KABANATA 1

“Nangako ka na ako lang. Ako lang ang mamahalin mo. Pero ano ang nangyari sa pangako mo.”

SUNNY POV

=MY WEDDING DAY=

Suot ang isang wedding gown na ako mismo ang gumawa ay nakatayo ako ngayon sa pinto ng simbahan. Ngayon ang araw ng kasal ko sa lalaking mahal ko. Ang lalaki na pangarap ko. Ang lalaki na nagbigay sa akin ng pagmamahal.

Today is one of the most perfect days of my life. Natatanaw ko mula sa kinatatayuan ko ang lalaking papakasalan ko. Nakangiti siya sa akin at napakagwapo niya sa suot niyang tuxedo. Everything is perfect. Habang naglalakad ako papunta sa kanya ay pilit kong pinipigilan ang luha ko. Ayaw kong masira ang make-up ko.

“I love you,” malambing na sabi niya sa akin nang tuluyan akong nakarating sa kanya.

“I love you more,” malambing na sabi ko sa kanya.

Hawak niya ang kamay ko at sabay kaming pumunta sa may harap ng altar. Si Vince ang lalaking pangarap ko na iharap sa altar. Ang lalaking pangarap kong makasama habang buhay at magiging ama ng magiging anak namin. Wala ng ibang lalaki na mas hihigit pa sa kanya but of course except for my dad.

“Love, I promise to be by your side. To love you, to cherish you forever. You are my life, magiging mabuting asawa at ama ako sa mga magiging anak natin. Bubuo tayo ng isang masayang pamilya. I love you so much, Sunny. Pangako ko na ikaw lang at wala ng iba.” malambing na sabi niya sa akin.

“To my hero, my love of my life. Thank you for loving me unconditionally. Pangako ko sa ‘yo na magiging mabuting maybahay at ina ako sa mga magiging anak natin. Ako ang magiging ilaw sa ating tahanan. I love you so much, Vince. Ikaw lang ang mamahalin ko.” nakangiti na sabi ko sa kanya pero pinipigilan ko lang ang mga luha ko.

Nang matapos na naming isuot sa bawat isa ang singsing ay muling nagsalita si father.

“I now pronounce you husband and wife. You may now kiss your wife.” nakangiti na sabi ni Father.

Itinaas ng asawa ko ang veil ko. At pinagsaluhan namin ang isang halik na punong-puno ng pagmamahal. Narinig naman ang malakas palakpakan at pagbati mula sa mga tao sa paligid. Nang maghiwalay ang mga labi namin ay ngumiti kami sa isa’t-isa.

“You’re officially mine, Mrs. Sunny Thomzon.” malambing na sabi niya sa akin.

“And you’re also mine, my handsome professor.” nakangiti na sabi ko sa kanya.

Naging masaya ang araw ng kasal namin. Pagkatapos ng reception ay bumiyahe kami papunta sa private island nila. Pagdating namin sa resthouse nila ay kaagad niya akong hinapit papalapit sa kanya. Mabilis niya akong siniil ng isang mapusok na halik sa labi hanggang sa tuluyang naging isa ang mga katawan naming dalawa.

Masaya ako dahil sa wakas ay ipinagkaloob ko na sa kanya ng buo ang aking sarili. He waited for this for almost one year. Kahit na magkasintahan kami ay walang nangyari sa aming dalawa. Dahil gusto ko na kasal muna bago ang lahat. Laking pasasalamat ko dahil naging kuntento at loyal siya sa akin kahit na halik lang ang kaya kong ibigay sa kanya.

Kaya naman nang inalok niya akong magpakasal na kami ay hindi na ako nagdalawang isip pa. I said yes at ngayon masasabi ko na tama ang naging desisyon ko. Dahil ang swerte ko sa lalaking pinili ko.

****

After one week ay bumalik na kami sa Maynila. May trabaho siya at ganun rin ako. I am a fashion designer at isa namang professor ang aking asawa. Every morning ay sumasabay ako sa kanya. At nakasanayan na namin ito. Kahit noon na hindi pa kami kasal ay hatid-sundo niya ako.

“Ingat po sa pagda-drive,” malambing na sabi ko sa kanya.

“I will, love.” sagot niya sa akin at hinalikan niya ako sa labi.

I kissed him back hanggang sa naging mapusok na ang naging halikan naming dalawa. Sin*psip niya ang ibabang parte ng labi ko. At ganun rin ako sa kanya. Pinapantayan ko ang bawat galaw ng labi niya. “Parang ayaw ko ng pumasok sa trabaho,” nakangisi na sabi niya sa akin.

