CHEATER

Pangiti-ngiting sumakay ng elevator si Mhia. She wanted to surprise Cendrick. Sixteenth monthsary nila at iyon ang naisip niyang pakulo sa araw na iyon.

Bihis na bihis siya. She’s wearing her halter seductive red dress that was above her knees. Sinadya niya talagang isuot iyon sa araw na iyon, to mark their anniversary at para maiba na rin. She paired it with white stilleto. Wala siyang kahit anong alahas na isinuot maliban sa gold hoop earrings, na mas lalong dumagdag sa angkin niyang ganda. Her makeup was light, but her red lipstick was visible.

Simple, yet seductively elegant. Iyon ang impresyon niya para sa sarili.

Dumaan siya sa isang sikat na bakery. Bumili siya ng vanilla cake na paborito ni Cendrick. Nagdala na rin siya ng bulaklak. Sa loob-loob niya, hindi lang naman ang mga lalaki ang nagbibigay ng bulaklak. Kahit babae ay puwede rin.

Nang tumunog ang elevator sa palapag na kinaroroonan ng unit ni Cendrick, may ngiti sa mga labing lumabas siya roon. Looking back, pinanindigan nga nito ang sinabi. Sa loob ng mahigit dalawang buwan ay nananatiling behave ito. Wala pa naman siyang nababalita o nahuhuling may babae ito, bagay na ikinagalit ni Tiffany sa kaniya.

Nang malaman nitong pinatawad niyang muli ang kasintahan, halos itakwil na siya nito bilang kaibigan. Pero wala naman na itong magagawa kung iyon ang naging desisyon niya. Alam nitong hindi na nito mababago pa ang takbo ng kaniyang isipan. Sinuportahan pa rin siya nito, pero hindi pa rin maiwasang hindi siya makatikim ng masasakit na salita mula rito. Binalaan pa siya nito na huwag iiyak-iyak sa huli. Dahil talaga raw maisusumpa na nito ang kat*ngahan niya.

Naiiling na lang siya. Nakikita naman niya ang pagbabago ni Cendrick. Kaya nga nahiling niya sa sarili na sana, tuloy-tuloy na iyon. Na sana, hindi na nito maisip balikan ang dating gawi.

Hindi na siya kumatok nang tumapat sa pinto ng unit ng lalaki. May susi siya roon— isa sa mga bagay na ginawa nito noong muntikan na silang maghiwalay. Para daw mas mapatunayan nitong hindi na talaga ito gagawa pa ng kung anong kalokohan. Dahil anytime, puwede niyang i-check ang unit nito.

Pagbukas niya ng pintuan ay nakangiting tumuloy siya sa loob. Naka-dim ang ilaw, pero alam niyang naroroon na ito dahil iyon ang sabi nito nang tawagan niya kanina. She silently closed the door para mas lalo itong masorpresa.

Nang sapitin niya ang sala at makitang wala ito roon, pero bukas naman ang TV, ay inilinga niya ang mga mata sa paligid. Nakarinig siya ng kalabog sa silid nito na bahagya pang nakaawang ang pinto. Bukas ang ilaw niyon kaya alam niyang naroon ito.

Ibinitang niya ang cake sa center table at kinuha ang lighter ng kasintahan na naroon din lang. Paminsan-minsan kasi ay naninigarilyo ito.

Sinindihan niya ang kandila, saka dahan-dahang naglakad papunta sa silid nito. She was about to open her mouth when she finally saw what was happening inside his room.

“Ohh, f*ck!” Mabilis ang mga kilos ni Cendrick habang naglalabas-masok ang pagkalalaki nito mula sa likuran ng babaeng nakatuwad dito.

Naka-side view ang mga ito mula sa kinatatayuan niya, kaya ganoon na lang ang panlalaki ng kaniyang ulo nang makilala ang babae.

“Please, Ced. . . I’m c*mming now. Make it fast!” sabi ng babaeng walang iba kun’di si Tiffany!

“Like this, huh!” He spanked Tiffany’s butt. Humalinghing naman ang babae sa sarap na dulot niyon. Ni walang kamalay-malay ang mga ito na naroon siya at huling-huli ang mga ito sa ginagawa.

