CHAPTER 1

HIRING AS A MOTHER OF THE CHILD OF MR. SEVERION

CHAPTER 1

"Ahvi, tara na."

Nang marinig ko ang boses ni mairah, nagmamadali na akong lamabas, dahil baka kanina pa ito naiinip sa kakahintay saakin.

Maghahanap ako ng trabaho ngayon, sobrang kailangan ko talaga lalo na wala na kong pera pambili sa sarili kong mga gamit o kahit pagkain man lang. Mahirap talaga pag nandito ka sa syudad mahirap hanapin ang pera at ang dali maubos dito. Dahil minsan may gusto akong bilhin at hindi ko makonrol minsan ang sarili ko at mabili ko ang mga bagay nayon.

"Ang tagal mo naman! Kanina pa ako dito at kanina narin ako kinakagat ng lamok dahil sa tagal mo." Reklamo nito.

Hinila ko nalang siya para hindi na ito magsasalita, para din itong si aling sanding dahil sobrang ingay ng bunganga mas maingay pa ito sa bunganga ni aling sanding diyan sa kabilang bahay na tinitirhan ko.

"Alam mo ba may naghihire ngayon, pero hindi bilang janitress, maid or ano pa. Ang hinahire nila ay magiging isang ina sa anak ni Mr. Severion."

Tumigil ako sa paglakad at nagtataka ko itong tiningnan.

"Huh? Bakit kailangan pang mag hire ng isang ina? Diba may ina nayon? At isa pa ngayon ko lang naririnig yang trabaho nayan." Naguguluhan na sabi ko sakanya.

"Kahit ako naman ahvi naguguluhan o nagulat din dahil diyan. Pero tanggapin nalang kaya natin? Baka kasi ito lang ang makakatulong sayo o saakin at baka isa din saatin ang matanggap di swerte dahil may trabaho na. Kahit weird." Nagkibit balikat ito habang nagsasalita.

"Alam mo baliw ata yang nag hihire sa ganyan trabaho, kuha mo yon? Bakit kailangan pang mag hire kong may ina naman yon."

"Kaya nga nag hire diba dahil wala, jusko ang hina ng utak mo ahvi, hindi mo parin nakukuha yong punto kung bakit sila nag hihire niyan. Kaya sila kumukuha ngayon dahil siguro naghahanap ang bata ng ina na makakasama niya kahit panandalian lang." Mahabang sabi nito.

"Oo na ikaw na ang tama ako na ang mali, ikaw na ang mabilis makuha ang punto. At ako na ang mahina." Umirap ako sakanya at nagpapatuloy na sa paglalakad.

"Ayan ka nanaman." Sabi nito.

Kahit hindi ako tumitingin sakanya, alam kong umiiling ito ngayon.

__________

Ilang oras din kami sa paglalakad at naka abot na kami sa tambayan ng mga tricycle. Medyo malayo layo din dito saamin ang mga sasakyan. Medyo siksik kasi ang lugar namin at hindi mapapasokan ng malalaking sasakyan. Ang makakapasok lang yong mga motor, hindi yong mga tricycle.

"Manong sa Severion place nga po."

Si mairah na ang nagsasalita, sinusundan ko nalang siya ngayon. Siya lang ang may alam ng lahat o saan kami pupunta kaya siya ang susundan ko ngayon.

Sumakay na kaming dalawa at nagsimula ng umandar ang sinasakyan namin ngayon.

Tumitingin ako sa labas, medyo malayo layo ata yong lugar nayon. Mga apat na oras din ang byahe namin at nakaabot na.

Hindi na nakapasok ang tricycle dahil bawal daw dito. Hanggang gate lang kami.

"Manong, kami po yong mag aapply kay Mr. Severion." Sabi ni mairah.

Pinagmasdam ko lang ang mga ginagawa niya, siya lang ang palagi kong sinusundan dahil siya lang ang may alam nito.

"Mag aapply din pala kayo, sige good luck ma'am at sana matanggap ang isa sainyo." Nakangiting sabi ng guard at agad nitong binuksan ang gate.

Pumasok na kami ni mairah at kumapit ako sa braso niya, nakaramdam ako ng kaba at hindi ko alam kong saan yon galing.

"Sino kayo?"

Napatigil kami sa paglalakad ng may narinig kaming isang boses ng babae at tila matanda na ito. Agad kaming humarap dito at si mairah na ang sumagot.

"Ano po kami po yong mag aapply." Nakangiting sagot ni mairah.

"Ahh sige, sige sundan niyo lang ako para malaman niyo kong saan ang opisina ni sir dito." Sabi nito.

Tulad ng sinabi niya, sinundan nga namin ito hanggang sa huminto kami sa isang itim na pinto.

Wala namang kakulay kulay ito para namang ang lungkot ng mga kulay sa paligid ng opsinang ito.

"Pumasok na kayo, pero isa isa lang."

Umuna ng pumasok si mairah at nandito lang ako sa labas at naghihintay sakanya. Nakaramdam ako ng kaba ngayon at hindi ko alam kong saan naman ito galing.

___________

Mga ilang oras din ang tinagal at lumabas na si mairah at nakangiti akong tumingin dito. Pero napawi yon ng makita ko ang malungkot na mukha nito.

"Natanggap kaba?" Nag alalang tanong ko sakanya.

Umiling naman ito agad kayang pinagbagsakan ako ng lupa dahil sa nalaman. Mas lalo akong kinakabahan, hindi nga tinaggap si mairah ako pa kaya?

Pero gusto ko ding subukan, pumasok na ako sa loob at pagkapasok ko. Halos makilabutan na ako sa mga nakikita sa paligid. Halos dilim ito at walang kakulay kulay.

"What your name?"

Agad akong napaharap sa isang lamesa na puno ng mga papel at doon naka tuon ang atensyon nito ngayon.

"Karina Ahvina Rosario po." Mabilis na sagot ko dito.

Umangat ang tingin nito at kita ko ang gulat sa mukha niya pero agad din itong nawala at seryoso ulit itong tumingin saakin.

"Age?"

"23"

"You have a experience?"

"Opo meron, i have a lot of experience." Sagot ko sakanya.

"Your hired and you can start tommorow this is a contract and sign it." Sabi nito at agad na inabot saakin ang isang papel.

Hindi kuna ito binasa at agad kuna itong pinermahan. Inabot ko ito agad at hindi ko mapigilang maging masaya. Tinanggap niya ang papel na binigay saakin at nakita ko ang ngisi niya mula sa labi niya. Pero agad din itong nawala.

"You can go now and also prepare your all things, dito ka titira hanggang matapos ang kontrata mo at para maalagaan mo ang anak ko. Be mother for her and don't treat her like a trash treat her like how i treat my child." Sabi nito at bumalik na ulit ang atensyon niya sa mga papeles ata yon.

"Noted po." Magiliw na sabi ko sakanya.

Masaya akong lumabas sa opisina niya at nakita ko si mairah at tila nag alala ito ngayong tumingin saakin. Binura ko ang ngiti ko kanina at pinalitan ito ng malungkot na mukha.

"Hindi ka din natanggap? Ayos lang yan mukha marami pa namang tr-"

Hindi kuna mapigilan at agad akong napasigaw dahil sa saya.

"Omg mairah natanggap ako, natanggap ako may trabaho na ako at bukas na ako mag sisimula." Sabi ko sakanya.

Nanalaki ang mata nito at agad ding ngumiti saakin at niyakap ako.

"May trabaho kana, mabuti kapa siguro hindi talaga ito para saakin. Pero gusto ko talaga e ang pogi pa naman ng ama nong bata. Parang gusto kuna tuloy na maging totoong ina nito." Kinikilig na sabi nito.

Ngumiwi ako sakanya at agad ko itong hinampas kaya narinig ko ang tawa nito, hindi ko nalang pinansin.

_____________

Masaya akong nagligpit ng mga gamit ko, parang hindi na ako babalik dito dahil sa rami ng dadalhin kong damit.

Nang matapos ako agad akong napahiga sa kama at agad nanamang bumalik ang ngiti ko sa labi. Hindi ko talaga lubos maisip na matatanggap ako. Ito talaga siguro ang nakatadhana saakin. Kahit weird ang trabaho nayon. Kailangan ko nalang tanggapin. Dahil siguro para saakin talaga yon.

Sana lang mabait ang anak nito, hindi naman ako nanakit ng bata gusto konga ng bata e at ako din ang nag aalaga ng anak ng kapit bahay namin noon. Kaya may experience na ako kung pano mag alaga.

May trabaho na ako at bagong buhay narin ang tatahakin ko. Ang maging ina sa anak ni Mr. Severion.