Kumilos si Reedz. Nanlilisik ang mga matang hinarap na talaga siya. “When I purchased this ring a while ago, you assured me that no woman would refuse my proposal. So, why did Avy reject me? Umamin ka, binola mo lang ba ako para mabentahan mo lang ako?”
Bumuka ang kanyang bibig, gusto niyang magpaliwanag, pero walang salita na gustong lumabas sa kaniyang bibig. Ngayon pa yata talaga nagkahiyaan ang bibig at dila niya. Ngayon pa talaga ayaw magsalita. Dati naman ang daldal niya, eh. Naman, oh!
Napalunok siya, pero syempre ay nilabanan niya ang takot. Hindi siya humakbang upang umatras. Ikinuyom niya lang nang sobrang higpit ang kaniyang mga kamao. Hitsura ng taong hinihintay na lang na sakmalin ng halimaw ang kaniyang ulo.
Ganito ang napapala ng pakialamera, at talagang tukso pa sa kaniya ng konsensya.
Napangiwi siya. Pakialamera na pala ang tawag sa gusto lamang tumulong? Malay ba niya kung gusto ng taong ito na magpakamatay. At least, nailayo niya ito sa kapahamakan.
Ikaw naman ang mamamatay! ayaw patalong saad pa rin ng kaniyang konsensya. Epal.
Animo’y gusto na siyang lamunin ni Reedz ng buhay nang humakbang ito upang mas maglapit pa sila. Ang mga mata niya’y namumula na tulad ng mga demonyo.
“I won't forgive you for deceiving me!” dikawasa’y madiing sabi nito.
Napausal na talaga si Calynn ng, ‘Juskolord’.
“Ang lakas ng loob mo! Do you not know who I am? I am Reedz Rovalez of Regal Empire! I can even buy you if I desire!” malapit na sa kaniyang mukha na sabi pa ng binata. Amoy na amoy na niya ang mainit nitong hininga.
“Lasing ka po?” bigla ay tanong niya. Hindi niya pinansin ang pagpapakilala nito. Wala siyang pake kung sino itong poncho pilato. Ang naging pake niya ay ang naamoy niyang amoy chiko na hininga ng lalaki. Kaya naman pala parang wala sa sarili.
Mas inunawa na niya ito. Heartbroken na lasing, syempre wala sa ayos ang utak nito.
“I’m not drunk!” ngunit ay bulyaw nito sa kaniya.
“Sir!” Kung hindi niya naibaling ang kaniyang ulo at itinulak ito sa dibdib ay sure si Calynn na nagdikit ang kanilang mga labi. Muntik na ang kaniyang first kiss. Yikes!
Ang nakapagtataka ay biglang nagtatawa si Reedz. Umayos na ito ng tayo at parang nabaliw na ng tuluyan.
“Kaya ko kayong bilhin lahat! Name your price, b*tches!” sigaw nito ng malakas ulit sa kawalan, na sa sobrang lakas ay lumabas pa ang litid nito sa leeg, kasama na ang ugat nito sa mga kamao nito dahil sa higpit ng pagkakawak sa kahon ng singsing.
Hindi nabahala si Calynn sa pinagsasabi ni Reedz. Ang ikinabahala niya ay ang singsing. Baka mayupi. Akmang kukunin niya sa kamay ni Reedz ang kahon pero hindi naman niya magawa kaya nakakagat na lamang niya ang kuko ng hintuturo niya.
Paulit-ulit siya na ganoon habang nakangiwi.
“Ang tataas ng tingin niyo sa sarili niyo, you sons of b*tches! You don't deserve to be loved!” sigaw pa ni Reedz.
Napapangiwi na lang si Calynn.
“Even you! I'm aware that you also have high standards for men! You're quite a drama queen too, acting all high and mighty! Admit it!” ang hindi niya inasahan ay nanlilisik ang mga matang baling sa kaniya ng binata.
Speechless siyang napamulagat. Luh, ba’t siya nadamay?!
Nagtatawa na naman ang lalaking lasing. Nagyuko ng ulo tapos maangas na tumingala habang nakabukol ang dila sa pisngi.
