“ATHENA, hello pa-pasensiya ka na di ako nakasagot agad si Mikael kasi inaagaw iyong cellphone ko.”“Hmmm, okay…”“Anyway iyon nga napatawag ako kasi magpapaalam sana kami ni Bryan na sasama kami sa kanya pauwi diyan sa bahay niyo at kung pupwede sana dyan kami maghahapunan.” Pagkarinig ni Athena sa mga sinabi ni Sandro ay kahit papaano ay nakahinga siya ng maluwag. Akala niya kung ano na. "Pagpasensiyahan mo na iyang si Sandro, Athena binibiro ka lang niyan!"Sambit naman ni Mikael sa background. “Naku okay lang naman isa pa nakapagsimula na akong magluto, dadagdagan ko na lang para sa ting lahat, ilan ba kayo?"Kami lang ni Bryan.” nakangising tugon ni Sandro.“Okay sige, mag-ingat kayo sa pagpunta rito at papapatuloy ko lang ang pagluluto para matapos na rin kaagad at makakain kayo sa pagdating niyo.”Pagkatapos ay ibinaba na ni Sandro ang cellphone niya ng eh end call ni Athena ito.Napatingin siya kay Mikael na kulang nalang sakalin siya nito literal dahil sa inis sa ginawa n
HINDI rin nagtagal ay umuwi na rin sa wakas sina Sandro at Bryan at bumalik sa dating tahimik ang bahay nina Mikael at Athena. Kahit papaano ay nag enjoy si Athena sa naging presensiya nina Sandro at Bryan, lalong- lalo na si Sandro. Si Sandro ang pinakabata sa apat na magbabarkada, walang masyadong ginagawa dahil mas ini-enjoy niya ang pagiging chill lang at walang pressure. Gayunpaman siya ang pinakamalapit sa kay Athena.Si Bryan naman ay ang pinaka matatag at mahinahon, ngunit madalas siyang nasa ibang bansa, kaya't hindi sila madalas magtagpo ni Athena, at sa bawat pagkakataon na magkita sila, siya ay magalang at mabait, kaakit-akit, at komportableng kausap.Si Damien naman ay ang tipong hindi mahilig magsalita, at simpleng bati lang ang sinasabi kapag nagkikita sila ng ilang beses, at minsan narinig niya kay Mikael na ito ay talagang mabagsik, mukhang malamig,kayang pumatay ng tao nang walang pagdadalawang isip. Masasabing ito ang pinakamaitim ang budhi, at hindi ito kayang ha
NAGKAROON ng katahimikan sa pagitan nina Athena at Mikael. Tanging buntong hininga at tibok ng kanilang puso ang siyang maririnig mo sa loob ng kwarto na iyon. Si Athena naman ay iniisip pa rin ang mga bagay na dapat niyang gawin habang papalapit ang araw na mapawalang bisa ang kasal nila ni Mikael.Gusto niyang gawin ang sa palagay niya ay tama ngunit may parti rin sa kanyang utak at puso na gusto niyang maging makasarili minsan, sabihin man na siya ay mapanlinlang o maramot, hindi siya aalis hanggang sa magbukas si Mikael mismo ang magpapaalis sa kanya, gusto niyang hintayin na bumalik si Mikael mula sa biyahe nito at sabihin sa kanya ang tungkol sa kanyang pagbubuntis, at lumaban para sa kanyang sarili at sa magiging anak nila.Ilang saglit pa ay naramdaman ni Athena na niyakap siya ni Mikael ng mahigpit at dahan-dahang hinagkan ang kanyang likuran mula sa balikat niya hanggang sa batok nito. Tapos ay agad siyang inalalayan ni Mikael na humarap sa kanya upang hagkan ang kanyang mga
MAAGANG nagising si Athena para mag ready sa pag uwi sa kanilang bayan pero bago siya tuluyang dumiretso dun ay naisipan niyang pumunta muna sa kay Lolo Don niya para magpaalam dito ganun din sa mga magulang ni Mikael. Pagkarating niya ng ancestral house ng mga Ruiz ay diretso siyang pumasok sa loob at nagkataon na nakita niyang pumasok ang mayordoma ng mga Ruiz na si Aling Magda sa kusina. Kaya doon na rin siya dumiretso at nadatnan niya itong naghahanda ng mga lulutuin.“Magandang araw po Aling Magda.” bati ni Athena. “Ikaw pala po Maam, magandang araw rin po, “ bati rin nito sa kanya, “ At kung si Don Simplicio po ang hanap niyo ay kasalukuyan ata siyang natutulog sa taas.” ani nito. “Ah ganun po ba siguro habang hinihintay ko siyang magising ay mabuti na rin natulungan kita rito sa ginagawa mo po.” si Athena at agad na kumuha ng iilang gulay at hinugasan ito sa malapad na lalabo ng kusina. “Naku Ma’am huwag na po kaya ko na po ito, mas mabuti pa pong maghintay na lang po kayo
