Kinaumagahan nag pasya kaming mag tungo sa bahay nila Mama. Kinakabahan ako dahil baka hindi maganda ang pag kinalabasan ng pag kikita namin.
"Are you okay? Pwede pa naman tayong hindi muna tumuloy" Nag aalalang sambit ni Train sa tabi ko. Ngumiti naman ako ng pilit.
"Okay lang"
Nang nasa harapan na kami ng gate ay agad nitong pinindot ang doorbell. Grabe ang kabog ng dibdib ko nang makita ko ang isa sa mga kasambahay namin.
Lumapit ito at binuksan ang gate, nang makita nya ako ay agad na nanlaki ang kanyang mga mata.
"Ma'am Erin?!" Tila naiiyak sa tuwa nitong sambit. Nginitian ko sya, nagulat ako nang bigla syang tumakbo at sumigaw habang tinatawag sila Mama.
"Ma'am! Sir! Si Ma'am Erin po!" Paulit ulit nitong sigaw. Nag katinginan pa kami ni Train bago pumasok. Hinawakan ko ang kamay ni Dave at sabay na naglakad papasok.
Nasa malapit na kami sa main door nang biglang bumukas ito at bumungad sa akin ang mukha ni Mama. Hinintay ko ang reaksyon nito. Nagulat ako nang bigla nya akong dinamba ng yakap kaya naman napabitaw sa'kin si Dave.
"A-Anak ko! Ang anak ko!" Humahagulhol na sambit ni Mama habang sobrang higpit ang yakap nya. Niyakap ko naman sya pabalik dahil sa sobrang pangungulila ko sakanya.
"Erin?" Napatingin ako sa nagsalita at agad kong nakita si Papa.
"P-Papa" Umiiyak kong sambit. Agad syang lumapit sa'kin at niyakap kaming dalawa ni Mama.
"Oh God, My princess" Namumuo ang luha ni papa sakanyang mga mata pero parang pinipigilan nya ito.
"Pa, Ma I'm sorry! " Umiiyak kong sambit. Pilit naman nila akong pinapatahan.
"Mommy, why are you crying po? Niaaway ka po ba nila?" Inosenteng tanong sa'kin ni Dave. Lumipat naman ang atensyon nila Mama sakanya. Gulat silang napatingin kay Dave at tumingin sa'kin na tila nag tatanong.
"Ma, Pa. He's Dave po. Anak ko" Hinintay ko ang reaction nila na pagalitan ako pero nagulat ko sa ginawa nila. Agad na binuhat ni Papa si Dave at pinag hahalikan sya ni Mama.
"Are you my Mommy's parents po? Kase po sabi nya po imi-meet po namin yung pamilya nya—namin po pala. Lola and Lolo ko po ba sila Mommy?" Tanong sa'kin ni Dave. Tumango naman ako sakanya.
"Grabe ang cute na bata" May pang gigigil na sambit ni Mama at pilit ni kinukuha si Dave kay Papa pero ayaw nya namang ibigay.
"Wait are you, Mr. Treivor James Hezan? The owner of Trejem Company?" Tanong ni Papa nang napatingin sila kay Train.
"Yes po, Mr. Castillo" Magalang na sambit ni Train.
"Are you my grandson's father?" Tanong ni Papa. Doon na ako kinabahan.
"Opo, Lolo. He's my Daddy po pero hindi po sila married ni Mommy" Singit ni Dave. Hindi ko alam kung bakit sinabi 'yon ni Dave kahit pa alam nyang hindi si Train ang ama nito. Gulat namang nag katinginanan sina Mama at Papa. Hindi pa pala nila alam yung mga nangyare sa amin ni Davion.
"I thought He's Davion Son's?" Agad namang hinampas ni Mama si Papa na parang pinipigilan. Napaiwas naman ako ng tingin. Siguro kailangan naming mag usap. Hinarap ko si Train at sinenyasan na kunin muna si Dave.
Kinuha ng mga kasambahay nila Mama yung mga gamit namin. Nag deretso muna kami sa Living Room habang sila Dave at Train naman ay nag tungo sa Garden para aliwin si Dave.