Wala na nabaliw na nga.
Napakagat-labi si Calynn habang pinapanood ito. Nayayabangan na siya sa binata, pero kasabay niyon ay naaawa rin siya. Wasak ang puso nito kaya normal lang siguro ang ikinikilos nito at pinagsasabi… kahit mesheket!
Masakit dahil siya pinagbintangan na siyang malas, nasabihan pa siyang kasama sa mga b*tch. Eh, di wow.
“Damn you, Avy! I swear, you will regret that you rejected my proposal!” saglit ay kay lakas na sigaw na naman ni Reedz. Animo’y nandoon sa may abot-tinging bahagi ng ilog ang Avy na minumura nito.
“Sir, huwag!” At grabe ang panic ni Calynn nang akmang itatapon ni Reedz ang hawak na box ng singsing.
Tumigil sa ere ang kamay ni Reedz. Natigilan. Pagkuwa’y pabiglang tumingin sa kaniya.
“Sayang po, Sir. Milyon po ang halaga niyan, eh. Huwag mo pong itapon please,” paliwanag niya. “Saka singsing ko po ‘yan, eh!” dagdag pa nga niya pero syempre ay sa loob-loob na lang niya iyon.
Maang na napatitig sa kanya si Reedz. Pagkuwan ay nagpakawala ito ng nakakalokong tawa. Mayamaya ay pinaikot-ikot nito sa kamay ang box na ibinaba. Tila may pinag-iisipan habang palipat-lipat ang tingin nito sa mukha niya at sa box.
“Sir, kung anuman po ang problema niyo ni Miss Avy ay naniniwala akong maaayos niyo po. Huwag niyong itapon ang singsing kasi sigurado na kapag handa na siyang magpakasal ay YES na ang isasagot niya po sa proposal niyo. Itago niyo na lang po muna habang—“
“Oh, sa 'yo na,” ngunit ay pamumutol ni Reedz sa kanyang mahaba-habang litanya dapat. Inilahad nito ang box ng mamahaling singsing sa harapan niya na parang tag-piso lang na candy.
Ang lakas ng naging “Po?” ni Calynn.
“Kunin mo. Sa ‘yo na lang,” seryoso ang mukhang panlilinaw ni Reedz.
Umiling naman siya. “Ayoko, Sir.”
“Kukunin mo o pupunta ako kina Kabhy at Eyrna at sasabihin ko sa kanila na ini-scam mo ako para lang makabenta?” Bumaba ang tingin nito sa kaniyang damit, damit na uniform nila sa Golden Pawn.
Madali niyang tinakpan ang logo ng company nila sa bandang taas ng kaliwang dibdib niya.
“Hindi ka sales associate ng Lux Fine?” Naningkit na naman ang mga mata ni Reedz.
Umasim ang mukha ni Calynn. Paktay na talaga siya!
Minsan pa ay parang baliw na nagtatawa si Reedz. Pero hindi nagtagal ay kinuha nito ang kamay ni Calynn at inilagay roon ang box. “Good night,” saka parang wala lang na sabi.
“Sir!” tawag ni Calynn rito nang makita niya na patungo na ang binata sa sasakyan nito. Iniwan na siya, kasama ang singsing.
“Sir! Ang singsing mo po!” Habol niya pa rin sana sa mayamang lalaki, ngunit kay bilis na pinasibad na ni Reedz ang sports car nito.
