Chapter 27

My parents were disappointed, at first, they were mad at me, pero kalaunan ay natanggap din nila. I decided to stay with the girls for a while. For now, I don't know what to do, I cried after I took the test. I wasn't happy about it, but Collete and the girls manage to made me understand and accept the baby I'm carrying. I don't know if I should tell Xavion about this, I can't even contact his phone number. He deactivated his account, even his siblings, hindi ko alam kung saan siya hahagilapin. 

I estimated it, I can still graduate. Hindi pa naman masyadong malaki ang tyan sa loob ng tatlong buwan, I can still make it. 

After three months of waiting, I passed. Nagawa kong maka graduate, my stomach has a little bump already. Madalas, french macarons ang hanap ko. Kada linggo ay um-o-order ang girls para lamang sa akin. My parents visits me, especially Mom, dalawang araw kada isang linggo. Ilang buwan ang nakalipas ay lumipad si Devika patungong London, doon siya magco–college. 

Five months of pregnancy, my struggles became harder. Nainggit din ako sa mga kaibigan ko, they manage to reach college.

Seven months, ang kapatid kong si Yranille ang madalas kong kasama. Since she's still in shs, hindi siya gano'n ka busy kaya natutulungan niya ako. 

"Ano ipapangalan mo d'yan, 'te?" tanong ni Eleanor. 

"Xavon! O, di'ba! Tapos kung magkakaroon ng kapatid, dapat ang pangalan ay Powder." 

Binatukan ni El si Devika. "Akala ko pa naman hindi ka na bobo," umiiling na sabi niya, natawa kami. 

Paminsan minsan ay umuuwi dito si Devika sa pinas para makasama kami. Mabuti na lang at hindi gano'n ka istrikto ang tito niya. 

And at last, I reached my labour. Nagawa kong ilabas ang baby, we're all expected that it's a boy, pero taliwas ito. Babae ang naging kasarian ng anak ko. 

"What's her name?" naiiyak kong pinagmasdan siya. 

"Xarina Yvette," tumango tango ako. "Xarina Yvette Benavidez." 

Sobra akong nahirapan sa pag-aalaga, I have to wake up in the middle of the night just to provide her needs. 1 year of age, isang taon na siya nang ipinagpatuloy ang pag aaral. My dream job was a failure, hindi ko natupad ang pangarap kong maging doctor. I ended up taking bachelor of science in nursing. I have one more year to finish my college. 

"Burnek! Anong ginagawa mo d'yan? Samahan mo'ko dito sa middle lane!" asik ni Devika, napailing na lang ako. 

"Saglit! Gago ka naman! Pinapatay ko pa 'tong maliit na parang repolyo!" Lyndsey said. 

"Tita, what's burnek?" tanong ni Xarina, kasalukuyan siyang ngumunguya ng french macaron.

"Baby, don't mind them. Just continue eating," mahina kong tinapik ang ulo ni Xarina, she pouted while nodding. 

"Devika, can you tell what is this thing? A giant robot? Malapit sa middle lane." 

Nasapo ni Devika ang noo. "Aish! Don't even dare to bother that thing! Lord 'yan! Mamaya na! Sasamahan kita patayin 'yan!" 

"Aba! Dapat lang, or else, ako ang papatay sa'yo!" Lyndsey replied. 

"Ano ba 'yang lumalabas sa bibig n'yo! May bata, o!" saway ni Collete. 

"Come here, Xarina. Tuturuan ka ni Tita kung paano magkaroon ng taste sa fashion!" naglahad ng braso si Ivory, Xarina struggled on how she'll come down from the big chair. Kailangan niya pang humarap sa upuan at patalikod na bumaba habang nakahawak sa arm chair. 

"Naku, huwag kang magpapa make up kay Ivory, Xarina. Baka gawin kang clown!" bilin ni Eleanor, sinamaan siya ng tingin ni Ivory. 