Nakaupo ako ngayon sa harapan nila Mama at Papa. Ilang minuto pa ang nakalipas bago nabasag ang katahimikan.
"Erin, Anak. Hanggang ngayon malaking katanungan parin sa amin kung bakit ka umalis ng walang paalam" Sambit ni Mama na may lungkot sa kanyang mga mata, umiwas naman ako ng tingin dahil nasasaktan akong nakikita si Mama na malungkot.
"I'm sorry, Mama, Papa. Natakot po ako... Hindi ko po alam kung anong sasabihin at gagawin ko noong nalaman kong buntis ako..." Panimula ko, randam ko na ang pag babadya ng luha ko na agad ko namang pinigilan sa pamamagitan ng pag tingala ng konti.
"Si Davion din, ilang araw palang noung hindi ka namin ma contact nalaman namin na ikakasal na pala sya sa iba... Sumugod noon ang kuya Elijah mo pero wala naman syang nakuhang sagot. Inulit nya pa 'yon hanggang pati kami ng Papa mo ay napasugod dahil gusto ka naming bawiin sakanya. Pero ayon, Inamin nyang hiwalay na kayo, Hinahanap ka namin sakanya. Pero hindi ka namin nakita" Malungkot na sambit ni Mama.
"Pwede mo bang sabihin ang totoo, Princes? Anak ba talaga ni Mr. Treivor si Dave?" Tanong ni Papa. Umiwas ulit ako ng tingin.
"Hindi kami makapaniwala ng Mama mo dahil hindi talaga maitatanggi na sobrang mag kamukha sila ng dati mong asawa na si, Davion." Dugtong pa nito. Tuluyan na akong napaluha.
"H-hindi po...patawarin nyo ako... Iyan ang dahil kung bakit ako lumayo....d-dahil natakot po ako na kung malaman nyong buntis ako at hindi nya gustong panagutan..." Humihikbi kong tugon. Agad namang lumapit sa'kin si Mama at niyakap. Niyakap ko naman sya pabalik at tila nag susumbong sakanya.
"What do you mean hindi ka nya papanagutan?" Seryosong tanong ni Papa sa'kin.
"Don't lie, Erin" Nag babanta nitong sambit sa'kin.
"Tinanggi nya po... Ang sabi nya hindi raw po sakanya... Nuong araw po na sinabi kong buntis ako. Iyon din po ang araw na nakipag hiwalay po sya sa'kin" Sambit ko. Wala akong choice kundi sabihin kay Papa.
Napatayo sya at agad humawak sakanyang ulo na tila problemado.
"Anong full name ni Dave?" Nag taka ako nang tanungin ni Mama 'yon.
"Davein Shaun Hezan po, Ma" Amin ko. Hindi ko alam kung paano ginawa ni Train 'yon basta nalaman ko nalang na ginamit nya pala ang apelyido nya para sa anak ko. Nag taka pa ako noon dahil hindi naman kami kasal at hindi sya ang ama ni Dave.
"That's good, don't let Davion knows his identity. Please anak, huwag mo ring hahayaang mag kita sila" Nag aalalang sambit ni Mama kaya naman nag taka ako.
"Bakit po?"
"Baka gamitin nya ang anak ninyo para mapabagsak ka, tayo. Malaking kalaban ng pamilya at kompanya natin ang pamilya ng dati mong asawa idagdag mo pa ang asawa nya ngayon na si Fionah. Sinubukan nilang pabagsakin ang Papa mo noon pero hindi sila nag tagumpay. Kaya ngayon kapag nalaman nilang may anak kayo, baka kukunin ni Davion ang anak nyo at ilayo sa atin" Napahigpit ang kapit ko sa sa'king mag kabilaang kamay nang marinig ko 'yon.
"Hindi, hindi ako papayag na kunin nya sa'kin ang anak ko" Madiin kong sambit.
"Hindi rin kami papayag, Erin. Kaya sana hayaan mo muna si Mr. Treivor na kasama kayo. Masakit man sa amin na mapalayo sainyo pero kailangan dahil hindi ka nila magagalaw o si Dave kapag nalaman nilang mag asawa kayo ni Mr. Treivor" Saad ni Papa.
"Mag asawa po?" Napalingon kami nang marinig namin ang boses ng anak ko. Nakita kong buhat-buhat sya ni Train.
"Ibig pong sabihin mag papakasal na po si Mommy at Daddy?" Masayang tanong ni Dave.
"No—" Naputol ang sasabihin ko nang mag salita si Train.
"Yes, baby. Magiging complete family na tayo" Masayang sagot ni Train kaya naman nag katinginan kami nila Mama.
"Mr. Treivor, pwede kaba naming makausap ng Asawa ko?" Tanong ni Mama. Ibinbaba nya naman si Dave na agad tumakbo palapit sa'kin.
"Sure, Ma'am. Anyway you can call me Treivor nalang po" Sagot ni Train.
"Alright, Treivor. You can call us Tita and Tito too" Masayang sambit ni Mama.
Nag paalam muna sila sa'min bago sila nag tungo sa office ni Papa. Naiwan tuloy akong naguguluhan.
Ilang minuto kaming nag hintay at nanood ni Dave bago namin nakita na lumabas sila Train sa office ni Papa. Tila masaya naman ang pinag usapan nila dahil parang biglang naging close si Papa at Train. Lumapit sila sa amin. Nang makita ni Dave si Train ay agad syang nag pabuhat.
"Miss mo ako kaagad baby?" Natutuwang tanong ni Train habang buhat si Dave, naupo sya sa tabi ko
"Daddy, I'm not baby anymore. I'm big na po kaya" Nakasimangot na reklamo ni Dave. Pinanggigilan naman ito ni Train.
"Mommy, oh" Sumbong ng anak ko pero agad syang napatawa ng malakas nang kilitiin sya ni Train. Nag tawanan sila habang nag lalaro, hindi ko tuloy maiwasang maging masaya dahil sa nakikita ko. Ganito rin ba sila ka close ni Davion kung kami pa hanggang ngayon? Nawala ang ngiti ko nang marealize ko ang naisip ko.
"Mommy, Help!" Tumatawang sumbong ng anak ko dahil kinikiliti parin sya ni Train. Agad naman akong sumali at kiniliti rin si Train kaya naman napabitaw sya kay Dave. Pinag tulungan namin sya ng anak ko kaya naman sya na ngayon ang tumatawa.
"Talo ka Daddy!" Masayang sigaw ni Dave at agad pinaulanan ng halik si Train sa Mukha habang kinikiliti ko.
"Wait! Dave...Erin!" Tumatawang sambit ni Train habang sinasalag ang mga kamay naming kumikiliti sakanya.
"You look like a happy family, Erin" Sabay sabay kaming tatlo na napatingin sa nagsalita. Doon namin nakita si Mama at Papa na may nakapaskil na masayang ngiti sa kanilang mga labi.
"Yehey, Happy Family!" Sigaw ni Dave at patalon talon sa sofa. Umayos naman ng upo si Train habang nakasimangot dahil katatapos lang namin syang pinag tulungan ni Dave na kilitiin.
"Smile naman dyan, Train" Tumatawa kong asar sakanya. Mas lalo itong sumimangot pero agad ding ngumiti.
"I'm so happy" Rinig kong sambit nya.
"Why?" Nag tataka kong tanong.
"Ang saya kase sa pakiramdam na tawagin tayo ni Dave na pamilya." Nakatingin sya ngayon kay Dave na nilalaro nila Mama.
"Sana ako nalang ang totoo nyang ama..." Bulong nito, hindi ko alam ang sasabihin ko kaya naman hindi nalang ako kumibo at timuon nalang ang pansin sa anak ko.
