Mag-log inShare
Two: Felix Delgado
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Napahinto ako sa pagpasok sa kwarto ko nang lumabas si Rose mula sa kwarto niya. Agad siyang napangiti nang makita ako at humakbang palapit sa akin. "Good morning." Hinalikan niya ako sa pisngi. "Kay Tita Hara ka natulog?"
Tiningnan ko ang suot niya. "What are you wearing?" I asked her.
Napatingin ako sa kaakyat lang ng hagdan na si Dahlia. Her brows furrowed and eyed Rose's shorts. Oh, wait, did I say shorts? I meant strip of material.
Umikot si Rose, tila gandang-ganda sa suot niya. "Well, sasama ako kay Vera sa kompanya," wika niya at ngumiti, "baka naroon si Tim, so better put on something appropriate."
I raised my eyebrow. "You call those shorts appropriate?"
She shrugged. "At least I didn't wear the leather ones."
"You're wasting a slutty outfit on Tim, slutty aren't his type," bulalas ni Dahlia, dahilan para lingon siya ni Rose sa hagdan.
"How would you know what his type is?" Rose flicked her hair over her shoulder. "You aren't even his friend anymore, Dahli. People change in four years, you of all people are proof of that. Look, four year ago, maldita ka. . .Ngayon, maldita ka pa rin. Pero nabawan na ang 100% ng 1%."
Mahina akong natawa. Sinamaan ng tingin ni Dahlia si Rose at umakto na hahampasin ito.
"Sige, subukan mo," mataray na hamon ni Rose rito.
Iniwan ko na sila roon at pumasok na sa kwarto ko.
Today is my rest day. Usually, kapag sabado ng umaga ay pumupunta ako ng gym. Pero dahil pinapunta ako ni Mama roon sa kanya kagabi ay hindi na ako nakapag-gym pa. Bukas naman ay birthday ng isa sa mga kaklase ko noon sa Medical School. Pero mamaya ang selebrasyon at inimbitahan ako. Hindi ko naman matanggihan dahil matagal na rin simula noong huli kaming magkita.
I slept for about an hour. When I woke up, naka-recieve ako ng text mula kay Zico na hindi siya uuwi ngayong gabi. Nasa Agusan del Norte raw siya para sa isang outing kasama ang mga barkada.
Nag-reply muna ako kay Zico bago tinungo ang banyo ko at naligo.
Once I was done scrubbing myself clean and washed my hair, I started getting ready for the party.
What could I wear?
A dress seemed like the most obvious option, so I pulled out five dresses that looked right for the occasion.
Nasa ganoon ako'ng sitwasyon nang may kumatok sa pintuan, and I shouted, "Come in!"
The door slowly opened, and Dahlia walked in.
"Dahli, do you need anything?" I asked her, returning my gaze to the wardrobe.
"You're leaving?"
"Yup," sagot ko.
"Oh, I see." She nodded and opened my door to leave. "Dad's coming home tomorrow. Pinapasabi niya na umuwi kayo nang maaga." Before she went out the door, she turned to look at me. "If I had your legs, I would wear the purple dress on the left." She grinned and shut the door.
I stared at her for a few seconds before returning my gaze back to the dresses. I picked up the purple dress that Dahlia had suggested and looked it over.
It didn't look too fancy, just a plain one-sleeved dress, it looked as if it would come up to mid thigh on me and I knew it would go great with my black high heels.
Agad ko iyong isinuot at humarap sa salamin. I grinned at my reflection. Just as Dahlia had said, they did show off my long tanned legs but I didn't look too slutty. Sa aming magkakapatid, ako ang pinakamatangkad. Siguro ay dahil parehong matangkad si Mama at Daddy.
Feeling satisfied, I started on my hair. I had wavy brown, shoulder length hair. After blow-drying it, I pondered the idea of straightening it but then decided not to straighten it and instead left it natural, framing my face.
Naglagay ako ng kaonting makeup at isinuot ang itim na heels. I glanced at the clock, it was already 6:43 pm.
