“What?! No! Ayoko. Hindi ako pumapayag sa gusto mo,” mariing saad ni Cendrick sa kaniya.
Dalawang araw matapos ang gabing iyon ay nakipagkita siya rito. Pero hindi niya inaasahan ang naging sagot nito.
She was breaking up with him for the very first time.
“And may I know why? Dahil ba sa alam mong palagi lang kitang patatawarin sa tuwing magkakamali ka ganoon ba?” Pinatigas niya ang mukha. Hindi pa siya nakita sa ganoong anyo ng kasintahan. She just always forgive him. Kaya tama nga si Tiffany, siya rin ang dahilan kung bakit nasasaktan siya. Dahil kinunsinti niya ito sa mga kalokohan nito.
“No! That’s not it. Mahal kita. At ayo—”
“Mahal?” Pagak siyang natawa kasabay ng pangingilid ng kaniyang mga luha. “Mahal ba ang tawag sa paulit-ulit mo akong sinasaktan? Ganoon ba, ha, Cendrick?”
Natigilan ito at hindi agad nakaimik. Titig na titig lang ito sa kaniya na para bang ibang tao ang kaharap nito.
“Hindi ka makasagot dahil totoo,” aniya sabay hikbi. Mabilis niyang pinahid ang dalawang butil ng luhang pumatak sa kaniyang mga mata. “Ang tagal kong nagtiis sa mga panloloko mo. Palagi kitang pinatatawad, dahil sa isip ko, naghahangad ako na magbabago ka rin. That eventually, you’ll realize how important I am to you. Pero niloloko ko lang ang sarili ko. Dahil kahit anong pilit kong umasa, hinding-hindi na mangyayari pa ang mga sana sa isip ko!” Mabilis siyang tumayo at kinuha ang kaniyang bag. Hindi na niya nais na magtagal pa sa restaurant na iyon, dahil baka maging marupok na naman siya.
Subalit, mas mabilis siyang naharangan ni Cendrick. Agad itong lumuhod sa harapan niya.
“I’m sorry, Mhia. I’m so sorry. Promised, this time, hindi na talaga. Hinding-hindi na kita lolokohin. Ikaw na lang mula ngayon. Please. . .” Kinuha nito ang mga kamay niya at mahigpit iyong hinawakan. “Please, huwag mo namang gawin sa akin ito. Nakikiusap ako,” nagmamakaawang wika nito.
Siya naman ang natigilan at nawalan ng imik. Hindi niya inaasahan na gagawin nito iyon, lalo na at sa harap pa ng maraming tao. Dahil sa mga sandaling iyon, pinagtitinginan na sila ng ibang customers doon.
“Please, Mhia, for one last time, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon. I’ll make everything right this time huwag mo lang akong iwanan. Huwag ka lang mawala sa akin. Mahal na mahal kita, Mhia. . .” Pinalambong pa nito ang mga mata.
Matagal niya itong pinagmasdan. Iniikot niya ang mga mata pagkatapos, bago muling itinuon ang mga iyon kay Cendrick.
“Please, Mhia. . .”
Napabuntonghininga siya. Kat*ngahan na nga sigurong matatawag, pero mahal pa rin naman niya si Cendrick. Kaya isang marahang tango ang kaniyang itinugon dito.
“Yes!” Mabilis itong tumayo at niyakap siya. “Thanks, Mhia! I will never hurt you again, I promised,” he whispered. Hinalikan din nito ang pisngi niya.
Ngumiti siya. Hindi man nawawala ang pag-aalinlangan sa dibdib, susubukan pa rin niyang sumugal. Baka nga sa pagkatataong iyon ay magbago na ito. Iyon lang naman talaga ang hinihintay niya.
**
Naiiling na lang si Skyler— na nasa isang sulok ng restaurant na iyon, habang pinagmamadan ang dalawang pareha na masaya ng kumaikain. Hindi niya maunawaan ang nangyayari kanina, but seeing how the guy begged to the woman, mukhang malaki ang naging kasalanan nito sa babae para umabot ito sa puntong ipagkaloob ang sarili sa kaniya.