Nawala sa kaniyang pagmumuni-muni at pagkakatitig si Calynn sa mamahaling singsing na hawak-hawak nang maulinigan niya ang pagbukas ng main door ng apartment nila.At hindi na niya kailangang hulaan kung sino ang dumating. Alas dyes y media na, ganoong oras nakakauwi ang kaniyang kapatid kapag weekends ang pasok nito sa school. Working student kasi ito kapag Sabado at Linggo. Tinutulungan siya sa pagpapaaral dito kahit sa simpleng pamamaraan lang na kaya nito.“Ate, kumain ka na?” malakas ngang boses ni Gela sa ibaba.Nagmadali na siyang bumaba sa kama. Tinakbo niya ang vanity mirror. Sa isang drawer na alam niyang hindi nila madalas buksan na magkapatid niya isinuksok ang jewelry box.Kilala niya si Gela. Pumapasok iyon bigla-bigla sa silid niya nang walang katok-katok. Ayaw niya muna na makita ng kaniyang kapatid ang singsing.“Dito ka muna, ha?” aniya sa singsing na animo’y bata na pinagsabihan.“Ay, palaka!” Ngunit katulad nga ng kaniyang inisip, biglang bungad si Gela sa pinto. At
Ano ba ang dapat niyang gawin upang maibalik na niya ang singsing na para kay Miss Avy? Paano kaya magkukurus ulit ang landas nila ni Reedz Rovalez? Kahit naman kasi tinanong na niya si Belle sa Lux Fine Jewelry ay wala naman siyang nakuhang impormasyon. Tulad niya, pangalan lang ni Reedz ang alam ni Belle.Kinakabahan na si Calynn. Apat na araw na ang nakakaraan, ngunit nasa kaniya pa rin kasi ang singsing. Hindi na niya alam kung anong hakbang ang dapat niyang gawin. Inip na inip na siya, at higit sa lahat, nadaragdagan ang pangamba niya bawat araw na lumilipas ukol sa napakamahal na singsing na nananatili sa kanilang bahay.Gustong-gusto na niyang mawala sa kaniya ang singsing. Pakiramdam niya ay hindi normal ang buhay niya kapag alam niyang nasa pag-iingat pa rin niya iyon. Feeling niya ay may bigla na lang papasok sa kanilang bahay at kunin ang singsing. Kung hindi naman, pakiramdam niya ay biglang may darating na subpoena para sa kaniya na nagsasabing ninakaw niya ang singsing.Y
"Paktay ka pala talaga kapag nawala mo ang singsing, Ate. Aba’y CEO na bilyonaryo pala ang nagmamay-ari. Nakakatakot. Sigurado pupugatan ka niya ng ulo oras na makita ka niya.” Um-acting pa si Gela na nanginginig sa takot matapos sabihin iyon. Alam na rin nito kung ano o sino talaga si Reedz Rovalez na nagbigay sa kaniya ng singsing dahil ka-chat niya ito kanina. Ibinalita niya agad dito ang nalaman niyang impormasyon ukol sa binata."Sige, lakasan mo pa ang boses mo para may makarinig," saway niya sa kapatid sabay irap.“Ay, sorry.” Labas ang lahat ng ngipin pati na gilagid na ngumiti at nag-peace sign naman ito sa kaniya. “Pero nandiyan pa? Tsinek mo na?”“Oo, safe pa naman.”Napaka-OA na napatutop sa dibdib si Gela kasabay nang paghinga ng malalim.Simula napunta sa kaniya ang singsing ay ganito na sila kapraning na magkapatid. Kapag nakakauwi sila ay ang singsing agad ang kinukumusta nila.“Teka, bakit ngayon ka lang pala nakauwi? Pasado alas-onse na ng gabi, ah?” puna na niya sa k
