Confirmed, may trauma si Collete. Mas pinili ng kaniyang nanay na lumipat ng tirahan, inaayos na rin ang kaso, hindi namin alam kung kailan ipapasok sa kulungan ang Papa niya. Nakakalungkot man, kailangan humiwalay ni Collete sa amin. Sandali lang naman daw iyon, if she'll get better, she can come back here.
Nagpasko kami ng hindi kumpleto. That was our plan, masaya pa rin naman. Nagiging maayos na si Devika, what surprise us the most. She became their ace, muli siyang tumutok sa academic at nangibawbaw siya sa klase nila.
"Anong gagawin niyo this week?"
"Uuwi?" ani Lyndsey. Malungkot ako para sa kaniya, paniguradong wala siyang makakasama sa kanilang mansion.
"Sasama ako kay Xav," sagot ko kay Ivory.
"Shet, sana all na lang," sabi ni Eleanor.
"Isa ka rin kasing torpe, e," sumimangot siya, naghalakhakan kami.
"Kawawa ka naman," Devika teased. "Hanap ka na lang ng talong d'yan sa lidgi!"
"Tse!"
"Saan kayo mag e–enroll pagkatapos natin sa shs?"
"Saint Joseph?" sabi ni Ivory. Hindi ko pa alam kung saan ko saan ako mag college, kailangan ko pang kausapin ang magulang ko, ayaw ko rin na mahiwalay sa kanila.
"Walang magpapa Manila sa inyo?" tanong ni Lyndsey.
"Ikaw? Mayaman naman kayo, e," Lyndsey sighed.
"I think my parents won't take me away from here. Mas gusto nila na kasama ko kayo."
"We will see," ani Ivory.
Natulog kami ng madaling araw, sa bagong taon na lang ako uuwi sa bahay. Alas nuebe ng umaga nang magising ako, tulog pa si El kaya kami na ang naunang nag almusal. Pagkatapos ay naligo na ako, paniguradong nasa daan na si Xavion. Tatlong araw kami sa Batangas, I'm nervous. Nabanggit niya kasi na kasama ang pamilya niya.
"Kalma lang," hinalikan niya ang kamay ko. On the way na kami sa kaniyang condo.
"E? Paano kung ayaw nila sa'kin?"
Natahimik siya, kalaunan ay tumikhim. "Huwag mong alalahanin 'yan. Besides, you got my siblings heart. Tumutol man ang magulang ko, suportado naman tayo ng mga kapatid ko."
I sighed. Hindi ako mapakali sa kinauupuan, mas tumindi ang kaba ko noong huminto na ang kotse. Iniwan muna namin sa kotse ang mga gamit saka umakyat. Si Xashna ang nagbukas ng pinto para sa amin.
"Ate Yvonne!" she squealed and hugged me. Alanganin akong ngumiti at gumanti ng yakap.
"Thanks, Kuya," kumindat sa kaniya si Xavion.
Kumapit sa braso ko si Xashna at hinila papasok. Lumingon muna ako kay Xavion para humingi ng tulong pero sinenyasan niya lang ako na tumuloy na. The first one I spotted was Xion, katabi ang isa pang babae na mas matured tignan kaysa kay Xashna. They're talking about something, nahinto lang nang makita ako.
"Oh! Yvonne!" tumayo si Xion at nakipagkamayan sa'kin, nakatingin naman sa akin ang babae, noong mapansin iyon ni Xion, mahina niya akong tinulak paharap.
"Ate, this is Yvonne. Girlfriend ni Xav," ngumiti ako, pinagtaasan ako nito ng kilay at pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa.
"Really?" sarkastiko niyang sabi, napalunok ako. "Shet! Jackpot ka, bro!"
Nagulat ako nang tumayo ito at nakipag fist bump kay Xavion pagkatapos ay nakangiting humarap sa akin.
"Hi!" kumaway siya. "I'm Xyrile! Ate nila."
