3 years later...
"Mommy! Mom!" Napatingin ako sa pintuan ng kusina nang marinig kong tinatawag ako ng anak ko..
"Dave, Anak. Don't run okay?" Saway ko sa anak ko.
Masumaayos ang pakiramdam ko nang masilayan ko ulit sya. Parang kailan lang noong nasa sinapupunan ko palang sya ngayon ilang buwan nalang mag tatatlong taon na sya. Hindi ko maiwasang maalala ang mga pinag daanan ko noon tuwing nakikita ko sya dahil hindi ko talaga maitatanggi na kamukhang kamukha nya ang kanyang ama. Parang batang version nya lang ang anak namin.
"Sorry, Mommy. Look, Daddy Treivor bought me some toys" Nakangiti nitong sambit kaya naman litaw na litaw ang mag kabilaan nyang dimple. May hawak itong laruan na kotse. Alam nyang hindi si Train-Treivor ang Ama nito pero kahit suwayin ko ay tinatawag nya parin si Train na kanyang Daddy.
"Another toys again?" Suway ko. Napanguso naman ito, ang cute talaga ng anak ko. Lumapit ako sakanya at niyakap.
"Hello to my baby and another baby" Napatingin ako kay Train nang mag salita ito. Sinamaan ko ito ng tingin dahil sa pinangtawag nya sa akin. Ngumisi naman ito na tila nang aasar.
"I'm just kidding" Natatawa nitong sambit. Well, palagi nya naman akong inaasar na parang may gusto sya sa'kin pero wala talaga. Matagal na naming nilinaw na walang namamagitan sa amin. Parang kapatid na nga nag turing ko sakanya dahil sobra sobra na ang naitulong nya sa aming mag ina. Kahit hindi ko hiniling ay buwan buwan nya kaming binibigyan ng pera. Mag kaiba pa kami doon ni Dave. Ewan ko ba sakanya daig nya pa ang asawa kung mag bigay ng pera.
"Kumain kana ba? Sabay kana sa'min" Pag anyaya ko sakanya. Tumango naman ito at naupo, kinandong nya si Dave at agad silang nag tawanan at nag laro.
"Tama na 'yan, let's eat na " Suway ko. Hinanda ko ang makakain namin.
"Opo, Mommy" Natuwa naman ako sa sinambit ng anak ko. Kahit pa nandito kami sa Canada hindi ko hinayaang hindi nya malaman o matutunan ang wika na pinag mulan nya.
Halos tatlong taon na kaming nandito sa Canada, nandito kase ang trabaho ni Train kaya naman nag pasya ako noon na sumama nalang sakanya para makalayo.
Minsan naiisip ko rin kung nag pakasal na na talaga si Davion kay Fionah. Well, wala naman na akong pakialam basta huwag nyang kukunin ang anak ko. Matagal na syang nawalan ng karapatan simula noong pinili nya si Fionah kaysa sa amin ng anak nya.
"What's wrong? Ang lalim ng iniisip mo ah" Napatigil ako sa pag subo nang marinig ko si Train. Tapos na pala silang kumain, napatingin naman ako sa plato ko. Marami pa pala at konti palang ang nakakain ko. Umiling lang ako bilang sagot sakanya.
Pagka tapos kong kumain ay niligpit ko at hinugasan ang pinag kainan namin. Patungo ako sa sala nang makita ko si Train na nakaupo doon at parang problemado.
"May problema ba?" Tanong ko sakanya at naupo sa tabi nya. Bumuntong hininga namn ito. Napahawak sya sakanyang ulo na tila sobrang lala ng problema nya.
"Yes, Nalulugi na ang kompanya ko sa pilipinas and a lot of my employees resigned. Kailangan kong maayos lahat ng gulo roon. Babalik muna ako sa pilipinas, I'll call Ciara para may mag bantay muna sainyo" Paliwanag nito.
"Sasama kami" Gulat naman itong napatingin sa'kin. Akmang kokontra sya ay inunahan ko na syang mag salita.
"Sasama kami, Train. Siguro kailangan ko ng bumalik doon at harapin ang pamilya ko. Kase alam mo? W-walang araw na hindi ko sila naisip, kung kumusta na sila, kung maayos ba sila o naaalala paba nila ako, kase ako sobrang miss na miss ko na ang pamilya ko eh..." Pinigilan ko ang sarili kong lumuha, gayun paman may naramdaman na akong luha na tumutulo galing sa aking mga mata.
