MARION:LUMIPAS ang isang dalawang buwan simula ng umalis si duncan pabalik na Manila ay bumalik rin naman sa normal ang buhay niya. Ang dating tahimik at masayang pamumuhay kasama ang papa demetrio nila. Hindi na rin siya muling nagtrabaho upang maalagaan ang ama habang ito ay nagpapagaling ng tuluyan. Kung paminsan minsan ay lumalabas-labas sila ng mga matatalik niyang kaibigan na sina Sally at Olga. Ito lang naman ang lagi niyang kasa-kasama noong college at hanggang ngayon. At si Duncan?... Ayun....lagi lang din namang nasa utak niya 24/7. Hobby na nga yata niyang isipin ang binata kapag free time niya. Kung minsan any napapanaginipan niya ito.Ang halik nito..Ang haplos nito...At yakap....Pakiramdam niya ay nasa katawan na niya ang mga iyon halos hindi matanggal-tanggal ang sensayong nararamdaman niya para sa binata. Pakiramdaman nga niya ay hinahanap-hanap ba niya ang mainit na haplos nito, ang mapusok nitong paghalik at ang nakakataas balahibong pagyakap nito? Hindi niya a
MARION: MAAGANG umuwi si Marion nang gabing iyon dahil hindi na rin siya makakapag dinner kasama ang mga kaibigan, Nawalan na kasi siya ng gana kumain pa pagkatapos malamang buntis siya. " Marion, " narinig niyang binati siya ni selma habang papalapit sa kanya upang kunin ang nakasabit na shoulder bag sa balikat. Agad niyang sinara ang main door ng malaking mansion nang siya ay makapasoksa loob. Pakiramdam niya ay napagod siya kahit hindi naman siya nagcommute or nagdrive. Nagpasundo skasi siya sa Driver. " Bakit ang aga mo umuwi? tapos na dinner niyo? " tanong ulit nito dahil napansin nito na maaga siya umuwi kumpara sa ipinaalam niya before midnight siya makakauwi. " hindi na kami nagdinner," sagot niya habang umiiling, ramdam niya yung pagod niya ngayon dahil umiyak siya dahil namamaga pa rin ang mga mata niya. " oh! tama-tamang magdidinner na sina Don Demi, sumabay ka na " sabi pa ni selma. " sina? bakit may bisita ba? " bigla siyang nagpanic dahil sinabi nito na may k
MARION: " Marion..." May pagaalalang bungad sa kanya ni selma ng magising siya. Nasa kwarto na siya ng magising at nasa tabi niya ito. "Anong nangyari? " bumangon siya sa pagkakahiga at agad namang inabot ni Selma ang basong tubig. "Nahimatay ka kase pagkapasok sa dining area beh. okay ka na ba?" pagalala pa nito. Oo nga pala.. Pagod at hilo kasi ang nadamdaman niya hindi niya na alam kung anong sakto or ilang hakbang pa nagawa niya bago nmbumagsak. "Si papa? " hinanap niya ang ama niya dahil nahumatay siya sa harap niti at sa mga kaibigan. "Nasa labas kinausap siya ng doctor na tumingin sayo. Tinawagan niya kase si Doc Miniong nung nahimatay ka. " Tumango naman siya habang iniinom ang isang basong tubig dahil medyo nahihilo pa rin siya dala ng kahinaan. Pumasok naman si Papa Demi sa kwarto niya na walang kangiti-ngiti halatang nagalala nga sa kanya. "Selma, you may leave us for a while, " sabi nito na seryosong seryoso. Madalin ang mukha nito at nakakunit ang mga noo.Sumunod
DUNCAN: " WHERE is papa? " Inabot na siya ng sikat ng araw ng makauwi ng Cebu dahil nagpababa muna siya ng tama ng alak bago sumakay ng eroplano. bumili lang siya ng ticket sa counter ni hindi na siya nakauwi ng condo upang makapagpalit or kahit man lang makakuha ng pagpalat ng casual na damit.He was wearing black long sleeve and a gray slack pants wtih his gray coat na d na niya sinuot . inabot niya ito sa sumalubong na katulong pagkapasok niya palang ng mansion.Lagi namang tahimik ang Mansion pero parang mas nakakabingi ang katahamikan ng araw na yon. mahahalata mo sa mga katulong ang awra ang pagkabahala. "Senyorito Duncan, good morning po. Nasa kwarto po ni senyorita Marion si Don Dametrio po " tila aligaga na sabi ng matandang babaeng katiwala nila.Halatang wala itong tulog at nanlalalim ang mga mata kaya lalo niya itong pinagtaka, "May nangyari ba kay Marion?" He asked. he didn't know the connection of him being there kung about naman sa dalaga ang problema. "Ah eh, sen