"Where's Asha?" tanong ni Xavion, kumunot ang noo ko.
"Alam mo naman ang batang 'yon, hilig matulog," umiiling na sabi ni Ate Xyrile. Pinigilan kong huwag magulat. All this time, I thought Asha was around our age, nagawa kong pag initan ang isang bata.
"What? She said she wants to meet Yvonne?" napabuntong hininga siya.
"She'll wake up, anyway," He shrugged his shoulders, pinaupo nila ako, kung ano anong inalok nila sa'kin pero tumanggi ako.
"I'll go get Mom," paalam ni Xavion, sinundan ko siya ng tingin hanggang kusina.
"So? Xavion said you're planning to take medicine," tumango ako kay Ate Xyrile.
"That's great! Para mas madagdagan ang lamang mo kay Phenny, at para magising na rin si Papa sa katangahan!" asik niya.
"Ate, he's still our father, huwag ka magsalita ng gan'yan!" parang gusto ko na lang lumubog sa kinauupuan, hindi ko kilala ang binanggit nilang pangalan pero gano'n naman kalakas ang pagtibok ng dibdib ko.
"Who's Phenny?" pag uusisa ko, kumunot ang noo nilang tatlo sa akin.
"Kuya didn't tell you about it, huh?" dimasyadong sabi ni Xashna, bumuntong hininga siya.
"Phenny is his future fiancee."
Napasinghap ako, napakapit ako sa upuan. Nag-aalala silang tumingin sa akin. Nagbabadya ang pagluha ko.
"I'm sorry.." napayuko si Xashna, umiling ako.
"Kung hindi niya pa nasasabi sa'yo, please! Don't tell him na kami ang nagsabi," ani Xyrile. "We broke our promise. And I also think that you deserve to know all about this, I'm sorry.."
Pumasok sa isip ko ang mga sinasabi niya tuwing magkasama kami, hindi ko namalayan na sa likod ng mga salitang iyon ay may kadikit na sakit. Ilang daang punyal yata ang tumusok sa puso ko, ang hirap tanggapin. Bakit kami pa? Ako na naman ba ang kawawa?
"Mi, si Yvonne, girlfriend ko," pasikreto kong pinunasan ang namumuong luha at humarap sa direksyon ni Xavion. Nakangiti siya sa akin, iyong ngiti na para bang ayos lang ang lahat sa pagitan namin.
"Hija, Finally. I got a chance to meet you," his Mom smiled beautifully, nangingibabaw ang kagandahan niya. Lumapit siya sa akin at niyakap. Xavion was proudly starring at us.
"Nice to meet you po," bati ko.
"Napakaganda mo, hija," she caressed my cheeks, naramdaman ko ang pagkalinga niya bilang ina.
"Kayo din po. Now I know, kung saan sila nagmana," sinulyapan ko silang magkakapatid, they all smiled at me, pero may bahid iyon ng lungkot.
"I like you already."
"I told you," kumindat sa akin si Xavion, ngumiti ako sa kaniya.
"Aalis na ba tayo?" tanong ni Xion, tumango ang Mommy nila.
"Tatawagin ko lang ang Papa niyo, Xash, pakigising si Asha," tumango ito at naglakad papasok sa kwartong malapit sa amin.
Naramdaman ko ang pag upo ni Xavion sa tabi ko, mahina niyang pinisil ang aking kamay. "I love you."
Muling kumirot ang puso ko doon. "I love you too."
"Pero, Ate. Antok pa ako!" lumabas si Xashna sa kwarto buhat ang isang maliit na batang babae, nakanguso ito habang nakahilig sa ulo ni Xashna.
"Aalis na tayo, bebe girl!" nagningning ang mata ng bata, bahagyang tumagilid ang ulo nito nang magtama ang paningin namin, nginitian ko siya.
"Ate, who is she?" itinuro niya ako, ngumiti si Xashna. "That's Kuya's girlfriend, Asha."
Asha's eyes widened, pinilit niya si Xashana na ibaba siya at saka patakbong lumapit sa akin. Nakangiti itong naglahad ng dalawang braso pataas sa harapan ko. Hindi naman siya ganoon kabigat nang buhatin ko siya.
"Pwede ng magka-anak si Yvonne," nakangisi si Xion kay Xav.
"Bagal mo, bro," gatong ni Xyrile, sinamaan niya lamang ang dalawang kapatid.
"Soon, kapag kasal na kami," nawala ang ngiti sa mukha ko.
"Right, Yvonne?" lumingon siya sa'kin, binalik ko ang ngiti sa mukha at marahang tumango.
"Right."
"Let's go," salubong sa amin ng Mommy nila paglabas ng kwarto kasunod niya ang matipunong lalaki na kasalukuyang niluluwagan ang necktie.
"Asher," nagbabantang sabi ng kanilang nanay. Bumuntong hininga ang lalaki at tumikhim, inilibot niya ang paningin hanggang sa huminto iyon sa akin.
"I'm Xavion's dad. And you are his girlfriend?"
I gulped, nailang ako bigla, tumango na lang ako bilang pagsagot. "Yes po, nice to meet you po."
Tinanggal niya ang paningin sa akin, kita ang pagsama ng tingin sa kaniya ni Xyrile habang ang kanilang Mommy ay malungkot na ngumiti sa akin.
Sumakay kami sa itim na Van at may personal driver sila. Katabi ko si Xavion sa likuran, sa kanan ko naman ay si Asha na katabi ng bintana. Kahit anong pilit sa kaniyang tumabi sa kanilang magulo, mas pinili niya na tumabi sa amin ni Xavion.
"Yvonne, are you okay?" tanong ni Xavion, I nodded.
"I am, Xav. Bakit?" inayos ko ang pagkakahiga ng ulo ni Asha sa aking hita.
"You're lying," I stiffened, umiwas ako ng tingin at dumako sa bintana.
"Xav, ayos lang ako. Inaantok lang," malambing kong sabi, I heard him sighed.
"Alright, then. Matulog ka muna," isinandal niya ang ulo ko sa kaniyang balikat. Pumikit ako at dinama ang marahan niyang paghimas sa aking balikat.
Sana sa susunod pang araw, magawa pa rin kitang hawakan.
"I love you, Yvonne."
"Yvonne.." may mahinang yumugyog sa balikat ko, tamad akong nagmulat ng mata."We're here na," Xavion caressed my cheeks, dinampian niya ako ng halik sa labi.Nang bumangon ako, napansin kong kami na lang ang natira sa loob ng van, malaya na rin na nakabukas ang pinto."Xav," I traced his face using my fingers. Pinigilan kong ipakita ang kalungkutan."Hmm?" para akong hinihila papalapit ng kaniyang mata. I can't avoid his stare, kung pwede lang na magdamag ko siyang titigan, gagawin ko. Natatakot akong pumikit, na baka pagmulat ko, wala na siya sa harap ko."Mahal mo ko di'ba?" He frowned. "Yes, Yvonne. I do."Ngumiti ako. "Me too."Bago pa tumulo ang luha ko, hinatak ko siya papalapit at siniil ng halik ang kaniyang labi. Narinig ko ang pagsara ng pinto ng van pero hindi iyon ang pumigil sa akin para mas palalimin ang halik."We can't do this thing here, baby," bulong niya. Napapapikit ako nang halikan
"What!?" nailayo ko ang cellphone mula sa aking tenga."You heard it right, Ate," I replied then sighed."It must be Phenny! Later, I'll ask Xion, baka may alam siya.""Thanks, Ate Xyrile. Hindi ko na kasi alam ang gagawin, e," tumikhim ako."Don't worry, Yvonne. I trust my brother, may dahilan siya kung bakit niya nagawa 'yon."Sana nga, sana maayos ang dahilan niya. Ilang minuto pa kaming nag usap sa cellphone, kailangan ko ng ibaba ang linya dahil malapit nang magsimula ang klase namin."Yvonne, ano ba? Focus!" napaigtad ako, mahina akong niyugyog ni Ivory."I'm sorry," bigla akong nanghina, I almost got zero on our quiz, big deal iyon sa'kin lalo na't grade conscious ako. Our teacher was kinda disappointed, madalas kasi ay ako ang may mataas na score sa lahat, mabuti na lang at hindi gano'n kabigat ang quiz namin.Natapos ang buong klase nang hindi ko nakakasama si Xavion kahit isan
"Tell me more about yourself," ani Phenny matapos uminom mula sa kaniyang baso."I am planning to take med?" naiilang kong sabi, pinisil ni Xavion ang kamay ko, nakapatong iyon sa lamesa."Good for you, hindi kasi ako gano'n katalino," ngumiti siya. Tahimik kaming kumain, mas nangingibabaw ang kaba sa loob ko. Kung hindi ko kasama si Xavion, baka hindi ko kayanin."You know, I like Xavion."Nag-iwas ako ng tingin. Actually, she's not bad. Malayong malayo siya sa inaakala ko."I feel so sorry for you. Kahit ako, walang magawa para pigilan ang engagement," malungkot siyang ngumiti.Bigla na lang nadagdagan ang insecurities ko. Sa tingin ko'y tama ang ama ni Xavion, I sighed. Nagtuloy-tuloy ang pag-uusap namin."I think I have to go na, see you, Ton," she smiled at Xav, he only responded with a nod."Huwag kang magpadala sa ugali niya ngayon, Yvonne. Nakita ko na ang tuloy na kulay no'n," nakangiwing
READ AT YOUR OWN RISK. This chapter is important, just skip the....You know na! Then continue reading. Pagkagising ko'y agad akong nagbanyo, sapo ko ang ulo nang maligo, damang-dama ko ang hilo. Natutulog pa si Xavion nang magising ako, I came down to look for our breakfast, pero naunahan akong magluto ni Eleanor, naabutan ko siyang inaayos ang pagkain sa lamesa."Morning," she murmured, I replied a small smile."Huwag mo na sila hintayin, kumain ka na," sabay kaming umupo."Kumusta kayo ni Ruselle?"Napahinto siya saglit sa pagsasandok at saka mapait na ngumiti."Still friends," she shrugged her shoulders before leaving a sigh."Bakit?" tanong ko."Anong bakit? Natural, hindi kami talo, e," untag niya, natawa ako."Ginawa mo na ba ang lahat?" it's funny, I remember
"Allisa," kaagad akong napabangon nang marinig ang pamilyar na boses, nagmadali akong tumayo at binuksan ang pinto. Isang mahigpit na yakap ang sinalubong sa akin ni Collete."Col," malungkot kong bati."My god! I heard the news!" she caressed my back, tumulo ang luha ko."What are you doing here? Magaling ka na ba?" I said in the middle of my sob."I'm starting to get better!" aniya."I can't just let you suffer! Don't worry, I'm here, nandito ako, kami.""Don't scroll through social media," nagbabantang sabi ni Ivory."I already did," sumimangot siya, inalalayan nila ako pabalik sa aking kama.Their engagement exploded through social media. Nangyari ang dapat mangyari, a week after our break up, kumalat ang tungkol doon at sa engagement. Many were asking about me, ano daw ba ang nangyari sa amin?Wala akong ibang alam na gawin kung hindi ang manahimik na lang at huw
My parents were disappointed, at first, they were mad at me, pero kalaunan ay natanggap din nila. I decided to stay with the girls for a while. For now, I don't know what to do, I cried after I took the test. I wasn't happy about it, but Collete and the girls manage to made me understand and accept the baby I'm carrying. I don't know if I should tell Xavion about this, I can't even contact his phone number. He deactivated his account, even his siblings, hindi ko alam kung saan siya hahagilapin.I estimated it, I can still graduate. Hindi pa naman masyadong malaki ang tyan sa loob ng tatlong buwan, I can still make it.After three months of waiting, I passed. Nagawa kong maka graduate, my stomach has a little bump already. Madalas, french macarons ang hanap ko. Kada linggo ay um-o-order ang girls para lamang sa akin. My parents visits me, especially Mom, dalawang araw kada isang linggo. Ilang buwan ang nakalipas ay lumipad si Devika patungong London, doon si