"I understand pero what about Davi—"
"Hindi naman siguro kami mag kikita and if ever alam ko namang wala na syang pakialam sa amin kase kasal naman na sya, and who knows baka nag kaanak na sila ni Fionah" Umiwas ako ng tingin sakanya.
"Do you still love him, Erin?" Tanong nito, gusto ko syang sagutin pero walang lumalabas na boses sa bibig ko.
"Fine, ngayong gabi tayo aalis. Kausapin mo na si Dave and ayusin mo na ang kailangan mong dalhin" Sambit nito. Tumango naman ako at nag paalam na umakyat muna sa kwarto ko para mag ayos.
Lumipas ang ilang oras at nakaayos na lahat ng mga gamit namin. Patungo na kami ngayon sa Airport.
"Let's go" Anyaya ni Train at kinuha ang mga bagahe namin.
Pag kapasok namin ay agad akong naupo, sakto at mag kakatabi kami. Naka kandong si Dave kay Train habang natutulog ito.
"Ayos ka lang ba? Hindi ba masyadong mabigay si Dave?" Nag aalala kong tanong. Ngumiti naman ito sa'kin bago sumagot.
"I'm fine. How about you? Matulog ka muna" Hinila nito ang ulo ko at pinasandal sakanyang balikat. Pinikit ko ang aking mga mata para matulog. Ilang minuto pa ang lumipas hanggang sa tuluyan na akong nakatulog habang nakasandal kay Train.
"Erin? Wake up. We're here " Narinig kong may tumatawag sa'kin kaya naman dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata.
Buhay ni Train si Dave habang ako naman ay inaalalayan nya pababa. May mga sumalubong sa'min para dalhin ang mga bagahe namin.
May pumarada sa harapan naming kotse, siguro ito ang sundo namin. Pumasok kami sa loob at nag simula ng umandar ang sasakyan.
"Sa bahay ko muna kayo uuwi" Sambit ni Train
"Mommy, doon po ba tayo sa bahay nila Daddy titira?" Tanong ng anak ko.
"No, Anak. Pansamantala lang muna kase uuwi tayo kila Lola mo hm?" Paliwanag ko, pansin ko naman ang pag lungkot ng mga mata nito.
"Please, Mommy. Kila Daddy nalang po tayo titira. Wala pong kasama si Daddy eh" Nakanguso nitong sambit. Napatingin naman sakanya si Train.
"It's okay, Dave. You can visit me, and para mameet mo na rin ang pamilya ng Mommy mo" Paliwanag ni Train.
"Can you come with us, Daddy?" Pilit ni Dave.
"Anak—
"Please, Mommy?"
"Fine, basta behave ka hm?" Napangiti naman ito at tumango tango. Lumapit sya kay Train at nakipag kulitan.
Kinaumagahan nag pasya kaming mag tungo sa bahay nila Mama. Kinakabahan ako dahil baka hindi maganda ang pag kinalabasan ng pag kikita namin."Are you okay? Pwede pa naman tayong hindi muna tumuloy" Nag aalalang sambit ni Train sa tabi ko. Ngumiti naman ako ng pilit."Okay lang"Nang nasa harapan na kami ng gate ay agad nitong pinindot ang doorbell. Grabe ang kabog ng dibdib ko nang makita ko ang isa sa mga kasambahay namin.Lumapit ito at binuksan ang gate, nang makita nya ako ay agad na nanlaki ang kanyang mga mata. "Ma'am Erin?!" Tila naiiyak sa tuwa nitong sambit. Nginitian ko sya, nagulat ako nang bigla syang tumakbo at sumigaw habang tinatawag sila Mama."Ma'am! Sir! Si Ma'am Erin po!" Paulit ulit nitong sigaw. Nag katinginan pa kami ni Train bago pumasok. Hinawakan ko ang kamay ni Dave at sabay na naglakad papasok. Nasa malapit na kami sa main door nang biglang bumukas ito at bumungad sa akin ang mukha ni Mama. Hinintay ko ang reaksyon nito. Nagulat ako nang bigla nya akong d