Right. Hindi niya rin maunawaan ang sarili, but he ended up stalking the woman. Mula noong malaman niya kung saan ito nagtatratrabaho, mas lalo lang nitong ginulo ang magulo na niyang isipan. Hindi ito mabura-bura sa kaniyang alaala, na para bang sadyang idinikit ang imahe nito sa isip niya.
He was still mending his broken heart. Adreianne died on that blast two years ago. Sunog na katawan na lang nito ang bumalik sa kaniya, na halos hindi na niya nakilala. Bukod pa roon, may mga tama rin ito ng bala sa iba’t ibang parte ng katawan.
Marami ang namatay sa naganap na mass shooting at pagsabog na iyon. It was an act of terrorism on his point of view, na pinabulaanan naman ng mga awtoridad. Nagkaroon daw ng malfunction sa pipeline ng isang restaurant doon, kaya iyon nangyari. Ang mass shooting naman ay ipinaliwanag ng mga itong isang rebelde ang may gawa at nadamay ang katawan sa pagsabog.
But even if he did not believe the authority and do his own investigation, wala na rin namang mangyayari. Hindi na maibabalik pa ng buhay ang kaniyang asawa. At hindi niya iyon matanggap. Hinding-hindi. Kaya nga ipinaubuya na lang muna niya ang kaniyang kompanya sa pinagkakatiwalaan niyang executive. He filed an indefinite leave. At hindi niya rin masabi kung kailan ba siya babalik.
Nilingon niyang muli ang babae at ang kasama nitong lalaki. He felt odd. Pero siguro, dahil sa dinami-rami ng babaeng nakaniig niya, ito pa lang ang nakuha niya na birhen. Para bang nakadagdag iyon sa pagkalalaki niya. Iyon nga lang, nakuha niyang may iba itong mahal, kagaya niya.
Wala sa loob na nilaro niya ang suot na singsing sa daliri. He never took it off since that day he got marrried to Adreianne. Isang patunay na hanggang sa mga sandaling iyon, ang asawa pa rin ang laman ng puso niya.
Pero bakit ganoon? Bakit parang bigla ay bumigat iyon at nais niyang hubarin? Was it because of that woman?
Napailing siya. He sipped his wine. Inubos niya ang laman ng baso bago muling sinalinan iyon at uminom. Pagkuwa’y tumayo siya at nag-iwan na lang ng pera sa lamesa.
Paglabas niya ng restaurant, dumeretso siya sa isang bar. Baka kailangan niya lang ng panibagong makakasama.
Pagpasok sa bar na pinuntahan, dumirekta agad ang mga mata niya sa may bar counter. Same as before, he sat at the corner while waiting for his prey. Hindi naman nagtagal at may babaeng lumapit sa kinaroroonan niya. Naupo ito sa isang highchair doon.
Mabilis niyang pinasadahan ng tingin ang babae. The woman looked seductively hot. Like any other women on that bar, she was wearing a pair of black skirt and top. Labas ang tiyan nito at halos wala na ring tinakpan ang skirt nitong suot. Halatang walang bra ang babae base na rin sa bakat na bakat nitong korona. Kaya mabilis siyang nag-init.
“Please gave her a vodka and watermelon punch. Put the tab on me,” aniya sa bartender.
“Copy, Sir.” Mabilis na inaasikaso ng bartender ang order niya. Iniabot nito iyon sa babae— na may ibinulong pa sa bartender.
Tumayo ang babae. Then, she slowly walked towards him.
“Hi!” Malamyos ang tinig nito. Halatang nang-aakit.
Napangisi naman siya nang idikit pa nito ang hinaharap sa braso niya.
“Hi,” ganting bati niya sa babae.
Pinaglandas nito ang labi ng baso sa gilid ng mga labi nito, habang ang isang kamay nito ay humahaplos sa may hita niya.
Kinagat nito ang pang-ibabang labi bago uminom. Dahan-dahan nitong nilunok iyon, na mas lalong bumuhay sa kaniyang pagnanasa.
“Thank you. . . for this,” anito. Naglakbay ang mga mata nito sa mukha niya, pababa sa dibdib niyang bahagyang nakahantad. Kitang-kita ang pangingislap ng mga iyon habang pinagmamasdan siya. “Wanna take a ride with me?” tanong nito nang muli siyang titigan sa mga mata.
