CHAPTER 4:

"Goodmorning Ms. Architect, what do you want, coffee ,tea or me?" Napatingin si Annastasia sa nakasandal sa mesa habang nasa magkabilang bulsa ang kamay na si Ried. Kakapasok niya sa lang sa pintuan ng opisina nito at nagulat pa siya ng marinig ang bungad nito. "Me is the best choice," sabi pa nito sabay kindat. 

Hindi niya ito pinansin at pumasok siya sa loob ng opisina at naupo sa sofa. 

"Why don't you try me." Nakangisi ito habang naglalakad papalapit sa kan'ya.

"Are you seducing me, Mr. Atkinson?" hindi niya mapigilang tanong habang nakatingala rito. Mukhang tama siya sa hinala niya, babaero nga ito. 

"Why? Is it effective?" Muli ay ngumisi ito. Hindi siya sumagot bagkus ay tumayo siya at nagsimulang maglakad palabas ng opisina. 

"Where are you going?" pigil na tanong sa kan'ya ni Ried. Napahinto siya at tumingin rito. 

"To your secretary. Siya nalang ang kakausapin ko tungkol sa project mo. Ayokong makatrabaho ang kagaya mo na hindi reasonable ang inaasta. You are being unprofessional. Alam mo namang may asawa at anak ako, hindi ba?" mariing wika niya rito but he just laugh.

"Why? Akala mo ba na ito ang unang beses kung sakaling may mangyari sa'tin?" giit nitong tanong kaya tiningnan niya ito ng di makapaniwala. "You and I had already done it. We had already shared a wonderful night together." Mas lalo pa siyang naguluhan sa sinabi nito. "Why? Did you really forget it, or you are just pretending that you didn't know what I am talking about?" 

Gusto niya itong sampalin dahil sa pinagsasabi nito. Gusto niya itong murahin pero hindi niya ginawa. All she did was turn around and ignore him. Wala siyang patunay kung totoo o hindi ang sinasabi nito that's why ignoring him is her best choice. Hindi niya magawang masabi na kasinungalingan lang ang sinasabi nito, lalo pa't ang mga alaalang nagbabalik sa kan'ya ay may kinalaman rito. 

When she's about to turn around and start to walk, he held her hand. 

"Wag mo akong hawakan!" malakas na sigaw niya sabay marahas na bawi ng kaniyang kamay rito. "Lumayo ka!" Bakas sa mukha niya ang takot. Sa tuwing hahawakan siya nito o di kaya'y lalapit ito sa kan'ya, kaagad na nagre-react ang katawan niya. Para bang may trauma siya sa presensya nito. 

"Bakit ba takot na takot ka sa'kin?" nagtataka nitong tanong. Paano niya ba sasagutin ang tanong nito kung siya mismo ay hindi niya alam kung bakit? Basta't ang alam niya lang ay takot na takot siya rito. 

Pumikit siya sabay hinga ng malalim para pakalmahin ang sarili. 

"Can we separate our personal issue from work? Kung totoo man 'yang sinasabi mo, could we just forget it and moved on from the past? I am not just pretending, wala talaga akong maalala," pakiusap niya rito while her eyes pleading.

"What if I can't? What if I still want you?" sagot nito. 

"Mr. Atkinson! Naiintindihan mo ba ang sitwasyon? Oo binata ka pa, pero ako, may sarili na akong pamilya. May asawa at anak na ako!" paliwanag niya rito but his answer shocked him. 

"I don't care. Pwede mo namang iwan ang asawa mo at sumama sa'kin. I'm willing to be your son's dad," 

Pagkatapos nitong sabihin iyon ay isang malakas na sampal sa mukha nito ang pinakawalan niya. Nanggigigil at nagngingitngit siya sa galit rito. 

"How dare you!" bulyaw niya. "Hinding-hindi ko iiwan ang asawa ko para sa katulad mong may ugaling hayop!" giit niya pa bago ito tinalikuran. Kahit pa suhulan siya nito ng ilang milyon ay hind iiwan asawa niya para sumama rito.

Naiwan namang natatawa si Ried habang hawak ang namumula at mainit niyang pisngi dahil sa sampal. Habang tumatagal ay mas lalo siyang nagti-trigger na makuha ang babae. He finds her challenging. 