Nandito kami ngayon sa bahay ni Train. Gusto kase nila Mama na dito muna kami ni Dave tumira para daw mas maniwala sila sa amin na mag asawa kami ni Train. Hanggang ngayon palaisipan parin sa'kin kung ano ang pinag usapan nila. "Mommy, I want to go to school po" Biglang sambit ng anak ko habang nanood ng tv. Tiningnan ko naman ang pinapanood nya, mga batang pumapasok sa school. "Kapag puwede na anak, baby ka pa eh" Nakangiti kong sagot. "Malaki na po ako, Mommy" Pilit nito. "Huwag ng makulit, Dave. Tama ang Mommy mo, kailangan malaki ka muna para pumasok sa school. You're turing 3 years old right? Kapag 5 years old kana, I promise ako mismo ang sasama at mag e-enroll sayo para makapag aral ka" Singit ni Train. Tila nag ningning naman ang mga mata ng anak ko sa sinambit ni Train. "Really po?! Thankyou so much, Daddy! You're the best Daddy in the world!" Masayang sigaw ng anak ko habang pumapalakpak. Lumambot naman ang puso ko dahil sa sinambit nya. Talagang napamahal na sya k
Nanatili parin akong nakatayo sa harapan ng dati kong asawa habang tinatanong ang anak ko. Pilit kong kinukuha si Dave pero nakatuon lang ang pansin ko kay Davion. Kung hindi ko siguro sila kilala pag kakamalan ko talaga sila agad na mag ama dahil sa pag kakahawig nila. "Treivor....T-treivor He..." Nahirapan ang anak kong bigkasin ang apelyido ni Train. "Treivor?" Tanong ni Davion sa kanya na kanina pa nag hihintay ng sagot. "Mommy, paano po ulit sabihin yung apelyido ni Daddy po?" Inosenteng tanong sa'kin ng anak ko. Sabay silang napatingin sa'kin. "H-hezun" Halos matampal ko ang aking sarili dahil sa pagka utal ko. "That's it po! How about you, Mr hero? What's your name po?" Magiliw na tanong ni Dave sakanya. Luminga linga ako para tingnan kung meron naba si Train dahil hindi mawala wala ang kaba sa dibdib ko. Nahalata nya ba? Naramdaman nya ba ang luksong dugo? "I'm Davion Kaizer Brivzon" Sagot nito. "Wow, parang parehas po tayo ng name!" Bakit ba ang daldal mo anak?
Kinabukasan, kami nalang ni Dave ang naiwan sa bahay ni Train dahil maagang umalis si Train, may aasikasuhin pa sya sa kompanya nya. "Mommy, Gusto ko pong pumunta kay Daddy" Rinig kong sambit ni Dave. "Hindi pwede anak eh. Sabihin nalang natin sa Daddy mo pag uwi nya" Paliwanag ko, agad naman itong sumimangot. "Call him, Mommy please?" Pag uulit nito. Kinuha ko naman ang cellphone sa bulsa ko para tawagan si Train. Nakailang tawag na ako pero hindi nya parin sinasagot. "He's busy, Dave" Sambit ko sa anak ko, tumango nalang ito pero pansin ko parin ang pag kalungkot nya. "Gusto mo bang mamasyal?" Agad naman syang tumingin sa'kin. Kita ko ang kasiyahan sa kanyang mukha. "Opo!" Masigla nyang sambit. Napangiti nalang ako, nag ayos muna kami bago kami lumabas ng bahay ni Train. Tinext ko muna si Train na lalabas muna kami ni Dave para hindi nya kami hanapin sakaling mas una syang umuwi kesa sa'min. Una kaming pumunta sa arcade dahil gusto raw ng anak ko na mag laro ng bask
Gabi na pero wala parin si Train. Hinihintay ko sya mag mula nang umuwi kami kanina. Tulog narin si Dave. Hindi nya narin nahintay si Train. Dahan dahan akong humiga sa sofa dahil nananakit na ang likod ko dahil kanina pa ako nakaupo. Napatingin ako sa orasan, alas onse na pala ng gabi. Ipinikit ko ang aking mga mata dahil sa antok kong nararamdaman. Lumipas ang ilang minuto at tuluyan na akong nilamon ng dilim. Pag kagising ko kinabukasan, nakahiga na ako sa kwarto ko. Inayos ko muna ang pinag higaan ko bago ako nag tungo sa kusina. Nakita ko roon si Dave na nakaupo habang si Train naman ay nag luluto. "Anong oras ka nakauwi kagabi?" Tanong ko at naupo sa tabi ni Dave. "Madaling araw, Sorry kung pinag hintay kita. Hindi ko na nasabi sayo dahil sobrang dami ng ginagawa sa kompanya" Paliwanag nya at inayos ang hapag kainan. Tumango nalang ako bilang sagot. "Sino pala 'yung Mr. Hero na tinutukoy ni Dave?" Agaran nyang tanong. "S-si Davion" "Ang sabi nya kumain da