Tumaas ang sulok ng kaniyang mga labi. Halatang sanay na sanay ang babae sa ganoon.
Walang imik siyang tumayo at makahulugang tinitigan ito. Paglabas niya sa may pasilyo ng bar, tinungo niya ang men’s restroom. Sinadya niyang hindi isira ang pintuan. Sumandal lang siya sa dingding niyon habang nakangisi pa rin. Maya-maya pa, nakarinig siya ng papalapit na mga yabag. Sumungaw ang ulo ng hinihintay niya sa pintuan ng banyo. Agad niya itong hinila papasok at isinara ang pintuan.
“I like your tast—” Hindi na nito natapos ang sasabihin. He immediately claimed her lips like a hungry beast. Tinugon naman iyon ng babae sa kaparehong intensidad. Naglaban ang mga dila nilang sanay na sanay.
Walang pakundangang naglakbay ang mga kamay nila sa katawan ng isa’t isa. Ang init na parehong nadarama ay para bang tumutupok sa kanila. They kissed, they touched, they moaned. Wala iyong katapusan.
When he found the woman’s big breast, he cupped it without restrain. Nilaro-laro niya ang itutok niyon.
“Ohh!” Napaliyad ang babae. Mahigpit nitong ikinawit ang isang braso sa leeg niya, habang ang isang kamay nito ay dumadama sa umbok ng kaniyang pantalon.
Walang pag-aatubiling binuksan ng babae ang zipper niya at inilabas doon ang kaniyang pagkalalaki. Sandali itong kumawala sa kaniya at tinitigan iyon.
“Oh, my!” nakangiting palatak nito. Hindi rin nito napigilang damhin iyon ng mainit nitong palad.
Napapikit siya. “F*ck!”
Mas lalo siyang nag-apoy nang isubo iyon ng babae. Sanay na sanay na inilabas-masok nito ang kaniyang hinaharap sa bibig nito habang nilalaro ang dalawang hiyas niya.
Pakiramdam ni Skyler, nagkaroon ng El Niño sa kinaroonan nila. He felt an unimaginable desire towards the woman— na mas lalo pang pinag-igi ang ginagawa nang makitang sarap-sarap na siya.
“Give it to me,” she said.
Hindi naman niya ito binigo. Ibinuhos niyang lahat ng nadaramang init sa bibig nito. And right there and then, the woman just expertly swallowed everything.
Gigil na itinayo niya ang babae at ipinatong sa sink. Walang pag-aatubili namang ibinuka nito ang mga binti na para bang alam na ang kaniyang gagawin. She even slid her own bikini to give access on him.
Amused na pinaglaruan niya muna ang pagkababae nito ng mga daliri bago iyon tinikman.
“Sh*t. . . !” mahabang sambit nito sabay sabunot sa kaniya. Idiniin pa nito ang ulo niya sa hinaharap nito.
“Yeah! Like that!” Hindi na halos ito humihinga habang naglalabas-masok ang dalawa niyang daliri sa pagkababae nito, katulong ang kaniyang dila sa pagpapaligaya rito.
“I’m c*mming!” sigaw nito kasunod ng panginginig ng katawan nito.
At hindi pa man ito nakababawi nang patuwarin niya ito. He put a protection before entering her. May kasamang dahas iyon na nagpaigik sa babae.
“I want fast, please. . .” anito nang marahan lang siyang gumalaw sa likuran nito.
“Not too fast,” aniya. He grabbed her butt and spanked it a bit. Namumungay ang mga matang nilingon siya ng babae habang kagat-kagat nito ang pang-ibabang labi. She was telling him that she liked it.
Inulit niya ang paghampas sa pang-upo nito kasabay ng mabilis niyang pag-indayog sa likuran nito.
“Ohh! Ahh. . . !” Nakapikit ito habang ang isang dibdib ay dinadama ng sarili kamay.
“Please. . . I’m c*mming again,” anito.
He thrusted again: deeper, faster, and harder. Ilang pag-ulos pa ang ginawa niya bago parehong nanginig ang mga katawan nila. Mabilis niyang hinugot ang sarili rito at itinapon sa basuran ang cond*m na ginamit.
