♥️🫶
[Samantha] "Walanghiya ka!" Inis na inis niyang pinaghahampas si Zandro ng alisin nito ang piring niya sa mata. "Halos mamatay na siya sa takot dahil sa pag aakalang si Troy ang nag utos sa dalawang pulis na kunin siya sa loob. "Gusto mo bang mamatay ako sa takot." Nagsimula na siyang mapahikbi. "B-Bakit ngayon ka lang... k-kanina pa ako naghihintay sa'yo." Lumambot ang ekspresyon ni Zandro ng makitang umiiyak na siya. Agad siya nitong niyakap at kinulong sa bisig nito. "I'm sorry, darling. Kinailangan kong umisip ng plano para matapos na ang lahat ng ito." "Z-Zandro, ayaw kong makulong." Natigilan siya ng may maalala. "Sa tingin ko ay may kinalaman sila Mila at Troy sa nangyari kay Shiela. Kasabwat nila ang janitor... P-Please, pagbayarin mo sila sa ginawa nila." Pagmamakaawa niya sa nobyo. Naalala niya ang nakangiting mukha ni Shiela kaya lalo lang siyang naiyak. Dahil sa kanya ay nadamay ito. Dahil sa kanya ay nasira ang mga pangarap nito.. Pero ang higit na may kasalanan ay
[Samantha] Nagliwanag ang mukha niya sa narinig. Nagmamadali siyang tumayo. Halos mapaiyak pa siya sa sobrang saya. Makikita na niya ang mga taong mahal niya. “Sumama ka sa amin, Miss Samantha. Ihahatid ka na namin.” Natigilan siya. Biglang naging mabuti ang pakikipag-usap at pakikitungo sa kanya ng tauhan ni Troy. Binalewala nalang niya ‘yon at sumunod dito. Pagdating sa bahay nila ay agad siyang sinalubong ng yakap ng mama niya, maging ang tito at tita niya ay narito. Si Pablo ay tuwang-tuwa din. “Ang laki ng pinagbago ni Troy.” Natigilan siya sa sinabi ni Pablo. “Hindi naman siya dating ganyan.” Umiiling na wika ni Pablo, baka ang pagkadismaya sa mukha nito para sa kaibigan. Nagpalinga-linga siya sa paligid. Hinahanap ng mata niya si Zandro. “Ma, si Zandro?” Nakaramdam siya ng kaba ng isa-isang nagsialis ang ilang kaanak nila sa bahay nila na para bang aya sagutin ang tanong niya. Mas lalong nadagdagan ang kaba sa dibdib niya ng makita kung paano lumungkot ang mukha ng mam
[Samantha] Hindi siya sumuko. Hinanap niya si Zandro pero tatlong araw na pero hindi niya ito nakita. Pakiramdam niya ay masisiraan na siya nang ulo. Naninikip ang dibdib niya sa sakit parang pinapatay ang puso niya. “Anak, kumain ka na. Kailangan may lakas ka para sa pagharap mo sa bukas. May dahilan si Zandro kaya ginawa niya ito—“ “Dahilan?” Humihikbing tumingin siya sa ina. “Ma, naman… hindi pa naman tapos ang kaso ko. May laban pa ako pero hindi niya hinintay ‘yon.” Pinahid niya ang luha at pumasok sa kwarto niya. Nangako ito sa kanya na hindi aalis sa tabi niya. Na hindi siya nito iiwan. Pero nasaan ito ngayon? Oo, ayaw niyang makulong. Inaamin niya na natatakot siya. Pero hindi niya hiniling na ipamigay siya nito sa iba kapalit ng kalayaan niya. Mas nanaisin niyang magtiis muna sa loob ng kulungan at maghintay na lumabas ang katotohanan kaysa ang mawala ito sa kanya. Lalo siyang naluha sa singsing na nasa ibabaw ng tokador niya. Bago umalis si Troy ay sapilitan nitong i