"Baby, dito ka muna, ha," hinawakan ko si Xarina sa magkabilang balikat, she looked at me with confusion. 

"Bibili ako ng milk mo, paubos na, e," umiling siya, mahigpit siyang kumapit sa leeg ko, Ivory is still waiting for her. 

"Ayaw," she pouted, she looked at me with teary eyes, I sighed. 

"Sige na, please. Mapapagod ka lang," hinalikan ko siya sa pisngi, humigpit ang kapit niya sa akin. 

"I'll come with you," she smiled, bumuntong hininga ulit ako. Umiling siya kaya naman gumalaw ang kanyang pigtails, I giggled because of her cuteness. 

"Mimi, pretty!" tinuro niya ako, tumango ako. 

"Alright, isasama kita. Just promise na 'di ka magkukulit," she nodded. Binihisan ko siya ng panibagong damit, she wears a mint green hoodie and a small white shorts paired with white flat boots. Si Devika ang nag design at nagtahi ng damit niya, hindi ko kasi matipuhan ang mga damit na binebenta sa mall. 

Madalas si Xarina ang ginagawang model ni Devika, trying and improving her skills on designing, makikita ang improvement niya. Bukas din ay babalik siya sa London. 

"May ipapasabay ba kayo?" 

"Oo, 'te! Bilihan mo ako ng jowa!" biro ni Eleanor, sininghalan ko siya. 

"Ingat kayo," Collete waved at us. 

Inalalayan kong makaupo si Xarina sa shot gun seat, ako na rin ang nag ayos ng seat belt. Pagkarating namin sa grocery, naunang tumakbo papalapit si Xarina sa cart. 

"Mimi! This one!" binuhat ko siya at inalapag sa loob. I pushed the cart on her milk's corner. 

"Ano pang gusto mo?" 

"Strawberry? Chocolate?" natawa ako, bulol ang pagsasabi niya doon, I nodded. 

Kumuha ako ng biscuit, kukuha pa sana ako ulit nang biglang nahulog ibang nasa paligid nito. I bent down to pick it up, a hand helped me. When I looked up, my eyes widened when I saw who it is. 

"Yvonne?" tila nangingilala pa si Xion, I shyly nodded. 

"H–Hey," I consciously turned my gaze on Xarina. 

"Long time, no see! How are you?" 

"I'm fine, you?" alanganin akong ngumiti, I grabbed a pack of chocolates, sa sobrang kaba ay hindi ko pinansin pa ang pinagkukuha ko. 

"Maayos naman, uh?" nilingon nito si Xarina, I gulped. 

"You're married?" Hindi makapaniwalang tanong niya, umiling ako.

"No! I'm single! Silly, nag-aaral pa rin ako," napatango siya. 

"Then, who is this child?" 

"My daughter?" I shrugged my shoulders. 

"Wait! Don't tell me! Nabuntis ka ng iba tapos ayaw panagutan?" namilog ang kaniyang mata. Damn, your brother is her father. 

"She looks familiar to me," he sound so suspicious, umiwas ako ng tingin. 

"What are you doing here? I thought you moved to Canada?" I changed the topic. 

"I've just finish my study there, kaya bumalik na ulit ako dito. Xashna is coming too, after a year yata," tumango ako. Gusto kong kamustahin siya pero nahihiya ako. He might be happy with Phenny. 

Tinulak ko sa fruit section ang cart, tahimik lang si Xarina habang yakap ang mga balot ng chocolate. Xion can't stop looking at her. 

Akmang magsasalita na siya pero mabilis na nag-ring ang kaniyang cellphone. 

"Ahh, see you around, Yvonne! Alis na'ko!" lumapit sa counter at saka sinagot ang tawag. 

"Mimi, who is he po?" she pouted, I smiled. 

"Your Tito," I answered. 

"But where's my daddy?" 

Malungkot akong napatitig sa kaniya. 

"Somewhere, he's probably happy with someone."