“Thanks,” aniya sa babae na hindi pa rin umaalis sa kinasasalampakan nito. Hinampas niyang muli ang pang-upo nito, bago lumabas ng banyo na pasipol-sipol.
He just had another mindblowing s*x. And he’s looking forward to do more.
Pangiti-ngiting sumakay ng elevator si Mhia. She wanted to surprise Cendrick. Sixteenth monthsary nila at iyon ang naisip niyang pakulo sa araw na iyon.Bihis na bihis siya. She’s wearing her halter seductive red dress that was above her knees. Sinadya niya talagang isuot iyon sa araw na iyon, to mark their anniversary at para maiba na rin. She paired it with white stilleto. Wala siyang kahit anong alahas na isinuot maliban sa gold hoop earrings, na mas lalong dumagdag sa angkin niyang ganda. Her makeup was light, but her red lipstick was visible.Simple, yet seductively elegant. Iyon ang impresyon niya para sa sarili.Dumaan siya sa isang sikat na bakery. Bumili siya ng vanilla cake na paborito ni Cendrick. Nagdala na rin siya ng bulaklak. Sa loob-loob niya, hindi lang naman ang mga lalaki ang nagbibigay ng bulaklak. Kahit babae ay puwede rin.Nang tumunog ang elevator sa palapag na kinaroroonan ng unit ni Cendrick, may ngiti sa mga labing lumabas siya roon. Looking back, pinanindiga
“Can’t you just make time? Ikaw na nga lang ang nag-iisa kong apo hindi mo pa ako dalawin dito.” May hinampo ang tinig na iyon ng kaniyang Lola Gloria.Nasa probinsya nila ito sa San Marcelino. Mayroon itong flower farm doon kung saan nanggagaling ang supply niya ng mga bulaklak, kaya naman kahit papaano ay may nagiging kita siya. Malaki kasi ang discount na ibinibigay ng lola niya.Mag-isa siyang itinaguyod ng Lola Gloria niya. Bata pa lang ay namatay na ang kaniyang mga magulang. Parehong may sakit ang mga ito, na halos dalawang taon lang ang naging pagitan ng kamatayan. May sakit sa puso ang kaniyang ina, habang sa atay naman ang ama. Naunang namatay ang kaniyang ina. Hindi siguro iyon kinaya ng kaniyang ama, kaya mabilis din itong sumunod.Tatlo ang anak ni Lola Gloria, pero ang kaniya lang ina ang nagkaroon ng asawa. Ang dalawa niyang tiyahin ay pareho ng soltera. Parehas na piniling huwag ng mag-asawa pa. Hindi niya alam ang rason, pero nakikita naman niyang masaya ang mga ito s
Tahimik na hinagod ni Skyler ang likuran ng babae. Nagngingitngit pa rin ang kalooban niya. Kung nahuli-huli pa siya, baka kung ano na ang nangyari dito. At hindi niya mapapatawad ang sarili.Ewan ba niya. Mula noong makita niya ang itsura nito sa elevator, alam na agad niya ang nangyari. The woman was very easy to read. Mga mata pa lang nito, alam na agad niya kung anong damdamin ang pumapaloob dito. And he wanted to erase it. He wanted to erase the sadness in her eyes. Para kasing ang sakit-sakit sa dibdib niya. Kaya roon niya natagpuan ang sarili.After a few days of thinking, nagdesisyon siyang puntahan ito sa flower shop. Napag-alaman niyang pag-aari nito iyon base na rin sa flyer na ibinigay sa kaniya ng assistant nito noong bumili siya roon ng bulaklak.Her name is Mhia Lucerio, twenty-four years old at siyang may-ari ng Mhia’s Garden. May isa itong assistant, iyon nga ang kasama nito roon noong nakaraan.Wala itong ibang routine kun’di bahay at trabaho. Simple lang ang buhay n