"Yvonne, Xarina badly needs you, hinahanap ka niya! I think it has something to do with her school.""I'm sorry, my shift is not over yet. Magtiis ka muna, El, malapit na ako umuwi," nagpunas ako ng pawis.I heard her sighed. "Fine, bilisan mo, a.""Oo, take care, thanks," I immediately ended the call and got back to work."Yvonne! Kailangan daw tayo ngayon sa OR! Emergency!" tumatakbo sa gawi ko si Queeny, nakisama na rin ako sa kaniya sa pagtakbo.Luckily, the operation was a success. 3 pm nang matapos ang shift ko, naabutan kong tulog si Xarina habang si Eleanor naman ay nagsusuot ng uniform."Thanks, El," she nodded."Sa'n lipad n'yo?" inayos ko ang kumot ni Xarina."Japan, 'te. Excited na'ko, first time ko, e!""Good luck, sana hindi bumagsak ang eroplano n'yo," I laughed, pinalo niya ako sa braso."Napakasama ng ugali mo!" singhal niya."Kidding! Ilang araw?"
"Mimi, why do you look so tense?"Napahinto ako sa paglapag ng pagkain sa lamesa. Gusto kong sabihin sa kaniya na nandito na ulit sa Pinas ang ama niya. Umiling ako."Nothing, pagod lang si Mimi. Kain na," I smiled."Mi, I forgot to tell you about this yesterday, kailangan n'yo na pong pirmahan 'yong card ko.""Sure, after ng shift ko, ako na rin susundo sa'yo." tumango siya.After we ate, umalis na ako, bahala na si Collete maghatid sa kaniya. Abala ako sa pagmamaneho ng biglang bumagal ang takbo ng kotse ko. I tried to increase the speed, pero hindi ko nagawa. I parked my car on the side of the road, muntik pang hindi makaabot. Huminto na nang tuluyan ang kotse.Lumabas ako para tignan ang problema, at saka papasok ulit para subukang paandarin. Hindi naman flat ang gulong!I hate this! Malalate na ako sa shift ko."Ma'am, ano pong problema?" lumapit sa akin ang isang security gu
Noong nakilala ko siya, hindi na maalis sa isip ko ang pagnanakaw ko ng halik. I remember how she flinched, tila binaliw ako ng labi niya. I was busy walking when I heard a loud voice, nahanap ko kung saan ito nanggagaling. They looked like a couple, para silang nag-aaway. Palapit ako nang palapit at naging mas klaro sa pandinig ko ang pinaguusapan nila. I noticed that the girl is not comfortable. Saka ko lang nakita ang babae nang makalapit ako. I know it's her."May problema ba dito?" lumapit ako sa kanila, the girl flinched, nakita ko pa ang pagtingin nito sa kabuuan ko. ."Yvonne, kilala mo ba siya?""Hin—"I cut her off. "Kaibigan, bro. What's the matter?" her eyes widened when I placed my arm around her shoulders."Yvonne bakit hindi mo sinabi sa'kin?""D–Do I have to