Matapos ang hindi magandang pakikipag-usap ni Annastasia kay Ried ay dumeretso siya sa opisina ni Rowan, ang sekretarya nito. Gaya ng sabi niya kanina ay ito nga ang kinausap niya tungkol sa project. May ibinigay na file sa kan'ya si Rowan tungkol sa structure ng building upang pag aralan niya. Sinabi na naman sa kan'ya ni Ried ang iba kahapon pero konti lamang iyon kasi dapat ngayong araw nito sasabihin ang iba kaso nagkaroon naman sila ng pagtatalo. 

Sa opisina na siya ni Rowan nag-review ng file at dahil marami-rami pa ito ay naabutan siya ng gabi bago makauwi. Mag aalas nuebe na ng lumabas siya sa hotel. Pagkalabas niya ay tahimik na ang buong paligid at wala na siyang nakikitang tao. Dumeretso siya sa nakaparadang kotse sa gilid at pasakay na sana siya ng biglang may humarang sa kan'ya. 

"Mr.Atkinson?" di makapaniwalang tanong niya. Bumaha ng takot at pagkabahala sa dibdib niya lalo na ng ngumisi ito. 

Marahan itong humakbang papalapit sa kan'ya kaya napaatras siya. 

"Wag kang lalapit!" banta niya rito pero muli ay ngumisi lang ito na tila ba nang-aasar pa bago muling humakbang papalapit sa kan'ya. Gusto niyang sumakay sa kotse pero hindi niya magawa kasi nakaharang ito sa pintuan. "Lumayo ka!" bulyaw niya pa rito. Hindi nalang ito ngumisi, kundi tumawa na. Mas lalo pa siyang natakot ng makita niyang nagmamadali itong lumapit sa kan'ya kaya dahil sa takot ay tumakbo na siya. Gusto niyang tumakbo papuntang hotel pero maling daan ang natakbuhan niya. Papunta ito sa mga walang taong lugar. 

"Wag ka ng tumakbo!" sigaw nito mula sa likod niya habang hinahabol siya. Habang tumatakbo siya ay naisip niya si Enzo at humiling na sana narito ito ngayon para hindi siya natatakot ng ganito. Hindi niya ito matawagan kasi binato niya ang bag niya kanina sa lalake para pigilan sana itong lumapit sa kan'ya. 

"Tigilan mo na sabi ang pagtakbo!" galit na sigaw nito kaya mas lalo pa siyang natakot. Para itong wala sa katinuan. 

"I told you can't hide from me." 

"You can't escape from me no matter what you do!" 

"I said come back here!" 

Bang!

Bigla siyang napahinto sa pagtakbo at biglang napayuko sa gitna ng kalsada habang sakop ng dalawa niyang palad ang magkabila niyang tainga. Nangangatog ang mga tuhod niya at halos hindi siya huminga sa sobrang takot kaya nakalimutan na niya tumatakas pala siya. Isang nakakatakot na alaala ang biglang bumalik sa memorya niya habang tumatakbo siya. Kagaya ngayon ay tumatakas din siya sa lalake na kahit hindi niya makita ang mukha ay kilala niya naman ang boses. 

"Magpapahuli ka lang pala, pinahirapan mo pa akong habulin ka." Napaigtad siya at napatingin sa lalakeng nasa likod niya. Nakalimutan na niyang may humahabol pala sa kan'ya. Tatakbo na sana siya pero huli na kasi hawak na siya nito sa magkabilang balikat niya. Tiningnan siya nito bago ilapit ang mukha nito sa kan'ya. Balak siya nitong halikan at buti nalang ay nakailag siya pero tumama naman ang bibig nito sa leeg niya. 

"Ried wag!" sigaw niya habang nagpupumiglas. Pilit niya itong itinutulak palayo pero dahil lalake ito ay mas malakas pa rin ang pwersa nito kaysa sa kan'ya. "Ried please, wag mong gawin sa'kin to!" nagpupumiglas niyang pakiusap. Nagsimula na ring mag unahan ng mga luha sa mga mata niya. Takot na takot talaga siya. 

Enzo! Tawag niya sa pangalan ng asawa sa isip niya. 