Hindi malaman ni Mhia kung ano ang susuotin para sa gabing iyon. Inimbitahan siya ni Skyler na mag-dinner— na hindi naman niya tinanggihan.Kung susumahin, parang ang bilis ng mga pangyayari. She got cheated, she got revenged, she got cheated again and now, she ended up with him.She was still contemplating for the past few days if she will accept his offer or not. Pero wala namang masama kung susubukan niya. Ang problema nga lang, may isang bagay pa ring gumugulo sa isipan niya at iyon ang nais niyang alamin sa pagtatagpo nilang iyon.She bit her thumb finger while looking at her dresses. Kung hindi kasi mahahaba ang mga iyon at balot na balot ang katawan niya, para namang wala ng tinakpan iyong iba. Si Tiffany ang mahilig bumili niyon at ibinigay lang sa kaniya— na kahit ayawan niya ay ipinipilit naman nito. Kaya ang ending, sa kaniya pa rin ang bagsak.Napabungtonghininga siya nang maalala ang kaibigan. They haven’t been talking since that incident happened. Alam niyang alam nito k
Ang katanungan niyang iyon ang bumasag sa kanilang katahimikan. Kitang-kita ni Mhia na natigilan si Skyler sa pagbuhay ng gas range. Matagal itong tumitig doon bago siya hinarap.“And what exactly do you mean by your question?” He leaned on the kitchen counter and put his hands on the sides. Nanunuot ang mga titig nito sa kaniya.Parang nais ng magtago ni Mhia sa mga sandaling iyon. His eyes were piercing right through her heart. Para malamig na yelo na tumutusok doon at hindi siya makahinga.Wala sa sariling napainom siya. Nais na niyang pagsisihan na tinatanong niya pa ito tungkol sa bagay na iyon. Para kasing lalamunin siya nito ng buhay.Pero kung hindi siya magtatanong, paano niya malalaman ang totoo? Na baka nakasasakit na pala siya ng ibang tao nang hindi niya nalalaman.“I. . . I was just wondering.” Her eyes landed on his finger. “I saw your ring.” Pagkuwa’y muli niya itong tinitigan sa mga mata.“It’s just a ring. Wala itong kahulugan.” Hinubad nito iyon at inilagay sa bulsa
“F*ck! Can we just stay here forever?” tanong ni Skyler habang inaalis ang damit niya.Napangiti si Mhia. That sounds inviting. At the same time, promising. Kaya kusang gumalaw ang mga kamay niya. Tinumbok niyon ang nasa pagitan ng mga binti nito.She played on it for a while, while he was playing on her rounded mounds. Niyuko nito iyon at tinikman na para bang takam na takam ito sa matamis na lasa niyon.When she finally unbuckled his belt, isinunod niya ang butones at zipper ng pantalon nito. Tinulungan pa siya nitong maibaba iyon, kasama ang boxers nito, gamit ang isang kamay. Dahil ang isang kamay nito ay dumadama sa kabila niyang dibdib.She moaned in pleasure as he carelessly bit her n*pples. Mabilis na napahagod ang mga kamay niya sa pagkalalaki nitong galit na galit. Hindi kasi kayang hawakan iyon ng isang kamay lang. At hindi niya lubos-maisip kung paano iyon nagkasya sa kaniya noon.“F*ck! Got it, mi amor. You’re learning.”She was smiling and excited, as she heard his endea
Tutok na tutok ang atensyon ni Skyler sa tambak na mga papeles na nasa ibabaw ng kaniyang mahabang lamesa. He was busy studying everything. Ngayong nagbalik na siya sa kaniyang kompanya, kailangan niyang mag-double time. Marami kasing natambak na trabaho para sa kaniya.He heard someone knocked on the wooden door. “Come in!” aniya. His eyes were still on the folder he was reading.Bumukas ang pintuan at pumasok ang nasa likod niyon. Marahan ang mga hakbang na lumapit ito sa kaniya. “May problema ba, Thelma?” tanong niya. Ang tinutukoy niya ay ang kaniyang sekretarya.“Hijo, baka naman mabaguhan ka niyan.”Mabilis pa sa alas-kwatrong nag-angat siya ng ulo. Malapad siyang napangiti nang makita kung sino ang naroon. “Uncle Tom!” Tumayo siya at umikot sa kaniyang mesa. Walang sabi-sabing niyakap niya ang may-edad na lalaki.“Long time no see, hijo. How are you? Mabuti naman at naisipan mo ng bumalik.” Tinapik-tapik nito ang kaniyang balikat.Kumawala siya rito. “Very much fine, Uncle. Ayo