Nandito kami ngayon sa bahay ni Train. Gusto kase nila Mama na dito muna kami ni Dave tumira para daw mas maniwala sila sa amin na mag asawa kami ni Train. Hanggang ngayon palaisipan parin sa'kin kung ano ang pinag usapan nila. "Mommy, I want to go to school po" Biglang sambit ng anak ko habang nanood ng tv. Tiningnan ko naman ang pinapanood nya, mga batang pumapasok sa school. "Kapag puwede na anak, baby ka pa eh" Nakangiti kong sagot. "Malaki na po ako, Mommy" Pilit nito. "Huwag ng makulit, Dave. Tama ang Mommy mo, kailangan malaki ka muna para pumasok sa school. You're turing 3 years old right? Kapag 5 years old kana, I promise ako mismo ang sasama at mag e-enroll sayo para makapag aral ka" Singit ni Train. Tila nag ningning naman ang mga mata ng anak ko sa sinambit ni Train. "Really po?! Thankyou so much, Daddy! You're the best Daddy in the world!" Masayang sigaw ng anak ko habang pumapalakpak. Lumambot naman ang puso ko dahil sa sinambit nya. Talagang napamahal na sya k
Nanatili parin akong nakatayo sa harapan ng dati kong asawa habang tinatanong ang anak ko. Pilit kong kinukuha si Dave pero nakatuon lang ang pansin ko kay Davion. Kung hindi ko siguro sila kilala pag kakamalan ko talaga sila agad na mag ama dahil sa pag kakahawig nila. "Treivor....T-treivor He..." Nahirapan ang anak kong bigkasin ang apelyido ni Train. "Treivor?" Tanong ni Davion sa kanya na kanina pa nag hihintay ng sagot. "Mommy, paano po ulit sabihin yung apelyido ni Daddy po?" Inosenteng tanong sa'kin ng anak ko. Sabay silang napatingin sa'kin. "H-hezun" Halos matampal ko ang aking sarili dahil sa pagka utal ko. "That's it po! How about you, Mr hero? What's your name po?" Magiliw na tanong ni Dave sakanya. Luminga linga ako para tingnan kung meron naba si Train dahil hindi mawala wala ang kaba sa dibdib ko. Nahalata nya ba? Naramdaman nya ba ang luksong dugo? "I'm Davion Kaizer Brivzon" Sagot nito. "Wow, parang parehas po tayo ng name!" Bakit ba ang daldal mo anak?
Kinabukasan, kami nalang ni Dave ang naiwan sa bahay ni Train dahil maagang umalis si Train, may aasikasuhin pa sya sa kompanya nya. "Mommy, Gusto ko pong pumunta kay Daddy" Rinig kong sambit ni Dave. "Hindi pwede anak eh. Sabihin nalang natin sa Daddy mo pag uwi nya" Paliwanag ko, agad naman itong sumimangot. "Call him, Mommy please?" Pag uulit nito. Kinuha ko naman ang cellphone sa bulsa ko para tawagan si Train. Nakailang tawag na ako pero hindi nya parin sinasagot. "He's busy, Dave" Sambit ko sa anak ko, tumango nalang ito pero pansin ko parin ang pag kalungkot nya. "Gusto mo bang mamasyal?" Agad naman syang tumingin sa'kin. Kita ko ang kasiyahan sa kanyang mukha. "Opo!" Masigla nyang sambit. Napangiti nalang ako, nag ayos muna kami bago kami lumabas ng bahay ni Train. Tinext ko muna si Train na lalabas muna kami ni Dave para hindi nya kami hanapin sakaling mas una syang umuwi kesa sa'min. Una kaming pumunta sa arcade dahil gusto raw ng anak ko na mag laro ng bask