MARION: "OKAY! we are done," the famous cebu designer smiled at her after the taking her measurments for the wedding gown. " ang liit pala ng hips mo." she heard his compliment. " T-thank you" she smiled awkwardly habang nakatayo sa isang maliit na platform ng isang sulok ng kwarto na iyon. naka tapat siya sa isang malaking salamin habang nakasukat sa kanyan ang isa sa mga wedding gown na obra ng sikat na designer sa cebu. " W-wooow naman this girl! so pretty naman on your wedding dress " gigil na sabi ni Sally ng makalapit ito splatform kung saan siya nakatayo " Alam mo mas bagay sayo yung pearl whie na kulay tapos maraming pearl sa baba" pagiimagine pa nito. " t-talaga?" sinipat sipat niya ang suot na dress bagay nga sa kanya ang suot na mermaid cut na pearl white gown na mat mga pearl beads sa ibabang tuhod at sa mga balikat ay crumpled sleeves sa may flowy na tela pababa sa mga braso niya. Ang damit na suot niya ay isa lamang sa ginamit upang makita ang kabubuan niya kapag
Duncan: " WHERE are the others, lindsay? " agad niyang tanong niya sa kanyang secretary pagkabukas pa lamang ng elevator papunta sa penthouse ng building kung saan matatagpuan ang kanilang main office. " Good Afternoon Sir, " agad na bati sa kanya ng secretary na si lindsay. " They went to Sheraton Hotel this morning for your meeting with your Client Mr. Ching of Tai-Ching Mall, here's the current situation," habol pa nito sa kanya habang naglalakad sa private office niya sa bandang dulo ng penthouse. Ito ang emergency meeting na kailangan sana niyang uwian ng mas maaga dahil hindi sinununod ng construction company ang kanilang design sa mga columns sa parking area ng tinatayong branch ng Tai-Ching Mall. Sila kasi ang may hawak ng Architectural Design ng buong building since sa Architectural Firm niya na-award ang project nito. Hindi agad siya nakaalis ng Cebu dahil kailangan niya pa munang masigurado na okay ang kalagayan ng kanyang magiging asawa na si Marion dahil sa labis n
Marion: (Totoo ba 'to?...Magpapakasal kami? Kami ni Duncan? ) Hindi maiwasang itanong ni Marion sa kanyang isipan kung totoo ba talaga ito or isa lang itong panaginip. Kung nanaginip man siya, PLEASE! can someone wake her up!.... Ano ba talaga ang purpose kung bakit kailangan nilang magpakasal ni duncan? Para ba talaga sa bata? O para mailigtas sa kahihiyan sa ibang tao ang pamilyang Sylvano?... ito ang mga tanong niya na laging naglalaro sa kanyang isipan simula ng araw na dinumog siya ng mga reporters sa shop. Naapektuhan talaga siya dahil sa mga binabatong mga tanong sa kanya na kesyo piniko niya si Duncan, isa siyang kapatid nito or kung bakit sila biglang magpapakasal. Halos isang linggo nang ganito ang mga laman ng balita sa kanilang lugar. Hndi naman kasi sila artista para pagpyestahan ng mga media at hindi niya ito nakasanayan dahil matagal na siyang hindi humaharap sa publiko dahil ayaw niya magkaroon ng kahit anong kaalaman ang mga ito bukod sa pagiging ampo ng mga Sylvan
" THIS is my house and will also be yours now. " narinig ni Marion ang sinabi ng asawa na si Duncan habang papasok sa isang malawak na condo unit somwhere in Q.C. Tama lang ang lawak nito kung para sa isa or dalawang tao. Minmalist ang design ng unit na ito kumpara sa nakasanayan nilang mansyon sa Cebu na punong puno ng mga mwebles at mga antigong kagamitan. Ang unit ni Duncan ay mahahalatang mong isang brusko ang nakatira at napakalinis dahil kulay puti at itim lang ang makikitang mong conctrast ng disenyo ng Interior. After ng kanilangkasal at reception ay lumipad na sila patungo ng Manila kinabukasan dahil hindi na maaring magtagal pa ang lalaki sa Cebu dahil marami na itong naiwang trabaho sa Opisina at kailangan na na nitong umpisahan ang mga iyon. Ayaw man ng kanilang ama ang desisyon nitong isama si Marion ay wala rin itong nagawa dahil ayaw rin pumayag ng kanyang asawa na maiwan sila ng kanyang magiging anak sa cebu habang siya ay malayo, " She's my wife now Papa kaya
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim