LOGINShare
Chapter 35
Last Updated:
2023-06-27 09:38:41
Related chapters
Handwritten Destiny Prologue
Prologue Everything was ordinary and normal with my life until this moment. Palaging pumapasok sa isip ko kung ano’ng malaking kasalanan ang nagawa ko para mangyari sa akin ito. When all I want is to have a normal and simple life. At mangyayari na sana ang pinapangarap kong makabuo ng sariling pamilya kung hindi lang nangyari ang trahedyang iyon. “Pikit po kayo,” utos ng make-up artist na naglalagay ng kolorete sa mukha ko. As I closed my eyes, I wished silently this was all just a dream. A nightmare to be exact. At sa pagmulat ko ng mga mata ay sasalubong sa akin ang liwanag. I silently hoped that as I open my eyes, my reality would go back to how it all used to be. “Ayan, okay na. Dilat ka na.” Pero pagdilat ko ganoon pa rin. Hanggang sa matapos ay tila ako nakalutang sa hangin. Hindi ko maramdaman ang mga bagay-bagay. Ni wala sa isip ko ang mga nangyayari sa paligid. I can hear voices but I don’t really understand the words. Paano nga ba ako napunta sa sitwasyong ito? Bakit ka
Last Updated : 2022-06-18Handwritten Destiny Chapter 1
RainbowWhat I had was something not perfect but I was contented. Hindi man marangya ang buhay na kinagisnan ko, masaya naman. Mahirap kung minsan pero nakakaraos din. I got so used to the warmth that I wasn’t able to brace myself for the cold and dark. That’s what became of us when my mother died. She was our warmth and light. Ngayong wala na siya, naging madilim ang lahat sa amin ni Papa.“Papa, tama na po iyan. Lasing na po kayo,” yugyog ko sa balikat niya.Mahihinang ungol lang naging sagot niya sa akin. Ilang buwan na rin ang nakalipas mula nang mamatay si Mama. Mula noon, ganitong eksena palagi ang naaabutan ko tuwing umuuwi galing sa eskwela. Si Papa, lupaypay dahil sa kalasingan.Sa maraming beses ko siyang ganoon, kalaunan ay nasanay na rin ako. Hindi ako nagreklamo sa tuwing umuuwi akong gutom at walang nadadatnang pagkain sa kusina. Minsan ay umaga na kung umuwi si Papa galing kung saan, lasing. Everything really turned upside down when my mom left us.“Papa, nagugutom po a
Last Updated : 2022-06-18Handwritten Destiny Chapter 2
DilimI already had a bad feeling about this long time ago. Pero inignora ko ang lahat ng iyon at nagfocus sa sarili. I was too preoccupied with surviving alone that I neglected my duty as a daughter for all those time. Tama, siguro nga kasalanan ko rin. Kasalanan ko kung bakit nalugmok at nalulong sa sugal si Papa. Kasalanan ko na hindi ko inalam ang mga bagay-bagay na ginagawa niya ng mga panahong hindi siya umuuwi ng bahay.Gusto kong matawa. Sa samu't saring emosyong nararamdaman ko, gusto ko nalang matawa. Sabi ko na nga ba may kapalit ang lahat ng sayang naramdaman ko sa nakalipas na mga araw. Kaya nakakatakot maging masaya. Kasi hindi mo alam kung hanggang kailan ang sayang iyon, at kung ano ang kapalit."Almene, tulungan mo ako. Ipapakulong nila ako. Ang laking halaga niyon. Hindi ko kayang bayaran. Saan ako k-kukuha ng ganoon kalaking halaga?" Hagulgol niya habang nakalugmok sa sahig.Hindi ko na rin napigilan ang sariling maiyak. Oh damn, why does this have to happen now?"A
Last Updated : 2022-06-18Handwritten Destiny Chapter 3
BayadA loud ring deafened my ear. Hindi ko lubusang maintindihan ang sinasabi ng mga kaibigan ko. I can see their mouth moving but I can't hear a word they're saying. Namalayan ko na lamang ang sarili kong inaalalayan nilang tatlo at mula roon ay unti-unting luminaw ang pandinig ko."Oh my god, Almene!" Dinig kong hiyaw ni Julienne.Julienne ang Avery held both of my shoulders. Tigmak ng luha ang pisngi ng dalawa."A-Ano'ng sabi niyo?" Nanginginig kong tanong. Hindi ko na lubusang mabalanse ang sarili.Nag-iwas silang dalawa ng tingin habang si Nathan naman ay igting ang bagang na nakatitig sa akin. I can clearly see pity in his eyes. Pilit akong kumawala sa pagkakahawak nilang dalawa at akmang lalabas na ng simbahan para pumunta sa pamilya ni Francis.Avery held me back kaya naman inis kong binalikwas ang kamay niya."Ano ba?!""Almene..." hirap nilang sambit."T-Tell me. A-Ano'ng nangyari kay F-Francis?"I glared at the three of them and didn't stop until someone broke the silence.