Gabi na pero wala parin si Train. Hinihintay ko sya mag mula nang umuwi kami kanina. Tulog narin si Dave. Hindi nya narin nahintay si Train. Dahan dahan akong humiga sa sofa dahil nananakit na ang likod ko dahil kanina pa ako nakaupo. Napatingin ako sa orasan, alas onse na pala ng gabi. Ipinikit ko ang aking mga mata dahil sa antok kong nararamdaman. Lumipas ang ilang minuto at tuluyan na akong nilamon ng dilim. Pag kagising ko kinabukasan, nakahiga na ako sa kwarto ko. Inayos ko muna ang pinag higaan ko bago ako nag tungo sa kusina. Nakita ko roon si Dave na nakaupo habang si Train naman ay nag luluto. "Anong oras ka nakauwi kagabi?" Tanong ko at naupo sa tabi ni Dave. "Madaling araw, Sorry kung pinag hintay kita. Hindi ko na nasabi sayo dahil sobrang dami ng ginagawa sa kompanya" Paliwanag nya at inayos ang hapag kainan. Tumango nalang ako bilang sagot. "Sino pala 'yung Mr. Hero na tinutukoy ni Dave?" Agaran nyang tanong. "S-si Davion" "Ang sabi nya kumain da
"Bye, Mommy!" Kumaway ako sa anak ko at kila Mama. Kakahatid ko lang kase sa anak ko sa bahay nila Mama. Ngayong araw kase ako mag a-apply ng trabaho. Si Train ang nag ayos ng mga papeles at kakailanganin ko sya narin ang nag rekomenda sa'kin ng kompanyang pag tratrabahuan ko. Sumakay ako sa Taxi at sinabi ang address ng kompanyang pupuntahan ko. Si Train sana ang mag hahatid sa'kin pero busy sya dahil may tumawag na naman sakanya kanina na taga kompanya. "Salamat po" Sambit ko sa taxi driver at binigay ang bayad ko. Tumingala ako sa malaking building na nasa harapan ko. May malaking sulat na nakaukit doon. Ayun yata ang pangalan ng kompanya. "Aeri Company" Basa ko sa nakasulat. Bagay 'yata ako rito dahil kapareha ng pangalan ko. Binati ako ng security guard, ganon din ako sakanya saka ako pumasok sa loob. Namangha pa ako dahil sobrang ganda at ang liniis sa loob ng building. Dalawang kulay lang ang nakalagay dito, kulay gray at white. Nag tanong ako sa isang empleyado rito
Hindi ko alam kung dapat na ba akong umalis dito sa kompanya dahil sa nalaman kong si Davion ang magiging Boss ko. Nakaupo lang ako rito at hinihintay syang utusan ako. Simula kase kanina ay hindi sya kumibo at agad lang pumasok sa opisina nya kaya naman nakaupo lang ako rito at nakatulala. Nakaayos naman na ang mga schedule nya. Tumingin ako sa oras at nakitang malapit na palang mag lunch. Nang mag 11:30 na ay tumayo ako, bago ako makalabas. Nakita ko si Davion na lumabas galing sa opisina nya. "Mag la-lunch kana?" Tanong nito. Tumango nalang ako para hindi na sya mag tanong. "Can I join you?" Tanong nito kaya naman na taka ako. "B-bakit po, Sir Brivzon?" Tanong ko sakanya. Napansin ko ang pag igting ng kanyang panga sa hindi ko alam ang kadahilanan nya. Hindi naman siguro sa pag tawag ko sakanya ng Sir. "Wala akong kasamang kumain" Eh ano naman? "Edi puntahan mo yung asawa mo" Bulong ko pero syempre hindi ko pinarinig. "What?" "Wala po, Sir. May kasabay na po akong
Nakaupo lang ako sa gilid habang nakayuko. Ilang oras na kaming nandito sa loob ng elevator at hindi makalabas. Sinubukan kong tawagan si Train pero walang signal. Tahimik lang kaming dalawa. Wala ni isa sa min ang gustong mag simula ng usapan. Randam ko rin ang pag tingin-tingin nito sa'kin minsan kaya hindi ko maiwasang mailang. Ngayon ay nakasandal sya, hindi ko alam kung natutulog ba ito dahil masyadong madilim dito sa loob ng elevator. Tumingin ako sa orasan. 7:39 pm na pala. Iniisip ko kung ano na ang nangyayare sa bahay. "How are you?" Rinig kong tanong nya. Napapitlag pa ako sa biglaan nyang pag salita. "A-ayos lang" Nauutal kong sagot. "I'm asking about what happen before, Kumusta kana after 3 years?" Hindi ko akalain na bubuksan nya ang topic na 'to. "Bakit kailangan mo pang alamin, Sir?" Bulong ko. "Stop calling me Sir. Wala na tayo sa trabaho " Iritado nyang sambit. " Now answer me, w-what happen to your son? I mean sa sinasabi mong anak natin " Marahas akong lu
Pagka uwi namin sa bahay agad kong ikwinento kay Train ang mga nangyare sa'kin habang kasama ko si Davion. Medjo nagalit lang sya dahil sa mga sinasabi sa'kin ni Davion pero pinilit ko naman syang intintidihin nalang. Kinabukasan maaga akong nagising dahil ihahatid ko pa si Dave sa bahay nila Mama, busy kase si Train ngayon kaya walang mag babantay sakanya. "Mommy, Bawal po ba talagang sumama?" Malungkot na saad ng anak ko. Lumuhod naman ako para pantayan sya. "Bawal ang bata doon anak eh" Paliwanag ko kay Dave. Bukod sa bawal ang bata roon, isa pang dahilan si Davion. Ayoko nang mag kita sila ulit. Selfish na kung Selfish basta wala ng karapatan si Davion sa anak ko. "Okay po, Mommy. Pero can we go po sa mall ulit? With Daddy Treivor po" Request nito sa'kin. Ngumiti naman ako at tumango. Muling bumalik sa kanyang mukha ang pag kasaya. Nag paalam na ako sakanya at kila Mama bago pumunta sa kompanya para mag trabaho. Nang makarating ako roon ay nandon na si Davion. "Good mor
Ilang oras pa ang nakalipas bago tuluyang nakatulog si Dave. Nang makatulog sya ay bumangon ako kaagad, halos mapasigaw ako sa gulat nang may humawak sa kamay ko. Buti nalang natakpan ko agad ang bunganga ko kaya naman hindi naituloy 'yon. "Ano ba?" Naiinis kong bulong kay Davion. "Where are you going?" Mahina nitong tanong pero hindi ako sumagot. Binawi ko ang kamay ko at sinamaan sya ng tingin. "Aalis, sa tingin mo gugustuhin kitang makasama sa iisang kwarto?" Matigas kong sambit. Narinig ko ang mahina nyang pag tawa. "Wow? Si Treivor okay lang and me? Bawal?" Tila nang aasar na tanong nito sa'kin. "May I remind you, Davion. Treivor is my H-husband, so walang mali doon" Laban ko sakanya. "Really? How about Dave? Bakit nya sinabing hindi nya ama si Treivor?" Muli akong kinabahan dahil sa sinabi nya. "Ano bang pakialam mo?" Masungit kong sagot. Tutal labas naman kami sa trabaho, ganto muna ako. "Meron, May pakialam ako dahil sa totoo lang. I can feel na he's my
Habang nag d-drive si Davion ay napansin kong iba ang daanan na kanyang pinupuntahan. Kaya naman nag salita ako. "Davion, hindi dito ang daanan papunta sa bahay ni Train" Sambit ko, wala naman kami sa trabaho kaya Davion nalang ang itinawag ko sakanya. "Sino bang nag sabi na sa bahay nya yung pupuntahan natin?" Sambit nito nang hindi tumitingin sa'kin. Nag taka naman ako "Huh?" Tanging nasagot ko. "Ihahatid ko kayo sa bahay ng mga magulang mo" Aniya kaya naman nagulat ako. "Baliw ka ba? Bakit doon?" Tanong ko, alam nya namang hindi sila ayos tapos pupunta sya don. Hindi sya sumagot sa'kin, nang wala akong makuhang sagot ay nanahimik nalang ako. Nang makarating kami sa bahay nila Mama, kinakabahan pa ako dahil baka mag away away sila. Bumaba si Davion sa sasakyan at akmang b-baba na rin ako, binuksan nya ang pintuan at pinalabas ako. Ganun din ang ginawa nya kay Dave. Kinuha nya ang anak ko at binuhat ito. Nag lakad kaming sabay papasok sa bahay nila Mama. Unang