[Samantha] Pagdating sa bahay ay naabutan niya ang ina na para bang kanina pa siya hinihintay. Umiiyak na yumakap siya rito. Hindi ito nagtanong, o nagsalita, hinayaan lang siya ng ina na umiiyak na parang bata sa dibdib nito. Lahat nalang ng lalaking minahal niya ay sinasaktan siya. Sana pala ay hindi nalang niya ulit pinapasok si Zandro sa buhay niya kung alam lang niya na sasaktan siya ulit nito. Lalong nadagdagan ang bigat ng kalooban niya ng kinagabihan ay dumating si Troy para dalawin siya. Nakangiting hinarap ito ng mama niya. Alam niya na napipilitan lang ito na ngitian ang binata. Nakakabwisit naman kasi ang ugali ni Troy. Malayong-malayo dati. Kung dati ay parang gentleman pa, ngayon ay wala na itong kagalang-galang. Mayabang na pinatong ni Troy ang paa sa maliit nilang mesa at saka sumenyas. “Hindi ikaw,” Sabi nito sa kanyang ina ng lumapit ito. “Si Samantha ang pinapalapit ko.” Hindi siya gumalaw sa kinatatayuan. ‘Bahala ka sa buhay mo.’ Isip-isip niya. “I’m callin
[Samantha] Walang kabuhay-buhay na nakatingin siya sa wedding dress na nasa kahon. Kung kay Zandro ito galing ay baka nagtatalon pa siya sa tuwa habang isinusukat ito. Kaso galing ito sa demonyóng si Troy. Lumabas siya ng bahay para magpahangin at para gumaan sana ang bigat ng dibdib niya. Pero nakita niya si Mila kaya mas lalo lang siyang naimbyerna. Kasama ito ni Troy habang todo ngising nakatingin sa kanya na tila inaasar siya. Kung wala lang si Troy ay baka nasapak niya ito sa mukha. Gusto niyang iiwas ang mukha nang hahalikan siya ni Troy, pero hinawakan nito ang pisngi niya ng madiin at tumingin sa kanya ng may pagbabanta, kaya naman si Mila ay lalong napangisi. Parang tuwang-tuwa pa ito sa ginagawa sa kanya ni Troy! Nakakakilabot ang dalawang ‘to. May relasyon ang mga ‘to pero ayos lang sa kanila na makitang may kinakalantari ang isa’t isa. Ano bang klaseng pag iisip ang mayro’n ang dalawang ‘to? Nagtataka siya dahil kahit ikakasal na sila ay walang pamilya ni Troy mal
[Samantha] Dama niya ang kilabot sa buo niyang katawan. Sa tuwing tatawagin siya nitong ‘Love’ ay kinikilabutan talaga siya sa hindi malamang dahilan. O baka dahil iyon ang tawag sa kanya noon ni Jc, at magkaboses na silang dalawa. Tumingin sa mukha niya ang binata habang inilalagay sa likod ng tenga niya ang buhok niya. “Nakakatuwa namang marinig na bukal na sa loob mo ngayon ang pagsilbihan ako. I like that, Samantha, natututo ka na at alam mo na ang dapat mong gawin para mapabuti ka.” Bumulong ito sa tenga niya sa nakakatakot na paraan. “Dahil sa suwayin mo ako ay hindi na ako mangingiming gawin ang plano ko sa’yo… Oo, baliw ako sa’yo pero mas baliw ako sa pera.” Anito sabay halakhak ng malakas. Sumenyas ito sa tauhan na bitiwan na si Pablo. Nahintakutan siya ng isakay siya ni Troy sa sasakyan nito. “Saan mo ako dadalhin?” “Sasamahan kitang mamili. Hindi ba’t ginagawa mo ‘yan para sa akin?” Nginisihan siya nito ng makitang natigilan siya. Mukhang hindi nito kinagat ang sinabi
[Samantha] Akala niya ay wala na siyang makikilalang kasing sama ni Jc, pero mayro’n pa pala. Si Troy. Napakasama nito. Paano nito nagagawang bantaan siya ng gano’n sa mismong harapan niya. Agad na pinahid niya ang luha ng makitang palapit ang mama niya. “Ma, bakit gising pa kayo? Magpahinga ka na, baka mamaya ay sumakit na naman ang likod mo.” Aniya. Kanina lang pag uwi ay nagpalagay ito ng paghaplas sa likod dahil nananakit ang likod nito. “Ayos lang ako, anak. Ikaw ang dapat kong tanungin. Ayos ka na ba? Nabawasan na ba ang bigat ng dibdib mo?” Natigilan siya. Bigla ay naalala niya ang nakakabiglang bagay na nadiskubre niya ngayong araw. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Kahit paano ay nabawasan ang bigat sa dibdib niya ng malamang buhay si Shiela. “Opo, ma. May nalaman kasi akong magandang balita ngayong araw.” Tumango-tango ang mama niya ng nakangiti. “Oh siya, makakatulog na ako dahil alam kong gumaan na ang dibdib mo.” Turan ng kanyang ina bago umalis. Bumuga siya ng ha