Naglakad ako pababa ng hagdan at dumeritso palabas ng bahay. Pinatunog ko ang sasakyan ko at saka pumasok doon. Nang pinagbuksan na ako ng gate ay nag-drive na ako palabas.
I entered the small, Italian themed restaurant. Straight away, my attention is locked on the shimmering fairy lights hanging from the ceiling, seemingly doing very little in giving off any source of light; resulting in the space having the rather relaxing, mysterious vibe.
"Haya!" Yelled a very excited Maria from across the room, where everyone else was already seated; Camille, Lauren, Zyra and Khloe.
Napangiti ako at kinawayan sila. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang mga daliri, at naglakad papunta sa pwesto nila.
"Happy birthday, Mari!" masigla kong bati at mabilis na niyakap sila isa-isa.
"Grabe. . ." Tiningnan ako ni Zyra mula ulo hanggang paa nang bumitaw na siya sa yakap ko. "Ikaw na! Ikaw na talaga ang kilala kong pinakamagandang doktor dito sa buong Davao!"
Nagtawanan kaming lahat. Hinila ko ang bakanteng upuan sa tabi ni Lauren at naupo roon.
"Sayang na sayang nga at hindi siya sumunod sa yapak ni Tita Hara," iling ngunit may ngiting sabi ni Khloe. "Kung ako ang may ganyan mukha at katawan, ibabalandara ko talaga araw-araw at hindi ako magkukulong lang sa hospital, no!"
Mula pagkabata, ginusto ko na talagang maging doktor. Pero nang sabihin ko iyon kay Mama ay nabasa ko ang pagkadismaya sa mga mata niya. Katulad niya, gusto niya rin ako maging beauty queen. Kahit pa marahil may background ako sa ganoon, hindi ko pa rin isasakripisyo ang pangarap ko. Hindi ang pagrampa, pagngiti sa harap ng mga hurado, at pagsagot sa mga tanong ang gusto kong gawin. Iginiit ko ang gusto ko kahit ano pang mararamdaman ni Mama noon.
Mahal ko ang ginagawa ko ngayon. Masaya ako rito. Alam ko rin sa sarili ko na isa akong mahusay doktor at kuntento na ako roon. Wala akong pinagsisihan sa naging desisyon ko.
"Pero bakit wala ka pa rin boyfriend?" Lauren raised her brow. "Kailan ka ba huling pumasok sa relasyon? 6 years ago? 6 years ago 'yun, di 'ba? First boyfriend mo pa, tapos 2 weeks lang naging kayo."
"Oh, Please, Lau." I laughed and shook my head. Hindi katulad nina Zrya, Maria at Kloe, madalas naman kaming dalawa magkita ni Lauren. At sa t'wing nagkikita kami ay parati niyang pinapaalala ang first boyfriend ko na tumagal lang ng dalawang linggo. Hindi rin nawawala ang tanong niya kung kailan ako magkaka-boyfriend. Pati nga ang i-blind date ako sa mga kakila't kaibigan niya ay ginawa na rin niya.
"Syempre, alam mo kasi ang mga tipo ni Haya ay iyong katulad ni Tito Roman at hindi kung ano-ano lang," wika ni Maria. "de Asis siya, girl. Ipapaalala ko lang sa 'yo."
"Paano bang katulad ni Tito Ramon? Maraming babae at anak, gano'n?"
Napamaang ako sa sinabi ni Kloe. Nagtinginan kami ni Zyra at sabay na natawa.
"Gwapo, Khloe! Gwapo!" Maria corrected her while laughing.
Noon, kapag naririnig ko sa iba na maraming babae si Daddy ay bigla akong natatahimik at na-o-offend. Pero ngayon, sanay na ako. Bukod kasi sa alam ng buong Davao ang kwento ng pamilya namin, alam din iyon ng mga nasa bussines sector. Gayon pa man, isa pa rin si Daddy sa mga nirerespetong businessman sa bansa.
We ordered food. Habang naghihintay kami ng pagdating ng pagkain ay patuloy ang kwentuhan namin, hindi nawawala ang mga tawa.