Hindi pa tapos ang party, matapos ang mga nangyari kanina ay pumasok din kami agad nila Train. Nakaupo lang ako sa gilid habang pinapanood ang mga tao. Si Train naman ay umalis dahil may kakausapin daw. Si Dave naman , nakaupo sa aking tabi. Habang nakaupo ako, randam ko pa kanina na may nakatingin sa'kin. Luminga linga ako para hanapin kung sino 'yon, dumako ang tingin ko sa isang lalakeng ayaw na ayaw kong makita. Gulat na nakatingin sa'kin si Davion nang mag tagpo ang mga mata namin. Hindi sya umiwas ng tingin, nang mailang ako ay umiwas na ako. Ano bang problema nya. Nakakainis. "Hi, Erin" Gulat akong napatingin sa harapan ko nang may tumawag sa'kin, nakita ko si John. Kaibigan ni Davion. "Hello" Medjo naiilang kong pag bati. Naupo sya sa harapan ko. Nakangiti sya at tumingin sa palagid. "Look, kanina ka pa tinitignan ni Davion ah. Kaya pa ba o tunaw na?" Nang aasar nyang sambit. "Alam mo Erin, simula noong mawala ka. Hindi na sya yung kilala naming Davion, everything chang
Kanina pa nag ri-ring yung telepono ko pero hindi ko sinasagot dahil si Davion lang naman yung tumatawag. Akala nya siguro sasama pa ako sakanya sa party. Matapos ang nangyare kanina sa Mall parang gusto ko na tuloy mag resign kaya lang may kontrata kase akong napirmahan. "Mommy, ang tagal naman ni Daddy Treivor" Reklamo ng anak ko. Nandito kase kami ngayon sa kompanya ni Treivor at hinihintay sya. "Malapit na, Anak" Sambit ko kay Dave. Tumabi sya sa'kin at sinandal ang kanyang ulo. Hinaplos ko naman ito. Makalipas ang ilang minuto natanaw ko na si Train na nag lalakad palapit sa'min. Mukhang pagod ito dahil nakabusangot sya at tila masama ang timpla. Nang mapansin nya kami ay agad umaliwalas ang kanyang mukha. "Dave, Erin" Tawag nito sa'min. Umangat ang tingin ni Dave sakanya. Hindi ito nag salita at basta nalang nagpa karga kay Train. Binuhat naman sya kaagad ni Train. "Let's go?" Anyaya nito. Tumango ako at sabay kaming nag lakad papunta sa parking lot. "Erin, gust
Pagka uwi namin sa bahay agad kong ikwinento kay Train ang mga nangyare sa'kin habang kasama ko si Davion. Medjo nagalit lang sya dahil sa mga sinasabi sa'kin ni Davion pero pinilit ko naman syang intintidihin nalang. Kinabukasan maaga akong nagising dahil ihahatid ko pa si Dave sa bahay nila Mama, busy kase si Train ngayon kaya walang mag babantay sakanya. "Mommy, Bawal po ba talagang sumama?" Malungkot na saad ng anak ko. Lumuhod naman ako para pantayan sya. "Bawal ang bata doon anak eh" Paliwanag ko kay Dave. Bukod sa bawal ang bata roon, isa pang dahilan si Davion. Ayoko nang mag kita sila ulit. Selfish na kung Selfish basta wala ng karapatan si Davion sa anak ko. "Okay po, Mommy. Pero can we go po sa mall ulit? With Daddy Treivor po" Request nito sa'kin. Ngumiti naman ako at tumango. Muling bumalik sa kanyang mukha ang pag kasaya. Nag paalam na ako sakanya at kila Mama bago pumunta sa kompanya para mag trabaho. Nang makarating ako roon ay nandon na si Davion. "Good mor
Nakaupo lang ako sa gilid habang nakayuko. Ilang oras na kaming nandito sa loob ng elevator at hindi makalabas. Sinubukan kong tawagan si Train pero walang signal. Tahimik lang kaming dalawa. Wala ni isa sa min ang gustong mag simula ng usapan. Randam ko rin ang pag tingin-tingin nito sa'kin minsan kaya hindi ko maiwasang mailang. Ngayon ay nakasandal sya, hindi ko alam kung natutulog ba ito dahil masyadong madilim dito sa loob ng elevator. Tumingin ako sa orasan. 7:39 pm na pala. Iniisip ko kung ano na ang nangyayare sa bahay. "How are you?" Rinig kong tanong nya. Napapitlag pa ako sa biglaan nyang pag salita. "A-ayos lang" Nauutal kong sagot. "I'm asking about what happen before, Kumusta kana after 3 years?" Hindi ko akalain na bubuksan nya ang topic na 'to. "Bakit kailangan mo pang alamin, Sir?" Bulong ko. "Stop calling me Sir. Wala na tayo sa trabaho " Iritado nyang sambit. " Now answer me, w-what happen to your son? I mean sa sinasabi mong anak natin " Marahas akong lu