Maaga pa lang ay bihis na bihis na ang magkapatid na Calynn at Gela. Nagpasiya silang magsuot ng formal attire dahil kung papalarin na makakapasok sila sa venue ng ground breaking ceremony ay hindi naman sila mukhang napadaan lang. ‘Tsaka siguradong napakadaming camera doon. Baka mahagip sila.“Sana may makapansin sa beauty ko at kunin akong artista,” nangangarap na sabi ni Gela habang inaayos ang blouse nitong suot na tinernuhan nito ng knee-length na palda.Si Calynn ay isinuot naman niya ang favorite niyang button-down shirt at slacks. Para sa kaniya ay suwerte iyon kasi na outfit dahil iyon ang suot niya noong nag-apply siya sa Golden Pawn, na awa ng Diyos ay natanggap nga siya at hanggang ngayon ay trabaho niya, kaya iyon ang pinili niya kahit luma na. At sinadya niyang nakabukas ang hanggang pangatlong butones niyon upang lumitaw ang maganda niyang collar bone at kuwintas niyang silver na may maliit na pusong pendant.Pareho sila ni Gela na natural ang pagiging slim ng kanilang p
“Mali po kayo. Sorry po, pero hindi po ako fiancée ni Sir Reedz,” sa wakas ay naisatinig ni Calynn. Sinabayan niya iyon ng hindi mabilang na iling, malalaking iling habang nanlalaki ang kaniyang mga mata."Seriously?" Meredith's expression shifted rapidly, transitioning from excessively affectionate to profoundly disappointed.“Op—” Subalit bago pa man siya makasagot at panindigan ang pagsasabi niya ng katotohanan ay naakbayan na siya ni Reedz.Calynn was incoherent with shock. Natuod talaga siya sa kinatatayuan, nanigas. Napakabigat kasi ng kamay ni Reedz, tapos parang may kuryente na mula roon ay gumapang sa bawat himaymay ng kaniyang katawan.“There's no more reason for us to hide our relationship, Babe. Nabuking na tayo kaya aminin na natin,” at ang mas hindi niya inasahan ay salo ni Reedz sa dapat ay sasabihin niya.“Huh?!” Nagletrang ‘O’ ang bunganga ni Calynn. Mas ikinagulat niya iyon. Katulad ng mga taong nakatingin sa kanila ay naging takang-taka rin ang ekspresyon ng kaniyang
“Sumama ka sa kaniya. He’s my executive secretary. He will take you to where we will talk later. I will follow you there. I just need to sign some documents briefly and grant a short interview.”“O-okay,” tanging naisagot ni Calynn na hindi inasahang ngayon na pala talaga ang sinabi ni Reedz na pag-uusap nila.“Paano ako, Ate?” singit ni Gela sa usapan.Tiningnan ito ni Reedz. “The driver will take you home.”“Ayoko. Hindi ko iiwanan ang kapatid ko,” ngunit pagtutol ng dalaga.“Gela, sige na. Okay lang ako,” napilitang sabi ni Calynn sa kapatid.“Sasama ka talaga sa kanila, Ate? Paano kung may gawin sila sa ‘yo?” Ngunit pinapairal na naman ni Gela ang katigasan ng ulo nito. Ang sama na naman ng tingin nito kay Reedz na para ba’y kilala na nito ang karakas ng lalaki gayong ngayon pa lamang nito nakita.Hinila ni Calynn ang kamay ni Gela at binulungan. “Hindi ba sabi ko ay kailangan naming mag-usap?”“Oo, pero kayo lang? Ayoko, Ate. Dapat kasama ako. Wala talaga akong tiwala sa awra ng l
“Pakakasalan mo ako? At bakit?” hindi makapaniwalang tanong ni Calynn.“Paulit-ulit?” asik naman ni Reedz. Katulad ng ibang CEO sa K-drama at nobela ay maiksi rin ang pasensya talaga.“Hindi ko lang kasi ma-gets. Akala ko—”“Did you think I simply went along with Meredith's statement about you being my fiancée just to avoid embarrassment?”“G-ganoon na nga,” sagot niya na nagsimula nang balutin ng kapraningan. “Ganoon naman po, ‘di ba?”“No,” matatag na pagsalungat ni Reedz.“Anong no?” tanong pa ni Calynn. Nasa mukha na ang takot.“We are indeed getting married because there’s no turning back now,” madilim ang mukhang saad ni Reedz. “With what you did, my CEO position is now hanging by a thread. If I can’t uphold my role as your fiancé, I’m certain the respect and perception of me by my employees, especially the board of directors and the chairman, who is my Dad, will diminish.”“Ayo—” sa dami ng sinabi ni Reedz ay pagre-reject dapat ni Calynn. ‘Ayoko’ ang sana’y isasagot niya subalit
