BOOK II|CHAPTER 44

JAMILA:

"Oh, bakit umiiyak ang magandang dilag nang lupaing ito?"Napalingon siya ng marinig na may nagsalita mula sa kanyang likuran. Nakita niya agad si Garett na nakapameywang sa kanyang likuran at nakangiti sa kanya.

Garett was like a fairy na bigla na lang sumusulpot sa oras ng kalungkutan. He was shining in her eyes. Ang Magandang ngiti nito ay nakakahawa upang siya ay mapangiti.

“Garett,” Naiiyak na natatawang tawag niya sa binata. Napaseryoso naman ito ng mukha ng makita ang kanyang mga natuyong luha sa pisngi.

“W-why? What happened to you?” Tanong nito na halata sa boses nito na nag-alala, marahan pa itong lumapit sa kanyang tabi at umupo sa kanyang tabi.

“Bakit ang baduy mo mag-joke?” she let out one simp dahil sa pagiyak. Mas lalo naman natawa ang katabi ng mapagtantong nakuha pa nitong manglait.

"Here.." Nag-abot ang lalaki ng kulay asul na panyo.

"Thank you" Sabi naman niya sabay kinuha ang panyo at ipinahid ang mga natuyong luha sa pisngi.

"Oh, bakit umiiyak ang magandang