NAMILOG ang mga mata ni Athena ng unti-unti niyang nakikilala ang lalaking umupo sa driver seat ng trysikel at nagtanong sa kanya. Maya-maya pa ay ang gulat na mukha at pagkalito ay napalitan ng malapad na ngiti sa mga labi. “OMG! Marco, ikaw na ba iyan!?” gulat na tanong ni Athena, sabay hampas sa braso ng lalaki, “ grabe ka halos di kita nakilala, kailan ka pa dumating? Huh?” sunod-sunod na tanong ni Athena dito. Natawa lang si Marco sa naging reaksyon ni Athena sa kanya. Kung sabagay ay hindi niya naman ito masisi. Matagal na panahon na rin kasi siyang di nakauwi dito sa bayan nila buhat ng mag abroad siya last 3 years ago. Tapos ngayon lang siya nakauwi dahil sa kinailangan niyang ayusin ang buhay niya, maging stable para sa mga plano niya in the future na ngayon niya pa lang niya sisimulan. Halos ginugol niya ang tatlong taon upang maiangat niya ang kanyang pamumuhay at mabigyan ng magandang buhay rin ang Mama Belen niya. Alam niyang ampos lang siya nito at kikupkop at sobrang
PAGKAPASOK ni Athena sa bahay nila ay naabutan niyang naghahain na ng pagkain ang Tiya Belen niya. “Ateng, ikaw ba iyan?” gulat na tanong nito sa kanya.Ngumiti lang si Athena at agad na dumiretso sa Tiya niya at agad naman siyang bumati rito at nagmano. “Magandang umaga po Tiya at mano po.” sabi nito.“Ikaw na bata ka ni hindi ka naman nagpasabi na uuwi ka pala dito, eh di sana napasundo kita sa kay Marco.” “Naku po, okay lang naman po ako, isa pa po hinatid po ako ni Mang Kanor ang driver po ni Mikael kaya di po ako nahirapan at di ko rin kinailangang mag commute.” “Ah ganun ba, mabuti naman kung ganun.” sabi ni Tiya Beleb habang hinahain ang ulam sa lagayan nito at lagay sa mesa. “Tulungan na po kita sa pag-aayos ng mga pinggan Tiya.” sabi ni Athena, “ At kumusta po pala kayo dito?”“Naku hayaan muna ako na lang at ikaw umupo ka na lang dun at maghintay.” pigil naman sa kanya ng Tiya Belen niya sa pagtulong, “ isa pa okay lang naman ako, tapos iyon nga yung pinsan mong si Ma
ISANG katahimikan ulit sa gitna nina Athena at Marco. Hindi na rin nagulat si Marco sa naging tanong sa kanya ni Athena. Expected niya na rin na darating ang araw na ito, kaya pinaghandaan niya na rin. Pero sa kasamaang palad ay parang natameme siya at hindi niya alam kung paano niya sasagutin o sisimulan ang pagpapaliwanag kay Athena. Sakto namang kung saan na siya ready magpaliwanag ay biglang tumunog ang cellphone ni Athena. May tumatawag kaya napakuha si Athena ng cellphone niya sa kanyang bulsa. Wala sana siyang planong sagutin pero ng makita niya ang pangalan sa screen ng cellphone niya ay agad siyang nag excuse sa kay Marco. “Sandali lang Marco, sasagutin ko lang ito.” Hindi na rin hinintay ni Athena ang sagot ni Marco at agad itong pumunta sa labas ng bahay at doon sinagot ang cellphone at kausapin ang tumatawag. Napahugot ng malalim na hininga si Marco sa nangyari. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang pangalan ng taong tumatawag sa kay Athena. Naningkit ang kanyang mga mata
PAGKATAPOS ng paglalakad ng mga sampung minuto, ay dumating sina Athena at Marco sa libingan ng kanilang lolo. Nang huling pumunta si Athena sa puntod ng Lolo niya ay noong nakaraang mga buwan pa, marami nang mga damo sa harap ng libingan nito. Agad niyang sinimulang alisin ang mga damo kasama si Marco. Habang ginagawa nila ang pag-aalis ng mga damo ay tahimik lang ang dalawa. Simula kaninang pag-alis nila sa bahay ay parang na putolan sila ng dila at hindi makapagsalita. Panay ang nakaw na tingin ni Marco sa kay Athena habang binubunot ang bawat damo na nasa likod ng puntod ng Lolo Teodoro nila, samantalang si Athena ay nasa harap nito. May dala rin silang walis tingting at tambo, pati dust pan para pagkatapos bunutin ang mga damo ay wawalisan nila ang paligid, pati na rin ang puntod nito dahil puno na ito ng alikabok. Habang panay ang pasimpleng tingin ni Marco kay Athena ay naalala niya kanina ay pina praktis niya na sa kanyang isipan ang sasabihin nito. Ramdam niya na may tampo