Kung magkaka-stiff neck siya bukas, kasalanan ng lalaking katabi niya ngayon sa magarang kotse. Paano’y panay ang sulyap niya rito. Nagtataka kasi siya dahil simula pinasakay siya sa sasakyan nito ay hindi na ito nagsalita. Napapanis na ang kaniyang laway.“Ehem…” Tumikhim siya. Hindi na siya nakatiis. Mag-i-initiate na siya ng conversation, ng kahit anong topic.“Don’t say anything,” subalit ay mabilis na pigil sa kaniya ng binata.Ang sasabihin niya ay nilunok nga niya. Ay, ambot!Sa kaniyang inis ay pinigilan na niya ang kaniyang leeg. Hindi na talaga niya nilinga o sinulyapan si Reedz. Nilibang na lamang niya ang kaniyang sarili sa pagtanaw sa kanilang nadadaanan. Buti na lang at nasa bandang Makati na sila; maganda sa mata ang mga nagtataasang mga building at ibang mga establisyemento.Naisip niya na mas maganda ang music habang nagmumuni siya. Tiningnan niya ang stereo ng magarang sasakyan, at may pipindutin sana siya.“Don’t touch that,” subalit ay pigil na naman sa kaniya ni Re
Ngiting-ngiti si Calynn habang nakatanaw sa malayo na parte ng dagat. Feel na feel din niya ang mga malakas na hangin na tumatangay sa kaniyang buhok at laylayan ng kaniyang bestida. Kanina pa siya roon pero wala siyang kasawaan sa panonood sa paligid. Talaga naman kasing napakaganda ng kaniyang kinaroroonan na lugar ngayon. Napakaliwalas pati ng langit. Ang gaan-gaan ng kaniyang pakiramdam, parang ang problema o stress pa ang mahihiya na maligaw roon.Matingkad na asul ang kulay ng karagatan. It was like crystal-clear waters. Malambot sa paa ang puting mga buhangin. Green na green din ang mga puno na karamihan ay mga palm trees. Parang mga kabute ang mga canopy na hilira sa gilid ng dagat na nagsisilbing tambayan ng mga turista. At ang mga villa na thatched-roof ay talaga namang nakakamangha sa ganda—overlooking the sea.Sa di-kalayuan, hindi naman inaalis ni Reedz ang tingin sa asawa habang palapit siya sa kinaroroonan ng asawa. Simula dumating sila sa Maldives upang ituloy ang kanil
Tatlong araw lamang ang ginawang burol ng anak nina Calynn at Reedz na pinangalanan nilang Recca. Katulad nang parang napakabilis na ipinagbuntis at ipinanganak ni Calynn si Baby Recca, ganoon din kabilis ang lumipas na araw. Kasalukuyan na nilang pinapanood ang dahan-dahang pagbaba sa napakaliit na kabaong nito sa hukay.Maliban sa may bahay ang puntod ng baby nila, pinili rin nilang mag-asawa na sa malalim na hukay din ilibing ang kanilang anak upang anila ay hindi malapastangan ng mga walang respeto sa patay na mga tao katulad ng mga napapanood sa TV.At kung noon sa ospital ay grabe ang pag-iyak nilang dalawa, ngayon ay tahimik na lamang silang lumuluha. Malamang ay dahil nailuha na lahat nila, lalo na si Calynn na halos walang humpay ito sa pag-iiyak sa nagdaang mga araw. Nakapaloob si Calynn sa yakap ni Reedz. Sa isa’t isa pa rin sila humuhugot ng tapang upang makayanan nila ang pagkawala ng panganay nilang anak.Mula namatay si Baby Recca ay hindi sila humiwalay sa isa’t isa. Pa