"Are we there yet?" nababagot kong usal, he chuckled."Malapit na," nanatili ang isang kamay niya sa likod ng ulo ko, hinahawakan ang makapal na piring. Habang ang kabila ay inaalalayan ako."Para sa'n ba kasi 'to? Pwede mo naman sabihin na lang sa'kin, e.""Relax, baby!" tumawa siya, simimangot ako. Ilang segundo lang ay nakaramdaman ako ng mga bato, may ingay din na para bang nagkikiskisang bakal."Are you ready?" I nodded, lumuwag ang piring ko. Hindi ako nakapaghintay at dali ko itong tinanggal."Xav," tawag ko. He hugged me from behind. Tanaw namin ang construction workers na abala sa kanilang ginagawa. Sa harap ay ang tatlong palapag na bahay, hindi pa ito tapos pero nakikita ko na ang disenyo.That means, matagal ng sinimulan ang paggawa ng bahay."We're going to live here," sumandal ako sa dibdib niya."Let's go inside, baka may gusto kang ipabago?" naglahad siya ng kamay na maagap kong tinanggap
READ AT YOUR OWN RISK!"What?" hindi makapaniwalang sambit ko."You have no choice, Yvonne," he played with my hair, may pagkakataon na hahalikan niya ang gilid ng labi ko. He knows how to play well, damn."Let me live with Xarina," I stuttered, yumuko siya upang dampian ng halik ang pisngi ko."What else?" bulong niya, I bit my lower lip."W–Wala na," panay ang titig niya sa akin, pinapanood ang bawat reaksyon ko."Gusto mo bang ikasal?" humigpit ang kapit niya sa baywang ko.I nodded. "Oo? Kapag stable na ang buhay ko kasama si Xarina.""Now that I'm here, your life is stable," ngumisi siya.Napatili ako nang buhatin niya ako, binuksan niya ang pinto ng kwarto. Marahan niya akong inihiga sa kama, umiwas ako ng tingin. He removed his coat and started unbuttoning his bu
After three weeks, madalas na nakakasama ni Xarina si Xavion. Hindi ko magawang tumutol, isa 'yon sa mga bagay na hindi ko ipagkakait sa anak ko, ang makasama ang ama niya."Mimi, excited na'ko!" tumalon talon siya sa kama, I laughed."Ingatan mo 'yon, a," she nodded."Come here," lumapit ako sa tapa ng salamin, bumaba siya sa kama at sumunod sa'kin. Pinusod ko ang buhok niya at nag iwan ng hibla. I applied lipbalm on her lips and covered it with lip gloss."Am I pretty na?" she giggled, pinisil ko ang pisngi niya. Sabay kaming napalingon sa direksyon ng bintana nang marinig ang pagbusina."He's here! Huwag kang makulit, a!" inunahan niya ako sa pagbaba, sinalubong siya ni Xavion ng yakap at halik sa noo."Excited much ka, girl!"Natawa ako, ngumuso si Xarina. "Chill, baby. Madami pa tayong pupuntahan!"Nakakainggit, I want to come with them but I can't, hindi ko pa day off."Mi, aalis
Nag-jeep ako para makapasok, hindi ko pa nakukuha ang porsche kay Xion. Hindi ko alam kung paano iyon kukunin, should I approach Xavion?My shift started, pero ang sasakyan ko ang tumakbo sa aking isip. Nakasalubong ko si Carlvin, lalagpasan ko na sana siya nang bigla itong magsalita."Ahh, Yvonne," I turned my gaze at him."Are you free after your shift?" kumunot ang noo ko."Bakit?""Aayain lang sana kitang lumabas," he smiled genuinely.Napamaang ako, "Gano'n ba, I'll try. Kailangan ko pa kasing sunduin ang anak ko, e.""May anak ka?" nawala ang ngiti niya, tumango ako. Napaiwas siya ng tingin."Pwede naman natin siyang isama!""O, sige," ngumiti ako. "Salamat!"Nagpaalam siya sa akin, akmang maglalakad ako nang maabutan ko si Xavion na blankong nakatingin sa akin, I gulped. My body stiffened, ang paa ko'y parang dinikitan ng glue at dumikit sa sahig upang h