"Paano namang hindi tatanggihan ni Haya ang mga nirereto mo, e, mga gwapo nga. . .pero kung hindi naman may putok, may balakubak at kulugo naman," asik ni Maria kay Lauren. "Ang bagay sa kanya ang iyong mga katulad no'n, oh!" May itinuro ito bandang dulo at sabay kaming napalingon ni Zyra para tiningnan ang sinasabi niya.
My eyes slightly widened when I saw the man. I had to blink twice para siguraduhin kung hindi ako namamalikmata.
His dark brown hair. . .His slender nose. . .His strong and defined jaw—It was him, really. Felix Delgado.
Kaugnay na kabanata
HYACINTH Three: Coffee
Having switched two hours ago from champagne to double vodka, I definitely began to feel the effects. Huminto ako sa paglalakad at humawak sa railings sa tabi ko para maibsan ang pagkahilo. "Miss, are you okay?" A deep voice interrupted from my left, startled me in the process. Nilingon ko siya at nginitian. I nodded my head; instantly feeling dizzy as I do so. "Liam, by the way," he said. I stared at him for a moment before replying, "Hyacinth." Tinitigan ko siya. He looked clean with a bit of bad boy aura. Muka siyang modelo ng mga underwear.
HYACINTH Four: Trouble
Napahilot ako sa sintido ko habang bumababa ng sasakyan ni Felix. Napakasakit no'n at para bang hinahampas ng martilyo. Dalawang buwan na rin kasi noong huli akong uminom nang marami dahil masyado akong abala sa trabaho.“Hey, are you okay?” tanong ni Felix sa akin, bakas sa tono niya ang pag-aalala.Sunod-sunod akong tumango sa kanya. Iniharang ko ang kamay ko sa ere nang akma siyang lalapit sa akin para hawakan ako. “Yes, I am. Don't mind me,” pagsisinungaling ko.Tinitigan niya ako na para bang hindi naniniwala sa akin.Napanguso ako. “Medyo masakit lang ang ulo ko," sabi ko at nauna ng maglakad sa kanya. Pero sa laki ng mga hakbang niya ay naabutan niya ako. Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng coffeeshop at pinaunang pumasok.I automatically greeted with the rich aroma of coffee and the quite sounds of people chatting from their tables.“Why don't you go take a seat before your head explodes.” Itinuro ni Felix ang bakanteng lamesa doon sa dulo, katabi ng bin
HYACINTH Five: Butterflies
Wala na akong maintindihan sa mga sinasabi ni Rose, sa dami ng mga binitawan niyang salita ay naghalo-halo na ang lahat sa ulo ko at pakiramdam ko ay sasabog na. Sibayan pa ito ng isang matinding hangover, na hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin.Hindi pa man tuluyang naipaparada ni Zico ang van sa parking lot ng presinto ay nakahanda na si Vera para sa pagbaba namin. Binuksan na niya ng bahagya ang pintuan, at saka naunang bumaba kasabay ng paghinto ni Zico.Dali-dali kaming sumunod kay Rose papasok sa loob. Ang tatlong pulis na naroon sa lobby ay napatayo pa nang makita kami at hinabol kami ng tingin. Agad naman naming nakita si Tita Ana na nakaupo sa waiting area habang nakatingin kay Daddy. Si Daddy naman ay naroon sa dulo, nakatalikod at may kausap mula sa cellphone nito.“Tita,” bati ni Lily sa Mama ni Aza at yumakap. “How's Aza? Mailalabas daw ba siya ngayon dito? Anong sabi ni Dad?” sunod-sunod na tanong niya.“N-Nandito kayong lahat?