Last Updated : 2022-10-06Handwritten Destiny Chapter 4
ParusaTigagal akong napatitig sa lalaking nagsabi niyon. Hindi pa maproseso ng utak ko ang narinig.His brows shot up giving me the 'that's the truth' look. Gusto kong pumalag at magsalita pero walang boses na lumalabas sa bibig ko.Pambayad ng utang? Are you fucking kidding me?!I looked at my father to look for an explanation ngunit ganoon pa rin ang itsura niya, nakayuko at hindi magawang salubungin ang galit ko."Woah..." Namamangha sa galit kong bulalas.Napaatras pa ako nang hindi na halos mabalanse ang sariling tayo."What the fuck?" I cursed at the air. "Talaga ba, Pa? Magagawa mo sa kin iyon?" Puno ng hinanakit kong bulong."Almene, anak.""Ha!" Hindi ko napigilang maiyak sa galit. Nanginginig na rin ang katawan ko."Anak, m-maawa ka. I-Ipapakulong nila ako," nawawalan ng lakas na aniya. "M-Maniwala ka man sa hindi, labag din sa loob ko na gawin ito... Pero saan ako kukuha ng sampung milyon para ipambayad-""Bakit ka ba kasi nagkaroon ng ganyan kalaking utang?!" I shouted at
Last Updated : 2022-10-11Handwritten Destiny Chapter 5
MarryI wish I could deny the reality of the things happening right now. Iyon ang naiisip ko habang bumibyahe kami kung saan man kami papunta.Habang papalayo ay paunti-unting kabahayan din ang nakikita ko. Sa totoo lang gusto ko nang manginig sa takot. I don't know what these men are planning. Mukha man silang hindi masama ay hindi pa rin ako mapanatag. And who are we meeting by the way? Is it some old and grumpy billionaire? Oh god. "I just want to clear something here..." panimula ko. The man named Raul turned to me. Habang ang katabi niya namang lalaki ay bahagya lang akong nilingon at binalik din ang tingin sa labas. "Yes, what is it Miss Villareal?" I breathe hard before giving Raul my full attention. "Hindi ibig sabihin na sumama ako ngayon ay payag na ako sa kung anumang gusto ng boss niyo. O kung anuman ang napag-usapan nila ng Papa ko. I came with you to personally talk to your boss. Iyon lang at wala nang iba." Matapos sabihin iyon ay ibinalik ko ang tingin sa bintana
Last Updated : 2022-10-14Handwritten Destiny Chapter 6
PerfectI stared at both my feet on the tiled floor of the hospital. Nagtatalo ang loob ko kung tutuloy ba ako sa pagpasok o hindi. Wala naman akong ginagawang masama pero nahihiya akong pakiharapan ang pamilya ni Francis. I don't know what to think anymore. And how will I ever face him at times like these?I forced myself to walk towards the ICU. Kung saan alam kong nandoon si Francis. Si Jade lang ang naabutan kong nandoon. Agad siyang nag-angat ng tingin nang mapansin ang presensiya ko."Ate..."I went near her and handed a paperbag. Pagod niya akong nginitian na hindi ko man lang masuklian kahit konting pag-angat man lang ng gilid ng labi."How's he?" I asked as I look at the closed door of the room. Dinig na dinig sa labas ang tunog ng monitor."M-Medyo bumubuti na raw ang kalagayan ni kuya. Ililipat siya sa private ward mamaya."Gusto kong maiyak sa narinig. My heart is full of relief. Hindi na ako makapaghintay na tuluyan siyang magising. I miss him so much.Hindi nga nagtagal
Last Updated : 2022-11-17Handwritten Destiny Chapter 7
YesMabigat ang pakiramdam ko kinaumagahan. I haven't had a proper sleep these past few days. Mainit din ang hininga ko at mukhang lalagnatin pa. I closed my eyes again when my head hurt."Oh damn."Napamulat ako nang maalala ang nangyari ng nagdaang gabi. Gusto kong isipin na may paraan pa para makawala ako sa sitwasyong kinasasadlakan ko ngayon. But hearing that devil's threats left me hopeless.I forced myself to get up and prepare for work. Naabutan ko si Papa na naghahanda ng almusal pagkalabas ko ng kwarto. He turned to me and smiled awkwardly. Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa pinto."H-Hindi ka ba mag-aagahan muna, anak?" Habol niya.Bahagya akong natigilan sa narinig. And the way he's acting like this pissed me off even more. Maraming mga masasakit na salita akong gustong sabihin. At pakiramdam ko tuluyan lang akong matatahimik kung mailalabas ko lahat ng galit na mayroon ako dahil sa nangyayari.Tuluyan ko siyang hinarap at humakbang palapit. Napahinto lang ako nang mak
Last Updated : 2022-11-22
Latest chapter
Handwritten Destiny Chapter 35
