Chapter 6

"Wala ka bang katabi?"

Nasa eroplano na sila patungong Palawan upang gawin ang InterCare Outreach Program na na-assign sa kanila.

Mahina siyang umiling upang sagutin ito at naupo naman 'to agad sa tabi niya. Hindi niya nakaligtaan ang tinginan ng tatlong kaibigan niyang si Mia, Dijoon at Jion na binibigyan na naman siguro ng ibang ideya ang nangyayari.

"Are you always like that?"

"Like what?" balik niya kay Trick sa tanong nito and he's comfortably closing his eyes at nakasandig na sa upuan.

"Nakatulala," simpleng saad nito.

"I'm not," pagtatanggol niya sa sarili.

"Yes you are." Ngumisi pa ito nang sabihin iyon.

"Paano mo nasabing palagi? Are you always sneaking gaze at me?" pabiro ang tanong niyang iyon ngunit ang hindi niya inaasahan ay ang binigay na ngiti nito.

He's still closing his eyes while comfortably lying his back on the chair kaya ang ganda ng pagkakataon na titigan niya ang gwapong mukha nito. Naghintay siya sa sagot nito pero wala, marahil ay tuluyan na itong nakatulog.

Yohan Xailtrick Mañego.

Bulong ng kabilang isipan niya sa gwapong pangalan nito.

Natuon ang tingin niya sa nunal sa leeg ni Trick. Hindi siya titigil hanggang hindi niya nagagawa ang iniisip niya noon noong unang kita niya pa lang sa bahagi ng katawan nito. Isang nakakalokong ngiti ang umukit sa labi niya dahil sa naisip.

Trick is so manly sa kahit anong anggulo nito. Idagdag pa ang kahiligan nito sa mga dark color na damit even right now naka itim na T-shirt ito sa loob at pinatungan lang ng maroon na polo na itinupi ang sleeves ng tatlong beses.

His perfect jawline is so manly, ang makapal na eye brow nito ay nakakapanghina. Isang bagay na unfair sa mga babae. Why the hell boys always been given thick eyebrows gayong ayos naman na sa kanila ang hindi. The perfect shape nose of him and his lips. Napalunok siya ng dumapo ang tingin niya sa labi ni Trick. Am I being pervert right now?

Yes, you are.

Dumapo ang tingin niya sa buhok nito. Trick has black shaggy bowl cut hairstyle kaya halatang halata na masyadong makapal ang buhok nito and having the hairstyle kung saan nakatabon ang noo ng buhok nito ay mas lalo siyang na tri-trigger para isipin kung ano kayang pakiramdam kapag susuklayin niya gamit ang sariling mga daliri at hihilahin iyon kapag sinasaluhan niya ito.

Nanlaki ang mga mata niya sa naisip. Masyado na siyang out of boundary sa mga iniisip niya kaya marahan niyang sinampal ang sarili para ibalik ito sa katinuan.

It's been a month simula ng unang pagdating nito sa ospital. Unti-unti niya nang nalalaman at naiintindihan kung anong klaseng doctor ang Trick na nasa tabi niya.

They're both competent pero kasulungat ito sa kanya.

Trick may be arrogant but he knows when he's right and someone she thinks that will always admit if he's wrong ngunit hindi niya pa naman nakitang nagkamali ito.

Unlike her na ma-pride at sa oras na magkakamali ay nahihirapang tanggapin ang pagkakamaling nagawa. That's her toxic attitude.

Nahihirapan siyang maka get over kapag nagkamali siya but she always believe na lahat ng tao may toxicity at ang ugaling iyon nga ang sa kanya but as time goes by she managed to control her emotion dahil sa isang pagkakataong narinig niya mula kay Trick.

"Control your emotion or your emotion will control you."

Napangiti siya ng maalala niya ang pangkakataong iyon kung saan sinabi nito ang mga katagang iyon kay Jion noong nagkamali ito sa isang operasyon at nahihirapang tanggapin ang nangyari.

Noon niya lang nakita si Jion na sakit na sakit dahil tatlong araw din itong nahihirapan matulog at di kumakain. Isang malagim din na pagsubok sa buhay ng doktor ang magkamali sa operasyon at hindi mailigtas ang pasyente. Kung mahina ka ay tiyak na susuko ka na lang agad ngunit salamat sa taong nasa tabi niya ngayon ay walang nangyaring ganoon.

"Aware naman kami na gwapo si Doc Mañego pero hindi naman kami aware na ganon ka na lang kung masdan siya."

Hindi nakasagot si Sayne sa sinabi ni Jion nang tuluyan na silang makalabas sa airport at naghihintay na lang sa private van na kukuha sakanila. Mukhang gigisahin na naman siya nang pang-aasar dahil sa nakita ng mga ito kanina.

Napatingin siya kay Trick na kausap si Dijoon at umiwas siya ng tingin ng tumingin ito sa gawi nila.

"Ba't ba ayaw mo aminin sa ‘min na may crush ka sa'kanya?"

"Hindi ko siya crush, okay?" pagdidiin niya dito at natawa pa dahil sa inaasta ng mga 'to. "Hindi na tayo highschool para sa ganitong klaseng usa—"

"Kung hindi mo siya crush eh ano? Pinagnanasaan mo lang siya kanina, ganon?"

Muntik siyang mabilaukan sa sariling laway dahil sa tanong ni Mia sa kanya. Eto ang kaibigan niyang wala talagang preno ang bibig. Kung ano ang nasa isip nito ay sasabihin at sasabihin niya. Sasagot na sana siya ng dumating ang van na kukuha sa kanila upang dalhin silang lahat sa tutuluyan nila.

Hindi pa rin naman tumitigil ang mga kaibigan niya sa pang-aasar sakanya kaya nagkunwari siyang tulog-tulogan habang nasa byahe.

"'Hindi ko siya crush,okay?'" panggagaya nina Jion at Mia sa sinabi niya kanina.

"Sino nagsabi niyan?" natatawang tanong ni Dijoon at kunwaring tiningnan si Trick sa rearview mirror dahil nasa passenger seat ito naka upo.

"Si Sionne," pang a-alaska nina Mia at Jion gamit ang first name niya.

"Ba't di mo kami pinapansin Sayne?!" kunyaring nagtatampong saad ni Mia pero ‘di pa siya gumalaw sa pwesto niya at nagkunwari pa rin siyang natutulog.

How I wish na sana ay magagalit si Trick sa kaingayan ng mga ito sa van.

Halos mag-isang oras din bago sila makarating sa probinsya kung saan gaganapin ang outreach program ng ospital. Hindi niya napansin ang byahe dahil naka idlip siya sa van.

Nang dumating ay maraming sumalubong sa kanila. Ang ganda ng lugar na iyon dahil maganda ang simoy ng handin at wala kang maririnig na dumadaang mga sasakyan. Hindi tahimik kundi maganda ang hatid na aura ng lugar. Imbes na ingay ng mga sasakyan ang maririnig mo ay tawanan ng mga bata at sigawan nito habang naglalaro ang pupuno sa iyong pandinig.

Nakipagkamay naman sa kanila isa-isa ang Mayor ng lugar na iyon at magiliw din naman nilang tinanggap iyon.

“Iginagagalak po namin Doc na itong lugar namin ang naisipan ng ospital ninyong tulungan,” magiliw na saad nito kay Dijoon. Si Dijoon ang nagkipag-usap sa mayor dahil wala si Trick. Speaking of him ay hindi ko siya nakita nang bumaba kami ng van.

Ilang minuto rin nagtagal ang pakikipag-usap ng mayor at Dijoon bago nito sambitin ang tutuluyan namin.

“Mga Doc, may tatlong kubo pong nakahanda para sa inyo. Sapat na po ‘yon para sa inyong limang doktor, tama po?” magiliw na saad nito. “May ipapasama po ako sa inyong dalagita upang makakatulong sa inyo sa pag-ikot ikot dito dahil baka kayo’y mawala. Saan na nga ba ‘yon?” hinanap niya ng tingin ang tinutukoy na babae.

