TRAPPED SERIES#3
[Samantha] Walang kabuhay-buhay na nakatingin siya sa wedding dress na nasa kahon. Kung kay Zandro ito galing ay baka nagtatalon pa siya sa tuwa habang isinusukat ito. Kaso galing ito sa demonyóng si Troy. Lumabas siya ng bahay para magpahangin at para gumaan sana ang bigat ng dibdib niya. Pero nakita niya si Mila kaya mas lalo lang siyang naimbyerna. Kasama ito ni Troy habang todo ngising nakatingin sa kanya na tila inaasar siya. Kung wala lang si Troy ay baka nasapak niya ito sa mukha. Gusto niyang iiwas ang mukha nang hahalikan siya ni Troy, pero hinawakan nito ang pisngi niya ng madiin at tumingin sa kanya ng may pagbabanta, kaya naman si Mila ay lalong napangisi. Parang tuwang-tuwa pa ito sa ginagawa sa kanya ni Troy! Nakakakilabot ang dalawang ‘to. May relasyon ang mga ‘to pero ayos lang sa kanila na makitang may kinakalantari ang isa’t isa. Ano bang klaseng pag iisip ang mayro’n ang dalawang ‘to? Nagtataka siya dahil kahit ikakasal na sila ay walang pamilya ni Troy mal
[Samantha] Dama niya ang kilabot sa buo niyang katawan. Sa tuwing tatawagin siya nitong ‘Love’ ay kinikilabutan talaga siya sa hindi malamang dahilan. O baka dahil iyon ang tawag sa kanya noon ni Jc, at magkaboses na silang dalawa. Tumingin sa mukha niya ang binata habang inilalagay sa likod ng tenga niya ang buhok niya. “Nakakatuwa namang marinig na bukal na sa loob mo ngayon ang pagsilbihan ako. I like that, Samantha, natututo ka na at alam mo na ang dapat mong gawin para mapabuti ka.” Bumulong ito sa tenga niya sa nakakatakot na paraan. “Dahil sa suwayin mo ako ay hindi na ako mangingiming gawin ang plano ko sa’yo… Oo, baliw ako sa’yo pero mas baliw ako sa pera.” Anito sabay halakhak ng malakas. Sumenyas ito sa tauhan na bitiwan na si Pablo. Nahintakutan siya ng isakay siya ni Troy sa sasakyan nito. “Saan mo ako dadalhin?” “Sasamahan kitang mamili. Hindi ba’t ginagawa mo ‘yan para sa akin?” Nginisihan siya nito ng makitang natigilan siya. Mukhang hindi nito kinagat ang sinabi
[Samantha] Akala niya ay wala na siyang makikilalang kasing sama ni Jc, pero mayro’n pa pala. Si Troy. Napakasama nito. Paano nito nagagawang bantaan siya ng gano’n sa mismong harapan niya. Agad na pinahid niya ang luha ng makitang palapit ang mama niya. “Ma, bakit gising pa kayo? Magpahinga ka na, baka mamaya ay sumakit na naman ang likod mo.” Aniya. Kanina lang pag uwi ay nagpalagay ito ng paghaplas sa likod dahil nananakit ang likod nito. “Ayos lang ako, anak. Ikaw ang dapat kong tanungin. Ayos ka na ba? Nabawasan na ba ang bigat ng dibdib mo?” Natigilan siya. Bigla ay naalala niya ang nakakabiglang bagay na nadiskubre niya ngayong araw. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Kahit paano ay nabawasan ang bigat sa dibdib niya ng malamang buhay si Shiela. “Opo, ma. May nalaman kasi akong magandang balita ngayong araw.” Tumango-tango ang mama niya ng nakangiti. “Oh siya, makakatulog na ako dahil alam kong gumaan na ang dibdib mo.” Turan ng kanyang ina bago umalis. Bumuga siya ng ha
Samantala… Inayos ni Spo3 Sulinap ang suot bago lumabas ng kusina— Nakasuot ito katulad ng mga uniform ng naturang restaurant. Hawak ang isang bote ng wine ay dumiretso ito kung saan naroon sina Troy at Mr. Shin. Dahan-dahan yumuko si Spo3 bilang pagbigay galang sa dalawa bago nagsalin ng wine sa tatlong wine glass na naroon. Nilapag ng pulis— na naka-disguise, ang bote ng wine, sa ilalim nito ay mayro’ng napakaliit na chip kung saan ay maririnig ang usapan ng dalawa. “Wait,” Tumaas ang kamay ni Troy dahilan para lumapit ang isang tauhan nito. Tila huminto naman sa kaba ang dibdib ni Spo3, kulang nalang ay maihi ito sa takot. “Kumuha ka pa ng wine.” Utos ni Troy. Nakahinga ng maluwag ang undercover na Pulis. Sinunod nito ang utos ni Troy. Sa nakasalubong ay kumurap siya ng dalawang beses na magkasunod— Tanda na tagumpay siya sa misyon. Agad naman na lumihis ng daan ang lalaking may balbas ay mataba na may nakasuot din ng uniforme katulad ng sa waiter. Dumiretso ito sa restroom at
[Samantha] Natigil sa paghalik sa leeg niya si Troy ng dumating si Mila. Kahit galit siya rito, ngayon ay gusto niyang magpasalamat dito ngayon dahil dumating ito. Dahil kung hindi ay baka saan pa umabot ang ginagawa ni Troy sa katawan niya. “Ano ang ginagawa mo dito?” Iritang tanong ni Troy sa dalaga. “I told you to keep your eyes on that man—“ “Pwede ba, ibigay mo muna sa akin ang usapan natin. Saka saan mo siya dinala? Baka sinaktan mo siya, ha!” Saglit na tumingin si Mila sa kanya. “Makukuha mo na ang lahat ng gusto mo. Tinulungan ka namin na magawa ang lahat ng plano mo. Wala ka naman sigurong balak na itapon agad kami pagkatapos mo kaming pakinabangan.” Umupo si Troy at masamang tiningnan si Mila. “Tumahimik ka. Naririndi na ako sa bunganga mo. Ano ang tingin mo sa akin? Walang isang salita? Wag kang mag alala dahil ibibigay ko ang napag usapan.” Naglabas ng baril ang lalaki at saka itinutok sa kaharap. “Kaya gawin mo ang trabaho mo kung ayaw mong patayin ko kayong dalawa.”