GazeRemembering what happened still pains me. Nagawa ko mang magmahal ulit pero alam ko sa sariling may bahagi sa puso kong nakalaan lang kay Francis at walang makakapagbago niyon. Kung ako lang ang masusunod ay ayaw ko munang pag-usapan ang bagay na ito. But I feel the need to open up if that would somehow help another person.He froze from where he was standing while I look at his back. Hindi siya nagsalita kaya pilit kong hinanap sa isip ang mga sasabihin."My fiance died a month after the accident," I continued. "I didn't know about the details at ngayon ko lang din nalaman ang nangyari sa fiancee mo. I'm really sorry for what happened."I can feel my chest tightening so I refrain myself from saying more. Nanatili naman siya sa ganoong posisyon hanggang unti-unti siyang humarap sa akin. His eyes are now unreadable and his face bears no emotion."So what?" He asked coldly."S-Sorry?""Why are you telling me this? Sa tingin mo ba magagawa mo akong kumbinsihin sa mga salita mo? Well
Handwritten Destiny Chapter 34
AccidentHis eyes looked like a blackhole.Iyon ang una kong napansin pagkakita sa kanya. His eyes emits no emotions at all it made me speechless. Iyon ang palagi kong binabalik-balikan habang nakatunganga sa loob ng hotel room na nai-book ko papunta rito. Raul went back to Manila as per my instruction. Ayaw niya pa ngang pumayag noong una pero kalaunan ay napapayag ko rin. Lideon bombarde me with calls all day asking if I was okay. Katatapos niya nga lang tumawag kaya may pagkakataon na akong mag-isip.I couldn't help but feel pity for that man now that I've seen him. Labis din akong nasaktan nang mawala si Francis, while he lost his fiancee too in that accident. Ang sabi sa article ay dead on the spot ang fiancee niya habang siya naman ay naisugod sa hospital at naka-survive.I walked through the small balcony of the room. Agad na sumalubong sa akin ang malamig na hangin na siyang nagbigay ginhawa sa nararamdaman ko. My eyes fixed on the sparkling lights of the different establishmen
Handwritten Destiny Chapter 33
BurnMy tears fell before I know it. Bahagya pang nanginig ang katawan ko sa biglaang pagbugso ng emosyon. I have never paid attention to what really happened after the accident. Ang tanging inalala ko lang ng mga panahong iyon ay ang kalagayan ni Francis. For once...it didn't occur to me that this could happen."Hey, hey."Lideon tried getting my attention through pulling me from my seat. Hindi ko maigalaw ang katawan ko sa gulat na kailangan niya pang hawakan ang dalawang braso ko para tumayo. My tears poured down even more when he hugged me."I'm sorry, I'm sorry. I didn't know. I won't let you do this," he whispered over and over again while I cry on his chest.Hanggang sa pag-uwi ay hindi ako makausap nang maayos. I always end up spacing out thinking about the article and the accident. And the fact that I have to face that man and talk to him bother me even more."Do you want us to eat out or we'll head home straight?"I went back to my senses when Lideon held my hand. Nawala sa
Handwritten Destiny Chapter 32
ArticleI couldn't take my eyes off him even when he's busy with other things. Hindi naman ako dating ganito bago kami tumulak sa honeymoon na iyon. Maybe because we became more intimate with each other? Or was it because he confessed?Naguguluhan man ay hindi ko rin maipagkakaila sa sariling masaya ako sa nangyayari. I hate to admit it but I can't deny either that I'm starting to develop something for him. Even when a lot of things are unclear between us, lalo na ang pabigla-bigla niyang pag-amin ng nararamdaman. He had always been straightforward, I'm aware of that. But, something else is bothering me.Walang ibang laman ang isip ko kundi iyon kahit sa kalagitnaan ng presentation ng mga empleyado ni Lideon. They were presenting different designs of buildings. They were great. Kahit naman wala akong madyadong alam sa Architecture ay marunong naman akong tumingin ng magandang gawa ng sining."I heard you personally wanted Mr David Allen for this project, Mr Webb?" Lideon's voice is co
Handwritten Destiny Chapter 31
SmittenSabay silang nag-angat ng tingin nang pabalibag kong sinarado ang pinto. Lindsay smirked at me and bend closer to Lideon. Bahagya niya pang isinanggi ang dibdib niya sa balikat ni Lideon bago tuluyang lumayo."Opps! I thought your 'wife' isn't coming?" Mapanuyang aniya na diniinan ang salitang 'wife.'Though affected, I just looked at them with indifference. Tila noon lang natauhan si Lideon at mabilis na tumayo at naglakad palapit sa akin."It's not what you think," he quickly held my arm when I was about to turn my back on him.Imbes na tingnan siya pabalik ay muli akong bumaling sa nakangising si Lindsay. She's giving me the kind of look that she knows something I don't. At lalo lang nagngitngit ang loob ko dahil doon."Mukhang may ginagawa yata kayong importante. Nakakaistorbo ba ako?" May diin sa boses ko nang tanungin si Lideon. I stared at his hand on me then to his face. Naroon ang pagkataranta sa mga mata niya.He clenched his jaw and let out an exasperated sigh. Pagi