“Calex, Oseph, manganganak na si Calynn!” malakas na malakas na sigaw ni Reedz sa kaniyang dalawang tauhan. Nataranta naman ang mga ito. Si Oseph ay lumapit sa kanila, habang si Calex ay tumawag agad ng ambulansya.“Kaya mo bang tumayo?” tanong ni Reedz kay Calynn.Napapangiwi na sinubukang tumayo si Calynn, subalit halos hindi na niya mabuhat ang kaniyang katawan. Gayunman, pinilit niya. Kailangan niyang kayanin. Heto na ang huling yugto ng pagiging ina niya sa kaniyang anak. Kailangan niya itong maipanganak, tiyaking buhay ang baby niya para sila ay magkita ng kahit saglit lang, ng kahit segundo lang.“Oh, God. Masakit, Reedz,” da*ng niya. At nang maramdaman niyang basa na ang bandang ibaba ng katawan niya’y nayanig ang buo niyang pagkatao. In slow motion tulad sa mga pelikula, muntik na siyang matibag ng tuluyan nang makita niya ang pula sa kaniyang paanan.Manganganak na talaga siya!May dugo nang umaagos sa paanan niya!“Dalhin niyo na ako sa ospital! Bilisan niyo!” malakas na mal
“Ibig sabihin, pagkatapos na pagkatapos na manganak ni Calynn ay mamamatay agad ang baby niya?”“Hindi naman, Madam, maaari pa rin namang magtagal ng ilang oras ang sanggol o aabot ng ilang araw.”“But Reedz and Calynn's baby will still die?”“Yes, Madam, dahil sa kondisyon ng sanggol wala pang paraan upang maisalba ang buhay niya kahit sa ibang bansa.”In the midst of conversation, Avy flashed her sweetest smile at the man. Mayamaya ay may ibinigay na siya ritong puting sobre. “Well done, Mr. Bonalos. I appreciated the information you provided about the couple. Hanggang sa susunod natin ulit nating pagkikita.”Kinuha ng lalaking private investigator ang puting sobre, yumukod bilang pasasalamat at saka umalis na.Ang ngiti sa mga labi ni Avy ay kasabay nang papalayong pigura ng lalaki sa paningin niya ang pagkabura niyon. Lumabas ang totoong ekspresyon ng kaniyang mukha na gigil at selos para kay Calynn.Kanina ay nakita niya ang larawan na pinost ni Meredith sa social media. Mga laraw
Nakadama si Calynn ng bikig sa kaniyang lalamunan habang pinagmamasdan niya ang ginawa nilang dekorasyon sa labas ng Villa Berde para sa gaganapin na gender reveal ng kaniyang baby.Gayunman ay magaan ang kaniyang kalooban dahil totoong tanggap na niya ang nangyayari o mangyayari. Ang lagi na lang niyang ipinagdarasal sa Diyos ay ang sana bigyan na lang siya ng lakas at tatag sa damdamin upang tanggapin ang lahat kapag matatapos na ang lahat. At higit sa lahat ay sana biyayaan ulit siya ng anak.“Are you okay? Aren't you tired?” tanong ni Reedz sabay akbay sa kaniya.Nakangiting tiningala niya ang asawa. “Ayos lang. Wala naman akong halos ginawa. Iyong dalawang iyon ang mga napagod.” Ininguso niya sina Meredith at Gela na abala sa pagkuha ng picture sa katatapos nilang dekorasyon.“Hayaan mo sila. May bayad naman na hiningi sa akin ang dalawang iyan.”“Huh?”“They asked for the latest model of cellphone. Iphone 16 pro max daw.”“Sandali! Ang mahal ng mga cellphone na ganoon, ah? Hindi
“Oh, my ghad, Reedz!” Kamuntik nang atakehin sa puso si Calynn sa nakita niyang ginagawa ng asawa sa likod-bahay. Grabe ang nerbyos niya dahil napakataas kasi talaga ng niyog na inaakyat ni Reedz. Kung titingalain nga ito ay parang maabot mo na ang mga ulap sa langit kapag nandoon ka sa dulo niyon.“Lord, gabayan niyo ang asawa ko!” patiling aniya nang nagkukumahog na siya palabas ng silid. Mangiyak-ngiyak na rin siya dahil alam naman niya agad kung bakit ginagawa iyon ni Reedz. Walang iba kundi dahil sa kaniya, dahil gusto siyang pasayahin.“Ate Calynn?!”“Ate?!”Sina Meredith at Gela ay nagulat nang makita siya. Palabas ang dalawang dalaga sa kusina. May hawak si Gela na mga baso at si Meredith ay pitsel. Lalagyan malamang ng tubig ng niyog na makukuha ni Reedz.“Bakit niyo hinayaang umakyat ng puno ang Kuya Reedz niyo?” Nilampasan niya sila. Dire-diretso pa rin siya ng lakad palabas.“Eh, iyon ang gusto niya. Sabi niya kailangang makakuha siya ng niyog para mapasaya ka,” sabi ni Gel