Samantala… Inayos ni Spo3 Sulinap ang suot bago lumabas ng kusina— Nakasuot ito katulad ng mga uniform ng naturang restaurant. Hawak ang isang bote ng wine ay dumiretso ito kung saan naroon sina Troy at Mr. Shin. Dahan-dahan yumuko si Spo3 bilang pagbigay galang sa dalawa bago nagsalin ng wine sa tatlong wine glass na naroon. Nilapag ng pulis— na naka-disguise, ang bote ng wine, sa ilalim nito ay mayro’ng napakaliit na chip kung saan ay maririnig ang usapan ng dalawa. “Wait,” Tumaas ang kamay ni Troy dahilan para lumapit ang isang tauhan nito. Tila huminto naman sa kaba ang dibdib ni Spo3, kulang nalang ay maihi ito sa takot. “Kumuha ka pa ng wine.” Utos ni Troy. Nakahinga ng maluwag ang undercover na Pulis. Sinunod nito ang utos ni Troy. Sa nakasalubong ay kumurap siya ng dalawang beses na magkasunod— Tanda na tagumpay siya sa misyon. Agad naman na lumihis ng daan ang lalaking may balbas ay mataba na may nakasuot din ng uniforme katulad ng sa waiter. Dumiretso ito sa restroom at
[Zandro] ‘Tsk. Hindi ako iiyak!’ Iyan ang sinabi niya sa sarili ng araw ng nila si Sam. Humawak sa balikat niya ang ama. “Son, calm down. Baka maihi ka sa kaba ni’yan.” Naghalakhakan ang mga kaibigan niya. Napatingin siya sa kanyang tuhod. Damn! Nanginginig nga siya at halatang-halaga ‘yon. Nang bumukas ang tarangkahan ng simbahan ay tuluyan na siyang natumba. Napaunġol siya sa sobrang sakit ng tuhod niya. Ang mga gaġong kaibigan niya ay muli na naman nagtawanan. Ang sabi niya ay hindi siya iiyak— Pero pútang ina, umaagos na pala ang luha niya. Habang naglalakad si Samantha palapit sa kanya ay siya namang iyak niya na parang isang paslit. Gusto niyang alisin ang tingin sa napakaganda niyang mapapangasawa pero hindi magawa ng kanyang mata na lumihis ng tingin, gusto niya itong titigan lang. “Akala ko ba hindi ka iiyak?” May pang aasar na sabi ni Sam, namumula ang mata nito, mukhang nagpipigil na huwag umiyak. “H-hindi ko mapigilan. Masaya lang ako dahil akin ka na tal
[Zandro] "Ang Police Lieutenant General na si Zandro Alejo ay agad na sinibak sa pwesto dahil sa patong-patong na kasong kanyang kinahaharap ngayon. Ayon sa mga opisyal na kapulisan na nag-imbestiga ay napatunayan na isa siya sa mga tiwaling opisyal ng Gobyerno. Ginagamit umano nito ang pwesto para makabenta ng mga pinagbabawal na gamot sa malalaki at mga sikat na tao dito sa iba't ibang panig ng mundo. Ngayong napatunayan na isa siyang tiwali ay tuluyan na nga itong inalis sa kanyang pwesto bilang Police Lieutenant General at papatawan ng kaukulang parusa bilang pagsuway sa ating batas." Humigop ng kape si Zandro habang pinapanood ang balita tungkol sa kanya. Umaayon ang lahat sa plano nila— Yes, plano nila. Ang pagtanggal sa kanya sa pwesto ay kailangan sa 'misyon' na kanyang gagawin. Kailangan n'yang mapaniwala ang lahat na isa siyang tiwaling pulis para makapasok siya sa pinakamalaking sindikato na narito ngayon sa Pilipinas. "Goodluck, Sir!" Nakasaludong wika ng mga katulad