“Mhia!” tumitiling salubong ng kaniyang Lola Gloria habang pababa siya ng kaniyang kotse. Halos magkandatisod-tisod ito sa pagmamadaling lumapit sa kaniya.“Lola!” Mahigpit niya itong niyakap. “Na-miss ko kayo!” aniya.Kumawala ito sa pagkakayakap sa kaniya. Hinagod nito ang kaniyang likuran. “Mabuti naman at naisipan mong umuwi. Akala ko ako pa ang susundo sa iyo sa Maynila,” paingos nitong wika.Nakangiting iniangkla niya ang braso rito. “Naku, kayo talaga. Di ba sinabi ko naman na uuwi ako? Hindi pa naman ako sumisira sa pangako ko, hindi ba?”Inirapan siya nito. “Hindi nga, pero halos isang buwan rin ang hinintay ko mula noong sabihin mong uuwi ka. Eh, ’di ba halos apat na buwan ka na ring hindi umuuwi rito? Ang lapit lang naman ng Maynila. May sasakyan ka naman pati.”“Sorry na po. May mga inasikaso ho kasi ako sa flower shop bago umuwi rito.” May lambing na humilig siya sa balikat nito. “Hayaan niyo, ipagluluto ko kayo ng paborito ninyong dinuguan.”Nagniningning ang mga matang
“Rexie, nai-ready na ba ang mga orders today para sa event ng Herrera-Antonio wedding?” tanong ni Mhia sa kaniyang manager-assistant.Nasa flower shop siya sa araw na iyon. Sa isang buwan, dalawang beses siyang pumupunta roon para mag-check.“Opo, Ma’am. Tapos na po namin iyon kanina pa.”“How about iyong para sa isang resto? Okay na rin ba?”Tumango ito. “Tapos na rin po,” mabilis nitong tugon.“Ganoon ba? Wala na bang ibang gagawin ngayon?”“Wala na po. Nagawa na po namin. Maghihintay na lang tayo ng delivery ng mga wala na nating bulaklak, pero mamaya pa iyong gabi.” Ngumiti ito sa kaniya.“Good.” Bumalik siya loob ng kaniyang opisina. Tiningnan niya ang oras, tamang-tama lang mamaya kasi ihahatid doon si Kaia ng ama nito. Sabay na silang uuwi ng San Marcelino.Sa paglipas ng mga araw, napapansin niya ang mabilis na pagbabago ni Kaia. Hindi na ito masyadong bulol at matatas na rin itong magsalita. May pagkamausisa ito na kung minsan ay siya na mismo ang sumusuko sa dami nitong tano
Napabalikwas ng bangon si Mhia nang makarinig ng kaluskos mula sa may bintana. Hindi siya makatulog dahil naririnig niyang umiiyak na si Noah sa kabilang silid. Hinahanap na nito si Skyler. Panay naman ang pagpapakalma ni Samuel dito. Alam niyang, alam ng bata ang mangyayari sa kapatid kapag hindi ito tumahan.Hindi niya alam kung nasaan si Adreianne. Mukhang wala roon ang babae, base na rin sa naririnig niyang usapan ng magkapatid.Tumayo siya at naglakad patungo sa bintana. May nakita siyang puting papel na nakaipit doon. Pilit niya iyong inabot. Nang makuha ay madali niya iyong binasa.ESCAPE.Iyon lang ang nakalagay doon.Lumipad ang mga mata niya sa natutulog na anak. Mabilis siyang lumapit dito at binuhat. Pinakinggan niya ang dalawang bata sa kabilang silid. Tahimik doon.She thinks. Pagkuwa’y mas idinikit ang ulo roon. “Samuel! Noah!” paanas niyang tawag sa dalawa.Walang tugon kaya inulit niya ang pagtawag. Narinig niyang may gumalaw. May maliliit na yabag na lumapit sa kinat