Sa sobrang galit, lumapit siya sa mga ito at inihampas nang malakas ang cake sa mukha ni Tiffany— na gulat na gulat nang makita siya.

“Mhia!” sabay na sambit nang dalawa na mabilis na naghiwalay. Larawan sa mukha ni Tiffany ang guilt at pagkapahiya, habang pag-aalala naman ang kay Cendrick— kung pag-aalala nga ba iyon para sa kapakanan niya o sa sarili nito.

Agad siyang nilapitan ng kasintahan ngunit mabilis siyang humakbang paatras. “Don’t come near me,” banta niya rito sa nanginginig na tinig.

Nang tingnan niya si Tiffany, na halos tinakasan na ng kulay ang mukha ay sarkastiko siyang tumawa. “Kaya pala. . . Kaya pala gusto mong hiwalayan ko na si Cendrick dahil gusto mo siyang angkinin!” Nanlilisik ang mga mata niyang nakatitig dito. Bigla ay nagbago ang pagtingin niya rito. At kahit siya na hindi basta-basta nagagalit ay tila nais sumabog sa mga sandaling iyon. Gusto niyang duruin at sabunutan ang taksil na kaibigan. Pero pinanatili niya ang katinuan ng isip, kahit na nga ang hirap gawin niyon.

What she saw was unforgivable!

Mabilis niyang pinalis ang mainit na likidong naglandas sa magkabila niyang pisngi. She dispissed both of them!

“Akala ko kaibigan kita, pero isa ka palang ahas!” tumatahip ang dibdib na wika niya. “Sana sinabi mo na lang sa akin na gusto mo ang boyfriend ko. Hindi ko naman siya ipagdadamot sa iyo, eh. Ibibigay ko pa siya sa iyo ng buong-buo, kasi nga martyr ako hindi ba? Kasi nagpapaloko ako! Kasi b*bo ako! At kasi— t*nga ako!” sigaw niya. Hindi na niya mapigilan ang emosyong nais kumawala sa dibdib.

“Mhia. . .” Nagtangkang lumapit sa kaniya si Cendrick, pero isang malakas na sampal ang isinalubong niya rito. Sinundan pa niya iyon ng isa pa.

“That’s for hurting me countless times. Kulang pa nga, eh!” Ang hawak naman niyang bulaklak ang sunod na inihampas rito. Nagkalasog-lasog iyon at kumalat sa sahig ang mga talulot.

“Stop it, Mhia!” awat ni Cendrick sa kaniya, ngunit malakas niya itong itinulak. Bumalandra ito sa paanan ng kama.

Walang makaaawat sa kaniya sa mga sandaling iyon. Alam iyon ni Tiffany. Sa tindi ng galit niya, hindi nito tatangkaing lapitan siya. Tiffany will definitely face her wrath kapag ginawa nito iyon.

Tiningnan niya ang kaibigan na nakayuko ang ulo.

“Ito lang ang masasabi ko sa inyong dalawa. . . magsama kayo sa impy*rno! Go to hell!” At pagkasabi niyon ay tuloy-tuloy siyang lumabas sa unit ni Cendrick.

Malalaki ang mga hakbang na tinungo niya ang elevator. Her chest was pumping like hell at pakiramdam niya, hindi siya makahinga. She was crying, at the same time— laughing. Kung may makakikita sa kaniya, iisipin ng mga ito na nababaliw siya.

Bakit nga ba hindi? Ang natitira niyang kaibigan ay nagawa siyang traydurin. At ang ga*o niyang kasintahan ay muli na naman siyang sinaktan.

Kasalanan mo iyan! Hindi ka nakinig kay Tiffany. Kung pinakinggan mo siya noon pa, hindi ka masasaktan nang ganito katindi! paninisi ng isang bahagi ng utak niya.

Pero may ibang dahilan si Tiffany kaya niya gustong paghiwalayin ang dalawa. At nakumpirma mo na iyon ngayon, sagot naman ng isa pa.

“Tama na! Tama na!” parang baliw na saway niya sa sarili. Mas lalo lang siyang napaiyak.

She looked at the elevator’s sensor. Dalawang palapag na lang at tatapat na ito sa kaniya pero wala pa rin siyang tigil sa pag-iyak. Wala siyang pakialam kung may sakay man iyon o wala. Her heart was broken into pieces. Durog na durog siya sa nalaman, kaya walang puwedeng magsabi sa kaniya kung kailan siya dapat tumahan.