Hindi ko alam kung dapat na ba akong umalis dito sa kompanya dahil sa nalaman kong si Davion ang magiging Boss ko. Nakaupo lang ako rito at hinihintay syang utusan ako. Simula kase kanina ay hindi sya kumibo at agad lang pumasok sa opisina nya kaya naman nakaupo lang ako rito at nakatulala. Nakaayos naman na ang mga schedule nya. Tumingin ako sa oras at nakitang malapit na palang mag lunch. Nang mag 11:30 na ay tumayo ako, bago ako makalabas. Nakita ko si Davion na lumabas galing sa opisina nya. "Mag la-lunch kana?" Tanong nito. Tumango nalang ako para hindi na sya mag tanong. "Can I join you?" Tanong nito kaya naman na taka ako. "B-bakit po, Sir Brivzon?" Tanong ko sakanya. Napansin ko ang pag igting ng kanyang panga sa hindi ko alam ang kadahilanan nya. Hindi naman siguro sa pag tawag ko sakanya ng Sir. "Wala akong kasamang kumain" Eh ano naman? "Edi puntahan mo yung asawa mo" Bulong ko pero syempre hindi ko pinarinig. "What?" "Wala po, Sir. May kasabay na po akong
"Bye, Mommy!" Kumaway ako sa anak ko at kila Mama. Kakahatid ko lang kase sa anak ko sa bahay nila Mama. Ngayong araw kase ako mag a-apply ng trabaho. Si Train ang nag ayos ng mga papeles at kakailanganin ko sya narin ang nag rekomenda sa'kin ng kompanyang pag tratrabahuan ko. Sumakay ako sa Taxi at sinabi ang address ng kompanyang pupuntahan ko. Si Train sana ang mag hahatid sa'kin pero busy sya dahil may tumawag na naman sakanya kanina na taga kompanya. "Salamat po" Sambit ko sa taxi driver at binigay ang bayad ko. Tumingala ako sa malaking building na nasa harapan ko. May malaking sulat na nakaukit doon. Ayun yata ang pangalan ng kompanya. "Aeri Company" Basa ko sa nakasulat. Bagay 'yata ako rito dahil kapareha ng pangalan ko. Binati ako ng security guard, ganon din ako sakanya saka ako pumasok sa loob. Namangha pa ako dahil sobrang ganda at ang liniis sa loob ng building. Dalawang kulay lang ang nakalagay dito, kulay gray at white. Nag tanong ako sa isang empleyado rito
Gabi na pero wala parin si Train. Hinihintay ko sya mag mula nang umuwi kami kanina. Tulog narin si Dave. Hindi nya narin nahintay si Train. Dahan dahan akong humiga sa sofa dahil nananakit na ang likod ko dahil kanina pa ako nakaupo. Napatingin ako sa orasan, alas onse na pala ng gabi. Ipinikit ko ang aking mga mata dahil sa antok kong nararamdaman. Lumipas ang ilang minuto at tuluyan na akong nilamon ng dilim. Pag kagising ko kinabukasan, nakahiga na ako sa kwarto ko. Inayos ko muna ang pinag higaan ko bago ako nag tungo sa kusina. Nakita ko roon si Dave na nakaupo habang si Train naman ay nag luluto. "Anong oras ka nakauwi kagabi?" Tanong ko at naupo sa tabi ni Dave. "Madaling araw, Sorry kung pinag hintay kita. Hindi ko na nasabi sayo dahil sobrang dami ng ginagawa sa kompanya" Paliwanag nya at inayos ang hapag kainan. Tumango nalang ako bilang sagot. "Sino pala 'yung Mr. Hero na tinutukoy ni Dave?" Agaran nyang tanong. "S-si Davion" "Ang sabi nya kumain da