Handwritten Destiny Chapter 30
Torture"What are you thinking?" He whispered softly.Hindi ako umimik. It doesn't feel right to open up to him just because something happened between us. Naninibago ako. At hindi ko rin alam kung tama bang hayaan ko ang sarili nang ganito. Lalo pa't hanggang ngayon hindi pa rin natatanggal sa isip ko si Francis. Ilang linggo pa lang mula nang mailibing siya. And I don't think what I'm feeling is right.I don't know anymore. Maybe it's safer to just distance myself even after what happened. It don't feel right about everything at all.He caressed my stomach lightly which tingled my insides. Marahan niya akong iniharap sa kanya at sinilip ang mukha ko."You're making me nervous," aniya at hinawakan ako sa pisngi.God, it would have been simpler if he's not treating me like this. I roamed my eyes around and all I could ever see were unfamiliar faces. He couldn't be doing this for people to see, right? Kung ganoon, bakit?I couldn't bring myself to ask him either. Kung ano na ba kami ng
Handwritten Destiny Chapter 29
FearIt's probably because I'm tipsy. Right. It's probably the alcohol. There's no way I'd be this affected with his gazes when I'm sober. Dahil lang sa alak ito. Ang init na ito, dahil lang din sa alak.But why can't I withdraw myself from staring back at him?I know I should gather my senses together. Dahil alam kong pagsisisihan ko itong lahat kapag nagising ako kinabukasan. This heat, this tension... This desire. Ngayon lang ito."Almene," his hoarse voice tingled my skin.Napakurap ako at tumitig sa kanya nang maayos. His eyes remained the same. The emotions I see in them are still the same. Desire, lust, and something else I couldn't name."O-Oh?" Nanunuyo ang lalamunan kong sambit.I don't understand myself anymore. I want him near, so near until I couldn't get ahold of my sanity. I want him so close to me I feel like dying. Ano itong nangyayari sa katawan ko?His fingers trailed from the bed to the hem of my shirt. Bahagyang nasagi ng kamay niya ang balat ko na lihim akong nap
Handwritten Destiny Chapter 28
WantI stared at the blue sky reflecting on the waves as I try to gather my thoughts. Kung bakit ako nakaramdam nang ganoon ay hindi ko rin mawari. These past days have been confusing, kahit alam kong hindi naman dapat.I shouldn't get curious about who that woman is. That wouldn't be right in any way. Kanina ko pa kinakastigo ang sarili sa mga isiping iyon. O dahil kaya to sa nangyari ng nagdaang gabi? Siguro nga.The deafening silence bore me that I decided to go out and explore the whole cruise. What else would I be doing in a ship like this? Hindi ko pa alam kung saan papunta ito at nakalimutan ko ring itanong kay Lideon. Not that it matters. Gayong palabas lang naman ang lahat ng ito. So might as well enjoy myself while this extravagance lasts.I went out to see if Lideon's around but he wasn't. Ni anino niya ay hindi ko mahagilap sa mga guests na paroon at parito sa corridors. Karamihan sa mga guests ay mga foreigner. May mangilan-ngilang mukhang pinoy.Nagsimula kong tahakin an
Handwritten Destiny Chapter 27
GreedyHindi ko alam kung paano niya nagawang kumbinsihin ako para sa palabas na ito. But here I am, following him while dragging my small luggage. Sinalubong kami ng mga staff ng cruise ship at kinuha ang mga maletang dala namin. I turned to look at Lideon's bodyguards, sakto namang pag-alis ng van na sinakyan namin."Let's go," Lideon turned to me and held my waist.Napapakurap akong sumunod, hindi matanggal sa paligid ang tingin. His warm hand ignited my skin that I jolted a little with his touch. Hindi rin nakatulong na hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari ng nagdaang gabi.It was my first time being intimate on that level with a man. Matagal man ang naging relasyon namin ni Francis pero kailanman hindi umabot sa ganoon ang intimacy naming dalawa. Sure he kisses me and I do, too. But what I felt last night with Lideon's touch and kisses was different.Ipinilig ko ang ulo para pawiin ang mga naiisip. Pero kahit ano'ng gawin ko pilit sumisilip sa utak ko ang mga nangyari. Hindi