[Zandro] Sinamaan ni Zandro nang tingin ang mga kaibigan niya nang makita na nagpipigil nang tawa ang mga ‘to sa tuwing mapapagawi ang tingin sa kanya. “Damn!” Galit niyang tinadtad nang bala ang human puppet target at lahat ng balang pinakawalan niya ay tumama sa ulo nito. Narito silang magkakaibigan sa kanilang private gun shooting range. “Chill, fvcker. Wala ka nang magagawa kung natauhan na si Samantha at inayawan ka na.” Tumatawang ani ni Liam habang bumabarik din, at katulad niya ay sapol din nito ang target. “It was his fault. Palaging nakabantay ay nakadikit kaya naumay na sa kanya.” Segunda ni Jack na nakaupo lang at nakatingin lang sa screen nang cellphone. Tinapik ni Nickolas ang balikat niya— Pero hindi awa ang nakikita ni Zandro sa mukha ng kaibigan kundi pang aasar. “Maybe she found someone better—“ “Damn all of you!” He hissed. All this fvcker made it worse! Mas lalo lang gumugulo ang utak niya at kung ano-ano pa ang naiisip niya. Samantha is avoiding him
[Samantha] Maraming nailigtas na kababaihan, may ilang nasaktan at namataý, may mga babaeng hanggang ngayon ay lango parin sa dróga. Ang lahat nang mga tauhan ni Jc ay nahuli na maging ang mga naka-transaksyon nito. Tapos na… Makakahinga na siya— Sila nang maluwag. “Papataýin kita, Samantha! Tandaan mo babalikan ko kayo!!!” Malakas na hiyaw ni Mila habang hawak ito ng mga pulis para sampahan nang kaso at ikulong. “Should I kill her now, darling?” Madilim ang mukha na tumingin si Zandro sa babae na ikinalunok nito. “Hindi ko gusto ang binabantaan ka. Gusto mo bang isunod ko siya kay Jc?” Nagkibitbalikat siya. “It’s up to you, Zandro.” Aniya. Namumutla na si Mila sa dami nang dugong nawala rito pero parang hindi na ito makaramdam nang sakit. May palagay siyang high rin ito sa pinagbabawal na gamot. “Can I have her? Gusto ko siyang idagdag sa mga pagkain ng mga alaga ko.” Bigla nalang sumulpot si Tres sa likuran nila ni Zandro. Hindi niya alam kung ngingiwi ba siya, o matatawa. S
[Samantha] Nang makaalis si Jc kasama ang mga tauhan nito ay saka lang siya lumabas sa pinagtataguan. Agad na nagliwanag ang mukha ni Mila nang makita siya. “Samantha!” Puno nang pagsamo na tumingin ito sa kanya. “N-Nariyan ka? Ibig sabihin ay narinig mo ang lahat.” Pinahid niya ang luha at hindi sumagot. “Siya si Jc! Ginamit niya ang mukha ni Troy para makalapit uli sa’yo. Ngayong alam mo na, siguro naman may balak kang tulungan at pakawalan ako. Hindi ako ang kalaban mo, Samantha, kundi si Jc!” Tinakpan niya ang sariling bibig para hindi umalpas ang tawa sa kanya— Kung kanina ay umiiyak siya, ngayon ay natatawa siya. “So, porke nalaman kong si Jc ang hayòp na akala ko ay pinsan mo sa tingin mo ay tutulungan at pakakawalan kita?” Pagak siyang natawa. Lumapit siya rito at nginisihan ito. “Ang kapal din ng pagmumukha mo, noh? Anong akala mo sa ‘kin tanġa? Pakakawaan kita matapos lahat ng ginawa mo sa akin?” “S-Samantha, n-nagmamakaawa ako sa’yo—“ “Kahit mamatay ka pa sa harap
[Samantha] Walang kaingay-ingay na lumabas siya nang kwarto. Kapag nakikita niyang may tauhan si Troy na makakasalubong niya ay agad siyang umiiwas. Tinakpan niya ang bibig. Halos masuka siya sa mga nakikita sa bawat kwartong nasisilip niya. May mga lalaki na sabay-sabay ginagalaw ang isang babae, may mga babae naman na sabay-sabay pinapaligaya ang isang lalaki. Hindi niya matukoy kung napipilitan ba ang mga ito, o nasisiyahan. Dahil kung pagbabasehan ang nakikita at naririnig niya ay tila nasisiyahan ang mga ito— O kung tama ang isa sa hinala niya ay baka may itinurok na dróga sa mga babae. Hindi malabong mangyari ‘yon lalo na sa mga katulad nila Troy at mga tauhan nito na mga hayòp. Pumikit siya at sumandal sa pader habang namumutla. Kapag nahuli siya ni Troy ay sigurado na magiging gano’n ang kahihinatnan niya. ‘Hindi ka matutulad sa kanila, Samantha! Magagawa mo ang plano mo at darating si Zandro para iligtas ka!’ Pagpapalakas niya ng loob. Nakarating siya sa may dulo. Dahil
