NIKKI'S POV"Are you sure about this? What if mag-resign ka na lang? I'm not comfortable with you going back to work after what happened last night," Gale said with a sigh.Kasalukuyan kaming kumakain ng agahan dito sa apartment ko. Pagkatapos ng nangyari kagabi, hindi pumayag si Gale na maiwan akong mag-isa sa apartment ko, kaya wala akong nagawa kundi ang hayaan siya na matulog doon.Magkahalong kaba at excitement ang naramdaman ko. It's been a year since we last slept under the same roof. He volunteered to sleep on the couch in the living room, because he doesn't want to invade my privacy."I need to talk to him, Gale. Naging mabuti siyang kaibigan sa akin. Ayaw ko rin naman na masira ang pagkakaibigan namin nang dahil lang dito," I replied.Deep inside, I was thinking of the best options."I know. Ang sa akin lang naman, I want you safe. How can you be so sure that last night was just an isolated case?" nakataas ang kilay niyang tanong.Nag-iwas ako ng tingin. Sa totoo lang, hindi
NIKKI'S POV"Dominique, wait!"I can hear Gale's loud voice, calling me, but I didn't stop. I was so stupid! Bakit ang dali kong naniwala na wala na talaga sila?She's here! Adhara's fucking here!Seeing her ripped my heart again. My heart shattered for the second time when she threw her arms around him and kissed him in front of me.Ang sakit!I closed my eyes, and tried so hard to regain my self control."Dominique, please. Not again, don't leave without hearing my explanation again," he whispered.Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang ipalibot niya ang kanyang mga kamay sa bewang ko. He was hugging me from behind, tightly."It's okay, Gale. You don't have to explain. Matagal na tayong tapos," saad ko.Pilit kong tinatagan ang boses ko, kahit na ang totoo ay gusto ko nang umiyak. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap ni Gale."No! Isang pagkakamali na noong hinayaan kita na lumayo nang hindi ako pinapakinggan. Now, I want you to listen to me. Ikaw ang mahal ko, walang iba, Dominique," s
NIKKI'S POV"How are you, Dad?" I asked as I walked towards him and enclosed him in a hug.God, I missed him! I missed them! I missed my home!Dad smiled at me, and tapped my shoulders, "Hindi ba't ako dapat ang nagtatanong niyan sa'yo? How are you, anak?"Dad held my hand, and we walked into the living room, settling on the couch. "I'm doing fine, Dad," I replied."And your heart?" he asked again, raising his eyebrows at me.Nag-iwas ako ng tingin. How can I say my heart is okay, when it's definitely not? Siguro, kung hindi pa kami ulit nagkita ni Gale, I would say my heart is fine, that I've already moved on. But I knew better now."Well, I think it still beats for the same person who broke it," I replied, giving him a sad smile."It's alright, anak. Hindi naman ganoon ka-dali ang mag-move on. Sometimes, pinapaniwala lang natin ang mga sarili natin na maayos na tayo, pero ang totoo ay hindi. Lalo na kapag ang taong nakasakit sa atin ay iyong nga taong pinag-alayan natin ng pagmamaha
NIKKI'S POV"Welcome back, Ma'am!" nakangising saad ni Camille habang nakatayo sa entrance ng building.Napailing na lang ako nang makita ko ang hawak niyang banner. Kahit kailan, baliw talaga siya."I missed you, Mille," I said as soon as I closed our distance.I hugged her tightly, and she wrapped her arms around me as well."Gaga ka! Na-miss din kita, pero nagtatampo ako sa'yo. Hindi ka man lang nagsabi na uuwi ka! Hmp," naiinis niyang bulong.I chuckled at her words."Ano ka ba? It was meant to be a surprise. Kung sinabihan ko kayo na uuwi ako, edi hindi na iyon surprise?" natatawa kong tanong.Napalabi naman si Camille, at kalaunan ay ngumiti rin sa akin. Sinamahan niya ako hanggang sa loob ng opisina ko. Hindi pa man nag-iinit ang pang-upo ko sa silya, ay muli niya akong binulabog."So, kumusta na kayo ni fafa Gale? May improvement ba?" she asked.Her eyes were sparkling with excitement, and anticipation. I looked at her and shook my head. Daig ko pa ang artista na palagi na lang