“Nandito siya. Isa sa kanya ang makakasama namin sa kubo, tama po?” magiliw na saad ni Mia.

Ngumiting aso ako sa kanya dahil naging close na agad sila ng ganon-ganon lang.

“How about me? Sino ang makakasama ko sa kubo if may kasama ka na?”

“Doc Yohan Xailtrick, sino pa ba?” bulong ni Mia sa kanya at kinikilig pa.

“Mia!” paipit na singhal niya.

“Sino pa ba eh si Jion at Dijoon ang magkasama.” sabay turo niya sa dalawa na nakipag usap pa rin sa mayor at sa mga tao rin. “Eh tayo lang naman lima ang pinapunta dito.”

Inikot niya ang tingin at ng hindi pa rin makita si Trick ay tumingin siya kay Mia.

“Bumaba si Doc Trick sa health center kanina, tulog ka kasi kaya ‘di mo alam. Susunod lang daw sya dito mamaya. Wag kang mag-alala at darating din ‘yong kasama mo sa kubo.” May halong pang-aasar sa kanya ni Mia.

“Miaaaaa nooo,” parang batang pagmamaktol niya. “Hindi ko kaya na si Trick ang makakasama ko sa kubo, what if may gagawin siya sa ‘kin? At isa pa ang pangit tingnan kapag magkasama kami sa kubo, babae ako at lalake siya that’s wrong,” pagpapaliwanag niya pa. Imbes na makinig si Mia sa sinabi niya ay natawa na lamang ito.

“Ang haba naman ng hair mo kapag pagtatangkaan ka ni Prof. Sa itsura pa lang ni Doc Trick hindi na siya ang tipo ng ganoon klaseng lalaki at hoy gaga ka, be professional nga, matured na kayo pareho. Trabaho at upang makatulong ang pinunta natin dito kaya huwag kang mag-isip ng kung ano-ano at mag-inarte diyan.”

“Kayo nalang kaya ang magsama sa isang kubo,” pagmamaktol niya pa rin.

“Sabi ni Jolina, mas fully sanitize daw ang kubo na nakahanda kung saan matutulog si Trick which is ikaw agad ang naisip ko. Hindi ba’t ang sensitive niyang balat mo. Kapag nahahawakan ko nga lang ‘yan ay namumula na. Kaya dapat ikaw ang makakasama niya para mas safe ka.”

Napangiti naman siya sa sinabi ng kaibigan. Kahit papano ay concern ito sa kanya at ‘di lang puro pang-aalaska ang alam gawin sa kanya. Wala siyang choice kundi ang makasama si Trick sa isang kubo. Tama si Mia outreach program ang pinunta nila rito at hindi picnic para bigyan pansin pa ang pag-iinarte niya.

Trick is really a clean freak.

“Kung ayaw mo talaga sige ako na lang ang makakasama niya sa kubo.” May halo pang pagtaas-taas ng kilay na sabi ni Mia sa kanya.

“Tumigil ka na nga d’yan,” saad niya na lamang.

Ayaw niya rin namang mangati ang balat sa ka-artehan niya. Ba’t ba kasi ang sensitive ng balat niya sa mga alikabok at dumi.

Nang matapos ang pag-uusap ni Dijoon at ng Mayor ay dinala na sila nito sa kanya kanya nilang kubo. Ngunit hindi siya pumasok sa kubo na naka assign sa kanilang dalawa ni Trick. Sumama muna siya kina Mia.

“Ba’t ka pa kasi nandito? You’re supposed to be on your kubo changing clothes nang makapagpahinga na tayo. Why are you just sitting there?”

Hindi siya nagsasalita at tinitingnan lang ito sa ginagawa nitong pag-aayos ng mga gamit.

“Ate Sayne, tama mo?” pagkausap sa kanya ng dalagitang makakasama ni Mia. Tumango lang naman siya bilang pagsagot. Nasa kabilang kama ito nakaupo at kaharap siya. Dalawang magkaharap na deck kasi ang nasa loob ng kubo.