HYACINTH Six: The Most Beautiful
“Dad naman. . .you know I have my own business to run, di ba? I can't work for you and Lily.”“Dad is not asking you to close your artsy store, Vera. Isang buwan lang naman ang hinihingi namin sa‘yo hanggang sa makabalik si Mrs. Pimentel.”Naabutan ko na nag-aalmusal sina Lily at Vera kinabukasan nang umaga kasama si Daddy nang bumaba ako.Pagkauwi ko kagabi ay naligo agad ako bago kumain ng dinner. Maaga rin ako nagpasya na matulog dahil pagod na pagod ang buo kong katawan pero ayaw naman makisama ng mga mata ko, hindi ako tinatamaan ng antok. Nakailang balikwas at bangon din ako para lamang pilitin ang sarili na makatulog. Kung kaya't tinanghali ako ng gising ngayon.“Good morning,” bati ko sa kanila.“Morning.” Sandali akong binalingan ni Lily. Tumango naman sa akin si Daddy bago muling humigop ng kanyang kape.“One month, Vera, just one month,” saad ni Daddy.Dramatikong pinaikot ni Vera ang kanyang mga mata. “Fine,
HYACINTH Seven: Red Heart
“Babalik na ako ng Manila bukas,” he said, the word was almost whisper, like he didn't mean to blurt it out.Muntikan ko na makalimutan na hindi nga pala siya rito nakatira.“What about your business meeting na na-cancel kanina?”“Ipapaasikaso ko na lang siguro sa Assistantant ko.”May kung ano sa loob ko na nalungkot at biglang nawalan ng gana na ubusin ang kinakain ko. Gusto ko siyang tanungin kung kailan siya babalik dito o kung babalik pa ba siya, ngunit hindi ko iyon maisatinig.“Anong business ng pamilya mo?” Huli na nang magpagtanto ko na medyo hindi maganda ang dating ng tanong ko.The desert was served in front of us. Umakto siya na parang walang narinig, sinimulan na niya ang desert niya kaya hindi na ako nagtanong at nagsalita pang muli. Sinimulan ko na rin kainin ang desert ko.Nong akala ko ay hindi na niya sasagutin ang tanong ko, saka naman siya nagsalita. “My father is a shipping tycoon,” sabi niya. “But
HYACINTH Eight: Fall
Para akong tanga na nakangiti. Hindi ko alam kung bakit, kung ano ang dahilan, at kung para saan—basta masaya ako. . .para akong nakalutang sa mga sandaling iyon. Kahit nga ang mahabang traffic na kinaiinisan ko ay hindi ko man lang naramdaman. I was like an idiot, enjoying the moment while driving at home.Pero napawi ang mga ngiti ko nang pagpasok ko sa gate ay nakita ko na roon na ang mga sasakyan ng mga kapatid ko at nakaparada. Mukhang nandito na silang lahat at ako na lamang ang wala.Lumabas ako ng sasakyan ko at nagmadaling naglakad papasok sa loob ng bahay. Dumeritso ako sa kusina at doon ko naabutan ang mga kapatid ko, pati na rin si Daddy na nagsisimula pa lang na kumain."Oh, I hate traffic," pagdadahilan ko at nginitian sila. "Late na ba ako?" Hinila ko ang upuan na katabi ni Dahlia at naupo roon.Habang naglalagay ako ng pagkain sa plato ko ay pinasadahan ko ng tingin si Rose, I eyed her cautiously. Bakit hindi pa siya nagsasalita? Kailangan na niya sab
HYACINTH One: Hyacinth de Asis
The sunlight sipped through the glass window of my room woke me up. I narrowed my eyes and checked the time on my mobile screen. It's 7:47 AM. I groaned and bolted out of my bed, and made my way towards my bathroom. Kasalanan ni Vera kung bakit ako tinanghali ngayon. I quickly finished my morning routine. A gasp escaped from my lips as I watched my reflection from the mirror. Nagmukang pugad ng ibon ang kulay lupa kong buhok, and there were huge dark circles around my brown eyes due to the lack of sleep. Napanguso ako, ngunit maya-maya'y napalitan din ng ngiti. Maganda pa rin naman ako! I changed into a fitted, below-the-knee blue dress and lifted my bag from my table and put my cellphone in it. Hinagod ko ang mahaba kong buhok at naglakad palabas ng kwarto ko. As soon as I walked into the kitchen, the sweet aroma of pancakes filled my nostrils. "
Pinakabagong kabanata
HYACINTH Eight: Fall