Nang bumukas iyon, natigil siya sa ambang pagsakay. There’s a couple inside na hindi na yata gustong abutin kung saang palapag man ang mga ito pupunta. They were tongue kissing each other, habang ang kamay ng lalaki ay nakapaloob sa kakarampot na damit ng babaeng kasama nito. Aatras na sana siya nang marinig ang boses ni Cendrick.

Mabilis siyang sumakay sa elevator. Diniinan niya ang close button niyon, habang wala namang pakialam ang pareha sa kaniyang likuran. Pareho pang umuungol ang mga ito at sarap na sarap sa ginagawa.

She put both her hands on her ears. Hindi niya gustong marinig ang nililikhang ungol ng mga ito. Bumabalik kasi sa isipan niya ang naabutang tagpo sa unit ni Cendrick. Para lang dinadagdagan ng mga ito ang sakit na kaniyang nadarama. Kumbaga binuhusan pa ng mga ito iyon ng asin at kalamansi, kaya lalo lang nanghapdi.

Subalit, parang nananadya naman ang mga ito.

“F*ck me with your fingers,” anang babae.

“Like this?” wika naman ng lalaki.

Napakunot ang noo niya. Para kasing pamilyar ang tinig na iyon ng lalaki.

“Yes! Like that! Ohh!” mahabang ungol ng babae.

Sa inis ay hinarap niya ang mga ito. Siya pa ang napahiya sa tagpong tumambad sa kaniya. Nakapasok na ang kamay ng lalaki sa maiksing palda ng babae at gumagawa roon ng milagro, habang ang babae naman ay pabaling-baling ang ulong nakasandig sa metal wall ng elevator.

Naningkit ang mga mata niya nang mapagmasdang mabuti ang lalaki. Mas lalo siyang nainis nang makilala ito.

Marahas niyang pinahid ang mga luha. Bigla ay nawala ang konsentrasyon niya sa dinadalang sakit sa dibdib. Mas nabaling ang atensyon niya sa dalawang nasa likuran.

“Can’t you just wait to get to your room? Hindi niyo ba nakikitang may ibang tao rito?” galit niyang wika.

Bahagya lang siyang nilingon ng babae. Ngumisi ito sa kaniya. “You want to join?” nakalolokong tanong nito.

Mas lalo pa noong pinatingkad ang inis niya. Hindi siya warfreak na tao. Katunayan, siya na yata ang pinakamahinahon sa lahat ng mahinahon. Pero sa mga sandaling iyon ay hindi niya kayang pigilan ang sarili.

Magsasalita pa sana siyang muli nang lumingon ang lalaki sa kaniya. Tinaasan niya ito ng kilay.

Halatang nagulat ito nang makita siya, base na rin sa reaksyon nito. Iniwan nito ang ginagawa at nakakunot ang noong pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa. Muling bumalik ang mga mata nito pataas, nagtagal ang mga iyon sa katamtaman niyang dibdib.

Nag-iba ang pakiramdam niya sa ginawa nito. Bigla siyang nakaramdam ng uhaw, kaya mabilis siyang tumalikod sa mga ito bago pa siya ipagkanulo ng sarili. Sunod-sunod siyang lumunok. Tuluyan na niyang nakalimutan sa isip ang nadatnang tagpo kanina sa unit ni Cendrick. Iba na ngayon ang tumatakbo roon— ang tagpong akala niya ay naibaon na niya sa limot.

“Guess your date stood up on you,” narinig niyang wika ng lalaki pero hindi niya ito pinansin.

“Do you know her?” Halata ang inis sa tinig ng babae. Mukhang nabitin ito dahil sa pang-iistorbo niya.

Hindi niya narinig na sumagot ang lalaki, pero ramdam niyang pinagmamasdan siya nito. Halos gumawa ng butas ang mga mata nito sa likod niya.

Nang tumigil ang elevator sa lobby, malalaki ang mga hakbang na iniwan niya ang dalawa sa loob. She never looked back, kahit alam niyang sa kaniya pa rin nakatingin ang lalaki.

What for?