[Samantha] Sa harapan niya nawalan nang malay si Mila dahil sa pagkakasakal rito ni Troy na ngayon ay namumula sa sobrang galit. Ang janitor naman ay malakas na sinuntok nang tauhan nito nang dalawang beses sa tiyan kaya nalugmok ito sa sobrang sakit. “Itali niyo ang dalawang ‘yan, mga walang kwentang kausap!” Lumapit sa kanya si Troy at binuhat pa siya para ihiga sa kama. Pigil na pigil niya ang sarili na huwag itong ikutan nang mata. May awa at pag aalala parin pala ang hayòp na lalaking ‘to sa kanya. Ibang klase rin ang lalaking ‘to— Handang patayin si Mila na sarili nitong pinsan para lang sa kanya. Nakakatakot ang ganitong klase nang tao! “Don’t worry, Love. Wala nang makakapanakit sa’yo. Kaya hindi mo na kailangan matakot. Hmm.” Yumakap pa ito sa kanya at hinalikan siya sa ulo. Halatang tuwang-tuwa ito. “Totoo ba ang sinabi mo kanina? Wala ka nang balak tumakas sa akin?” Sabi na nga ba, iyon ang ikinatutuwa nito ngayon— Ang narinig nito sa kanya kanina. Kunwari ay tumang
[Samantha] Paanong nangyari na si Jc ang puno’t dulo ng gulong nangyayari sa buhay niya gayong si Troy ang lahat nang nagdala ng kamalasan sa kanya. Nabaling ang mukha niya ng iwasiwas ni Mila ang hawak na patalim. Ramdam niya ang paghiwa nito sa kaliwa niyang pisngi. Dama niya ang hapdi. Imposible— Iyon ang sinasabi ng utak niya. Pero hindi naman magsasalita ng ganito si Mila nang walang basehan. “Sabihin mo sa akin. Ano ang ibig mong sabihin kanina?” Gusto niyang malinawan. Ang daming tanong sa utak niya na hindi masagot. “Ang dami mong tanong, Samantha! Mamataý ka nalang!” Inundayan siya ng saksak ni Mila sa tiyan. Gano’n nalang ang panlalaki ng mata nito ng hawakan niya ang kamay nito bago pa siya nito masaktan ulit. Napangiwi ito ng dumiin ang hawak niya sa kamay nito dahilan para mabitiwan nito ang kutsilyo. Galit na galit siya— At dito marahil nanggaling ang lakas niya ngayon. Tatakbo sana si Mila nang bitiwan niya ito pero mabilis na hinatak niya ang buhok nito. “B-Bi
Kinuha ni Zandro ang kanyang HK 416 na baril. He is furious right now because of what he heard. Base sa kanyang hinala ay wala sa paligid si Samantha. Mukhang nalaglag mula rito ang chip device na inilagay sa likuran ng ulo nito. Damn that bastard! Sisiguraduhin niya na mamamatay na ito sa kamay niya sa pagkakataong 'to. "Lieutenant-" Napakamot sa ulo si SPO3 Sulinap. "I'm sorry, sir. Hanggang ngayon ay sanay parin akong tawagin kang Lieutenant." Napakamot sa ulong sabi nito. "Bakit naman kasi nagresign kayo sir. Hindi mo naman kasalanan kung bakit nakatakas ang kriminal na 'yon." Hindi na lamang kumibo ang binata. Well, he has plan that's why he chose to do that. Mas mabuti nang patayín niya ito nang hindi kinakaladkad ang pagiging pulis niya. Hindi na madadamay pa ang pangalan nang kanyang ama. Dahil sa pagkakataong ‘to ay wala nang batas ang makakapigil sa kanya. Pinilig ni Zandro ang ulo- He couldn't wait to kill that man. Kapag naaalala ng binata kung paano nito hawakan a