Habang pilit siyang kumakawala ay ang asawa at anak niya ang nasa isip niya. Gusto na niyang umuwi at yakapin ang mag-ama niya. 

Mas naging agresibo pa ang lalake at pilit na nitong pinupunit ang suot niyang damit. 

"Mrs. Sandoval!" rinig niyang tawag sa kan'ya. Hindi siya nagmulat ng mata upang tingnan ito dahil sa sobrang takot na nararamdaman niya. At hindi niya rin naramdaman na wala na pala ang lalakeng gustong g******a sa kan'ya. Kahit wala na ang lalake ay patuloy pa rin siyang nagpumiglas lalo na ng muli ay maramdaman niyang may humawak sa magkabilang balikat niya.

"Bitiwan mo ako! Lumayo ka!" nagpupumiglas na sigaw niya pero pinigilan siya nito. 

"Hey! Yessa, it's me!" sabi nito pero wala siyang narinig. Nanaig pa rin ang takot niya. Binitiwan siya nito sa braso at hinawakan siya sa magkabilang pisngi. "Yessa, it's me, Ried!" mariing sabi pa nito pero imbes na kumalma ay mas lalo pa siyang nagpumiglas at mas lalong natakot ng marinig ang pangalan nito. 

"Bitiwan mo ako! Umalis ka! Lumayo ka sa'kin!" umiiyak na pakiusap niya habang tinutulak ito palayo. Mabilis na hinuli nito ang mga kamay niya at niyakap siya ng mahigpit. He didn't say any words. He just hug her. Ried let her cry in his shoulder hanggang sa kumalma siya. Ng humupa na ang takot sa dibdib niya at kumalma na siya, lumayo siya sa yakap at tiningnan ang lalakeng nakahandusay sa lupa. It's wasn't Ried who chased and trying to raped her but instead he is the one who saved her. Tumingin siya kay Ried at tinitigan ito. This scene was so familiar to her. She, looking at his dark brown eyes while he's holding her was so familiar. 

Ried bring her to the hotel, inside his office. Pinaupo siya nito sa sofa at binigyan ng tubig. Nangangatog at takot na takot pa rin siya sa nangyari. 

"Are you okay?" Ried asked. Buti nalang talaga at lumabas siya ng hotel para habulin si Yessa. Ng makita niya ang kotse at ang bag nito sa lupa ay kaagad niyang tinawagan si Rowan upang magpadala ng security. Nararamdaman niyang may nangyayaring hindi maganda kay Yessa kaya mabilis siyang tumakbo para hanapin ito kasama si Rowan. At doon niya nga naabutan ang masamang balak ng lalake kay Yessa. Nahuli na ang lalake at ayon sa pulis ay adik daw ito at wanted din.  

Napatingin siya kay Ried at pinakatititigan ito. 

"You can't escape from me no matter what you do!" 

 

Balik tanaw niya sa alaalang bumalik sa kan'ya kanina. 

Puno ng tanong na bakit ngayon ang isipan niya gaya ng, bakit lahat ng bumabalik na alaala niya ay nakakatakot at lahat ay may kinalaman rito? Bakit inakala niyang ito ang lalakeng gustong g******a sa kan'ya kanina? Nagtataka talaga kasi siya kung bakit mukha nito ang nakita niya kanina imbes na totoong mukha ng lalake. At higit sa lahat ay kung bakit takot na takot siya rito? Ano nga ba ang totoong katauhan nito at koneksyon nito sa nakaraang naging buhay niya? Sa kan'ya ba lahat ng alaalang naaalala niya o baka gawa gawa lang iyon ng isip niya? Sana nga ay hindi totoo ang mga aalalang bumabalik sa kan'ya kasi natatakot siya sa katotohanang may kinalaman ang lalake sa masalimuot at nakakatakot na alaala ng nakaraan niya.

Sinalubong ng binata ang mga titig niya until tensyon grows between them. In that very moment, while she's looking in his eyes, hindi takot ang naramdaman niya kundi pananabik rito. That feeling that she longs for him very much? She missed him and eager to be in his arms. 

Nadala siya sa nararamdaman niya. She just found out that she's now holding Ried's face while caressing it gently which gaves hope to Ried that she also want him like he did. In just a second, he's just inches away from her while they are making eye contact with each other. 

"I love you..."