[Samantha] Handa na siyang pumalag ng matigilan siya— Pamilyar ang yakap nito, ang amoy, at ang laki ng katawan. “I missed you damn much, Sam.” Awtomatikong tumulo ang luha niya nang marinig ang baritonong tinig ni Zandro. “Z-Zandro…” Tanging sambit niya sa pagitan ng pag iyak. Oh god! She missed him too much. Walang paglagyan ang kasiyahan niya ngayon na muli niya itong nayakap. “I-I’m sorry for doubting you.” Patuloy siya sa pagluha. “S-Sorry kasi pinagdudahan ko ang pagmamahal mo… huli na nang marealized ko ang lahat…” Umalis sa pagkakayakap ang binata sa kanya. Nakatukod ang dalawa nitong kamay sa magkabilang gilid ng ulo niya ngayon habang nakatunghay sa kanya ang kulag asul nitong mga mata. Puno ng pangungulila ang mata nito, bakas ang samo’t saring emosyon sa napakaganda nitong mata. “I’m the one who should apologizing, darling. Mali ako nang ilihim ko sayo ang tungkol sa bagay na ‘yon. Pero ‘yon nalang ang naisip kong paraan para protektahan ka. Naisip ko na mas mabut
[Samantha] “Nasaan ang mama mo, huh?!” Nanlilisik ang mata na tanong ni Troy kinabukasan. Halata na galit na galit ito habang nakahawak ng madiin ang kamay sa leeg niya. “B-Bitiwan mo ako, n-nasasaktan ako!” Aniya na halos hindi na makahinga. Kanda-ubo siya ng bitiwan nito ang leeg niya. Napaluhod siya sa harapan nito habang umiiyak at takot na takot na nakatingin rito. “K-Kasalanan mo kung bakit ako iniwan ni mama!” Tumayo siya at pinagsusuntok ito sa dibdib. Nakita niya kung paano ito natigilan sa narinig. “H-Hayòp ka! S-Sana ikaw nalang ang lumayas sa buhay ko! Mamataý ka na!” Katulad ng inaasahan niya ay malakas itong humalakhak matapos marinig ang sinabi niya. Para itong demonyóng tuwang-tuwa sa narinig. Mas lalo niyang ginalingan ang pag arte— Dahil kung hindi ay tiyak na masasaktan siya at mapapahamak sa kamay nito, o baka mas malala pa ang abutin niya rito. Hinawakan ni Troy ang dalawa niyang kamay. “Paano ba ‘yan, Samantha, pati ang ina mo ay iniwan ka na. Wala nang n
[Samantha] Agad na naalarma siya ng magising sa hindi pamilyar na lugar. Hindi parin inaalis ni Troy ang tape sa bibig niya, mabuti nalang at wala siyang tali sa kamay kaya hindi siya mahihirapan kumilos. Pagkapa niya sa chips na nasa likuran ng ulo niya ay natigilan siya— Mukhang natanggal ito nang mawalan siya ng malay kanina. Dahil hindi naman naka-lock ang pinto ay nakalabas siya. Gano’n nalang ang pandidiri sa mukha niya nang makita si Troy at Mila na nagtatalik. “Ahh, táng ina mo! Si-Sige bayuhin mo pa ako, ohhh!” Ungól ni Mila. “Púta ka! Malandí ka talaga, ito ang sa’yo— Ughhh!!” Pakiramdam niya ay babaliktad ang sikmura niya sa ginagawa ng dalawa. Magkadugo at magkalaman ang mga ito pero ginagawa ang hindi dapat. Sabagay— Ano ba ang aasahan niya sa ganitong klase ng mga tao? Gustuhin man niyang umalis at bumalik sa kwartong pinagkulungan sa kanya ay pinili niyang manatili. Gusto niyang marinig ang usapan ng mga ito, at kung ano ang susunod nitong mga plano. Pagkata