“Er-Er, may balita na ba?” namamaos ang tinig na iyon ni Lola Gloria habang kausap niya ito sa telepono.Isang buong araw ng nawawala sina Mhia at Kaia. At hindi pa rin nila alam kung sino ang dumukot sa mga ito.Sinabi niya agad ang bagay na iyon kina Lola Gloria dahil alam niyang mag-aalala ito nang husto. Isa pa, inalam niya rin kung may napansin itong umaali-aligid sa flower farm o di kaya ay kung may nakaaway si Mhia. Pero alam nilang lahat na imposible iyong mangyari dahil mabuting tao si Mhia.Huminga siya nang malalim. Kahit siya ay sobrang nasasaktan sa mga nangyayaring iyon.“I’m sorry, Lola, pero wala pa rin ho. But I will do my best to find them. I’ll make sure I’ll do. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa kanila.”“Please do that. At tawagan mo ako kaagad kapag nakita mo na sila. Baka hindi ko kayanin kapag may nangyaring masama sa mga apo,” nakikiusap na wika nito.“Ako rin, Lola. Ako rin. . .”Pagkatapos niyang magpaalam dito ay tinawa
“Sir, may naghihintay po sa inyo sa loob,” ani Thelma pagdating niya sa opisina.Napakunot ang noo niya. Tiningnan niya ang suot na wristwatch. “At this hour?” Alas-diyes na kasi ng gabi.Kagagaling niya lang sa conference room. May meeting siya kanina sa board at nahuli lang siya nang kaunti kay Thelma. May ipinaasikaso pa siya rito, samantalang naipit naman siyang makipagkwentuhan kay Uncle Tom niya. Kinukumusta nito ang twins. Dadalaw raw ito sa isang araw sa kaniyang bahay.“Yes, Sir. . .” Halatang aligaga ito base sa itsura nito.“What is it? At saka, bakit hindi ka pa umuuwi? Hindi ba sabi ko sa iyo umuwi ka na pagkatapos mong gawin ang ipinagagawa ko?”Napakamot ito sa noo. “Eh, kasi, Si—”“God, hijo! Bakit ngayon ka lang? Kanina ka pa namin tinatawagan hindi mo naman sinasagot ang cell phone mo.”Mas lalong dumami ang gatla sa noo niya nang bumukas ang kaniyang opisina at iluwa noon ang hindi niya inaasahang bisita. Napatingin siya kay Thelma.Mabilis itong nagyuko ng ulo. “S-
“Mama, danda dito,” ani Kaia habang nakaupo sa swivel chair niya sa loob ng kaniyang opisina sa flower shop. Pakuya-kuyakoy ang mga paa nito habang tila ito ang boss na may hawak pang papel at ballpen na kunwari ay binabasa nito.Isinama niya si Kaia sa opisina dahil may checkup si Auntie Pillar niya kasama ang kaniyang Lola Gloria. Hindi naman niya ito pwedeng iwanan sa kaniyang Auntie Fe dahil maraming gagawin sa flower farm.Napangiti siya sa sinabi ng anak. “Soon, this will be yours,” aniya.“Lelly, Mama?!” Namilog ang mga mata nito na nakatingin sa kaniya. Nakaupo siya sa upuang nasa harap ng kaniyang lamesa.Sunod-sunod siyang tumango. “Yes. Kaya dapat mag-aaral kang mabuti.”“I will, Mama. Pelo, di pa po alal ako. Tagal pa. Inip ako,” reklamo nito sabay nguso.Tuluyan na siyang natawa. “Huwag dapat mainip si Kaia. Kasi kapag pumasok ka na, hindi mo na ako laging makakasama. Ma-m-miss kita palagi.” Naglungkot-lungkutan pa siya.“Don’t wolly, Mama, miss din po kita. Pelo, Kaia wi
Habang tumatagal, napapalagay na rin ang loob ni Noah kay Skyler. Madalang na rin nitong hanapin si Ismhael, samantalang mas lalo pang lumalalim ang samahan nito at ni Samuel.Nang bigyan ito ng mga doctor ng clearance pauwi, hindi na siya nagdalawang-isip pa na sa kanila dalhin si Noah. Doon naman talaga ito nararapat tumira.“Wow, Samuel! Your house is really big. Totoo ang sinabi mo!” bulalas nito kasabay ng panlalaki ng mga mata habang iginagala ang mga iyon sa kabuuan ng kanilang bahay.“I told you; this will be your home from now on,” aniya habang nakaalalay sa tabi nito.“Daddy is right. You will now be living with us,” segunda ni Samuel na hindi binibitawan ang kamay ni Noah.“Really, Mommy?” Nilingon nito si Adreianne na nasa isang tabi.“Yes, honey. Magkakasama na tayong titira dito.” At pagkasabi niyon ay lumingon ito sa kaniya.Hindi siya sumagot. Sa ngayon, wala pa siyang magagawa sa sitwasyon nila. Dinidinig na ang annulment nila, at kapag natapos iyon, tapos na rin ang