"Mimi, why do you look so tense?"Napahinto ako sa paglapag ng pagkain sa lamesa. Gusto kong sabihin sa kaniya na nandito na ulit sa Pinas ang ama niya. Umiling ako."Nothing, pagod lang si Mimi. Kain na," I smiled."Mi, I forgot to tell you about this yesterday, kailangan n'yo na pong pirmahan 'yong card ko.""Sure, after ng shift ko, ako na rin susundo sa'yo." tumango siya.After we ate, umalis na ako, bahala na si Collete maghatid sa kaniya. Abala ako sa pagmamaneho ng biglang bumagal ang takbo ng kotse ko. I tried to increase the speed, pero hindi ko nagawa. I parked my car on the side of the road, muntik pang hindi makaabot. Huminto na nang tuluyan ang kotse.Lumabas ako para tignan ang problema, at saka papasok ulit para subukang paandarin. Hindi naman flat ang gulong!I hate this! Malalate na ako sa shift ko."Ma'am, ano pong problema?" lumapit sa akin ang isang security gu
"Yvonne, Xarina badly needs you, hinahanap ka niya! I think it has something to do with her school.""I'm sorry, my shift is not over yet. Magtiis ka muna, El, malapit na ako umuwi," nagpunas ako ng pawis.I heard her sighed. "Fine, bilisan mo, a.""Oo, take care, thanks," I immediately ended the call and got back to work."Yvonne! Kailangan daw tayo ngayon sa OR! Emergency!" tumatakbo sa gawi ko si Queeny, nakisama na rin ako sa kaniya sa pagtakbo.Luckily, the operation was a success. 3 pm nang matapos ang shift ko, naabutan kong tulog si Xarina habang si Eleanor naman ay nagsusuot ng uniform."Thanks, El," she nodded."Sa'n lipad n'yo?" inayos ko ang kumot ni Xarina."Japan, 'te. Excited na'ko, first time ko, e!""Good luck, sana hindi bumagsak ang eroplano n'yo," I laughed, pinalo niya ako sa braso."Napakasama ng ugali mo!" singhal niya."Kidding! Ilang araw?"
My parents were disappointed, at first, they were mad at me, pero kalaunan ay natanggap din nila. I decided to stay with the girls for a while. For now, I don't know what to do, I cried after I took the test. I wasn't happy about it, but Collete and the girls manage to made me understand and accept the baby I'm carrying. I don't know if I should tell Xavion about this, I can't even contact his phone number. He deactivated his account, even his siblings, hindi ko alam kung saan siya hahagilapin.I estimated it, I can still graduate. Hindi pa naman masyadong malaki ang tyan sa loob ng tatlong buwan, I can still make it.After three months of waiting, I passed. Nagawa kong maka graduate, my stomach has a little bump already. Madalas, french macarons ang hanap ko. Kada linggo ay um-o-order ang girls para lamang sa akin. My parents visits me, especially Mom, dalawang araw kada isang linggo. Ilang buwan ang nakalipas ay lumipad si Devika patungong London, doon si
"Allisa," kaagad akong napabangon nang marinig ang pamilyar na boses, nagmadali akong tumayo at binuksan ang pinto. Isang mahigpit na yakap ang sinalubong sa akin ni Collete."Col," malungkot kong bati."My god! I heard the news!" she caressed my back, tumulo ang luha ko."What are you doing here? Magaling ka na ba?" I said in the middle of my sob."I'm starting to get better!" aniya."I can't just let you suffer! Don't worry, I'm here, nandito ako, kami.""Don't scroll through social media," nagbabantang sabi ni Ivory."I already did," sumimangot siya, inalalayan nila ako pabalik sa aking kama.Their engagement exploded through social media. Nangyari ang dapat mangyari, a week after our break up, kumalat ang tungkol doon at sa engagement. Many were asking about me, ano daw ba ang nangyari sa amin?Wala akong ibang alam na gawin kung hindi ang manahimik na lang at huw