NIKKI'S POVIniabot ni Gale ang kamay ko at giniya ako paupo sa harapan ng mesa. Sa gilid ay naroon ang dalawang lalaki na naka-suot ng tuxedo habang tumutogtog ng isang malamyos na awitin.Binuksan ni Gale ang red wine at nagsalin sa dalawang kopita. Kumuha siya ng steak at nilagay sa plato ko."Let's eat?" aniya.Tahimik kaming kumain habang patuloy ang mga musikero sa pagtugtog. Habang kumakain ay nilibot ko ang paningin ko. It's almost dusk, and the sun is slowly setting. Sunsets had always been a part of our every memorable moments, I wondered, will today be memorable as well?My eyes lit up as the sky slowly changed its colors, and the darkness filling in. Soon enough, the city glowed with different lights, looking almost like lanterns and stars in the skies.I took time appreciating the beautiful scenery around me, and the romantic ambiance of the place, apart from the delicious food that was served."Thank you for this, Gale. The food was delicious," I complimented.Gale only s
NIKKI'S POV"Good morning," Gale murmured.I slowly opened my eyes, and was greeted by his handsome face. He was topless, my gaze running down his hard, chiseled chest. I gulped, remembering how he kissed me last night, and how he caressed my body ever so gently."Magandang umaga," sagot ko.Gale snuggled, and buried his face on the crook of my neck, inhaling my scent. His warm breath causing ripples through my skin."Hmmm, ang bango mo pa rin..." bulong niya sa tainga ko.Bahagya ako'ng lumayo sa kanya dahil nakikiliti ako. Hindi rin ako makatingin ng diretso sa kanya dahil nahihiya ako, at siguradong namumula ngayon ang pisngi ko."Ano ka ba, Gale!" sita ko sa kanya, pero tinawanan niya lang ako.Nauna siyang bumangon at dumiretso sa banyo. Napalunok ako habang nakatitig sa maumbok niyang puwet. Mabilis kong iniwas ang paningin ko at pinulot ang mga damit na nagkalat sa sahig.Gale walked out of the bathroom, still naked, but his face was wet. Kinuha niya ang mga damit niya at nagbih
NIKKI'S POV"What do you mean?" naguguluhan na tanong ni Gale.Nasa loob na kami ng sasakyan at kasalukuyang bumibiyahe pauwi sa apartment ko.Hindi ko maiwasan ang matawa dahil bakas sa kanyang mukha ang pagkalito. Indeed, I'm proud of myself. Kung tutuusin ay kulang pa iyon sa lahat ng ginawa niya sa amin. Pero hindi ako kasing sama nila. Hindi ko maatim na manakit ng tao.Napangiti ako kay Gale. I can't deny the satisfaction I felt when I saw how Adhara almost losing her patience. Tama lang iyon sa kanya."Well, Adhara came here," I said.Muntikan pa akong sumubsob nang bigla na lang mag-preno si Gale, dahilan para tapunan ko siya ng matalim na tingin."What? Ano'ng ginawa niya sa'yo?" nanlalaki ang mga matang tanong niya.Bakas din sa mukha niya ang takot, at pagkabahala. Naroon din ang labis na pag-aalala na ikinatuwa ko."Relax. Wala siyang ginawa sa akin. I won't let her hurt me. She said she wanted to talk, pero alam ko na naman ang pakay niya kaya inunahan ko na siya," I answe
NIKKI'S POVSince the day Gale and I got back together, I've been more than happy. Mas naging masaya at makulay ang bawat araw ko. Hatid-sundo niya ako sa trabaho, at magkasama rin kami sa bahay. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na nagkaayos na kami.Simula rin ng araw na nag-komprontahan kami ni Adhara, hindi ko na ulit siya nakita pa. Pero hindi pa rin ako makapante, dahil naririnig ko pa rin ang pagbabanta sa boses niya noong araw na iyon. Alam ko na hindi niya kami titigilan, pero kung ano man ang plano niya ay nakahanda kami.Ipinilig ko ang ulo ko at iniwasang mag-isip ng kung ano-ano. Sapat na para sa akin na pinapakita ni Gale sa akin na totoo ang lahat ng mga sinasabi niya. He shows me how genuine his love is, and that's more than enough."Iba talaga kapag may boyfriend no? Blooming!" panunukso ni Camille.Napalingon ako sa kanya. Noon ko napansin na nakatayo na pala siya sa harapan ko."Nag-iisip lang. May kailangan ka?" tanong ko sa kanya."Budget proposal for