Ilang araw ng hindi na halos umuuwi sa kanilang bahay si Skyler. Sinigurado niyang naroon siya lagi sa tabi ni Noah kapag kailangan siya nito.Kinausap siya ni Adreianne. Hindi pa raw nito masabi sa anak nila na siya ang ama nito dahil ayaw raw nitong mabigla si Noah at baka mas lalo lang daw lumala ang sakit nito. At kahit labag sa loob niya ay pumayag naman siya sa kagustuhan ng babae. Subalit binigyan niya lang ito ng isang buwan para itama ang lahat.May asthma kasi si Noah at kapag na-e-excite o nabibigla ito ay na-tr-trigger iyon hanggang sa hindi na ito halos makahinga. Walang lunas ang sakit na iyon ayon sa mga doktor inirekomenda sa kaniya ni Brayden pero maaari naman daw makontrol. Kakailanganin nga lang daw talaga ng pag-inom ng gamot araw-araw at dapat laging may handang inhaler just in case na bigla itong atakihin. Ibinilin din ng mga doktor na hindi pwedeng sumali sa kahit na anong pangmalakasang sports si Noah. At marami pang iba na hindi naman niya kinalimutan.Nang ar
Skyler drove like a madman. Hindi niya alintana ang malalakas na busina ng mga commuter na nilalagpasan niya sa bilis ng kaniyang pagmamaneho. Iisa lang ang gusto niyang mangyari, ang mabilis na makarating sa ospital na kinaroroonan ng isa pa niyang anak.Akala niya away babae lang ang magaganap kanina nang sundan niya si Adreianne sa flower shop ni Mhia. Hindi niya alam na marami pala siyang matutuklasan. Para tuloy sasabog ang dibdib niya sa halo-halong emosyong nakapaloob doon. All this time, isang malaking lihim pala ang pilit na itinatago ni Adreianne sa kaniya. Hindi na niya kailangan pang alamin kung bakit madalas itong lumabas nitong mga nakaraang buwan. Dahil kung nasa ospital nga ang isa niyang anak, malamang ay roon nagpupunta ang babae.Ang hindi niya makayang tanggapin sa lahat ng ginawa nito ay ang hindi nito nakuhang pagkatiwalaan siya. Na mas ninais nitong ipaubaya ang kapakanan ng kaniyang sariling anak sa ibang lalaki. Ipinamukha nito sa kaniya na isa siyang walang k
Sabay silang napalingon ni Adreianne sa pinanggalingan ng tinig. At hindi nakaligtas sa kaniyang mga mata ang pagkawala ng kulay sa mukha ng babaeng katabi.“S-Skyler. . .” Halos pabulong lang ang pagkakabigkas na iyon ni Adreianne sa pangalan ng asawa.Naniningkit ang mga mata ng lalaking lumapit sa kanila. “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. You know me, Adreianne. Kaya kung ayaw mong mawala nang tuluyan sa buhay ng anak natin, magsabi ka ng totoo— ngayon din!” galit na bulyaw nito sa asawang hindi na malaman ang gagawin sa mga sandaling iyon.Kagat-labing nagyuko si Adreianne ng ulo. Pero ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa rin ito nagsasalita.“Adreianne!” Pareho silang napapitlag nito sa lakas ng tinig na iyon ni Skyler. Kahit siya ay natatakot sa inilalabas na galit ng mga mata nito.“Skyler, calm down. . .” awat niya rito. Binalingan siya nito. “Tell me exactly what you saw. Sino ang sinasabi mong may sakit?” Bukod sa galit, mababanaag sa mga mata nito ang kalituhan.Nag