. Madalas, french macarons ang hanap ko. Kada linggo ay um-o-order ang girls para lamang sa akin. My parents visits me, especially Mom, dalawang araw kada isang linggo. Ilang buwan ang nakalipas ay lumipad si Devika patungong London, doon si
"Allisa," kaagad akong napabangon nang marinig ang pamilyar na boses, nagmadali akong tumayo at binuksan ang pinto. Isang mahigpit na yakap ang sinalubong sa akin ni Collete."Col," malungkot kong bati."My god! I heard the news!" she caressed my back, tumulo ang luha ko."What are you doing here? Magaling ka na ba?" I said in the middle of my sob."I'm starting to get better!" aniya."I can't just let you suffer! Don't worry, I'm here, nandito ako, kami.""Don't scroll through social media," nagbabantang sabi ni Ivory."I already did," sumimangot siya, inalalayan nila ako pabalik sa aking kama.Their engagement exploded through social media. Nangyari ang dapat mangyari, a week after our break up, kumalat ang tungkol doon at sa engagement. Many were asking about me, ano daw ba ang nangyari sa amin?Wala akong ibang alam na gawin kung hindi ang manahimik na lang at huw