Para akong tanga na nakangiti. Hindi ko alam kung bakit, kung ano ang dahilan, at kung para saan—basta masaya ako. . .para akong nakalutang sa mga sandaling iyon. Kahit nga ang mahabang traffic na kinaiinisan ko ay hindi ko man lang naramdaman. I was like an idiot, enjoying the moment while driving at home.Pero napawi ang mga ngiti ko nang pagpasok ko sa gate ay nakita ko na roon na ang mga sasakyan ng mga kapatid ko at nakaparada. Mukhang nandito na silang lahat at ako na lamang ang wala.Lumabas ako ng sasakyan ko at nagmadaling naglakad papasok sa loob ng bahay. Dumeritso ako sa kusina at doon ko naabutan ang mga kapatid ko, pati na rin si Daddy na nagsisimula pa lang na kumain."Oh, I hate traffic," pagdadahilan ko at nginitian sila. "Late na ba ako?" Hinila ko ang upuan na katabi ni Dahlia at naupo roon.Habang naglalagay ako ng pagkain sa plato ko ay pinasadahan ko ng tingin si Rose, I eyed her cautiously. Bakit hindi pa siya nagsasalita? Kailangan na niya sab
HYACINTH Seven: Red Heart
“Babalik na ako ng Manila bukas,” he said, the word was almost whisper, like he didn't mean to blurt it out.Muntikan ko na makalimutan na hindi nga pala siya rito nakatira.“What about your business meeting na na-cancel kanina?”“Ipapaasikaso ko na lang siguro sa Assistantant ko.”May kung ano sa loob ko na nalungkot at biglang nawalan ng gana na ubusin ang kinakain ko. Gusto ko siyang tanungin kung kailan siya babalik dito o kung babalik pa ba siya, ngunit hindi ko iyon maisatinig.“Anong business ng pamilya mo?” Huli na nang magpagtanto ko na medyo hindi maganda ang dating ng tanong ko.The desert was served in front of us. Umakto siya na parang walang narinig, sinimulan na niya ang desert niya kaya hindi na ako nagtanong at nagsalita pang muli. Sinimulan ko na rin kainin ang desert ko.Nong akala ko ay hindi na niya sasagutin ang tanong ko, saka naman siya nagsalita. “My father is a shipping tycoon,” sabi niya. “But
HYACINTH Six: The Most Beautiful
“Dad naman. . .you know I have my own business to run, di ba? I can't work for you and Lily.”“Dad is not asking you to close your artsy store, Vera. Isang buwan lang naman ang hinihingi namin sa‘yo hanggang sa makabalik si Mrs. Pimentel.”Naabutan ko na nag-aalmusal sina Lily at Vera kinabukasan nang umaga kasama si Daddy nang bumaba ako.Pagkauwi ko kagabi ay naligo agad ako bago kumain ng dinner. Maaga rin ako nagpasya na matulog dahil pagod na pagod ang buo kong katawan pero ayaw naman makisama ng mga mata ko, hindi ako tinatamaan ng antok. Nakailang balikwas at bangon din ako para lamang pilitin ang sarili na makatulog. Kung kaya't tinanghali ako ng gising ngayon.“Good morning,” bati ko sa kanila.“Morning.” Sandali akong binalingan ni Lily. Tumango naman sa akin si Daddy bago muling humigop ng kanyang kape.“One month, Vera, just one month,” saad ni Daddy.Dramatikong pinaikot ni Vera ang kanyang mga mata. “Fine,
HYACINTH Five: Butterflies
Wala na akong maintindihan sa mga sinasabi ni Rose, sa dami ng mga binitawan niyang salita ay naghalo-halo na ang lahat sa ulo ko at pakiramdam ko ay sasabog na. Sibayan pa ito ng isang matinding hangover, na hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin.Hindi pa man tuluyang naipaparada ni Zico ang van sa parking lot ng presinto ay nakahanda na si Vera para sa pagbaba namin. Binuksan na niya ng bahagya ang pintuan, at saka naunang bumaba kasabay ng paghinto ni Zico.Dali-dali kaming sumunod kay Rose papasok sa loob. Ang tatlong pulis na naroon sa lobby ay napatayo pa nang makita kami at hinabol kami ng tingin. Agad naman naming nakita si Tita Ana na nakaupo sa waiting area habang nakatingin kay Daddy. Si Daddy naman ay naroon sa dulo, nakatalikod at may kausap mula sa cellphone nito.“Tita,” bati ni Lily sa Mama ni Aza at yumakap. “How's Aza? Mailalabas daw ba siya ngayon dito? Anong sabi ni Dad?” sunod-sunod na tanong niya.“N-Nandito kayong lahat?