“Ang gwapo po ni Doc Trick tapos ayaw niyo po siyang makasama sa kubo,” pang-aasar ng dalagita sa kanya.

“Jolina isa ka pa.” natatawa na lamang saad niya.

“Tinawagan po si Mayor kanina ni Doc Trick na kung maaari daw po sana kahit isang kwarto lang walang masyadong alikabok ‘yong tutulogan niyo, hindi niya naman sinabi ang dahilan kaya ‘yon po ay hinanda namin ng mas maayos ‘yong isang kubo.”

“Clean freak kasi siya.” bulong niya.

“Nasa kubo na po si Doc Trick,” pag-aalam pa nito sa kanya.

Ilang minuto rin bago siya tuluyang naglakas ng loob at magtungo sa kubo nila. Nang makapasok siya ay nakita niyang nakabihis na si Trick at nakaupo sa edge ng deck nito at may binabasa na mga documents. Inilagay niya ang mga gamit niya sa kama at naupo dito.

“What’s that?” tanong niya upang mawala ang awkward sa pagitan nilang dalawa.

“Health history of the people in this municipality,” plain lang na sagot nito. Wala na itong sinabi sa kanya kaya pakiramdam niya tuloy ay papatayin siya ng ka-awkwardan sa loob ng silid na iyon. Napakagat siya sa pang-ibabang labi niya dahil sa nararamdaman. Magsalita na sana ulit siya ng may sinabi ito.

“Why are you so quite, are you awkward na pareho tayong nasa iisang bubong ngayon?” seryosong saad nito.

"No, I'm awkward dahil baka kung anong isipin ng mga tao na nasa iisang kwarto tayo."

"We're not teenagers anymore, Sayne. Be professional," saad nito at ibinalik ang tingin sa binabasa nitong mga documents.

Iwinakli niya ang topic na iyon at pinalitan ang tungkol sa pagiging metikoloso nito.

"Are you a clean f-freak?" nagdadalawang isip na saad niya dahil baka ma-offend ito sa sasabihin niya.

"Why?" tanong ni Trick at hindi man lang siya tiningnan.

"Narinig ko kanina that you said may isang kwarto kang mas pinalinis ng maayos. You're really —"

"It's for you but seems like I'm enjoying the luxury of it as well now," kibit-balikat na saad nito. Napakunot siya dahil hindi niya ito maintindihan.

"Bakit?"

Napalunok siya ng bumaling ito sa kanya. Hindi niya alam pero he's eyes is so mesmerizing at kayang kaya nitong bigyan siya na kakaibang pakiramdam. Tinitigan siya nito ng maayos bago ito muling nagsalita at dumapo ang tingin nito sa mga gamit niya.

"I saw your skin moisturizer and OTC anti-itch cream so I suspected that you have sensitive skin that's why I contacted the mayor to ask a favor to prepare a more comfortable place for you."

What? He did what?

Hindi niya maipaliwag pero parang may kung anong kiliti ang nanalaytay sa katawan niya sa sinabi nito.

"Ayaw ko naman na mas makakadagdag ka pa ng problema sa outreach program na 'to dahil lang sa ka-artehan niyang balat mo."

Aray! Ano daw?!

Para namang gusto niyang sampalin at pagsusuntukin ito dahil sa dinagdag nitong sinabi.

"Salamat ah!" sarkasmong saad niya.

"Anytime," sagot naman nito at ngumiti pa ito ng konti at nagkibit-balikat na para bang mas lalo siya nitong inasar.

Hindi niya alam kung mas maaasar ba siya o kikiligin sa ginawa nito.

Why does Trick can literally "trick" her emotion in whatever phase it wants?

Idagdag pa ang katotohanang si Trick ang makakasama niya sa isang bubong. Gusto niya na lang mag evaporate ora mismo.

Anong klaseng lugar ba ‘to at may pakubo kubo?