"Bye, Mommy!" Kumaway ako sa anak ko at kila Mama. Kakahatid ko lang kase sa anak ko sa bahay nila Mama. Ngayong araw kase ako mag a-apply ng trabaho. Si Train ang nag ayos ng mga papeles at kakailanganin ko sya narin ang nag rekomenda sa'kin ng kompanyang pag tratrabahuan ko. Sumakay ako sa Taxi at sinabi ang address ng kompanyang pupuntahan ko. Si Train sana ang mag hahatid sa'kin pero busy sya dahil may tumawag na naman sakanya kanina na taga kompanya. "Salamat po" Sambit ko sa taxi driver at binigay ang bayad ko. Tumingala ako sa malaking building na nasa harapan ko. May malaking sulat na nakaukit doon. Ayun yata ang pangalan ng kompanya. "Aeri Company" Basa ko sa nakasulat. Bagay 'yata ako rito dahil kapareha ng pangalan ko. Binati ako ng security guard, ganon din ako sakanya saka ako pumasok sa loob. Namangha pa ako dahil sobrang ganda at ang liniis sa loob ng building. Dalawang kulay lang ang nakalagay dito, kulay gray at white. Nag tanong ako sa isang empleyado rito
Hindi ko alam kung dapat na ba akong umalis dito sa kompanya dahil sa nalaman kong si Davion ang magiging Boss ko. Nakaupo lang ako rito at hinihintay syang utusan ako. Simula kase kanina ay hindi sya kumibo at agad lang pumasok sa opisina nya kaya naman nakaupo lang ako rito at nakatulala. Nakaayos naman na ang mga schedule nya. Tumingin ako sa oras at nakitang malapit na palang mag lunch. Nang mag 11:30 na ay tumayo ako, bago ako makalabas. Nakita ko si Davion na lumabas galing sa opisina nya. "Mag la-lunch kana?" Tanong nito. Tumango nalang ako para hindi na sya mag tanong. "Can I join you?" Tanong nito kaya naman na taka ako. "B-bakit po, Sir Brivzon?" Tanong ko sakanya. Napansin ko ang pag igting ng kanyang panga sa hindi ko alam ang kadahilanan nya. Hindi naman siguro sa pag tawag ko sakanya ng Sir. "Wala akong kasamang kumain" Eh ano naman? "Edi puntahan mo yung asawa mo" Bulong ko pero syempre hindi ko pinarinig. "What?" "Wala po, Sir. May kasabay na po akong
Nakaupo lang ako sa gilid habang nakayuko. Ilang oras na kaming nandito sa loob ng elevator at hindi makalabas. Sinubukan kong tawagan si Train pero walang signal. Tahimik lang kaming dalawa. Wala ni isa sa min ang gustong mag simula ng usapan. Randam ko rin ang pag tingin-tingin nito sa'kin minsan kaya hindi ko maiwasang mailang. Ngayon ay nakasandal sya, hindi ko alam kung natutulog ba ito dahil masyadong madilim dito sa loob ng elevator. Tumingin ako sa orasan. 7:39 pm na pala. Iniisip ko kung ano na ang nangyayare sa bahay. "How are you?" Rinig kong tanong nya. Napapitlag pa ako sa biglaan nyang pag salita. "A-ayos lang" Nauutal kong sagot. "I'm asking about what happen before, Kumusta kana after 3 years?" Hindi ko akalain na bubuksan nya ang topic na 'to. "Bakit kailangan mo pang alamin, Sir?" Bulong ko. "Stop calling me Sir. Wala na tayo sa trabaho " Iritado nyang sambit. " Now answer me, w-what happen to your son? I mean sa sinasabi mong anak natin " Marahas akong lu