Naglalakad daw siya sa gitna ng mausok at madilim na kalsada. Nagtataka na palinga-linga sa napakadaming punong nagtatayugan.God, nasaang lupalop ako ng mundo?Hindi alam ni Calynn kung paanong napadpad siya sa lugar na iyon. Ang natatandaan lamang niya ay hiniling niya agad kay Reedz na gusto niyang matulog pagdating na pagdating nila sa Villa Berde galing sa prenatal checkup niya at sa mall. Hindi lang sa naiinis siya sa asawa dahil kay Avy kaya nais niya munang hindi ito makita, kundi dahil pakiramdam niya ay napagod talaga siya sa araw na iyon kahit wala naman siya halos ginawa.“Mommy…” hanggang sa tawag sa kaniya ng boses batang babae.Mas naging takang-taka ang ekspresyon ng mukha ni Calynn na hinanahap ng tingin niya ang nagsalita. Sa kaniyang likuran, doon niya nakita ang napa-cute na batang babae. Nakasuot ito ng puting bestida. Tuwid na tuwid ang mahaba at itim nitong buhok. Ngiting-ngiti habang nakatitig sa kaniya.Ninais niyang ibuka ang bibig. Tanungin ang bata kung ano
Pasakay na silang mag-asawa sa kanilang kotse nang bigla ay nangatog ang mga tuhod ni Calynn. Kung hindi siya nakakapit sa braso ng asawa ay malamang natumba na siya.Saglit na naantala ang kaniyang pagsakay. Binalanse niya muna ang sarili at pinakiramdaman. Nakailang buga siya ng hangin sa bunganga upang kumalma kahit kaunti ang dumadagundong niyang dibdib.“Are you really fine?” Maagap na hinawakan siya ni Reedz.She slowly nodded, saying that she’s just fine. Pagkuwa’y walang imik na sinubukan niya ulit na pumasok sa kotse. Awa ng Diyos ay nakaupo naman na siya nang maayos.“No, Calynn. I think you are not okay. You look like you’re dying,” sa sobrang pag-aalala sa asawa ay madiing naisabi ni Reedz nang nakasakay na rin ito sa likod ng manibela.“At ano ang gusto mo masaya ako, Reedz? Dapat ba nakangiti ako sa sitwasyon na ito?” Magkasalubong ang mga kilay at namamasa ng mga luha ang mga mata niyang tiningala ang asawa.Napahiya na nagbuntong-hininga naman si Reedz. Wari ba’y na-par
One month later.Mabilis na lumipas ang mga puno ng agam-agam na araw ng mag-asawang Reedz at Calynn. At sumapit na naman ang araw na kailangang bumalik si Calynn sa kaniyang OB. Hindi lamang para sa normal na checkup niya kundi para malaman ang totoong kondisyon ng anak nila.Limang buwan na ang ipinagbubuntis ni Calynn. Matitiyak na kung ang anak niya ay may bilateral renal agenesis o wala. Na sana nga ay wala. Na sana nagkamali lang ang doktor.Samakatuwid, sa ikalawang trimester ng pagbubuntis, ayon sa kaniyang OB ay malinaw na makikita na raw sa ultrasound kung ang mga bato ng fetus kung totoo ngang hindi nabuo, at maaari ring makita ang iba pang palatandaan ng kondisyon, tulad ng mababang dami ng amniotic fluid o oligohydramnios.“Ano’ng ginagawa mo?” malumanay na tanong ni Calynn sa asawa nang nagising siya dahil sa naramdaman niyang nakatitig sa kaniya. Nang idilat niya ang kaniyang mga mata ay si Reedz pala. Naroon ito nakaupo sa gilid ng kama at pinapanood ang kaniyang pagtul