HYACINTH Four: Trouble
Napahilot ako sa sintido ko habang bumababa ng sasakyan ni Felix. Napakasakit no'n at para bang hinahampas ng martilyo. Dalawang buwan na rin kasi noong huli akong uminom nang marami dahil masyado akong abala sa trabaho.“Hey, are you okay?” tanong ni Felix sa akin, bakas sa tono niya ang pag-aalala.Sunod-sunod akong tumango sa kanya. Iniharang ko ang kamay ko sa ere nang akma siyang lalapit sa akin para hawakan ako. “Yes, I am. Don't mind me,” pagsisinungaling ko.Tinitigan niya ako na para bang hindi naniniwala sa akin.Napanguso ako. “Medyo masakit lang ang ulo ko," sabi ko at nauna ng maglakad sa kanya. Pero sa laki ng mga hakbang niya ay naabutan niya ako. Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng coffeeshop at pinaunang pumasok.I automatically greeted with the rich aroma of coffee and the quite sounds of people chatting from their tables.“Why don't you go take a seat before your head explodes.” Itinuro ni Felix ang bakanteng lamesa doon sa dulo, katabi ng bin
HYACINTH Three: Coffee
Having switched two hours ago from champagne to double vodka, I definitely began to feel the effects. Huminto ako sa paglalakad at humawak sa railings sa tabi ko para maibsan ang pagkahilo. "Miss, are you okay?" A deep voice interrupted from my left, startled me in the process. Nilingon ko siya at nginitian. I nodded my head; instantly feeling dizzy as I do so. "Liam, by the way," he said. I stared at him for a moment before replying, "Hyacinth." Tinitigan ko siya. He looked clean with a bit of bad boy aura. Muka siyang modelo ng mga underwear.
HYACINTH Two: Felix Delgado
Napahinto ako sa pagpasok sa kwarto ko nang lumabas si Rose mula sa kwarto niya. Agad siyang napangiti nang makita ako at humakbang palapit sa akin. "Good morning." Hinalikan niya ako sa pisngi. "Kay Tita Hara ka natulog?" Tiningnan ko ang suot niya. "What are you wearing?" I asked her. Napatingin ako sa kaakyat lang ng hagdan na si Dahlia. Her brows furrowed and eyed Rose's shorts. Oh, wait, did I say shorts? I meant strip of material. Umikot si Rose, tila gandang-ganda sa suot niya. "Well, sasama ako kay Vera sa kompanya," wika niya at ngumiti, "baka naroon si Tim, so better put on something appropriate." I raised my eyebrow. "You call those shorts appropriate?"
HYACINTH One: Hyacinth de Asis
The sunlight sipped through the glass window of my room woke me up. I narrowed my eyes and checked the time on my mobile screen. It's 7:47 AM. I groaned and bolted out of my bed, and made my way towards my bathroom. Kasalanan ni Vera kung bakit ako tinanghali ngayon. I quickly finished my morning routine. A gasp escaped from my lips as I watched my reflection from the mirror. Nagmukang pugad ng ibon ang kulay lupa kong buhok, and there were huge dark circles around my brown eyes due to the lack of sleep. Napanguso ako, ngunit maya-maya'y napalitan din ng ngiti. Maganda pa rin naman ako! I changed into a fitted, below-the-knee blue dress and lifted my bag from my table and put my cellphone in it. Hinagod ko ang mahaba kong buhok at naglakad palabas ng kwarto ko. As soon as I walked into the kitchen, the sweet aroma of pancakes filled my nostrils. "