“You need to go now. Baka ma-late ka sa class mo. Baka magtaka ang mga students mo. Bakit kaya hindi pumasok ang masungit pero gwapo naming prof?” pabiro na sabi ko sa kanya habang sinusuklay ng daliri ko ang buhok niya. He’s so handsome, bagay na bagay sa kanya ang salamin niya sa mata. He is fvcking hot na kahit sinong babae ay lilingon at matutulala sa kanya.

“Hayaan mo sila, ibagsak ko silang lahat.”

“Hahaha, alam mo wala namang masama kung minsan ay maging maluwag ka sa kanila. Para naman hindi sila matakot sa ‘yo at mag-enjoy sila sa school.” sabi ko sa kanya.

“Hayaan mo sila, love. Kapag hindi ako naging mahigpit sa kanila ay wala silang matutunan.” sagot niya sa akin.

Ngumiti na lang ako dahil ang bawat teacher ay may kanya-kanya namang style sa pagtuturo. Siguro ay mas effective siyang teacher kapag strict siya. Matanda na rin naman ang mga students niya. At alam ko na alam ng asawa ko ang ginagawa niya.

“Bye, love. See you tonight.” Malambing na sabi ko bago ako lumabas sa kotse niya. Hindi niya ako masusundo dahil late na siyang uuwi mamaya.

Kumaway muna ako sa kanya bago siya umalis. Pagpasok ko sa loob ng boutique ko ay nagtrabaho na ako agad. Hanggang sa hindi ko ba namalayan ang oras. Nakalimutan ko ng maglunch.

Nag-order na lang ako sa online para naman convenient. Naging meryenda ko na tuloy ang lunch ko. Habang kumakain ako ay biglang tumawag ang asawa ko via video call. Kaagad ko naman itong sinagot.

“Are you eating?” tanong niya sa akin.

“Super busy kasi, love. Kaya ngayon pa lang ako maglulunch.” Sagot ko sa kanya.

“Love, how many times do I need to remind you? Don't skip meals, hindi ‘yun maganda sa health mo.” Sabi niya sa akin habang nakakunot ang noo.

“Sorry, love.” Malambing na sabi ko sa kanya para hindi na siya mag-alala pa sa akin.

“Next time ay magagalit na ako.”

“Opo, this will be the last time na male-late akong maglunch.” saad ko sa kanya.

“Okay, tuparin mo ang pangako mo dahil paparusahan kita.” nakangisi na sabi niya. Alam ko ang parusa na sinasabi niya. Ngayon na mag-asawa na kami ay nagagawa na niyang magbiro sa akin.

Ibinaba na niya ang tawag dahil may pumasok na student niya at may gagawin daw sila. Ako naman ay tinapos na ang pagkain ko. Bumalik ako sa trabaho ko. At saktong alas kwatro ng hapon ay nagpahatid na ako sa driver ko para umuwi na dahil gusto ko na magluto ng dinner para sa asawa ko. Alam ko kasi na pagod siya sa trabaho at deserve niya na kumain ng masarap.

Masaya akong nagluluto ng dinner namin at hindi ko na napansin ang pagdating siya. Nagulat na lang ako dahil may biglang pumulupot sa baywang ko. Naramdaman ko rin ang paghalik niya sa leeg ko.

"I miss you," bulong sa akun ng asawa ko.

"I miss you too, love." Malambing na sabi ko sa kanya.

Ipinagpatuloy ko ang paghahalo ng paborito niyang bicol express.

"Tikman mo ito, tingin ko kasi may kulang pa." Sabi ko sa kanya.

Inilapit ko sa bibig niya ang kutsara at mabilis naman niya itong tinikman. Hinihintay ko ang sagot niya. Para naman madagdagan ko ng pampalasa kung sakaling matabang pa.

“Masarap, pero mas masarap ang nagluto.” He whispered in my ears using his bedroom voice.

“Hahaha, ” natatawa na lang ako para pagtakpan ang nararamdaman ko. Bigla na lang kasing uminit ang sistema ko sa ginawa niya. Kailangan mo na naming kumain ng dinner bago ang bakbakan na nais niya.

“Sa tingin ko ay sakto na ang timpla. Kapag masarap na sa Mister ko ay masarap na rin para sa akin.” sabi ko sa kanya. Mas humigpit naman ang yakap niya sa akin.

“You are perfect to me. We're a perfect match.” aniya sa akin.

Gusto ko na ganito kaming dalawa. Masaya at nagmamahalan. Pero sana ay ganito na lang palagi. Kasi pangarap ko talaga na magkaroon kami ng isang masayang pamilya. Ako, siya at ang magiging supling namin. Kagaya ng pamilya na kinalakihan ko.

“Sana magka-baby na agad tayo,” malambing na bulong niya sa akin sabay hawak sa tiyan ko.